eitaa logo
سیاه‌مشق | سید محمدحسین دعائی
207 دنبال‌کننده
607 عکس
222 ویدیو
5 فایل
عضوی کوچک از جامعه حوزویان مشغول به تدریس، تحقیق و تبلیغ در جبهه انقلاب اسلامی مسئول قرارگاه مکتب توحید درگاه ارتباط: @SmhDoaei
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💔 امروز تا چشم کار می‌کرد جای تو خالی بود. البته مدت‌هاست که جای تو در کل این دنیا خالی است. آخرین باری که برای اقامۀ نماز عید، به امامت ابرمردی از نسل علی، به مصلی آمده بودی، خیلی آرام و محجوب، اما با صداقت کامل و از عمق وجود، شعار می‌دادی: «ما اهل کوفه نیستیم، علی تنها بماند» و این نه فقط شعار تو، که همۀ معنای زندگی‌ات بود؛ همان که به‌خاطرش بودی؛ همان که به‌خاطرش رفتی؛ همان که به‌خاطرش تکه‌تکه شدی و رفتی؛ آری؛ وصیت‌نامۀ عاشقان صادق، با زندگی‌نامه‌شان مو نمی‌زند. آهای سردارِ سرباز! ما امروز، در قنوت نماز عید، همان چیزی را از خدا خواستیم که تو خواستی: اللهم انی اسئلک خیر ما سئلک به عبادک الصالحون ... یعنی می‌شود به ما هم عیدی بدهند؟ 💔 🆔 @Smh_Doaei
🔰 طرح آیة الله مصباح یزدی برای استقرار شکل جدید مردم‌سالاری دینی ✍️ سید محمدحسین دعائی ۱. هرچند «امام خمینی قدّس سره» در طول دوران نهضت و به‌مناسبت‌های مختلف، مطالب مهمی را دربارۀ ماهیتِ «نظام سیاسی اسلام» و تفاوت‌های آن با دیگر نظام‌های سیاسی بیان کرده و اقدامات مؤثری را نیز در راستای تدوین نقشۀ راه حکومت اسلامی به انجام رسانده بودند، اما به دلائل مختلف، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال ۵۷، تصویر کامل و روشنی از «شکل حکومت اسلامی و جزئیات ساختاری آن» در دست نبود. به همین خاطر، یکی از جدی‌ترین اقداماتی که در همان ماه‌های ابتدائی بعد از پیروزی انقلاب صورت گرفت، عبارت بود از: «تعیین نوع حکومت» توسطِ «رهبران»، «تدوین قانون اساسی کشور» توسطِ «خبرگان» و «تصویب این دو» توسطِ «مردمان»؛ تعیین، تدوین و تصویبی که زمینۀ ورود نهضت از مرحلۀ «انقلاب اسلامی» به مرحلۀ «نظام اسلامی» را فراهم آورد. ۲. البته مثل همۀ مسائل نظری، دربارۀ «شکل حکومت» نیز از همان ابتداء و در بین نخبگان، دیدگاه‌های گوناگونی مطرح بود که با توجه به طبیعت پیچیده و ذات دشوارِ «نظام‌سازی»، شرائط خطیر کشور در ابتداء پیروزی انقلاب و فصل الخطاب بودن نظر ولی فقیه جامع الشرائط در مسائل اختلافی، به بخش قابل‌توجهی از آن‌ها ترتیب اثر داده نشد؛ دیدگاه‌هایی که می‌توان آن‌ها را در نقدهای واردشده به پیش‌نویس قانون اساسی ـ مثل نقدهای بنیادینِ «علامۀ طهرانی رضوان الله علیه» بر آن ـ یا مباحثات شکل‌گرفته در مجلس خبرگان قانون اساسی رصد کرد. ۳. با آن‌که طبق روال مرسوم در همۀ انقلاب‌ها، تلاش برای تثبیت وضع موجود، راهبرد کاملا معقولی است، اما «جوهر دینی و عقلانی موجود در انقلاب» از یک سو و نقش اساسیِ «شکل حکومت» در مسیر دستیابی به آرمان‌ها از سوی دیگر، رهبران انقلاب را بر آن داشته است که علی‌رغم همۀ محدودیت‌ها و در کنار همۀ اولویت‌ها، بر «ضرورت بازنگری در ساختارهای نظام و بازسازی آن‌ها توسط نخبگان» تأکید کنند؛ تأکیدی که زمینۀ لازم برای تحقق عینی این مهم را فراهم آورده است. ۴. یکی از آن نخبگان و متفکرانی که یقینا بیش از دیگران به اهمیتِ «اندیشه‌های بنیادین» ـ از جمله: مباحث مرتبط با «نظام سیاسی اسلام» ـ توجه داشته و بخش عمده‌ای از بار انقلاب اسلامی در این حوزه را یک تنه بر دوش کشیده است، «مرحوم آیة الله مصباح یزدی رضوان الله علیه» است؛ همان عالم مجاهدی که نه فقط در راستای دفاع از نظام اسلامی، بلکه در مسیر اصلاح، ارتقاء و بازسازی آن، به «نظریه‌پردازی» پرداخته و با عبور از کلی‌گویی‌های فقهی و فلسفی، امتداد دادن به مباحث نظری و تبدیل مبانی علمی خود به «مدل‌های عملیاتی»، بستۀ کاملی از یک «اندیشۀ سیاسی» را سامان داده است. ۵. ایدۀ علامۀ مصباح دربارۀ «شکل حکومت اسلامی در دنیای معاصر» ـ که علی‌رغم اهمیت و جذابیتش، آن‌گونه‌ای که باید و شاید مورد توجه واقع نشده و حتی از چشم نخبگان مخفی مانده است ـ یکی از مهم‌ترین نشانه‌های عملیاتی‌بودن و کاربردی‌بودن نظریۀ سیاسی ایشان به‌شمار می‌رود؛ و جالب توجه آن‌که حتی مخالفان و منتقدان آن اندیشمند فرزانه در عرصۀ سیاسی نیز عمدتا به مبادی و مبانی نظریۀ ایشان دربارۀ نظام سیاسی اسلام حمله کرده و کمتر به نقد مدل عملیاتی ارائه‌شده در این نظریه تن داده‌اند؛ حال آن‌که نقد یک نظریه، بدون توجه به مدل عملیاتی مبتنی بر آن نظریه، «نقد روشمند و منصفانه»ای نیست. بر همین اساس، می‌خواهیم با «توصیف طرح علامۀ مصباح برای شکل جدید حکومت اسلامی»، اولا وجاهت، عقلانیت و خلاقیت موجود در نظریۀ سیاسی ایشان را نشان داده و ثانیا با جلب توجه نخبگان به این مدل عملیاتی، زمینۀ نقادی و سپس اجرائی‌شدن آن را فراهم آوریم، ان شاء الله. 📌 متن کامل در خبرگزاری رسا: rasanews.ir/0034Op 🏷 🆔 @Smh_Doaei
﴿۱۹﴾ يَا مَنْ لَا يُرْجىٰ إِلّا فَضْلُهُ، يَا مَنْ لَا يُسْأَلُ إِلّا عَفْوُهُ، يَا مَنْ لَا يُنْظَرُ إِلّا بِرُّهُ، يَا مَنْ لَا يُخافُ إِلّا عَدْلُهُ، يَا مَنْ لَا يَدُومُ إِلّا مُلْكُهُ، يَا مَنْ لَا سُلْطانَ إِلّا سُلْطانُهُ، يَا مَنْ وَسِعَتْ كُلَّ شَىْءٍ رَحْمَتُهُ، يَا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ، يَا مَنْ أَحاطَ بِكُلِّ شَىْءٍ عِلْمُهُ، يَا مَنْ لَيْسَ أَحَدٌ مِثْلُهُ. سُبْحانَكَ يَا لَا إِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ يَا رَبِّ. (١٩) ای نگاه بزرگوارانه‌ات تنها امید نجات! ای چشم‌پوشی شرافتمندانه‌ات تنها نیاز بشر! ای نیکی‌های کریمانه‌ات تنها چشمداشت عاشقان! ای دادگری‌های قاطعانه‌ات تنها ترس انسان! ای پرچم پادشاهی‌ات تنها پرچم همیشه در اهتزاز! ای یگانه فرمانروای کشور آفرینش! ای گرمای مهرت عالم‌گیر! ای پس‌زمینۀ هر اخمت، طرح زیبای یک لبخند! ای کل کائنات در نگاهت چون کف دست! و ای دُر یتیم بحر وجود! تو از تمام پلشتی‌ها پاک و از همۀ پستی‌ها پیراسته‌ای، ای آن‌که هیچ خدایی جز تو نیست! ببین که از فرط بیچارگی، فریادم به آسمان بلند است! فریادم را بشنو، دستم را بگیر و با وصال خود، آتش فراقت را فروبنشان، ای یگانه پروردگار من! 🏷 🆔 @Smh_Doaei
هدیه به روح مطهر همۀ اولیاء، علماء، صلحاء، شهداء و دیگر اموات اهل ایمان، خصوصا سردار شهید سلیمانی و آیة الله شهید سلیمانی، فاتحه‌ای بخوانیم. 🆔 @Smh_Doaei
🔰 شهید شیرودی: «وقتی که پرواز می‌کنم حالتی دارم همانند یک نفر عاشق که به طرف معشوق خود می‌رود و هر لحظه فکر می‌کنم که به معشوق خودم نزدیک‌تر می‌شوم و به آن آرزوی قلبی که دارم می‌رسم. ولی وقتی برمی‌گردم، هرچند که پروازم موفقیت‌آمیز بوده باشد، باز مقداری غمگین هستم. چون احساس می‌کنم هنوز آن‌طوری‌که باید خالص نشدم تا مورد قبول دعوت خدا قرار بگیرم.» 🗓 ۸ اردیبهشت، سالروز شهادت شهید شیرودی 🆔 @Smh_Doaei
🏴 سلام من به بقیع و چهار قبر غریبش ... 🆔 @Smh_Doaei
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
امروز سالگرد درگذشت مرحوم نادر طالب‌زاده بود. حرف دربارۀ او زیاده. اما عجالتا کلیپ بالا رو حتما ببینید. یادداشت اخیر وحید جلیلی رو هم حتما بخونید: می‌شود هنوز عاشقانه گریه کرد از داغ تلخ نداشتنش و می‌شود صد دانه تسبیح شیرین، الحمدلله گفت برای داشتنش. خدا را شکر که نادر طالب‌زاده را داریم؛ و سید مرتضی آوینی را و مصطفی چمران را و قاسم سلیمانی را و ... ؛ و بیاورند اگر دارند مشابهش را. فرنگی‌ها می‌گویند جنتلمن؛ ما می‌گوییم آدم حسابی، معتمد، مطمئن، عبدالله، خداداد. هدیه‌ی خدا بود انگار. هر که داشتش جا داشت فخرش را بفروشد؛ فخر او را که فخرفروش نبود با همه‌ی افتخاراتش. طالب‌زاده پوزخند خمینی بود به تقی‌زاده‌ها، از فرق سر تا ناخن پایشان. قصیده‌ی بلند انقلاب اسلامی بود در هجو غرب‌زدگی. صدها مار حیرت‌زده برابری نمی‌کنند با بند یکی از کفش‌هایی که قدم زده بود از هارلم تا شلمچه، از منهتن تا اربعین. طالب‌زاده را نه فقط در کنار اولیور استون یا در گفت‌وگو با الکساندر دوگین یا در کلاس استفان شارف یا در بحث با مصطفی عقّاد یا حتی در رفاقت با موجود ممتاز و آسمانی دیگری به نام سید مرتضی آوینی، که در خلوتش با خدا باید دید. متن کامل یادداشت: https://b2n.ir/y92913 🏷 🆔 @Smh_Doaei