‌ ‌ 🎙 آغازنامه دکتر سید محمدتقی چاوشی برای سلسله یادداشت‌های هفتگی در باب فلسفه، تفکر، ادب و فرهنگ ⏱ دو دقیقه 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌

سال گذشته نکاتی درباره دکتر چاوشی عرض کردم: eitaa.com/varastegi_ir/403 و eitaa.com/varastegi_ir/418 و eitaa.com/varastegi_ir/428

‌ ‌ ▪️ یادداشت نخست (بخش اول) ▪️ ۲۵ خرداد ۱۴۰۳ 🔸 روزهای اخیر و در جریان جنگ #غزه، تصویری از سربازی فلسطینی منتشر شد که کمتر از سه ماه در زندان صهیونیست‌ها اسیر بوده و پوست بدنش طوری به استخوان چسبیده که گویی؛ دست‌کم از گرسنگی در شرف مرگ است. این تصویری است که پس‌از حمله به النصیرات و برای آزادسازی اسراء اسراییلی مخابره شد. 🔹 هرآینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ متأثر شدن از این تصویر دربرابر میزان ستمی که اسراییلی‌ها مرتکب شده‌اند، مضحک است. حجم مصیبت باندازه‌ای است که وقتی با یکی از وحشیگری‌های رژیم صهیونیستی مواجه می‌شویم، دردی احساس نمی‌کنیم؛ زیرا، تعداد کشته شدگان به عدد تبدیل شده است. 🔸 در دورانی زندگی می‌کنیم که رسانه‌ها، نص شده است؛ و رسانه‌ها با آمار و ارقام سروکار دارند. آنچه "عدد" می‌شود تلخی خود را از دست می‌دهد ازآنکه کمیت برخلاف کیفیت، آزار نمی‌دهد؛ جالب‌تر اینکه در عالم #رسانه هر چه اعداد بزرگتر، میزان تأثیرگذاری کمتر!‌ به‌یاد داشته باشیم در افریقا یک میلیون و نیم از گرسنگی جان دادند. عدد بود و اذیت نشدیم؛ عددْ فاجعه آمیز نیست؛ عددْ‌ درد ندارد؛ و دوران ما عصر کمیت‌ها و سلطه ریاضیات است. دانش دوران ما،‌ #ریاضی است. 🔹 اما تصویرِ عکاس امریکایی (کارتر) از کودک گرسنه افریقایی؛ کرکسی منتظر است و خیره به جسد کودک تا جان دهد؛ لاشخوران،‌ لاشه می‌خورند و رسانه‌ها هستندکه لاشه‌ها را به عدد تأویل می‌برند. یک تصویر؛ آن تصویر، چنان اثر گذاشت که عکاس دیوانه شد و خودکشی کرد. اما اخبار در عصر اطلاعات جایگاه ویژه‌ای دارد. بگذریم! 🔸 در جهانی که رذالت و ابتذال تقدیس می‌شود، به نظر می‌رسد بار دیگر متعاطیان و دانش آموزان فلسفه با این پرسش روبرو باشند که در این زمان چه می‌توانیم کرد؟ چه باید کرد؟ برای دانش آموزان و متعاطیان علوم انسانی چنین پرسشی مطرح نیست. اما متعاطیان فلسفه که گفته می‌شود با امر انتزاعی درگیرند، از رویدادهایی مانند آنچه در غزه می‌گذرد و ستم عریان این دوره چگونه می‌توانند بنویسند و بگویند؟ دانش آموز فلسفه که همیشه خود را دلمشغول امور انتزاعی دانسته است و در ذهن او چنین جا گرفته است که فلسفه را با زندگی چه نسبت، در چنین مواقعی از خود می‌پرسد فلسفه به چه می‌آید؟ 🔹 بنابرین، باید نخست از ماهیت پرسش‌های فلسفی آگاه شویم. پرسش‌های فلسفی چگونه پرسش‌هایی است؟‌ پیش‌از هر پاسخی، می‌دانیم که این پرسش، ریشه در پرسش از ذات فلسفه دارد. زیرا، بسیاری از سردرگمی‌ها در قلمرو فلسفه برآمده‌از ابهام مستتر در ذات فلسفه است. اندک آشنایی با تاریخ فلسفه نشان می‌دهد، زمانی‌که آندرنیکوس رودسی (چیزی حدود صد سال پس‌از فوت ارسطو) آثار او را جمع‌آوری، مرتب و نامگذاری می‌کرد با معضلی روبه‌رو می‌شود یعنی، نامگذاری نوشتاری که در چهارده دفتر (بی‌از هر نامی) و در میان آثار #ارسطو بر جا مانده است. 🔸 #هایدگر، در چند اثر خود، تأکید می‌کند که این نام‌گذاری نه از سر تفنن است که تقدیر(/حوالت) و حقیقتِ این دانش را آشکار می‌کند. لکن، این پیچیدگی از کجا و چگونه می‌آید؟ از و با وجود. 🔹 ارسطو موضوع فلسفه را موجود بماهو موجود می‌داند. در فلسفه تمایزی میان وجود و موجود نیست؛ #تعالی را بپذیریم یا نپذیریم، دخلی به تمایز وجود و موجود ندارد. یکی از مهمترین تمایزات #فلسفه و #عرفان در همین است. این نکته‌ای است که همواره از آن غفلت کرده‌ایم و به همین جهت، تصور می‌شود اگر تعالی را بپذیریم وجود نسبتی با انسان ندارد. النهایه و در تعالی است که ادعا می‌شود نسبت انسان و هستی در آگاهی و بواسطه آگاهی رخ نمی‌دهد. 🔸 هایدگر در #درآمد_به_متافیزیک و در فصل چهارم، به درستی تصریح می‌کند که هستی در چهار موضع به ظهور می‌آید. جدای از این چطور از #هستی می‌گوییم. پس، با دقت در کلام هایدگر روشن می‌شود که این چهار موضع دخلی به آگاهی ندارد. اما آنچه در بیان هایدگر نمی‌آید یا از آن غفلت شده، بدین‌قرار است؛ هرگاه نسبتی باشد، #پرسپکتیو وجود دارد و هرجا پرسپکتیو باشد بی‌شک، #سوبژکتیویته (#خودبنیادی انسان) حضور دارد. در نتیجه،‌ هر نسبتی که در نگر آید، در نهایت به سوبژکتیویته مؤول است. لاجرم و در این‌جا نمی‌توانیم چنین مبحث مفصلی را دنبال کنیم و به همین مقدار بسنده می‌کنیم. ادامه دارد... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌✍🏻 سیدمحمدتقی چاوشی ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔻 رئیس‌جمهور اجرایی، کسی‌ است که به‌انسان‌ها مجالی برای حضور می‌دهد تا آن‌ها هم در مسائل کشور شریک شوند و باری را به‌دوش بگیرند! 🔸 ظاهرا هنوز کسی حواسش به سیاست اقتصاد دانش‌بنیان و خصوصی‌سازی تولید برای حضور مردم در عرصه‌ی اقتصاد و تولید و گذر از تحریم‌ها و تصمیمات خارج از کشور نیست! ▪️ راستی رئیس‌جمهوری که می‌گویند باید اجرایی باشد کیست؟ 🔹 آیا منظورشان مَثَل پدری است که صبح تا شب سر کار می‌رود و شب‌ها هم سر کار می‌رود و فکر نمی‌کند که دلسوزی‌هایش دارد چه بلایی بر سر بچه‌ها و همسر و خانه‌اش می‌آورد و تا کم‌آورد نفس همه را می‌برد؟ 🔸 یا منظور پدری است که اجازه می‌دهد هر یک از اعضا نقش فرزندی و خواهری و مادری را بخوبی بازی کنند و از سردی و خمودی روزمره بیرون بیایند!؟ ▪️ راستی کسی که خوب پول خرج می‌کند و به سفر می‌رود مرد اجراست!؟ و کسی که طرح و برنامه دارد و به نیازها و آینده‌ی فعالیت‌ فکر می‌کند آدم غیراجرایی است!؟ 🔸 راستی همه می‌گوییم و می‌گویند رهبر ما مرد اجراست و حتی فارغ و فراتر از فکر ما عمل کرده است! 🔹 ما که می‌گوییم: "اجرا"، معمولا با تصوری که از آن شایع است و معنایی بیشتر از دوندگی و یا سحرخیزی نمی‌دهد مواجهیم! 🔸 ظاهرا "اجرایی بودن در هرجایی معنای متفاوت می‌دهد! مثلا اجرای یک مربی با اجرای یک بازیکن تفاوت دارد! ▪️ اجرا درباره‌ی رئیس‌جمهور چه معنایی می‌دهد؟ 🔸 خوب است فکر کنیم رئیس جمهور انقلاب اسلامی چه کسی است؟ آیا اصلا ما با چنین رئیس‌جمهوری برخورد داشته‌ایم؟ و اگر داشته‌ایم او ملزم است در همه‌جا به یک‌ نحو عمل کند؟ یا به اقتضای هدف و مصالح باید بشیند و فکر کند و آن‌وقت عمل کند؟ 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌‌ ‌ ✍🏻 اقتصاد دانش‌بنیان ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 #بیونگ_چول_هان با تاکید بر آرای متأخر استاد فکری و معنوی‌اش #هایدگر، جستاری فلسفی در باب بحران #انسان_معاصر در ادراک #زمان تحت عنوان "رایحه‌ی زمان" نوشته است. 🔹 در آینده گزیده‌هایی از این کتاب را برای شما به اشتراک خواهم گذاشت... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌‌ ‌ ✍🏻 #ادمین_کانال ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 پرسش از #وجود، چیزی نیست که پاسخ داشته‌ باشد، به همین‌خاطر، #متافیزیک از عرصه "وجود چیست" به عرصه "موجود چیست" رفته‌ است و به پاسخ خود رسیده و با این شناخت #اراده_به_قدرت نیز پیش آمده... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌‌ ‌ ✍🏻 برداشتی از جلسه «انتظار در ساحت وجودبینی» ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🎧 چه سخنی با مردم به میان آوریم؟ 🎙 حجت‌الاسلام نجات بخش ⏱ زمان: ۲۹ دقیقه 🗓 ۲۸ خرداد ۱۴۰۳ 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ #انتخابات #انقلاب_اسلامی #زبان #نسبت

‌ ‌ 👆🏻دوستان عزیز پیشنهاد می‌کنم این صوت را _به خصوص در این ایام انتخابات_ حتما گوش بدید... ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 هایدگر در پاسخ "وجود چیست؟" می‌گوید: #وجود آن است که هست، کوچک‌ترین گرفتاری که با این جواب به‌وجود می‌آید این است که البته در ظاهر، تکرار معلوم است اما وقتی هنوز شروع به تفکر نکرده‌ایم، ظاهرِتکرارِمعلوم را می‌بینیم... 🔹 #هایدگر در پاسخ "وجود چیست؟" ما را به آینده حواله می‌دهد بنظر او در تفکر آینده است که باید این پاسخ را بیازماییم و شرح و بیان کنیم... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌‌ ‌ ✍🏻 برداشتی از جلسه «انتظار در ساحت وجودبینی» ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ ▪️ یادداشت نخست (بخش دوم) ▪️ ۳۰ خرداد ۱۴۰۳ 🔸 قدما گفته‌اند هر علمی از سه بخش تشکیل یافته است؛ موضوع و مسایل و مبادی. گاه به‌جای مبادی از مطالب یا نتایج نام می‌برند. لکن، نتایج خارج از #علم است و وقتی مقدمات را به درستی بیان و توضیح کرده باشیم، نتایج یا مطالب آشکار می‌شود و به همین جهت، در کتب منطقی می‌خوانیم که #قیاس از دو مقدمه فراهم آمده است و نتیجه را جزو قیاس نمی‌دانند. 🔹 به‌یاد داشته باشیم در شیوه ارتباط و پیوند مقدمات با نتایج دست‌کم پنج قول بیان شده است؛ مانند علیت و معدیت و تولیدی بودن و ... . پی بردن به این نسبت‌ها، کار عقل یا حدس است. مهم تهیه و توضیح درست و دقیق مقدمات است. 🔸 مسایل یک علم ویژگی‌هایی دارد و بی شک با آنها آشنا هستیم. لکن، #ماهیت یا #طبیعت مسایل فلسفی محل کلام است. برای نمونه می‌دانیم که موضوع مسایلِ دانش از موضوعِ دانش جدا نیست گرچه در نسبت آنها اتفاق قول وجود ندارد. اما مسایل فلسفی گذشته از ویژگی‌هایی که برای آنها و در کتب منطقی-فلسفی آورداند، خصلتی دارند که آنها را از مسایل سایر علوم جدا می‌کند. 🔹 به بیان دیگر،‌ مسایل علوم آنگونه که در دانش #منطق آمده است مختص به یک دانش نیست و هر علمی اگر علمی حقیقی باشد (یعنی، علمی باشد که بتوانیم برای مسایل آن اقامه #برهان کنیم) همان ویژگی‌ها را دارد. لکن، روحی یا طبیعتی بر مسایل حاکم است که در منطق از آن‌ها نمی‌گویند. 🔸 ارسطو در #متافیزیک از دشواری‌های مسایل فلسفی بحث می‌کند. همانطور که می‌دانیم #ارسطو مسایل را آپوریا می‌خواند و آپوریا در زبان یونانی دشواری‌ها و معضلات را می‌گویند؛ هزارتو (Maze). 🔹 در هزارتو، انسان سردرگم می‌شود؛ زیرا، از آغاز به فکرِ خروج است؛ در هزارتو، می‌کوشیم به سرعت و با تعجیل راهی برای خروج بیابیم؛ زیرا، وضعیتی که در آن گرفتار آمده‌ایم، مطلوب نیست؛ آزاردهنده است. خروج از وضعیتِ هزارتو، پیش‌از ورود در آن حاضر است؛ می‌نماید که چنین خروجی بنحو ماتقدم در مسایل فلسفی حضور دارد. این آگاهی به خروج، از کجا آمده است؟ 🔸 به‌یاد داریم که #افلاطون و ارسطو #فلسفه را در عبور از شگفتی‌ و #حیرت می‌دیدند؛ نقطه عزیمت فلسفه را حال و حیرت (παθος) یا شگفتی (ταοζομεναι) می‌دانستند. 🔹 در دوره جدید و به قول #هگل، همین حیرت است که جای خود را به شک(دکارت) می‌دهد. از این‌جا روشن می‌شود که آگاهی از خروج، امری ماتقدم نیست. مقدم بر این آگاهی، آگاهی دیگری وجود دارد. وقتی آگاهی یا علم را به یقین تعریف می‌کنیم عبور از حیرت یا شک ضرور می‌شود. 🔸 هایدگر باور دارد که در یونان #سوبژکتیویسم وجود داشت و در دوره جدید و از #دکارت به‌بعد سوبژکتیویته. سوبژکتیویسم یعنی، حقیقت یا دانش را #یقین بدانیم. #سوبژکتیویته اما یقین را آگاهی انسان بدانیم یعنی، انسان به آگاهی و النهایه خودآگاهی برسد. 🔹 به‌بیان دیگر،‌ #حقیقت منوط است به یقین انسان و یقین کسب نمی‌شود مگر در و با آگاهی انسان. در نتیجه، آگاهی یقینی، حقیقت است. این را سوبژکتیویته می‌خوانیم. در سوبژکتیویسم اما گرچه حقیقت #یقین است لکن، دخلی به آگاهی انسان ندارد. قوام یقین یا حقیقت به آگاهی انسان نیست. 🔸 بیان #هایدگر قابل نقد است. سوبژکتیویته از یونان وجود دارد و دخلی به دوره‌های جدید ندارد. در یونان نیز یقین را در آگاهی انسان بنا می‌کنیم. آنچه مقوم متافیزیک است سوبژکتیویته است؛ چه در یونان و ایران و چه در اروپا. بله، شدت و ضعف دارد. اگر قبول کردیم که سوبژکتیویته مقوم متافیزیک است، جایی برای اینگونه تمایزات نمی‌ماند. 🔹 مضاف آنکه، چطور می‌شود که در دوره جدید سوبژکتیویته پیدا شده است؟ آیا چیزی که سابقه‌ای در تاریخ متافیزیک ندارد، به یک بار از مقومات متافیزیک شود؟ سوبژکتیویته اگر مقوم متافیزیک است که هست پس، در تمامی ادوار متافیزیک حضور دارد. ادامه دارد... (لینک بخش قبلی یادداشت) 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌✍🏻 سیدمحمدتقی چاوشی ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 وجود چیست؟ آن‌‌جایی است که ما را در #تفکر حاضر می‌کند و یک عهدی با تفکر پیش می‌آورد... 🔹 این‌جا در واقع شما نمی‌توانید این پاسخ را از کسی بشنوید جز وجود... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌‌ ‌ ✍🏻 برداشتی از جلسه «انتظار در ساحت وجودبینی» ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 در این زندگی که ما داریم، نه امیدواریم و نه ناامید. چون همه چیز قطعی است. 🔹 مثلا وقتی در انتظار به‌جوش آمدن آب می‌نشینیم نه امیدی داریم و نه ناامید می‌شویم چون قطعی است 🔸 و تفکر #سوبژکتیویته می‌خواهد به تمام شئون زندگی آدمی چنین قطعیتی بدهد و همه چیز را از #رخداد خارج کند و یک عینیت و قطعیتی به امور بدهد... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌‌ ‌ ✍🏻 برداشتی از جلسه «انتظار در ساحت وجودبینی» ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 به‌نظر #هایدگر، متفکر حقیقی شخصیت (به‌معنای متداول در روان‌شناسی و در افواه عام) ندارد. شخصیت، قبول رفتار و رویه مقبول قوم و اتخاذ تدابیر و اقوال با متابعت از ارزش‌های متداول یا رد و تعدیل بعضی از ارزش‌ها است. به این معنی، #شخصیت حجاب #تفکر است. 🔹 آن را که به تفکر می‌خوانند، از قیود و اضافات و تعلقات، و مِن‌جمله از شخصیت خلاص می‌شود (هرچند که شخصیت دیگران هم از اوست) . ولی آثار این خلاصی و آزادگی در زندگی عادی او می‌ماند. 🔸 یعنی از تعلقاتی که دیگران دارند آزاد است که گاهی این ترک تعلق را حمل بر بی‌قیدی و آداب نشناسی و بی‌ادبی می‌کنند. معذالک رفتار و زندگی عادی متفکر، نتیجه اقوال و تفکر او نیست. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ✍🏻 بُرشی از گعده مباحثه انجمن غرب‌شناسی قم مورخ ۱۶ اردیبهشت۱۴۰۳ ‌ ‌ ‌ ‌

🔻 تاکید استاد طاهرزاده به حضور در مراسم استقبال از دکتر #جلیلی در میدان امام #اصفهان 🔸 در استقبال از دکتر جلیلی یک نقش تاریخی ایفا می‌شود. 🔹 نظر به آقای #دکتر_جلیلی و استقبال از ایشان در واقع نظر به یک حیات انقلابی و ادمه ی #شهید_رئیسی عزیز است. 🔸 این استقبال، ماوراء استقبالی است که جبهه‌های سیاسی و خط و باندها از جریان‌ها دارند. 🔹حضور در مراسم استقبال دکتر #سعید_جلیلی، حضوری متعالی است... @varastegi_ir 🔰 وعده ما امروز 🗓 شنبه ۲ تیرماه ⏱ ساعت ۱۷ 📍 میدان امام اصفهان ‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🎧 هستی شناسی در سنت #فلسفه اسلامی در مواجهه با نقد #متافیزیک در اندیشه #هایدگر 🎙 دکتر احمد رجبی ⏱ زمان: ۱۲۷ دقیقه (از دقیقه ۷۵ به بعد پرسش و پاسخ است) 🗓 تاریخ: ۱۴۰۲ 🎞 فیلم جلسه در آپارات: aparat.com/v/d240538 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌ ‌ ‌

[1] ✍🏻#ادمین_کانال دیروز خدمت استاد طاهرزاده بودم؛ در ضمن گپ و گفتی که باهم داشتیم فرمودند: "اگر شما، هایدگری که به قرائت مرحوم فردید درک کردید را معرفی نکنید، دیگران هایدگر را مصادره به مطلوب می‌کنند و نتیجه‌اش این می‌شود که دم از هایدگر می‌زنند درحالی که درک تاریخی از انقلاب اسلامی ندارند." قبلا در وویس شماره ۴ به طور کوتاه اشاره‌ای به آشنایی‌ام با فردید کرده بودم. الان شاید بد نباشد به بهانه توصیه استاد، با جزئیات بیشتری از آن ایام بگویم: ‌ ‌

[2] سال ۹۶-۹۷ بود که با مرکز فرهنگی سُها آشنا شدم (درباره سُها به زودی توضیحی خواهم دادم). با برخی از دوستان آنجا مباحثه‌ای هفتگی حول حکمت و عرفان داشتم. در طول آن جلسات، کم‌کم مطالبی از فردید و هایدگر به گوشم خورد ولی نتوانستم ارتباط درستی بگیرم. آن ایام تمرکزم بر فلسفه صدرا بود و از طریق دروس آیت‌الله یزدان‌پناه و استاد امینی‌نژاد مشغول عرفان نظری بودم. هرچه از اندیشه هایدگر می‌شنیدم با یک سوال بزرگ ذبح می‌کردم: اگر وجودی که هایدگر می‌گوید همان است که صدرا و قیصری می‌گویند خب چه نیازی به هایدگر؟ (سنت خودمان خیلی بیشتر از هایدگر به وجود پرداخته است مضافا اینکه هایدگر یک غربی است و به منِ طلبه شیعه چه ربطی دارد؟) و اگر وجود در زبان هایدگر غیر از آن است که در فلسفه خودمان است، مبهم است و معلوم است خود هایدگر هم زبانش الکن است؛ شاید هم مهمل بافته است! ادامه دارد...

[3] با این حال چون مطالب هایدگر را از زبان دوستانی می‌شنیدم که هم برایم خیلی عزیز بودند و هم به لحاظ علمی (چه حکمت متعالیه و چه عرفان نظری) قوی بودند، نمی‌توانستم به راحتی صورت مساله را پاک کنم و به خودم بگویم که این عزیزان، فریب زبانِ رازگونه و غریبِ یک غربیِ قرنِ بیستمی را خورده‌اند! واقعا هایدگر برای این دوستان چه سخنی داشت؟ ‌ ‌

[4] دوستانی که با هم مباحثه داشتیم هر کدام در حد یک استاد بودند و خیلی زودتر و بیشتر از من شیرینی حکمت و عرفان اسلامی را چشیده بودند اما به جای اینکه گفتگوی ما بیشتر حول مباحثی مثل حضرات خمس و اقسام لابشرط و مراتب تجلی و ساحت صقعی ربوبی و... باشد درباره این مطلب بود که عالَم ما متافیزیکی هست و حجاب غربزدگی مانع نگاه اصیل ما به سنت خودمان شده است. ادعای بزرگی است! ‌ ‌

[5] ببینید یک وقت هست که شما در مَباحث یک علم با نظریه‌ای مخالف با خودتان روبرو می‌شوید و نهایتا یا آن را رد می‌کنید و یا قبول. ولی در هر صورت چون در زمین همان علم بازی می‌کنید، خانمان‌سوز و بنیان‌افکن نیست! (مثلا در عرفان، بر سر اینکه مراد از احدیت چیست و یا اینکه آیا معرفت به کُنه ذات ممکن است یا خیر نظرات مختلفی گفته‌اند) ولی بعضی حرف‌ها را نمی‌شود صرفا یک نظریه دانست و با رد یا قبول آن از کنارش گذشت. ‌ ‌

[6] خودتان را جای من بگذارید؛ دارید متن فصوص‌الحکم را می‌خوانید و از اینکه می‌توانید آن را بفهمید لذت می‌برید اما کسی می‌آید و می‌گوید نه تو نمی‌فهمی! ابتدا فکر می‌کنی منظورش این است که فلان نکته را اشتباه فهمیده‌ام و مثلا منظور محی‌الدین فلان بوده است، ولی می‌بینی که گوینده کل فهم تو را نشانه گرفته و ادعا می‌کند تمام درک و فهم ما از سنت، دستخوش یک افق ادراکی غربزده قرار دارد و محجوب به حجابی به نام متافیزیک گشته است! ادامه دارد... ‌ ‌

‌ ‌ 🔸 بیش از آنکه رأی‌آوردن دکترجلیلی برای ما اهمیت داشته‌باشد، گفتمان و طرح‌فکر او نسبت به امروز کشور برای‌مان مهم‌است 🔹 آنقدر این گفتمان برای امروز ما اهمیت دارد که تبیین و تفصیل آن، برای مردم می‌تواند یک نقطه امید باشد و به مردم نشان‌دهد راهی برای خروج از مشکلات وجود دارد... 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌‌ ‌ ✍🏻 حجت‌الاسلام نجات بخش ‌ ‌

‌ 📑 کدام رئیس جمهور؟ کدام آینده؟ 🔹 ویژه نامه چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری 🔸 ۴ تیر ماه ۱۴۰۳ 🔻عناوین این ویژه‌نامه ۱) چرا سعید جلیلی؟ جلیلی و نگاهی دوباره به جایگاه ریاست جمهوری ۲) دولت مردم آزادی سیاست دینی؛ نسبت میان دولت و مردم ۳) سیاست دینی تبلور اعتماد به مردم 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌‌ ‌ ‌ ‌

‌ ‌ 🔻 بعد از مناظره چهارم 🔸 جلیلی دیشب توانست چهره دو راهبرد کلان کشور را به چشم آورد، نشان دهد راهبرد طرف مقابل چقدر غیر واقعی است. 🔹 همواره راهبرد انقلابیون آرمانی و راهبرد طرف مقابل واقع گرا به نظر میرسید، او نشان داد راهبرد طرف مقابل چقدر تخیلی و غیر واقعی است. راهبرد امید به قدرت‌های دنیا، برای کسانی که به دقت مناظره را دیدند تبدیل شد به یک فهم بچگانه و بی مایه، نسبت این رویکرد را با فساد و وجود اختلاف در مدیران نشان داد. او نشان داد وحدت یک اتفاق واقعی است و نه بازی و ادا و اطوار. 🔸 او وقتی گفت به جز رفع تحریم و به جز خنثی کردن تحریم، می‌شود در پی پشیمان کردن دشمن از تحریم هم بود. نشان داد دارای یک اندیشه رو به جلو و مهاجم است. به همه طرفداران جلیلی حق می‌دهم مجذوب این رویکرد باشند. رویکردی کاملا مناسب با گام دوم انقلاب. 🔹 قالیباف بله خوب بود، اخلاقی و معقول بود، برنامه هایش را گفت، به کسی توهین نکرد، در بیانش مردانگی داشت، به دو قطبی دامن نزد و اینها همگی ارزشمند است، طرح و برنامه روشنی داشت که اساسش خنثی سازی تحریم بود در داخل. اما و صد اما؛ 🔸 قالیباف متوجه نیست که در قصه سیاست خارجه حرف از اجماع زدن چقدر فول است، چقدر خطا است. بحث از دو رویکرد متفاوت است که یکی حسابش را پس داده و الان دنبال بازگشت به همان مسیر است. مسیری که نه اینکه خوب اجرا نشد بلکه اساسا غلط بود. 🔹 پزشکیان اگر این را بگوید می‌گوییم بازیچه شده اما از قالیباف انتظار نمی‌رود که اینگونه وسط‌بازی کند. ماجرا روشن است، دعوا سر اجرا نیست که بگوییم با مخالفت با قانون راهبردی چطور می‌خواهید پیش بروید، مشکل یک راهبرد و گفتمان و طرح و سوی متفاوت است. این اگر قابل حل بود در سطح رهبری و هاشمی حل میشد. 🔸 قالیباف در این قصه دور از وادی بود. اینکه شنیده‌اید سال ۹۲ به ظریف پیشنهاد داده وزارت خارجه را، مربوط به همین دوری او از وادی است، اینکه امشب وسط بازی می‌کرد هم باز به همین دلیل بود. من همین حس را درباره بحث فیلترینگ او در مناظره قبلی هم داشتم که بماند، 🔹 او اما یک ویژگی مهم دارد که این کاستی اش را تا حدود زیادی در عمل جبران میکند و آن گوش به فرمان بودن و ولایی بودن او است، قانون مهم اقدام راهبردی که جزو افتخارات مجلس انقلابی است محصول همین ولایی بودن قالیباف است. او با این ویژگی صادقانه و مخلصانه اش، حتما با جماعت غربگرا فرسنگها فاصله دارد. 🔺 @varastegi_ir ๛ وارَستِگی ‌ ‌‌ ‌ ✍🏻 علی مهدیان ‌ ‌

‌ ‌ سلام! برای دوستانی که هنوز فرصت نکردند صوت "چه سخنی با مردم به میان آوریم؟" را گوش بدهند، چند بُرش کوتاه در ادامه می‌آورم👇🏻 ‌ ‌