✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️برای جلب نظر مخالفین و اصلاح آنها از چه روشی باید استفاده کرد؟
🔹بسیار دیده شده است، افراد با فضیلت و دانشمندى، بر اثر عدم آشنایی به #فنون_بحث و استدلال، و عدم رعایت #جنبههاى_روانى، هرگز نمى توانند در افکار دیگران نفوذ کنند. به عکس، افرادى را سراغ داریم که به آن حد از نظر علمى نیستند، ولى در #جذب_قلوب، و «تسخیر دلها»، و #نفوذ در افکار دیگران، پیروز و موفقاند. علت اصلى آن است که، #نحوهطرحبحثها، و «طرز برخورد با طرف مقابل»، باید با اصولى از نظر #اخلاق و #روان توأم باشد، تا جنبه هاى منفى را در طرف مقابل تحریک نکند، و او را به #لجاج و #عناد وادار نسازد، بلکه به عکس #وجدان او را بیدار کرده و روح حق طلبى و حق جوئى را در او زنده کند.
🔹در اینجا مهم این است که: بدانیم، #انسان تنها «اندیشه» و «خرد» نیست تا فقط در برابر قدرت استدلال تسلیم گردد، بلکه، علاوه بر آن، مجموعه اى از #عواطف و «احساسات» گوناگون ـ که بخش مهمى از #روح او را تشکیل مى دهد ـ در وجود او نهفته است که باید آنها را به طرز صحیح و معقولى اشباع کرد. #قرآن، این راه و روش را به ما آموخته، که چگونه در برابر #مخالفان در عین طرح بحث هاى منطقى، چنان آن را با #اصول_اخلاقى بیامیزیم، که در اعماق روح آنها نفوذ کند.
#شرط_نفوذ این است که: طرف مقابل احساس کند، گوینده واجد اوصاف زیر است:
1⃣به گفته هاى خود ایمان دارد، و آنچه را که مى گوید از #اعماق_جانش برمى خیزد.
2⃣هدفش از بحث، #حق_جوئى و #حق_طلبى است، نه برترى جوئى و تفوق طلبى.
3⃣او هرگز نمى خواهد طرف را تحقیر کند و خود را بزرگ نماید.
4⃣او آنچه مى گوید از طریق #دلسوزى مى گوید، و منافع شخصى و خصوصى در این کار ندارد.
5⃣او براى طرف مقابل #احترام قائل است، و به همین دلیل در تعبیرات خود #نزاکت در بحث را فراموش نمى کند.
6⃣او نمى خواهد #حس_لجاجت طرف را بى جهت برانگیزد، و اگر درباره موضوعى به اندازه کافى بحث شده، به همان قناعت مى کند، و از #اصرار در بحث و به کرسى نشاندن حرف خویش، پرهیز دارد.
7⃣او #منصف است و جانب انصاف را هرگز از دست نمى دهد، هر چند طرف مقابل، این اصول را رعایت نکند.
8⃣او نمى خواهد افکار خود را بر دیگران #تحمیل کند، بلکه علاقه دارد #جوششى در دیگران ایجاد کند، تا در عین آزادى، این خود جوشى آنها را به حقیقت برساند.
🔹دقت در آیات #قرآن و طرز برخورد #پیامبر (صلى الله علیه و آله) ـ به فرمان خدا ـ با #مخالفان که توأم با ریزه کاری هاى جالبى بود، گواه بسیار زنده اى بر بحث هاى بالاست. او گاه، تا اینجا پیش مى رود که حتى دقیقاً تعیین نمى کند: ما در طریق هدایتیم و شما در طریق گمراهى، بلکه مى گوید: «ما یا شما در طریق هدایتیم یا در ضلالت»، [۱] تا در #فکر فرو روند که نشانه هاى هدایت و ضلالت در کدامین گروه است؟
🔹و یا این که مى گوید: «روز قیامت خداوند در میان همه ما داورى مى کند و هر کس را به آنچه لایق است جزا مى دهد». [۲]
البته انکار نمى توان کرد که اینها، همه در مورد کسانى است که امید هدایت آنها باشد، و الا با #دشمنان_لجوج و ستمگر و بى رحم که امیدى به پذیرش آنها نیست، قرآن طور دیگرى برخورد مى کند. [۳]
پی نوشتها؛
[۱] سوره سبأ، آیه ۲۴
[۲] سوره سبأ، آیه ۲۶
[۳] در جلد شانزدهم «تفسير نمونه»، در ذيل «آيه ۴۶ سوره عنكبوت» نيز بحث مشروحى در اين زمينه آمده است.
📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازي، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و ششم، ج ۱۸، ص ۱۰۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد