eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
424 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمیشود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 / بخش 13 📝 |تاکتیک تبلیغاتی جریان اصلاحات 🔸 آقای خاتمی در این دوره با عنوان «دکتر خاتمی» از سوی برای کاندیداتوری مطرح شد. در این میان آنچه تعجب همگان را برانگیخت، حمایت حزب کارگزاران سازندگی از کاندیداتوری آقای خاتمی بود. 🔸 حمایتی که پیوند دو جریان «» و «» را نشان می‌داد و را رسما از تیم روحانیت مبارز جدا می‌ساخت. 🔸 البته این روند با یک تاکتیک تبلیغاتی هوشمندانه نیز همراه بود زیرا با وجود اینکه به‌ طور رسمی و آشکار از کاندیداتوری آقای خاتمی حمایت کرده بود و شخص آقای هاشمی نیز طبعا ریاست جمهوری آقای خاتمی را «روند تکاملی» دولت خود می‌دانست، اما جریان چپ ترجیح داد به نقد عملکرد دولت آقای هاشمی رفسنجانی بپردازد و انتقاد از ایشان را به عنوان رئیس جمهور جریان راست، در محور مبارزات انتخاباتی خود قرار دهد. 🔸 در چنین فضایی، جریان چپ یک هدف اساسی دیگر را نیز دنبال می‌کرد و آن، کشاندن عقبه تئوریک حلقه‌های «»، «» و «» به عرصه جامعه و سیاست بود. 🔸 اندیشه‌های این جریان به واسطه سخنرانی‌هایی که آقای خاتمی و حامیانش در مناطق و شهرهای مختلف کشور انجام می‌دادند به سرعت در قالب برنامه‌های انتخاباتی رواج می‌یافت. 🔸 محور این مباحث غالبا تبیین ادبیات اندیشه و پیاده نمودن آن اصول در جامعه ایران بود. از این رو در این سخنرانی‌های تبلیغاتی مباحثی همچون«»، «جایگاه »، «توسعه سیاسی»، «» و … مطرح گردید و آقای خاتمی گاهی آشکار و گاهی با ادبیاتی محتاطانه و در لفافه، به باز تعریف جایگاه «ولی فقیه» و لوازم «توسعه سیاسی» در ایران می‌پرداخت. ادامه دارد ... @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️سلام و درود 🔶چرا به جای که یک کلمه‌ی عربی است، که یک کلمه‌ی فارسی است نگوییم؟ پاسخ چیست؟ 🔷معمولاً کسانی با اصرار و حتی تعصب چنین پرسشی را مطرح می کنند که نه تنها نزدیک به یک سوم کلمات در محاوره ی روزمره‌ی آنها انگلیسی است، بلکه به صورت مستمر را مسخره میکنند و حتی از طرف خود چون «کش لقمه» را جایگزین «پیتزا» می کنند که ! اما سخن از که بیاید، ناگهان به فکر می افتند؟! 🔷«سلام»؛ است و در هیچ کجای دنیا و در هیچ زبانی، را ترجمه نمیکنند. مثل این است که در فارسی به جای "ادیسون" بگویند: «پسر ادی» - با به جای "انیشتاین" بگویند: «یک سنگ» - یا به جای "تیلور" بگویند: «خیاط» - یا به جای "شوارتزکُپف" بگویند: «کله مشکی» - و به جای "آیِرکُپف" بگویند: «کله تخم مرغی» - یا به جای "بیکر" بگویند: "نانوا" - یا به جای "میلر" بگویند: "آسیابان" و... بله، اگر یک موقع متنی مورد توجه باشد، کلمه ترجمه میشود و درباره آن شاید کتاب ها نیز بنویسند، ولی آنگاه که یک است که دیگر ترجمه نمیکنند. 🔷«درود»؛ اگر چه برخی اصرار دارند که را به عنوان ترجمه فارسی، کنند، اما ترجمه سلام نمی باشد. گفته شده که از «دروته» و «دروسته» به معنای درستی گرفته شده است، و سپس در فارسی میانه به تبدیل شده و کلماتی چون: ، ، ، میباشد، و البته برخی معانی دیگری چون: دعا، ثنا، سلامتی و رحمت را نیز برای آن برشمرده اند، که معلوم میشود معنای درست و دقیقی از ندارند، چرا که سلامتی، دعا، ثنا، رحمت و... همه کلمات عربی هستند و هر کدام معنای کاملاً جداگانه ای برای خود دارند. 🔷حال اگر کسی دوست دارد به جای ، به مخاطب خود بگوید: بگوید، اما که برای پیدا کرده است. ، متعال است و البته هم دارد؛ ضمن و خواندن بر یکدیگر، برای رفع نقص، کمال و روحی، روانی، جسمی، اخلاقی و رفتاری می باشد، و به همین و که است؛ تا جایی که حتی اگر کسی باشد، باید مکث نماید، را به کوتاه ترین حد (یعنی همین کلمه سلام) بدهد، و اگر در نماز نیست، کاملتر (علیک السلام و رحمة الله) بدهد، اما برای درود و یا... چنین وجوبی بیان نشده است. 💠جنگ بین المللی با 1⃣گفتن به مخاطب یا حتی فرد غایب، بسیار زیبا، متین و اخلاقی است، لذا بسیاری این کلمه را به و می گویند: «سلام و درود بر شما»؛ اما در ، و بالتبع در این میدان، بدانیم که با ، یک و می باشد و اختصاصی به ایرانی و زبان فارسی ندارد. 2⃣ و معنای آن به و گویشهای ، رایج بود. حتی در آلمان، اتریش و مللی که به زبان آلمانی حرف می زنند، تا همین نیم قرن پیش، واژه ی «Groß Gott» به معنای را به کار می بردند. 3⃣پس از رنساس و تشدید جنگ با کلیسا، که به جنگ با تمامی ادیان مبدل گردید، تصمیم بر این شد که ، به هر شکلی که باشد، از اذهان دور شود؛ و اولین آن پیدا کردن برای نام بود، که همه روزه میان همگان رد و بدل می شد. 4⃣ابتدا در ، واژگانی چون: ، ، و بالاخره " را نمودند که سریعاً به سایر زبان های اروپایی مثل فرانسوی و آلمانی و... سرایت کرد و بلافاصله ترکهای غرب زده در رسانه ها به جای ، ایئی گونلر، ایئی آکشاملار و... گفتند و بالتبع در نیز (حتی رسانه ملی)، این واژه ها رواج یافت و حتی در رسانه های کشورهای عربی نیز دیکته شد به جای که موافق زبان خودشان است، «صباح الخیر و...» بگویند! 5⃣بعدها متوجه شدند که همین کلمه ، خودش و باید حذف شود، لذا "Hi" را جایگزین سلام، یا وقت بخیر کردند، بعد دیدند که "Hi" و برتر نیز نام اوست، لذا بطور کلی را از و خود خارج کردند؛ به طوری که در نیز می بینید که تا یکدیگر را می بینند، شروع به سخن می کنند، ؛ بنابراین، با ، نه دعوا بر سر زبان عربی، فارسی، انگلیسی یا... منبع: حوزه نت @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آیا مى توان بدون اجازه، وارد ملک دیگرى شد؟ 🔹پاسخ این سؤال در «آیات ۲۷ تا ۲۹ » بیان شده است. در این آیات بخشى از و دستورهاى اجتماعى اسلام که ارتباط نزدیکى با مسائل مربوط به حفظ دارد بیان شده است؛ و آن طرز ورود به و چگونگى گرفتن است. نخست مى فرماید: اى کسانى که ایمان آورده اید! در خانه هايى که غیر از خانه شما است داخل نشوید، تا این که بگیرید و بر اهل آن خانه کنید؛ و به این ترتیب تصمیم ورود خود را قبلاً به آنها برسانید و آنها را جلب نمائید. 🔹«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتاً غَیْرَ بُیُوتِکُمْ حَتّى تَسْتَأْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلى أَهْلِه». این براى شما بهتر است، شاید متذکر شوید؛  «ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُون». جالب این که: در اینجا جمله «تَسْتَأْنِسُوا» به کار رفته است نه «تَسْتَأْذِنُوا» زیرا جمله دوم، فقط را بیان مى کند، در حالى که جمله اول که از ماده «انس» گرفته شده، اجازه اى توأم با ، لطف، و صداقت را مى رساند، و نشان مى دهد: حتى اجازه گرفتن باید کاملاً ، دوستانه و خالى از هر گونه خشونت باشد. 🔹بنابراین، هر گاه این جمله را بشکافیم، بسیارى از مربوط به این بحث در آن خلاصه شده است، مفهومش این است: فریاد نکشید، در را محکم نکوبید با و خشک اجازه نگیرید، و به هنگامى که اجازه داده شد، بدون وارد نشوید، سلامى که نشانه صلح و صفا و و دوستى است. قابل توجه این که: این حکم را که و عاطفى آن روشن است با دو جمله «ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُم» و «لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُون» همراه مى کند، که خود دلیلى بر آن است که اینگونه احکام، ریشه در اعماق ، و انسانى دارد، 🔹که اگر انسان کمى در آن بیندیشد، متذکر خواهد شد که خیر و او در آن است. در آیه بعد، با جمله دیگرى این دستور، تکمیل مى شود: اگر در آن خانه کسى را نیافتید وارد آن نشوید تا به شما داده شود؛ «فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فِیها أَحَداً فَلا تَدْخُلُوها حَتّى یُؤْذَنَ لَکُم». ممکن است منظور از این تعبیر، آن باشد که: گاه در آن خانه کسانى هستند، ولى کسى که به شما اذن دهد، و و صاحب البیت باشد، حضور ندارد، در این صورت شما حق ورود نخواهید داشت. 🔹و یا این که: اصلاً کسى در خانه نیست، اما ممکن است در منزل همسایگان و یا نزدیک آن محل باشد، و به هنگامى که صداى در زدن و یا صداى شما را بشنود بیاید و اذن ورود دهد، در این موقع حق ورود دارید، به هر حال آنچه مطرح است این است که: بدون داخل نشوید. آن گاه اضافه مى کند: و اگر به شما گفته شود: ، این سخن را پذیرا شوید و بازگردید، که براى شما بهتر و پاکیزه تر است؛ «وَ إِنْ قِیلَ لَکُمُ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ أَزْکى لَکُم». 🔹اشاره به این که: هرگز ، شما را ناراحت نکند، چه بسا صاحبخانه در حالتى است که از دیدن شما در آن حالت ناراحت مى شود، و یا وضع او و خانه اش آماده پذیرش مهمان نیست!. و از آنجا که به هنگام شنیدن ، گاهى حس کنجکاوى بعضى تحریک مى شود، و به این فکر این مى افتند از درز در، یا از طریق گوش فرا دادن و ، مطالبى از اسرار درون خانه را کشف کنند، در ذیل همین آیه مى فرماید: خدا به آنچه انجام مى دهید آگاه است؛ «وَ اللّهُ بِما تَعْمَلُونَ عَلِیم». 🔹و از آنجا که هر حکم، استثنايى دارد که رفع ضرورت ها و مشکلات از طریق آن استثناء به صورت معقول انجام مى شود، در آخرین آیه مورد بحث، مى فرماید: گناهى بر شما نیست که وارد خانه هاى غیر مسکونى بشوید که در آنجا متاعى متعلق به شما وجود دارد؛ «لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ أَنْ تَدْخُلُوا بُیُوتاً غَیْرَ مَسْکُونَة فِیها مَتاعٌ لَکُم». و در پایان اضافه مى نماید: و خدا آنچه را آشکار مى کنید و پنهان مى دارید مى داند؛ «وَ اللهُ یَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَ ما تَکْتُمُون». 🔹شاید اشاره به این است که گاه، بعضى از افراد از این استثناء کرده و به بهانه این حکم، وارد خانه هاى غیر مسکونى مى شوند، تا کشف اسرارى کنند، و یا در خانه هاى مسکونى به این بهانه که نمى دانستیم مسکونى است، وارد شوند، اما خدا از همه این امور آگاه است و سوء استفاده کنندگان را به خوبى مى شناسد. 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دارالکتب الإسلامیه، چاپ بیست و نهم، ج ۱۴، ص ۴۵۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️قرآن نحوه استقبال فرشتگان از «بهشتیان» را چگونه توصیف می کند؟ 🔹خداوند در «سوره زمر»، آیه ۷۳ هنگامى كه اشاره به به صورت دسته جمعى و گروه گروه به سوى مى كند، مى فرمايد: «حَتَّى اِذَا جَاؤُوهَا وَ فُتِحَتْ اَبْوَابُهَا وَ قَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْكُمْ»؛ (تا هنگامى كه به آن برسند و گشوده شود و نگهبانانِ آن به آنها گويند: بر شما). از اين تعبير استفاده مى شود كه به هنگام رسيدن به نزديكى ، درها گشوده مى شوند؛ گويى در انتظار آنهاست و باز مى كند و آنها را به درون خود مى نمايد، حتّى زحمت گشودن درها براى آنها وجود ندارد. 🔹در «سوره ص»، آيه ۵۰ همين معنا به تعبير ديگرى منعكس است، مى فرمايد:  «جَنّاتِ عَدْنٍ مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوَابُ»؛ ([آنها به سوى باغ هاى بهشت باز مى گردند] كه درهايش به روى آنها كاملا گشوده است). تعبير به با توجه به اينكه از باب تفعيل است و در اين گونه موارد مفهوم و را دارد ممكن است به اين معنا باشد كه نه يك در، بلكه نه به صورت نيم گشوده، بلكه در برابر آنها قرار دارد. 🔹آيا اين به خودى خود گشوده مى شود، که گويى داراى روح و حيات است و با نزديك شدن به عنوان اداى احترام خود به خود گشوده مى شود؟ يا اينكه تنها با قصد و اراده و فرمان و بدون نياز به هيچ واسطه ديگر باز مى گردد؟ يا و به علامت احترام قبلا آن را گشوده و بر كنار در ايستاده و انتظار مَقدم آنها را مى كشند، همان گونه كه ما نسبت به ميهمانانى كه بسيار عزيز و محترمند چنين مى كنيم؟ 🔹احتمال اوّل مناسب تر به نظر مى رسد و ذكر صيغه مجهول مى تواند اشاره اى به آن باشد، و در عين حال انتظار و بر كنار درها نيز متناسب با آيه اوّل است. بالاخره در «سوره رعد»، آیات ۲۳ و ۲۴ سخن از ورود از است و اين، بعد از استقرار در بهشت مى باشد؛ مى فرمايد: «وَ الْمَلَائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِمْ مِنْ كُلِّ بَابٍ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ»؛ ( از هر درى بر آنها وارد مى شوند و به آنها مى گويند: درود بر شما! به خاطر و تان». 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ نهم، ج ۶، ص ۲۳۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel