eitaa logo
@Torab_bash
3.8هزار دنبال‌کننده
722 عکس
577 ویدیو
14 فایل
تراب باش، فرزند ابوتراب باش گروه تحلیل مباحث قرآنی و آخرالزمانی ارتباط با ادمین👇 @Abuo_Torab
مشاهده در ایتا
دانلود
⛅️ (۲) 🔺 ارتباط با 🔻 ارتباط با ✍🏻... خداوند در آيات متعددی مسلمين و بلکه تمام مختلف را به دعوت می‌کند، و عمل صالح عملی است که باقی می‌ماند. 🔹 به عنوان مثال: در سوره کهف آيه ۴۶، می‌فرمايد: «وَ الْباقِياتُ الصّالِحاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَوابًا وَ خَيْرٌ أَمَلاً»، اعمال صالحِ ماندگار از نظر پاداش، نزد پروردگارت بهتر و از نظر اميدوار کنندگی نیز بهتر است‏. 💎 یعنی اگر خود را نکنید؛ همواره باقی می‌ماند، چيزی نيست که نابود و ضايع شده و به‌هدر رود، پس شما سعی کنيد‌ عمل صالح انجام دهيد، به خصوص اعمال صالحی که بيشتر باقی می‌ماند، ماندگاری‌اش بيشتر است، اگر چنين کنيد اين ماجرا نزد خدا برایتان بهتر است. ⛔️ کمی بیشتر به آيه دقت کنيم: 👇🏻 🔁 خدا ابتدا می‌فرمايد: «وَ الْباقِياتُ الصّالِحاتُ» در قسمت بعد می‌فرمايد: «خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَوابًا وَ خَيْرٌ أَمَلاً» طبق این آیه، خدا دارد ما را به یک ماجرای جالبی دعوت می‌کند. مفهوم آيه، آمرانه نيست، دعوت‌گونه است، یعنی بیایید يک کاری انجام دهيد، اعمالی به عنوان «باقِياتُ الصّالِحاتُ» انجام دهيد و پیشاپیش بفرستيد، من خودم خريدار آن‌ها هستم، نزد من چيزی که خيلی قيمت دارد و خيلی خريدار دارد «باقِياتُ الصّالِحاتُ» است. 💎 فضای کلام در این آیه، یک فضای معامله بر سر «باقِياتُ الصّالِحاتُ» است؛ يک معامله دوطرفه بايد انجام شود، یعنی يک عمل خاصی ما نزد خدا ببريم و يک چيزی خدا به عنوان «خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَوابًا وَ خَيْرٌ أَمَلاً» به ما بدهد. 🔹 اگر ما «باقِياتُ الصّالِحاتُ» یعنی را نزد خدا ببريم، چيزهایی که خيلی ماندنی باشد، چيزهایی که بيشترين قيمت و بهترين ماندگاری‌ها را نزد خدا دارد؛ می‌فرمايد که من هم به‌ازای آن چيزی به شما می‌دهم که خيلی ماندگار است؛ یعنی «بَقِيَّتُ اللّهِ خَيْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنينَ» ما بايد «باقِياتُ الصّالِحاتُ» را «عِنْدَ رَبّ» ببريم، خداوند از نزد خود «بَقِيَّتُ اللّهِ» را برای ما قرار خواهد داد. در اين مجموعه آيات اين رابطه دوطرفه مشخص است، يک معامله است، پس در بر سر «باقِياتُ الصّالِحاتُ» اين فضا خيلی مهم است؛ در چنين فضایی واژه و مفهوم «بَقِيَّتُ اللّهِ» معنا دارد... 🏇🏻 🔚 ... 🆔 @Torab_bash
🌸در (ع) باشیم🌸 ✍🏻... رابطه بسیاری از آیات قرآن، با و ما انسان‌ها در قیامت و بهشت، یا به عبارت دیگر، رابطه با که در همان آیه مطرح شده؛ «رابطه و » است. یعنی همین صحنه‌ای که الآن در زندگی ماست؛ وقتی در ، و یا ظاهرتر می‌شود، به چه صورت است؟ 🔹 این طور نیست که الآن یک چیزی هست، بعداً بخواهد تبدیل به یک چیز دیگر شود، بلکه ماجرای فیل در تاریکی است؛ یعنی در ، یک صحنه به گونه‌ای خاص می‌شود؛ و هنگامی که شد و بیشتر همه‌جا را فرا گرفت؛ ، بدون کم و کاست دیده می‌شود؛ اما با جزئیات و جوانب دیگری که در دیده نمی‌شد. 💎 در بخش ، آیه ۵۴ و ۵۵ سوره قمر، یکی از بهترین جاهایی است که می‌شود شدن مذکور در آیه را مطالعه کرد. خدا در این آیات می‌فرماید: ﴿إِنَّ الْمُتَّقينَ في‏ جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ﴾ لب نهرهای بهشتی نشسته‌اند؛ ﴿في‏ مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَليكٍ مُقْتَدِرٍ﴾ و در جوار هستند. در مجالس و محافلشان به حسب ایمانشان باید این موضوع را قبول داشته باشند که آن ، همین الان در اینگونه است؛ و ظهور ، به آن صورت دیده می‌شود. 💠 به عنوان مثال: شما داخل منزل در هستید؛ خودتان هستید و علیهم السلام، دارید با ایشان می‌کنید؛ می‌کنید؛ و خودتان را در ایشان می‌بینید؛ و از این مناجات و محضریت می‌کنید؛ لذت می‌برید؛ که با هیچ چیز حاضر نیستید آن را عوض کنید؛ طبق آیات ۵۴ و ۵۵ قمر، ﴿إِنَّ الْمُتَّقينَ في‏ جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ﴾ است. 📌 وقتی بعضی از در مقاطع آینده، مثل یا پس از قیامت، شود، همان صحنه، با ابعاد و اجزاء بسیار ، و ظهور می‌کند؛ برعکس همین ماجرا نیز در باب صادق است. 🆔 @Torab_bash
🌸در (ع) باشیم🌸 ✍🏻... رابطه بسیاری از آیات قرآن، با و ما انسان‌ها در قیامت و بهشت، یا به عبارت دیگر، رابطه قرآن با که در همان آیات مطرح شده؛ «رابطه و » است. یعنی همین صحنه‌ای که الآن در زندگی ماست؛ وقتی در ، و یا ظاهرتر می‌شود، به چه صورت است؟ 🔹 این‌طور نیست که الآن یک چیزی هست، بعداً بخواهد تبدیل به یک چیز دیگر شود، بلکه ماجرای فیل در تاریکی است؛ همان فیلی که ملای رومی از آن صحبت کرده؛ یعنی در ، یک صحنه به گونه‌ای خاص می‌شود؛ و هنگامی که شد و بیشتر همه‌جا را فرا گرفت؛ ، بدون کم و کاست دیده می‌شود؛ اما با جزئیات و جوانب دیگری که در دیده نمی‌شد. 💎 در بخش ، آیه ۵۴ و ۵۵ سوره قمر، یکی از بهترین جاهایی است که می‌شود شدنِ صحنه مذکور در آیه را مطالعه کرد. خدا در این آیات می‌فرماید: ﴿إِنَّ الْمُتَّقينَ في‏ جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ﴾ لب نهرهای بهشتی نشسته‌اند؛ ﴿في‏ مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَليكٍ مُقْتَدِرٍ﴾ و در جوار هستند. در مجالس و محافلشان به حسب ایمانشان باید این موضوع را قبول داشته باشند که آن ، همین الان در اینگونه است؛ و ظهور ، به آن صورت دیده می‌شود. 💠 به عنوان مثال: شما داخل منزل در هستید؛ خودتان هستید و علیهم السلام، دارید با ایشان می‌کنید؛ می‌کنید؛ و خودتان را در ایشان می‌بینید؛ و از این مناجات و محضریت می‌کنید؛ لذت می‌برید؛ که با هیچ چیز حاضر نیستید آن را عوض کنید؛ طبق آیات ۵۴ و ۵۵ قمر، ﴿إِنَّ الْمُتَّقينَ في‏ جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ﴾ است. 📌 وقتی بعضی از در مقاطع آینده، مثل یا پس از قیامت، شود، همان صحنه، با ابعاد و اجزاء بسیار ، و ظهور می‌کند؛ برعکس همین ماجرا نیز در باب صادق است. 🆔 @torab_bash
🌟 در دنیا ، در بهشت (۲-۶) ✍🏻... خداوند در آیه‌ ۱۰۹ ، در واقع دارد کسانی که بنای زندگی‌شان را بر و قرار داده‌اند را با کسانی که بنای زندگی‌شان را بر لب ساخته‌اند؛ مقایسه می‌کند. ما برای اینکه بحث در این آیه را بیشتر متوجه شویم؛ ابتدا به توضیح بخش اول آیه می‌پردازیم. 💠 در این آیه گفته شده که در قبال خدا، باید برای باشد. یعنی ما باید اینقدر تقوای در قبال خدا را در خودمان زیاد کنیم که تبدیل به یک و بشود؛ سپس روی این زمین، بنای وجودمان را بسازیم. مثلاً که می‌خواهیم بخوانیم؛ روی آن زمین بخوانیم؛ این باید باشد و اگر این زیربنا نباشد؛ نماز انسان زود می‌ریزد. ⛔️ عموم محبان و شیعیان می‌گویند: ما رفتیم، حرم اهل‌بیت(ع) رفتیم و کردیم. اما حتی یک هفته دو هفته هم نتوانستیم را در خودمان نگه داریم. خیلی بردیم، خیلی شدیم، کیف کردیم، حال خیلی خوشی داشتیم، احساس شدن داشتیم، اما نمی‌توانیم این همه محبت‌های الهی را در خود داریم. چرا نمی‌‌توانیم؟ مشکل ما کجاست؟ این است که عموم ماها زمینه وجودمان نیست. اگر تقوی من الله باشد، یک‌بار که کربلا برویم، اثرش باید در وجودمان بماند. چرا اثرش بریزد؟ 🏕 انسان یک بسازد اما در روی باشد، تا سال‌ها می‌ماند. اما اگر یک روی یا زمین بسازیم، نمی‌ماند. آن کسانی که بنایی را روی می‌سازند؛ آنقدر روی بنای‌شان می‌آید که بعضی اوقات باید بگردند جای بنای‌شان را پیدا کنند. با این کسی که بخواهد خانه‌اش را روی بسازد؛ چقدر قیمت دارد؟ ⚠️ اگر می‌بینیم می‌خوانیم؛ (ع) می‌رویم؛ می‌کنیم؛ ولی اثرش زیاد در باقی نمی‌ماند، اشکال این است که بنای ما در و زیربنای وجودمان، تقوی من الله نیست؛ و مهم‌تر اینکه وجودمان را بر اساس نریخته‌ایم... 🏇🏻 ! 🔚 . 🆔 @torab_bash
(۵) 📢 : ✍🏻... ! ما سال‌هاست که داریم را می‌خوانیم، اما نماز را نمی‌کنیم. نماز یک ساختن برای به‌سوی است؛ شما اگر نقشه‌ی یک ساختمان را صدها بار بخوانید، هرگز با این نقشه‌خوانی شما درست نمی‌شود. 🏤 اما وقتی همان را عملاً و طبق نقشه می‌سازیم؛ می‌بینیم که به تدریج ساخته می‌شود و این یعنی یک ساختمان. 🔺️ اقامه کردن، یک چیزی مثل بنا کردن است. نماز را هم باید کنیم، کنیم، کنیم، نه اینکه صرفاً را بخوانیم. 🚫 خداوند نمی‌فرماید ، بلکه می‌فرماید . 🔔 هم ﴿بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ﴾ و ﴿الْحَمْدُ لِلَّهِ رَ‌بِّ الْعَالَمِينَ﴾ است. ⁉️ این را در و در کرده‌ایم...!!!؟؟؟ 🆔️ @torab_bash
📚 بر : ✍🏻... بیاییم‌ در ، احساس داشته باشیم...  که به تبع آن، در بنشیند و به ، و ما سرایت کند؛ یعنی جوری در ما نمود یابد که در ایجاد کند، ایجاد کند. طوری‌که اُبهّتِ ما را بگیرد؛ ادبِ محضر، انسان را می‌کند! 🌻 اگر من در هستم؛ احساس باعث می‌شود که نگذارم هر سراغ من بیاید. فکرهای بی‏خودی را انسان پس می‌زند؛ چه رسد به فکر ناجور...  چرا؟! چون در . همچنین اصلاح می‌شود؛ اگر ﴿ذِكْرِ اللَّهِ﴾ و بر ما اثر می‌‏گذارد، ، حداقل ثمره‌ای است که ما باید در قبال دیگران داشته باشیم؛ و اگر راست می‌‏گوییم که ما اهل هستیم؛ باید در قبال دیگران اخلاق بورزیم. اگر ﴿ذِكْرِ اللَّهِ﴾، اگر احساس محضر، بر اخلاق ما اثر نمی‌‏گذارد؛ پس ما بدون شک محضر خدا را متوجه نمی‌‏شویم... ⛔️ برخی از راحت می‌‏کنند؛ خیلی راحت می‌‏کنند؛ خیلی ساده به‌دیگران می‌زنند؛ از طرفی عموم ‌ماها بداخلاق نیستیم، بلکه ‏اخلاقیم؛ یعنی نه داریم و نه ، بلکه ‏‌اخلاق هستیم. اخلاق‏‌مان است. 🔹 کسی که اخلاقش است یعنی اصلاً به محضر خدا نیست. باید بر گذاشته و اخلاق مؤمنین را کند. اگر می‌‏خواهیم ببینیم که چه کسی محضر خدا را متوجه می‌‏شود، بنگریم به اینکه چه کسی محضر را رعایت می‌‏کند. 🆔 @torab_bash
📚 اثرِ محضریّت بر اخلاق: ✍🏻... بیاییم‌ در ، احساس داشته باشیم...  که به تبع آن، در بنشیند و به ، و ما سرایت کند؛ یعنی جوری در ما نمود یابد که در ایجاد کند، ایجاد کند. طوری‌که اُبهّتِ ما را بگیرد؛ ادبِ محضر، انسان را می‌کند! 🌻 اگر من در هستم؛ احساس باعث می‌شود که نگذارم هر سراغ من بیاید. فکرهای بی‏خودی را انسان پس می‌زند؛ چه رسد به فکر ناجور...  چرا؟! چون در خداست. همچنین اصلاح می‌شود؛ اگر ﴿ذِكْرِ اللَّهِ﴾ و بر ما اثر می‌‏گذارد، ، حداقل ثمره‌ای است که ما باید در قبال دیگران داشته باشیم؛ و اگر راست می‌‏گوییم که ما اهل هستیم؛ باید در قبال دیگران اخلاق بورزیم. اگر ﴿ذِكْرِ اللَّهِ﴾، اگر احساس محضر، بر اخلاق ما اثر نمی‌‏گذارد؛ پس ما بدون شک محضر خدا را متوجه نمی‌‏شویم... ⛔️ برخی از راحت می‌‏کنند؛ خیلی راحت می‌‏کنند؛ خیلی ساده به‌دیگران می‌زنند؛ از طرفی عموم ‌ماها بداخلاق نیستیم، بلکه ‏اخلاقیم؛ یعنی نه داریم و نه ، بلکه ‏‌اخلاق هستیم. اخلاق‏‌مان است. 🔹 کسی که اخلاقش خنثی است یعنی اصلاً حواسش به محضر خدا نیست. خدا باید بر انسان گذاشته و اخلاق مؤمنین را کند. اگر می‌‏خواهیم ببینیم که چه کسی محضر خدا را متوجه می‌‏شود، بنگریم به اینکه چه کسی به خاطر خدا محضر را رعایت می‌‏کند. ❤️ با رعایتِ بیشتر و در جمع خانواده و دوستان برای ورود به حوادث آینده؛ بیشتر آماده شویم! 🆔 @torab_bash
🌸در (ع) باشیم🌸 ✍🏻... رابطه بسیاری از آیات قرآن، با و ما انسان‌ها در قیامت و بهشت، یا به عبارت دیگر، رابطه با که در همان آیه مطرح شده؛ «رابطه و » است. یعنی همین صحنه‌ای که الآن در زندگی ماست؛ وقتی در ، و یا ظاهرتر می‌شود، به چه صورت است؟ 🔹 این طور نیست که الآن یک چیزی هست، بعداً بخواهد تبدیل به یک چیز دیگر شود، بلکه ماجرای فیل در تاریکی است؛ یعنی در ، یک صحنه به گونه‌ای خاص می‌شود؛ و هنگامی که شد و بیشتر همه‌جا را فرا گرفت؛ ، بدون کم و کاست دیده می‌شود؛ اما با جزئیات و جوانب دیگری که در دیده نمی‌شد. 💎 در بخش ، آیه ۵۴ و ۵۵ سوره قمر، یکی از بهترین جاهایی است که می‌شود شدن مذکور در آیه را مطالعه کرد. خدا در این آیات می‌فرماید: ﴿إِنَّ الْمُتَّقينَ في‏ جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ﴾ لب نهرهای بهشتی نشسته‌اند؛ ﴿في‏ مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَليكٍ مُقْتَدِرٍ﴾ و در جوار هستند. در مجالس و محافلشان به حسب ایمانشان باید این موضوع را قبول داشته باشند که آن ، همین الان در اینگونه است؛ و ظهور ، به آن صورت دیده می‌شود. 💠 به عنوان مثال: شما داخل منزل در هستید؛ خودتان هستید و علیهم السلام، دارید با ایشان می‌کنید؛ می‌کنید؛ و خودتان را در ایشان می‌بینید؛ و از این مناجات و محضریت می‌کنید؛ لذت می‌برید؛ که با هیچ چیز حاضر نیستید آن را عوض کنید؛ طبق آیات ۵۴ و ۵۵ قمر، ﴿إِنَّ الْمُتَّقينَ في‏ جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ﴾ است. 📌 وقتی بعضی از در مقاطع آینده، مثل یا پس از قیامت، شود، همان صحنه، با ابعاد و اجزاء بسیار ، و ظهور می‌کند؛ برعکس همین ماجرا نیز در باب صادق است. 🆔 @Torab_bash
⛅️ (۲) 🔺 ارتباط با 🔻 ارتباط با ✍🏻... خداوند در آيات متعددی مسلمين و بلکه تمام مختلف را به دعوت می‌کند، و عمل صالح عملی است که باقی می‌ماند. به عنوان مثال: در سوره کهف آيه ۴۶، می‌فرمايد: «وَ الْباقِياتُ الصّالِحاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَوابًا وَ خَيْرٌ أَمَلاً»، اعمال صالحِ ماندگار از نظر پاداش، نزد پروردگارت بهتر و از نظر اميدوار کنندگی نیز بهتر است‏. 💎 یعنی اگر خود را نکنید؛ همواره باقی می‌ماند، چيزی نيست که نابود و ضايع شده و به‌هدر رود، پس شما سعی کنيد‌ عمل صالح انجام دهيد، به خصوص اعمال صالحی که بيشتر باقی می‌ماند، ماندگاری‌اش بيشتر است، اگر چنين کنيد اين ماجرا نزد خدا برایتان بهتر است. ⛔️ کمی بیشتر به آيه دقت کنيم: 👇🏻 🔁 خدا ابتدا می‌فرمايد: «وَ الْباقِياتُ الصّالِحاتُ» در قسمت بعد می‌فرمايد: «خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَوابًا وَ خَيْرٌ أَمَلاً» طبق این آیه، خدا دارد ما را به یک ماجرای جالبی دعوت می‌کند. مفهوم آيه، آمرانه نيست، دعوت‌گونه است، یعنی بیایید يک کاری انجام دهيد، اعمالی به عنوان «باقِياتُ الصّالِحاتُ» انجام دهيد و پیشاپیش بفرستيد، من خودم خريدار آن‌ها هستم، نزد من چيزی که خيلی قيمت دارد و خيلی خريدار دارد «باقِياتُ الصّالِحاتُ» است. 💎 فضای کلام در این آیه، یک فضای معامله بر سر «باقِياتُ الصّالِحاتُ» است؛ يک معامله دوطرفه بايد انجام شود، یعنی يک عمل خاصی ما نزد خدا ببريم و يک چيزی خدا به عنوان «خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَوابًا وَ خَيْرٌ أَمَلاً» به ما بدهد. 🔹 اگر ما «باقِياتُ الصّالِحاتُ» یعنی را نزد خدا ببريم، چيزهایی که خيلی ماندنی باشد، چيزهایی که بيشترين قيمت و بهترين ماندگاری‌ها را نزد خدا دارد؛ می‌فرمايد که من هم به‌ازای آن چيزی به شما می‌دهم که خيلی ماندگار است؛ یعنی «بَقِيَّتُ اللّهِ خَيْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنينَ» ما بايد «باقِياتُ الصّالِحاتُ» را «عِنْدَ رَبّ» ببريم، خداوند از نزد خود «بَقِيَّتُ اللّهِ» را برای ما قرار خواهد داد. در اين مجموعه آيات اين رابطه دوطرفه مشخص است، يک معامله است، پس در بر سر «باقِياتُ الصّالِحاتُ» اين فضا خيلی مهم است؛ در چنين فضایی واژه و مفهوم «بَقِيَّتُ اللّهِ» معنا دارد... 👆در چنين فضایی واژه و مفهوم بَقِيَّتُ اللّهِ معنا دارد؛ خداوند بهترين خريدار است، یعنی قيمت «باقِياتُ الصّالِحاتُ» ما يک حدی است، اما به ازای آن خدای متعال چيزی به ما می‌دهد که قيمتش بسيار بيشتر است، هر دو باقی هستند، اما «باقِياتُ الصّالِحاتُ» ما کجا و «بَقِيَّتُ اللّهِ» خدا کجا! 🔵 هر دو هست، اما این کجا و آن کجا! اين ماجرا در زمان جلو برده می‌شود، مثلاً به اين صورت که ما برای (عج) و برای امام زمان(عج) کار می‌کنيم؛ و امام زمان(عج) نیز به خاطر اعمال صالحِ ناچیز ما، مُلک عظيم خود را به ما می‌دهند؛ «أَنَّ اْلأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصّالِحُونَ» این زمین را صالحان به ارث می‌برند. 🔺 باز ؛ اين مفهوم تعامل، اينکه يک چيزی ما به ميدان ببريم و يک چيزی خدا به ميدان بياورد، يک چيزی ما به خدا بدهيم و يک چيزی خدا به ما بدهد، اين مفهوم شروع می‌شود و جلو می‌رود، اولين کسی هم که اين کار را شروع می‌کند خود خداوند است، حداقل از (ع) خداوند از زبان ايشان دارد به مردم می‌فرمايد که ای مردم! «بَقِيَّتُ اللّهِ خَيْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنينَ» يعنی حالا شما به ازای آن «باقِياتُ الصّالِحاتُ» داشته باشيد تا هم از عذاب نجات پیدا کنید و هم از در آینده بسیار بهره‌مند گردید. پس شروع کننده خود خداست، حداقل از زمان شعيب(ع)، يک چنين فضایی را شروع کرده، يک جمعه بازاری را شروع کرده؛ و آن جمعه‌ای که نقل می‌شود که است خدا با رحمت واسعه خود چنان معامله‌ای به راه می‌اندازد که به ... به ارث زمین و ملک عظیم می‌رسند... ⁉️ حال باید برای این ماجرا چه‌کار بايد کرد؟ 🏇🏻 🔚 ... 🆔 @Torab_bash
🌺 در خلوت اهلِ باشیم 🌺 ✍🏻... رابطه بسیاری از آیاتِ قرآن، با و اعمالِ ما انسان‌ها در قیامت و بهشت، یا به عبارت دیگر، رابطه با آینده‌ای که در همان آیه مطرح شده؛ رابطه و است. یعنی همین صحنه‌ای که الآن در زندگی ماست؛ وقتی در ، و یا آینده ظاهرتر می‌شود، به چه صورت است؟ 🔹 این طور نیست که الآن یک چیزی هست، بعداً بخواهد تبدیل به یک چیز دیگر بشود، بلکه ماجرای فیل در تاریکی است؛ یعنی در شب، یک صحنه به گونه‌ای خاص می‌شود؛ و هنگامی که شد؛ و بیشتر همه‌جا را فرا گرفت؛ همان صحنه، بدون کم و کاست دیده می‌شود؛ اما با جزئیات و جوانب دیگری که در دیده نمی‌شد. 💎 در بخش آيات، آیه ۵۴ و ۵۵ سوره قمر، یکی از بهترین جاهایی است که می‌شود شدن صحنه‌ی مذکور در آیه را مطالعه کرد. خدا در این آیات می‌فرماید: ﴿إِنَّ الْمُتَّقينَ في‏ جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ﴾ لب نهرهای بهشتی نشسته‌اند؛ ﴿في‏ مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَليكٍ مُقْتَدِرٍ﴾ و در جوار مقتدرِ عالم هستند. در مجالس و محافلشان، به حسب ایمانشان باید این موضوع را قبول داشته باشند که آن ، همین الآن در این‌گونه است؛ و ظهور ، به صورت نزدِ پادشاه عالم بودن؛ آن هم درون بهشت دیده می‌شود. 💠 به عنوان مثال: شما داخل منزل در خودتان نشستید؛ خودتان هستید و علیهم السلام، دارید با ایشان می‌کنید؛ می‌کنید؛ و خودتان را در ایشان می‌بینید؛ و از این مناجات و محضریت ایشان می‌کنید؛ لذت می‌برید؛ که با هیچ چیز حاضر نیستید آن را عوض کنید؛ طبق آیات ۵۴ و ۵۵ قمر، در همین شما ﴿إِنَّ الْمُتَّقينَ في‏ جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ﴾ هستید. 📌 وقتی بعضی از صحنه‌های دنیا در مقاطع آینده، مثل یا پس از قیامت، شود، همان صحنه، با ابعاد و اجزاء بسیار متعالی، باکیفیت و دلنشین‌تر ظهور می‌کند؛ و آن وقت هست که بهشتیان می‌گویند این نعمات برای ما آشناست؛ برعکس همین ماجرا نیز در باب صادق است. @Torab_bash