eitaa logo
سیاه‌مشق | سید محمدحسین دعائی
207 دنبال‌کننده
605 عکس
222 ویدیو
5 فایل
عضوی کوچک از جامعه حوزویان مشغول به تدریس، تحقیق و تبلیغ در جبهه انقلاب اسلامی مسئول قرارگاه مکتب توحید درگاه ارتباط: @SmhDoaei
مشاهده در ایتا
دانلود
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔰 منبر رحلت حضرت زینب کبری سلام الله علیها 🗓 رجب ۱۴۴۴ قمری / بهمن ۱۴۰۱ شمسی 📍 هیئت متوسلین به حضرت رقیه سلام الله علیها 🎙 سید محمدحسین دعائی 📝 خلاصۀ مطالب: 🔸 بزرگداشت اعیاد و وفیات اهل بیت علیهم السلام، بدون الگوگیری از آنان در ابعاد مختلف زندگی، انسان را به قلۀ سعادت نمی‌رساند. 🔹 اگر بخواهیم روز رحلت حضرت زینب سلام الله علیها را در تقویم نامگذاری کنیم، شاید بهترین نام، «روز صبر و بصیرت» یا «روز جهاد تبیین» باشد. 🔸 اگر روضۀ حضرت زینب سلام الله علیها را می‌خوانیم، خطبۀ آن حضرت را هم بخوانیم. 🔹 برای حضور موفق در میدان جهاد تبیین، علاوه بر لوازم حضور در میدان جهاد نظامی، به «قوۀ فهم» و «قدرت تحلیل» هم نیاز است. 🔸 بدون برخورداری از «صبر» و «بصیرت»، علمداری در راه خدا ممکن نیست. 🔹 نمی‌شود در دهۀ فجر، برای حضرت زینب سلام الله علیها عزاداری کرد، اما از اهمیت انقلاب اسلامی و نقش آن در برافراشته ماندن پرچم ولایت سخن نگفت. 🔸 ان شاء الله بتوانیم با الگوگیری از حضرت زینب سلام الله علیها، تا آخر پای پرچم انقلاب که پرچم توحید، اسلام و قرآن است بمانیم و آن را به حضرت ولی عصر ارواحنا فداه تحویل دهیم. 🏷 🆔 @Smh_Doaei
🔰 «خون سلیمانی» و «حنای اشتری» ▪️ نقدی بر مبنا، رویکرد و روش وحید اشتری در مسیر عدالتخواهی ✍️ سید محمدحسین دعائی ۱. بدون‌شک مدیرانی که «به بهانۀ مبارزه با اسرائیل» به مردم «ظلم» کرده و «با پوشش استکبارستیزی» به «سوء استفاده از قدرت» می‌پردازند «فاسد» هستند؛ اما: ۲. تعداد چنین مدیران فاسدی، نه تنها از تعداد مدیران سالم، بلکه از تعداد آن مدیران فاسدی که اتفاقا طرفدار «مذاکره با آمریکا و عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونسیتی» هستند نیز کم‌تر است. ۳. با هیچ منطقی نمی‌توان این مدیران فاسد را مساوی با «نظام اسلامی» دانست و به‌خاطر خطای آنان، پافشاری نظام اسلامی بر «آرمان استکبارستیزی» را به نقد کشید. ۴. اگر قرار باشد مبارزه با آمریکا و اسرائیل و دم‌زدن از آن را بر «عدم هرگونه ظلمی در داخل نظام» منوط کنیم، هیچ‌وقت نوبت به این مبارزه نخواهد رسید؛ زیرا در بهترین شرائط نیز بالاخره ظلم‌هایی وجود خواهند داشت. ۵. اساسا دوگانه «استکبارستیزی ـ عدالتخواهی» یک دوگانه انحرافی است. یعنی نه می‌توان به‌بهانه استکبارستیزی، عدالتخواهی را به مسلخ برد و نه می‌توان به‌خاطر عدالتخواهی، استکبارستیزی را تعطیل کرد. ۶. بزرگ‌نمایی ظلم‌های داخلی، فروکاست ظلم‌های بین‌المللی و در نتیجه، تأکید بر «هم‌عرض‌بودن ظلم اسرائیل با سیلی‌زدن به صورت یک سرباز» یا نتیجه «کج‌فهمی» است یا نشانه «بدخواهی»؛ که در هر دو صورت، خروجی یک چیز است: «تضعیف نظام اسلامی» و هموار شدن مسیر برای ظلم‌های داخلی و خارجی بیشتر. ۷. کسی که نه می‌تواند «نفس مقدس و متعالی نظام اسلامی» را از «افعال برخی مدیران فاسد» تفکیک کند و نه می‌تواند بفهمد که به‌معنای واقعی کلمه، حفظ و تقویت آن نفس مقدس و متعالی، بر هر چیزی اولویت دارد، کاملا طبیعی است که تمام «مصالح واقعی امت اسلامی» را به پای فهم غلط و منافع خیالی خود ذبح کند. ۸. همان‌طور که سکوت در مقابل یک ظلم بد است، جابه‌جا کردن اولویت‌ها، ضریب‌دادن‌های غیرواقعی و بالابردن هزینه‌ها در مبارزه با ظلم هم بد است؛ بلکه بدتر. ۹. این‌که بخشی از «عموم مردم» به‌خاطر مشکلات معیشتی، مشاهده فساد برخی مدیران و ضعف قوۀ تحلیل، برآشفته و به آرمان استکبارستیزی بدبین شوند، کاملا طبیعی است. اما این‌که برخی از «خواص مدعی»، به تئوریزه‌کردن این احساس کاذب پرداخته و آن را به «یک جریان سازمان‌یافته اجتماعی» تبدیل کنند، واقعا غیرطبیعی است. ۱۰. راستی! توجه کردید که «روز قدس» نزدیک است؟ ۱۱. خیلی سخت است که هم‌زمان در دو جبهه بجنگی؛ در یک جبهه با آن‌هایی که می‌گویند چرا از «حقوق مردم فلسطین» دم می‌زنی و در جبهه دیگر با آن‌هایی که می‌گویند چرا از «حقوق مردم اوکراین و افغانستان» دم نمی‌زنی. تقسیم کار حساب‌شده‌ای است؛ نه؟ ۱۲. وقتی عده‌ای «در عمل» ثابت کرده‌اند که هم می‌توان از مظلومان کشورهای دیگر دفاع کرد و هم به داد محرومان، دردمندان و مثلا سیل‌زدگان کشور خود رسید، دیگر حرفی برای گفتن نمی‌ماند. آری؛ تا «خون سلیمانی» هست، «حنای اشتری» رنگی ندارد؛ البته به‌شرط آن‌که «جهاد تبیین» را جدی بگیریم. 🏷 🆔 @Smh_Doaei
🔰 این صدای گرفته ▪️ دل‌نوشته‌ای به‌بهانۀ سی‌وچهارمین سالگرد آغاز رهبری حضرت آیة الله خامنه‌ای ✍️ سید محمدحسین دعائی دیروز، پیر پیل‌افکن ما، در هشتاد و چهار سالگی، هفتاد دقیقه در مراسم بزرگداشت رحلت امام بزرگوار سخنرانی کرد و البته صدایش گرفت. می‌خواهم از همین صدای گرفته بنویسم؛ همین صدای گرفته‌ای که شنیدنش دلمان را باز می‌کند؛ همین صدای گرفتۀ راهگشا. صدایی که از سال‌ها تکرار حق گرفته، نه از خستگی. صدایی که گرفتگی‌اش عجین با پختگی است. صدایی که در عین گرفتگی، دروازه‌های حکمت را به روی بشر امروز گشوده است. صدایی که در پیچ و خم کوچه‌های شلوغ دهکدۀ جهانی، حامل پیغام‌های مهمی از هفت شهر عشق است. صدایی که به رغم بدخواهان عنود و حسود، اگرچه گرفته، اما همچنان در جهان طنین‌انداز است. آری؛ این صدای حقیقت، صدای اصالت و صدای معنویت است؛ این صدای انقلاب اسلامی است. صدایی که قرآن‌گونه، غبارروب قلب مؤمنان است و آیینۀ دق منافقان. صدایی که به‌سان نسیم، دل تفتیدۀ مستضعفان را خنک می‌کند. صدایی که همچون گردباد، بساط مستکبران را در هم می‌پیچد. صدایی که درس‌ها داده است، سخن‌ها رانده است، خطبه‌ها خوانده است و یادگارهایی ماندگار آفریده است. صدایی که شجاعت و مظلومیت علوی را، هیبت و حکمت حسنی را و عزت و غربت حسینی را با هم دارد. صدایی که شب‌ها نالیده است و روزها غریده. صدایی که به رنگ خداست. صدایی که هیچ‌وقت کم‌فروشی نکرده؛ چه قبل‌ها ـ در اوج جوانی ـ که لاجرعه گوش را سیراب می‌کرد؛ و چه حالا ـ در پختگی پیری ـ که پیاله‌پیاله می‌نوشاند. آری؛ ما با این صدا بزرگ شده‌ایم. ما ـ جوان‌های انقلاب ـ چهل سال است که داریم با این صدا زندگی می‌کنیم. این صدا، موسیقی متن زندگی ماست. تُن این صدا، طنین این صدا، جوهر این صدا، رنگ این صدا، مردانگی این صدا، پختگی این صدا، ملاحت فارسی این صدا، لحن عربی این صدا، گویش معیار این صدا، لهجۀ خراسانی و آذری این صدا و خلاصه جذابیت و نورانیت این صدا، همۀ عشق ماست. ما در تمام این سال‌ها، با طنازی این صدا خندیده‌ایم و با بغض آن گریسته‌ایم. با وقار آن آرام شده‌ایم و با شور آن به هیجان آمده‌ایم. با طمأنینۀ آن بر بالش امنیت آرمیده‌ایم و با نهیب آن از خواب غفلت پریده‌ایم. با لرزش آن لرزیده‌ایم و در آغوش غرش آن غنوده‌ایم. ما درس دین و دنیا را با این صدا آموخته‌ایم. صدایی که صلابت خمینی و لطافت طباطبائی، در آن به هم رسیده‌اند. صدایی که هم ترنّم عرفان را دارد و هم طنین حماسه را. این صدا شاید گاهی بگیرد، اما هیچ‌وقت گم نمی‌شود؛ چون در حافظۀ تاریخی جهان ثبت است؛ چون صدای سخن عشق است. پس برای همیشه ماندن، باید در این صدا گم شد؛ و شده‌ایم. این صدا ـ این صدای سحرآمیز و خاطره‌انگیز ـ همۀ هویت ماست. این صدا، تصویر حقیقی پروفایل ما در دنیای لبریز از مجاز امروزی است. این صدا، نه فقط صدای ملت ایران، که صدای امت اسلامی است؛ صدای همۀ مظلومان و مستضعفان جهان. آری؛ دیروز این صدا گرفته بود؛ و چرا نگرفته باشد؟ اصلا اگر نگرفته بود تعجب داشت. کسی‌که سال‌هاست حنجره‌اش را خنجر کرده است و تیزی کلامش را بر قلب تاریک اهریمن فرومی‌برد، باید هم صدایش بگیرد. تازه این گرفتگی صدا چه اهمیتی دارد، وقتی پیرنامرد مفلوک و خرفت حاکم بر مثلا ابرقدرت دنیا، تا یک مزخرف نامربوط نگوید یا زمین نخورد، روزش شب نمی‌شود؟ الغرض، گرفتگی صدای رهبر عزیزتر از جان ـ که عمرش دراز و پرچمش همیشه بر فراز باد ـ عجیب نیست؛ بلکه این صافی صداهای ماست که عجیب است. آری؛ باید مجروح جهاد تبیین شد که اجرش از شهادت اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست. 🏷 🆔 @Smh_Doaei
۲۰ رهبر انقلاب در دیدار با حوزویان، گریزی هم به زدند: تبلیغی که خشم دشمن را برانگیخته و به او ضربه می‌زند، بهترین جهاد است. 🆔 @Smh_Doaei
🔰 چند نکته دربارۀ سخنرانی جناب سید حسن نصرالله یک. سخنرانی سید مقاومت، درس عملی بود. این سطح از جامعیت تحلیلی، شگفت‌انگیز است. دو. سید مقاومت، با بلاغت و شجاعت تمام، یک‌تنه و در یک سخنرانی، همۀ تمدن غرب را به محاکمه کشید و حجت را برای کل جامعه بشری تمام کرد. این تراز از هنرنمایی و تأثیرگذاری، مخصوص تربیت‌شدگان مکتب اسلام و دست‌پروردگان انقلاب خمینی است. سه. پرتکرارترین ویژگی‌های رژیم صهیونیستی در کلام سید مقاومت: حماقت و توحش ... چهار. کم‌ترین کارکرد سخنرانی سید مقاومت، روشنگری جهانی و تبیین واقعیت‌های میدانی برای افکار عمومی است. پنج. سخنرانی سید مقاومت باطل السحر رسانه‌ای دشمن بود؛ یک پاتک تبلیغاتی قوی و تأثیرگذار در مقابل پادوهای دروغ‌ساز و شبهه‌پراکن. شش. پیام مهم سید مقاومت برای علاقمندان جبهه مقاومت: باید امیدوار و در عین حال واقع‌بین بود؛ هنوز تا پیروزی نهایی فاصله داریم. این فاصله را باید با ایمان، اخلاص، صبر، پایداری و تلاش پشت سر گذاشت. گامی بلند در مسیر پیروزی است؛ اما نه آخرین گام. هفت. رهبر دلاور و مؤمن عربی، جناب می‌توانست با ملاحظه دل سوخته مؤمنان یا زبان دراز منافقان، طور دیگری سخن بگوید؛ اما عاقلانه بر ضرورت تأکید کرد و کاملا آگاهانه و زیرکانه، برنامه جبهه مقاومت برای آینده جنگ را در پرده‌ای از ابهام باقی گذاشت. هشت. مطمئنا جبهه مقاومت، بعد از سخنرانی سید، با سیل تمسخر و زخم زبان روبرو خواهد شد. تکلیف ما را قرآن مشخص کرده است: و اصبر علی ما یقولون و اهجرهم هجرا جمیلا ... 🆔 @Smh_Doaei
بسم الله الرحمن الرحیم عرض سلام و ادب و احترام خدمت همۀ عزیزان همراه در کانال «سیاه‌مشق» درست یک‌سال پیش در چنین روزی، یعنی روز میلاد باسعادت حضرت زینب کبری سلام الله علیها، این کانال با نیت الگوگیری از آن بانوی صبر و بصیرت و با هدف حرکت در مسیر کار خود را آغاز کرد. در طول این یک‌سال تلاش کردم تا به‌قدر توان و در کنار سایر مسئولیت‌ها و فعالیت‌ها، مواردی که لازم و مفید می‌دانم را در معرض نگاه و نقد شما همراهان قرار داده و به این وسیله، قدمی هرچند کوچک در مسیر ـ به‌عنوان اولویت کاری حوزویان ـ بردارم. حال در این حرکت، وظیفۀ خود می‌دانم که هم خداوند متعال را بابت توفیق انجام وظیفه سپاس گفته و هم از آن رب رحیم بابت قصورات و تقصیرات خود پوزش بخواهم. هم‌چنین از همۀ شما عزیزان تقاضا دارم که هر انتقاد یا پیشنهادی نسبت به فعالیت کانال در این یک‌سال دارید، از این بنده دریغ نکرده و با طرح آن‌ها به تعالی کار کمک کنید. با تشکر سید محمدحسین دعائی 🆔 @Smh_Doaei
🔰 رهبر معظم انقلاب، حضرت آیة الله خامنه‌ای مدّ ظلّه العالی: 🔸 نکته‌ی مهمّ دیگر در زندگی این بزرگوار [یعنی حضرت زینب سلام الله علیها] که آن هم باز نشانه‌ی تدبیر است، این است که این بزرگوار را، جهاد روایت را راه انداخت؛ نگذاشت و فرصت نداد که روایت دشمن از حادثه غلبه پیدا کند؛ کاری کرد که روایت او بر افکار عمومی غلبه پیدا کند. حالا تا امروز روایت زینب کبریٰ سلام الله علیها از حادثه‌ی عاشورا در تاریخ مانده، [امّا] در همان زمان هم تأثیر گذاشت در شام، در کوفه، در مجموعه‌ی سالهای حکومت اموی و منتهی شد به ساقط شدن حکومت اموی. 🔹 ببینید! این درس است؛ این همان حرفی است که بنده همیشه میگویم: شما روایت کنید حقایق جامعه‌ی خودتان و کشور خودتان و انقلابتان را. شما اگر روایت نکنید، دشمن روایت میکند؛ شما اگر انقلاب را روایت نکنید، دشمن روایت میکند؛ شما اگر حادثه‌ی دفاع مقدّس را روایت نکنید، دشمن روایت میکند، هر جور دلش میخواهد؛ توجیه میکند، دروغ میگوید [آن هم] ۱۸۰ درجه خلاف واقع؛ جای ظالم و مظلوم را عوض میکند. شما اگر حادثه‌ی تسخیر لانه‌ی جاسوسی را روایت نکنید - که متأسّفانه نکردیم - دشمن روایت میکند و کرده؛ دشمن روایت کرده، با روایتهای دروغ. 🔸 این کاری است که ما باید انجام بدهیم؛ وظیفه‌ی جوانهای ما است. 📌 بیانات در دیدار پرستاران و خانواده شهدای سلامت ـ ۱۴۰۰٫۹٫۲۱ 🆔 @Smh_Doaei
🔰 عملیات وعدۀ صادق، در انتظار «تبیین» و «تکمیل» ✍️ سید محمدحسین دعائی ۱. حدود یک‌دهه است که رهبر معظم انقلاب، در مناسبت‌های مختلف و به بهانه‌های گوناگون، از ورود جامعۀ بین الملل به یک «پیچ مهم تاریخی» خبر می‌دهند، از شکل‌گیری نظمی نوین در جهان سخن می‌گویند و بر ضرورت آمادگی ایران اسلامی برای عبور موفق از آن پیچ و نقش‌آفرینی در این نظم تأکید می‌کنند؛ خبر، سخن و تأکیدی که تحلیل تفصیلی آن، یکی از مهم‌ترین نیازهای معرفتی امروز ماست. ۲. بدون‌شک افول بلوک تمدنی غرب با سردمداری «آمریکا»، به‌موازات قدرت‌یافتن «ایران» در قلب محور مقاومت، یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های «نظم نوین جهانی» است؛ شاخصه‌ای که می‌توان «عملیات وعدۀ صادق» را مهم‌ترین دلیل صدق آن دانست؛ چنان‌که بعد از این عملیات، دیگر نه فقط تحلیلگران فهیم و رصدپیشگان هوشیار، بلکه حتی بخش قابل‌توجهی از افکار عمومی نیز وجوه شفافی از «ایران قوی» را با همۀ وجود لمس کردند. ۳. هرچند اجمالا می‌بینیم و می‌دانیم که ایران اسلامی با موفقیت در «عملیات وعدۀ صادق» توانست از موازنۀ قدرت در منطقه تعریف متفاوتی ارائه داده و به همۀ بازیگران بین المللی معادلۀ جدیدی را تحمیل کند، اما حقیقت آن است که جز با فاصله‌گرفتن از این نقطۀ عطف تاریخی در محور زمان، نمی‌توان عظمت و اهمیت واقعی آن را دریافت. به بیان دیگر، این آیندگان هستند که می‌توانند درک درستی از واقعیت این عملیات پیدا کرده و به نقش آن در شکل‌گیری «هندسۀ جدید جهان» پی ببرند. ۴. اگر بخواهیم کمی به واقعیت «عملیات وعدۀ صادق» نزدیک شویم، باید اولا عقبۀ آن در گام اول انقلاب را ببینیم و ثانیا فهم شفافی از آثار و ثمرات آن در گام دوم داشته باشیم. این عملیات، نه یک اتفاق ناخواسته، اقدام انفعالی، واکنش ناگهانی یا حرکت کور، بلکه نتیجۀ طبیعی موفقیت رهبر معظم انقلاب در به ثمر رساندن پروژۀ «ایران قوی» است؛ پروژه‌ای که بدون‌شک جایگاه کشور در «نظم جدید جهانی» را تضمین کرده و حرکت انقلاب برای رسیدن به «تمدن نوین اسلامی» را شتاب خواهد داد. آری؛ بعد از عملیات وعدۀ صادق، دیگر اثبات این‌که «نزدیک قله‌ایم» سخت نیست. ۵. مهم‌ترین سؤالی که بعد از «عملیات وعدۀ صادق» باید به آن پاسخ داد این است که: وظیفۀ ما در این مقطع تاریخی چیست؟ در پاسخ به این سؤال به دو مورد می‌توان اشاره کرد: الف. تبیین عملیات: واقعیت آن است که ما نه تنها در روایت موفقیت‌های خود، خلق «پیوست رسانه‌ای» برای آن‌ها و ایجاد ارزش افزودۀ ملی از این طریق ضعیفیم، بلکه حتی نمی‌توانیم جلوی وارونه‌سازی آن‌ها توسط دشمن را هم بگیریم؛ و این همان نقیصه‌ای است که جز با ورود جدی به عرصۀ «جهاد تبیین» و استفادۀ هوشمندانه از ابزار «هنر» ـ همان‌که تأثیرش از موشک و پهپاد بیشتر است ـ جبران نخواهد شد. ب. تکمیل عملیات: جمهوری اسلامی با «عملیات وعدۀ صادق»، هیمنۀ سخت‌افزاری آمریکا و اسرائیل را شکست و به موفقیتی بزرگ دست یافت. اما تا نتواند «هیمنۀ نرم‌افزاری دشمن» را هم بشکند، نه به هدف اصلی خود ـ یعنی تبدیل‌شدن به یک قطب تمدنی ـ دست خواهد یافت و نه می‌تواند انتقام حقیقی شهدایی مثل حاج قاسم عزیز را بگیرد. آری؛ دانشمندان متعهد ایران اسلامی در عرصۀ «علوم فنی»، با راهبری نیروهای نظامی و امنیتی کشور، کار خود را به بهترین شکل ممکن انجام داده‌اند. حال مبادا که دانشمندان عرصۀ «علوم انسانی» در حوزه و دانشگاه، با غفلت از اسلامی‌سازی این علوم و با ناتوانی در حل چالش‌های فرهنگی کشور ـ مثل چالش تحمیلی «حجاب» ـ از این قافلۀ نورانی عقب افتاده و در زمینه‌سازی برای «طلوع خورشید ولایت عظمی ارواحنا فداه» دچار کوتاهی شوند. 🏷 🆔 @Smh_Doaei
🔰 این صدای گرفته ▪️ دل‌نوشته‌ای به‌بهانۀ سی‌وچهارمین سالگرد آغاز رهبری حضرت آیة الله خامنه‌ای ✍️ سید محمدحسین دعائی دیروز، پیر پیل‌افکن ما، در هشتاد و چهار سالگی، هفتاد دقیقه در مراسم بزرگداشت رحلت امام بزرگوار سخنرانی کرد و البته صدایش گرفت. می‌خواهم از همین صدای گرفته بنویسم؛ همین صدای گرفته‌ای که شنیدنش دلمان را باز می‌کند؛ همین صدای گرفتۀ راهگشا. صدایی که از سال‌ها تکرار حق گرفته، نه از خستگی. صدایی که گرفتگی‌اش عجین با پختگی است. صدایی که در عین گرفتگی، دروازه‌های حکمت را به روی بشر امروز گشوده است. صدایی که در پیچ و خم کوچه‌های شلوغ دهکدۀ جهانی، حامل پیغام‌های مهمی از هفت شهر عشق است. صدایی که به رغم بدخواهان عنود و حسود، اگرچه گرفته، اما همچنان در جهان طنین‌انداز است. آری؛ این صدای حقیقت، صدای اصالت و صدای معنویت است؛ این صدای انقلاب اسلامی است. صدایی که قرآن‌گونه، غبارروب قلب مؤمنان است و آیینۀ دق منافقان. صدایی که به‌سان نسیم، دل تفتیدۀ مستضعفان را خنک می‌کند. صدایی که همچون گردباد، بساط مستکبران را در هم می‌پیچد. صدایی که درس‌ها داده است، سخن‌ها رانده است، خطبه‌ها خوانده است و یادگارهایی ماندگار آفریده است. صدایی که شجاعت و مظلومیت علوی را، هیبت و حکمت حسنی را و عزت و غربت حسینی را با هم دارد. صدایی که شب‌ها نالیده است و روزها غریده. صدایی که به رنگ خداست. صدایی که هیچ‌وقت کم‌فروشی نکرده؛ چه قبل‌ها ـ در اوج جوانی ـ که لاجرعه گوش را سیراب می‌کرد؛ و چه حالا ـ در پختگی پیری ـ که پیاله‌پیاله می‌نوشاند. آری؛ ما با این صدا بزرگ شده‌ایم. ما ـ جوان‌های انقلاب ـ چهل سال است که داریم با این صدا زندگی می‌کنیم. این صدا، موسیقی متن زندگی ماست. تُن این صدا، طنین این صدا، جوهر این صدا، رنگ این صدا، مردانگی این صدا، پختگی این صدا، ملاحت فارسی این صدا، لحن عربی این صدا، گویش معیار این صدا، لهجۀ خراسانی و آذری این صدا و خلاصه جذابیت و نورانیت این صدا، همۀ عشق ماست. ما در تمام این سال‌ها، با طنازی این صدا خندیده‌ایم و با بغض آن گریسته‌ایم. با وقار آن آرام شده‌ایم و با شور آن به هیجان آمده‌ایم. با طمأنینۀ آن بر بالش امنیت آرمیده‌ایم و با نهیب آن از خواب غفلت پریده‌ایم. با لرزش آن لرزیده‌ایم و در آغوش غرش آن غنوده‌ایم. ما درس دین و دنیا را با این صدا آموخته‌ایم. صدایی که صلابت خمینی و لطافت طباطبائی، در آن به هم رسیده‌اند. صدایی که هم ترنّم عرفان را دارد و هم طنین حماسه را. این صدا شاید گاهی بگیرد، اما هیچ‌وقت گم نمی‌شود؛ چون در حافظۀ تاریخی جهان ثبت است؛ چون صدای سخن عشق است. پس برای همیشه ماندن، باید در این صدا گم شد؛ و شده‌ایم. این صدا ـ این صدای سحرآمیز و خاطره‌انگیز ـ همۀ هویت ماست. این صدا، تصویر حقیقی پروفایل ما در دنیای لبریز از مجاز امروزی است. این صدا، نه فقط صدای ملت ایران، که صدای امت اسلامی است؛ صدای همۀ مظلومان و مستضعفان جهان. آری؛ دیروز این صدا گرفته بود؛ و چرا نگرفته باشد؟ اصلا اگر نگرفته بود تعجب داشت. کسی‌که سال‌هاست حنجره‌اش را خنجر کرده است و تیزی کلامش را بر قلب تاریک اهریمن فرومی‌برد، باید هم صدایش بگیرد. تازه این گرفتگی صدا چه اهمیتی دارد، وقتی پیرنامرد مفلوک و خرفت حاکم بر مثلا ابرقدرت دنیا، تا یک مزخرف نامربوط نگوید یا زمین نخورد، روزش شب نمی‌شود؟ الغرض، گرفتگی صدای رهبر عزیزتر از جان ـ که عمرش دراز و پرچمش همیشه بر فراز باد ـ عجیب نیست؛ بلکه این صافی صداهای ماست که عجیب است. آری؛ باید مجروح جهاد تبیین شد که اجرش از شهادت اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست. 🏷 🆔 @Smh_Doaei