eitaa logo
استاد علوی تهرانی
3.5هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
214 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی استاد علوی تهرانی ✅ تلگرام: https://t.me/Fares_ir ✅ سایت: Fares.ir ✅ ادمین کانال: @Fares_Contact ✅ ارتباط با ادمین جهت طرح سؤال و مشاوره از استاد: @Fares_Admin ✅ بنیاد فارِس المومنین: ۳۴ ۳۲ ۹۲ ۶۶ - ۰۲۱ ✅ کد شامد: ۱-۲-۷۳۲۰۹۸-۶۱-۰-۲
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 سلسله مباحث / جلسه ۸ ✅ پیامبر اکرم فرمودند: سرسخت‌ترین و دشمن‌ترین دشمن تو، نفس تو است. یعنی؛ نفس رفیق نیست و اوست. دشمن سرسختی است. همیشه همراه ماست. 💠 امیرالمؤمنین (ع) ‌فرمودند: نفس تو نزدیک‌ترین دشمن است. آن کسیکه را به بیراهه برد، نفس بود. موجودی که می‌تواند شیطان را به بکشاند، بعضی از دشمنی‌هایش با انسان، همراه با شیطان است. یعنی هر دو همراه با هم، انسان را گمراه می‌کنند. ✳️ نحوه‌ی دشمنی نفس به چند طریق است: 1️⃣ توجیه‌گری، یعنی برای کار خلاف خود دلیل بتراشد. مثلا توجیه کند که اگر نگیرد، زن و بچّه چه می‌شود؟ یا اگر این مال را کند، نکرده! 📌 نفس انسان، با او (که و است)، همواره در کارها با هم در تعارض هستند. برای این‌که انسان از فشار وجدان خارج شود، توجیه‌گری می‌کند. خداوند در سوره قیامت آیه ۱۴ و ۱۵ می‌فرماید: ... انسان خودش از وضعش آگاه است هر چند (در ظاهر) برای خود عذرهایی بتراشد. 2️⃣ تسویف یعنی امروز و فردا کردن، و کار امروز را به فردا انداختن. امام باقر (ع) می فرمایند: برحذر باشید از امروز و فردا کردن. همانا دریایی است که مردمان در آن غرق می‌شوند. 💠 امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: کسی که توبه‌اش را به فردا می‌اندازد ندارد. همچنین در نامه‌ای به بعضی از خود نوشتند: آنچه را که از عمرت باقی‌مانده است دریاب و تسویف مکن، زیرا گذشتگان به آن سبب هلاک شدند. تکیه بر آرزوها کردند و تسویف نمودند تا آن که ناگهان فرمان (عذاب) خدا رسید در حالی‌که بودند. 3️⃣ نفس جایگاه هر بدی است. نفس موجود قابل اعتمادی نیست و در هر فرصتی ضربه خود را وارد می‌سازد. پس چرا این قدر بی‌خیال هستیم؟ مثل اینکه ما دشمنی به نام نفس نداریم! __________________ حجةالاسلام والمسلمین موضوع: / جلسه ۸ (ع) @Fares_ir
🔴 مجموعه مباحث / جلسه ۳۸ ✅ در وظیفه اول ، جلوگیری از فرقه‌گرایی بود. وظیفه دوم آن‌ها مبارزه با مدعیان دروغین نیابت بود. ⭕️ از حرکت اصیل مهدویت اَشکال مختلفی دارد: 🔸 عده‌ای برای برخی از امامان ادعای مهدی بودن کرده‌اند و معصومین (ع) نیز قائم بودن را از خودشان سلب می‌کردند. 🔸 برای برخی از امامزادگان ادعای مهدی بودن شده است. مثلاً در مورد جناب محمد بن حنفیه فرزند امیرالمؤمنین چنین ادعایی شد. ولی ایشان مخالفت کردند. 🔸 برای برخی از چنین ادعایی شده است. مثلاً در مورد مختار این ادعا شد و ایشان اساساً زیر بار چنین ادعایی نرفتند. 🔸 گاهی برخی اشخاص برای خودشان چنین ادعایی داشتند. مثلاً برادر حضرت رضا (ع) که به زید النار معروف است ادعای می‌کند یا جعفر کذاب برادر حضرت عسکری (ع) این ادعا را داشت. 🔸 گاهی برخی از افراد و اصحاب برای خودشان ادعای مهدویت می‌کردند. ✅ یکی از وظایف نواب، مواجهه و مبارزه با این افراد بود و در عین حال ایجاد حساسیت نمی‌کردند. نواب اربعه، شخصیت‌های کاربردی‌ای بوده‌اند. آنها پاسداران بودند و به زیبایی این کار را انجام دادند و و آن‌ها انحراف را به حداقل رساند. ⭕️ در ۶۹ سال غیبت صغری از جمله کسانی که چنین ادعایی داشتند می‌توان به ابومحمد حسن شَریعی، محمد بن نصیر نُمَیری، ابوطاهر محمد بن علی بن هلال، حسین بن منصور حلاج، ابوجعفر محمد بن علی شلمقانی و احمد بن هلال کرخی اشاره کرد. 👈 به دوران معاصر هم این ادعا کشیده شده است. شخصی به نام علی‌محمد باب که معاصر بود، این ادعا را داشت و را به راه انداخت. امیرکبیر او را مهار و اعدام کرد و ریشه را خشکاند. بعد از آن به وجود آمد. در روزگار کنونی هم عده‌ای در کشور عراق این ادعا را کرده‌اند. 📌 در سال ۲۰۰۶ میلادی جنبش مذهبی نظامی‌ای در اطراف نجف پیدا شد به نام جند السماء یا جیش الرعب. رهبری این گروه را دو نفر به عهده گرفتند، یکی احمدکاظم معروف به ضیاء و یکی هم سامر بوقمرة معروف به کاظم عبدالزهراء. نفر اول خودش را علی بن ابیطالب نامید و طرفدارانش او را مهدی منتظر نامیدند. هدفشان این بود که روز به نجف اشرف حمله کنند و آن را تصرف کنند. گروه دیگر، جنبش احمد اسماعیل است که به احمد الحسن معروف است. او خودش را یمانی می‌دانست و می‌گفت من سفیر امام هستم. بعد هم ادعا کرد که من فرزند و امام هستم. سومین نفر سیدمحمود حسنی است. او در سال ۱۴۲۵ هجری قمری ادعایش را مطرح کرد. محیط کارش در است. خودش را سید حسنی می‌داند. 🔆 دلیل تمام این انحرافات از غیبت صغری تا کنون است. 👈 نحوه مواجهه با در دوران غیبت صغری دو مرحله داشت؛ اول نواب اربعه آن‌ها را می‌کردند. سپس از ناحیه مقدسه امام (ع) تأیید این مبارزه صادر می‌شد. 💠 امام زمان در توقیعی تمام کسانی که در غیبت صغری چنین ادعایی کردند را تکذیب می‌کنند: «أَعْلِمْهُمْ تَوَلَّاكُمُ اللَّهُ أَنَّنَا فِي التَّوَقِّي وَ الْمُحَاذَرَةِ مِنْهُ عَلَى مِثْلِ مَا كُنَّا عَلَيْهِ مِمَّنْ تَقَدَّمَهُ مِنْ نُظَرَائِهِ مِنَ الشَّرِيعِيِّ وَ النُّمَيْرِيِّ وَ الْهِلَالِيِّ وَ الْبِلَالِيِّ وَ غَيْرِهِمْ؛ خدا سرپرستی شما را به عهده بگیرد؛ به آن‌ها اعلام کن که ما از او بر حذر و در فاصله هستیم همانگونه که از مدعیان دروغین پیش از او یعنی شریعی و نمیری و هلالی و بلالی بر حذر بودیم.» 👈 بر حذر هستیم یعنی هیچ رابطه‌ای با آن‌ها نداریم. 🖌 نکته جالب این توقیع این است که حضرت اسم همه را آورده‌اند جز حلاج و در مورد او تعبیر به غَيْرِهِمْ نموده‌اند. 📚 شیخ طوسی در کتاب الغیبة می‌فرماید: حسین بن منصور حلاج اصلاً موقعیت آن چهار نفر را نداشت. او آدمی بود که در میان به عنوان معروف بود و خود مردم با او میانه‌ای نداشتند که حضرت اصلاً اسم او را نیاوردند. _______________ حجةالاسلام و المسلمین گزیده جلسه ۳۸، @Fares_ir
🔴 مجموعه مباحث / جلسه ۴۶ ✅ آیا در دوران ملاقات اختیاری با امام عصر (ع) امکان دارد؟ 🔆 پیش از پاسخ به این مسئله باید چند نکته مطرح شود: 🔹 ما نیست، بلکه است. 📚 مرحوم آیت الله فاضل لنکرانی می‌‌گویند: «نباید این مطلب را در گسترش دهیم که باید بیابان‌‌ها و کوه و دشت را طی کنیم تا حضرت را ببینیم. خود حضرت نیز فرموده‌‌اند هر کس را که ادعای مشاهده کرد، کنید. اصلاً ما نیاز به این حرف‌‌ها نداریم. آنچه وظیفه ما و همه و دوستداران آن حضرت است، اشاعه صحیح مهدویت و مهدی‌‌زیستی و ترویج افکار ائمه است» 🔹 ممکن است عده‌‌ای در دوره غیبت کبری مورد عنایت امام عصر (ع) قرار بگیرند. 📚 مرحوم سید مرتضی می‌‌گوید: «ممتنع نیست که برای برخی دوستانش آشکار شود یعنی افرادی که از سوی آنها ترسی وجود ندارد» 👈 مثل سید بحر العلوم و علامه حلی و سید ابوالحسن اصفهانی که شخصیت این‌ها معلوم است. از آن‌ها ترسی نیست. 🔸ابتدا باید ببینیم ارتباط به چه معنایی است. چون بعضی از معانی ارتباط از بحث ما خارج است. 📌 ارتباط پنج معنا دارد: 🖌 نخست: رؤیت امام بدون شناخت ایشان. 👈 این حالت از بحث ما خارج است. 🖌 ملاقات حضوری. 🔸 یعنی امام را ببیند و در حین ملاقات ایشان را بشناسد و و داشته باشد که امام است و این ملاقات از طرف خود انسان اتفاق بیفتد، نه از سوی امام. 👈 این معنا در بحث ما هست. 🖌 فیض حضور؛ یعنی شخص در محضر امام است. حین دیدار حضرت را می‌‌شناسد. با امام مکالمه دارد و امام (ع) در این مکالمه به او رهنمودهایی می‌‌دهد. یعنی با حضرت به گفتگو می‌پردازد. 👈 این معنا نیز جزء محل بحث ماست. 🖌 ؛ یعنی انسان به سوی حضرت حق باشد. همواره در حال با است. این افراد می‌‌توانند مدعی ملاقات با حضرت حق شوند. ⭕️ منظور از سالک إلی الحق، و ابن‌عربی و جناب صدرالمتألهین نیست. 🔆 ملاک سالک بودن را باید (ع) بدهند. سالک إلی الحق، است که پیامبر (ص) فرمودند او از ما اهل بیت (ع) است. منظور جناب (ع) و ابوخالد کابلی است. این اولیاء خدا می‌‌توانند خدمت امام برسند ولی از آن حرفی نمی‌‌زنند. ✳️ وهب‌بن‌عمرو از بزرگان اصحاب امام صادق (ع) است. در میان امام به جایی رسید که هارون‌الرشید او را به عنوان مفتی انتخاب کرد. او را به بغداد بردند تا بر کرسی بنشیند. روزی فتوای قتل امام کاظم (ع) را از او خواستند. شرفیاب محضر موسی بن جعفر (ع) شد و از ایشان خواست. حضرت به او فرمودند: خودت را به دیوانگی بزن. این شخص پس از آن تبدیل به شد. او ولی خداست که برای حفظ دینش خودش را به دیوانگی زد. او برای اینکه جان امام را حفظ کند، خودش را به دیوانگی زد. 📌 این‌ها می‌‌توانند امام عصر (ع) را ببینند. 👈 این حالت نیز جزء بحث ما نیست. 🖌 ارتباط با امام در عالم رؤیا و خواب. 👈 این حالت هم از بحث ما خارج است. ✅ بنابراین بحث ما در مورد معنای دوم و سوم است. در این مسئله دو مبنا وجود دارد. یکی از آن دو مبنا، نظریه و دیدگاه از شیخ مفید، نعمانی، کاشف الغطاء و جناب فیض کاشانی است. این بزرگواران می‌گویند چنین نوعی از ملاقات امکان ندارد و به برخی از روایات استناد کرده‌‌اند. ___________ حجةالاسلام و المسلمین گزیده جلسه ۴۶، @Fares_ir