🏴 #ادب_عاشقی در خیمه #محرم
#منزل_اول
▪️ یکی از مراقبتهای سلوکی مهمّ انسان، توجه و مراقبت نسبت به ایام و مناسبتهای خاصّ زندگی، بهخصوص ایام و مناسبتهای متعلق به اهلبیت(ع) در طول هر سال است که انسان باید با مراقبه، نسبت به این ایام استفادۀ حداکثری از آنها ببرد.
▪️ آیتالله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی (رض) در ابتدای کتاب شریف المراقبات میفرمایند: زمانها، منازل سلوک الی الله هستند. همانگونه که انسان در حرکت از شهری به شهر دیگر، منازلی بر سر راه دارد، و برای رسیدن به مقصد، منزل به منزل حرکت میکند و در منازل وقوف میکند، تجدید قوا میکند تا بتواند تا منزل دیگر حرکت کند، در سیر و سلوک الی الله نیز، از منازلی عبور میکند تا به مقصد برسد. حرکت به سوی خداوند، در منازل سلوکی زمان ها محقق می شود ؛ به این معنا که هر روزی از روزهای زندگانی انسان، از زمانی که چشم به این جهان گشوده است تا آن زمان که چشم از این دنیا فرو میبندد، چونان منازلی در مسافرت انسان به سوی آخرت و سیر و سلوک او به سوی خداوند هستند.
▪️ در این میان، زمانهایی که مناسبت الهی دارند، ظرفیت ممتاز و جذبهای خاص برای ارتباط با خداوند دارند ؛ یعنی هر زمانی که واقعهای در آن اتفاق افتاده، و تعلق و نسبتی با یک حقیقت معنوی در آن هست، منزلِ سلوکیِ مهمی است که اگر انسان به آن منزل توجه کرد و حظّ و بهرۀ کافی از آن منزل گرفت و توانست از طریق توجه به آن منزل، با حقیقت معنوی آن ارتباط برقرار کند، آن منزل سلوک را طی کرده است؛ اما اگر از این حقیقت در ظرف زمانی خود غفلت نمود و رابطۀ او با آن زمان و حقیقتی که در ظرف آن واقع شده است برقرار نشد، انسان محروم شده و این منزل را از دست داده است.
▪️ آری انسان، مسافر غریبی است که از راههای دور و دراز، عوالمی را قبل از عالم دنیا طی کرده است تا به اسفل سافلین عالم وجود رسیده است. و پس از هبوط، مخاطب به خطاب «يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ إِنَّكَ كادِحٌ إِلى رَبِّكَ كَدْحاً فَمُلاقِيه»(انشقاق: 6) گشته و سفر پیچیدهای را در پیش رو دارد که در طی کردن عقبات و گردنههای سخت این سفر، احتیاج به بلدِ راه دارد که او را از این هزارتوی حیرت، به سرمنزل مقصود برساند. و امام، الگوی انسانی و راهبر این راه در طی کردن این منازل سلوک است.
▪️ امام، حقیقت مطلق و کامل همۀ انسانهاست که هر کمال و کاملی، شأنی و ظهوری از وجود امام است و لذا هر انسانی فطرتاً اشتیاق به امام دارد، اگر او را بشناسد. و هر قدر معرفت بیشتری پیدا کند، اگر دچار زنگارهای حبّ دنیا نشده باشد، محبت بیشتری نسبت به امام احساس میکند. و این معرفت و محبّت موجب تبعیّت از ایشان و دستگیری ایشان از ما و سیر دادن ما در منازل سلوک الی الله تا رسیدن به سرمنزل مقصود می شود.
▪️ بنابر این، نعمت وجود اهلبیت(ع) و مجالس ایشان در گردابهای فتنهها، غوغاها و شبهات در طول تاریخ کشتی نجاتی بوده است که مؤمنان را از آفات و بلیّات حفظ کرده و راه توحید و قرب الی الله را به ایشان نشان داده است؛ همانگونه که وجود نبی مکرّم اسلام فرمود: «مَثَلُ أهلِبَيتي فِيكُمْ كَمِثْلِ سَفِينَةِ نُوحٍ مَنْ رَكِبَهَا نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِق.(الغیبه نعمانی، ص44)
🖇 برگرفته از کتاب "#ادب_عاشقی" استاد #محمدرضا_عابدینی؛ تحقیق و نگارش علی جعفری هرستانی
#سلوک_تشکیلاتی
📎 @solooktashkilati
🗓 #ادب_عاشقی_در_تشکیلات _ #منزل_اول: #زمانها_منازل_سلوک_جمعی
🔸 زمانها منازل #سلوک الی الله هستند و این سلوک چنانچه برای تک تک افراد صادق است، در یک #جمع و شاکله اجتماعی نیز محقق میشود اگرچه #عهد های ایمانی و معنوی مومنین، هم عهدهای فردی با حق تعالی و هم #عهدهای_جمعی را شامل میشود.
🔸 تاکید مکرر دین اسلام در احکام مختلف به #جمع و جماعت نشانه آن است که فسلفه و روح حاکم قریب به اتفاق احکام، #جماعت بوده است مانند نماز، حج، خمس و... که به وضوح نشان دهنده اهمیت جمع هستند.
🔸 در یک ظرف زمانی تکرار نشدنی هریک از افراد جامعه و در نگاهی جمعی، کل این پیکره اجتماعی، طبق قاعدهی نفحات الهی، باید #مراقبه نموده و در نظر داشته باشند که این ظرف زمانی باید بگونهای مورد استیفا قرار گیرد که حق آن اداشده و تثبیت گردد.
🔸 #عهدهای_جمعی و تشکیلاتی در یک #تشکیلات واحد ضمن ایجاد #انسجام تشکیلاتی باعث خواهد شد تا ضمن توجه و مراقبهی فرد فرد تشکیلات نسبت به زمانها و #ایام_خاص، پیوندهای میان اعضای این جمع، محکمتر شده و ربط و نسبت خود را با صاحب آن ایام حفظ نموده و در اتصال معنوی و پیوند با روح آن ایام که ائمه هستند، تلاش نمایند.
🔸 نمونه عهدهای جمعی را می توان در انس با #قرآن در #ماه_مبارک_رمضان یا چلههای #زیارت_عاشورا و #دعای_عهد در ایام و ظرفهای زمانی خاص در یک تشکیلات که ضمن پیوند با صاحب این عهدها در ایام خاص، انسجام و پیوستگی افراد یک جمع را به ارمغان میآورد، بیان کرد.
🔸 باجماعت اقامه نمودن اعمال مختلف اثری دارد که در اقامه فردی آن محقق نمیشود، لذا و با تکیه بر قاعده «یدالله مع الجماعة» باید گفت این عهدهای جمعی و این تصمیمات تشکیلاتی و مراقبههای #کاروانی، در زمانهای خاص اثری شگرف در تحقق روح جمعی در تشکیلات دارد.
🔸 امیرالمومنین(ع) میفرمایند: إِنَّ يَدَ اللَّهِ مَعَ الْجَمَاعَةِ، وَ إِيَّاكُمْ وَ الْفُرْقَةَ، فَإِنَّ الشَّاذَّ مِنَ النَّاسِ لِلشَّيْطَانِ كَمَا أَنَّ الشَّاذَّ مِنَ الْغَنَمِ لِلذِّئْبِ. یعنی دست خدا با جماعت است و از تفرقه حذر كنيد، زيرا كسانى كه از جماعت كنارى مى گيرند طعمه شيطان اند مانند گوسفندى كه از گله جدا مىافتد و گرگ او را بر مى درد. این به معنای آن است که جمع و به جمع برپا نمودن در ایام خاص اولی بر برپایی فردی است و اثری خاص دارد.
📎 برگرفته از کتاب "#ادب_عاشقی" #استاد_عابدینی، تحقیق و نگارش علی جعفری هُرستانی
#سلوک_تشکیلاتی
🖇 @solooktashkilati