🔰پریشانی شهرهای جدید ✍️ رضا داوری اردکانی 🔸#شهر_جدید، شهر بشر جدید است. اما این شهر در عین حال شهر ملال است. و به اعتباری می‌توان گفت که بشر جدید #شهر و #خانه ندارد. شهر و خانه جدید پر از ابزار و وسایل زندگی و کالای مصرفی است و حتی ساکنان آن هم به کالا مبدل شده اند. اساسا هر چیزی و هرجایی از جمله شهر و خانه و مکان‌های قدسی صرفا با اراده ما صفت و #شأن_قدسی یا غیرقدسی پیدا نمی‌کند، بلکه ما در اتصال با عالم قدس با امر قدسی آشنا می‌شویم. 🔹در این بریدگی اماکنی که در گذشتهْ تقدسی داشته و هنوز بقایایشان باقی مانده است، صرفا مورد تماشای جهانگردان قرار می‌گیرد معنابخش مکان‌ها و اشیا آزاد شده از عالم مدرن می‌شود، و ساخت بهترین اماکن عبادی هم در جهت قوام بخشیدن به عالم کنونی قرار می‌گیرد. شهرهای کنونی دیار غربتند. هیچ‌کس اهل هیچ شهری نیست و همهْ همه‌جایی یعنی هیچ‌جایی اند و از این رو #بشر_آواره و #بی وطن دنیای غرب به جهانگردی روی آورده و حق دارد اماکن گذشته را ببیند، تا قدری تسلی پیدا کند. حال آن‌که آن اماکن را برای جهانگردان نساخته بودند. 🔸هیچ‌جایی‌ بشر کنونی سبب شده که شهرها و خانه هایی که ما می‌سازیم، بیشتر به ایوانچه‌ی کاروانسراها شبیه باشد، با این تفاوت که کاروانیان کنونی میان خود پرده کشیده اند. شهر در عالم کنونی و به خصوص در جاهایی که مردم از تاریخ خود رانده و از #غرب مانده اند، وطن هیچ‌کس نیست. مردم این شهرها غریبند و اگر چیزی به نام خانه دارند بهتر است آن را خوابگاه و مخزن اشیایی دانست که هر چند حقیقتا مورد نیاز نیستند زندگی به آن‌ها وابسته است. ⚜️ @taammolat74

🔰 رهیافت جدید از انقلابی هویتی ✍️سید مجید امامی 🔸پس از مواجهه با #بحران_هویتی، جامعه‌ی ایران خودش دنبال نسخه افتاده است. از میان آنها طرح #حکومت_اسلامی یا اندیشه‌ی #ولایت_فقیه، اساس گذار و میثاق هویتی ایرانیان شد. #انقلاب_اسلامی بزرگترین مقاومت یا به عبارتی نقطه‌ی عطف مقاومت، در برابر انحطاط هویتی است. این که بعد از انقلاب اسلامی در نظریه‌های انقلاب آشوب درمی‌گیرد و تأثیرات بسیار مهمی بر نظریه‌های انقلاب گذاشته می‌شود به این خاطر است که این انقلاب ذاتش اقتصادی و سیاسی و به تعبیری علمی و ساختاری نیست. 🔹این است که برای مطالعه‌ی این انقلاب یک ره‌یافت جدیدی باید باز شود و این تحولی است که انقلاب اسلامی بر نظریه‌های انقلاب در حوزه‌ی #جامعه‌شناسی_سیاسی می‌گذارد؛ این انقلاب هم اجتماعی است، هم رهبری خاص دارد و هم ویژگی‌های انقلاب‌های قبلی را ندارد. 🔸تأثیر انقلاب اسلامی نشان می‌دهد که انقلاب اسلامی یک انقلاب فرهنگی هویتی است. حتی انقلاب فرهنگی هم نبوده است. یعنی عمیق‌تر از یک انقلاب فرهنگی بوده است. #انقلاب_هویتی بوده است. 🔹هر چند در لایه‌هایی به برکت وجود حوزه و دیگر نهادها و وجود اقشار اجتماعی خاص مثل بازار، مثل خانواده‌های سنتی که در بعضی از شهرها وجود داشتند، یک امکانی و کورسویی از فرهنگ سنتی ایرانی توان باز تولید خودش را داشته است؛ چون فرهنگ پویاست و نمی‌تواند مثل یک باتلاق ایستا و درجا باشد، اما چیزی که باعث فراگیری انقلاب اسلامی در سپهر اجتماعی ایران می‌شود؛ هویتی بودن آن است. 💢ما بحران در هویت‌مان را تحمل نکردیم، چون تاریخ ایران زنده بوده است. ⚜️ @taammolat74

♨️ #پرونده_ویژه

«ژورنالیسم و اندیشه»

[بخش نخست]📍 🔰 ژورنال به چه کار می‌آید؟! ✍️ حجت الاسلام احمد رهدار 🔸برای تأمل عمیق‌تر بر روی موضوع ژورنالیسم اندیشه‎ای می‌توان قیاسی از جنس کاری که جریان روحانیت در طول تاریخ انجام داده‌ است. با این موضوع داشت. روحانیت یک لایه‌ی تخصصی دارد مانند فقه، اصول، تفسیر، اخلاق، فلسفه و... که معمولا در شرایط قبض و خفقان سیاسی حکومت‎ها، بیش‌تر در آن لایه می‎رفتند و درس می‎خواندند و به ادبیات کاملا تخصصی در این زمینه می‌پرداختند. 🔹اما روحانیت چون داعیه‌ی رهبری اجتماع را داشت، حتی در همان موقعیت‌ها ناگزیر بودند که یک بستر یا تریبونی برای ارتباط بین خود و لایه‌ی عمومی‎تر فراهم کنند که این بستر سنتی، کار منبر بوده است. منبر جای حرف‎های تخصصی نبود؛ بلکه این‌ حرف‎ها را با حوزه‌ی نیازمندی‎های روزمره‌ی مردم تطبیق می‎دادند. 🔸تقریبا از اوایل حکومت قاجاریه همین منبر هم تقریبا جواب‌گو نبود جواب ندادن نه به این معنا ‎که باید حذف می‌شد، بلکه می‌بایست کارهای دیگری هم صورت می‌گرفت؛ زیرا در آن زمان به علت ایجاد بستری مانند روزنامه، پخش و انتشارِ شبهات در جامعه طبیعی بود. البته باید به این نکته هم توجه کرد که منبر با رسانه تفاوت ماهوی دارد و برای دو عالمی متفاوت‌ند.رسانه شأنیت هدایت ندارد؛ از این حیث تفاوت ماهوی‎ست. 🔹ما ما اکنون در عصر جدید به سر می‌بریم و فرار از آن بی‌معناست. پس یکی از کارهایی که روحانیت در این مقطع انجام داد و از قضا سر سفره دیگران صورت گرفت، به این معنا که خودش مبدع آن نبود، بلکه اتفاقی افتاده بود و روحانیت از آن خوب استفاده کرد؛ هم فضای سبک نگارش جدید بود 🔸از آن اتفاقی که در بنیانی‎ترین لایه‌های فکری روحانیت رخ می‎دهد تا تبدیل آن به فرهنگِ ساری و جاری مردم، اندیشه باید مقاطعی را طی کند؛ زیرا نفس آن اندیشه، به مردم جوابی نمی‎دهد و حتی گوشی برایش نیست؛ زیرا سنگین می‌باشد. بنابراین همان کسانی که کارشان بحث‎های کاملا تخصصی بود، توانسته‎اند با جامعه یک نحو ارتباطی بگیرند که سرِ گردنه‎های تاریخی، جامعه را هدایت کنند و نهضت‌های تاریخی ایجاد کنند و نقش مردم را در جامعه به آنان نشان دهند. 🔹هم‌چنین دیگر متفکرانی هستند که می‌خواهند در بستر رسانه‎هایی مثل روزنامه و مجله تریبونی داشته باشند که بتوانند با عموم مردم تفکرشان را به اشتراک بگذارند. آن چیزی که سریع به ذهن انسان خطور می‌کند، این است که خود این بستر باید قابلیت حمل آن اندیشه را داشته باشد؛ آیا رسانه‎های مدرن اعم از روزنامه، مجله و تلویزیون این‎ قابلیت را دارا هستند؟ بنده تردید جدی دارم. 💢به همین علت فکر می‎کنم کارکرد ویژه رسانه‎هایی مثل روزنامه و مجله، پاسخ دادن به سؤالات عمومی نیست، بلکه طرح پرسش‎هایی‎ست که می‎تواند زمینه‎سازیکند برای این‎که در جای دیگر و به شکل دیگری پاسخ داده شود و این کار کمی نیست. یعنی مطبوعات بستری است تا یک متفکری پرسش‎های خود را با عقلانیت جمعی به اشتراک بگذارد. 🔗ادامه مطلب را در لینک ذیل بخوانید: 🌐 https://vrgl.ir/Cy3s3 ⚜️ @taammolat74

🔰دوران تفکر شریعتی تمام شده است! ✍️ قاسم پورحسن 🔸#شریعتی هم درد دین داشت و هم متفکری در حوزه دین بود، اما جامعه‌شناسانه. شریعتی در رهیافت #جامعه‌شناسانه دست به مطالعه‌ای ایدئولوژیک زد که نه واقع‌گرایانه بود و نه عینیت‌گرایانه، به همین علت در فهم دین، سنت اسلامی، علل انحطاط و زوال و فراز و صعود #تمدن_اسلامی دچار اشتباهاتی اساسی شد. 🔹گرچه رویکرد جامعه‌شناسانه او در دین تازه و بدیع و مشتمل بر رویکرد پراقبالی بود، اما خردنگرانه و در نهایت تقلیل‌گرایانه بود. شاید بتوان گفت که شریعتی پایه‌گذار رویکرد مطالعه جامعه‌شناسانه در حوزه دینداری بود، اما نمی‌توان رویکرد او را حتی جامعه‌شناسی دین نامید، چراکه در این منظر باید بی طرفانه دست به مطالعه زد، در حالیکه شریعتی جانبدارانه و گاه منکرانه دست به داوری می‌زند. 🔸درک جامعه‌شناسانه شریعتی برخلاف بسیاری از تحقیقات انجام شده در ایران و حتی دیدگاه مسلط، درکی جامع نیست، بلکه از جزئی‌نگری و ناتمامیت رنج می‌برد. وی به سبب سیطره رویکرد خردنگرانه نتوانست نسبت آزاد با دین و سنت اسلامی داشته باشد. درک آزاد با تفکر عقلانی در پیوند است، در حالیکه درک جامعه‌شناسانه او به توجیه‌سازی نزدیک است، نه معقول ساختن مطالعه. (البته مرادم توجیه ایدئولوژیک است نه توجیه معرفتی). 🔹شریعتی تنها به مطالعه #دین_نهادی دست زد. رویکرد جامعه‌شناسانه به دلیل خصلت تقلیل‌گرایانه توجهی به مطالعه پدیدارشناسانه دین ندارد، از این رو ماهیت دین و حیث وجودی دین را نمی‌کاود. شریعتی خود تاکید دارد که رویکردش در دین جامعه‌شناسانه است، لذا مرادش از توحید، توحید در تاریخ و جامعه است. 🔸رویکرد جامعه‌شناسانه شریعتی، رویکردی تقلیل‌گرایانه می باشد که فهمی نحیف و لاغر و تک‌ساحتی از دین و سنت اسلامی ارائه داده و صرفا به کارکرد انضمامی دین (آن هم اجتماعی محض) التفات نشان داده است. سنخ مطالعه شریعتی از دین، #معرفت‌شناسانه نیست. 🔹به عقیده من دوران تفکر شریعتی تمام شده است البته نه به این معنا که او آدم بزرگی نبود اما دوران نگاه جامعه شناسانه دیندارانه دین تمام شده است. دیدگاهی که شریعتی عرضه کرد دیدگاه جامعه شناسی دین نیست و معتقدم که شریعتی جامعه شناس نیست و بیشتر به تاریخ شناسی تمایل دارد. 💢توجه داشته باشید که تلقی من از تمام شدن دوران تفکر شریعتی الزاما تلقی منفی نیست بلکه فکر می کنم که برای شریعتی نظریه انحطاط از هرچیز دیگری مهم تر بوده است. او نگاه حداکثرگرایانه به دین دارد که به نظر من این دوران به سرآمده و تمام شده است. ما می توانیم برگردیم شریعتی را بخوانیم اما فکر نمی کنم دیدگاه او به عنوان یک رهیافت و نه یک سنت قابل استفاده باشد. ⚜️ @taammolat74

📮 «درواقع مرگ یک سیاه‌پوست توسط پلیس سفیدپوست، کبریت زدن به یک انبار باروت بوده است. محرک ماجرا اعتراض به خشونت و تبعیضِ نهادینه‌شده در پلیس آمریکا علیه سیاه‌پوست‌هاست، اما تداوم آن، موجب ورود به مرحله دوم و اعتراض مردم به شرایط دشوار اقتصادی و اجتماعی جامعه آمریکا خواهد انجامید. روندی که با سکته سال 2008 به‌تدریج شروع شد و زیگزاگی عمل کرد و منجر به اختلال در گسترش سطحی و عمقی بازتولید سرمایه گردید و در ادامه مدت کوتاهی در دو سه سال اخیر با برخی تغییراتی که ترامپ ایجاد کرده بود موقتاً این روند اختلال، شیب نزولی پیدا کرده بود اما در پی فشار ناشی از شیوع ویروس کرونا بر #اقتصاد_آمریکا دوباره این روند اختلالی شدت گرفته و فشار اقتصادی روی لایه‌های میانی و پایینی طبقه متوسط و بخشی از طبقه فرودست و محرومین گسترش پیدا کرده و منجر به آثار اعتراضی شده که بهانه آن اقدام پلیس علیه یک سیاه‌پوست است. یکی از پیام‌های این اعتراض، نه گفتن به مناسبات اقتصادی #سرمایه‌داری_نئولیبرال در جامعه آمریکاست. همچنین این حادثه نشان می‌دهد سیستم سرمایه‌داری نئولیبرالی در روند حرکت خود دچار اختلال شده است.» ✍️شهریار زرشناس در تحلیلی از وقایع آمریکا ⚜️ @taammolat74

🔰 من بت پرستم ✍️ رفیع‌الدین اسماعیلی 🔸کجایند سنگ‌های نتراشیده نازیبایی که پرستیده می‌شدند در دورانی دور! کجایند مجسمه‌های چوبی، خدایگان آدمیان در زمانه قارون و فرعون و نمرود ! کجاست فرعونی که، با قصری کوچک و غذایی کم لذیذ و بندگانی کم، ندای انا ربکم الاعلی سر می داد؟! بیایید و الهگان مرا بنگرید ... 🔹خدایان من با اندام هایی به غایت زیبا،‌ چهره‌هایی فرشته سان در نهایت کمال. الهگانی آراسته با بهترین زینت ها! خدایگان مدرن من... چهره‌های بی‌نقصی که با چشم جهانبین خود مرا به دنبال خود می‌کشند. گاهی بهترین غذایی که می‌خورند را تصویر می‌کنند،‌ گاهی بهترین لباسی که به تن می‌کنند را نمایش می‌دهند و گاهی برایم می‌خوانند و می‌رقصند! من آن ها را می پرستم! #الهگان_مدرن را و من نه مثل گذشته که گاه بر بُتی سجده می‌کردند، که هر لحظه در حال سجده‌ام. من دیگر در مقام «نگاه» مقیم شده‌ام و دائما در حال پرستشم. پرستش هر چه او دارد و من ندارم ! در خیال، خود را به او شبیه می‌کنم. در فقر، ادای او را در میآورم، در اوج زیبایی، باز او را زیباتر می‌بینم ! 🔸من الهگان مدرن را می پرستم. من مدونا، رونالدو، جنیفر و آنجلینا را با عشق می‌پرستم. ما بردگانی اجیر شده‌ایم برای پرستش الهگان جدید و حتی نمی‌فهمیم که چقدر و مچاله شده ایم! و حال! کجاست موسایی که نیل اسارت بشکافد و بردگان مدرنیته را به آن سوی دریای شک و شرک رهنمون سازد؟ کجاست آن رسول‌خاتم که با قرآنی، انسان را لبریز از حکمت کند؟ لبریز از بیزاری از شیطان‌های تزیین شده مدرن! ما خسته از پرستش های پوچیم کجاست آن آخرین منجی؟ #سلبریتی ⚜️ @taammolat74

♨️ مهم ترین و پربازدیدترین عناوین مطالب کانال تاملات در #خرداد_99 🔘 بخش نخست ✍️ علوم انسانی ایرانی، مصرفِ بحران یا ایده‌ای برای عبور از بحران؟ / محمدعلی بیگی / بخش نخست ، بخش دوم ، بخش سوم ✍️افسانه‌زدایی از فلسطین / محمد اصغری ✍️یهودیان و حیات اقتصادی مدرن / محمدعلی روزبهانی ✍️فراستی مردی از جنس نقد ✍️صدرا، ما و معاصراندیشی / میلاد نوری ✍️چرا شبکه چهار از شبکه یک پیشی گرفت؟ / محمد عبداللهی ✍️ واقعاً هیچ چاره‌ای نیست؟ / حمید حسینی ✍️فقه حکومتی و معضل رویت هلال / رسول لطفی ✍️باز هم اختلاف! / سیدعلی میرموسوی ✍️ عصر حیرت و اختلاف فقها بر سر تعیین عید فطر / مهدی نصیری ✍️ آری اینچنین بود برادر! / صادق فرامرزی ✍️انقلاب اسلامی و بازسازی هویتی / حسین کچوئیان ✍️تعریف سیستماتیک از تهدید امنیت ملی / امید رامز ✍️اینهمه هزینه و آخرش هم هیچ، کمی عجیب نیست؟ ✍️رومینا نام مستعار دخترانی است که هر روز می‌کُشیم؟/ احسان محمدی ✍️همه حساب و کتابم بهم ریخته‌است! / عطیه همتی ✍️قاتل رومینا فقط پدرش نبود! / علیرضا زادبر ✍️رومینا و یک پرسش / امیررضا مافی ✍️ابواب جمعی اسلام هراسی و داستان تلخ رومینا /محمدرضا کائینی ✍️غم رومینا و غم های بزرگ‏تر / میکاییل دیانی ✍️مجلس انقلابی به چه معناست؟ / جعفر برزگر ✍️چرا باید از سبک زندگی سخن گفت؟! / عطالله بیگدلی 📩 نظرات و پیشنهادات و مطالب خود را برای ما ارسال کنید. 🔶🔸 با کانال ما همراه باشید🔸🔶 ⚜️ https://eitaa.com/joinchat/2648178709C2169abb994

🔰علوم انسانی ناکارآمدی و احساس بیهودگی ✍️ حجت الاسلام داود مهدوی‌زادگان 🔸چالش بزرگ کرونا،آشکارسازی مساله «جدی‌نگرفتن علوم‌انسانی و اجتماعی در ایران» و احساس سرخوردگی و بیهودگی در میان پاره‌ای از اصحاب این رشته‌هاست. تمام سخن در این است که بپذیریم کروناویروس، چالش بزرگی فراروی علوم‌انسانی نهاده است. نمی‌توان وجود چنین چالشی را انکار کرد. 🔹به‌نظر چنین می‌آید که بخش عمده‌ای از اصحاب علوم‌انسانی، این چالش بزرگ را متوجه جای دیگری دانسته، علوم‌انسانی را به‌دور از آن می‌دانند. به‌ندرت می‌توان نویسنده‌ای را یافت که علوم‌انسانی را متهم کند و بگوید مشکل از ماست که نتوانستیم علوم‌انسانی را خوب بفهمیم و بفهمانیم. اینان از همه‌نوع عاملیت‌ها سخن می‌گویند به‌غیر از عاملیت علوم‌انسانی. غالبا تقصیرها را بر عهده دیگری می‌اندازند. 🔸باید به این نکته توجه کرد که هرقدر هم جدی‌گرفتن تحقیقات هشداردهنده و پیشگیرانه در علوم انسانی را بپذیریم، باز نمی‌توان گفت علوم‌انسانی توانایی مدیریت وضعیت‌های بحرانی مانند کرونا را دارد. زیرا اساسا علوم انسانی تاکنون با چنین تجربه‌ای مواجه نبوده است. کرونا ویروس، بحرانی عالم‌گیر است، درحالی‌که جامعه آماری علوم انسانی به‌مقیاس جهانی نبوده است. 🔹موقعیت‌های بحرانی مانند کروناویروس، مسائل فرهنگی و اجتماعی بی‌شماری دارند که نیازمند پروتکل‌های فرهنگی است که تاکنون چیزی درباره آن گفته نشده است. این پرسش اهمیت زیادی پیدا می‌کند که در شرایطی که علم انسانی و اجتماعی در پیشگیری و کنترل بحران کرونا ناتوان است، چگونه می‌تواند درباره وضعیت «پساکرونا» سخن بگوید! ⚜️ @taammolat74

♨️ #پرونده_ویژه

«ژورنالیسم و اندیشه»

[بخش دوم]📍 بخش نخست 🔰 اندیشه ژورنالیستی ✍️ علی نجات غلامی 🔸بی حاشیه می‌گوییم که «درگیر بودگیِ» دو عنصر، یعنی «#زیست‌جهان» و «#سیاست» را می‌توان در فرایندی که خاصه در دهه‌های اخیر روی داد و به شکلی از نشریات هم‌چون #مهرنامه و #سوره در روزگار جاری کشیده شد را مشاهده کرد. از یک سو، تغییرات سریع و گشایش برخی امکانات از جمله اینترنت و دسترسی آسان‌تر به منابع برای محققان گوناگون و بعضاً عدم توان آکادمی و نشریات تخصصی علمی در هماهنگ‌سازی و همگام‌سازی خود با تغییرات در روح زمان، منتهی به گونه‌ای گسست شد. گسستی که می‌توان آن را گسست فضای #اسکولار یا تحقیقی از فضای #پاپیولار یا عمومی دانست. 🔹آن‌چه این‌جا بی‌نهایت مهم و کلیدی است، انتقال و یا ماندن «#پرسش‌های_زیسته» در فضای عمومی و صوری شدن فضای اسکولار ذیل روندی از «#تکنیسینیسم» است که بین تجارب زیسته و مفاهیم پالوده‌ی فلسفی شکاف ایجاد کرد؛ چرا که نه تنها عموم بلکه اسکولارها و محققان نیز به عبارتی «حرف دل‌شان» را درباره‌ی اوضاع هستی، بیش‌تر یا بگوییم صریح‌تر در مهرنامه‌ها و سوره اندیشه‌ها می‌زنند تا در کتب کاملاً فنی‌شان و تحقیقی‌شان. 🔸اما این در عین حال مزیتی خطرخیز برای چنین نشریاتی است؛ چرا که به شدت مستعد مشوب شدن به عناصر فراعلمی و هیجانی خواهند بود؛ زیرا گزیده و همه‌فهم نوشتن، منتهی به نادیده گرفتن نکات به اصطلاح ملانقطی‌ می‌شود. در عین حال همین ملانقطی‌ها از سوی اسکولارها به مثابه ایراداتی در واکنش‌های مجادله‌ای، در همین فضای پاپیولار یا پاپیولاتر، در مقام ضعف یک‌دیگر ابراز می‌شوند! علاوه بر این‌که به ناگزیر پرسش از تجربه‌ی زیسته مقید به ارزش است، به ندرت می‌توان مرام و #ایدئولوژی را از این مجلات زدود. 🔹شاید #افق_تاریخی را از خود مشروطه بازشکاف و دریافت که تاریخ نشر برای شکل گرفتن هویت اصلی فکری ما و نحوه‌ی معناگیری خود معنا برای ما چه نقشی را در مسیر تکوینی‌اش ایفاء کرده است که اکنون ما را از پنجره‌ای خاص مشرف به جهان کرده‌ است. گاه تاریخ به پرسش‌های بسیاری پاسخ می‌دهد که گویا قرار نبوده‌ است اصلاً تاریخی باشند. 🔗ادامه مطلب را در لینک ذیل بخوانید: 🌐 https://vrgl.ir/jYa9D ⚜️ @taammolat74

🔰 آب را گل آلود می‌کنند تا عمیق به نظر آید! 🔸برخی از تریبون داران، تمامیِ مشکلات و مسائل را ساده و حل شده می پندارند (که البته کلید حلش هم نزد خودشان است و بس) و با هر کنش و هر حرکتی هم مخالفت ورزیده و ناسزا می گویند! 🔹 اینان که تمامِ هنر و تخصصشان در مغلق گویی است و مبهم نویسی و نقلِ عباراتِ انگلیسی و فرانسوی-آلمانی، از بودن در میان جمع و دسترسیِ مخاطب به آنان در رفته و همواره در «ادا» به سر می برند! به تعبیرِ فیلسوفِ آلمانی "آب را گل آلود می کنند تا عمیق به نظر آید"! 🔸غافل از اینکه «اصالت» با در رفتن و در دسترس نبودن (استاد وقت ندارند شما را ببینند سرِ استاد شلوغ است نمی توانند پاسخ دهند و ...) و مبهم سخن گفتن و مغلق نوشتن به دست نمی آید، اصالت در «خودبودگی» و «خودفرمان‌فرمایی» است که بروز و ظهوری پیدا می کند. 🔹البته به تعبیرِ لکان؛ این نقابی که «اَدا-داران» یعنی همانان که صرفا مشغول ادا در آوردن برای بر هم نخوردنِ کلاسِشان هستند، زده اند، عینِ حقیقتِشان است یعنی اینها چیزی نیستند جز همین نقاب و ادا، یک قشر و پوسته ای بی چیز و بی مایه! حتی اظهارِ همدردی در غمِ و مصیبت مردم و حتی فحش ها و ناسزاهایشان به حکومت و سیاست و... نیز ادا-یی بیش نیست! لذا هیچگاه هیچ آبی از این فحش ها و ناسزا ها و تسلیت های فله ای و دل سوزاندن های کذایی برای داغ-داران گرم نشده و نمی شود چرا که این همه، هیچ نیست جز فعالیتی کاذب و قلابی. 🔸و به همین جهت هم بود که نیچه می گفت: "آن کس که خود را عمیق می داند تلاش می کند که واضح و شفاف باشد. (اما) آن کس که می خواهد به نظرِ توده ی مردم عمیق بیاید، تلاش می کند که مبهم و کِدِر باشد، عموم مردم، کفِ هر جایی که نتوانند ببینند، عمیق می پندارند و از غرق شدن واهمه دارند‌" ⚜️ @taammolat74

📑 دو‌هفته نامه مجازی دیده‌بان اندیشه ✴️ شماره پنجم/ پانزدهم خرداد ۱۳۹۹ 💢 موسسه فرهنگی ـ رسانه‌ای شناخت/ گروه فلسفه و اندیشه 🔸رصد روشنفکران، اندیشمندان و ژورنالیست‌های علمی در فضای مجازی 🔹دیده‌بان اندیشه عرصه‌ای است تا بازتاب و پژواک اندیشه‌های اصحاب علوم انسانی باشد. بازتاب اندیشه‌هایی که در فضای مجازی به صورت پراکنده وجود دارد. اینجا فرصتی است تا بیشتر با اندیشمندان و روشنفکران و ژورنالیست‌های اندیشه، آشنا شده و پای گفتارها و یادداشت‌های تحلیلی‌شان باشیم و عالمانه و منصفانه برخی نکات آنها را تحلیل و ارزیابی علمی کنیم. 🖇 پنجمین شماره این دوهفته‌نامه را در پست ذیل دانلود کنید👇👇👇 ⚜️ @fekrat_net ⚜️ @taammolat74

📑 دو‌هفته نامه مجازی #دیده_بان_اندیشه ✴️ شماره پنجم | پانزدهم خرداد ۱۳۹۹ 💢 موسسه فرهنگی ـ رسانه‌ای شناخت/ گروه فلسفه و اندیشه 🔹اکنون که به شماره پنجم نشریه رسیدیم، تصمیم بر این شد که تغییرات مختصری در سبک فرم ارائه کار صورت بگیرد که امیدواریم مورد پسند واقع شود. 🔸در این شماره بخش‌های جدیدی با عنوان (ویژه)، (پرسش)، (بازتاب) و (چالش) در نظر گرفته شد که چینش و خوانش مباحث مطرح شده در بستر بهتر و مناسب‌تری در اختیار مخاطبین قرار بگیرد. ✅ در این بخش‌ها محور خاصی را پوشش می‌دهند و سعی شده گلچین مسائل مختلف ذیل آن محور قرار داده شود و به صورت کلی‌تر نیز تحلیل گردد. 🔗برای مطالعه شماره قبلی اینجا کلیک کنید. ⚜️ @taammolat74