eitaa logo
به سوی سماء
940 دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
504 ویدیو
40 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از به سوی سماء
خواجه آگاه است که عدد اربعین در تکمیل ناقصان دخلی عظیم دارد ،چه در عالم اسراری عجیب است... اربعین کلیمی در پیش داری «و واعدنا موسی ثلاثین لیلة و أتممناها بعشر فتمّ میقات ربه أربعین لیلة...» (اعراف/۱۴۲). به هوش باش و این کمترین را فراموش مکن. سعدی مگر از خرمن اقبال بزرگان یک خوشه ببخشند که ما تخم نکشتیم دل، آیینه جمال نمای هو، و سفینه دریای اوست. خود را باش که یار طبیب دردمندان است. لسان الغیب چه خوش گفته است: عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد ای خواجه درد نیست، و گرنه طبیب هست خدای متعالی سینه‌ات را طور سینا کند و دیده‌ات را به نور لقایش رشگ ضیاء گرداند... . به می سجّاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها تن به دنیا دار و دل به مولا، تا نام او مونست شود و پیغام او آرامشت دهد که دلِ عاشق به پیغام بسازد. حقیقت کشف این است که میان دل و دل‌دار حجاب نبود. جهد کن که در همه حال سرّت با یار بود، نه در کوچه و بازار! بخصوص در هنگام نماز که «المصلی یُناجی ربّه» و مناجات بین دو کس است، بنگر تا با که نجوا داری و دو بودن چگونه است؟ اما بدان که چهل یعنی فعلیت شی. که در چهل تمام حقیقت درون ظهور می‌یابد. از بزرگان داریم که فرمودند: شخص که چهل سالگی رسیده هر آن‌چه کاشته است درو می‌کند. تمام موجودات از ارض و سماء همه در چهله هستند. امام صادق (ع) فرمود: به‌راستی بنده خدا تا چهل سال نشده در وسعت است و چون به چهل سال رسید خداوند به دو فرشته وی وحی کند که من به بنده خود عمر بیش دادم، بر او سخت گیرید و او را خوب بپایید و کم و بیش و کوچک و بزرگ کارهایش را بنویسید. (نامه‌ها برنامه‌ها) @sooyesama
تصویر جدیدی از مقام معظم رهبری در کتابخانه شخصی. کتاب‌هایی که در تصویر پیداست: - شرح اسفار (رحیق مختوم): آیت‌الله جوادی آملی - نیایش فیلسوف: غلامحسین ابراهیمی دینانی - شرح رسائل فارسی سهروردی: سیدجعفر سجادی - شرح حال و آرای فلسفی ملاصدرا: سیدجلال‌الدین آشتیانی - ترجمه الهیات شفا: آیت‌الله محمدمهدی گیلانی - ترس و لرز: کی‌یر کیگارد - فلسفه حقوق بشر: آیت‌الله جوادی آملی - جمهور: افلاطون - شرح مبسوط منظومه: شهید مطهری - مبادی مابعدالطبیعی علوم نوین: ادوین آرتور برت - شرح اسفار اربعه: آیت‌الله مصباح یزدی - اصول حکومت آتن: ارسطو - نهایه الحکمه: علامه طباطبایی - رساله منطقی فلسفی: لودویگ ویتگنشتاین - آشنایی ایرانیان با فلسفه‌های جدید غرب: کریم مجتهدی - جهان باز: کارل پوپر - فلسفه هگل: والتر ترنس استیس @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
بروید کنار قبر آیت‌الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی هدیه‌ای به ایشان بدهید و بخواهید خدمت حضرت معصومه (س) مشرف شوند و ایشان را مجاب کنند تا تربیت معنوی شما را برعهده بگیرند. @sooyesama
یکی از شاگردان آیت‌الله انصاری همدانی (ره): روزی استاد فرمود: این ذکر را زیاد بگو و تعداد هم نمی‌خواهد «یا خیر حبیبٍ و محبوبٍ». بعد از مدّتی فرمود که: آیا در مورد «من» فکر کرده‌ای؟ برو و در این باره فکر کن. بنده هم به حجره‌ای در مدرسهٔ آخوند رفتم و مشغول فکر در این باره شدم. ناگهان متوجّه شدم حالت تجرّد برای من حاصل شده و خودم را در آسمان‌ها دیدم و از مشاهدهٔ آثار عظمت، جلال و جمال خداوند لذّتی بزرگ می‌بردم. همین‌طور که در آسمان‌ها گردش می‌کردم به محض این‌که به گوشهٔ حجره نگاه کردم و جسم خود را دیدم روحم در جسد جای گرفت و فهمیدم انسان اگر ذرّه‌ای به «من» خودش توجّه کند سقوط می‌کند. (در کوی بی‌نشانها، ص۶۹) @sooyesama
آن‌كه از خواب غفلت بيدار شده است، از نامحرمان (أعنی از خفتگان و مردگان) دوری گزيند و حيات ابد آرزو كند و چندان كه گرفتار به درد چشم، در يافتن چشم پزشک بر آيد، او دوصد چندان در جستن زنده‌ی زنده‌كننده. در اصحاح هشتم انجيل متی آمده است كه: يكی از شاگردان حضرت مسيح‌ (ع) بدو گفت: ای آقا! مرا بار ده كه نخست بروم پدرم را بخاک سپارم. بدو فرمود: پيرو من باش، مردگان را بگذار مردگانشان به خاک سپارند. و در شريعت خاتم (ص) مردی انصاری از رسول‌الله پرسيد: هرگاه جنازه و مجلس عالمی پيش آيد كدام يک در نزد تومحبوب‌تر است تا حاضر شوم؟ فرمود: اگر برای تجهيز و دفن جنازه كسی هست همانا حضور مجلس عالم برتر از حضور هزار جنازه است. (صد کلمه در معرفت نفس، کلمه ۷۶) @sooyesama
شبی خواب دیدم که پروانه‌ام. ناگه برخاستم ولی نمی‌دانستم که آیا من «چوانگ تسو»ام که خواب دید پروانه شده، یا پروانه‌ام و خواب می‌بینم که «چوانگ تسو»ام؟! فیلسوف چینی قرن چهارم پیش از میلاد که از پیروان کنفسیوس، و از شخصیت‌های تاثیرگذار در "تائوئیسم" بود. وی در متن بالا یکی از شهودهای خود را دست‌مایه مرور پرسشی بنیادین قرار داده است: آیا حقیقت انسان، چیزی در جهانی دیگر است که در حالتی رویاگونه، لباس بدن را پوشیده، یا حقیقت انسان همین بدن است که در حالتی رویاگونه خود را برتر از پیکر می‌پندارد؟ درواقع این استفهام، انکاری است و احتمال دوم از نگاه او را نارواست. اما داوری صریحی دراین‌باره ندارد و مخاطب را در ابهامی رازآلود رها می‌کند تا خود به پاسخ دست یابد. این تعلیق، که در عرفان اسلامی نیز بارها به‌کار رفته، راه‌کار شایسته‌ای برای تشویق به خودکاوی و پاسخ درونی است. چیزی که به‌مرور گوهر فطرت را جلا می‌دهد. به‌هرروی پرسش، بسیار جدی است و لایه‌هایی تودرتو دارد. هر لایه را بگشایی، گمان می‌کنی یافتی، ولی باز لایه‌های ژرف‌تری هست. آیا من پروانه‌ای هستم که خواب می‌بیند ر_س است؟ یا ر_س هستم که خواب می‌بیند پروانه است؟ واقعا کدام حقیقت است؟ اگر "مردم خوابند و هنگام مرگ بیدار می‌شوند"، پس احتمال نخست، درست خواهد بود. @sooyesama
شمع در تنهایی خویش فروزان بود. پروانه از دور او را دید و اشتیاق آغاز شد... پیوسته شتابان می‌رفت تا با شمع بپیوندد. اما هنگامی‌که نزدیک شد، دریافت که می‌سوزد. ناگزیر خود را به زمین افکند و شمع را در حالی‌که آغوش گشوده بود، رها نمود. چون به خود آمد، دوباره برخاست و به سویش پر گشود. اما باز هم تاب نیاورد و خود را به زمین فکند. و باز هم... و باز هم... اکنون، مدت‌هاست که شمع آغوش گشوده، و با مهربانی آمد و شد پروانه را می‌نگرد. آری، این‌چنین او تنهاست، حتی پس از معراج‌ها که آدم‌ها داشتند. و شگفتا که مردم به‌سوگ پروانه‌ها می‌نشینند اما کسی برای شمع سوگواری نمی‌کند. @sooyesama
وحدت، رازی است بس ژرف‌تر از تثلیث، که فراتر از تثلیث قرار دارد و کسی را به ژرفای آن راهی نیست. (عارف مسیحی قرن ۱۳ میلادی) @sooyesama