eitaa logo
💗 حاج احمد 💗
283 دنبال‌کننده
17.3هزار عکس
3هزار ویدیو
42 فایل
❇ #حاج_احمد_متوسلیان ، فرماندۀ شجاع و دلیر تیپ ۲۷ محمد رسول الله (ص) در تیرماه سال ۶۱ به همراه سه تن از همراهانش ، در جایی از تاریخ گم شد. @haj_ahmad : ارتباط با ما
مشاهده در ایتا
دانلود
😂 ؟؟؟ 😥 😖 😞 😩 "نصرت الله غریب" ، همان هم بازی دوران کودکی است که اگر کتاب زندگیش را ورق بزنی، پر است از خاطرات دوران جنگ که هر کدام برای خودشان حکایتی دارد. ⬇ "نصرت الله غریب" ، در گفتو گو اختصاصی خود با از دوران زندگی و خاطرات خود با گفت. از ای که  هیچ گاه حتی در شرایط سخت هم از روی لبانش پاک نشد و تا آخرین لحظه در این جنگ باقی ماند. سرانجام در ۱۳ تیر ماه سال ۱۳۶۵ در ، آزادسازی ، شهد شیرین را نوشید. ✅ ⬅ ⬅ نامردها کجا میروید ↘ در ، ، برف سنگینی آمده بود. به بالای ارتفاعات رفتیم. همین طور که مسیر را طی می کردیم، ناگهان احساس کردم که افتاد. دیدم شروع به لرزیدن کرد. انگار غش کرده بود. همه بچه ها نگران و سراسیمه خودشان را بالای سرش رساندند. همه ما نگران که در عین ناباوری ، ه بلند شد و شروع کرد به .😁😁 ما همین طور او را نگاه می کردیم. ✅ این موضوع در کوچه های ذهنمان چند باری تکرار شد. ✅ یک بار دیگر در ، خمپاره ای در اطراف فرود آمد. روی زمین افتاد و شروع کرد به نال و فریاد زدن. بچه ها به واسطه کارهایی که انجام داده بود، باور نمی کردند که زخمی شده باشد. من گفتم: " بچه ها ولش کنید. این دوباره دروغ میگه". اما هم چنان صدای فریاد به گوش می رسید که " نامردها کجا میرید". ما همچنان اهمیتی بهش نمی دادیم. گفتم: "دوباره رضا می خواهد ما را دست بندازد. کارش همین است." اما یکدفعه دیدیم که واقعاً چهار دست و پا راه می آید. برگشتیم، متوجه شدیم که وقتی خمپاره افتاده است، خاک به سر و صورت و چشمانش پاشیده. صورتش دیده نمی شد. من یک آن احساس کردم که  ترکش  به چشمانش اصابت کرده و نابینا شده است. همچنان ناله کنان فریاد می زد، "دیدید نامردا دروغ نمی گم". Https://Eitaa.com/yousof_e_moghavemat
🍁 🍃 🌺 🌺 🌺 قرار بود برویم ، را فتح کنیم. زمستان بود. چهار پنج بار عملیات کردیم اما موفق نشدیم. در عملیات قبلی هم به خاطر همین پاسگاه شیخان بود که شکست خورده بودیم. می رفتیم و شکست می خوردیم و برمی گشتیم. نیروها همه کم آورده بودند. از طرفی هوا هم خراب شده بود. همه خسته بودند و می گفتند: «ما دیگه جلو نمی‌ریم. چندبار رفتیم، نمیشه. دست نیافتنیه، دیگه نمیاین.» با همان همیشگی اش ، شروع کرد به حرف زدن و گفت: «ما مأمور به انجام وظیفه ایم، حالا در این راه اگه بشیم هم شدیم دیگه. مگه شما از اون چریک های فلسطینی کم ترین که ۳۵ بار عملیات کردن و شکست خوردن و باز مجدداً از نو عملیات رو شروع کردن؟» چنان مثال های و هیجان انگیزی آورد که بعد از تمام شدن حرف هایش همه اعلام کردند: « .» این طوری نه تنها نیروها را مجاب به ماندن، بلکه روحیۀ آنها را نیز چند برابر کرد. رفتیم و موفق شدیم و توانستیم به هدف مورد نظرمان نیز برسیم. ⚫ راوی : مجید حامدیان - برگرفته از کتاب Eitaa.com/yousof_e_moghavemat
چشـم مـن با دیـدن روی شــما #روشـن مـے شـود.. ای همـیشہ باعـث #لبخنـد مـن... #حاج_احمد_متوسلیان Eitta.com/yousof_e_moghavemat
👤 😒 💌 ✅ مرد از پشتِ در پرسید: «کیه؟» محکم گفت: «در را باز کن.» در باز شد. پرسید: «با کی کار دارین؟» گفت: «با تو.» و ادامه داد "بچه ها، بیایید تو." مرد حیران نگاه کرد. او را هل داد و داخل شد. بلند گفت: «همه جای خانه را خوب بگردید.» مرد جلو آمد و را هل داد. عقب عقب رفت و پایش به سطل زبالۀ قرمز رنگ کنارِ در خورد. مگس های سبز رنگ وزوزکنان به پرواز درآمدند. مرد فریاد کشید: «شما چکار به خانۀ من دارید؟» گفت: «همین جا، کنار دیوار بایست.» مرد خواست جلو بیاید که محکم مچ دستش را چسبید. مرد بلند گفت: «من از شما شکایت می کنم. شما بی اجازه به خانۀ ما آمدید. شما...» این بار محکم گفت: «ساکت!» صدای مرد بُرید. یکی از طبقه دوم گفت: «اینجا چیزی نیست.» گفت: «باز هم بگردید.» چشمان مرد داشت از حدقه بیرون می زد. این بار با صدایی لرزان گفت: «به خدا من جاسوس نیستم. من با آمریکایی‌ها تماس ندارم...» گفت: «تو کانالهای کولر را هم بگردید.» مرد عصبانی فریاد کشید: «مگر من چکار کرده ام که با من اینطور رفتار می کنید. شما حق ندارید...» کسانی که خانه را جستجو می کردند، دست خالی برگشتند و جلوی ایستادند. ناامید بودند. پرسید "نبود؟" گفتند: «نه! نبود.» مرد که خوشحال به نظر می رسید، قیافۀ حق به جانبی گرفت و گفت: «می دهم پدرتان را دربیاورند. شما به چه حقی...» برگشت و با عصبانیت نگاهش کرد. گفت: «راستش را بگو، مدارک را کجا گذاشتی؟» مرد فریاد زد: "چه مدارکی؟ شما از چه صحبت می کنید، معلوم هست؟" همه ناامید بودند. مرد گفت: «زود از خانۀ من بزنید به چاک.» بعد آنها را به طرف در خروجی هل داد. می خواست زودتر بیرونشان کند. تو فکر بود. آمدند توی خیابان. ناگهان فکری به ذهن رسید. لبخندی زد و تند برگشت. مرد انگار که فکر را خوانده باشد، بر خود لرزید. مرد را از جلوی در کنار زد و گفت: «ببخشید! فقط چند لحظه...» بعد یک راست به طرف سطل آشغال رفت. رنگ از چهرۀ مرد پرید. آستین هایش را بالا زد و دست تو سطل برد. دستش به چیزی خورد. ناگهان یکی فریاد زد: «بگیریدش...فرار کرد...» احمد بسته را بیرون آورد. توی آن، یک بود و مقداری کاغذ که در پارچه ای بسته بودند. زد. مرد را کشان کشان بردند.😃 📔 با اختصار از کتاب ، نوشته «حسین نیری» @yousof_e_moghavemat
#صبح.... انعکاس #لبخند شماست بخندید تا زمین نفس بکشد... #شهدا نگاهتان را از ما دریغ نکنید... #شهدا_جوانان_مومن_انقلابی صبحتون شهدایی @yousof_e_moghavemat
💗 حاج احمد 💗
😂 ؟؟؟ 😥 😖 😞 😩 "نصرت الله غریب" ، همان هم بازی دوران کودکی است که اگر کتاب زندگیش را ورق بزنی، پر است از خاطرات دوران جنگ که هر کدام برای خودشان حکایتی دارد. "نصرت الله غریب" ، در گفتو گو اختصاصی خود با از دوران زندگی و خاطرات خود با گفت. از ای که  هیچ گاه حتی در شرایط سخت هم از روی لبانش پاک نشد و تا آخرین لحظه در این جنگ باقی ماند. سرانجام در ۱۳ تیر ماه سال ۱۳۶۵ در ، آزادسازی مهران ، شهد شیرین شهادت را نوشید. ⬅ ⬅ نامردها کجا می روید!!!؟ در مریوان، ارتفاعات تته، برف سنگینی آمده بود. به بالای ارتفاعات رفتیم. همین طور که مسیر را طی می کردیم، ناگهان احساس کردم که رضا افتاد. دیدم شروع به لرزیدن کرد. انگار رضا غش کرده بود. همه بچه ها نگران و سراسیمه خودشان را بالای سرش رساندند. همه ما نگران که در عین ناباوری ، بلند شد و شروع کرد به خندیدن.😁😁 ما همین طور او را نگاه می کردیم. این موضوع در کوچه های ذهنمان چند باری تکرار شد. یک بار دیگر در عملیات مسلم ابن عقیل، خمپاره ای در اطراف رضا فرود آمد. روی زمین افتاد و شروع کرد به نال و فریاد زدن. بچه ها به واسطه کارهایی که انجام داده بود، باور نمی کردند که زخمی شده باشد. من گفتم: "بچه ها ولش کنید. این دوباره دروغ میگه". اما هم چنان صدای فریاد رضا به گوش می رسید که " نامردها کجا میرید". ما همچنان اهمیتی بهش نمی دادیم. گفتم: "دوباره رضا می خواهد ما را دست بندازد. کارش همین است." اما یکدفعه دیدیم که واقعاً چهار دست و پا راه می آید. برگشتیم، متوجه شدیم که وقتی خمپاره افتاده است، خاک به سر و صورت و چشمانش پاشیده. صورتش دیده نمی شد. من یک آن احساس کردم که  ترکش  به چشمانش اصابت کرده و نابینا شده است. همچنان ناله کنان فریاد می زد، "دیدید نامردا دروغ نمی گم." 😂 😍 📸 شناسنامه عکس: ( ) بُستان - سال ۱۳۶۳ - حمیدرضا فرزاد در کنار ♡ ♡ @yousof_e_moghavemat
هر صبح باید به آغاز شود شبیه شما ... @yousof_e_moghavemat