eitaa logo
به سوی سماء
931 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
468 ویدیو
38 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
آن‌كه از خواب غفلت بيدار شده است، از نامحرمان (أعنی از خفتگان و مردگان) دوری گزيند و حيات ابد آرزو كند و چندان كه گرفتار به درد چشم، در يافتن چشم پزشک بر آيد، او دوصد چندان در جستن زنده‌ی زنده‌كننده. در اصحاح هشتم انجيل متی آمده است كه: يكی از شاگردان حضرت مسيح‌ (ع) بدو گفت: ای آقا! مرا بار ده كه نخست بروم پدرم را بخاک سپارم. بدو فرمود: پيرو من باش، مردگان را بگذار مردگانشان به خاک سپارند. و در شريعت خاتم (ص) مردی انصاری از رسول‌الله پرسيد: هرگاه جنازه و مجلس عالمی پيش آيد كدام يک در نزد تومحبوب‌تر است تا حاضر شوم؟ فرمود: اگر برای تجهيز و دفن جنازه كسی هست همانا حضور مجلس عالم برتر از حضور هزار جنازه است. (صد کلمه در معرفت نفس، کلمه ۷۶) @sooyesama
شبی خواب دیدم که پروانه‌ام. ناگه برخاستم ولی نمی‌دانستم که آیا من «چوانگ تسو»ام که خواب دید پروانه شده، یا پروانه‌ام و خواب می‌بینم که «چوانگ تسو»ام؟! فیلسوف چینی قرن چهارم پیش از میلاد که از پیروان کنفسیوس، و از شخصیت‌های تاثیرگذار در "تائوئیسم" بود. وی در متن بالا یکی از شهودهای خود را دست‌مایه مرور پرسشی بنیادین قرار داده است: آیا حقیقت انسان، چیزی در جهانی دیگر است که در حالتی رویاگونه، لباس بدن را پوشیده، یا حقیقت انسان همین بدن است که در حالتی رویاگونه خود را برتر از پیکر می‌پندارد؟ درواقع این استفهام، انکاری است و احتمال دوم از نگاه او را نارواست. اما داوری صریحی دراین‌باره ندارد و مخاطب را در ابهامی رازآلود رها می‌کند تا خود به پاسخ دست یابد. این تعلیق، که در عرفان اسلامی نیز بارها به‌کار رفته، راه‌کار شایسته‌ای برای تشویق به خودکاوی و پاسخ درونی است. چیزی که به‌مرور گوهر فطرت را جلا می‌دهد. به‌هرروی پرسش، بسیار جدی است و لایه‌هایی تودرتو دارد. هر لایه را بگشایی، گمان می‌کنی یافتی، ولی باز لایه‌های ژرف‌تری هست. آیا من پروانه‌ای هستم که خواب می‌بیند ر_س است؟ یا ر_س هستم که خواب می‌بیند پروانه است؟ واقعا کدام حقیقت است؟ اگر "مردم خوابند و هنگام مرگ بیدار می‌شوند"، پس احتمال نخست، درست خواهد بود. @sooyesama
شمع در تنهایی خویش فروزان بود. پروانه از دور او را دید و اشتیاق آغاز شد... پیوسته شتابان می‌رفت تا با شمع بپیوندد. اما هنگامی‌که نزدیک شد، دریافت که می‌سوزد. ناگزیر خود را به زمین افکند و شمع را در حالی‌که آغوش گشوده بود، رها نمود. چون به خود آمد، دوباره برخاست و به سویش پر گشود. اما باز هم تاب نیاورد و خود را به زمین فکند. و باز هم... و باز هم... اکنون، مدت‌هاست که شمع آغوش گشوده، و با مهربانی آمد و شد پروانه را می‌نگرد. آری، این‌چنین او تنهاست، حتی پس از معراج‌ها که آدم‌ها داشتند. و شگفتا که مردم به‌سوگ پروانه‌ها می‌نشینند اما کسی برای شمع سوگواری نمی‌کند. @sooyesama
وحدت، رازی است بس ژرف‌تر از تثلیث، که فراتر از تثلیث قرار دارد و کسی را به ژرفای آن راهی نیست. (عارف مسیحی قرن ۱۳ میلادی) @sooyesama
درخت و آتشی دیدم، ندا آمد که جانانم مرا می‌خواند آن آتش، مگر موسای عمرانم؟ دخلتُ التِیهَ بالبَلوی و ذُقتُ المنَّ و السَلوی چهل سال است چون موسی به گرد این بیابانم... بیا ای جان تویی موسی و این قالب عصای تو چو برگیری عصا گردم چو افکندیم ثعبانم تو عیسایی و من مرغت تو مرغی ساختی از گل چنانک دردمی در من چنان در اوج پرانم منم استون آن مسجد که مسند ساخت پیغمبر چو او مسند دگر سازد ز درد هجر نالانم @sooyesama
اگرچه حُسن‌فروشان به جلوه آمده‌اند کسی به حسن و ملاحت به یار ما نرسد... هزار نقش برآید ز کِلکِ صُنع و یکی به دل‌پذیری نقشِ نگارِ ما نرسد تصویر: روستای ایرا، مزار علامه حسن‌زاده @sooyesama
امام صادق (ع): اِحْذَرُوا هْوَاءَكُمْ كَمَا تَحْذَرُونَ أَعْدَاءَكُمْ فَلَيْسَ شَيْءٌ أَعْدَى لِلرِّجَالِ مِنِ اِتِّبَاعِ أَهْوَائِهِمْ وَ حَصَائِدِ أَلْسِنَتِهِمْ. از هوای خود بترسید همان‌گونه كه از دشمنان خود مى‌ترسيد؛ زيرا چيزى براى انسان، دشمن‌تر از پيروى هوس‌هاى نفسانى و سخنان بيهوده‌ نيست. (وسائل الشیعه، ج۱۶، ص۵۷) @sooyesama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سخنان خاخام الیئزر کشتیئل، درباره برتری نژادی یهود و برده‌انگاری دیگران @sooyesama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
انا لله و انا الیه راجعون شهادت مظلومانه خادم جمهور و هیئت همراه را تسلیت می‌گوییم. امید که خدا ایشان را با اولیایش محشور کند و جای او را برای ملت ایران به بهترین وجه، پر نماید. @sooyesama
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِیِّ النَّقِیِ‏ وَ حُجَّتِکَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّیقِ الشَّهِیدِ؛ صَلاَةً کَثِیرَةً تَامَّةً زَاکِیَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ‏ @sooyesama
از سحر این فکر که هیچ دلیلی برایش نداشتم، در سرم افتاد که این مرگ انتخابی آگاهانه بود. تو خواستی که بلاگردان ملت باشی و خدایت پذیرفت. بلای بزرگی که نمی‌دانم چیست، با شهادت تو از سر ملت کوتاه شد. اکنون خبر آمد که برخی اولیاء چنین یافته‌ای داشتند و حس کودکانه‌ام به‌خطا بر هدف زده بود. اگر این انتخاب تو بود که بود، پس بزرگ مردی بودی، بزرگ مردی هستی و بزرگ مردی خواهی بود روزی که محشور می‌شوی. شاید به‌همین دلیل، سحرگاه، که مردم در بیم و امید یافتنت بودند، کسانی برایت سخت می‌گریستند؛ کسانی که به‌آسانی نمی‌گریند و به‌آسانی دیده نمی‌شوند! سحر با باد می‌گفتم حدیث آرزومندی خطاب آمد که واثق شو به الطاف خداوندی... @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
... مكتب فلسفى صدرالمتالهين همچون شخصيت و زندگى خود او، مجموعهٔ در هم تنيده و به وحدت رسيدهٔ چند عنصر گران‌بها است. در فلسفهٔ او از فاخرترين عناصر معرفت يعنى عقل منطقى، شهود عرفانى و وحی قرآنى، در كنار هم بهره گرفته شده در تركيب شخصيت او تحقيق و تأمل برهانى، و ذوق و مكاشفه عرفانى، و تعبد و تدين و زهد و انس با كتاب و سنت، همه با هم دخيل گشته، و در عمر علمى پنجاه ساله او رحله‌هاى تحصيلى به مراكز علمى روزگار، با مهاجرت به كهك قم براى عزلت و انزوا، و با هفت نوبت پياده احرامى حج شدن، همراه گرديده است...   هيچ فرهنگ و تمدنى بدون چنين پايه مستحكم و قابل قبولى نمى‌تواند بشريت را به فلاح و استقامت و طمأنينه روحى برساند و زندگى او را از هدفى متعالى برخوردار سازد... به گمان ما فلسفه اسلامى بويژه در اسلوب و محتواى حكمت صدرايى، جاى خالى خويش را در انديشه انسان اين روزگار مى‌جويد و سرانجام آن را خواهد يافت و در آن پابرجا خواهد گشت... (مقام معظم رهبری؛ ۱۳۷۸/۰۳/۰۱) @sooyesama
هرگاه در زمینه مسائل علمی، مشکلی برایم پیش می‌آمد که از حلّ آن عاجز می‌ماندم، با پای پیاده از کهک به قم می‌رفتم و به کنار قبر حضرت فاطمه معصومه (سلام اللّه علیها) رفته، از آن حضرت استمداد می‌نمودم... مساله اتحاد عاقل و معقول از مشکل‌ترین مسایل فلسفی است که تاکنون هیچ فیلسوف مسلمانی توفیق حل آنرا پیدا نکرده است. من با توجه کامل به سوی خدای سبحان از او خواستم که مشکل برایم حل شود ؛ دری از رحمت حق بر من گشوده شد و در این مورد معرفت جدیدی برایم حاصل شد. «کنت حین تسوید هذا المقام بکهک من قری قم، فجئت الی قم زائرا لبنت موسی ابن جعفر مستمدا منها و کان یوم الجمعه فانکشف لی هذا الامر»؛ هنگام نوشتن این بحث در قریه کهک قم بودم. از آنجا رهسپار قم شدم، به زیارت دختر موسی بن جعفر (سلام الله علیها) مشرف گردیدم و از آن حضرت در حل این مساله یاری جستم. به برکت او در روز جمعه این مطلب بر من کشف گردید. به‌نقل از علامه حسن‌زاده (اتحاد عاقل به معقول) یکم خرداد روز بزرگ‌داشت ملاصدرا @sooyesama
enc_16899038432533550038761.mp3
3.47M
بیا حسین، در آن لحظه‌ای که می‌گویند به عزت و شرف لا اله الا الله... @sooyesama
نماز لَیلَةُالدَفن برای شهدای خدمت ۱. شهید رئیسی: سیدابراهیم ابن سیدحاجی ۲.شهید آل‌هاشم: سیدمحمدعلی ابن سیدمحمدتقی ۳. شهید امیرعبداللهیان: حسین ابن محمد ۴.شهید رحمتی: مالک ابن اسکندر توضیح: - رکعت یکم: حمد + آیة الکرسی - رکعت دوم: حمد + ۱۰ مرتبه قدر - پس از سلام بگوید: اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحمدٍ وَ آلِ مُحمدٍ وَ ابْعَثْ ثَوابَها اِلی قَبرِ فلان بن فلان». به‌جای فلان بن فلان، نام متوفی گفته شود. یادآوری: برای هر شخص، باید یک نماز جداگانه خوانده شود. @sooyesama
به‌یاد داشته باشید، آب گل‌آلود به لطف مسیری که در طبیعت می‌پیماید، تصفیه می‌شود. و انسان به لطف آنچه زندگی برای او به ارمغان می‌آورد بالغ می‌شود. (فیلسوف چینی قرن چهارم پیش از میلاد، که به‌عنوان بنیان‌گذار تائوئیسم شناخته می‌شود) @sooyesama
گاهی برای آدم حوادثی پیش می‌آید و یا خودِ سن جوانی اقتضا می‌کند که یک تشویش خاطری پیدا می‌شود. بیش‌تر افراد به این‌گونه مسائل مبتلایند. کم‌تر کسی پیدا می‌شود که آن آرامش لازم برای کمال نهایی را داشته باشد. برای تحصیل این آرامش، توصیه شده که سوره حشر را باوضو و رو به‌قبله بخواند. هنگامی‌که به این آیات رسید «هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ...». این بخش را که اسمای حسنای الهی است، باتوجه بیشتری بخواند و سه‌بار تکرار کند. سپس دست خود را از سر تا سینه (آنجا که قلب هست) و شکم بکشد. ان‌شاءالله یک تسکین خاطری پیدا خواهد شد. این سوره برای یهودیان بنی‌قریظه و بنی‌نظیر نازل شد. اینها دو طایفه یهودی بودند که با پیغمبر اکرم (ص) در افتادند و نفاق کردند، آن‌گاه خداوند تبارک و تعالی آنها را دچار تشویش کرد، به‌گونه‌ای که خانه‌های خودشان را با دست خودشان و دست مسلمین خراب می‌کردند «یخربون بیوتهم بایدیهم...». نگویید: آدم چگونه خانه خود را خراب می‌کند؟ معنایش این نیست که کلنگ بردارد و خراب کند. بلکه ممکن است کسی خانه هم دارد و می‌فروشد که خانه دیگری بخرد. اما نابجا عمل می‌کند و موفق نمی‌شود. کم‌کم سرمایه‌اش را نیز هدر می‌دهد و دیگر نمی‌تواند خانه بخرد. این‌گونه خانه‌اش را خراب کرده است. آدمی که نتواند خوب تصمیم بگیرد وضع خودش را بهم می‌زند. این بخاطر تشویش خاطر است. اگر این سوره را بخوانیم ان‌شاء‌الله یک تسکینی و طمانینه‌ای حاصل می‌شود. با آن طمانینه هم می‌توان معارف الهی را خوب آموخت و هم در خانه و زندگی تشویش نداشت. هنگامی‌که ثبات حاصل شد، درهای رحمت الهی گشوده می‌شوند. ما خیلی از اسماء خداوند تبارک و تعالی دور هستیم، لذا باید به اسماء تمسک جوییم. بخشی از این سوره، انسان را شستشو می‌دهد و بخش دیگرش انسان را مزین می‌کند. آن چیزهایی که باید داشته باشد را دارا می‌شود. آن‌گاه وقتی معارف الهی را می‌شنود، آن حرف‌ها در آنجا که باید بنشیند، می‌نشیند. (شرح دروس معرفت نفس، جلسه نهم، باتصرف و تلخیص) @sooyesama
آتش کینه در کتابخانه دانشگاه الاقصی
امیرالمومنین (ع): اعْلَمُوا أَنَّ الْأَرْضَ لَا تَخْلُو مِنْ حُجَّةٍ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَكِنَّ اللَّهَ سَيُعْمِي خَلْقَهُ عَنْهَا بِظُلْمِهِمْ وَ جَوْرِهِمْ وَ إِسْرَافِهِمْ عَلَى أَنْفُسِهِمْ. بدانید که زمین از حجت خدا خالی نمی‌شود. اما خداوند مردم را به تاوان ستم و زیاده‌روی در نفس، از دیدن او نابینا (و محروم) می‌کند. (غیبت نعمانی، ص۱۴۱) @soyesama
قال اميرالمؤمنين (عليه السّلام) فى توحيد اللّه: ليس فى الأشياء بوالج و لا عنها بخارج؛ نه خدا در اشياء داخل است و نه از آنها خارج. يعنى ذات يكتا و يگانه خدا با آن‌كه با تمام موجودات و مقوّم كليّۀ حقايق وجوديه است داخل در عالم است و خارج از عالم، از چيزى بطور مباينت خارج نيست و در چيزى به نحو حلول داخل نيست. به عبارت ديگر خدا در حدود و ماهيات اشياء داخل نيست و از وجود و حيث نورانيّت عالم هم خارج نيست. «عالم ز تو هم تهى و هم پر». پس نور وجهش كه تجلى فعلى اوست با تمام موجوداتست "هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مٰا كُنْتُمْ". چون ذات بحت بسيط الحقيقه است و بسيط الحقيقة كلّ الاشياء و ليس بشئ منها، در هيچ تعيّن و حدّ و ماهيت نمى‌گنجد. مقوّم تمام موجوداتست و محيط به كليّه وجودات و در هر مكان آن لامكانى حاضر و از كليّه امكنه خارج است. (حکمت عملی، ص۵۷) @sooyesama