eitaa logo
@Torab_bash
3.9هزار دنبال‌کننده
747 عکس
596 ویدیو
14 فایل
تراب باش، فرزند ابوتراب باش گروه تحلیل مباحث قرآنی و آخرالزمانی ارتباط با ادمین👇 @Abuo_Torab
مشاهده در ایتا
دانلود
💢 و (۵-۶) ✍🏻... در لابه‌لای این اوضاع نابسامان ، و ، انسان سعی کند؛ خدا را انتخاب کند و در اين مسير، رفتار کند؛ اگر خدای نکرده و به انسان رسيد باشد و را محکم نگه دارد. 📌 منظور از اینکه گفته می‌شود را نگه دارد؛ اين نيست که چهار تا داشته باشد و همان‌ها را کند؛ بلکه انسان، باید و را نگه دارد؛ مواظبت کند و مدام خودش را دهد؛ همچنانکه در سوره مائده، آیه ۹۳ فرموده: «...إِذَا مَا اتَّقَوا وَّ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ثُمَّ اتَّقَوا وَّ آمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوا وَّ أَحْسَنُوا» ...در صورتى که [مؤمنین] پیشه کنند و بیاورند و انجام دهند؛ سپس [درجات بالاتری را در] تقوا پیشه کنند و بیاورند؛ آنگاه [باز درجات بالاتری را در] تقوا پیشه کنند و احسان نمایند. یا در آیه ۱۳۶ نساء فرموده: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا» ای کسانی که ایمان آورده‌اید؛ [در سطوح بالاتری] ایمان بیاورید؛ و آیاتی از این قبیل... 🔹 پس خدا دارد در آيات ، به ما می‌دهد؛ ياد می‌دهد، نمی‌گويد بنشين تا چيزی به تو بدهم؛ بلکه دارد به انسان می‌دهد و می‌گويد: 📜 ...طبق اين عمل کن، تا از در پيدا کنی. 🏇🏻 ! 🔚 . 🆔 @torab_bash
🌟 در دنیا ، در بهشت (۱-۶) 📌 ما در دنیا برای جلب ، بايد کسب (ع) باشد. ✍🏻... در برخی از بیان شده است که تمام در (ع) است؛ چون ایشان، غیر از آنچه خدا بخواهد را نمی‌کنند؛ و ما نياز داریم که از این ، دنبال باشيم؛ اصلاً اگر غیر از این را برویم؛ بدون شک به درون ضلالت خواهیم کرد. 💢 خداوند این مطلب را در آيه ۱۰۹ سوره توبه بیان کرده و فرموده است «أَ فَمَنْ أَسَّسَ بُنْيانَهُ عَلي تَقْوي مِنَ الله وَ رِضْوانٍ خَيْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْيانَهُ عَلي شَفا جُرُفٍ هارٍ  فَانْهارَ بِهِ في نارِ جَهَنَّمَ» کسی که را، بنای زندگی‌اش را بر و می‌گذارد! آیا اين بهتر است يا کسی که غير از اين رفتار می‌کند؛ و بنای خود را بر لب مُشرف به پی‏ريزی کرده و با آن در فرو می‏افتد...؟ 💠 از منظر این ، به‌قدری کسب مهم است که رفتارهای غیر از آن، است با سقوط در ... پس سعی کنيم دنبال باشیم؛ و بدانیم که رضایت خدا، در جلب (ع) است؛ در کسب رضايت است... 🏇🏻 ! 🔚 . 🆔️ @torab_bash
🌟 در دنیا ، در بهشت (۲-۶) ✍🏻... خداوند در آیه‌ ۱۰۹ ، در واقع دارد کسانی که بنای زندگی‌شان را بر و قرار داده‌اند را با کسانی که بنای زندگی‌شان را بر لب ساخته‌اند؛ مقایسه می‌کند. ما برای اینکه بحث در این آیه را بیشتر متوجه شویم؛ ابتدا به توضیح بخش اول آیه می‌پردازیم. 💠 در این آیه گفته شده که در قبال خدا، باید برای باشد. یعنی ما باید اینقدر تقوای در قبال خدا را در خودمان زیاد کنیم که تبدیل به یک و بشود؛ سپس روی این زمین، بنای وجودمان را بسازیم. مثلاً که می‌خواهیم بخوانیم؛ روی آن زمین بخوانیم؛ این باید باشد و اگر این زیربنا نباشد؛ نماز انسان زود می‌ریزد. ⛔️ عموم محبان و شیعیان می‌گویند: ما رفتیم، حرم اهل‌بیت(ع) رفتیم و کردیم. اما حتی یک هفته دو هفته هم نتوانستیم را در خودمان نگه داریم. خیلی بردیم، خیلی شدیم، کیف کردیم، حال خیلی خوشی داشتیم، احساس شدن داشتیم، اما نمی‌توانیم این همه محبت‌های الهی را در خود داریم. چرا نمی‌‌توانیم؟ مشکل ما کجاست؟ این است که عموم ماها زمینه وجودمان نیست. اگر تقوی من الله باشد، یک‌بار که کربلا برویم، اثرش باید در وجودمان بماند. چرا اثرش بریزد؟ 🏕 انسان یک بسازد اما در روی باشد، تا سال‌ها می‌ماند. اما اگر یک روی یا زمین بسازیم، نمی‌ماند. آن کسانی که بنایی را روی می‌سازند؛ آنقدر روی بنای‌شان می‌آید که بعضی اوقات باید بگردند جای بنای‌شان را پیدا کنند. با این کسی که بخواهد خانه‌اش را روی بسازد؛ چقدر قیمت دارد؟ ⚠️ اگر می‌بینیم می‌خوانیم؛ (ع) می‌رویم؛ می‌کنیم؛ ولی اثرش زیاد در باقی نمی‌ماند، اشکال این است که بنای ما در و زیربنای وجودمان، تقوی من الله نیست؛ و مهم‌تر اینکه وجودمان را بر اساس نریخته‌ایم... 🏇🏻 ! 🔚 . 🆔 @torab_bash
🌟 در دنیا ، در بهشت (۴-۶) ✍🏻... طبق آیه ۱۰۹ سوره توبه، عموم ما انسان‌ها در «عَلى‏ شَفا جُرُفٍ هارٍ» یعنی هستیم. حتی در بهترین شرایط هم پایین می‌ریزد، سفرمان پایین و درون پرتگاه می‌ریزد. که می‌خوانیم کمک حالمان که نمی‌شود هیچ، بلکه و می‌کند و که برایمان فراهم می‌آورد است! 💢 «عَلى‏ شَفا جُرُفٍ هارٍ» یعنی بر ، جای ساختمان ساختن نیست، جای بنا ایجاد کردن نیست. باید این طرف‌تر و در به نام «تَقْوى‏ مِنَ اللَّهِ» بیاییم؛ تازه اگر اینجا بخواهیم بنای زندگی خود را ایجاد کنیم، شاید بنای خوبی هم ، شاید باتوجه و باحالی هم بخوانیم؛ اما عایدمان نمی‌شود. اگر ثمره زیاد می‌خواهیم، باید یک برویم و در قرار بگیریم. 💠 از بین این سه ، یعنی «عَلى‏ شَفا جُرُفٍ هارٍ» «تَقْوى‏ مِنَ اللَّهِ» و «رِضْوانٍ» بیشتر کردن و شدن در الی الله کدام است؟ قلق، است. در آیه هم فرموده «وَ رِضْوانٍ خَیرٌ» یعنی رضوان خیلی است؛ خیلی بیشتر می‌دهد؛ حتی هم در دلِ رضای الهی است. پس تا می‌توانیم دنبال باشیم؛ و رضایت خدا را در (ع) دنبال کنیم؛ سعی کنیم این را کنیم. ⁉️ بیینیم در چه‌کار کنیم که به نزدیکتر باشیم. در چطور باید کنیم که به رضایت خدا نزدیک‌تر باشد. در و در ، چه‌کار باید بکنیم که به رضایت خدا باشد. این را دنبال کنیم و ببینیم به چه می‌رسیم تا به آن کنیم! 🏇🏻 ! 🔚 . 🆔 @torab_bash
🌺ان‌شاء‌الله با (ع) باشیم🌺 ✍🏻... ان‌شاء‌الله با (ع) بیشتر از همیشه بگیریم! در فرصت دنیا و ، به میزان که دارند؛ از بهره‌مند خواهند شد. 👍🏻 بیاییم پیش از فرصت‌ها، بیشتر با آشنا شویم؛ زودتر با آشنا شویم! ایشان هستند؛ پس ما هم از اولین چیزهایی که می‌کنیم و در خودمان می‌شویم، تقیّد به باشد. تا می‌توانیم تقوایمان را بیشتر کنیم. شخص بی‌تقوا از دور می‌ماند، چون بی‌تقوایی در جا ندارد. اگر بی‌تقوا باشیم، هرچه کنیم که به سمت برویم؛ موفق نخواهیم شد. 💠در نظام خداوندی، ، ، هرجا باشد؛ ما را به همانجا می‌کشاند. (كَلاَّ إِنَّ كِتابَ الْأَبْرارِ لَفي عِلِّيِّينَ)، هرگز! هرگز! ‏بلکه در حقيقت‏، کتاب در است‏؛ بر عکسش چیست؟ (كَلاَّ إِنَّ كِتابَ الفُجَّارِ لَفي سِجّينٍ) هرگز! هرگز! که کارنامه و جایگاه در است‏. مجموعه اعمال ، متعلق به و در بهشت است؛ لذا این مجموعه، به همان سمت می‌رود و شما را به‌سوی خودش می‌کشاند. پس برای و با هم که شده؛ تقوایمان را کنیم. 📜 در آیه دوم می‌خوانیم که حتی ، وقتی می‌خواهد کند؛ را هدایت می‌کند. حتی قرآن، برای اهل تقوا است و طبق برخی ، پیروان (ع) هستند. این را ان‌شاء‌الله کنیم؛ چون است. ⛔️ ! بیاییم را بر بگذاریم؛ تقوا، تقوا، تقوا، (ع) امامِ هستند؛ یعنی فردِ جزو قرار نمی‌گیرد.... 🆔 @torab_bash
🌺ان‌شاء‌الله با (ع) باشیم🌺 ✍🏻... ان‌شاء‌الله با (ع) بیشتر از همیشه بگیریم! در فرصت دنیا و ، به میزان که دارند؛ از بهره‌مند خواهند شد. 👍🏻 بیاییم پیش از فرصت‌ها، بیشتر با آشنا شویم؛ زودتر با آشنا شویم! ایشان هستند؛ پس ما هم از اولین چیزهایی که می‌کنیم و در خودمان می‌شویم، تقیّد به باشد. تا می‌توانیم تقوایمان را بیشتر کنیم. شخص بی‌تقوا از دور می‌ماند، چون بی‌تقوایی در جا ندارد. اگر بی‌تقوا باشیم، هرچه کنیم که به سمت برویم؛ موفق نخواهیم شد. 💠 در نظام خداوندی، ، ، هرجا باشد؛ ما را به همانجا می‌کشاند. (كَلاَّ إِنَّ كِتابَ الْأَبْرارِ لَفي عِلِّيِّينَ)، هرگز! هرگز! ‏بلکه در حقيقت‏، کتاب در است‏؛ بر عکسش چیست؟ (كَلاَّ إِنَّ كِتابَ الفُجَّارِ لَفي سِجّينٍ) هرگز! هرگز! که کارنامه و جایگاه در است‏. مجموعه اعمال ، متعلق به و در بهشت است؛ لذا این مجموعه، به همان سمت می‌رود و شما را به‌سوی خودش می‌کشاند. پس برای و با هم که شده؛ تقوایمان را کنیم. 📜 در آیه دوم می‌خوانیم که حتی ، وقتی می‌خواهد کند؛ را هدایت می‌کند. حتی قرآن، برای اهل تقوا است و طبق برخی ، پیروان (ع) هستند. این را ان‌شاء‌الله کنیم؛ چون است. ⛔️ ! بیاییم را بر بگذاریم؛ تقوا، تقوا، تقوا، (ع) امامِ هستند؛ یعنی فردِ جزو قرار نمی‌گیرد.... 🆔 @Torab_bash
💢 و (۳-۳) ✍🏻... در لابه‌لای این اوضاع نابسامان ، و ، انسان سعی کند؛ خدا را انتخاب کند و در اين مسير، رفتار کند؛ اگر خدای نکرده و به انسان رسيد باشد و را محکم نگه دارد. 📌 منظور از اینکه گفته می‌شود را نگه دارد؛ اين نيست که چهار تا داشته باشد و همان‌ها را کند؛ بلکه انسان، باید و را نگه دارد؛ مواظبت کند و مدام خودش را دهد؛ همچنانکه در سوره مائده، آیه ۹۳ فرموده: «...إِذَا مَا اتَّقَوا وَّ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ثُمَّ اتَّقَوا وَّ آمَنُوا ثُمَّ اتَّقَوا وَّ أَحْسَنُوا» ...در صورتى که [مؤمنین] پیشه کنند و بیاورند و انجام دهند؛ سپس [درجات بالاتری را در] تقوا پیشه کنند و بیاورند؛ آنگاه [باز درجات بالاتری را در] تقوا پیشه کنند و احسان نمایند. یا در آیه ۱۳۶ نساء فرموده: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا» ای کسانی که ایمان آورده‌اید؛ [در سطوح بالاتری] ایمان بیاورید؛ و آیاتی از این قبیل... 🔹 لذا خدا دارد در آيات ، به ما می‌دهد؛ ياد می‌دهد، نمی‌گويد بنشين تا چيزی به تو بدهم؛ بلکه دارد به انسان می‌دهد و می‌گويد: طبق اين عمل کن، تا از در پيدا کنی. 🚨 پس ابتدا خودمان را در حال و هوای بدانيم، و بعد اين موضوع را برای خود پررنگ کنيم که من يا جزو «مَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ» هستم يا جزو «ضالِّينَ»، مگر اينکه با به ولیِّ از جانب خدا، بر قرار داده شوم. 💠 ، فضای «مَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ» و «ضالِّينَ» است، اگر انسان از صراط المستقيم به سمت راست کند جزو «مَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ» خواهد بود، و اگر به سمت چپ سقوط کند جزو «ضالِّينَ» خواهد شد. در شرایط کنونی، در حال سقوط هستند، مگر کسانی که بر باشند، مگر متّصل به باشند. ⚠️ همين مفهوم در ، اینطور بیان شده است که تمام آدم‌ها در هستند، مگر «الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ» یعنی واجدانِ و در قبال ، در قبال ، در قبال و ، در قبال ، در این زمانه، در قبال در قبال و... وقتی خدا می‌فرماید: «إِنَّ اْلإِنْسانَ»، شما تعيين کن و بگو ! بگو مثلاً در مقوله ولايت، من در گمراهی هستم، تحت هستم، تحت ولايت هستم، تحت ولايت هستم، مگر اينکه ولیِّ از جانب خدا را پيدا کنم و او دستم را بگیرد. ⛔️ آيا می‌دانيد عموم ماها چيست؟ اینکه فکر می‌کنيم در نیستیم؛ در نیستیم؛ در نیستیم؛ بلکه در یک حالت بینابین هستیم و می‌گوییم که خب توکل به خدا کنیم و سر یک به سمت برویم، به سمت ولیّ از جانب خدا برویم، به سمت هادی برویم، به سمت امامی از جانب خدا برویم. این غلط است؛ و اصل این تفکر، است. خدا می‌فرماید: ای انسان! تو درون منفیات هستی، تو در حال و هستی. نمی‌فرماید: «إِنَّ اْلإِنْسانَ إِلَی الْخُسْرِ»، به این معنا که انسان‌ها به‌سوی زیان دارند سوق داده می‌شوند؛ نه! بلکه می‌فرماید: انسان‌ها درون هستند؛ و یکی از مصادیق خسران «مَغْضُوبِ عَلَیهِمْ» و «ضالِّینَ» است. یکی از مصادیق خسران، است، یکی از مصادیق خسران، است، یکی از مصادیق خسران این است که ، دست شیطان یا نفسش باشد؛ نفس باشد و انسان ... ‌🌸 دوستان! بیایید از سوره عصر بگیریم؛ بیایید نکنیم و خودمان را از خداوند در این سوره جدا ندانیم؛ بلکه با و ، مسیر مطرح شده در این نسخه را کنیم. 🆔 @torab_bash
در محضر مهدی عج بهترین باشیم! ✍️... ما در برای اهل‌بیت (ع) آورده شده‌ایم؛ طبق بسیاری از روایات ما قبل از ورود به دنیا با ولایت اهل‌بیت (ع) و بستیم؛ قول دادیم که تقوای ولایی داشته باشیم و تمام زندگیِ دنیایی را به محضریت و مهدویتِ اهل‌بیت (ع) بپردازیم! اما آیا الآن این‌گونه هستیم؟! اصلاً یادمان می‌آید که چنین قولی به خدا دادیم؟! من خودم بسیار شاهد بوده‌ام که دوستانِ هیئتی و مؤمن، وقتی دور هم نشستند و دارند صحبت می‌کنند، مثلاً بیست دقیقه، نیم ساعت، سه ربع هست که دارند باهم گپ می‌زنند؛ اما کلامشان، کلامی حاکی از حرکت به سوی اهل‌بیت (ع) نیست! بلکه درباره دنیا، درباره یک ماشین یا درباره یک غذا صحبت می‌کنند، درباره مغازه‌ها یا خاطرات بی‌خودی خودشان دارند حرف می‌کنند! موضوعاتی که شنونده اذیت می‌شود که چرا یک انسان مؤمن که باید تمام لحظات عمرش به محضریت و مهدویت اهل‌بیت (ع) بگذرد؛ باید به این موضوعات بپردازد؟ طبق برخی از آیات قرآن و روایات عترت، این و اینطور صحبت‌های بی‌خودی فی‌نفسه دارد. اگر ماها عقوبت نمی‌شویم؛ این دیگر از باب رحمت الهی است. خدا به ماها ترحم می‌کند که عقوبتمان نمی‌کند؛ وگرنه این نیست که خب، حالا کمی صحبت داشتیم دیگر، طوری هم نشد که! نه! اینها عقوبت دارد، آقا یا خانمِ فلانی! شما با بی‌تقوایی خودت، وقتِ خود و اوقات دوستان مؤمنت را به مقولات بی‌خود دنیا تلف کردی! چرا این‌کار را کردی؟ طبق قرآن، انسان حتی چیزهایی که در می‌گذرد هم می‌شود چه رسد به اعمالش! به عنوان مثال خداوند در آیه‌ی ۲۲۵ بقره می‌فرماید: «وَ لکِنْ يُؤاخِذُکُمْ بِما کَسَبَتْ قُلُوبُکُمْ وَ اللّهُ غَفُورٌ حَليمٌ» ولی خدا شما را بدانچه در قلب‌های خود جمع‌آوری کرده‌اید، مؤاخذه می‌کند، و خداوند آمرزنده‌ی بردبار است‏. 🚨بحث اکتسابیات را که شما دنبال می‌کنید؛ درمی‌یابید که اعمال شما، محصولاتِ اعمال شما، بلکه آن چیزی که در قلبِ شما هست؛ همه‌اش مورد قرار می‌گیرد. طبق آیات قرآن، یوم الحساب در ابتدای قیامت نیست. قیامت با قوانین برزخ و ظاهر شدن اعمال انسان‌ها که از جنس برزخ هست مثل اخلاقیات و فقهیات تازه شروع می‌شود. البته وقتی آدم‌ها سر از قبر درمی‌آورند متوجه نیستند، فکر می‌کنند که مانند صحنه دنیاست؛ به تدریج متوجه می‌شوند یک اختلافاتی در این سرزمین با دنیا وجود دارد. خود یوم اول قیامت به حسب پلکان ارتقاء اگر بخواهیم جزئی‌تر نگاه کنیم شامل پلکان هفت آسمان و بعد پله‌های کرسی است. قلب انسان‌ها یعنی مرکز ادراک‌شان، در یا همان آنهاست، لذا تمام آن چیزهایی که در روح شماست، به تبع، آن چیزهایی که در قلب شما هست نسبتاً در اوایل یوم اول قیامت در حدّ ظاهر شدن آشکار می‌شود. یوم دوم قیامت به بعد هم یواش‌یواش نیّات و باطن اعمال انسان‌ها، پیرامون خود فرد، ظهور داده می‌شود، ما خیلی باید مواظب باشیم. حتی چیزهایی که در قلب‌مان می‌گذرد؛ که به داشتید این واقعاً قلبی بود یا ظاهری بود؛ تقوایی که ورزیدید تظاهر بود، بخاطر دیگری بود یا صادقانه بود و بخاطر خدا بود؟ ▪️خیلی اعمال ما وقتی که وجوهِ روح‌مان و از جمله قلب‌مان و قلبیات‌مان ظاهر می‌شود؛ آن اعمال می‌ریزد. چرا؟ چون یا نبود یا به خاطر خدا نبود. در آن دوران معلوم می‌شود که این اعمالی که به عنوان اکتسابیات همراه ما بود؛ اینها قیمتی ندارد؛ بلکه منفی است! چون یا صادقانه نبود یا بخاطر خدا نبود. ما در آینده با این ماجرا مواجه هستیم. لذا در آن دوران «فَلْيَضْحَکُوا قَليلاً وَ لْيَبْکُوا کَثيرًا جَزاءً بِما کانُوا يَکْسِبُونَ» تنها گروهی اندک شادمان هستند؛ و اما دسته‌جات زیادی [از مردم] به خاطر اعمالشان و آنچه به دست می‌آوردند، بسيار گریان‌اند. 🧩 با این توصیف چطور یک انسان به خودش جرأت می‌دهد که وقت خودش و وقت دوستان مؤمنش را با حرف‌های بی‌خود دنیایی مشغول کند، مگر نمی‌ترسد؟ مگر نمی‌ورزد؟ ما در قرآن داریم که: «اتَّقُوا یَوْمًا» نسبت به آن دوران تقوا بورزید. به پیشگاه خدا می‌خواهیم برویم «اتَّقُوا اللهَ»؛ با جهنم مواجه هستیم «اتَّقُوا النّارَ». یک نوع تقوا هم تقوا در قبال ولیّ عالم است؛ ! در حدیث هست که متقین، امیرالمؤمنین (ع) هستند؛ تمام عالم محضر اهل‌بیت (ع) است، ما باید تقوای در قبال اهل‌بیت (ع) داشته باشیم؛ و اولین بحثِ تقوا در قرآن، ذیل آیه دوم سوره بقره، تقوای ولایی است. تقوا در قبال «الْغَیْب» که در روایات فرمودند منظور حجت غائب است. 🔻 : 👇 🆔 @Torab_bash
💠 نکند صاحبِ خانه از ما روی برگرداند! 😭 من این را دارم که در این ماه مبارک که ماهِ تهذیبِ نفس است؛ و همه را به خودش دعوت کرده است؛ ما با صاحبِ خانه کاری بکنیم که عنایتش از ما برگردد!! 📚صحیفه نور، جلد ١٩، صفحه ١٢. ‼️ دوستان! در این روز‌های باقیمانده تا ، بیشتر بورزیم و با دلنشین و زیباتر با اهل منزل و دوستان برخورد کنیم؛ باشد که مهربان مادر سلام الله علیها از ما شود. @Torab_bash
در محضر مهدی عج بهترین باشیم! ✍️... ما در برای اهل‌بیت (ع) آورده شده‌ایم؛ طبق بسیاری از روایات ما قبل از ورود به دنیا با ولایت اهل‌بیت (ع) و بستیم؛ قول دادیم که تقوای ولایی داشته باشیم و تمام زندگیِ دنیایی را به محضریت و مهدویتِ اهل‌بیت (ع) بپردازیم! اما آیا الآن این‌گونه هستیم؟! اصلاً یادمان می‌آید که چنین قولی به خدا دادیم؟! من خودم بسیار شاهد بوده‌ام که دوستانِ هیئتی و مؤمن، وقتی دورهم نشستند و دارند صحبت می‌کنند، مثلاً بیست دقیقه، نیم ساعت، سه ربع هست که دارند باهم گپ می‌زنند؛ اما کلامشان، کلامی حاکی از حرکت بسوی اهل‌بیت (ع) نیست! بلکه درباره دنیا، درباره یک ماشین یا درباره یک غذا صحبت می‌کنند، درباره مغازه‌ها یا خاطرات بی‌خودی خودشان دارند حرف می‌کنند! موضوعاتی که شنونده اذیت می‌شود که چرا یک انسان مؤمن که باید تمام لحظات عمرش به محضریت و مهدویت اهل‌بیت (ع) بگذرد؛ به این موضوعات می‌پردازد؟ طبق برخی از آیات قرآن و روایات عترت، این و اینطور صحبت‌های بی‌خودی فی‌نفسه دارد. اگر ماها عقوبت نمی‌شویم؛ این دیگر از باب رحمت الهی است. خدا به ماها ترحم می‌کند که عقوبتمان نمی‌کند؛ وگرنه این نیست که خب، حالا کمی صحبت داشتیم دیگر، طوری هم نشد که! نه! اینها عقوبت دارد، آقا یا خانمِ فلانی! شما با بی‌تقواییِ خودت، وقتِ خود و اوقات دوستانِ مؤمنت را به مقولات بی‌خود دنیا تلف کردی! چرا این‌کار را کردی؟ طبق قرآن، انسان حتی چیزهایی که در می‌گذرد هم می‌شود چه رسد به اعمالش! به عنوان مثال خداوند در آیه ۲۲۵ بقره می‌فرماید: «وَ لکِن يُؤاخِذُکُم بِما کَسَبَتْ قُلُوبُکُمْ» بدانید که خدا شما را بدانچه در قلب‌های خود جمع‌آوری کرده‌اید، مؤاخذه می‌کند. 🚨بحث اکتسابیات را که شما در آیات قرآن دنبال می‌کنید؛ درمی‌یابید که اعمال شما، محصولاتِ اعمال شما، بلکه آن چیزی که در قلبِ شما هست؛ همه‌اش مورد الهی قرار می‌گیرد. طبق آیات قرآن، یوم الحساب در ابتدای قیامت نیست. قیامت با قوانین برزخ و ظاهر شدن اعمال انسان‌ها که از جنس برزخ هست مثل اخلاقیات و فقهیات تازه شروع می‌شود. البته وقتی آدم‌ها سر از قبر درمی‌آورند متوجه نیستند، فکر می‌کنند که مانند صحنه دنیاست؛ بتدریج متوجه می‌شوند یک اختلافاتی در این سرزمین با دنیا وجود دارد. خود یوم اول قیامت به حسب پلکانِ ارتقاء اگر بخواهیم جزئی‌تر نگاه کنیم؛ شامل پلکانِ هفت آسمان و بعد پله‌های کرسی است. قلب انسان‌ها یعنی مرکز ادراک‌شان، در یا همان آنهاست «القُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ، حج ۴۶»، لذا تمام آن چیزهایی که در روح شماست، بتبع، آن چیزهایی که در قلب شماست نسبتاً در اوایل یوم اول قیامت آشکار می‌شود. یوم دوم قیامت به بعد هم یواش‌یواش نیّات و باطن اعمال انسان‌ها، پیرامون خود فرد، ظهور داده می‌شود، ما خیلی باید مواظب باشیم. حتی چیزهایی که در قلب‌مان می‌گذرد؛ که به داشتیم این واقعاً قلبی بود یا ظاهری بود؛ تقوایی که ورزیدیم تظاهر بود، بخاطر دیگری بود یا صادقانه و بخاطر خدا بود؟ ▪️خیلی از اعمال ما وقتی که وجوهِ روح، از جمله قلب و قلبی‌یاتمان ظاهر می‌شود؛ آن اعمال می‌ریزد. چرا؟ چون یا نبود یا بخاطر خدا نبود. در آن دوران معلوم می‌شود که این اعمالی که بعنوان اکتسابیات همراه ما بود؛ اینها قیمتی ندارد؛ بلکه منفی است! چون یا صادقانه نبود یا بخاطر خدا نبود. ما در آینده با این ماجرا مواجه هستیم. لذا در آن دوران «فَليَضحَکُوا قَليلاً وَ ليَبکُوا کَثيرًا جَزاءً بِما کانُوا يَکسِبُونَ» تنها گروهی اندک شادمان‌اند؛ و اما دسته‌جات زیادی [از مردم] بخاطر اعمالشان و آنچه به دست می‌آوردند، بسيار گریانند. 🧩 با این توصیف چطور یک انسان به خودش جرأت می‌دهد که وقت خودش و وقت دوستان مؤمنش را با حرف‌های بی‌خودِ دنیایی مشغول کند، مگر نمی‌ترسد؟ مگر نمی‌ورزد؟ ما در قرآن داریم که «اتَّقُوا یَومًا» نسبت به آن دوران تقوا بورزید. به پیشگاه خدا می‌خواهیم برویم «اتَّقُوا اللهَ»؛ با جهنم مواجه هستیم «اتَّقُوا النّارَ». یک نوع تقوا هم تقوا در قبال ولیّ عالم است؛ ! در حدیث هست که متقین، امیرالمؤمنین (ع) هستند؛ تمام عالم محضر اهل‌بیت (ع) است، ما باید تقوایِ در قبال اهل‌بیت (ع) داشته باشیم؛ و اولین بحثِ تقوا در قرآن، ذیل آیه ۲ سوره بقره، تقوای ولایی است. تقوا در قبال «الغَیب» که در روایات فرمودند منظور عج است. 🔺پس ولایتی که بواسطه اهل‌بیت (ع) در اسلام نازل شده و ولایتی که بواسطه این بزرگواران بر گذشتگان نازل شده؛ وجود دارد؛ ما باید در قبالش تقوا بورزیم؛ و امروز هم همین است؛ ما باید محضرِ مولایمان مهدی عج را رعایت کنیم و تمام زندگی را معطوف و ایشان قرار دهیم. @Torab_bash
💠 بنا داشته باشیم که گناه نکنیم! ✍🏻... یک معنای خیلی ساده و کاربردی برای این است که رفتار خودمان باشیم که خلاف و خدا رفتار نکنیم. این، ساده‌ای برای تقواست. ⛔️ حتی یک وقت ممکن است سرِ رشته از دست خارج شود و از او هم سر بزند. اما این است که انسان، باشد و بنا داشته باشد که گناه نکند؛ و فراتر از این هم برای تقوا درجاتی وجود دارد، اینکه انسان مراقب حضور خداوند باشد و پیوسته محضر الهی را مراقبت کند. 🌸 و این دائمی، همان تقواست. @Torab_bash