☀️1) از امام صادق ع سوال می‌شود: پیامبران از کجا می‌فهمند که واقعا پیامبرند؟ فرمودند: پرده از آنها کنار می‌رود. 📚المحاسن، ج2، ص328 عَنْهُ عَنْ أَبِي عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع ... فَقُلْتُ كَيْفَ عَلِمَتِ الرُّسُلُ أَنَّهَا رُسُلٌ؟ قَالَ كُشِفَ عَنْهَا الْغِطَاء. @yekaye

☀️2) امام صادق ع در پاسخ آن زندیقی که از ایشان سوال کرده بود: [ضرورت] پیامبران و رسولان از کجا اثبات می‌کنید؟ فرمودند: ما هنگامی که اثبات کردیم که آفریدگاری داریم که سازنده ما و متعالی از ما و از همه آفریده‌هایش است؛ و او سازنده‌ای حکیم و متعالی است، و روا نیست که مخلوقاتش او را ببینند ویا لمسش کنند و از ندیک با او تماس بگیرند و او با آنها تماس بگیرد و با او بگو مگو کنند، اثبات شد که او را سفیرانی است در میان آفریدگانش که از او مطالب را به جانب آفریده‌ها و بندگانش بیاورند و آنان را راهنمایی کنند به مصالح و منافعشان و آنچه که بقای آنها در گروی آن است و ترکش به فنای آنان می‌انجامد؛ پس امر و نهی‌کنندگانی از جانب آن حکیم دانا در میان آفریدگانش، و کسانی که مطالب را از جانب او منتقل کنند اثبات شد؛ و آنان همان پیامبران و برگزیدگان او خلایق اوست؛ حکیمانی که مودب به حکمت‌اند و بدان مبعوث شده‌اند؛ با اینکه با بقیه آفریده‌ها در آفرینش و ترکیب احوالاتشان شبیه‌اند اما در همه چیز مردم مانند آنان نیستند؛ آنان از جانب خداوند حکیم دانا با حکمت مورد تایید قرار گرفته‌اند؛ سپس آن در هر دهر و زمانی بدانچه رسولان و انبیاء از دلایل و براهین آوردند ثابت می‌شود تا زمین از حجت خالی نماند، حجتی که همراه او علمی است که بر راستی گفتار و جریان یافتن عدالتش دلالت دارد. 📚الكافي، ج1، ص168؛ علل الشرائع، ج1، ص120 حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عُمَرَ الْفُقَيْمِيِّ عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ قَالَ لِلزِّنْدِيقِ الَّذِي سَأَلَهُ مِنْ أَيْنَ أَثْبَتَّ الْأَنْبِيَاءَ وَ الرُّسُلَ؟ قَالَ: إِنَّا لَمَّا أَثْبَتْنَا أَنَّ لَنَا خَالِقاً صَانِعاً مُتَعَالِياً عَنَّا وَ عَنْ جَمِيعِ مَا خَلَقَ وَ كَانَ ذَلِكَ الصَّانِعُ حَكِيماً مُتَعَالِياً لَمْ يَجُزْ أَنْ يُشَاهِدَهُ خَلْقُهُ وَ لَا يُلَامِسُوهُ فَيُبَاشِرَهُمْ وَ يُبَاشِرُوهُ وَ يُحَاجَّهُمْ وَ يُحَاجُّوهُ ثَبَتَ أَنَّ لَهُ سُفَرَاءَ فِي خَلْقِهِ يُعَبِّرُونَ عَنْهُ إِلَى خَلْقِهِ وَ عِبَادِهِ وَ يَدُلُّونَهُمْ عَلَى مَصَالِحِهِمْ وَ مَنَافِعِهِمْ وَ مَا بِهِ بَقَاؤُهُمْ وَ فِي تَرْكِهِ فَنَاؤُهُمْ فَثَبَتَ الْآمِرُونَ وَ النَّاهُونَ عَنِ الْحَكِيمِ الْعَلِيمِ فِي خَلْقِهِ وَ الْمُعَبِّرُونَ عَنْهُ جَلَّ وَ عَزَّ وَ هُمُ الْأَنْبِيَاءُ ع وَ صَفْوَتُهُ مِنْ خَلْقِهِ حُكَمَاءَ مُؤَدَّبِينَ بِالْحِكْمَةِ مَبْعُوثِينَ بِهَا غَيْرَ مُشَارِكِينَ لِلنَّاسِ عَلَى مُشَارَكَتِهِمْ لَهُمْ فِي الْخَلْقِ وَ التَّرْكِيبِ فِي شَيْءٍ مِنْ أَحْوَالِهِمْ مُؤَيَّدِينَ مِنْ عِنْدِ الْحَكِيمِ الْعَلِيمِ بِالْحِكْمَةِ ثُمَّ ثَبَتَ ذَلِكَ فِي كُلِّ دَهْرٍ وَ زَمَانٍ مِمَّا أَتَتْ بِهِ الرُّسُلُ وَ الْأَنْبِيَاءُ مِنَ الدَّلَائِلِ وَ الْبَرَاهِينِ لِكَيْلَا تَخْلُوَ أَرْضُ اللَّهِ مِنْ حُجَّةٍ يَكُونُ مَعَهُ عِلْمٌ يَدُلُّ عَلَى صِدْقِ مَقَالَتِهِ وَ جَوَازِ عَدَالَتِهِ. @yekaye

☀️3) از امام صادق ع روایت شده است همانا خداوند عز و جل از خزانه‌های لطف و کَرَم و رحمتش پیامبران را مُکنت بخشید و از گنجینه علمش به آنان تعلیم داد و از میان جمیع مخلوقات آنان را برای خود خاص کرد، پس هیچیک از جمیع خلایق در احوال و اخلاق شبیه آنان نیستند چرا که آنان را وسیله‌های سایر خلایق به سوی خود قرار داد و محبت و اطاعتشان را سبب رضای خویش، و مخالفت و انکارشان را سبب خشم خویش قرار داد و هر قوم و گروهی را به اتباع از شیوه رسولشان امر فرمود و خودداری کرد از اینکه طاعتی را جز با اطاعت و نکوداشت آنان و به رسمیت شناختن حرمت و محبت و وقار و بزرگداشت و جلالت آنان در پیشگاه خداوند متعال بپذیرد؛ پس تمام پیامبران خداوند را بزرگ بدار و آنان را در حد و منزلت کسی که از آنان پایین‌تر است فرونیاور و با عقلت در مقامات و احوال و اخلاقشان تصرف نکن مگر با بیانی محکم از جانب خداوند متعال و اجماع اهل بصیرت با دلایلی که بدان فضایل و مراتبشان محقق شود؛ و کجا می‌توان به حقیقت آنچه آنان نزد خداوند متعال دارند رسید؛ پس اگر کارها و سخنان آنان را با کسانی از مردم که پایین‌تر از آنان‌اند مقایسه کردید، در حق آنان بدی روا داشته، و معرفت آنان را انکار کرده و خاص بودگی‌شان از جانب خدا را نشناخته‌ای و از درجه [درجات بالای] حقایق ایمان و معرفت فروافتاده‌ای ؛ پس هشدار! هشدار! 📚مصباح الشريعة، ص61-62 قَالَ الصَّادِقُ ع إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مَكَّنَ أَنْبِيَاءَهُ مِنْ خَزَائِنِ لُطْفِهِ وَ كَرَمِهِ وَ رَحْمَتِهِ وَ عَلَّمَهُمْ مِنْ مَخْزُونِ عِلْمِهِ وَ أَفْرَدَهُمْ مِنْ جَمِيعِ الْخَلَائِقِ لِنَفْسِهِ فَلَا يُشْبِهُ أَحْوَالَهُمْ وَ أَخْلَاقَهُمْ أَحَدٌ مِنَ الْخَلَائِقِ أَجْمَعِينَ إِذْ جَعَلَهُمْ وَسَائِلَ سَائِرِ الْخَلْقِ إِلَيْهِ وَ جَعَلَ حُبَّهُمْ وَ إِطَاعَتَهُمْ سَبَبَ رِضَائِهِ وَ خِلَافَهُمْ وَ إِنْكَارَهُمْ سَبَبَ سَخَطِهِ وَ أَمَرَ كُلَّ قَوْمٍ وَ فِئَةٍ بِاتِّبَاعِ مِلَّةِ رَسُولِهِمْ ثُمَّ أَبَى أَنْ يَقْبَلَ طَاعَةً إِلَّا بِطَاعَتِهِمْ وَ تَمْجِيدِهِمْ وَ مَعْرِفَةِ حُرْمَتِهِمْ وَ حُبِّهِمْ وَ وَقَارِهِمْ وَ تَعْظِيمِهِمْ وَ جَاهِهِمْ عِنْدَ اللَّهِ تَعَالَى فَعَظِّمْ جَمِيعَ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ وَ لَا تُنْزِلْهُمْ مَنْزِلَةَ أَحَدٍ مِنْ دُونِهِمْ وَ لَا تَتَصَرَّفْ بِعَقْلِكَ فِي مَقَامَاتِهِمْ وَ أَحْوَالِهِمْ وَ أَخْلَاقِهِمْ إِلَّا بِبَيَانٍ مُحْكَمٍ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ تَعَالَى وَ إِجْمَاعِ أَهْلِ الْبَصَائِرِ بِدَلَائِلَ يَتَحَقَّقُ بِهَا فَضَائِلُهُمْ وَ مَرَاتِبُهُمْ وَ أَنَّى بِالْوُصُولِ إِلَى حَقِيقَةِ مَا لَهُمْ عِنْدَ اللَّهِ تَعَالَى فَإِنْ قَابَلْتَ أَفْعَالَهُمْ و أَقْوَالَهُمْ بِمَنْ دُونَهُمْ مِنَ النَّاسِ فَقَدْ أَسَأْتَ صُحْبَتَهُمْ وَ أَنْكَرْتَ مَعْرِفَتَهُمْ وَ جَهِلْتَ خُصُوصِيَّتَهُمْ بِاللَّهِ وَ سَقَطْتَ عَنْ دَرَجَةِ حَقَائِقِ الْإِيمَانِ وَ الْمَعْرِفَةِ فَإِيَّاكَ ثُمَّ إِيَّاك. https://eitaa.com/yekaye

. 1⃣ «قالُوا رَبُّنا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ» این فرستادگان الهی وقتی مورد تکذیب مخالفانشان قرار گرفتند گفتند «پروردگارمان می‌داند که همانا ما واقعا فرستادگان به سوی شماییم.» 🔺یعنی تکذیب شما نه به متن واقعیت [= این واقعیت که خدا ما را فرستاده] لطمه‌ای می‌زند و نه زیانی به ما می‌رساند؛ همین که خداوند می‌داند که ما فرستاده اوییم، برای ما کافی است که در انجام وظیفه خود استقامت بورزیم. 📚(المیزان، ج17، ص74) 💠ثمره #اخلاقی در برابر انكارهاى پى در پى دشمن، دل خود را با ياد خدا آرامش دهيد. 📚(تفسير نور، ج7، ص528) @yekaye

. 2⃣ «قالُوا رَبُّنا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ» ظاهراً اینکه این فرستادگان الهی گفتند «خدا می‌داند که ما واقعا فرستادگان به سوی شماییم!» بعد از آن است که معجزه ارائه کرده بودند و آنان زیر بار معجزه نرفته‌اند؛ و با این سخن می‌خواستند آنان در این معجزات خوب نظر کنند تا بفهمند که اینان واقعا فرستادگان الهی‌اند. 📚(مجمع‌البیان، ج8، ص654) در این صورت، «خدا می‌داند» می تواند به معنای شاهد گرفتن خدا باشد؛ یعنی خدا هم گواهی می‌دهد؛ و توضیحش هم این است که معجزه در حقیقت گواهی دادن خداوندست بر پیامبر بودنِ پیامبر. 💠 نکته #فلسفه_دین : #معجزه و کارکرد معرفت‌شناختیِ آن 📝چگونه معجزه بر نبوت یک پیامبر دلالت می‌کند؟ 🚫ابتدا باید تذکر دهیم که معجزه برای اثبات ادعای پیامبر بودن پیامبر است، نه برای اثبات مدعیات او؛ یعنی معجزه برای این نیست که اثبات کند که مثلا خدا هست یا معاد هست و ... . بلکه صرفا اثبات می‌کند این شخص که مدعی است از طرف خدا آمده، واقعا از طرف خدا آمده است. معجزه یعنی: انجام 🔹«کاری خارق‌العاده» ، 🔹«که دیگران از انجام آن عاجز باشند» ، و 🔹«این اقدام همراه با ادعای نبوت باشد». در واقع، آورنده معجزه ادعای نبوت (یک ارتباط منحصر به فرد با خدا) می‌کند. او برای اینکه نشان دهد در این ادعایش صادق است، باید دلیل بیاورد؛ و این دلیل، باید نشانه‌ای باشد بر این ارتباط خاص (چنانکه اگر کسی ادعا کند من از جانب فلان شخص آمده‌ام، مهر و امضای وی یا یک چیزی باید بیاید که واقعا فرستاده اوست). او با آوردن معجزه نشان می‌دهد که: اگر من می‌گویم ارتباط خاصی با خدا دارم که شما ندارید، برای نشان دادن این ارتباط خاص، به اذن خداوند اقدامی منحصر به فرد و خلاف روال‌های عادی در جهان انجام می‌دهم که شما که چنان ارتباطی ندارید از انجام آن ناتوانید؛ تا این علامتی باشد که من در این ادعا (که ارتباطی منحصر به فرد با خدا دارم) راست گفته‌ام. 📚(المیزان، ج1، ص83-87) @yekaye

. 3⃣ «قالُوا رَبُّنا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ» آنها این مطلب را که ما فرستادگان به سوی شما هستیم را با چندین تاکید بیان کردند (إنّ + جمله اسمیه + تقدیم جار و مجرور بر متعلَق آن+ لام مزحلقه + استفاده از اسم فاعل (مرسلون) به جای فعل و ...) چرا؟ 🍃الف. تا نشان دهند مخالفت‌های این مخالفان انبیا و دروغگو شمردن آنان، به هیچ عنوان موجب نشد که آنان کمترین تردیدی در حقانیت خویش پیدا کنند. 💠 ثمره #اخلاقی کسی که واقعا در راه خدا قدم برمی‌دارد، مخالفت‌ها نه‌تنها او را از راهش بازنمی دارد، بلکه حتی در درونش هم خللی وارد نمی‌کند. 🗞 تاملی با خویش 🔸ما چه اندازه این طور هستیم⁉️ 🔸چه اندازه اگر مخالفت‌ها زیاد شود در اصل کار خود تردید می‌کنیم⁉️ 🍃ب. ... @yekaye

. 4⃣ «إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ» در حالت عادی باید می‌فرمود: «مرسلون الیکم»، این مقدم داشتن «الیکم» دلالت بر حصر، یا دست کم تاکید شدید – دارد؛ یعنی می‌خواهند بگویند ما واقعا و به طور خاص برای شما فرستاده شده‌ایم. وجه این حصر یا تاکید شدید چیست؟ 🍃الف. وقتی در ابلاغ پیام، مخاطب را به نحو دقیق و خاص معلوم کنیم، او را به تامل جدی و واکنش وادار ساخته‌ایم؛ وگرنه مطلب را به خود نمی‌گیرد. 🍃ب. به مخاطب اهمیت داده‌اند: این نیست که خدا شما را به حال خود رها کرده باشد؛ بلکه شما بقدری برای خدا اهمیت دارید که ما را خاص شما فرستاده است. 🍃ج. ... @yekaye

764) 🌷وَ ما عَلَيْنا إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبينُ 🌷 ▪️ ترجمه و وظیفه ما نیست به جز رسانیدن روشنگرانه؛ سوره یس (36) آیه17 1397/3/16 21 رمضان 1439 ◼️ شهادت مظلومانه ولی الله الاعظم، یگانه دهر، امیرمومنان، قبله آمال عدالتجویان، اسد الله الغالب، علی بن ابی‌طالب، علیه آلاف التحیة و الثناء ، بر همه شیعیان و محبان آن حضرت، بلکه بر همه مسلمانان و دلسوختگان و مستضعفان و پابرهنگان عالم تسلیت باد ◼️ @yekaye

@yekaye

🔹الْبَلاغُ ▪️قبلا بیان شد که ▫️ماده «بلغ» در اصل به معنای وصول [= رسیدن] به چیزی، و بلکه، به پایان مقصد و منتهای کاری رسیدن است. ▫️برخی معتقدند که این ماده در مورد مشرف شدن [نزدیک شدن] بر پایان کار هم به کار می رود؛ ▫️اما دیگران با این سخن مخالفت کرده، و معتقدند اساسا تفاوت اصلی این ماده با ماده «وصل» در این است که در «بلغ» باید به نهایی ترین حد شیء برسد. ▪️«ابلاغ» اقتضای شدیدتری برای «رسیدن» دارد؛ تا حدی که برخی گفته اند ابلاغ همان مرحله نهایی رسیدن شیء به انتهاست و تعبیر «ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ، توبه/۶) از همین باب است. ▪️کلمه «بَلَاغ» گاه به معنای «تبليغ» (رساندن چیزی و مطلبی به دیگران) به کار می رود ( هذا بَلاغٌ لِلنَّاسِ، إبراهيم/۵۲ ؛ فَإِنَّما عَلَيْكَ الْبَلاغُ وَ عَلَيْنَا الْحِسابُ، رعد/۴۰) ▪️و گاه آن را به معنای «کفایت» دانسته اند مانند «إِنَّ فِي هذا لَبَلاغاً لِقَوْمٍ عابِدِينَ، أنبياء/۱۰۶) 🔸اشاره شد که ماده «بلغ» به ماده «وصل» (وصول، رسیدن) و ماده «ادی» (اداء، ادا کردن) نزدیک است. ▫️تفاوتش با ماده وصل بیان شد؛ ▫️تفاوت ابلاغ با ادا کردن هم در این است که در «ادا» کردن تاکید بر این است که مطلب آن گونه که سزاوار است برسد، اما در «ابلاغ» رساندن چیزی است که در آن نوعی فهماندن هم در کار باشد، و «بلاغت» هم از همین ماده است و به معنای «رساندن معنا به نفس است در بهترین صورت ممکن». 🔖جلسه 413 http://yekaye.ir/al-anbiaa-21-106/ @yekaye

🔹«مُبين» قبلا بیان شد که ▪️«مبین» از ریشه «بین» است. کلمه «بین» (که در زبان فارسی هم رایج است) از کلماتی است که اصطلاحا از اضداد است؛ یعنی هم به معنای «فصل» (فاصله و جدایی) به کار می‌رود و هم به معنای «وصل» (اتصال و به هم رسیدن). ▪️«بیان» به معنی آشکار کردن است و به کلام از این جهت بیان می‌گویند که آشکارکننده مافی‌الضمیر است و با توجه به ریشه کلمه، برخی گفته‌اند بیان به معنای آشکار کردن بعد از ابهام و اجمال است و به کلام از این جهت بیان می‌گویند که در آن انسان باید با جدا کردن کلمات و سپس اتصال برقرار کردن بین آنها مراد مبهم خود را آشکار کند. ▪️ «بیِّنه» [= دلیل] هم از همین ریشه و به معنای چیزی است که دلالت کاملا آشکار داشته باشد. 🔖جلسه 114 http://yekaye.ir/ash-shuara-026-195/ @yekaye

☀️1) روایت شده است که شخصی از امام صادق ع استفتایی کرد؛ و فتوایی که ایشان داد برخلاف چیزی بود که او دوست داشت. امام صادق ع ناراحتی را در رخسار او دید: فرمود: ای فلانی! بر سخن حق صبر کن، که هیچکس نیست که بر سخن حق صبر کرده باشد مگر اینکه خداوند در عوضش آنچه را برای او بهتر است به او می‌دهد. 📚مجموعة ورام، ج1، ص: 17 ابْنُ أَبِي سَمَّاكٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ إِنَّهُ اسْتَفْتَاهُ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْجَبَلِ فَأَفْتَاهُ بِخِلَافِ مَا يُحِبُّ فَرَأَى أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْكَرَاهَةَ فِيهِ فَقَالَ: يَا هَذَا اصْبِرْ عَلَى الْحَقِّ فَإِنَّهُ لَمْ يَصْبِرْ أَحَدٌ قَطُّ عَلَى الْحَقِّ إِلَّا عَوَّضَهُ اللَّهُ مَا هُوَ خَيْرٌ لَه. @yekaye

☀️2) حدیثی از امام صادق ع روایت شده است که توضیح می‌دهند که جبرئیل سفارش‌نامه‌ای را مهر و موم شده از جانب خداوند به پیامبر اکرم ص داد؛ و ایشان آن را به حضرت علی ع و او نیز به امام بعدی خود می‌داد و هر امامی مُهر از قسمت مربوط به خود برمی‌گرفت و بقیه را همان طور مهر و موم شده به امام بعدی می‌داد؛ در فرازی از این روایت آمده است: پس هنگامی که علی بن الحسین [امام سجاد] ع از دنیا رفت آن را به محمد بن علی [امام باقر] ع داد و ایشان نیز مهر پنجم را برگرفت و در آن یافت که: «کتاب خداوند متعال را تفسیر کن و پدرت را تصدیق فرما و پسرت را میراث‌دار خود قرار بده و با امت مدارا کن و به حق خداوند عز و جل قیام فرما و حق را بگو خواه در خوف باشی یا در امنیت؛ و از کسی جز خداوند مترس»؛ و او چنین کرد ... 📚الكافي، ج1، ص280؛ الغيبة للنعماني، ص 53 مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى وَ الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ [الحسن] بْنِ عَلِيٍّ عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ مِهْرَانَ عَنْ أَبِي جَمِيلَةَ عَنْ مُعَاذِ بْنِ كَثِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: إِنَّ الْوَصِيَّةَ نَزَلَتْ مِنَ السَّمَاءِ عَلَى مُحَمَّدٍ كِتَاباً لَمْ يُنْزَلْ عَلَى مُحَمَّدٍ ص كِتَابٌ مَخْتُومٌ إِلَّا الْوَصِيَّةُ ... فَلَمَّا تُوُفِّيَ [عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع] وَ مَضَى دَفَعَهَا إِلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ ع فَفَتَحَ الْخَاتَمَ الْخَامِسَ فَوَجَدَ فِيهَا أَنْ فَسِّرْ كِتَابَ اللَّهِ تَعَالَى وَ صَدِّقْ أَبَاكَ وَ وَرِّثِ ابْنَكَ وَ اصْطَنِعِ الْأُمَّةَ وَ قُمْ بِحَقِّ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قُلِ الْحَقَ فِي الْخَوْفِ وَ الْأَمْنِ وَ لَا تَخْشَ إِلَّا اللَّهَ فَفَعَلَ ... @yekaye

☀️3) عبدالحمید بن ابی‌دیلم می‌گوید: امام صادق ع فرمود: عبدالحمید! همانا خداوند را رسولانی است که آشکارکننده‌اند [رسالت خود را آشکارا بیان می‌کنند] و رسولانی است که مخفی‌کننده‌اند [رسالت خود را مخفیانه و بدون اعلام عمومی انجام می‌دهند] پس هرگاه از خداوند به حق آن رسولان آشکار چیزی را درخواست کردی، به حق آن رسولان مخفی هم درخواستت را ابراز کن ... 📚كمال الدين و تمام النعمة، ج1، ص21 حَدَّثَنَا أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ الْبَرْقِيُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ جَرِيرٍ عَنْ عَبْدِ الْحَمِيدِ بْنِ أَبِي الدَّيْلَمِ قَالَ قَالَ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ع يَا عَبْدَ الْحَمِيدِ إِنَّ لِلَّهِ رُسُلًا مُسْتَعْلِنِينَ وَ رُسُلًا مُسْتَخْفِينَ فَإِذَا سَأَلْتَهُ بِحَقِّ الْمُسْتَعْلِنِينَ فَسَلْهُ بِحَقِّ الْمُسْتَخْفِينَ ... @yekaye

. 1⃣ «وَ ما عَلَيْنا إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبينُ» وظیفه اصلی پیامبران این است که سخن خدا را به طور واضح و آشکار به مخاطب برسانند؛ اینکه آنان ایمان بیاورند یا نیاورند، برعهده پیامبران نیست و آنها در قبال ایمان نیاوردن مردم مسؤول نیستند❗️ 💠 ثمره #اجتماعی وقتی پیامبران درباره ایمان نیاوردن مردم مسئول نیستند، به طریق اولی مبلغان دین نیز مسؤل نییستند. مهم این است که آنان وظیفه خود را درست انجام دهند؛ اما دلهای مردم به دست خداست و خود افرادند که مسؤول ایمان آوردن یا نیاوردن خویش اند، نه مبلغان دین. در نتیجه، 🔺برای سنجش میزان انجام وظیفه یک مبلغ دینی و مقایسه اینکه کدامیک کارش را درست‌تر انجام داده است،، نمی‌توان تعداد ایمان آورندگان را معیار قرار داد. 🔺 مقایسه تعداد کسانی که توسط حضرت ابراهیم ع ایمان آوردند با کسانی از قوم یونس که ایمان آوردند شاهد خوبی بر این مدعاست. @yekaye

. 2⃣ «إِذْ أَرْسَلْنا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُما فَعَزَّزْنا بِثالِثٍ ... إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ تَكْذِبُونَ ... وَ ما عَلَيْنا إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبينُ» در بحث از آیه 15 (جلسه 762، تدبر9 https://eitaa.com/yekaye/1352 )‌ اشاره شد که: «عزت بخشیدن و یاری خداوند لزوما به این معنا نیست که حتما پیروزی ظاهری به دست آید.» 🔹اکنون می‌افزاییم، این ثمره نداشتن در ظاهر، به این معنا نیست که واقعا ثمره‌ای بر کار افراد مترتب نشده است. همین که شخص انجام وظیفه‌ خویش را درست و در حد توانش انجام دهد، به هدف خود رسیده است. 💠 ثمره #اخلاقی گاه در مسیری تلاشمان را مضاعف می‌کنیم اما در ظاهر ثمره‌ای که می‌خواهیم نمی‌رسد؛ اگر واقعا این تلاشمان در راه خدا بوده باشد، به ثمره‌ای که باید بدان می‌رسیدیم، رسیده‌ایم. @yekaye

. 3⃣ «وَ ما عَلَيْنا إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبينُ» ابلاغ و رسانیدن پیام دین، باید به نحو کاملا روشنگرانه و واضح باشد تا حجت بر مخاطب تمام شود. 💠ثمره #اجتماعی اگر پیام دین به نحو واضح و آشکاری به دست مردمانی نرسد و آنان بدین جهت دین حق را نپذیرفته باشند، اصطلاحا جاهل قاصر هستند، نه کافری که سزاوار جهنم است. @yekaye

. 4⃣ «وَ ما عَلَيْنا إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبينُ» پیامبران صرفا وظیفه تذکر دادن نداشتند بلکه وظیفه رساندن پیام هم داشتند. 💠ثمره #دین‌شناسی دین صرفا تذکر به اخلاقیات و مطالبی که می‌دانیم نیست، بلکه حاوی مطالب جدیدی هم هست که نمی‌دانیم و باید از آنها مطلع شویم؛ و این نشان می‌دهد عباراتی نظیر «إِنَّما أَنْتَ مُذَكِّر» (غاشیه/21) 🔹 یا صرفا تاکید است، نه حصر؛ 🔹و یا اگر حصر باشد، حصر ناظر به وضعیت خاصی است (مثلا ناظر به سیطره نداشتن پیامبر ص بر آنان، چنانکه در آیه بعد از آن فرمود: لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِر)، نه حصر مطلق. @yekaye

. 5⃣ «وَ ما عَلَيْنا إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبينُ» ⁉️شبهه آیا اینکه وظیفه پیامبران را منحصر در ابلاغ کرده، نتیجه نمی‌شود که حکومت کردن جزء وظایف آنان نیست؟ 💠پاسخ حصر در هر موقعیتی به فراخور خود آن است. اینجا مقام بحث این است که اگر عده‌ای پیامبران را تکذیب کردند پیامبران مقصر نیستند؛ چنانکه در تدبر قبل هم گذشت که حصر در مورد «تذکردهنده بودن پیامبر» مطلق نیست. https://eitaa.com/yekaye/1385 اینکه بخواهیم این حصر را به عرصه‌های دیگر تسری دهیم باید دلیل داشته باشیم، و در اینجا نه‌تنها دلیلی در کار نیست، بلکه آیات متعدد دیگری که دستور به اطاعت مطلق از پیامبران داده و دعوت آنان به برقراری عدالت و ... همگی نشان می‌دهد که تلاش برای برقراری حکومت الهی هم جزء وظایف آنان بوده است. ▪️توضیح بیشتر در بحث از آیه «إِنْ أَنْتَ إِلاَّ نَذيرٌ» (فاطر/23) گذشت. 🔖 (جلسه723 تدبر2 http://yekaye.ir/al-fater-35-23/ ) @yekaye