eitaa logo
احمدحسین شریفی
6.2هزار دنبال‌کننده
352 عکس
364 ویدیو
24 فایل
حاوی سخنرانیها و نوشته ها و معرفی آثار و فعالیتهای استاد شریفی. عضو هیئت علمی و استاد تمام فلسفه موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم ادمین کانال: @Mahdiadmin2
مشاهده در ایتا
دانلود
🟢حکم شرعی شرکت در انتخابات؟ 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از مشهورترین، مقبول‌ترین و محکم‌ترین قواعد فقهی در فقه اسلامی و شیعی، قاعده «وجوب حفظ نظام» و «حرمت اختلال در نظام» است. در اینکه منظور از «نظام» چیست، تفاسیر مختلفی ارائه شده است: «کیان جامعه مسلمین»، «حدود و ثغور کشورهای اسلامی»، «نظام عام یا نظام کلان اجتماع و معیشت» و «حکومت یا نظام سیاسی اسلام». بر اساس این قاعده که مستند به مبانی دین‌شناختی و منابع قرآنی و روایی است، رعایت و انجام هر کاری که موجب حفاظت از جامعه مسلمین، تأمین امنیت جامعه اسلامی، استحکام کیان اسلامی و یا موجب بقا و استمرار نظام سیاسی اسلامی باشد، شرعاً واجب است. و هر کاری که به هر گونه‌ای موجب پراکندگی یا از هم‌گسیختگی جامعه اسلامی، به خطر افتادن امنیت و استقلال جامعه اسلامی و تضعیف نظام سیاسی اسلامی شود، شرعاً‌ حرام است. بر همین اساس، فقهای بزرگی چون شیخ مفید، سیدمرتضی، ابوصلاح حلبی و شیخ طوسی در صورت وجود خطر برای اساس اسلام و مرزهای جامعه اسلامی «جهاد» و حتی «جنگیدن تحت فرمان حاکم جائر» را نیز واجب می‌دانستند. می‌دانیم که بسیاری از فقیهان شیعی، حضور امام معصوم علیه السلام یا نائب خاص وی را یکی از شرایط وجوب جهاد می‌دانستند. بنابراین چنین فتواهایی که ناظر به شرایط عصر غیبت است، نشان از اهمیت حفظ نظام اسلامی دارد. تشخیص مصادیق حفظ نظام و همچنین مصادیق اختلال در نظام اسلامی، کار پیچیده‌ای نیست. این مصادیق متناسب با شرایط اعصار و امصار مختلف می‌تواند متفاوت باشد. مصداق بارز آن که با «بصر» هم قابل فهم است، حمله و هجوم نظامی دشمنان اسلام علیه کشورهای اسلامی است. اما روشن است که در دنیای معاصر حفظ نظام فقط به آمادگی برای نبردهای سخت نیست. بلکه مهمترین عوامل اختلال در نظامات سیاسی در عصر حاضر نبردهای نرم و نبردهای شناختی و ترکیبی و سیاسی و اقتصادی و امثال آن است. که فهم آن نیازمند قدری «بصیرت» است. به عنوان مثال، شرکت در انتخابات از مصادیق بارز و آشکار حفظ نظام و عدم شرکت در آن از مصادیق تضعیف نظام سیاسی اسلام است. (ره) به عنوان یکی از بزرگترین و نواندیش‌ترین فقیهان معاصر معتقد بود که حفظ جمهوری اسلامی از اتمّ مصادیق این قاعده است. به همین دلیل، حفظ جمهوری اسلامی را «یک واجب عینی» و بلکه «اهمّ مسائل واجبات» می‌دانست؛ واجبی که حتی از نماز هم اهمیتش بیشتر است. به همین دلیل، می‌فرمود: «حتی آن مسلمی که در آفریقاست حفظ جمهوری اسلامی برایش واجب است» (صحیفه امام، ج۱۹، ص۴۸۷) بلکه در یک جمله بسیار کلیدی و مهم فرمودند: «حفظ جمهوری اسلامی از حفظ یک نفر – و لو امام عصر باشد- اهمیتش بیشتر است» (صحیفه امام، ج۱۵، ص۳۶۳) خلاصه آنکه از مسلمات فقه اسلامی و شیعی این است که: 1. حفظ اسلام واجب و بلکه از حفظ امام معصوم علیه السلام هم واجب‌تر است؛ 2. نظام و حکومت اسلامی مهم‌ترین وسیله برای حفظ اسلام و تحقق آرمان‌ها و اهداف و ارزش‌های اسلامی است؛ در نتیجه، حفظ نظام اسلامی مهم‌ترین وسیله برای حفظ اسلام بوده و حفظ آن از حفظ امام معصوم علیه السلام هم مهم‌تر است. 3. از مهم‌ترین ابزارهای حفظ نظام اسلامی و مأیوس کردن دشمنان اسلام از اختلال در نظام اسلامی، شرکت گسترده در انتخابات و انتخاب اصلح است (هزینه‌های هنگفت دشمنان برای مأیوس کردن مردم از انتخابات نشان می‌دهد که حضور گسترده مردم در انتخابات می‌تواند نقشه‌های دشمنان برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی و ایجاد ناامنی و انشقاق در جامعه اسلامی را نقش برآب کند.) 4. شرکت در انتخابات و انتخاب اصلح نیز به عنوان مقدمه واجب، واجب است. و امام خمینی(ره) چقدر زیبا و فقیهانه این حقیقت را بیان می‌کردند: «حفظ اسلام یک تکلیف شرعی است برای همه ما. حفظ مملکت توحیدی یک تکلیفی است برای همه قشرهای ملت و چنانچه همه با هم نباشند و در صحنه حاضر نباشند و رأی به وکلا ندهند و رأی به مجلس خبرگان ندهند و وکلایی که باید تعیین بشود و کسری دارند، رأی کم بیاورند، اینها برخلاف تکلیف عمل کرده‌اند. باید همه در صحنه باشند و همه وارد باشند» (صحیفه امام، ج۱۷، ص۱۰۲) 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢مهدویت و مدیریت گرایش‌ها 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ از مهم‌ترین دغدغه‌های مصلحان اجتماعی و مربیان اخلاقی در طول تاریخ، فهم و کشف روش‌های اثرگذار و زودبازده برای تربیت اجتماعی و اخلاقی بوده است. یکی از مهم‌ترین روش‌های تربیتی پیامبران الهی که در عصر حضور نیز از مهم‌ترین راهبردهای تربیتی مدیریت مهدوی(عج) است، «متعالی‌کردن گرایش‌»هاست. از نظر تجربی و فلسفی نیز احساسات، عواطف و هیجانات نقشی جدی در مدیریت کنش‌ها و شکل‌گیری حالات نفسانی و تقویت یا تضعیف بینش‌های افراد دارند. با مدیریت گرایش‌ها می‌توان هم کنش‌های فردی و اجتماعی را مدیریت کرد و هم بینش‌ها را دگرگون کرد. گرایش‌های حیوانی، کنش‌ها و بینش‌ها را نیز حیوانی و سِفلی می‌کند؛ همانطور که گرایش‌های متعالی، کنش‌ها و بینش‌ها را نیز متعالی و عِلوی می‌کند. به همین دلیل از مهم‌ترین کارهای تربیتی علیه السلام، مدیریت گرایش‌هاست. به تعبیر علیه السلام: «يَعْطِفُ‏ الْهَوَى‏ عَلَى الْهُدَى إِذَا عَطَفُوا الْهُدَى عَلَى الْهَوَى‏؛ هواهاى نفسانى را به متابعت هدايت الهى بازمی‌گرداند، در روزگارى كه هدايت الهى را به متابعت هواهاى نفسانى در آورده باشند.» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢اعمال عیدانه در فرهنگ اسلامی 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔷در بسیاری از فرهنگ‌های مادی و حتی در برخی از ادیان انحرافی و تحریفی، «عید» را به عنوان روزی برای شادی‌ها و شادمانگی‌های ظاهری و جسمانی و تفریح و تفرج‌ طبیعی به شمار می‌آورند. یکی از پر عیدترین ادیان، دین اسلام و مکتب اهل بیت علیهم السلام است. به طور میانگین می‌توان گفت کمتر هفته‌ای از سال هست که دست کم دو عید در آن نباشد. به صورت کلی، روزهای جمعه به عنوان روز عید معرفی شده است. و مناسبت‌های دیگری مثل ایام‌ میلاد پیامبر اکرم(ص) و فرزندان او، روز بعثت، غدیر، و امثال آن همگی روزهایی است که به عنوان عید معرفی شده‌اند. 🔶اعمالی که در غالب اعیاد اسلامی به آنها توصیه شده است عبارتند از: اعمالی چون نماز، روزه، خواندن سوره‌هایی از قرآن کریم، خواندن دعاهایی خاص، ذکر مکرر صلوات بر پیامبر اکرم و اهل بیت پاکش، زیارت پاکان و معصومان به ویژه امیرمؤمنان و امام حسین علیهما السلام، پاک کردن جسم از چرک‌های ظاهری(غسل)، تهذیب جان از آلودگی‌ گناهان و رسیدگی به مستمندان (صدقه). 🔻اینها نشان می‌دهد که در مکتب تربیتی و نظم اجتماعی اسلام‌پسند، روز عید، بیش از آنکه روز تفریح و تفرج یا شادی و شادمانگی‌های متعارف و معمولی باشد، فرصتی است برای خودسازی و جامعه‌پردازی و نمایش فضیلت‌های اخلاقی و بروز ارزش‌های اسلامی. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢پاسخ به پرسش‌های سیاسی درباره حکومت اسلامی و خبرگان رهبری 🖊احمدحسین شریفی 1️⃣به نظر حضرتعالی شبهه‌ی «پارادوکس جمهوريت و اسلاميت»‌ از کجا ناشی می‌شود؟ و چگونه می‌توان اين شبهه را پاسخ داد؟ 🔻پاسخ:‌ پارادوكس ميان جمهوريت و اسلاميت زماني پيش می‌آيد كه درجايی كه يكی از آنها را بيشتر نمی‌توان قرار داد، هر دو را بگنجانيم. و آن به اين صورت است كه هر دو را منشأ «مشروعيت» و «حق اعمال حکومت و ولايت» بدانيم. يعنی هم دستور خدا را و هم خواست اكثريت و رأی عمومی را. و در اين صورت هيچ راه حل و پاسخی هم ندارد. بنابراين، كسانی كه خواست مردم را در عرض اراده‌ی الهی قرار داده و هر دو را منشأ مشروعيت می‌دانند ممكن است در مواردی دچار اين پارادوكس شوند و هيچ راه حلی هم برای آن وجود ندارد. اما اگر همچون امام خمینی(ره)، علامه مصباح و اغلب قریب به اتفاق مدافعان مردم‌سالاری دینی، «جمهوريت» را ناظر به «شكل و قالب نظام سياسی» دانسته و «اسلاميت» را ناظر به «محتوای» آن بدانيم، در آن صورت از اساس پارادوکسی پيش نخواهد آمد تا بخواهيم در انديشة پاسخ به آن باشيم. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢پاسخ به پرسش‌های مجله حکومت اسلامی درباره خبرگان رهبری 🖊احمدحسین شریفی 🔻مجله حکومت اسلامى: مشروعیت مجلس خبرگان رهبرى در طول مشروعیت ولایت فقیه است یا در عرض آن ؟ آیا مشروعیت نهاد مجلس خبرگان ومصوبات آن به رضایت ولى فقیه بستگى دارد؟ 🔸 پاسخ استاد شریفى: در این پرسش، واژه «مشروعیت» به صورت مشترک لفظى، در سه معناى متفاوت به کار رفته است: «حجیت»، «حق اعمال ولایت» و «اعتبار قانونى». و اگر به تفاوت‌هاى این سه معنا توجه شود، پرسش فوق خود به خود پاسخ داده خواهد شد. توضیح آنکه، وقتى از مشروعیت رهبرى سخن مى‌گوییم، در حقیقت از «حجیت» تشخیص آنان در شناخت فقیه جامع الشرائط سخن گفته‌ایم. یعنى مى‌خواهیم بدانیم که به چه دلیل تشخیص افراد خبره، داراى اعتبار و حجیت است. اما زمانى که از مشروعیت ولایت فقیه سخن مى‌گوییم نمى‌خواهیم حجیت ولایت فقیه را مورد بحث قرار دهیم؛ بلکه سخن از «حق اعمال ولایت» توسط فقیه جامع الشرائط است. به تعبیر دیگر، از «حقانیت» حکومت و ولایتِ فقیه جامع الشرائط سخن مى‌گوییم. تا اینجا دانسته مى‌شودکه اساساً جایى براى این پرسش باقى نمى‌ماند که آیا مشروعیت مجلس خبرگان رهبرى در طول مشروعیت ولایت فقیه است یا درعرض آن. اعضاى مجلس خبرگان، از حیث خبره و کارشناس بودن، بر کسى ولایت ندارند که اگر گفته شود ولایت آنان در عرض ولایت فقیه است، به دنبال راهکارى براى موارد تعارض ولایت آنان باشیم واگر گفته شود که در طول ولایت فقیه است آنگاه شبهه دور و امثال آن پدید آید. کار اصلى مجلس خبرگان تشخیص فقیه جامع الشرائط براى رهبرى امت اسلامى و معرفى آن به مردم و سپس نظارت دائمى بر او به منظور آگاهى از تداوم شرایط لازم براى رهبرى در وى مى‌باشد. مشروعیت کار آنان یا به تعبیر دقیقتر «حجیت» کار آنان نیز ناشى از احکام و قوانین اسلامى و قواعد عقلایى است که بینه‌ی شرعى را حجت دانسته‌اند و «حجیت بینه» درحقیقت ریشه در حجیت رأى متخصص و عالم براى غیر متخصص و جاهل دارد. درباره «مشروعیت نهاد مجلس خبرگان» و مصوبات آن، نیزهمانطور که اشاره کردیم، مشروعیت در اینجا به معناى «قانونى بودن» این نهاد و مصوبات آن است. و هیچ ربطى به مشروعیت به معناى «حق اعمال ولایت» و یا مشروعیت به معناى «حجیت» ندارد. درباره نقش رضایت ولى فقیه در قانونى بودن این نهاد و مصوبات آن، باید دید که ماهیت کار خبرگان رهبرى و ماهیت مصوبات آن چیست. همانطور که گفته شد، وظیفه‌ی اصلى مجلس خبرگان، تشخیص و تعیین رهبرى و نظارت بر رهبرى به منظور آگاهى از تداوم شرایط رهبرى است و همه مصوبات آن نیز در حقیقت در چارچوب همین دو وظیفه اصلى است و هر مصوبه‌اى که خارج از این چارچوب باشد، اساساً خارج از وظیفه‌ی خبرگان بوده و اعتبار قانونى ندارد. مصوبات آنها در حقیقت به منظور تحقق هر چه بیشتر و بهتر همان نقش اساسى آنان، یعنى بیّنه‌ی شرعى یا شناخت فقیه جامع الشرائط است و روشن است که کار بینه یا کارشناس اساساً ازمحدوده‌ی امر و نهى و امثال آن، یعنى از محدوده «ولایت» خارج است. رضایت یا عدم رضایت ولى فقیه هیچ نقشى در کار کارشناسى خبرگان و کارشناسان رهبرشناس ندارد. بنابراین، مجلس خبرگان، به عنوان مجلس کارشناسان، و از حیث شاهد یا کارشناس بودنشان تحت ولایت کسى کار نمى‌کنند؛ اما از حیث شهروند جمهورى اسلامى بودن، آنان نیز همچون آحاد مردم ایران تحت امر ولایت فقیه هستند و مصوبات آنان نیز نباید خلاف شرع و قانون اساسى باشد. افزون بر این، دخالت ولى فقیه در مصوبات مجلس خبرگان منع قانونى دارد. آنگونه که در اصل یکصد و هشتم قانون اساسى آمده است، رهبرى حق دخالت در مصوبات مجلس خبرگان را ندارد. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢پاسخ به پرسش‌های مجله حکومت اسلامی درباره خبرگان رهبری 🔹بخش دوم: تفاوت خبرگان منتخب و خبرگان غیرمنتخب؟ 🖊احمدحسین شریفی 🔻مجله حکومت اسلامى: خبرگان منتخب مردم چه امتیازى بر خبرگان غیر منتخب دارند که مى‌توانند رهبر را انتخاب کنند مشروعیت انتخاب آنان از کجا ناشى مى‌شود؟ 🔸پاسخ استاد شریفى: اساساً آنچه که حجت عقلى ما براى تشخیص ولى فقیه است، مراجعه به «خبرگان واقعى» است و در «مقام ثبوت» هیچ تفاوتى میان خبره واقعى منتخب و خبره‌ی واقعى غیر منتخب نیست. اما چگونه مى‌توان خبرگان واقعى را تشخیص داد؟ در اینجا چاره‌اى جزمراجعه به خبره شناسان، که همان مردم‌اند، نیست. مردم بر اساس حکم عقل موظف‌اند خبره‌ی واقعى را تشخیص داده، انتخاب کنند. حال آیا واقعاً توانسته‌اند خبره‌ی واقعى را تشخیص دهند یا اینکه در تشخیص خود اشتباه کرده‌اند، سخنى دیگر است. و روشن است که حتى اگر اشتباه کنند، در صورتى که از راه معقولى پیش رفته باشند، معذورند. آنچه که مهم است تلاش براى تشخیص و انتخاب خبرگان و فقیه‌شناسان واقعى است‌ در این راستا باید توجه داشت که: اولاً، ممکن است براى یک کار صدها و هزاران متخصص و کارشناس و شاهد وجود داشته باشد، روشن است که با توجه به محدودیت امکانات و ... مراجعه به همه‌ی آنها و استفاده از کارشناسى و شهادت همه آنان مشکلات فراوانى را در پى‌ خواهد داشت و بعضاً ممکن است از مقصود خود هم دور شویم. عقل حکم مى‌کند که تلاش کنیم از میان آنان، بهترین‌ها را گزینش کنیم؛ به گونه‌اى که بتوانیم با شهادت آنان و اخذ دیدگاه‌هاى کارشناسانه‌شان به دستیابى به مقصود خود مطمئن شویم. در مسأله تشخیص رهبر واقعى و فقیه جامع الشرائط نیز با کارشناسان و خبرگان زیادى مواجه هستیم. روشن است که اگر امکان بهره‌بردارى از نظرات همه‌ی آنان وجود داشت، به نتیجه‌ی کارشناسى و متعلق شهادتشان اطمینان بیشترى حاصل مى‌کردیم . اما چنین کارى مقدور نیست. بنابراین، به حکم عقل باید بکوشیم و دقت کنیم تا از میان خبرگان موجود، بهترین‌ها را برگزینیم. ثانیاً، فلسفه‌ی وجودى اعلام حمایت زود هنگام و پیشاپیش مردم از رهبر است. مردم با انتخاب افراد مورد قبولشان، به رأى و تشخیص آنان اطمینان داشته و رهبرى فردى را که آنان به مردم معرفى مى‌نمایند گردن مى‌نهند. روشن است که چنین هدفى تنها در سایه‌ی انتخاب افراد خاصى از سوى مردم؛ یعنى کسانى که مردم به کار آنان اطمینان دارند، حاصل خواهد شد. ثالثاً، «الجمع مهما امکن اولى من الطرح». از آنجا که انتخاب همه‌ی خبرگان و رهبرشناسان، عملاً غیر ممکن است، در عین حال، بیّنات شرعى در مسأله‌ی تعیین و تشخیص رهبر به هر میزانى که تراکم بیشترى داشته باشند، اطمینان آورتر است. راه معقول تأمین این هدف، این است که مجلس خبرگان منتخب روش‌هایى را به کارگیرند که از سایر خبره‌ها و فقیه‌شناسان نیز بهره ببرند و به این صورت مى‌توان سایر خبره‌ها را نیز هر چند قانوناً عضو مجلس خبرگان نیستند، در امر تشخیص رهبرى و نظارت بر تداوم صفات رهبرى دخالت داد. رابعاً، فلسفه‌ی وجودى مجلس خبرگان جلوگیرى از هرج و مرج اجتماعى و اعمال سلیقه‌هاى شخصى و حزبى و صنفى در امر تعیین رهبرى است و براى نیل به این هدف، ضرورى است که خبرگان نهادینه شود، به این صورت که تنها سخن کارشناسان و فقیه‌شناسانى ملاک عمل باشد که بر اساس موازین شرعى و قانونى و توسط اکثریت جامعه به عنوان خبره معرفى شده‌اند. هرگاه چنین افرادى، فقیهى را به عنوان رهبر معرفى کردند، تبعیت از او بر همگان واجب و لازم است و مخالفت افرادى که در خارج از حوزه‌ی خبرگان هستند، دراین زمینه هیچ اثرى نخواهد داشت. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢پاسخ به پرسش‌های مجله حکومت اسلامی درباره خبرگان رهبری 🔹بخش سوم: تبیین شرط اجتهاد برای منتخبان مجلس خبرگان؟ 🖊احمدحسین شریفی 🔶مجله حکومت اسلامى: آیا «اجتهاد»را از شرایط لازم اعضاى مجلس خبرگان مى دانید؟ چرا کارشناسان رشته هاى دیگر نمى توانندعضو این مجلس باشند؟ 🔻پاسخ استاد شریفی: پاسخ خود را با یک مثال بیان مى‌کنم، عاقلانه‌ترین راه براى شناخت خبره‌ترین شیمیدان کشور چیست؟ آیا اگر برویم از کشاورزان و بازاریان و کارگران و سیاست‌مداران و قهرمانان ورزشى و مانند آنان بخواهیم که بهترین شیمیدان کشور را به ما معرفى کنند، کارى عاقلانه کرده‌ایم؟ تردیدى نیست که پاسخ منفى است. این روش نه تنها غیرعاقلانه بوده و لذا نتیجه آن نیز فاقد ارزش و اعتبار علمى است؛ بلکه اساساً اگر مخاطبان ما هوشمند باشند، پاسخ ما را نخواهند داد و ما را حواله می‌دهند به خبرگان و کارشناسان مربوط. به نظر مى‌رسد یکى از عاقلانه‌ترین راه‌ها این است که از شیمیدانان جویا شویم تا برجسته‌ترین استاد شیمى کشور را به ما معرفى کنند. براى این کار چند راه وجود دارد: نخست اینکه از شیمیدانان هر منطقه‌اى بخواهیم که بهترین‌هاى منطقه‌ی خودرا گزینش کنند و سپس گزینش شده‌هاى هر منطقه‌اى گرد هم آمده واز میان خود بهترین‌ها را انتخاب نمایند و باز هم به همین ترتیب تابهترین‌ِ بهترین‌ها انتخاب شود. راه دیگر این است که با توجه به شناخت اجمالى مردمان هر منطقه‌اى از شیمیدانان منطقه خود، شیمیدانان منتخب و مورد اعتماد عموم مردم شناسایى شده و آنها راگرد هم آوریم تا بهترین شیمیدان کشور را انتخاب نمایند. در تعیین و تشخیص رهبر نیز مسأله به همین شکل است. وظیفه‌ی اصلى مجلس خبرگان تشخیص فقیه واجدشرایط و معرفى او به عنوان رهبر جمهورى اسلامى است و به حکم عقل کسانى صلاحیت شرکت و عضویت در مجلس خبرگان رهبرى را دارند که رهبرشناس باشند. و اصولاً زمانى مى‌توان به نتیجه رأى کارشناسى آنان اطمینان یافت که واقعاً کارشناس باشند و یا آنکه مردم آنان را کارشناس مربوط به این حوزه‌ی خاص بدانند. اکنون باید دید که شرایط و ویژگى‌هاى رهبر چیست. بر اساس اصل یکصد و نهم قانون اساسى، شرایط و صفات رهبر عبارت‌اند از: 1. صلاحیت علمى لازم براى افتا در ابواب مختلف فقه؛ 2. عدالت و تقواى لازم براى رهبرى امت اسلام؛ 3. بینش صحیح سیاسى واجتماعى، تدبیر، شجاعت، مدیریت و قدرت کافى براى رهبرى . البته در میان این شرایط سه‌گانه، برخى از آنها مانند توانایى فقهى و بینش سیاسى از اهمیت بیشترى برخوردارند. چنانکه در ادامه‌ی اصل مزبور آمده است «در صورت تعدد واجدین شرایط فوق، شخصى که داراى بینش فقهى و سیاسى قوى‌تر باشد مقدم است.» با توجه به این اصل دانسته مى‌شود که صفات رهبر در اجتهاد خلاصه نمى‌شود؛ بلکه عدالت و تقوا و همچنین بینش سیاسى و اجتماعى و مدیریت و تدبیر و امثال آن نیز از شرایط و صفات لازم براى تصدى مقام رهبرى است. بنابراین، شخصى مى‌تواند واجد شرایط عضویت در مجلسى باشد که کار آن تعیین رهبرى است که دست‌کم خودش حد نصابى از همه صفات و ویژگى‌هاى رهبرى را داشته باشد؛ یعنى افزون بر اجتهاد باید حد نصاب قابل قبولى از سایر صفات رهبرى را نیز داشته باشد. و گرنه اگر کسى فقط واجد قوه‌ی اجتهاد باشد، اما از آگاهى لازم در عرصه‌ی سیاست و مسائل اجتماعى و فرهنگى و مدیریتى بى‌بهره باشد، چنین فردى نیز صلاحیت نامزدى را ندارد و همین طور است اگر کسى واجد آگاهى‌هاى سیاسى یا مدیریتى باشد، اما از اجتهاد لازم در مسائل دینى بى‌بهره باشد، چنین شخصى نیز هرگز نمى‌تواند رهبرشناس و ولى‌شناس مطمئنى باشد. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢پاسخ به پرسش‌های مجله حکومت اسلامی درباره خبرگان رهبری 🔹بخش چهارم: چرا مجلس خبرگان نباید ترکیبی از تخصص‌های مختلف باشد؟ 🖊احمدحسین شریفی 🔶مجله حکومت اسلامى: آیا بهتر نیست با توجه به صفات متعدد رهبرى، (فقاهت، مدیریت، عدالت، شجاعت، درایت و ...) مجلس خبرگان نیز ترکیبى از کارشناسان رشته‌هاى مختلف مرتبط با امر رهبرى باشد؟ 🔻پاسخ استاد شریفی: اولاً, همچنان که اشاره شد «اجتهاد» تنها شرط لازم براى نامزدى نیست؛ بلکه نامزد صالح براى مجلس خبرگان کسى است که حد نصابى از همه‌ی شرایط و ویژگى‌هاى رهبرى را داشته باشد؛ لذا بر اساس آیین‌نامه‌ی داخلى مجلس خبرگان، نامزدهاى مجلس خبرگان افزون بر شرط اجتهاد، باید از بینش لازم سیاسى و اجتماعى و تقواى لازم (عدم اشتهار به سوء) برخوردار باشند؛ زیرا همانطور که گفته شد، کار اصلى خبرگان رهبرى تعیین و تشخیص رهبر و نظارت بر تداوم صفات و ویژگى‌هاى رهبرى است و شخصى مى‌تواند رهبر را تعیین کرده و بر تداوم صفات رهبرى نظارت کند که دست‌کم واجد حدنصاب اطمینان‌بخشى از صفات رهبرى باشد و صفات رهبرى فقط در اجتهاد خلاصه نمى‌شود. رهبرى در جمهورى اسلامى صرفاً یک مقام مذهبى نیست. بلکه افزون بر آن، اختیارات و وظایف بسیار مهم سیاسى، اجتماعى و مدیریتى و امثال آن را نیز برعهده دارد. بنابراین، رهبرشناسان و ولایت‌شناسان، افزون بر بهره‌مندى از حد نصابى از اجتهاد حتماً باید حد نصابى از آگاهى‌هاى سیاسى، اجتماعى و مدیریتى نیز داشته باشند. و الا اگر یک شخص فقط واجد قوه‌ی اجتهاد باشد، اما از آگاهى لازم در عرصه سیاست و مسائل اجتماعى وفرهنگى و مدیریتى بى‌بهره باشد، چنین فردى نیز صلاحیت نامزدى مجلس خبرگان را ندارد و همین طور است اگر کسى واجد آگاهى‌هاى سیاسى یا مدیریتى بالایی باشد، اما ازاجتهاد لازم در مسائل دینى بى‌بهره باشد، چنین شخصى نیز هرگز نمى‌تواند رهبرشناس و ولى‌شناس مطمئنى باشد. ثانیاً، به کارگیرى کارشناسان مختلف، لزوماً به این صورت نیست که همه‌ی آنان عضورسمى مجلس خبرگان باشند، بلکه مجلس خبرگان مى‌تواند در کمیسیون‌هاى خود از متخصصان مختلف، تا جایى که لازم بداند و به ایفاى نقش اصلى مجلس خبرگان کمک نماید، بهره ببرد. ثالثاً، رأى به رهبرى و اظهار نظر نهایى درباره‌ی رهبریت کسى، رأیى بسیط است و نه مرکب؛ یعنى رأى دهنده باید همه شرایط رهبرى را در نظر بگیرد و نه بخشى از آن را. و الا اگرهر کسى بخواهد از دید خودش رهبر را تشخیص دهد مثلاً یک شخصِ نظامى، که تخصص او در حیطه مسائل نظامى است، روشن است که قوى‌ترین فرد در حوزه‌ی تخصصی خودش رابه عنوان رهبر معرفى خواهد کرد و بنا به فرض این پیشنهاد، کارى ندارد که آیا آن فرد در عرصه‌ی سیاست و مدیریت کلان کشورى و مسائل دینى تخصصى دارد یا نه و یا یک شخص سیاست مدار، قوى‌ترین فرد را در عرصه‌ی مسائل سیاسى به عنوان رهبر معرفى خواهد کرد، و کارى با مسائل مدیریتى و دینى و نظامى او ندارد. در حالى که رأى به رهبرى ر‌أیى بسیط و با لحاظ همه شرایط مندرج در قانون اساسى است. رابعاً، نباید فراموش کرد که ما مى‌خواهیم خبرگان رهبرى را در نظام جمهورى اسلامى تعیین کنیم؛ یعنى نظامى که مبتنى بر احکام و قوانین اسلامى است. هر چند رهبر در نظام جمهورى اسلامى بایدواجد شرایط زیادى چون فقاهت، عدالت، تدبیر و شجاعت باشد؛ اما همانطور که از پایان اصل یکصد و نهم قانون اساسى فهمیده مى‌شود، این شرایط در عرض یکدیگر نیستند. اصولاً وجه تمایز نظام ما با دیگر نظام‌هاى موجود در دنیا، در همان شرط نخست، یعنى فقاهت، است و گرنه عدالت و مدیریت و سیاست و شجاعت و بینش اجتماعى، در همه‌ی نظام‌هاى موجود در جهان وجود داشته و موردتوجه واقع مى‌شوند. بنابراین، براى تشخیص رهبرى، در نظام جمهورى اسلامى، باید به سراغ کسانى رفت که توانایى تشخیص کسى را داشته باشند که بتواند نسبت به مسائل اسلامى آگاهى عمیق داشته باشد؛ یعنى فقیه‌شناس و مجتهد‌شناس باشد و کسانى مى‌توانند چنین شرطى را تشخیص دهند که خود، فقیه و مجتهد باشند. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢پاسخ به پرسش‌های مجله حکومت اسلامی درباره خبرگان رهبری 🔹بخش پنجم و پایانی: نظارت خبرگان بر رهبری؟ 🖊احمدحسین شریفی 🔶مجله حکومت اسلامى: به نظر شما مجلس خبرگان مى تواند بر رهبرى نظارت داشته باشد؟ نوع این نظارت و چارچوب آن را از نظر فقهى و از نظرقانون اساسى توضیح دهید؟ 🔻پاسخ استاد شریفى: بدون تردید یکى از وظایف ، نظارت بر رهبر است و این امر در اصل یکصد و یازدهم قانون اساسى به زیبایى بیان شده است. اما باید دید که منظور از «نظارت بر رهبر» چیست. گاهى منظور از «نظارت» یعنى داشتن حق اعمال ولایت. «ناظر» در این معنا یعنى «پرسش گر» و «منظور فیه» یعنى «پاسخ گو». و پرسشگر نوعى ولایت بر پاسخ‌گو دارد. اگر بخواهیم نظارت خبرگان بررهبرى را به این معنا تفسیر کنیم تفسیرى نادرست است و مجلس خبرگان نمى‌تواند چنین نظارتى بر رهبرى داشته باشد؛ زیرا اولاً، اگر مجلس خبرگان چنین حقى داشته باشد، در آن صورت کارکرد پارلمانى پیدا خواهد کرد و حال آنکه مجلس خبرگان، پارلمان نیست. ثانیاً، اگر مجلس خبرگان چنین حقى داشته باشد، در آن صورت عملاً، رهبرى از حیّز انتفاع خارج خواهد شد؛ زیرا کارگزارانى که باید خود را در مقابل رهبر پاسخگو بدانند، عملاً خود را در مقابل او پاسخگو نخواهند دانست و مى‌کوشند تا رضایت مجلس خبرگان را به دست آورند و نه رضایت رهبر را و ثالثاً، معناى چنین نظارتى، ولایت بر «ولى» است، که لازمه‌ی آن «ولى» نبودن کسى است که او را «ولى» دانسته‌ایم! اما اگر منظور از نظارت بر رهبر, نظارت بر «تداوم صفات رهبرى» باشد، چنین کارى از وظایف اصلى مجلس خبرگان است. همان دلیلى که براى تشخیص اولیه‌ی فقیه جامع الشرائط مى‌گفت باید به خبره مراجعه کرد و تشخیص او را محور قرار داد، همان دلیل هم مى‌گوید باید نظارت خبره تداوم داشته باشد؛ زیرا فقیه که معصوم نیست تا احتمال تخلف از آن شرایط اولیه را درباره او نتوان به حساب آورد؛ بنابراین هر لحظه ممکن است آن شرایط را از دست بدهد. لذا خبرگان باید همواره دقت کنند که آیا رهبرِ معرفى شده، همچنان واجد شرایط لازم براى رهبرى هست یا نه. به تعبیر دیگر، وظیفه‌ی مجلس خبرگان در تشخیص اولیه وجود شرایط در شخص رهبر خلاصه نمى‌شود؛ بلکه آنان موظفند بر بقاى شرایط مذکور نیز نظارت داشته باشند. در اصل یکصد و یازدهم قانون اساسى آمده است: «هر گاه رهبر از انجام وظایف قانونى خود ناتوان شود یا فاقد یکى از شرایط مذکور در اصول پنجم و یکصد و نهم گردد، یا معلوم شود از آغاز فاقد بعضى از شرایط بوده است، از مقام خود برکنار خواهد شد. تشخیص این امر به عهده‌ی خبرگان مذکور در اصل یکصد و هشتم مى‌باشد. ...» این اصل بیانگر وظیفه نظارتى مجلس خبرگان بر تداوم شرایط رهبرى است و نه نظارت بر رهبر به معناى حق امر و نهى کردن به او. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢حکم شرعی انتخابات و مجتهدان زنده و مرده! 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹برخی از مدعیان فقاهت که مع الاسف در حوزه‌ علمیه نیز صاحب کرسی درس هستند (هر چند کم رمق و صرفاً در حلقه مریدان) می‌گویند هیچ آیه یا روایتی درباره انتخابات نداریم! پس اینکه عده‌ای حکم شرعی شرکت در انتخابات را بیان می‌کنند، ربطی به فقه و شرع ندارد! 🔻سطح آگاهی و فهم فقهی چنین افرادی را در همین نوع اظهار نظرهایی می‌توان سنجید، و حقیقتاً چنین اظهاراتی ارزش پاسخگویی هم ندارد. زیرا اگر چنین باشد که اینان می‌گویند در آن صورت نه تنها باید فاتحه «اجتهاد» را خواند که فاتحه «خاتمیت» و «جاودانگی» اسلام را هم باید خواند. اگر اسلام دین جاودانه است و اگر هیچ کنشی از کنش‌های اختیاری بدون حکمی شرعی وجود ندارد، پس چطور می‌توان گفت شرکت در انتخابات ( به عنوان یکی از مهم‌ترین و سرنوشت‌‌سازترین کنش‌های اجتماعی و حوزه‌های نمایش اقتدار حکومت اسلامی و ...) فاقد حکم شرعی است و هیچ ربطی به اسلام و امام زمان و ... ندارد؟! خدا رحمت کند را چه زیبا می‌فرمود: «بديهی است كه مشكلات جامعه بشری نو می‏شود و مشكلات نو راه حل نو می‌خواهد . «الحوادث الواقعه» چيزی جز پديده‌های نوظهور نيست كه حل آنها بر عهده حاملان معارف اسلامی است. سرّ ضرورت وجود مجتهد در هر دوره، و ضرورت تقليد و رجوع به مجتهد زنده همين است. و الا در يك سلسله مسائل استاندارد شده، ميان تقليد از زنده و مرده فرقی نيست. اگر مجتهدی به مسائل و مشكلات روز توجه نكند او را بايد در صف مردگان به شمار آورد.» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
https://virasty.com/Ahmadhoseinsharifi/1709086050603993656 ✔️تصمیمات مجلس بر اساس «رأی» نمایندگان است. ✔️از شرایط «رأی صائب»، حاکمیت عقل است. ✔️افراد هیجانی و احساسی، به دلیل غلبه احساسات، در بزنگاه‌ها نمی‌توانند تصمیمات درست اتخاذ کنند. 🔻پس افراد هیجانی و عصبانی که در برابر کوچکترین نقد یا مخالفتی از کوره درمی‌روند، مناسب نمایندگی مجلس نیستند. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
ادله وجوب انتخابات.mp3
10.55M
🎤 آیت‌الله سیفی مازندرانی 🔸حکم شرعی شرکت در انتخابات 🔹 تاریخ: هفتم اسفندماه 1402 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟣نمایندگی، مشورت‌پذیری و جامع‌نگری 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ♦️تصمیمات مجلس بر اساس مشورت و رأی اکثریت اتخاذ می‌شود. نماینده‌ای می‌تواند در این تصمیمات نقش‌آفرینی لازم را داشته باشد که دست‌کم سه ویژگی بارز داشته باشد: (۱) مشورت‌پذیر باشد؛ (۲) روحیه کار جمعی داشته باشد و (۳) جامع‌نگر باشد؛ یعنی مثلاً در تصمیمات اقتصادی، ابعاد فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و امنیتی آن را هم در نظر بگیرد و همچنین در تصمیم‌گیری‌های فرهنگی خود به سایر ابعاد مسأله نیز توجه کند و ... 🔸افراد «خودرأی»، «همه‌چیزدان» و «تک‌بعدی»، برای نمایندگی مجلس نه تنها مفید نیستند؛ ‌که مضرّند. زیرا اولاً، قدرت تعامل با دیگران را ندارند، به همین دلیل نه می‌توانند اندیشمندانی را گرد هم جمع کنند و از نظرات آنها بهره ‌گیرند و نه حتی می‌توانند سایر نمایندگان را با خود همسو کنند. ثانیاً، به دلیل عجب و خودبزرگ‌بینی‌ای که دارند، حتی اگر بخواهند نمی‌توانند فهم درستی از واقعیت‌ها داشته باشند؛ افراد خودبین، مقاومت عجیبی دربرابر فهم دارند! و ثالثاً، به دلیل تک‌بعدی بودن، فقط یک لایه از پدیده‌ها را می‌بینند و به سایر آثار و پیامدهای تصمیمات خود توجه ندارند و به همین دلیل، در تصمیم‌گیری‌های خود چندان نمی‌توانند منافع ملت را در نظر بگیرند، زیرا می‌توان گفت در عالم انسانی، هیچ پدیده‌‌ی تک‌بعدی و تک‌لایه‌ای وجود ندارد؛ به همین دلیل «تک‌بینی»، مانع بزرگی برای «واقع‌بینی» است. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
هدایت شده از احمدحسین شریفی
🖊احمدحسین شریفی 🔶کسانی که به هر دلیلی در شرکت نمی‌کنند، خواسته یا ناخواسته کشور خود را در برابر دشمنان و حتی رقیبان خارجی خلع سلاح می‌کنند. 🔶اینان چه بدانند و چه ندانند، و چه بخواهند و چه نخواهند، در زمین دشمن بازی می‌کنند. 🔶شرکت در انتخابات نه تنها یکی از مهم‌ترین حقوق شهروندی است بلکه در نظام اسلامی، یک تکلیف واجب است؛ واجبی عینی است؛ اگر در وقت خودش انجام نگیرد، قابل قضا کردن هم نیست. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢اخلاق سازمانی: 🔶وظیفه‌شناسی و موفقیت 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ موفقیت یک رابطه‌ای مستقیم با تک‌تک اعضای آن سازمان دارد. از مهم‌ترین شرایط موفقیت اعضای یک سازمان «آگاهی نسبت به اهداف و مقاصد سازمان»، «شناخت دقیق وظایف و نقش خود در سازمان»، «توانایی انجام وظیفه» و «اراده عملیاتی‌سازی وظیفه» است. علیه السلام یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های یاران راستین خود یعنی عمار، ابن تیّهان و خزیمة بن ثابت (ذوالشهادتین) را [در آن خطبه مشهوری که می‌فرماید: «أَيْنَ عَمَّار وَ أَيْنَ ابْنُ التَّيِّهَانِ‏ وَ أَيْنَ ذُو الشَّهَادَتَيْن‏»] این چنین ذکر می‌کند: «وَتَدَبَّرُوا الْفَرْضَ فَأَقَامُوه؛ در وظایف واجب تدبر می‌کردند و سپس آنها را برپا می‌داشتند». یعنی عمار و ابن‌تیهان و ذوالشهادتین اینگونه بودند که دائماً دربار‌ه‌ی وظایف واجب خود اندیشه می‌کردند و پس از تشخیص وظیفه، بدون هیچ درنگی، در جهت عملیاتی‌سازی و تحقق عملی آن اقدام می‌کردند. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢فرافکنی آفت بزرگ سازمان‌ها و ادارات 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از آفات بزرگ سازمان‌ها و ادارات، نفوذ ویروس «فرافکنی»‌ در میان اعضای آن است. یعنی افراد به جای آنکه در اندیشه‌ی عمل به وظایف خود باشند، دائماً وظایف و مسؤولیت‌های دیگران را رصد و پی‌گیری کنند. به جای تقویت دانش و مهارت خود، در کار سعایت، عیب‌جویی و عیب‌‌گیری از سایر اعضای سازمان باشند. در چنین سازمان‌هایی حتی اگر قوی‌ترین مدیران هم مسؤولیت داشته باشند، کارها به نحو شایسته و رضایت‌بخشی پیش نخواهد رفت. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
مدیریت امیال و شهوات در جهت تعالی .mp3
8.28M
🟣مدیریت امیال و شهوات در مسیر قرب و تعالی؛ در داستانی کوتاه از مثنوی معنوی 🎤احمدحسین شریفی آن یکی اسبی طلب کرد از امیر گفت رو آن اسب اشهب را بگیر گفت آن را من نخواهم گفت چون گفت او واپس رو است و بس حَرون سخت پس‌پس می‌رود او سوی بن گفت دمش را به سوی خانه کن دمِّ این استور نفست شهوت است زین سبب پس‌پس رود آن خودپرست شهوت او را که دم آمد ز بُن ای مبدِّل شهوت عُقبیش کن چون ببندی شهوتش را از رَغیف سر کند آن شهوت از عقل شریف همچو شاخی که ببرّی از درخت سر کند قوّت ز شاخ نیکبخت چونکه کردی دمّ او را آن طرف گر رود پس‌پس رود تا مُکتَنَف حبّذا اسبان رام پیش‌رو نه سپس رو نه حرونی را گرو گرم رو چون جسم موسیّ کلیم تا به بحرینش چو پهنای گلیم هست هفصد ساله را آن حُقُب که بکرد او عزم در سَیرانِ حُب همت سَیر تنش چون این بود سیر جانش تا به علیین بود شهسواران در سباقت تاختند خربطان در پایگه انداختند 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢شيخ مفيد از نگاه عبدالله یافعی 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ عبدالله (۶۹۸-۷۶۸ق)، از بزرگان اهل سنت در قرن هفتم هجری، در کتاب تاریخی خود مراة الجنان و عبرات الیقضان، (ج۳، ص۲۸) در توصیف شیخ مفید چنین می‌نویسد: «عالم و پیشوای شیعیان، صاحب تألیفات فراوان، معروف به مفید و به ابن‌معلم، متبحر در دانش کلام و منطق (مناظره) و فقه، هر عقیده‌ای را با جلالت و بزرگی مورد مناقشه و منازعه قرار می‌داد. در دولت آل‌بویه پیشگام و سرآمد بود، فراوان صدقه می‌داد، خشوعی بزرگ داشت، کثیر الصلاة و الصوم بود. و خوش‌پوش بود.» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢عنایت ویژه رستم به فردوسی در حکایتی از فخر رازی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در کتاب المطالب العالية من العلم الإلهي، ج‏7، ص228 می‌گوید شنیده‌ام که: «فردوسی شاعر وقتی کتاب شاهنامه را تصنیف کرد و آن را به سلطان محمود بن سبکتکین هدیه داد، و سلطان محمود آنگونه که شایسته فردوسی بود با او برخورد نکرد و ارزش کتاب او را ندانست و حق آن را ادا نکرد، غمگین شد. در خواب را دید که به او می‌گوید: «تو بسیار در این کتاب مرا مدح کرده‌ای. ولی من چون مرده‌ام نمی‌توانم حق تو را ادا کنم. اما به فلان مکان برو و آن را حفر کن، گنجی را خواهی یافت، آن را بردار و برگیر.» نیز همواره می‌گفت: «رستم بعد از مرگش کریم‌تر از محمود در حال حیاتش است» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟡بزرگترین دوستدار درخت‌ و محیط زیست ✍️ احمدحسین شریفی 🔻شاید بتوان گفت بزرگترین فعال محیط زیست در تاریخ اسلام، امیرمؤمنان بوده است. بر اساس برخی از نقل‌های تاریخی (ع) 100 هزار هسته خرما را کاشت در حالی که خودش حتی یک خرما از نخل‌های آن را تناول نکرد. همگی را وقف فقرا و مستمندان می‌کرد. 🔻بر اساس نقلی دیگر، امیرمؤمنان(ع) در اطراف مدینه چاه‌ها، قنات‌ها، چشمه‌سارها و باغ‌های فراوانی را احیا، احداث و وقف کرد. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢وظایف مجاهدان در وضعیت جنگی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ مردان نظامی و مرزبانان جغرافیا به هنگام جنگ نظامی و ناامنی‌های مرزی، خواب و آسایش و آرامش را برخود حرام می‌کنند؛ زیرا می‌دانند که لحظه‌ای غفلت ممکن است به قیمت مرگ خود و دیگران تمام شود. مردان و مرزبانان علم و فرهنگ و سیاست و اقتصاد و اخلاق چطور؟ مگر نه اینکه دشمنان دین و جامعه اسلامی همواره و بی‌وقفه در حال جنگ و قتال با جامعه اسلامی‌اند و تا زمانی که پرچم دین برپا باشد از این جنگ و مبارزه کوتاه نمی‌آیند: «وَ لا يَزالُونَ يُقاتِلُونَكُمْ حَتَّى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دينِكُمْ إِنِ اسْتَطاعُوا» (بقره، ۲۱۷)؟ آیا در چنین وضعیتی که با یک جنگ شناختی و اقتصادی و فرهنگی تمام‌عیار مواجهه‌ایم، نباید خواب و آسایش و آرامش را برخود حرام کنیم؟ اگر ما خود را به خواب زده و از دشمن غافل شویم، به یقین دشمن ما در خواب نیست و لحظه‌ای چشم از ما بر نمی‌دارد: «إِنَّ أَخَا الْحَرْبِ، الْأَرِقُ‏؛ وَ مَنْ نَامَ لَمْ يُنَمْ عَنْه‏؛ مرد جنگی، بیدار است؛ و کسی که از دشمن آسوده بخوابد، دشمن نسبت به او نخواهد خفت» گویا همین الان نیز فرمان جهاد (ع) خطاب به همه جامعه پیروان جاری و ساری است که: «وَ لَا تَذُوقُوا النَّوْمَ إِلَّا غِرَاراً أَوْ مَضْمَضَةً؛ و مخوابيد جز اندكی، يا لختى بخوابيد و لختى بيدار مانيد» یعنی همانگونه که به هنگام وضو، اندکی آب در دهان ریخته و آن را مضمضه می‌کنيد و فرو نمی‌بريد، در حال جنگ نيز خواب را در حد مضمضه به چشمان خود برسانيد. و نه در حد فرو بردن. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
💐یک بیتِ پرمعنا، تأمل‌برانگیز و جهت‌بخش از حضرت حافظ: وفا و عهد، نکو باشد ار بیاموزی وگرنه هر که تو بینی ستمگری داند 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟣دموکراسی اسلامی! 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ جناب دکتر علی پایا معتقد است: «دموکراسی تکنولوژیی است که در غرب برساخته شده است. این تکنولوژی نظیر هر تکنولوژی دیگر دربردارنده شماری از ارزش‌های عام و فراگیر است. در مورد دموکراسی برخی از این ارزش‌ها عبارت‌اند از احترام به آزادی افراد، رعایت عدالت، تأکید بر حکومت قانون، و نظایر آن. این تکنولوژی یا ماشین می‌تواند در زیست‌بوم‌های اسلامی به کار گرفته شود. در این زیست‌بوم‌ها علاوه بر ارزش‌های عام و فراگیری که در آن مندرج است، می‌توان ارزش‌های بومی و مورد اعتنای جوامع اسلامی را نیز درج کرد.» 🔻در این باره چند نکته را متذکر می‌شوم: اولاً، اینکه ما یک قالبی ذهنی درست کنیم و هر چیزی که نوعی ارزش‌گذاری و دستورالعمل در آن بود را در آن قالب ریخته و با زدن برچست «تکنولوژی» هر حکمی که درباره تکنولوژی‌ها گفته‌ایم بر آن تطبیق دهیم، کاری علمی نیست. ثانیاً، «دموکراسی» نظریه یا مدلی سیاسی است که بر پایه‌ بنیان‌های خاصی از انسان‌شناسی و ارزش‌شناسی و دین‌شناسی استوار شده است، بدون پذیرش آن بنیان‌ها، یک واژه بی‌معنا و بی‌روح است. ثالثاً، «دموکراسی اسلامی» چیزی شبیه «شراب اسلامی»! یا «تثلیث اسلامی» است. جز با تغییرات بنیادین در معنای دموکراسی نمی‌توان آن را متصف به اسلامی بودن کرد. 🔻توجه: معلوم است که در اینجا، دموکراسی به مثابه یک ارزش منظور است و نه دموکراسی به مثابه یک روش. و الا هیچ تنافی و تضادی میان دموکراسی به مثابه روش و اسلام وجود ندارد. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟡چه کنیم که نویسنده خوبی شویم؟ 🔻 پاسخ زیبا و درست لئو اشتراوس به این پرسش: «خواندن مقدم بر نوشتن است؛ قبل از نوشتن می‌خوانیم. ما نحوۀ نوشتن را با نحوۀ خواندن می‌آموزیم. اگر می‌خواهید خوب بنویسید، باید کتاب‌های خوب را خوب بخوانید. اگر کتابِ بد بخوانید یا بد کتاب بخوانید، هرگز نخواهید توانست خوب بنویسید. خوب نوشتن را این‌طور بیاموزید: کتاب‌هایی را که با بیشترین دقت نوشته شده‌اند، با بیشترین دقت بخوانید.» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢بیدار باش به مراکز آموزشی و پژوهشی قم! 🔶جایگاه نامطلوب علوم انسانی در مراکز آموزش عالی استان قم 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ حدود ۷۱ درصد از دانشجویان و به همین نسبت اعضای محترم هیئت علمی دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی شهر قم، دانشجویان و اساتید علوم انسانی‌اند. و ۲۹ درصد مربوط به رشته‌های غیرعلوم انسانی. این آمار حدود ۲۰ درصد بیش از میانگین کشوری است. هر چند برخی از صاحب‌نظران این وضعیت را نامتعادل و نامتناسب می‌دانند، اما به اعتقاد این بنده، این یک فرصت و ظرفیت بزرگ برای تحول‌آفرینی در علوم انسانی و ایجاد مرجعیت علمی برای شهر مقدس قم در حوزه علوم انسانی است و مسؤولان آموزشی استان و مدیران ارشد آموزش عالی کشور باید از این فرصت برای تحول در علوم انسانی استفاده بهینه کنند. در عین حال، حتی اگر این نسبت نبود، باز هم انتظار از مراکز آموزش عالی موجود در شهر مقدس قم انتظاری فراتر از سایر شهرها و استان‌های کشور بود. زیرا مراکز آموزش عالی موجود در قم، به معدن و منبع ذخّار فقه و فلسفه و تفسیر و سایر معارف اسلامی در حوزه‌های علمیه متصل‌اند. حتی بسیاری از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های قم، افزون بر مطالعات و مدارک دانشگاهی، دارای سطوح عالی مطالعات اسلامی و مدارک حوزه‌ای هم هستند. به همین دلیل، انتظار از قم این بوده و هست که به عنوان قطب علوم انسانی اسلامی نه تنها در کشور و بلکه در جهان معرفی شود. مع الاسف، تا رسیدن به این هدف، بسیار فاصله‌ داریم. نگاهی به آخرین آماری که در آذر ماه ۱۴۰۲ توسط مرکز ISC (پایگاه استنادی علوم جهان اسلام) عرضه شده است، نشان می‌دهد که در همه استان قم فقط دو دانشمند پراستناد در حوزه علوم انسانی داشته‌ایم! (یکی در دانشگاه قم و دیگری در دانشگاه آزاد اسلامی قم) این در حالی است که فقط در برخی از دانشگاه‌های استان‌های دیگر که به هیچ وجه از فرصت‌ها و ظرفیت‌های موجود در قم نیز برخوردار نیستند، آمار دانشمندان پراستنادشان در حوزه علوم انسانی چندین و چند برابر قم است. فی المثل، دانشگاه تهران ۵۱ نفر؛ دانشگاه تربیت مدرس ۴۲ نفر؛ دانشگاه علامه طباطبايی ۳۹ نفر؛ دانشگاه اصفهان ۳۴ نفر؛ دانشگاه فردوسی مشهد ۲۲ نفر؛ دانشگاه شهید بهشتی ۲۲ نفر؛ دانشگاه شیراز ۱۳ نفر؛ دانشگاه‌های تبریز، خوارزمی و محقق اردبیلی هر کدام ۱۱ نفر؛ دانشگاه‌های بوعلی، شهید چمران و مازندران هر کدام ۹ نفر؛ دانشگاه ارومیه ۷ نفر. 🔻امیدوارم مشاهده این آمار و نسبت‌ها تلنگری برای دانشکده‌ها، گروه‌ها، اعضای هیئت علمی و پژوهشگاه‌ها و پژوهشکده‌های علوم انسانی فعال در شهر مقدس قم باشد. باید همت و حمیت را بالاتر و والاتر کرد؛ و همگی تلاش کنیم تا کمّاً‌ (از نظر تعداد دانشمندان پر استناد) و کیفاً (از نظر تحول در علوم انسانی و ارائه نگاه‌ها و رویکردهای اسلامی به علوم انسانی) به جایگاه شایسته و مورد انتظار از قم، برسیم. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹