eitaa logo
نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام
432 دنبال‌کننده
129 عکس
94 ویدیو
2 فایل
کانال دوم ما ✳️اَحاديث ناب۱۴معصوم✳️ @Ahaadith_Ahlebait قال الامام صادق علیه السلام: کسی که احادیث ما را در دل شیعیان ما جای می دهد از هزار عابد برترست. 📚اصول کافی جلد۱صفحه۳۳ #کپی با ذکر #صلوات 💫 @ya_amiralmomenin110 💫 خادم کانال @Amirovisi
مشاهده در ایتا
دانلود
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 226 ✨🍂 علی علیه السلام و آیه و ◾️🔹 اشاره به دلیل « معه» در آیه « رسول الله»، درباره علی علیه السلام می‌کند؟ ◾️✨ چون اول کسی که بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله اسلام آورد در حالی که تمام مردم بت پرست بودند، حضرت علی علیه السلام بودند و تنها کسی که از ابتدای کودکی همراه پیامبر صلی الله علیه و آله بود و تحت تربیت پیامبر صلی الله علیه و آله بزرگ شد، ایشان بودند. اهل سنت گویند: «بعث النبی صلی الله علیه و آله فی یوم الاثنین و آمن علیّ یوم الثلاث. » [۳] پیامبر صلی الله علیه و آله روز دوشنبه به رسالت مبعوث شدند و علی علیه السلام روز سه شنبه ایمان آوردند. ابن عباس می‌گوید: «اوّل من صلّی، علیٌّ» [۴] اوّل کسی که (در اسلام) نماز به جا آورد، علی علیه السلام بود. ابن صباغ مالکی، یکی از فقهای اهل سنت می‌گوید: علی علیه السلام پیوسته با پیامبر صلی الله علیه و آله بود تا اینکه خدا آن حضرت را به رسالت مبعوث کرد. پس علی علیه السلام ایمان آورد و پیغمبر صلی الله علیه و آله را پیروی کرد در حالی که سیزده سال از عمرش گذشته بود و به سن بلوغ نرسیده بود و او از مردان، اوّل کسی بود که بعد از خدیجه علیها السلام به آن حضرت ایمان آورد. » [۱] «و السّابِقونُ الاَوَّلونَ مِنَ المهاجِرینَ و الاَنصار» [۲] «از مهاجرین و انصار، آنان که در صدر اسلام به ایمان سبقت گرفتند. » علی علیه السلام در پذیرش اسلام و ایمان، از همه مسلمین سبقت گرفتند. [۳] ---------- 📚منابع: [۳]: _ بخاری و مسلم: صحیح، احمد بن حنبل: مسند ۱/ ۳۳۱، ابن عبدالبر: استیعاب: ۳/ ۱۰۹، نسائی: خصائص العلوی ۴۲، ابن جوزی: تذکره ۱۰۳، ابن حجر: صواعق ۱۲۰ و... [۴]: _ طبری: تاریخ ۲/ ۵۵، ابن ابی الحدید: شرح نهج البلاغه ۴/ ۱۱۸، ترمذی: جامع ۲/ ۲۱۵، ابن اثیر: کامل ۴/ ۲۲۹، حاکم نیشابوری: مستدرک ۳/ ۱۳۳ و... [۱]: _ ابن صباغ مالکی: فصول المهمه ۱/ ۱۸۱، محمد بن طلحه شافعی: مطالب السؤل ۵۹. [۲]: _ توبه: ۱۰۰. [۳]: _ ابن ابی الحدید: شرح نهج البلاغه ۴/ ۱۲۵. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 226 دین، با مخالفت خدا صلی الله علیه و آله 🌺🌸 اشاره ۸۰. منع صلی الله علیه و آله از نوشتن ، برای حفظ بوده و آیا این کار ، قابل و است؟✨🍃 جواب خیر، اولاً: او اصلاً خلیفه نبوده، چون بعد از وفات پیامبر صلی الله علیه و آله به دست عدّه ای در سقیفه، ابوبکر را انتخاب کردند و به زور و قتل و تهدید از همه بیعت گرفتند. سپس ابوبکر، عمر را جانشین خود قرار داد. دوماً: اجتهاد در مقابل نصّ (حکم کردن و اجتهاد کردن در برابر آیات قرآن و احادیث صریح و روشن)، بی معنی و غیر قابل بخشش است. سوماً: حفظ دین و شریعت بر عهده رسول خدا صلی الله علیه و آله است نه بر عهده ابوبکر و عمر. آن حضرت باید تشخیص بدهند که آیا این وصیت به نفع اسلام و دین و شریعت است یا نه. نسبت 🌸🌺 اشاره ۸۱. آیا نسبت و نامربوطی که عادی به علت مرض می‌شوند، به خدا صلی الله علیه و آله است؟ ✨🍃 جواب خیر، یکی از صفات خاص نبوّت عصمت است که تا دم مرگ از پیامبر صلی الله علیه و آله جدا نمی شود. مخصوصاً اینکه دستور ایشان برای آوردن قلم و دوات، هدایت و ارشاد امّت باشد. ایشان فرمودند: «می خواهم چیزی برایتان بنویسم تا گمراه نشوید. » پس اوامر و دستورات ایشان قطعاً همراه با عصمت و اتصال به حق بوده است. «و ما یَنطِقَ عَنِ الهَوی اِن هُوَ اِلاّ وَحیٌ یُوحی»، «وَ ما اتیکُمُ الرَّسولُ فَخُذُوهُ»، «و اَطیعُوا اللهَ و اَطیعُوا الرَّسول» در نتیجه دادن نسبت هذیان به پیامبر صلی الله علیه و آله، نهایت بی ادبی و گستاخی و اهانت به ایشان است. ، یا 🌺🌸 اشاره ۸۲. آیا« » به معنی است؟ ✨🍂 جواب بله، علمای اهل سنّت و اهل لغت و تفسیر، هجر را به معنای هذیان می‌دانند. [۱] دهندگان 🌺🌸 اشاره ۸۳. آیا کسی که نسبت به خدا صلی الله علیه و آله ، معرفت به رسالت است؟✨🍃 جواب خیر، اهل سنت در کتابهای خود نوشته اند: «کسی که این کلام را گفته، اصلاً ایمان به رسول خدا صلی الله علیه و آله و معرفت به مقام و رتبه ایشان نداشته است. » [۱] انبیاء در ارشاد و هدایت مردم، اتصال به عالم غیب دارند و چه در حالت مریضی و چه در حالت سلامتی باید امر آنها اطاعت شود. پس مخالفت با آن حضرت، همراه با جسارت و دشنام و دادن نسبت هذیان به ایشان، نشان دهنده بی معرفتی آن شخص نسبت به رسول الله صلی الله علیه و آله می‌باشد. ---------- 📚منابع: [۱]: _ ابن اثیر: جامع الاصول ۹/۴۷۰، ابن حجر: شرح صحیح بخاری ۴/۳۵۰، مسلم و بخاری: صحیحین و... [۱]: _ قاضی عیاض شافعی: شفا: ۱/۳۴۵، کرمانی: شرح صحیح بخاری، نووی: شرح صحیح مسلم ۳/۱۴۷. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️ 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 🍃🌸🌸 ابتلای 🍃🍃 ۱/۲۱- اَلْحُسَیْنُ بْنُ سَعِیدٍ اَلْأَهْوَازِیُّ رَفَعَهُ إلى زَرارة أنّه قَالَ: ﴿ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام یَقُولُ: فِی قَضَاءِ اَللَّهِ عز و جل کُلُّ خَیْرٍ لِلْمُؤْمِنِ﴾ [۱] امام باقر علیه السلام فرمود: در قضای خداوند هرگونه خیری برای مؤمن، نهفته است. ۲/۲۲- عنه، عَنْ سَعْدِ بْنِ طَرِیفٍ قَالَ: ﴿کُنتُ عِندَ أبی جَعفَرٍ علیه السّلام فَجاءَ جَمیلٌ الأَزرَقُ فَدَخَلَ عَلَیهِ، قالَ: فَذَکَروا بَلایَا الشّیعَةِ و ما یُصیبُهُم، فَقالَ أبو جَعفَرٍ علیه السّلام: إنَّ اناساً أتَوا عَلِیَّ بنَ الحُسَینِ علیه السّلام وعَبدَ اللّهِ بنَ عَبّاسٍ فَذَکَروا لَهُما نَحواً مِمّا ذَکَرتُم، قالَ: فَأَتَیَا الحُسَینَ بنَ عَلِیٍّ علیه السّلام فَذَکَرا لَهُ ذلِکَ، فَقالَ الحُسَینُ علیه السّلام: وَاللّهِ، البَلاءُ وَالفَقرُ وَالقَتلُ أسرَعُ إلی مَن أحَبَّنا مِن رَکضِ البَراذینِ، و مِنَ السَّیلِ إلی صِمرِهِ قُلتُ: و مَا الصِّمرُ؟ قالَ: مُنتَهاهُ و لَولا أن تَکونوا کَذلِکَ لَرَأَینا أنَّکُم لَستُم مِنّا﴾. [۲] سعد بن طریف گوید: در مجلسی خدمت امام باقر علیه السلام بودم که جمیل ازرق وارد شد و برخی اهل جلسه از بلاها و گرفتاری‌های شیعه سخن به میان آوردند. امام باقر علیه السلام فرمود: عدّه ای نزد علی بن الحسين علیه السلام و عبدالله بن عباس آمدند و همین حرف‌هایی را که شما، زدید به آن‌ها گفتند آن دو خدمت حسین بن علی علیهما السلام آمدند گفته‌های آنان را به عرض رساندند؛ امام حسین علیه السلام فرمود: به خدا سوگند که بلا و فقر و کشتار به سوی دوستداران ما شتابنده تر است از تاخت اسبان تاتاری و از سرازیر شدن سیلاب به صَمَر. آن عرض کردم صَمَر چیست؟ فرمود: سیل گاه، و اگر چنین، نبودید هر آینه ما شما را از خود نمی شمردیم. ۳/۲۳- عنه عَنْ اَلْفُضَیْلِ بْنِ یَسَارٍ قَالَ: ﴿سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ یَقُولُ: إِنَّ اَلشَّیَاطِینَ أَکْثَرُ عَلَی اَلْمُؤْمِنِ مِنَ اَلزَّنَابِیرِ عَلَی اَللَّحْمِ ﴾ [۳] از فضیل بن یسار که شنیدم امام صادق علیه السلام می‌فرمود: شیاطین وسوسه گر پیرامون مؤمنان از زنبورهای گرداگرد گوشت بیشترند ۴/۲۴- و عنه عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: ﴿فِيمَا أَوْحَى اللَّهُ إِلَى مُوسَى أَنْ يَا مُوسَى مَا خَلَقْتُ خَلْقاً أَحَبَّ إِلَيَّ مِنْ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنَ وَ إِنِّي إِنَّمَا أَبْتَلِيهِ لِمَا هُوَ خَيْرٌ لَهُ وَ أُعْطِيهِ لِمَا هُوَ خَيْرٌ لَهُ وَ أَزْوِي عَنْهُ لِمَا هُوَ خَيْرٌ لَهُ وَ أَنَا أَعْلَمُ بِمَا يَصْلُحُ عَلَيْهِ عَبْدِي فَلْيَصْبِرْ عَلَى بَلَائِي وَ لْيَرْضَ بِقَضَائِي وَ لْيَشْكُرْ نَعْمَائِي أَكْتُبْهُ فِي الصِّدِّيقِينَ عِنْدِي إِذَا عَمِلَ بِرِضَائِي وَ أَطَاعَ أَمْرِي﴾ [۱] امام صادق علیه السلام فرمود: از جمله چیزهایی که خداوند متعال به موسی علیه السلام وحی کرد این بود که: مخلوقی نیافریده‌ام که نزد من محبوب تر از بنده مؤمنم باشد. او را مبتلا می‌سازم چون برایش بهتر است؛ به او عافیت می‌بخشم چون برایش بهتر است از او می‌گیرم و محرومش می‌سازم چون برایش بهتر است. من بهتر می‌دانم که چه چیز بنده مرا اصلاح می‌کند؛ پس باید که بر بلای من صبور باشد و از نعمت هایم سپاسگزار و از حکم و قضای من خشنود تا او را در شمار بندگان صدّیق خود بنویسم. ۵/۲۵- و عنه، عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: ﴿إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی إِذَا کَانَ مِنْ أَمْرِهِ أَنْ یُکْرِمَ عَبْداً وَ لَهُ عِنْدَهُ ذَنْبٌ اِبْتَلاَهُ بِالسُّقْمِ فَإِنْ لَمْ یَفْعَلْ فَبِالْحَاجَهِ فَإِنْ لَمْ یَفْعَلْ شَدَّدَ عَلَیْهِ عِنْدَ اَلْمَوْتِ وَ إِذَا کَانَ مِنْ أَمْرِهِ أَنْ یُهِینَ عَبْداً وَ لَهُ عِنْدَهُ حَسَنَهٌ أَصَحَّ بَدَنَهُ فَإِنْ لَمْ یَفْعَلْ وَسَّعَ عَلَیْهِ فِی مَعِیشَتِهِ فَإِنْ لَمْ یَفْعَلْ هَوَّنَ عَلَیْهِ اَلْمَوْتَ﴾ [۲] امام باقر علیه السلام فرمود: هرگاه خداوند متعال بنایش این باشد که بنده ای را گرامی بدارد و آن بنده گناهی کرده باشد او را به بیماری مبتلا می‌گرداند، اگر چنین نکرد به فقر و نیازمندی دچارش می‌سازد و اگر این را هم نکرد هنگام جان کندن بر او سخت می‌گیرد و اگر بنایش این باشد که بنده ای را خوار و بی مقدار سازد و او کاری نیک نزد خدا داشته باشد، تن سالم به او می‌دهد، اگر چنین نکرد زندگی اش را فراخ می‌گرداند و اگر این را هم نکرد مرگ را بر او آسان می‌سازد. 📚منابع: [۱]: المؤمن، ص ۱۵، ح ۱. [۲]: المؤمن، ص ۱۵، ح ۴ [۳]: المؤمن، ص ۱۶، ح ۶. [۱]: المؤمن، ص ۱۷، ح ۹. [۲]: المؤمن، ص۱۸، ح ۱۱. 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 🍃🌸🌸 ابتلای 🍃🍃 ۶/۲۶- و عنه، عَنْ أَبِی حَمْزَهَ قَالَ: ﴿سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ یَقُولُ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَخَذَ مِیثَاقَ اَلْمُؤْمِنِ عَلَی بَلاَیَا أَرْبَعٍ أَیْسَرُهَا عَلَیْهِ مُؤْمِنٌ مِثْلُهُ یَحْسُدُهُ وَ اَلثَّانِیَهُ مُنَافِقٌ یَقْفُو أَثَرَهُ وَ اَلثَّالِثَهُ شَیْطَانٌ یَعْرِضُ لَهُ بِفِتَنِهِ وَ یُضِلُّهُ وَ اَلرَّابِعَهُ کَافِرٌ بِالَّذِی آمَنَ بِهِ یَرَی جِهَادَهُ جِهَاداً فَمَا بَقَاءُ اَلْمُؤْمِنِ بَعْدَ هَذَا؟! ﴾ [۱] . پیامبر خدا صلی الله علیه و اله: فرمود خداوند از مؤمن بر چهار بلا پیمان گرفته است: سخت ترین آن‌ها برای او وجود مؤمنی است که هم عقیده او باشد و با این حال بر وی حسادت ورزد دوم منافقی که عیب جویی او کند، سوم: شیطانی که در صدد گمراه کردنش باشد چهارم کافری که جهاد کردن با وی را بر خود لازم بداند [زیرا در این صورت آن کافر به هر طریقی سعی می‌کند به او آسیب برساند]؛ حال با این همه بلا بقای مؤمن چگونه [ممکن] است؟! می گویم: شیخ کلینی با سندی صحیح از ابوحمزه ثمالی روایتی هم معنا و با واژه‌هایی نزدیک به همین روایت آورده است. [۲] و نظیر آن را باز به سند صحیح در کافی [۳] مجدداً نقل می‌کند و دو روایت زیر هم نظیر روایت مذکور است: أ) الكليني، عَنْ عِدَّهٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی نَصْرٍ، عَنْ دَاوُدَ بْنِ سِرْحَانَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ یَقُولُ: أَرْبَعٌ لاَ یَخْلُو مِنْهُنَّ اَلْمُؤْمِنُ أَوْ وَاحِدَهٌ مِنْهُنَّ مُؤْمِنٌ یَحْسُدُهُ وَ هُوَ أَشَدُّهُنَّ عَلَیْهِ وَ مُنَافِقٌ یَقْفُو أَثَرَهُ أَوْ عَدُوٌّ یُجَاهِدُهُ أَوْ شَیْطَانٌ یُغْوِیهِ﴾. [۱] امام صادق علیه السلام می‌فرمود چهار چیز است که مؤمن از همه آن‌ها یا یکی از آن‌ها برکنار نیست مؤمنی که به او رشک برد و این از همه سخت تر است، و منافقی که لغزش‌های او را پیگیری می‌کند یا دشمنی که با او می‌جنگد، یا شیطانی که او را به گمراهی می‌کشاند. ب) الصدوق حَدَّثَنَا أَبِی رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ: ﴿حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَیْنِ اِبْنِ أَبِی الخطاب عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ مَالِکٍ عَنْ مِسْمَعِ بْنِ مَالِکٍ عَنْ سَمَاعَهَ، عَن أبي عَبدِاللّهِ عليه السلام أنَّهُ قالَ: يا سَماعَةُ، لايَنفَكُّ المُؤمِنُ مِن خِصالٍ أربَعٍ: مِن جارٍ يُؤذيه ِ، و شَيطانٍ يُغويه، و مُنافقٍ يَقفو أثَرَهُ، و مُؤمِنٍ يَحسُدُهُ. ثُمَّ قالَ: يا سَماعَةُ، أما إنَّهُ أشَدُّهُم عَلَيه ِ. قُلتُ: كَيفَ ذَاكَ؟ قَالَ إِنَّهُ یَقُولُ فِیهِ الْقَوْلَ فَیُصَدَّقُ عَلَیْهِ﴾ [۲] امام صادق علیه السلام به سماعه فرمود: مؤمن از چهار خصلت جدا نیست، از همسایه ای که او را اذیت کند و شیطانی که او را گمراه سازد، و منافقی که پیگیر لغزش‌های او باشد و مؤمنی که بر او رشک و بدخواهی ورزد. سماعه می‌گوید: به امام عرض کردم فدایت شوم مؤمنی که به او رشک می‌برد؟ فرمود: ای سماعه این مؤمن بدخواه از همه برای او سخت تر است گفتم: چگونه چنین است؟ فرمود: درباره او بد می‌گوید و مردم باور می‌کنند. ۷/۲۷- و عنه عَنْ یَزِیدَ بْنِ خَلِیفَهَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ﴿مَا قَضَی اَللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لِمُؤْمِنٍ [مِنْ] قَضَاءٍ إِلاَّ جَعَلَ لَهُ اَلْخِیَرَهَ فِیمَا قَضَی﴾. [۳] امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند برای مؤمن هیچ قضایی نراند مگر این که در آن چه حکم و مقدّر فرموده خیر او را قرار دهد. ۸/۲۸- و عنه، عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ﴿ إِنَّ اَللَّهَ یَذُودُ اَلْمُؤْمِنَ عَمَّا یَکْرَهُ مِمَّا یَشْتَهِی کَمَا یَذُودُ اَلرَّجُلُ اَلْبَعِیرَ عَنْ إِبِلِهِ لَیْسَ مِنْهَا﴾ [۱] امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند ناروایی‌هایی که مؤمن به آن متمایل است را از او دور می‌کند همان گونه که یکی از شما شتر ناشناس را از میان شتران خود دور می‌گردانید. ...... ---------- 📚منابع: [۱]: المؤمن، ص ۲۱، ح۲۰. [۲]: الكافي، ج ۲، ص ۲۴۹، ح ۲ [۳]: الكافي، ج ۲، ص ۲۵۰، ح ۴. [۱]: الكافي، ج ۲، ۲۵۰، ح ۴. [۲]: الخصال، ج ۱، ص ۲۲۹، رقم ۷۰؛ و نقل عنه في بحار الأنوار، ج ۶۵، ص ۲۲۴. [۳]: المؤمن، ص ۲۲، ح ۲۴. [۱]: المؤمن، ص ۲۲، ح ۲۵ ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 🍃🌸🌸 ابتلای 🍃🍃 ۹/۲۹- و عنه عنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ﴿إِنَّ اَلرَّبَّ لَیَتَعَاهَدُ اَلْمُؤْمِنَ فَمَا یَمُرُّ بِهِ أَرْبَعُونَ صَبَاحاً إِلاَّ تَعَاهَدَهُ إِمَّا بِمَرَضٍ فِی جَسَدِهِ وَ إِمَّا بِمُصِیبَهٍ فِی أَهْلِهِ وَ مَالِهِ أَوْ بِمُصِیبَهٍ مِنْ مَصَائِبِ اَلدُّنْیَا لِیَأْجُرَهُ اَللَّهُ عَلَیْهِ ﴾ [۲] امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند متعال با مؤمن هم پیمان گشته که یک چهله نگذرد مگر آن که او را به بیماری یا حادثه ای در خاندان و دارایی یا گرفتاری دنیوی دچار سازد تا بر اثر صبرش اجر برد. ۱۰/۳۰-، و عنهَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ﴿مَا فَلَتَ اَلْمُؤْمِنُ مِنْ وَاحِدَهٍ مِنْ ثَلاَثٍ أَوْ جُمِعَتْ عَلَیْهِ اَلثَّلاَثَهُ أَنْ یَکُونَ مَعَهُ مَنْ یُغْلِقُ عَلَیْهِ بَابَهُ فِی دَارِهِ أَوْ جَارٌ یُؤْذِیهِ أَوْ مَنْ فِی طَرِیقِهِ إِلَی حَوَائِجِهِ [یُؤْذِیهِ] وَ لَوْ أَنَّ مُؤْمِناً عَلَی قُلَّهِ جَبَلٍ لَبَعَثَ اَللَّهُ شَیْطَاناً یُؤْذِیهِ وَ یَجْعَلُ اَللَّهُ لَهُ مِنْ إِیمَانِهِ أُنْساً﴾ [۳] امام صادق علیه السلام فرمود: مؤمن از یکی از سه بلا و چه بسا از هر سه رهایی پیدا نمی کند: کسی که (حاجت او را بر نمی آورد یا شریکی در خانه دارد که) به در بسته می‌خورد و او را آزار می‌دهد، یا همسایه او را اذیت می‌کند یا کسی در راه برآوردن حاجاتش وی را رنج می‌دهد و اگر مؤمنی بر سر کوهی، باشد شیطانی او را بیازارد لذا خداوند باوری به او ارزانی کند که به آن خو گرفته و آرامش بیابد. می گویم: شبیه این روایت با سند موثّق در کافی [۱] شریف نقل شده است. ۱۱/۳۱- و عنه عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: ﴿قال رسول اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ: یَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَا دُنْیَا مُرّی عَلی عَبدِیَ المُؤمِنِ بِأَنواعِ البَلایا و ما هُوَ فیهِ مِن أمرِ دُنیاهُ، و ضَیِّقی عَلَیهِ فی مَعیشَتِهِ، وَ لاَ تَحْلَوْلِی فَیَرْکَنَ إِلَیْکِ﴾ [۲] امام باقر علیه السلام از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند عز و جل می‌فرماید: ای دنیا! با بلاهای گوناگون به کام بنده مؤمن من تلخ شو و زندگی را بر او تنگ گیر و به کامش شیرین میا تا [مبادا] به تو میل پیدا کند ۱۲/۳۲- و عنه، عَنِ اَلصَّبَّاحِ بْنِ سَیَابَهَ ﴿قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ مَا أَصَابَ اَلْمُؤْمِنَ مِنْ بَلاَءٍ فَبِذَنْبٍ قَالَ لاَ وَ لَکِنْ لِیَسْمَعَ أَنِینَهُ وَ شَکْوَاهُ وَ دُعَاءَهُ اَلَّذِی یَکْتُبُ لَهُ اَلْحَسَنَاتِ وَ تُحَطَّ عَنْهُ اَلسَّیِّئَاتُ وَ تُدَّخَرَ لَهُ یَوْمَ اَلْقِیَامَهِ﴾ [۳] ابو الصّباح از امام صادق علیه السلام پرسید: آیا بلا و مصیبتی که مؤمن به آن گرفتار می‌شود به خاطر ارتکاب گناه است؟ امام فرمود: خیر (همیشه چنین نیست)، ولی (گاهی) به خاطر این است که خداوند آه و ناله و شکایت و دعای او را بشنود و حسنات را در کارنامه عملش ثبت و گناهانش را از بین ببرد و ذخیره قیامتش قرار دهد. ۱۳/۳۳- و عنه، عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ اَلنَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ: قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: ﴿إنَّ مِن عِبادِیَ المُؤمِنینَ لَعِباداً لا یَصلُحُ لَهُم أمرُ دینِهِم إلّا بِالغِنی وَالسَّعَهِ وَالصِّحَّهِ فِی البَدَنِ، فَأَبلوهُم بِالغِنی وَالسَّعَهِ وَالصِّحَّهِ فِی البَدَنِ، فَیَصلُحُ لَهُم أمرُ دینِهِم. و قالَ: إنَّ مِن العِبادِ لَعِباداً لا یَصلُحُ لَهُم أمرُ دینِهِم إلّابِالفاقَهِ وَالمَسکَنَهِ وَالسُّقمِ فی أبدانِهِم، فَأَبلوهُم بِالفَقرِ وَالفاقَهِ وَالمَسکَنَهِ وَالسُّقمِ فی أبدانِهِم، فَیَصلُحُ لَهُم أمرُ دینِهِم﴾. [۱] امام صادق علیه السلام از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند متعال می‌فرماید: بعضی از بندگان مؤمن هستند که دین آن‌ها فقط به مال و ثروت و تندرستی اصلاح می‌شود از این جهت به آن‌ها مال و صحت بدن می‌دهیم تا امر دین آن‌ها به این وسیله درست شود. گروهی دیگر از بندگان مؤمن کسانی می‌باشند که فقط از راه فقر و پریشانی و بیماری اصلاح می‌شوند از این جهت آن‌ها را فقیر و پریشان می‌سازم و بدن‌های آن‌ها را بیمار می‌گردانم تا اصلاح شوند...... ------- 📚منابع: [۲]: المؤمن، ص ۲۲، ح ۲۶. [۳]: المؤمن، ص ۲۳، ح ۲۹. [۱]: الكافي، ج ۲، ص ۲۴۹ [۲]: المؤمن، ص ۲۴، ۳۳؛ و لكن في بحار الأنوار، ج ۷۲، ص ۵۲، ح ۷۳ تحلولي بدللا تحولي [۳]: المؤمن، ص ۲۴، ح ۳۴ [۱]: المؤمن، ص ۴۱، ح ۳۷ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 🍃🌸🌸 ابتلای 🍃🍃 ۱۴/۳۴- و عنه، عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ﴿إِنَّ الحَوارِيِّينَ شَكَوا إِلى عِيسى ما يُلقَونَ مِنَ النّاسِ و شِدَّتِهِم عَلَيهِم، فقال: إِنَّ المُؤمِنِينَ لَم يَزالُوا مُبغَضِينَ، و إِيمَانُهُم كَحَبَّةِ القُمحِ؛ مَا أَحلى مَذاقَها وَ أَكثَرَ عَذابَها﴾ [۲] امام صادق علیه السلام فرمود: حواریان از آزارها و رنج‌هایی که از مردم می‌دیدند، به عیسی علیه السلام شکوه کردند عیسی علیه السلام فرمود: مؤمنان همیشه مبغوض بوده اند و ایمان، آنان همانند دانه گندم است که طعمش بس شیرین [و لذيذ] است؛ اما عذابِ بسیار می‌کشد. ۱۵/۳۵- و عنه عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله: ﴿عَجَباً لِلْمُؤْمِنِ إِنَّ اَللَّهَ لاَ یَقْضِی لَهُ قَضَاءً إِلاَّ کَانَ لَهُ خَیْرٌ، فَإِنِ اُبْتُلِیَ صَبَرَ، وَ إِنْ أُعْطِیَ شَکَرَ﴾ [۱] امام باقر علیه السلام از پیامبر خدا صلی الله علیه و اله فرمود: شگفتا از مؤمن! خداوند چیزی برایش مقدر نمی کند مگر آن که برایش خیر است هرگاه گرفتار شود شکیب ورزد و چون نعمتی به او داده شود سپاسگزار باشد. ۱۶/۳۶- و عنه، عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ﴿إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یُعْطِی اَلدُّنْیَا مَنْ یُحِبُّ وَ یُبْغِضُ وَ لاَ یُعْطِی اَلْآخِرَهَ إِلاَّ مَنْ أَحَبَّ وَ إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ یَسْأَلُ رَبَّهُ مَوْضِعَ سَوْطِهِ مِنَ اَلدُّنْیَا فَلاَ یُعْطِیهِ وَ یَسْأَلُهُ اَلْآخِرَهَ فَیُعْطِیهِ مَا شَاءَ وَ یُعْطِی اَلْکَافِرَ فِی اَلدُّنْیَا قَبْلَ أَنْ یَسْأَلَهُ مَا شَاءَ وَ یَسْأَلُهُ مَوْضِعَ سَوْطٍ فِی اَلْآخِرَهِ فَلاَ یُعْطِیهِ إِیَّاهُ﴾ [۲] امام باقر علیه السلام فرمود: خداوند عز و جل دنیا را به دوست و دشمن خود می‌دهد اما آخرت را جز به کسی که دوستش دارد نمی دهد همانا مؤمن از پروردگار به اندازه جای یک تازیانه در دنیا درخواست می‌کند و خداوند به او نمی دهد اما آخرت را می‌طلبد و خداوند هرچه خواهد به او دهد؛ و کافر را در دنیا هر چه خواهد بدهد ولی در آخرت به اندازه جای یک تازیانه می‌طلبد و به او نمی دهد. ۱۷/۳۷- و عنه عَن أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ﴿ضَحِکَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حَتَّی بَدَتْ نَوَاجِذُهُ ثُمَّ قَالَ أَلاَ تَسْأَلُونِّی عَمَّ ضَحِکْتُ قَالُوا بَلَی یَا رَسُولَ اَللَّهِ قَالَ عَجِبْتُ لِلْمَرْءِ اَلْمُسْلِمِ أَنَّهُ لَیْسَ مِنْ قَضَاءٍ یَقْضِیهِ اَللَّهُ لَهُ إِلاَّ کَانَ خَیْراً لَهُ فِی عَاقِبَهِ أَمْرِهِ ﴾. [۳] امام صادق علیه السلام فرمود پیامبر خدا صلی الله علیه و اله روزی چنان خندید که دندان‌های عقلش نمودار شد سپس فرمود آیا از من نمی پرسید که از چه می‌خندم؟ عرض کردند چرا ای رسول خدا فرمود از انسان مسلمان در شگفتم که هر چه خداوند عز و جل برای او حکم و مقدّر کند، سرانجامش برای او نیک است. ۱۸/۳۸- أَبُو عَلِیٍّ مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ اَلْإِسْکَافِیُّ رَفَعَهُ إِلَی أَبِی بَصِیرٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ﴿ لَوْ أَنَّ مُؤْمِناً عَلَی لَوْحٍ لَقَیَّضَ اَللَّهُ لَهُ مُنَافِقاً یُؤْذِیهِ﴾. [۱] امام صادق علیه السلام فرمود: اگر مؤمنی روی تخته پاره ای در دریا هم خداوند (برای آزمایش) منافقی را بگمارد که اذیتش کند باشد. ۱۹/۳۹- اَلْإِسْکَافِیُّ رَفَعَه إِلَی إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: قَالَ أبو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ: ﴿مَا کَانَ وَ لَا یَکُونُ وَ لَیْسَ بِکَائِنٍ مُؤْمِنٌ إِلَا وَ لَهُ جَارٌ یُؤْذِیهِ، وَ لَوْ أَنَّ مُؤْمِناً فِی جَزِیرَهٍ مِنْ جَزَائِرِ الْبَحْرِ، لَابْتَعَثَ اللّهُ لَهُ مَنْ یُؤْذِیهِ﴾ [۲] امام صادق علیه السلام فرمود: محال است که مؤمنی باشد مگر آن که همسایه یا همصحبتی آزارش دهد و حتی اگر مؤمن در یکی از جزیره‌های دریا باشد، خداوند کسی را برای او برانگیزد که آزارش دهد. می گویم: نظیر این روایت مسنداً در کافی آمده و آن این است:..... ---------- 📚منابع: [۲]: المؤمن، ص ۲۶، ح ۴۱. [۱]: المؤمن، ص ۲۷، ح ۴۶ [۲]: المؤمن، ص ۲۷، ح ۴۷. [۳]: المؤمن، ص ۲۷، ح ۴۹ [۱]: التمحيص، ص ۳۰، ح ۳. [۲]: التمحيص، ص ۳۰، ح ۴. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 🍃🌸🌸 ابتلای 🍃🍃 می گویم: نظیر این روایت مسنداً در کافی آمده و آن این است: الكليني، عن مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیی، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسی، عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ، عَنْ أَبِی أَیُّوبَ، عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللّهِ علیه السلام، قَالَ ﴿مَا کَانَ فِیمَا مَضی، وَ لَا فِیمَا بَقِیَ، وَ لَا فِیمَا أَنْتُمْ فِیهِ مُؤْمِنٌ إِلَا وَ لَهُ جَارٌ یُؤْذِیهِ﴾. [۳] امام صادق علیه السلام فرمود: محال است که مؤمنی باشد مگر آن که همسایه آزارش دهد. می گویم: روایت از نظر سند صحیحه محسوب می‌شود، البته در صورتی که مراد از "ابو ایوب ابراهیم بن عثمان" یا "ابراهیم بن عیسی که همان " ابوایوب حزاز" باشد و ظاهراً به قرینه روایت "علی بن حکم" از او، مراد "ابوایوب خزاز" است. همچنین مانند روایت مذکور این روایت زیر است: الكليني، عَنْ عَلِیِّ بْنِ إبْراهِیمَ عَنْ أبِیهِ، عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: ﴿سَمِعْتُهُ یَقُولُ ما کَانَ وَلاَ یَکُونُ إِلی أَنْ تَقُومَ السَّاعَةُ مُوءْمِنٌ إِلاَّ وَ لَهُ جَارٌ یُوءْذِیهِ﴾ [۱] معاوية بن عمار از امام صادق علیه السلام شنید که حضرت فرمود: مؤمنی در گذشته نبوده و تا روز قیامت هم نباشد مگر آن که همسایه ای داشته باشد که اذیتش کند. می گویم: روایت از نظر سند صحیحه می‌باشد. ۲۰/۴۰- الإِسْکَافیُّ رَفَعَه إِلَی طَلْحَهَ بْنِ زَیْدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: سَمِعْتُهُ یَقُولُ: ﴿ إِنَّ اَللَّهَ جَعَلَ اَلْمُؤْمِنِینَ فِی دَارِ اَلدُّنْیَا غَرَضاً لِعَدُوِّهِمْ﴾ [۲] امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند مؤمنان را در دنیا هدف تیر دشمنان قرار داده است. می گویم: روایت را نیز به سند خودش در الکافی [۳] نقل نموده است. ۲۱/۴۱- الإِسْکَافیُّ رَفَعَهُ إلى عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْمُبَارَکِ قَال: سَمِعْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ یَقُولُ: ﴿إِذَا أُضِیفَ اَلْبَلاَءُ إِلَی اَلْبَلاَءِ کَانَ مِنَ اَلْبَلاَءِ عَافِیَهٌ ﴾ [۴] امام صادق علیه السلام فرمود: وقتی گرفتاری‌ها توأمان و پی در پی و پی در پی شد روزگار عافیت برسد. ۲۲/۴۲- الإِسْکَافیُّ رَفَعَه أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: ﴿إِنْ أَصَابَكُمْ تَمْحِيصٌ فَاصْبِرُوا فَإِنَّمَا يَبْتَلِي اَللَّهُ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ لَمْ يَزَلْ إِخْوَانُكُمْ قَلِيلا أَلاَ وَ إِنَّ أَقَلَّ أَهْلِ اَلْمَحْشَرِ اَلْمُؤْمِنُونَ﴾ [۱] امام صادق علیه السلام فرمود: اگر برایتان گرفتاری پیش، آمد شکیبایی کنید زیرا خداوند مؤمنین را در بوته آزمایش قرار می‌دهد و برادران دینیتان اندکند، و در حقیقت کمترین افراد در محشر مؤمنان هستند. ۲۳/۴۳- الإِسْکَافیُّ رَفَعَهُ إلى أَبِی اَلْحَسَنِ اَلْأَحْمَسِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قال: ﴿قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ: إِنَّ اَللَّهَ لَیَتَعَهَّدُ عَبْدَهُ اَلْمُؤْمِنَ بِأَنْوَاعِ اَلْبَلاَءِ کَمَا یَتَعَهَّدُ أَهْلَ اَلْبَیْتِ سَیِّدُهُمْ بِطُرَفِ اَلطَّعَامِ. ثُمَّ قَالَ وَ یَقُولُ اَللَّهُ جَلَّ جَلاَلُهُ وَ عِزَّتِی وَ جَلاَلِی وَ عَظَمَتِی وَ بَهَائِی إِنِّی لَأَحْمِی وَلِیِّی أَنْ أُعْطِیَهُ فِی دَارِ اَلدُّنْیَا شَیْئاً یَشْغَلُهُ عَنْ ذِکْرِی حَتَّی یَدْعُوَنِی فَأَسْمَعَ صَوْتَهُ وَ إِنِّی لَأُعْطِی اَلْکَافِرَ مُنْیَتَهُ حَتَّی لاَ یَدْعُوَنِی فَأَسْمَعَ صَوْتَهُ بُغْضاً لَهُ﴾ [۲] حضرت صادق علیه السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: همچنان که مرد خانه با وال و خوراکی‌های نوبر و، تازه خانواده خود را خوشحال کرده و می‌نوازد خداوند نیز بنده مؤمن خود را با انواع بلاها می‌نوازد سپس فرمود خداوند متعال فرموده است به عزّت و جلال و عظمت و شکوهم سوگند که من دریغم می‌آید در دنیا به دوست خود چیزی دهم که او را از یاد من غافل کند؛ زیرا می‌خواهم مرا بخواند تا صدایش را بشنوم و کافر را به آرزویش می‌رسانم؛ زیرا از او نفرت دارم و نمی خواهم مرا بخواند و صدایش را بشنوم. ..... ---------- 📚منابع: [۳]: الكافي، ج ۲، ص ۲۵۱، ح ۱۲. [۱]: الكافي، ج ۲، ص ۲۵۲، ح ۱۳. [۲]: التمحيص، ص ۳۲، ح ۹. [۳]: الكافي، ج ۲، ص ۲۵۰. [۴]: التمحيص، ص ۳۲، ح ۱۴ [۱]: التمحيص، ص ۳۳، ح ۱۵. [۲]: التمحيص، ص ۳۳، ح ۱۷. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 🍃🌸🌸 ابتلای 🍃🍃 ۲۴/۴۴- الإِسْکَافیُّ رَفَعَهُ إلى أَبِی سَیَّارٍ رَوَاهُ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ﴿إِذَا اُبْتُلِیَ اَلْمُؤْمِنُ کَانَ کَفَّارَهً لَهُ لِمَا مَضَی مِنْ ذُنُوبِهِ، وَ یَسْتَغِیثُ فِیمَا بَقِیَ﴾. [۳] امام باقر علیه السلام فرمود: وقتی مؤمن گرفتار بلایی شود کفّاره گناه گذشته و کمک کاری (برای ترک گناه) در آینده اش باشد ۲۵/۴۵- الإِسْکَافیُّ رَفَعَهُ يونس عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسول صلی الله علیه و آله: ﴿مَن أكل ما یَشْتَهِی وَ لَبِسَ مَا یَشْتَهِی لَمْ یَنْظُرِ اَللَّهُ إِلَیْهِ حَتَّی یَنْزِعَ أَوْ یَتْرُکَ﴾ [۱] امام صادق علیه السلام از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: کسی که هر چه را که میلش می‌کشد، بخورد آن چه را که دلش می‌خواهد بپوشد خداوند به او نگاه نمی کند تا این که یا آن‌ها از او کنده شوند یا او از آن‌ها جدا شود. ۲۶/۴۶- الإِسْکَافیُّ رَفَعَهُ إِلَی جَابِرٍ: أن النبيّ صلی الله علیه و آله قَالَ: ﴿ مَثَلُ اَلْمُؤْمِنِ مَثَلُ اَلسُّنْبُلَهِ تَخِرُّ مَرَّهً وَ تَسْتَقِیمُ أُخْرَی وَ مَثَلُ اَلْکَافِرِ مَثَلُ اَلْأَرْزَهِ لاَ یَزَالُ مُسْتَقِیماً﴾ [۲] پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود: مَثَل، مؤمن مَثَل خوشه گندم است که گاه کج می‌شود و گاه راست [در معرض حوادث و بلاهاست]، و کافر مانند درخت صنوبر است که همیشه راست قامت است (حوادث به او آسیب نمی رساند). ۲۷/۴۷-الإِسْکَافیُّ رَفَعَه إلى عَمَّارِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ بَعْضِ وُلْدِ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ ﴿أَنَّهُ لَنْ تَکُونُوا مُؤْمِنِینَ حَتَّی تَعُدُّوا اَلْبَلاَءَ نِعْمَهً وَ اَلرَّخَاءَ مُصِیبَهً ﴾ [۳] بعضی اولاد امام صادق علیه السلام گویند که حضرت فرمود: شما هرگز مؤمن (کامل) نخواهید بود مگر این که بلا را نعمت، بدانید و آسایش و رفاه را مصیبت شمارید. ۲۸/۴۸- الإِسْکَافیُّ رَفَعَهُ إلى أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ أنه قَالَ: ﴿سَاعَاتُ اَلْمُؤْمِنِ سَاعَاتُ کَفَّارَاتٍ﴾. [۱] امام صادق علیه السلام فرمود: مؤمن هر لحظه برای جبران گذشته تلاش می‌کند. ۲۹/۴۹- الكليني، عَنْ عِدَّهٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنِ اِبْنِ مَحْبُوبٍ، عن عمرو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ﴿سَمِعْتُهُ یَقُولُ: إذا مَاتَ اَلْمُؤْمِنُ خَلَّی عَلَی جِیرَانِهِ مِنَ اَلشَّیَاطِینِ عَدَدَ رَبِیعَهَ وَ مُضَرَ کَانُوا مُشْتَغِلِینَ بِهِ﴾. [۲] امام باقر علیه السلام فرمود: چون مؤمن بمیرد شیطان‌هایی که برای گمراه کردن او می‌کوشیده اند و شمارشان به تعداد افراد قبیله [پرجمعیت] ربیعه و مُضَر است اطراف همسایگانش را (برای گمراهی) می‌گیرند ۳۰/۵۰- الكليني، عَنْ عِدَّهٍ مِنْ أَصْحَابِنَا، عَنْ أحْمَدَ بْنِ أبِی عَبْدِاللهِ عَنْ أَبِیهِ، عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ مُحَمَّدٍ اَلْأَشْعَرِیِّ، عَنْ عُبَیْدِ بْنِ زُرَارَهَ قال: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ یَقُولُ: ﴿إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَبِأَفْضَلِ مَکَانٍ - ثَلاَثاً - إِنَّهُ لَمُبْتَلِیهِ بِالْبَلاَءِ ثُمَّ یَنْزِعُ نَفْسَهُ عُضْواً عُضْواً مِنْ جَسَدِهِ وَ هُوَ یَحْمَدُ اَللَّهَ عَلَی ذَلِکَ﴾. [۳] امام صادق علیه السلام تا سه بار فرمود: مؤمن نزد خدا برترین مقام را دارد؛ او را گرفتار بلا می‌کند و جانش را از تک تک اندامش بیرون می‌کشد ولی آن بنده، خداوند را بر آن سپاس می‌گوید. می گویم: روایت از نظر سند صحیحه می‌باشد. ۳۱/۵۱- الكليني، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ یُونُسَ بْنِ رِبَاطٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ علیه السلام یَقُولُ: ﴿إِنَّ أَهْلَ الْحَقِّ لَمْ یَزَالُوا مُنْذُ کَانُوا فِی شِدَّهٍ، أَمَا إِنَّ ذلِکَ إِلی مُدَّهٍ قَلِیلَهٍ، وَعَافِیَهٍ طَوِیلَهٍ﴾. [۱] امام صادق علیه السلام فرمود: اهل حق همواره در سختی بوده اند، ولی این سختی مدتی کوتاه و آسایشی طولانی به دنبال دارد. می گویم: مراد از مدت کوتاه در دنیا و مدت طولانی، آخرت است. چنان چه ظاهر هم این گونه است....... ---------- 📚منابع: [۳]: التمحيص، ص ۳۳، ح ۱۸. [۱]: التمحيص، ص ۳۴، ح۲۱. [۲]: التمحيص، ص ۳۴، ح۲۲. [۳]: التمحيص، ص ۳۴، ح ۲۴ [۱]: التمحيص، ص ۳۵، ح ۲۹. [۲]: الكافي، ج ۲، ص ۲۵۱. [۳]: الكافي، ج ۲، ص ۲۵۴. [۱]: الكافي، ج ۲، ص ۲۵۵ ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 🍃🌸🌸 ابتلای 🍃🍃 ۳۲/۵۲- الصدوق حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَی بن المتوكّل قدس سره قَالَ: حدثنا عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ اَلْحِمْیَرِیِّ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ اَلْجَامُورَانِیِّ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی حَمْزَهَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: ﴿لَوْ أَنَّ مُؤْمِناً کَانَ فِی قُلَّهِ جَبَلٍ لَبَعَثَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهِ مَنْ یُؤْذِیهِ لِیَأْجُرَهُ عَلَی ذَلِکَ﴾ [۲] امام صادق علیه السلام فرمود: اگر مؤمن بالای قلّه کوهی هم باشد، خداوند (برای آزمایش) شیطانی را بفرستد تا او را اذیت کند و (به سبب صبرش) او را اجر عنایت فرماید. ۳۳/۵۳- الشيخ الطوسي، عَنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ محمّد الْغَضَائِرِیِّ، عن أَبُو مُحَمَّدٍ هَارُونُ بْنُ مُوسَى، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ هَمَّامٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَحْمَدَ اَلْمَالِکِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ اِبْنِ عِیسَی اَلْیَقْطِینِیِّ، عَنْ یَحْیَی بْنِ زَکَرِیَّا عَنْ دَاوُدَ بْنِ کَثِیرٍ عَنْ أَبِی خَالِدٍ الرَّقِّيُّ قال: حَدّثنا أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: ﴿لَولا أنّی أستَحیی مِن عَبدِیَ المُؤمِنِ، ما تَرَکتُ عَلَیهِ خِرقَهً یَتَواری بِها، و إذا أکمَلتُ لَهُ الإِیمانَ ابتَلَیتُهُ بِضَعفٍ فی قُوَّتِهِ، و قِلَّهٍ فی رِزقِهِ، فَإِن هُوَ جَزِعَ أعَدتُ عَلَیهِ، و إن صَبَرَ باهَیتُ بِهِ مَلائِکَتی، ألا وقَد جَعَلتُ عَلِیّا عَلَما لِلنّاسِ، فَمَن تَبِعَهُ کانَ هادِیا، و مَن تَرَکَهُ کانَ ضالّاً، لا یُحِبُّهُ إلّا مُؤمِنٌ، و لا یُبغِضُهُ إلّا مُنافِقٌ﴾ [۱] امام صادق علیه السلام فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: خداوند متعال می‌فرماید: اگر از بنده مؤمن خود شرم نداشتم حتی جامه پاره ای به او نمی دادم که خود را به آن بپوشاند و هرگاه ایمان او کامل شد او را به ضعف مبتلا می‌کنم و روزی وی را کم می‌نمایم اگر اظهار ناراحتی کرد بار دیگر هر چه را که از وی گرفته بودم به او بر می‌گردانم و اگر صبر کرد به وجود او به ملائکه افتخار می‌کنم، (و در ادامه فرمود): آگاه باشید که من علی بن ابی طالب علیه السلام را برای مردم پرچم هدایت قرار دادم هر کس از وی پیروی کند راه حق را پیدا می‌کند و هرکس او را ترک گوید گمراه می‌شود، فقط مؤمنان او را دوست می‌دارند و فقط منافقان دشمن اویند. ---------- 📚منابع: [۲]: علل الشرايع، ص ۴۴ و نقل عنه في بحار الأنوار، ج ۶۴، ص ۲۲۸. [۱]: أمالي الشيخ المجلس الحادي عشر، ۳۰۵/۶۰، رقم ۶۱۳؛ و نقل عنه في بحارالأنوار، ج ۶۴، ص ۲۲۶. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 💠🔹 🔹💠 🔸🔹 🔹🔸 بيان كه از محبت و علاقه خدا صلّى اللّه عليه و آله به عليه السّلام مى كند 🌺🌸🌸 (۲) مؤلف گويد: پيش از اين در باب «على و فاطمه و حسن و حسين عليهم السّلام آل پيغمبرند» در جلد اول، آورديم كه «امّ سلمه» روايت مى كند: در يكى از روزها، على و فاطمه و حسن و حسين عليهم السّلام بحضور رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شرفياب شدند، بلافاصله رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله حسنين را در ميان دامان خود گذاشت و چهره ايشان را بوسيد. و آنگاه دستى به گردن على عليه السّلام ودست ديگرش را به گردن حضرت فاطمه عليها السّلام گذاشت و آنها را مى بوسيد. و در باب نود و پنجم ترجمه حاضر آمده است: نسل همه پيغمبران در صلب خود آنهاست و نسل من در صلب على عليه السّلام است. حديثى از «ابن عباس» نقل شده كه گفت، در يكى از اوقات، بحضور پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله شرفياب شد و عرض سلام كرد. رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله با كمال خوشروئى پاسخ او را داد. و از جا برخاست و على عليه السّلام را در آغوش گرفت و ميان دو ديدگانش را بوسيد و او را در طرف راست خود نشانيد (تا آخر حديث) از مضمون اين دو حديث بدست مى آيد كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله علاقه شديدى به على عليه السّلام داشته است. و احاديث ديگر نيز حكايت مى كنند كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله بى اندازه به آن حضرت علاقه مند بوده است و ما آن احاديث را- با شتابى كه داشتيم- بدست آورده ايم كه به شرح ذيل مى باشد و لازم است دقت كامل را نسبت به آنها به عمل آوريم. (۱) 📚[صحيح ترمذى ۱/ ۵۸] از حضرت على عليه السّلام روايت مى كند كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله خطاب به من فرمود: يا على! آنچه براى خود دوست مى دارم، براى تو هم دوست مى دارم و آنچه مكروه طبع من است، براى تو هم مكروه مى دارم. 📚مؤلف گويد: اين حديث را «ابو داود طيالسى» در [مسند ۱/ ۲۵] و «امام احمد» در [مسند ۱/ ۱۴۶] و «دارقطنى» در [سنن ص ۴۴] و «متّقى» در [كنز العمال ۴/ ۲۲۹] آورده اند و «متّقى» گويد كه «دورقى» اين حديث را نقل كرده است و در [۸/ ۵۸] گفته كه «ابو اسحاق» در «امالى» و در [۸/ ۵۸] مى گويد: «قاضى عبد الجبار» هم در «امالى» نقل كرده است و در [۸/ ۱۹۵] گفته است: «عبد الرزاق» و «بيهقى» هم از آن ياد آورى كرده اند. (۲) [همان كتاب ۲/ ۳۰۱] به سند خود، از «امّ عطيّه» نقل مى كند كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله لشكرى به جنگ با دشمن فرستاد كه على عليه السّلام هم شركت داشت. پس از آنكه لشكر عازم جنگ شد از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيدم- در حالى كه دستهايش را بسوى آسمان بالا برده بود- مى فرمود: پروردگارا! عمر مرا به پايان مرسان، مگر آنگاه كه على را ببينم. (۳)📚 [كنز العمال ۵/ ۲۸۲ و ۶/ ۱۵۸] از على عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله در روز خندق، اظهار داشت: پروردگارا! «عبيدة بن حارث» را در روز بدر از من گرفتى، و «حمزة بن عبد المطّلب» را در روز احد از من گرفتى، اينك اين على عليه السّلام است! او را از من مگير و مرا تنها مگذار كه تو بهترين وارثان هستى. «ديلمى» اين حديث را نقل كرده است. (۱) [📚مستدرك حاكم ۲/ ۶۲۰] به سند خود، از حضرت على عليه السّلام روايت كرده است كه در يكى از اوقات بيمار شدم، رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله به عيادتم آمد و من در آنحال چنين مناجات مى كردم: «اللهمّ ان كان اجلى قد حضر، فارحنى؛ و ان كان متأخّرا، فارفعنى؛ و ان كان للبلاء فصبّرنى» ؛ «پروردگارا! اگر مرگ من فرا رسيده است، مرا آسوده ساز؛ و اگر اجل من به آينده موكول است، ناراحتى‌ها را از من دور كن؛ و اگر بيمارى من به علت آزمايش و امتحان است، به من شكيبائى و صبر مرحمت فرما». رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله پرسيد: چه مى گوئى؟ آنچه را كه به عرض خدا رسانده بودم، بازگو كردم. رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: «اللهمّ اشفه اللهم عافه» ؛ «پروردگارا! به على عليه السّلام شفا كرم كن و او را عافيت بده». سپس فرمود: يا على! برخيز. به فرمان حضرت از جاى برخاستم، در حالى كه هيچگونه احساس درد و ناراحتى نمى كردم و پس از آن هم هرگز بيمار نشدم! «حاكم» گفته است كه اين روايت با قواعد حديث شناسى «بخارى» و «مسلم»، صحيح بشمار مى آيد. 📚مؤلف گويد: اين حديث را «امام احمد حنبل» در [مسند ۱/ ۸۳ و ۸۴ و ۱۲۸] با اندك اختلافى و «ابو داود طيالسى» در [مسند ۱/ ۲۱]، «ابو نعيم» در [حلية ۵/ ۹۶] و «محب طبرى» در [الرياض النضرة ۲/ ۲۱۶] روايت كرده و افزوده كه «ابو حاتم» هم آنرا نقل كرده است.