بسم الله الرحمن الرحیم چند نکته از قرآن کریم صفحه 392 1* در تربیت باید تذكّرات، تدریجى، گام به گام، مكرّر و متنوّع باشد. «وصّلنا» (آرى با یك یا دو تذكّر مختصر نباید انتظار اصلاح وتربیت داشت) 2* انسان، موجودى فراموشكار است و نیاز به تذكّر دارد. «یتذكّرون» 3* ایمانى ارزش دارد كه بر اساس معرفت و شناخت حقّ باشد. «آمنّا به اِنّه الحقّ» 4* شرایط وزمینه‌هاى افراد، در دریافت الطاف الهى متفاوتند. «یؤتون اجرهم مرّتین بما صبروا» 5* پذیرش حقّ، نیازمند صبر در مقابل انواع انتقادها ومشكلات است. «قالوا آمنّا... یؤتون أجرهم... بماصبروا» 6* گذشت از بدى‌هاى دیگران و انفاق به آنان در صورتى ارزش دارد كه خصلت و خوى انسان باشد. «یدرؤن - ینفقون» (فعل مضارع نشانه دوام و استمرار است. آرى، مؤمنانى مورد ستایش‌اند كه داراى پشتكار، گذشت و اهل‌بخشش باشند.) 7* اگر بدانیم كه رزق از طرف خداست، انفاق براى ما آسان مى‌شود. «ممّا رزقناهم ینفقون» 8* مورد انفاق تنها مال نیست، از علم، توان و آبرو نیز مى‌توان انفاق كرد. «ممّا رزقناهم ینفقون» 9* «لَغو» یعنى امر بیهوده كه هم در كلام و هم در عمل قابل بروز است و مؤمنان به اعراض از آن سفارش شده‌اند. از جمله ویژگى‌هاى بهشت آن است كه لغو و بیهودگى در آنجا نیست. «لا لغو فیها و لا تأثیم»{طور، 23} 10* «مُدارا»، كوتاه آمدن از موضع قدرت است، نظیر پدرى كه دست كودكش را در دست دارد وقدرت بر تند رفتن دارد، ولى آهسته راه مى‌رود؛ امّا «مُداهنه»، كوتاه آمدن از موضع ضعف است. نظیر بسیارى از رؤساى كشورها كه به خاطر نداشتن شجاعت، در اختیار ابرقدرت‌ها قرار دارند. انبیا و اولیاى الهى با مردم مدارا مى‌كنند؛ امّا در برابر كفر مداهنه نمى‌ورزند. 11* مؤمن واقعى كسى است كه نه تنها به مجلس لغو نمى‌رود و به سخن لغو گوش نمى‌دهد، بلكه اگر كلام بیهوده‌اى هم شنید، عكس‌العمل نشان مى‌دهد. «و اذا سمعوا اللغو اعرضوا عنه» 12* از شیوه‌هاى عمومى وساده‌ى نهى از منكر، اعراض از منكر است. «سمعوا... اعرضوا عنه» (لغو را با لغو پاسخ نگوییم.) 13* انسان در برابر آنچه مى‌شنود، مسئول است. «سمعوا... اعرضوا» 14* قاطعیّت، صلابت و عدم سازش، نشانِ ایمان راسخ است. «لنا اعمالنا و لكم اعمالكم» 15* وظیفه‌ى انبیا ابلاغ پیام‌هاى الهى و ارائه‌ى راه است. پذیرفتن یا عدم پذیرش مردم ربطى به آن بزرگواران ندارد. «انّك لا تهدى» 16* دین، تنها عقیده نیست، بلكه برنامه‌هاى عملى نیز دارد. «نتّبع الهُدى معك» 17* ایمان آوردن، تنها به آگاهى داشتن نیست، بلكه به جرأت هم نیاز دارد. «ان نتّبع الهُدى معك نتخطّف» (آرى، گروهى حقّانیّت اسلام را مى‌فهمند، ولى بخاطر حفظ منافع شخصى از آن سرباز مى‌زنند.) 18* انسان، وطن‌دوست است. «من ارضنا» 19* گاه ثروت و رفاه نه تنها مایه‌ى سعادت نیست كه باعث غرور، طغیان و هلاكت است. «كم اهلكنا... بطرت معیشتها» 20* سرنوشت افراد و جوامع، در گرو اعمال خود آنهاست. «كم اهلكنا... بطرت معیشتها» 21* سنّت الهى، هلاكت مرفّهان بى‌ایمان است. «اهلكنا من قریة بطرت» 22* خرابه‌ها وبقایاى تمدّن‌هاى گذشته، بهترین پندآموز نسل‌هاى بعدى است. «تلك مساكنهم» (از جمله برنامه‌هاى تربیتى، بازدید از همین اماكن است.) 23* تا اتمام حجّت نشود، قهرى از جانب خدا نازل نمى‌شود. «ماكان‌ربّك‌مهلك‌القرى‌ حتّى‌یبعث‌رسولاً» #تفسیر_آسان_قرآن #صفحه_392 #تربیت #فراموشکار #ایمان #صبر #گذشت #انفاق #رزق #لغو #مدارا #مداهنه #مومن_واقعی #قاطعیت #صلابت #عدم_سازش #نشانه_ایمان_راسخ #وظیفه_انبیا #دین #ثروت #کانال تفسیر آسان قرآن https (https://eitaa.com/tafser_asan_quran)