eitaa logo
حامد منتظری مقدم- تشیع پژوهی
545 دنبال‌کننده
184 عکس
190 ویدیو
89 فایل
هدف از ایجاد این کانال، نشر و همفکری دربارۀ یافته ها و نکته های تشیع پژوهی است. مشتاق دریافت دیدگاه های شما: حامد منتظری مقدم (دانشیار گروه تاریخ مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی) @H_Montazeri
مشاهده در ایتا
دانلود
✴️بخشي از مصاحبه بالا👆 ♦️سوال: از ویژگی‌ها وتوانایی‌های علمی استاد پیشوایی بفرمایید؟ 🔹...استاد پيشوايي در امور علمي سعي مي‌کرد که به شکل متوازن، هم به يافته‌هاي دانش تاریخ و هم به ارزش‌ها و هنجارهاي اجتماعي، متعهد باشد. گاهي ايشان با تعبيري طنزآلود مي‌گفت: «کار ما شبيه بندبازي است»؛ يعني مسير ما، مانند يک «بند»، نازک و لغزنده است. اساساً يکي از امتيازات مهم ايشان، برخورد متعادل و متوازن با «يافته‌هاي تاريخي» و «هنجارهاي اجتماعي» است... به‌خصوص در مقتل جامع... پيداست که ايجاد توازن ميان يافته‌هاي تاريخي و هنجارهاي اجتماعي، نيازمند اِشراف و آگاهي به هر دو جنبه است. مرحوم پيشوايي تا حدّ بسيار زيادي اين اشراف و آگاهي را داشت... نکته‌ها و خاطرات زيادي در اين باره هست که چند موردش را عرض مي‌کنم: يک مورد، دربارة شهادت دختر خردسال امام حسين(ع) ... است. در جلد دوم مقتل جامع، ماجراي شهادت اين دختر بر اساس گزارش کامل بهايي آورده شد. بعد در گزيده مقتل، يکي- دو تا پاورقي‌ تکميلي دربارة منبع گزارش و نام رقيه، اضافه شد. يادم هست گاهي صحبت مي‌شد که برخي بحث مي‌کنند و مقاله مي‌نويسند که امام حسين(ع)دختري به اين نام نداشته است. ايشان با توجه به حساسيت نسبتاً زياد اين بحث و بازخوردها و آثار فرهنگي و اجتماعي آن، مي‌گفتند: «الآن، پرداختن به اين، اولويت و ضرورتي ندارد»؛... مورد ديگر، دربارة کيفيت شهادت حضرت عباس(ع) است. در جلد اول مقتل جامع، اين ماجرا به نقل از منابع کهن تاريخي به اين شکل آمد که حضرت عباس همراه با امام حسين(ع) (براي آوردن آب) عازم ميدان شدند و در ادامه، نقل مشهور فعلي که امام حسين(ع) از برادرش عباس خواست که به ميدان برود و آب بياورد، بررسي و نقد شد. يادم هست که مرحوم پيشوايي مي‌گفتند: در مجلسي، آقايي به ايشان اشکال کرده بود که شما نقل مشهور در شهادت حضرت عباس(ع) را نبايد تضعيف مي‌کرديد؛ با اين استدلال که «الآن چهارصد سال است که اين روضه به همين شکل خوانده مي‌شود». مرحوم پيشوايي مي‌فرمود: من به آن آقا گفتم: «خب چهارصد سال هم به همين شکل که معتبرتر است و ما نوشتيم، مي‌خوانند و ان‌شاءالله درست مي‌شود». مورد سوم: ايشان نقل مي‌کردند يک‌بار در راديو معارف، دربارة يکي از امام‌زاده‌ها که در يکي از شهرستان‌هاي مذهبي گنبد و بارگاه مفصلي دارد، من سند و اعتبارش را ترديد کردم. مي‌گفت: بلافاصله موج تماس‌هاي تلفني سرازير شد که شما چرا در سند اين امامزاده ترديد کرديد؟! ايشان مي‌گفت: ديگر تصميم گرفتم در رسانه، دربارة امام‌زاده‌ها بحث نکنم و هر وقت سؤالي مي‌شد، ارجاع مي‌دادم به علما و امام جمعة همان منطقه. 🔰 https://eitaa.com/Tashayo
يادنامه استاد مهدي پيشوايي.pdf
3.71M
🏴📚 متن کامل يادنامه استاد مهدي پيشوايي (رحمة‌ الله عليه) 🔰 https://eitaa.com/Tashayo
♻️ و پيامدهاي آن (6): دربارۀ: «... ها...»؟! 🔹 حدوداً یک سال و اندی پیش همین جا نوشتاری را زیر عنوان: «از ذائقه عزاداري هايمان مراقبت کنيم...» به اشتراک گذاشتم. در آن نوشتار، سخن از این بود که در های محرم حسینی، يک نکتۀ مهم، تغيير ذائقه و علاقۀ عزاداران به سوی شنيدن مصيبت‌های «ناشنيده» و های «مکشوف» است. دیگر بسیار کم اتفاق می افتد که با شنیدن یک عبارت کوتاه و حزن‌ انگيز مقتل –گرچه تکراری- اشک‌ها جاری شود؛ حتما باید جزئيات دريدن ها و بريدن ها را (از زبان قال و حال و...) در قالبی «نو» بشنویم که حال پیدا کنیم! 🔹در آن نوشتار، سخن از این بود که در زمانه¬ای که يک شبهۀ بي‌نهايت خطرناک اين است: «حادثة عاشورا است»؛ متأسفانه اضافه کردن هر سالۀ روضه ها و ذکر مصيبت ها و زبان حال ها، عملاً خوراک همين شبهۀ به شدت خطرناک است. 🔸اکنون در ادامۀ هشدارهای «» سخن در این است: این دیوار قطوری که ما اهالی تاریخ (به ویژه حوزوی) به دور خود کشیده ایم، با دغدغه های سراسر علمی و خاص خودمان؛ متأسفانه راهی دراز داریم تا تأثیر بر اهالی وعظ و منبر و مجالس عزای حسینی...؛ تا چه رسد تا تأثیر بر ذائقۀ عزاداران!!! 🔸در ایام محرم امسال، توفیق شد در یک برنامه زنده از رسانه ملی، بسیار مختصر انجام وظیفه ای شد. در حاشیۀ آن برنامه، یکی از عوامل برنامه سؤال کرد: «آیا ماجرای حضرت دختر امام حسین(ع) سند دارد»؟ فی الجمله پاسخش را دادم و به تفاوت موجود میان سند ماجرا و آنچه که اکنون در محافل شهرت یافته اشاره کردم. اما برایم مایۀ شگفتی بود که تردیدافکنی های ما اهالی تاریخ تا کجاها پیش رفته است؟ اما آیا ما اهالی تاریخ به «حالِ» دختران کم سنّ و معصومی فکر کرده ایم که «رقیه» نام دارند یا در دبستان و مدرسه هایی با همین نام تحصیل می کنند؟! به راستی با این دغدغه های علمی خودمان چه چالشی را به روح و روان ایشان می افکنیم؟!... ✍️حامد منتظري مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo
✅ دربارۀ دعای هر روز ماه (یا شدید القوی و یا شدید المحال...): 🔹یکی از اساتید فاضل و همراه کانال نسبت به مستند بودن این دعا تذکری دادند که باعث شد بنده جستجو و مراجعه ای داشته باشم. نتیجه آن که: 🔹مرحوم حاج شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان این دعا را به نقل از «محدث فیض و غیره» نقل کرده و تا جایی که بنده دسترس داشتم، نتوانستم منبع مزبور را پیدا کنم. 🔹اجمالا اینکه ادعیه و زیارات بعضا به نقل از ائمه (مأثوره) و بعضا به انشاء و ابداع علماء (با اقتباس از روایات) است که در این میان، قطعا ادعیه و زیارات منقول از ائمه (مأثوره) ثواب بیشتری دارد؛ 🔹همچنین در مواردی که روایتی از معصوم همراه با ذکر ثوابی خاص نقل شود، حتی اگر نقل قوی نباشد، از باب «رجاء» (امید به ثواب) میتوان به آن عمل کرد. اما در مثل دعای یادشده که سخن از روایتی در میان نیست (تا جایی که جستجو شد) ظاهرا احتیاط این است که به نیت ذکر مطلق (نه دعای خاص و مستحبی ماه صفر)، می توان قرائت کرد. 🔹نکته آخر اینکه عبارت «...اکفنی شر خلقک» در بخشی از دعای یادشده با عبارات مشابه نقلهای متعددی در روایات دارد. چنانکه نقش انگشتر امام صادق (علیه السلام) طبق روایتی چنین بوده است: «اللهم أنت ثِقَتي فَقِني شرَّ خلقك» (خدایا تو تکیه گاه من هستی؛ پس مرا از شر خلق خود حفظ کن) (الكافي ج 6 ص 473). ✍️حامد منتظري مقدم 👈 از نکات ارسالی دوستان در اصلاح و تکمیل این پیام استفاده میکنیم. 🔰https://eitaa.com/Tashayo
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹 مستندی از کودتای ۲۸مرداد ۱۳۳۲ 👈 این مستند تاریخی را از دست ندهید. بسیار دیدنی است. 🔰https://eitaa.com/Tashayo
🌸 سخن پُرمهر و محبت امام (ع) با شیعیان و سفارشی مهم: 🍀امام صادق(ع) گوید: من و پدرم امام باقر(ع) وارد (ص) شدیم. من برخی از را میان مرقد و منبر پیامبر (روضۀ شریفه) دیدم. آنان را به پدرم نشان دادم. پس پدرم به سوی آنان رفت, به آنان کرد و فرمود: «به خدا سوگند من بوی شما و روح و روان شما را دوست دارم؛ پس مرا با و خود یاری کنید... هنگامی که ای را خویش قرار میدهید، به او تأسی کنید...» (الکافي، ج8، ص240) . ✍️ چند نکته درباره این حدیث: یک) امام باقر(ع) پس از حضور در مسجد النبی(ص) هنگامی که متوجه حضور شیعیان شد، نزد ایشان رفت؛ ظاهرا این اقدام حتی پیش از رفتن نزد مرقد پیامبر(ص) بود. همچنین امام منتظر نماند تا شیعیان نزد او بیایند؛ دو) امام در سلام دادن به شیعیان تقدم جست؛ منتظر نشد به او سلام کنند؛ سه) ابتدا با بیانی بسیار عاطفی اعلام کرد: من «بو» و «روح و روان» شما را دوست دارم؛ شاید معادل امروزی: «من عاشق شما هستم»؛ چهار) در سفارشی بسیار مهم، از آنان خواست با پرهیزگاری و کوشش، او را یاری کنند (...فأعينوا (فأعينوني) مع هذا بورع واجتهاد...)؛ تعبیر «یاری کنید» کاملا مهرآمیز و به دور از ادبیات دستوری است؛ پنج) در تأکید بر آن سفارش مهم، خود را «بندۀ» (خدا) و «امام» (پیشوای) شیعیان معرفی کرد (...إذا ائتممتم بعبد فاقتدوا به (فليعمل بعمله)...) و پرهیزگاری و کوشش (در بندگی) را راه و رسم خود خواند و از شیعیان خواست (بیان امام به گونه ای است که اگر جسارت نباشد، میتوان گفت «التماس کرد») که به او تإسی کنند و پرهیزکار و کوشا باشند. 🔰https://eitaa.com/Tashayo
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🖊تاریخ ورود و توقف اهل بیت(ع) در ✳️ بر اساس نقل‌هاي تاريخي، ورود اسیران و سرهاي شهيدان به شام همزمان در روز اول ماه بوده است. ❇️ گزارش‎هاي تاريخي دربارة مدت اقا‎مت اهل‌بيت در دمشق، مختلف است. روی هم رفته مي‌توان گفت که مجموع حضور اهل‌بيت در خانه مخروبه (خرابة شام) و سپس در يكي از خانه‌هاي قصر، حدود ده روز بود؛ به‌ويژه با توجه به اينكه اقامت بيشتر آنان، برای يزيد زیان بار بود و سبب بروز نارضايتی ها و انتقادهای بيشتر از دستگاه حاكم مي‎شد. ازاين‎رو يزيد باشتاب آنان را رهسپار مدينه كرد. 📚برگرفته از مقتل جامع سید الشهداء, ج2 🔰https://eitaa.com/Tashayo
آیا ماه صفر نحس است؟ استاد یوسفی غروی: حدیثی را به پیغمبر اکرم نسبت می‌دهند که ایشان فرمودند: «من بشرنی بخروج صفر فله الجنة». و از این استفاده کرده‌اند که پس ماه صفر نحس است که پیامبر بهشت را برای کسی قرار داده که به خروج از این ماه بشارت دهد. اما صحیح آن «من بشرنی بخروج آذار» هست و این تحریف شده است به «من بشرنی بخروج صفر». «آذار» از ماه‌های رومی است. جریان این حدیث این است که اهل قبا به پیامبر پیشنهاد داده بودند که روزهای شنبه را به آنها سر بزند و این حدیث مربوط به همین دیدارهاست. پیامبر برای اینکه نشانه‌ای به مؤمنان بدهد تا در نزاع‌های پس از او (در اینجا نزاع ابوذر با خلیفۀ سوم) حق را گم نکنند در مسجد قبا به اصحابش فرمود: «اولین کسی که هم اکنون بر شما وارد می‌شود مردی از اهل بهشت است». کسانی که این مطلب را شنیدند از یک در مسجد خارج شدند تا از در دیگر وارد شوند تا مصداق این حدیث باشند. پیامبر که از این موضوع آگاه بودند به اصحاب داخل مسجد فرمود: «انه سیدخل علیکم جماعة یستبقون فمن بشرنی بخروج آذار فله الجنة؛ هم اکنون عدۀ زیادی وارد می‌شوند و کسی که مرا به پایان ماه آذار خبر دهد از اهل بهشت است». ابوذر در بین کسانی بود که وارد مسجد شده بودند. پیامبر از آنان پرسید اکنون در کدام یک از ماه‌های رومی قرار داریم؟ فقط ابوذر بود که گفت یا رسول الله از ماه آذار خارج شده‌ایم. و این گفتۀ پیامبر به خاطر این بود که مردم به محق بودن ابوذر پی ببرند و اصلاً ربطی به ماه صفر و نحوست آن ندارد. عده‌ای از علمای ما مخصوصاً علمای اخلاق ما از جمله مرحوم نراقی پدر و پسر اعتقاد به نحوست و سعد ایام را جز شرک خفی دانسته‌اند. یعنی اگر کسی معتقد باشد خود این روزها و ماه‌ها مؤثر در سعد و نحس زمان باشد مرتکب شرک خفی شده است. اما آنچه در قرآن آمده است به خاطر این است که در بعضی روزها عذاب الهی نازل شده است، نه اینکه چون آن روز نحس بوده است عذاب الهی نازل شده است، بلکه چون در آن روز عذاب نازل شده تعبیر به نحس بودن داریم. @chsiqs 🔰https://eitaa.com/Tashayo
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
در از نگاهی دیگر: 🔹در همین کانال در تاریخ 12 مرداد، کلیپی درباره جشن عاشورا در مراکش ارائه و سپس در توضیح آن نوشتاري زير عنوان: «رویارویی "اُموی - علوی" در قاره سیاه معاصر؛ از رسم اموی ...» بازنشر شد. 🔹کمي پس از آن، پيامي متفاوت از دوست فاضل آقاي دکتر شفيعي دریافت کردم. ضمن تشکر از ایشان، خلاصه پیام شان این بود که جشن عاشورا در مراکش بر اساس رسمي کهن مانند عيد نوروز نزد ايرانيان است؛ البته به حديثي نبوي که جعلی هست، نیز استناد مي‌کنند؛ اما قصدشان شادي به جهت شهادت امام حسين(ع) نيست. 🖊حال دو نکته: 🔸يک) به نظر میرسد که هر دو دیدگاه قابل جمع است: در مراکش جشن عاشورایی از دوران کهن (پیش از اسلام) وجود داشته و در دوران اخیر؛ چه بسا پس از کم رنگ شدن، با حمایت آشکار یا پنهان اموی مسلک های این دوران، با رسمی دیگر به نام «تمخریت» آمیخته و احتمالا احیا شده است. شاید مردم عادی مراکش که در این جشن شرکت میکنند، اصلا توجهی به همزمانی این جشن با روز پُرمصیبت اهلبیت در عاشورای محرم سال 61ق نداشته باشند؛ اما اموی های این دوران، آن را در تقابل با سوگ و مصیبت دانستن آن روز، معرفی و تبلیغ می کنند؛ 🔸دو) مغرب (مراکش) از سال 172ق تا حدود سال 370 تحت حکومت شیعی ادریسیان (از نوادگان امام مجتیی ع) و سپس تمامی شمال آفریقا از سال 297 تا 567ق تحت حکومت بسیار قدرتمند شیعی فاطمیان بود که همچون آل بویه، عاشورا را تعطیل و روز عزای عمومی اعلان کردند. در این حال پس از فاطمیان، در طول قرن ها، تشیع زدایی گسترده ای در این مناطق رخ داد. اینجاست که از سویی باید به کم کاری تاریخی در معرفی عاشورای حسینی به ویژه در منطقه مغرب (مراکش) اعتراف کرد و از سوی دیگر مجاهدت بزرگمردی همچون شیخ را در گسترش فرهنگ و اندیشه شیعی در غرب آفریقا ارج نهاد. ✍️ حامد منتظري مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo
سوال: ولادت امام (ع) يا شهادت امام (ع)؟ پاسخ: در کتاب «بازپژوهي تاريخ ولادت و شهادت معصومان عليهم السلام» نوشتة استاد يدالله ، ولادت امام کاظم (ع) ترجيح داده شده است. خاطراتي در اين باره: حدوداً از ده سال و اندي پيش شخص محترمي پيگير ترويج اين مسئله بود که هفتم صفر به عنوان شهادت امام مجتبي (عليه السلام) اعلام شود تا به زعم ايشان با استقلال سالروز شهادت امام مجتبي(ع) از وفات رسول خدا(ص)، بهتر براي حضرت شود! در زمان حيات مرحوم اين شخص محترم به گروه تاريخ مؤسسه آمدند و مباحثي هم انجام شد؛ اما ادلة ايشان قانع‌ کننده نبود. مهمترين سند ايشان کتابي از قاسم بن ابراهيم رسي بود. به ياد دارم يک بار مرحوم استاد عرفان هم اين سند را نقد ميکرد و ميفرمود در صفحه پاياني کتاب قاسم بن ابراهيم رسي فهرستي از تواريخ زندگاني اهلبيت ذکر شده و در آنجا تا امام عسکري را بيان کرده در حاليکه خودش قبل از امام عسکري وفات کرده است! پس اعتباري به آن فهرست نيست. برخي اشارات مرحوم پيشوايي ناظر به اين بود که از شخص ايشان خواسته اند که در اين باره قضاوت و نظرشان را اعلان کنند که ايشان نيز تأييد نکرد؛ اما پس از سال‌ها به نظر مي‌رسد که امسال، اولين سالي است که رسانه ملي هفتم صفر را متأسفانه (به رغم ضعف سند) به عنوان شهادت امام مجتبي(ع) قرار داده است! ✍️ حامد منتظري مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo
هفتم صفر؛ ولادت یا شهادت؟ (1) بخش اول: ولادت امام کاظم (ع) درباره اینکه هفتم صفر روز ولادت امام کاظم (ع) هست یا خیر و همچنین اینکه شهادت امام حسن (ع) در همین هفت صفر بوده یا بیست و هشت صفر دست‌کم در هر مورد دو دیدگاه مشهور وجود دارد. درباره ولادت امام کاظم (ع) برخی هفت صفر را تعیین کرده‌اند و برخی ولادت ایشان را در ماه ذی الحجه دانسته‌اند. همچنین در خصوص روز شهادت امام حسن (ع) برخی هفت صفر را روز شهادت می‌دانند و برخی بیست و هشتم صفر را. پیش‌تر در همین کانال دیدگاه استاد یوسفی غروی و آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی را در خصوص ولادت امام کاظم (ع) منتشر کرده بودیم که هر دو به ولادت ایشان در ماه ذی‌الحجه قائل بودند و نه صفر (دیدگاه این دو بزرگوار را می‌توانید از اینجا و اینجا بخوانید). اما دیدگاه دیگر درباره ولادت امام کاظم (ع) روز هفت صفر است که محقق ارجمند استاد یدالله مقدسی بدان قائل است. ایشان در کتاب «بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان (ع)» می‌نویسد: «درباره ماه ولادت امام هفتم (ع) ناهمگونی چندانی در میان منابع کهن به چشم نمی‌آید. بخشی از آنها در این خصوص سخنی ننگاشته‌اند و تنها به ذکر سال تولد بسنده کرده‌اند [...] ولی آن دسته از منابع که در این باره سخن گفته‌اند بر تولد آن گرامی در ماه صفر تأکید کرده‌اند. تنها طبری امامی ماه ذی‌الحجه را به نام ماه تولد آن بزرگوار گزارش کرده و حاسب طبری هم ماه جمادی الآخر را ثبت کرده است. با توجه به متفرد بودن گزارش این دو و فزونی منابع گویۀ نخست باید گفت آن امام در همان هفت صفر متولد شده است. گفتنی است روایتی از ابوبصیر و منهال قصاب در خصوص تولد آن گرامی در منطقۀ ابواء نقل شده مبنی بر اینکه این دو نفر در سال تولد آن حضرت در سفر خج حضور داشتند و در طول سفر وقتی به ابواء رسیدند خبر تولد امام کاظم (ع) را شنیدند. ابوبصیر می‌گوید: «به محضر امام صادق (ع) تشرف یافتم و بر سفرۀ نهار امام نشسته بودم که بشارت تولد امام کاظم (ع) به پدرش داده شد». منهال نیز می‌گوید: «در حالی از ابواء عبور کردم که موسی پسر امام صادق (ع) تولد یافت و من پیش از امام صادق (ع) به مدینه رفتم و آن حضرت پس از یک روز وارد مدینه شد و سه روز به مردم اطعام کرد». اما در روایت این دو راوی هیچ گونه تصریح و اشاره‌ای نیست که این تشرف و حضور و بشارت و اطعام در چه ماهی بوده است. هرچند در شرایط کنونی رایج این است که غالب حاجیان پس از اعمال حج از مکه خارج می‌شوند لیکن آیا در آن زمان هم چنین بوده و آیا ابوبصیر و منهال هم چنین کردند یا مدتی در مکه ماندند و در بازگشت - با فاصلۀ طولانی که میان مکه و مدینه بود - در چه تاریخی به ابواء رسیده‌اند، هیچ یک از اینها روشن نیست [...] وانگهی گزارش ابوصیر با دو سند در کافی نقل شده و مجلسی هر دو سند را ضعیف دانسته است. و در روایت منهال هم شخصی به نام علی بن حدید حضور دارد که شیخ طوسی روایت او را در صورتی که در نقلش منفرد باشد غیر قابل اعتماد می‌داند و او در این گزارش از منهال منفرد است. به هر روی با استناد به این دو نقل نمی‌توان گفت امام کاظم (ع) در ماه ذی‌الحجه تولد یافت؛ چنان که کلینی هم که روایت ابوبصیر را در باب موالید ائمه ثبت کرده، در باب تاریخ امام کاظم (ع) درباره ماه و روز تولد آن گرامی اظهار نظر نکرده است» (برگرفته از کتاب «بازپژوهی تاریخ ولادت و شهادت معصومان (ع)، ص401-406). نقل از: کانال پژوهشهاي تاريخ اسلام @chsiqs 🔰https://eitaa.com/Tashayo
هفتم صفر؛ ولادت یا شهادت؟ (2) بخش دوم: شهادت امام حسن (ع) استاد یدالله مقدسی: گزارش شهادت امام حسن (ع) در هفتم صفر در میان منابع متقدم و نخستین گزارشگر آن شهید اول (786 ق) است. در اینکه مأخذ وی در این نقل چه کتاب و گزارشی بوده است مطلب روشنی در دست نیست. اما دو دستۀ دیگر گزارش در میان منابع متقدم وجود دارد که «آخر صفر» یا «بیست و هشت» صفر را روز شهادت این بزرگوار دانسته‌اند. شیخ مفید، شیخ طوسی در مصباح، ابن شهرآشوب - با منابع فراوانی که در اختیار داشته - اربلی، علامه حلی، شیعی سبزواری، کفعمی در بلد الامین و حائری کرکی بر بیست و هشت صفر به عنوان روز شهادت امام حسن (ع) تأکید کرده‌اند. تأکید می‌شود در هیچ یک از این منابع نامی از شهادت آن گرامی در هفتم صفر حتی به صورت «قیل» هم برده نشده است. هرچند مرحوم مفید در «ارشاد» و «مقنعه» تنها از ماه صفر نام برده است، لیکن در «مسار الشیعه» بر دو شب باقی‌مانده از ماه صفر تأکید کرده است. شیخ مفید درباره تاریخ‌های ثبت‌شده در کتاب «مسار الشیعه» - که یکی از آنها شهادت امام حسن (ع) در بیست و هشت صفر و نه غیر آن است - می‌گوید: «این تاریخ‌ها همواره در طول روزگاران پیشین مورد توجه صالحان شیعه بوده و آنان روزهای شادی و حزن را پاس می‌داشتند». این سخن شیخ مفید از این نکته حکایت دارد که شیعیان دوران وی و پیش از او در روز بیست و هشت صفر برای امام حسن (ع) مراسم عزا برگزار می‌کردند (برگرفته از کتاب بازپژوهشی تاریخ ولادت و شهادت معصومان، ص 263-264) استاد یوسفی غروی: شیعیان عراق، همچنان در هفتم صفر به عنوان شهادت امام حسن (ع) عزاداری می‌کردند. مرحوم آیت‌الله‌ شیخ عبدالکریم حائری یزدی که درس‌خوانده نجف و کربلا بود، بعد از هجرت از نجف به ایران، عزاداری در هفتم صفر را نیز (علاوه بر آخر صفر) از علمای نجف و کربلا به ایران و قم انتقال داد و از آن وقت به بعد، علمای ایران علاوه بر بیست و هشتم صفر، هفتم صفر را نیز برای امام حسن (ع) عزاداری می‌کنند. نقل از: کانال پژوهشهاي تاريخ اسلام @chsiqs 🔰https://eitaa.com/Tashayo
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 حجت‎الاسلام حامد کاشانی: با تاریخ بازی نکنید! 🔸چرا برخی کتاب یکی از دشمنان شیعیان را منبع اعلام تاریخ هفتم صفر برای سالروز شهادت امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) قرار داده‎اند؟ @snn_ir 🔰https://eitaa.com/Tashayo
35.46M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 مستند کوتاه| تاریخچۀ پیاده‌روی اربعین؛ از سال ۶۱ قمری تا امروز 🔹پیاده‌روی اربعین از آیین‌های امروز و دیروز نیست؛ قصه‌های فراوانی دارد از همان اولین اربعین ۶۱ قمری تا امروز که ۱۳۸۴ سال می‌گذرد. در این مستند کوتاه گذری کرده‌ایم بر همین قصه‌ها. @Farsna 🔰https://eitaa.com/Tashayo
❓سوال پرتکرار عاشورایی: «آیا در شهدای کربلا، شهید ایرانی هم وجود دارد»؟ 🖊 پاسخ: به صراحت در منابع کهن، ذکری از شهید ایرانی در میان شهیدان کربلا نیامده است؛ اما در برخی منابع متأخر در میان شهدای کربلا، از یک غلام ایرانی به نام اسلم دیلمی و یا قزوینی نام برده شده است. ✅سه نکته: ❇️ یک) ایرانیان در دوران خلفای دوم و سوم و سپس حکومت امویان با بی عدالتی های شدید مواجه بودند، و عمدتاً زیر عنوان «موالی» شهروند درجه دو به شمار می آمدند و در برابر آن رفتارهای ناعادلانه به امیرمؤمنان علی(ع) و دیگر اهلبیت پناه میآوردند. ❇️ دو) احتمال دارد که یک یا چند ایرانی در سپاه امام حسین (ع) (در بین چند نفري که به عنوان مولی نام برده میشوند) حضور داشته اند، اما به جهت پایین بودن جایگاه اجتماعی شان، با بی توجهی مورخان مواجه شده باشند. همچنين احتمال دارد که ایرانیان از ترس حکومت ابن‌زياد يا به دلایل ديگر، سیاست بی طرفی در پیش گرفته و لذا نه در سپاه امام حسین(ع) و نه در سپاه عمرسعد حضور نیافته باشند. ❇️ سه) ایرانیان در قیام مختار که با شعار «خونخواهی امام حسین(ع)» انجام شد, حضور چشمگیر داشتند؛ چنانکه در سپاه مختار به زبان فارسی سخن گفته میشد و اشراف کوفه به همراهي ايرانيان با مختار، اشکال مي‌کردند. ✍️حامد منتظری مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo
❓سؤال: در شهادت امام حسين(عليه السلام) چه حوادثي رخ داد؟‌ 🖊پاسخ: در اربعين امام حسين(عليه السلام) سه حادثه رخ داد: 1- ملحق شدن مطهر امام به بدن؛ 2- اهلبيت امام(ع) در بازگشت از شام؛ 3- زيارت بن عبدالله انصاري صحابي پیامبر. 💥دو گزارش تاريخي: 📌يک) سیدبن طاووس: «چون اهل بيت حسين(ع) از شام به عراق رسيدند، به راهنماي كاروان گفتند: ما را از عبور بده. هنگامي‌ كه اهل‌بيت به قتلگاه رسيدند، جابر ‌بن‌ عبدالله انصاري و جمعي از بني ‎هاشم و مردان خاندان رسول‌ خدا را ملاقات كردند كه براي زيارت قبر حسين(ع) آمده بودند. همه شروع به گريه و ناله كردند و بر صورتهايشان ميزدند و به گونه‎اي و نوحه سرايي مي کردند كه جگرها را آتش مي زد. زنان منطقة عراق نيز نزد اهلبيت آمدند و آنان نيز چند روزي عزاداري كردند (اللهوف، ص225). 🔎 از اين گزارش برمي‌آيد كه در اربعين (بيستم صفر) سه گروه به هم پيوستند: زائراني از مدينه (جابر و جمعي از بني هاشم)، کاروان اهلبيت در بازگشت از شام و زناني از همان منطقه. 📌دو) ابورریحان بیرونی: «در روز بيستم (صفر)، سرِ حسين به بدنش ملحق و در همان مكان دفن شد و زيارت اربعين نيز در اين روز بوده است و آنان (چهل نفر از) اهل‌بيت او بودند (كه) پس از بازگشت از شام (قبر امام را زيارت كردند)» (الآثار الباقية، ص331). 🔎در این گزارش، وجه تسمية ديگري براي زيارت اربعين ذکر شده و آن اينكه چهل تن از اهل‌بيت امام در آن روز به زيارت قبر سيدالشهدا آمدند. 💥دلايل :‌ يک) روايت امام صادق(ع) که زيارت اربعين را به صفوان‌ جمّال تعليم مي‌دهد؛‌ دو) روايت امام حسن عسكري(ع) كه زيارت اربعين را از نشانه‌هاي مؤمن بيان مي‌كند؛ 🔸شيخ طوسي وجه سفارش ائمه(ع) به زيارت اربعين را، الحاق سر امام به بدن دانسته است. 🔹برای آگاهی از دیدگاههای مختلف و مباحث تخصصی درباره حوادث اربعین، به مقتل جامع سیدالشهداء، ج2 مراجعه کنید. ✍️حامد منتظری مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo
📌امير مؤمنان (عليه السلام) خطاب به : 🔹...مهرباني با را پوششِ دلِ خويش قرار ده، و با همه دوست و مهربان باش... زيرا مردم دو دسته اند: دسته‌اي تو و دستة ديگر همانند تو در آفرينش؛ ... دوست‌داشتني‌ترين چيزها در نزد تو، در حق ميانه‌ترين، و در فراگير‌ترين، و در جلب‌ خشنودي مردم گسترده‌ترين باشد، که همانا خشم عمومي مردم، خشنودي خواص را از بين مي‌برد، اما خشم خواص را خشنودي همگان بي‌اثر مي‌کند. 🔹 جامعه، همواره بار سنگيني را بر حکومت تحميل مي‌کنند، زيرا در روزگار سختي ياريشان کم‌تر، و در اجراي عدالت از همه ناراضي‌تر، و در خواسته‌هايشان پافشارتر، و در عطا و بخشش‌ها کم‌سپاس‌تر، و به هنگام منع خواسته‌ها دير‌عذر‌پذير‌تر، ودر برابر مشکلات کم‌استقامت‌تر مي‌باشند. در صورتي که ستون‌هاي استوار دين... عموم مردم مي‌باشند، پس به آن‌ها گرايش داشته و اشتياق تو با آنان باشد. 📚 نهج‌البلاغة، ترجمة‌ دشتي، نامة53 (عهدنامه مالک اشتر) 🌹 ياد و نام شهيدان و و را گرامي ميداريم و بر رويکرد و جهادي دولت سيزدهم ارج مي‌نهيم. ✍️حامد منتظری مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo
✳️ برای (ع) در روایات (ع): 🔸روایت اول: شخصى كه به زيارت قبر حضرت حسين بن على (عليهما السّلام) می رود، زمانى كه از اهلش جدا شد با اولين گامى كه برمى دارد تمام گناهانش آمرزيده می شود سپس با هر قدمى كه برمی دارد پيوسته تقديس و تنزيه شده تا به قبر برسد و هنگامى كه به آنجا رسيد حق تعالى او را خوانده و با وى مناجات نموده و می فرمايد: بنده من! از من بخواه تا به تو اعطاء نمايم، من را بخوان اجابتت نمايم، از من طلب كن به تو بدهم، حاجتت را از من بخواه تا برايت روا سازم. 🔸روایت دوم: خداوند متعال فرشتگانى دارد كه موكَّل قبر حضرت امام حسين(ع) می باشند هنگامى كه شخص قصد زيارت آن حضرت را می نمايد حق تعالى گناهان او را در اختيار اين فرشتگان قرار می دهد و زمانى كه وى قدم برداشت فرشتگان تمام گناهانش را محو می كنند و سپس قدم دوّم را كه برداشت حسناتش مضاعف و دو چندان می كنند و پيوسته با قدم هایى كه برمی دارد حسناتش مضاعف می گردد تا به حدّى می رسد كه بهشت برايش واجب و ثابت می گردد، سپس اطرافش را گرفته و تقديسش می كنند و فرشتگان آسمان نداء داده و مىگويند: زوّار دوستِ دوست خدا (حبیبِ «حبیب الله») را تقديس نمایيد. 🔸روایت سوم: كسى كه پياده به زيارت قبر حضرت امام حسين(ع) برود خداوند متعال به هر قدمى كه بر می دارد هزار حسنه برايش ثبت و هزار گناه از وى محو می کند و هزار درجه مرتبه اش را بالا می برد. 📚 كامل الزيارات (ترجمه فارسی)، باب 49, احادیث 2و3و4, ص432-435. ✍️حامد منتظری مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo
🎉 هدیه‌ی به زائران اربعین حسینی ♦️ کتاب صوتی و نسخه‌ی الکترونیکی رایگان کتاب «جاذبه‌ی حسینی» 📚 جاذبه‌ی حسینی گزیده‌ی بیانات حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای(مد‌ّظلّه‌العالی) درباره‌ی حضرت زینب(س) و اربعین حسینی است. 📌 دریافت کتاب صوتی رایگان: https://khameneibook.ir/book/کتاب-صوتی-جاذبه-حسینی 📌 دریافت نسخه‌ی الکترونیکی رایگان: https://khameneibook.ir/book/جاذبهی-حسینی @KhameneiBook 🔰https://eitaa.com/Tashayo
✅ امام باقر(ع) و وقایع کربلا: «... می دیدم...» 🔹امام (علیه السلام) در چهارسالگی در حضور داشت و از شاهدان و وقایع کربلاست. اکنون دو روایت از ایشان: 📌یک) بنا به روایتی از امام باقر(ع)، در روز شهادت اباعبدالله (ع)، پدر ایشان (امام (ع) به سبب بیماری در خيمه بود؛ اما او خود می‌دید که اباعبدالله به راست و چپ و قلب دشمن يورش مي‎برد. (در نهایت) او را به‌ گونه ای که پيامبر(ص) از آن نهی کرده بود () - با شمشير و نيزه، و سنگ و چوب و عصا- کشتند و سپس با اسب بر بدن او تاختند. 📚الاصول الستة عشر...، ص122؛ مجلسي، بحار الانوار، ج45، ص91. 👈 ترجمه روایت به شکل خلاصه ارائه شد. در متن عربی آن، عبارت «...و كُنتُ أرى...» به معنای «می دیدم» است. متن روایت گویای این است که امام باقر(ع) یورش امام حسین(ع) به دشمن را خود می دید؛ اما به طور صریح به دست نمی آید که شهیدشدن ایشان را هم به چشم دیده باشد. 📌دو) امام باقر(ع) در گزارشی از دوران اهلبیت(ع) تصریح کرده است که خانوادة حسين(ع) را با صورت‌هاي باز در روز روشن بر وارد کردند. وقتي مردم جفاکار شام آن‌ها را ديدند گفتند: اسرايي نيکوتر از اينان نديده‌ايم. سپس از آن‌ها پرسيدند: شما کيستید؟ دختر حسين(ع) گفت: ما اُسراي خاندان محمد(ص) هستيم(!). 📚حميري، قرب الاسناد، ص26. ✍️حامد منتظری مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo
و انتخاب آگاهانه : 🔹امام (علیه السلام) در گفت‌وگو با جمعی از اصحاب (در محفلی شيعي)، از اين گلايه کرد که برخي از ، با اینکه امامان را همچون رسول خدا، مفترض الطاعة میدانند، دربارة خدادادی (لدنّی) ايشان ترديد دارند. 🔹پس در همان محفل، حُمْران(بن‌اَعْين) از حضرت دربارة اقدام برخی از امامان, از جمله قیام آشکار امام حسين(ع) بر ضد طواغيت تا سرحد شهادت سؤال کرد. 🔹حضرت در پاسخ، هم قيام و شهادت امامان و هم سکوت آنان را بر پایه قضاءوقدر الهی و در این حال، از روي علم و دانست. نيز تصريح کرد که اگر امام بااصرار از خداوند زوال مُلک طواغيت و برطرف‌شدن مصائب و سختي‌ها را بخواهد، اجابت خواهد شد؛ اما امام براي رسيدن به مقامات و الهی چنين تقاضايی نمي‌کند. 🔸...فقال له حمران : جعلت فداك أرأيت ما كان من أمر قيام علي بن أبي طالب والحسن والحسين عليهم السلام وخروجهم وقيامهم بدين الله عز ذكره، وما أصيبوا من قتل الطواغيت إياهم والظفر بهم حتى قتلوا وغلبوا؟ فقال أبو جعفر(ع): يا حمران إن الله تبارك وتعالى قد كان قدر ذلك عليهم وقضاه وأمضاه وحتمه على سبيل الاختيار ثم أجراه فبتقدم علم إليهم من رسول الله(ص)... 📚کليني، الکافي، ج1، ص261-262. 🔸علامه مجلسی در مرآۀ العقول این حدیث را صحیح دانسته است. 📚مرآة العقول، ج3 ص 132. ✍️حامد منتظری مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo