✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️در اسلام امنیت اجتماعی چه جایگاهی دارد و برای ارتقاء آن در جامعه چه بايد کرد؟ (بخش چهارم و پایانی)
💠راهکارهای ايجاد امنيت اجتماعی
🔸 #قرآن_کريم در جهت برقراری و #تأمين_امنيت_اجتماعی، راه حل ها و راهکارهای فراوانی را ارائه نموده که به طور يقين ذکر تمامی آنها در اين نوشتار نمی گنجد، و از همين رو ما به طور اختصار به دو مورد از اين راهکارها اشاره کرده و می گذريم.
2⃣اجرای حدود اسلامی (۲)
🔹بسيار ضروری است که به يکی از آيات قرآن کريم که به روشنی فرمان مبارزه با عوامل ايجاد ناامنی در جامعه را صادر فرموده اشاره کنيم تا هرچه بيشتر به #اهتمام_قرآن_کريم در مبارزه با اخلال در #امنيت_اجتماع واقف شويم. در آيه ۳۳ از سوره مبارکه مائده، خداوند می فرمايد: «إنّما جزاء والذين يحاربون الله و رسوله و يسعون فی الأرض فساداً أن يقتلوا و يصلّبوا أو تقطّع أيديهم و أرجلهم من خلفٍ أو ينفوا من الأرض ذلک لهم خزی فی الدنيا و لهم فی الآخرة عذاب عظيم؛ کیفر آنها که با خدا و پیامبرش به جنگ برمیخیزند، و اقدام به #فساد در روی زمین میکنند، (و با تهدید اسلحه، به جان و مال و ناموس مردم حمله میبرند) فقط این است که اعدام شوند، یا به دار آویخته گردند، یا (چهار انگشت از) دست (راست) و پای (چپ) آنها، بعکس یکدیگر، بریده شود؛ و یا از سرزمین خود تبعید گردند. این رسوایی آنها در دنیاست؛ و در آخرت، مجازات عظیمی دارند».
🔹در اين آيه شريفه عبارت «إنّما جزاؤا الذين يحاربون الله و رسوله» بيان کننده حال کسانی است که به دشمنی با خدا و رسول خدا (ص) اقدام می کنند. مفسر کبير قرآن مرحوم علامه طباطبايی (ره)، در تفسير اين عبارت و توضيح کلمه «محاربه» می فرمايند: « ... مراد از #محاربه، دشمنی با خدا در خصوص مواردی است که رسول نيز در آن دخالتی دارد و در نتيجه تقريباً متعين می شود که بگوييم: مراد از #محاربه با خدا و رسول، عملی است که برگشت می کند به ابطال اثر چيزى که رسول از جانب خدای سبحان بر آن چيز ولايت دارد؛ نظير جنگيدن کفار با رسول و با مسلمانان و راهزنی راهزنان که #امنيت_اجتماعی را خدشه دار می سازد، امنيتی که با گسترش دامنه ولايت رسول، آن امنيت را گسترش داده و همين که بعد از ذکر محاربه با خدا و رسول جمله: «و يسعون فی الأرض فسادًا» را آورده، معنای مورد نظر را مشخص ميکند و میفهماند که منظور از محاربه با خدا و رسول #افساد در زمين از راه #اخلال به #امنيت_عمومی و راهزنی است...». [۱]
🔹پس از آنکه دانستيم مراد از محاربه با خدا و رسول، اخلال در امنيت اجتماعی است، با نگاهی به متن آيه شريفه استفاده ميشود که برای آنان که امنيت اجتماعی را برهم زده و #موجبات_ناامنی_جامعه را فراهم می آورند خداوند متعال چهار نوع کيفر معين فرموده است که بنا به نوع جرم، حاکم اسلامی يکی از آنها را برای مجازات در نظر می گيرد، که عبارت است از: کشته شدن، به دار آويخته شدن، بريدن دست و پای آنها به طور مخالف و تبعيد از محل زندگی. در ضمن، آيه شريفه به خوبی بيانگر اهميت والای #امنيت_اجتماعی در #آيين_اسلام است؛ چرا که آنان را که به اين امر مهم لطمه وارد می نمايند را با عنوان «محارب با خدا و رسول» ياد کرده است، يعنی «امنيت اجتماعی» امری است که به طور مستقيم وابسته به خدا و رسول است و جزو حدود الهی محسوب ميگردد، که هرکه به اين حدود تجاوز کند، در واقع حد و مرز الهی را مورد سوءقصد قرار داده است.
پی نوشت؛
[۱] تفسير الميزان، ج ۵، ص ۵۳۳
منبع؛ وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#امنیت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) برای مقابله و جنگ با اصحاب «جمل» چگونه استدلال می نمایند؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در پایان خطبه ۱۷۲ #نهج_البلاغه پس از اشاره به جنایات #لشکریان_جمل در #بصره چنين مى فرمايد: «فَوَاللهِ لَوْ لَمْ يُصِيبُوا مِنَ الْمُسْلِمِينَ إِلَّا رَجُلاً وَاحِداً مُعْتَمِدِينَ لِقَتْلِهِ، بِلَا جُرْمٍ جَرَّهُ، لَحَلَّ لِی قَتْلُ ذلِكَ الْجَيْشِ كُلِّهِ، إِذْ حَضَرُوهُ فَلَمْ يُنْكِرُوا، وَ لَمْ يَدْفَعُوا عَنْهُ بِلِسَانٍ وَ لَا بِيَدٍ دَعْ مَا أَنَّهُمْ قَدْ قَتَلُوا مِنَ الْمُسْلِمِينَ مِثْلَ الْعِدَّةِ الَّتِي دَخَلُوا بِهَا عَلَيْهِمْ!».
🔹[ترجمه فرمایش حضرت:] (به خدا قسم، حتى اگر #يك_تن از #مسلمانان را به عمد و بى هيچ جرمى كشته بودند، #قتل_همه آن لشكر بر من روا بود. زيرا همه آنان در كشتن آن مرد حاضر بوده اند و كشتن او را منكر نشمرده اند و به دست و زبان ياريش نكرده اند [و به اين ترتيب، #همدستِ #مفسدانفىالارض بودند] و حال آنكه، از #مسلمانان به شماره سپاهيانى كه به شهر داخل كرده بودند، #كشتار كرده اند.).
🔹در اينجا پرسش و پاسخى از سوى شارحان «نهج البلاغه» مطرح شده و آن اینکه: چگونه #اميرالمؤمنين (علیه السلام) مى فرمايد: اگر آنها حتى #يك_نفر را مى كشتند #قتلتماملشكرشان #جايز بود تا چه رسد به اين كه به تعداد خودشان از مسلمين بى گناه كشتند. اين نابرابرى را با چه عنوانى از #عناوين_فقهى مى توان تفسير كرد؟ در اينجا در مجموع #چهار_جواب به اين سؤال داده شده است كه عبارتند از:
1⃣بعضى پاسخ گفته اند: آنها عملا نشان دادند كه #كشتن_مسلمان را مباح مى شمرند و اين نوعى #انكار #ضروريات_دين است و به اين ترتيب #مرتدّ مى شوند.
2⃣برخى گفته اند: #كشتن_آنها به دليل #نهى_از_منكر بوده است؛ زيرا اگر نهى از منكر هيچ راهى جز اين نداشته باشد، مجاز است.
3⃣سوّمين و بهترين جواب اين است كه آنها مصداق #مفسد_فى_الارض بودند؛ چرا كه #لشكرى به راه انداختند و #بيعت خود را شكستند و در بخشى از كشور اسلام، #فساد_عظيمى به راه انداختند؛ بنابراين داخل در #آيه_شريفه مى شوند كه: «إِنَّما جَزاءُ الَّذينَ يُحارِبُونَ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَسْعَوْنَ فِی الْأَرْضِ فَساداً أَنْ يُقَتَّلُوا...». [مائده، ۳۳]
و اگر #امام_علی (عليه السلام) مى فرمايد: #گناه_آنها اين بود كه در برابر #فجايع_آنان سكوت كردند و در واقع مقدمه اى است براى اثبات #مُحارب و #مفسد_بودن آنها.
4⃣پاسخ چهارمى نيز در اينجا مطابق مذهب پيروان اهل بيت (عليهم السلام) وجود دارد و آن اينكه هر كس بر #امام_معصوم (عليه السلام) و بر ضدّ #حكومت_اسلامى خروج كند، #كافر است؛ همان گونه كه «خواجه نصير الدين طوسى» در «تجريد العقائد» [۱] مى گويد: «و محاربوا عَلِىٍّ كَفَرَةٌ»؛ (كسانى كه با #امام_علی (عليه السلام) به #جنگ برخيزند #كافرند)؛ زيرا مى دانيم #پيامبر (صلى الله عليه و آله) به #امام_على (عليه السلام) خطاب كرده، فرمود: «حَرْبُكَ حَرْبِي»؛ [۲] (جنگ با تو جنگ با من است).
🔹در اينجا پرسش ديگرى مطرح است و آن اينكه اگر همه آنها مستحق قتل بودند ـ به سبب اينكه گروهى از مسلمين را حتّى قبل از جنگ كشتند ـ چرا امام (عليه السلام) بعد از پيروزى، تمام همدستان #طلحه و #زبير را قصاص نفرمود؟ حتى #عايشه به حكم #محاربه با #امام_مسلمين و قيام بر ضدّ #حكومت_اسلامى و ايجاد فساد در زمين مستحق قتل بود؛ ولى چنان كه مى دانيم #اميرالمؤمنين (عليه السلام) او را با #احترام به مدينه بازگرداند؟
🔹پاسخ اين پرسش روشن است و آن اينكه اوضاع به قدرى طوفانى و #شرايط_بحرانى بود كه اگر #امام (عليه السلام) دست به چنين كارى مى زد، #مخالفان به آسانى مى توانستند توده هاى #عوام_مسلمين را بر ضدّ او بشورانند؛ لذا در نقلى از #عمروعاص مى خوانيم كه به #عايشه گفت: «اى كاش در روز #جنگ_جمل كشته شده بودى!» عايشه به او گفت: «بى پدر چرا؟» عمرو گفت: «تو از دنيا مى رفتى و وارد بهشت مى شدى! و ما #كشتنتو را بزرگترين #دستاويز بر ضدّ #علی قرار مى داديم». [۳] به هر حال، اين افتخارى است براى #امام_علی (عليه السلام) كه از #باقيماندگان_جمل صرف نظر كرد و با اين كار خود، #جامعه_اسلامى را نجات داد.
• #مآخذدرمنبعموجوداست
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۶، ص ۴۹۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_علی #جنگ_جمل
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکموردرضایتنمیباشد