فردید: با همسخنی مارتین هیدگر می گویم "زبان که خانه وجود است در جهان ویران است". بله #زبان امروز، زبان نوسازی است، زبان صنعت است، زبان اوضاع و احوال جدید است اما زبان #تفکر نیست. و حتی زبان #هنر هم از زبان تفکر جدا شده است. زبان امروز در خدمت اوضاع و احوال جهان است و زبان بشر امروز افساری است برای استیلا ، سیطره و تفوق بر موجود و بر هر چه که هست. زبانی که فرهنگستان برای ما می سازد "#اکنون_زده" است و این زبان در آینده نمی توند خالق فرهنگ و ادب و هنر ما شود. در حالیکه باید در اندیشه زبان فردا بود ، زبانی متناسب با نوسازی، متناسب با تفکر و از همه مهمتر متناسب با معنی. زبانی ورای انایت(2) و اکنون زدگی. برای یافتن چنین زبانی باید ابتدا مردم و خاصه جوانها را با تفکر آشنا کرد و گذاشت که آنها خود زبان تفکر خویش را بتدریج بسازند. آنچه ما امروز داریم زبان مزاعم همگانی (رسانه های همگانی) است: زبان رادیوست. زبان تلویزیون است. زبان روزنامه است که مردم نیز بناچار از آن تبعیت می کنند.

هایدگر: همسایگی #تفکر با اصیل ترین شکل #زبان یعنی #شعر، موضع بروز بیشتر #حقیقت است. زبان افقی است که در آن چیزها آشکار می شود. زبان #اقامتگاه است. ‌

هایدگر: #زبان_شاعرانه اصیل‌ترین بودن با دیگران و با جهان است. #زبان

فردید: گذشتن از #غربزدگی مستلزم تعاطی کلمات است و گرنه ما که زبانمان ویران است و نسبت به معنی و حقیقت کلام و اسم و مسمی و کلمات ، بعد و فاصله زیادی پیدا کرده ایم چطور میتوانیم همه چیز و از جمله گذشته و #تفکر گذشته و #شرق را طرح کنیم . #زبان برای من اصالت دارد و لذا می گویم که این زبانست که اقوام ر ا از هم متمایز می کند . وقتی زبان ویران شد تذکر گذشته هم از میان می رود و بهمین جهت اکنون دیگر تذکر نسبت به گذشته – یعنی #یاد_حضوری نه یاد حصولی نسبت به آن – در میان نیست و فراروی خود هم افقی نمی بینیم اما وقتی این تذکر نباشد، پرسش قلبی و حقیقی هم نمی توان کرد. امروز وقتی شرق و #غرب گفته میشود معمولا دو قلمرو مختلف جغرافیائی بنظر می آید. لکن شرق جغرافیائی چنان تحت نفوذ تفکر و تمدن غربی قرار دارد که به آسانی نمیتوان نسبت به آنچه اصالة شرقی است تذکر پیدا کرد . البته شرق و غرب ظاهری را می توان به آسانی تمیز داد اما آنچه مهم است باطن شرق است که عجالة یکسره پنهان است و فعلا پرسش این است که حقیقت شرق چیست. آیا ما در وضعی هستیم که بتوانیم چنین پرسشی بکنیم ؟ این پرسش در غرب آغاز شده و در میان ما هم نیاز به پرسش حقیقی مطرح است و همین که پرسش از #وجود و حقیقت وجود بهر صورت میشود ، نشانه آنست که ورای پرسش‌های قلابی و قالبی، دردی هست .

میبدی – بعضی اشخاص هم هستند که میخواهند معارف اسلامی را به زبان انگلیسی یا فرانسه برگردانند . یعنی برای معارف اسلامی میخواهند شباهت ها و معادلاتی درمفاهیم و اصطلاحات و الفاظ پیدا کنند که این دیگر خیلی مسخره است . فردید – وقتی جهان به انگلیسی و فرانسه چهچه میزند توقع دیگری هم نداشته باشید . بالاخره هرچه باشد #غربزدگی و #استعمار_زدگی و #دروج_زدگی هم عوارض مختلف و متنوع دارد که یکی از آنها همانست که اشاره کردید . میدانید مسئله #زبان برای من خیلی اهمیت دارد . در کلاس های فلسفه در غرب ، بحث و فحص در #فلسفه_زبان ، امروز در درجه اول اهمیت قرار گرفته است . از این مسئله اساسی نباید غافل بود . ‌

دریدا با بهره گیری از روش واسازی هایدگر، محور پنداشتن حضور سخنگو در سخن را مورد سؤال قرار میدهد. همانگونه که #هایدگر در بحث #زبان تأکید دارد که سخن نهایتاً از آن زبان است اما به گفتار انسانی می آید، دریدا نیز اشاره دارد که «هیچ چیز پیش و پس از زبان نیست». لذا آنچه قابل ارجاع است نه #سوژه سخنگوست و نه چیزهای مورد نظر او، بلکه تعامل نشانه هاست که ظرف هر سخنی و مرجع هر نشانه ای است. به عبارت دیگر گفتار در مجموعه مرتبطی از نشانه ها محصور است. لذا چه شناسائی ذهن و چه واقعیت بیرونی هر دو محصول کثرت نشانه ها هستند و ارجاع عینی و قصد ذهنی موجودیتی ندارند. بر همین اساس #دریدا غياب (Abwese Absence) را مقدم بر حضور (Anwesen = presence میداند چه زبان از طریق نشانه ها جای چیزها را می گیرد نشانۀ «میز» حضور دارد اما خود میز نه. بنابراین حضور چیزها در زبان جاي حضور خود آنها را میگیرد و این به معنای حضور در عین غیاب است. پس هر چه هست نشانه است. نشانه ها به یکدیگر ارجاع میشوند نه به خود چیزها به تعبیر هایدگری عرصه خالی از چیزها میشود و پر از نشانه ها. متن (Text) وجود دارد اما سوژه ای در میان نیست. به گفته دریدا سوژه انسانی یک هویت یا ماهیت فرا - زبانی (Meta - Linguistic) نیست که به صورت cogito دکارتی خود_حاضر باشد بلکه همواره در زبان مسطور (منقوش = iscribed) است . 🔺 @varastgi ‌ ‌

...#هایدگر: نمیدانم ارکان #زبان شما نیز از همین قرار است یا نه؟ تومیو تسوکا: بعید است چنین باشد، اما چنان که پیش از این ،گفتم وسوسه اینکه از شیوه های تصور اروپایی و مفاهیم آن مدد بگیرد بزرگ است. هیدگر: فراشدی به این وسوسه قوت می بخشد که مایلم آن را اروپایی شدن تام و تمام کره زمین و آدمی بنامم. #تومیو_تسوکا: بسی از مردم این فراشد را نشان فتح و ظفر عقل میدانند به هر تقدیر این عقل بود که در اواخر قرن هجدهم و در اثنای انقلاب فرانسه مقام الوهیت یافت. هیدگر: شک نیست که چنین است و چنان در طریق بندگی این خداوند پیش رفته اند که اگر تفکری با دعوی شایستگی عقل از در ناسازگاری درآید و اصیلش نخواند صرفاً با تهمت خلاف عقل به خوارداشت او میتوانند پرداخت. تومیو تسوکا: در نظر ،ایشان استواری حکومت عقل اروپایی مؤید به توفیق آن شأن عقلی است که ترقی تکنیکی هر ساعت در برابر چشم قرار میدهد. هیدگر: تیرگی چشمها چندان فزونی گرفته که آدمی دیگر نمی تواند ببیند چگونه اروپایی شدن آدمی و کره زمین به سرچشمه همه امور اصیل میرسد و در نظر چنین می‌آید که این چشمه ها از حرکت بازایستاده است... ‌ ‌ ๛ وارَســتـِگـی ๛ @varastgi ๛

🎧 #درست_و_نادرست (گفتگویی درباره نکته‌ای از دکتر داوری در کتاب وضع کنونی تفکر در ایران) 🎙سید رسول فاطمی 🔹 @sr_fatemy ‌ #زبان

‌ ‌ 🎧 چه سخنی با مردم به میان آوریم؟ 🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش ⏱ زمان: ۲۹ دقیقه 🗓 ۲۸ خرداد ۱۴۰۳ 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ #انتخابات #انقلاب_اسلامی #زبان #نسبت

رهبری سال دوم ریاست جمهوری آقای رئیسی تاکید می‌کنند که این دولت #زبان ندارد و این زبان، زبان بیان دستاوردها نیست، زبان هنری است... ‌ ‌

‌ ‌ 🎧 دشواری زبان تذکر به عهد انقلاب اسلامی در ایام انتخابات 🎙 گفتگوی حجت‌الاسلام نجات بخش با دوستان مجموعه فرهنگی سُها (سرای هنر و اندیشه) ⏱ زمان: ۳۶ دقیقه 🗓 ۹ تیرماه ۱۴۰۳ 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ➕ صوت مرتبط: eitaa.com/varastegi_ir/1136 ‌ ‌ #انتخابات #انقلاب_اسلامی #زبان #جلیلی #سعید_جلیلی #دکتر_جلیلی

‌ ‌ 🎧 هنوز گوشی برای سخن تفکر نداریم (ناظر به پیام حمایت دکتر داوری از پزشکیان در انتخابات) 🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش ⏱ زمان: ۱۴ دقیقه 🗓 ۱۴ تیرماه ۱۴۰۳ (روز قبل انتخابات) 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی #دکتر_داوری #استاد_طاهرزاده #زبان #نسبت

‌ ‌ 🔸 #زبان مظهر #وجود است، اگر آشفته باشد از آشفتگی وجود ما حکایت می‌کند و استواری و سلامت و رسایی آن نشانه سلامت زندگی ماست. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی 📗 نگاهی نو به سیاست و فرهنگ 🔖 صفحه ۱۴ ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 هایدگر به ما می‌گوید: «زبان، تکلم می‌کند» من باید اعتراف کنم که برای زمانی طولانی بر تناقض خشن نهفته در این صورت‌بندی هایدگر پافشاری می‌کردم. صورت‌بندی‌ای که مسلماً چندان خوشایند من نبود و دریافتم که حتی وفادارترین پیروان هایدگر نیز هنگامی‌که او به‌طور ناگهانی آن را بیان کرد، عصبانی شدند. 🔹 یقیناً آشکار است که شخصی که اکنون دارد با شما سخن می‌گوید همانی است که سخن می‌گوید. وانگهی، فکر می‌کنم مقصود هایدگر را از عبارت «زبان، تکلم می‌کند» فهمیدم. 🔸 البته کسی هست که سخن می‌گوید، اما در همه حال به #زبان محدود شده‌است؛ زیرا سخنی که به شما گفته می‌شود، همواره سخن حقیقی و درست نیست. 🔹 #هرمنوتیک به ما کمک می‌کند که تشخیص دهیم هر گاه کسی چیزی می‌گوید، هم‌زمان چیز بسیاری ناگفته باقی می‌ماند. چیز بسیاری در راستای همین معنا وجود دارد که به‌دلیل انتزاعی که در مفاهیم علم مدرن نهفته است، تقریباً به‌طور کامل از توجه ما می‌گریزد. 🔸 بنابراین من به‌عنوان یک نکته محوری رویه‌ای هرمنوتیکی مقرر کرده‌ام که بر پایه آن فرد هیچ‌گاه نبایستی تصور کند که واپسین کلام و حرف آخر را در چنته دارد. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ 🎙 مصاحبه #گادامر با گروندن 📗 گستره هرمنوتیک فلسفی 🔖 صفحه ۲۸ ‌ ‌ ‌ ‌