✅ #باطن_برزخی شما چگونه است؟ ♨️راهکاری از علامه حسن زاده آملی تا هر کسی بتواند #باطن_برزخی خود را تشخیص داده و بفهمد در باطن به چه صورتی است. 🔴 کانال اختصاصی نشر فرمایشات #علامه_حسن_زاده_املی در ایتا🔰🔰 https://eitaa.com/joinchat/3273981962C171d4d16f3

🌺 تفسیر آیه7⃣2⃣ سوره #الجن از تفسير شریف المیزان 🔰الا من ارتضى من رسول.....7⃣2⃣ 🔸اين استثنا، استثناى از كلمه #احدا است، و جمله #من_رسول بيان جمله #من_ارتضى است، در نتيجه مى فهماند كه خداى تعالى هر پيغمبرى از پيامبران را كه بخواهد به هر مقدار از غيب مختص به خود كه بخواهد آگاه مى سازد. پس اگر اين آيه را ضميمه كنيم به آياتى كه علم غيب را مختص به خداى تعالى مى داند، مانند آيه شريفه (و عنده مفاتح الغيب لا يعلمها الا هو و آيه و لله غيب السموات و الارض،) و آيه (قل لا يعلم من فى السموات و الارض الغيب الا الله ) اين نتيجه به دست مى آيد كه علم غيب به اصالت از آن خداست، و به تبعيت خدا ديگران هم مى توانند به هر مقدارى كه او بخواهد به تعليم او داشته باشند. پس مى توان گفت كه آيات راجع به غيب كه يك دسته آن را مختص به خدا مى داند، و دسته ديگر را درباره غير خدا هم ممكن مى داند، نظير آيات راجع به ميراندن است، كه يكجا آن را مختص خدا مى داند و مى فرمايد:(اللّه يتوفى الانفس ) و يكجا آن را به ملائكه نسبت مى دهد و مى فرمايد: (قل يتوفيكم ملك الموت الذى و كل بكم) و جايى ديگر آن را به رسل نسبت مى دهد و مى فرمايد: (حتى اذا جاء احدكم الموت توفته رسلنا)، پس توفى به اصالت منسوب به خداست، و به تبعيت منسوب به ملائكه و يا به عبارتى رسل است، چون ملائكه اسباب متوسطى هستند كه مسخر خدا و تحت فرمان اويند. ___________________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺 تفسیر آیات 7⃣2⃣ و 8⃣2⃣سوره #الجن از تفسير شریف المیزان 🔰فانه يسلك من بين يديه و من خلفه رصدا... عددا7⃣2⃣ و 8⃣2⃣ 🔸ضمير فانه به خداى تعالى، و ضمير يديه و خلفه به رسول صلى اللّه عليه و آله و سلم بر مى گردد، و كلمه #رصد به معناى مراقب و نگهبان است، اين كلمه و كلمه راصد هم بر واحد اطلاق مى شود، و هم بر جماعت، و كلمه #رصد در اصل مصدر است، و مراد از ما #بين_يديه پيش روى رسول، و مردمى است كه به سوى آنان فرستاده شده، و مراد از #خلفه بين او و بين مصدر وحى يعنى خداى سبحان است، و منشا اين تعبير امتداد و مسافت موهومى است كه انسان از شنيدن كلمه #رسالت در ذهن خود تصور مى كند. 🔸وقتى مى گوييم مثلا فرمانده فلان مأمور را به سوى لشكريان فرستاد تا پيامش را به آنان برساند، فورا در ذهن مسافتى تصور مى شود كه فرستنده در ابتداى آن و لشكر در انتهاى آن قرار دارد، و مأمور در بين راه است، لشكر در پيش روى او و فرمانده در پشت سرش قرار گرفته. احتمالات و وجوه مختلف درباره معناى آيه: (فانّه يسلك من بين يديه و من خلفه رصدا...) كه سلوك رصد در پشت سر رسول صلى اللّه عليه وآله و سلّم علت آن را بيان مى كند آيه شريفه راه رسيدن پيام غيبى يعنى آن رسالتهايى كه به رسول وحى مى شود را وصف مى كند، همچنان كه جمله (تا بداند كه رسالات پروردگارشان را رسانده اند) به آن اشاره دارد. و معناى آيه اين است كه: احدى را بر غيب خود مسلط نمى كند، مگر رسولى را كه پسنديده باشد، كه چنين رسولى را بر غيب خود مسلط مى كند، چون او نگهبانانى از ملائكه بين رسول و مردم دارد، و نگهبانانى هم بين رسول و خودش گمارده است. البته اين را مى دانيم كه سلوك رصد در پيش رو و پشت سر رسول، براى حفظ وحى از هر تخليط و تغيير دادن، يعنى كم و زياد كردن است، كه ممكن است از ناحيه شيطانها با واسطه و يا بى واسطه صورت بگيرد. ___________________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a ادامه دارد1⃣

🔰ادامه دارد 2⃣ 🔸در جمله (ليعلم ان قد ابلغوا رسالات ربهم) ضمير در #ليعلم به خداى سبحان بر مى گردد، و ضمير جمع در #ابلغوا و در #ربهم به كلمه (من كسى كه بر مى گردد)، به اعتبار اينكه معناى اين كلمه جمع، و منظور از آن هر پيغمبرى است كه او پسنديده باشد. ممكن هم هست به كلمه رسول بر گردد، به اعتبار اينكه منظور از آن جنس رسول است، نه يك رسول معين، و مراد از اينكه فرمود: (تا خدا بداند) با اينكه خدا هميشه و همه چيز را مى داند، علم فعلى خدا است، كه عبارت است از تحقق ابلاغ در خارج، و اين گونه تعبيرها در قرآن كريم بسيار آمده، از آن جمله فرموده: (فليعلمن اللّه لذين صدقوا و ليعلمن الكاذبين). و اين جمله علت سلوك رصد در پيش رو و پشت سر رسول را بيان مى كند مى فرمايد: براى اين رصد مى گماريم تا محقق شود كه رسولان بدون تغيير و تبديل رسالات پروردگارشان را به مردم ابلاغ كرده اند. احتمال هم دارد كه ضمير در #بين_يديه و در #من_خلفه به كلمه #غيبه بر گردد، در نتيجه نگهبانهاى گمارده شده در پيش رو و پشت سر غيب گمارده شده باشند، تا آن غيب بدون دستبرد به رسول برسد. ليكن اين احتمال ضعيف است، بدين جهت كه با تعليل (ليعلم ان قد ابلغوا رسالات ربهم) به آن معنايى كه گذشت نمى سازد، چون محفوظ ماندن غيب از دستبرد، و سالم به دست رسول رسيدنش ربطى به اين ندارد كه خدا بداند رسول هم آن را سالم به دست مردم رسانده و ابلاغ كرده. 🔸و مفسرى كه ذيلا كلامش نقل مى شود، برگشت سخنش به همين احتمال است، او گفته: دو ضمير #بين_يديه و #من_خلفه به جبرئيل حامل وحى و حامل غيب بر مى گردد. و ضعف اين قول علاوه بر مطالب گذشته در اين است كه اين سخن وقتى درست است كه قبلا نامى از جبرئيل ذكر شده باشد در صورتى كه نشده. 🔸بعضى هم گفته اند: ضمير در #ليعلم به رسول، و دو ضمير در #قد_ابلغوا و در #ربهم  به ملائكه نگهبان بر مى گردد، و معناى آيه اين است كه: ملائكه خدا وحى او را همچنان نگهبانى مى كنند تا رسول بداند كه ملائكه، رسالتهاى خدا يعنى وحى خدا را همانطور كه صادر شده به او رسانده اند، و دلش مطمئن شود كه وحى خدا از دست برد شيطانها سالم مانده، چون لازمه ابلاغ ملائكه بلوغ وحى است. 🔸هر چند ذكر كلمه رسول قبل از كلمه #ليعلم مويد اين احتمال است، و اشكالى كه به وجه قبلى وارد بود كه قبلا كلمه جبرئيل ذكر نشده به اين وجه وارد نيست، الا اينكه ظاهر سياق اين احتمال را بعيد مى سازد، چون از ظاهر سياق بر مى آيد كه مراد از رسالات، رسالاتى است كه رسول آن را حمل مى كند تا به مردم برساند، نه آنچه كه فرشته وحى حمل مى كند تا به رسول برساند، پس ضمير در #ربهم به رسولان بر مى گردد نه به ملائكه. علاوه بر اين، آيه شريفه اشاره به ملائكه دارد، و آنان را در تحت عنوان رصد ذكر كرده، و معلوم است كه عنوان رصد غير عنوان رسالت است، شأن رصد نگهبانى و حفظ است نه رسالت. 🔸بعضى ديگر گفته اند: معناى جمله اين است كه: تا محمد صلوات اللّه عليه بداند كه رسولان قبل از وى رسالات پروردگارشان را ابلاغ كردند. و اين، وجه سخيفى است كه هيچ دليلى بر آن نيست، و از آن سخيفتر اين است كه بعضى گفته اند: معناى جمله اين است كه: تكذيب گران رسولان بدانند كه رسولان، رسالات پروردگار خود را به ايشان ابلاغ كردند. و در جمله (و احاط بما لديهم) ضمير جمع بنا بر وجهى كه ما اختيار كرديم به رسولان بر مى گردد، و ظاهرا اين جمله متمم معناى حراست سابق الذكر است، پس جمله (من بين يديه) به نگهبانان بين رسول و مردم، و جمله و من خلفه به نگهبانان بين رسول و خدا اشاره مى كند، و جمله و (احاط بما لديهم ) به اينكه خداى تعالى احاطه علمى به دل و نفس رسول صلى اللّه عليه و آله و سلم دارد اشاره مى كند، در نتيجه آيه شريفه مى فهماند كه وحى خدا - از مصدر وحى گرفته تا نفس رسول و از رسول گرفته تا مردم. از هر گونه تغيير و تبديلى ايمن است. ممكن هم هست مراد از جمله مورد بحث تنها نفس رسول نباشد، بلكه هم آن را شامل باشد و هم مسير وحى را و هم همه امورى را كه به نحوى با رسول و رسالت تعلق و ارتباط دارد، همچنان كه جمله بعدى كه مى فرمايد: (و احصى كل شى ء عددا) در صدد اين است كه عموميت علم خدا به اشيا را افاده كند، البته علم به عدد اشيا و تميز آنها از يكديگر. چهار مطلب كه از سه آيه اخير مورد بحث استفاده مى شود  پس از آنچه در باره سه آيه اخير گذشت چهار نكته به دست آمد. 🔸اول اينكه : علم به غيب بالاصاله و مستقلا خاص خداى تعالى است، به آن معنايى كه توضيح داديم، پس خداى تعالى به ذات خودش ‍ عالم به غيب است، و ديگران اگر علمى به غيب داشته باشند به تعليم او دارند، با اين نكته كه از آيه استفاده كرديم روشن مى شود كه هر جا خداى تعالى از انبيا حكايت كرده كه منكر علم غيب خود شده اند 🔸ادامه دارید👇

🔰ادامه دارد 3⃣ 🔸منظور اين بوده كه بفهمانند ما رسولان، بالاصاله و مستقلا علم به غيب نداريم، نه اينكه با وحى خدا هم داناى به غيب نمى شويم، مانند آنجا كه فرموده: (قل لا اقول لكم عندى خزائن اللّه و لا اعلم الغيب) و آنجا كه فرموده: (و لو كنت اعلم الغيب لاستكثرت من الخير)، و آنجا كه فرموده : (قل ما كنت بدعا من الرسل و ما ادرى ما يفعل بى و لا بكم ان اتبع الا ما يوحى الى). 🔸مستثنيات از عموم (فلا يظهر على غيبه احدا)  دوم اينكه : بعد از آنكه عموميت جمله (فلا يظهر على غيبه احدا) به وسيله جمله (الا من ارتضى من رسول) شكسته شد، به صورت عام مخصص در آمده كه مى تواند باز هم تخصيص بخورد، همچنان كه در مورد بحث درباره انبيا تخصيص خورده، چون آيات قرآنى دلالت دارد بر اينكه بر آن حضرت وحى مى شود، مثلا فرموده:  (انا اوحينا اليك كما اوحينا الى نوح و النبيين من بعده)، و نيز دلالت دارد بر اينكه وحى يكى از مصاديق غيب است. بنابراين، يك پيغمبر دسترسى به غيب دارد، همچنان كه رسول دارد، البته اين در صورتى است كه مراد از رسول در جمله (الا من ارتضى من رسول) مقامى مقابل مقام نبوت باشد، و اما اگر منظور مطلق كسانى باشد كه از ناحيه خدا به سوى خلق گسيل مى شوند نبى هم از همان كسان است، همچنان كه آيه زير بر اين معنا شهادت مى دهد: (و ما ارسلنا من قبلك من رسول و لا نبى...) چون نبى را هم ارسال شده مى داند، و آيه (و ما ارسلنا فى قريه من نبى) پس نبى هم مانند رسول جزو استثنا شدگان از عموم نفى است، بدون اينكه عموم مذكور نيازمند به تخصيص جديدى بشود. 🔸و همچنين در مورد امام به آن معنايى كه قرآن كلمه امام را در آن استعمال مى كند، چون خداى تعالى امام را به صفت #صبر و #يقين توصيف كرده، مثلا مى فرمايد: (و جعلنا منهم ائمه يهدون بامرنا لما صبروا و كانوا باياتنا يوقنون)، و نيز امامان را چنين توصيف كرده كه پرده و حجاب از پيش رويشان برداشته شده، مثلا فرموده: (و كذلك نرى ابراهيم ملكوت السموات و الارض وليكون من الموقنين)، و نيز فرموده: (كلا لو تعلمون علم اليقين لترون الجحيم) و ما در بعضى از مباحث سابق در اين باره سخن گفتيم. و اما ملائكه آنچه از وحى آسمان كه قبل از نزولش حمل مى كنند، و همچنين آنچه از عالم ملكوت مشاهده مى كنند، نسبت به خود آنان شهود است، نه غيب، هر چند كه براى ما غيب مى باشد، پس نمى توان ملائكه را مشمول استثنا دانست، علاوه بر اين جمله (فلا يظهر على غيبه احدا) تنها شامل اهل دنيا مى شود كه در روى زمين زندگى مى كنند و اگر بنا باشد از سكنه زمين تجاوز كنيم تا شامل ملائكه هم باشد، بايد مردگان را هم كه امور آخرت را كه به نص قرآن غيب اين عالم است مشاهده مى كنند مشمول استثنا بدانيم، و حال آنكه قطعا مشمول نيستند، براى اينكه اگر مردگان هم مشمول باشند ديگر حتى يك نفر هم در تحت عموم (فلا يظهر على غيبه احدا) باقى نمى ماند، چون هر انسان زمينى روزى از دنيا مى رود و غيب عالم را مى بيند، و در روز قيامت كه (يوم مجموع له الناس)، و نيز ذلك يوم مشهود در باره اش فرموده، تمامى مردم يكجا مبعوث مى شوند، و غيب عالم براى همه مشهود مى گردد، پس همانطور كه اموات مشمول استثنا نيستند، به خاطر اينكه عالم اموات غير اين عالم است، همچنين ملائكه هم مشمول نيستند، براى اينكه عالمشان غير اين عالم است. معصوم بودن انبياء و رسل در گرفتن، حفظ و ابلاغ وحى به زبان و به عمل 🔸سوم اينكه : جمله (فانه يسلك من بين يديه و من خلفه... عددا) دلالت دارد بر اينكه وحى الهى از آن لحظه كه از مصدر وحى صادر مى شود تا زمانى كه به مردم مى رسد و همچنين در طريق نزولش تا وقتى كه به شخص مورد وحى برسد از هر دستبرد و تغييرى محفوظ است. 🔸اما مصونيت آن از حين صدور تا وقتى كه به رسول برسد، اگر هيچ دليلى به جز جمله من خلفه بر آن نباشد همين جمله كافى است، البته اين در صورتى است كه ضمير در آن به رسول برگردد. و اما بنا بر آن احتمال كه مرجع ضمير غيب باشد، دليل بر مدعاى ما مجموع دو جمله (من بين يديه و من خلفه) خواهد بود، و ليكن در سابق كه اين احتمال را نقل كرديم گفتيم اين احتمال ضعيف است. 🔸ادامه داد 👇

🔰ادامه دارد 4⃣ 🔸و اما مصونيت وحى در آن حال كه رسول آن را از فرشته وحى دريافت مى كند، دليلش جمله (ليعلم ان قد ابلغوا رسالات ربهم) است، كه از آن مى فهميم رسول طورى وحى الهى را دريافت مى كند كه در گرفتنش اشتباه رخ نمى دهد و ذهنش آن را فراموش ‍ نمى كند و شيطان در دل او دست نمى اندازد، در نتيجه وحى خدا دچار تغيير و تبديل نمى گردد. و نيز در رساندن وحى به مردم نيز اين مصونيت هست، و شيطان در اين مرحله هم كارى نمى تواند بكند، جمله مذكور بر همه اين مصونيتها دلالت دارد، چون مى فرمايد غرض از گماردن رصد اين است كه بداند انبيا رسالات پروردگار خود را رساندند، يعنى اين ابلاغ در خارج محقق شد. 🔸و لازمه آن، مصونيت وحى در همه مراحل و رسيدن آن به مردم است، و اگر رسول در جهات سه گانه بالا (گرفتن و حفظ كردن و رساندن) مصونيت نداشته باشد، غرض خداى تعالى حاصل نمى شود، و اين كاملا روشن است، و چون خداى تعالى براى حاصل شدن اين غرض غير از مسأله سلوك رصد طريقه ديگرى ذكر نكرده، مى فهميم كه وحى، آن زمان هم كه به دست رسول رسيده به وسيله ملائكه حراست مى شود همانطور كه در طريق رسيدنش به رسول به وسيله آنان حراست مى شد، و جمله (واحاط بما لديهم) اين دلالتها را تأييد مى كند. 🔸و اما مصونيت وحى در مسيرش از ناحيه رسول تا رسيدنش به مردم اگر دليلى به جز جمله (من بين يديه) نباشد، همين جمله كافى است البته به شرطى كه جمله را به آن معنايى بگيريم كه ما ذكر كرديم، البته جمله (ليعلم ان قد ابلغوا رسالات ربهم) به آن تقريبى كه ما برايش كرديم نيز بر اين معنا دلالت دارد. 🔸از اين بيان اين نتيجه عايد مى شود كه نبى و رسول در گرفتن وحى از پروردگار و در حفظ آن و در رساندنش به مردم مويد به عصمت و محفوظ از خطا در هر سه جهتند، براى اينكه گفتيم آيه شريفه دلالت دارد بر اينكه آنچه خدا از دين خودش بر مردم و از طريق رسالت و وحى نازل مى كند مصون در همه مراحل است تا به دست مردم برسد، و يكى از آن مراحل مرحله گرفتن وحى و دوم مرحله حفظ آن و سوم مرحله تبليغ آن به مردم است. و تبليغ رسالت به مردم تنها به زبان نيست بلكه تبليغ عملى هم تبليغ است، پس رسول بايد در مرحله عمل از هر #معصيت و ارتكاب هر گناه و ترك واجب دينى معصوم باشد، چون اگر #معصوم نباشد نقيض و ضد دين را تبليغ كرده، پس پيغمبر از ارتكاب معصيت معصوم است، همچنان كه از خطاى در گرفتن وحى معصوم است، و همچنان كه از فراموش كردن آن و از خطاى زبانى در رساندنش به مردم معصوم است. و ما در سابق اشاره كرديم كه نبوت هم در اينكه دائر مدار وحى است، مثل رسالت است، پس نبى هم در خصوصيت عصمت مانند رسول است، و با اين بيان معلوم شد كه اصحاب وحى چه نبى باشند و چه رسول، در گرفتن وحى و حفظ كردنش، و در رساندن آن به مردم، چه رساندن به زبان و چه به عمل معصوم هستند. عدم اختصاص علم غيب به پيامبران به موردى خاص 🔸چهارم اينكه : در آيه شريفه عموميت (فلا يظهر على غيبه احدا) استثنا شد، به اينكه رسولان به غيب آگاه مى شوند. چيزى كه هست اين را هم مى فهماند كه رسولان در هر چيزى كه تحقق يافتن رسالتشان مشروط به آن باشد كه نسبت به آن علم غيب داشته باشند، اين علم را خواهند داشت، حال چه متن رسالتشان از قبيل معارف اعتقادى و شرايع دين و قصص و عبرتها و حكمت ها و مواعظ باشد، و چه اينكه نشانيهاى رسالتشان باشد و مردم با ديدن آن نشانه و آن معجزه به صدق رسول در ادعاى رسالتش پى ببرند، همچنان كه در قرآن كريم از بعضى رسولان نمونه هايى از اين قبيل حكايت كرده، مثلا در باره صالح فرموده كه به قوم خود گفت: (تمتعوا فى داركم ثلاثه ايام ذلك وعد غير مكذوب) و در باره عيسى فرموده كه به بنى اسرائيل فرمود: (و انبئكم بما تاكلون و ما تدخرون فى بيوتكم ان فى ذلك لايه لكم )، و نيز آياتى كه در باره وعده هاى رسولان آمده، و پيشگوييهايى كه در خود قرآن كريم آمده، همه اينها از موارد اظهار غيب است. ___________________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺 بحث روایتی سوره #الجن از تفسير شریف المیزان 🔰بحث روايتى 🔸رواياتى راجع به جمله (انّ المساجد للّه) و اينكه پيغمبر صلى اللّه عليه وآله و ائمه عليه السلام عالم غيب بوده اند. 🔸در تفسير عياشى از امام جواد عليه السلام روايت كرده كه معتصم (خليفه عباسى) از بريدن دست سارق پرسش نمود، كه از كجا بايد دستش را قطع كنند؟ فرمود: بايد از آخرين بند انگشتان قطع كنند، و كف دست را باقى بگذارند. معتصم پرسيد دليل بر اين معنا چيست؟ فرمود: كلام رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم است، كه فرمود سجده بايد بر هفت موضع بدن واقع شود. پيشانى و دو كف دست و دو سر زانو و دو انگشت پا، پس اگر دست دزد را از مچ و يا از آرنج قطع كنند، دستى باقى نمى ماند تا با آن سجده كند، خداى تعالى هم فرموده:  (ان المساجد لله) و منظورش از مساجد همان عضوهاى هفتگانه اى است كه بر آن سجده مى شود، و معناى جمله (فلا تدعوا مع اللّه حدا هم) همين است كه چيزى كه خاص خدا است نبايد قطع شود (تا آخر حديث). 🔸و در كافى به سند خود از حماد بن عيسى از امام صادق عليه السلام روايت كرده كه در حديثى گفت : و سجده كرد، امام صادق عليه السلام بر هشت استخوان، يعنى دو كف دست و دو سر زانو و دو انگشت ابهام پا و پيشانى و بينى، و آنگاه فرمود هفت موضع آن واجب است، و آنها همان مواضعى است كه خداى تعالى در كتابش آورده و فرموده: (و ان المساجد لله فلا تدعوا مع اللّه حدا) و آن عبارت است از پيشانى و دو كف دست و دو سر زانو و دو ابهام پا، و اما نهادن بى نى بر خاك مستحب است. و از كتاب خرائج و جرائح از محمد بن فضل هاشمى، از حضرت رضا عليه السلام روايت شده كه آن جناب نظر كرد به ابن هذاب، و سپس فرمود: اگر به تو خبر دهم كه در همين روزها يكى از ارحامت كشته مى شود، آيا تصديقم مى كنى؟ گفت: نه، براى اينكه كسى به جز خداى تعالى غيب نمى داند. فرمود: مگر اين خداى تعالى نيست كه مى فرمايد: (عالم الغيب فلا يظهر على غيبه احدا الا من ارتضى من رسول )، پس رسول اللّه صلى اللّه عليه و آله و سلم كه مرضى نزد خدا است غيب مى داند، ما هم ورثه همان رسولى هستيم كه خدا او را به هر مقدار از غيب خود خواسته آگاه كرده، پس ما هم مى دانيم آنچه شده و آنچه كه تا روز قيامت خواهد شد. 🔸مولف : روايات در اين باب از حد شمار بيرون است، و مدلول آنها اين است كه: رسول اللّه صلى اللّه عليه و آله و سلم علم غيب را از راه وحى از خداى تعالى گرفته، و امامان عليهم السلم از آن جناب به ارث گرفته اند. ___________________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🔸پایان تفسير سوره #الجن از تفسير شریف المیزان 🌺🌺

✅بسم الله الرحمن الرحیم همراهان کانال برای دلایل مختلف تفسیر سوره ها را از آخر قرآن شروع کردیم. 🔰 #تفسیرالمیزان اثر ماندگار علامه طباطبایی ره ۱- #ابتدای سوره #ناس https://eitaa.com/all_mizan/14 ۲- #ابتدای سوره #فلق https://eitaa.com/all_mizan/28 ۳- #ابتدای سوره #توحید https://eitaa.com/all_mizan/38 ۴- #ابتدای سوره #مسد https://eitaa.com/all_mizan/62 ۵- #ابتدای سوره #نصر https://eitaa.com/all_mizan/75 ۶- #ابتدای سوره #کافرون https://eitaa.com/all_mizan/109 ۷_ #ابتدای سوره #الکوثر https://eitaa.com/all_mizan/127 ۸- #ابتدای سوره #ماعون https://eitaa.com/all_mizan/146 ۹- #ابتدای سوره #قریش https://eitaa.com/all_mizan/165 ۱۰- #ابتدای سوره #فیل https://eitaa.com/all_mizan/186 ۱۱_ #ابتدای سوره #عصر https://eitaa.com/all_mizan/234 ۱۲- #ابتدای سوره #تکاثر https://eitaa.com/all_mizan1001/21 ۱۳- #ابتدای سوره #القارعه https://eitaa.com/all_mizan1001/37 ۱۴- #ابتدای سوره #العادیات https://eitaa.com/all_mizan1001/55 ۱۵- #ابتدای سوره #الزالزال https://eitaa.com/all_mizan1001/78 ۱۶- #ابتدای سوره #البینه https://eitaa.com/all_mizan1001/92 ۱۷_ #ابتدای سوره #القدر https://eitaa.com/all_mizan1001/108 ۱۸- #ابتدای سوره #العلق https://eitaa.com/all_mizan1001/125 ۱۹- #ابتدای سوره #التین https://eitaa.com/all_mizan1001/147 ۲۰_ #ابتدای سوره #الشرح https://eitaa.com/all_mizan1001/157 ۲۱- #ابتدای سوره #الضحی https://eitaa.com/all_mizan1001/172 ۲۲_ #ابتدای سوره #اللیل https://eitaa.com/all_mizan1001/188 ۲۳_ #ابتدای سوره #الشمس https://eitaa.com/all_mizan1001/211 ۲۴_ #ابتدای سوره #البلد https://eitaa.com/all_mizan1001/234 ۲۵_ #ابتدای سوره #الفجر https://eitaa.com/all_mizan1001/261 ۲۶_ #ابتدای سوره #الغاشيه https://eitaa.com/all_mizan1001/297 ۲۷_ #ابتدای سوره #الاعلی https://eitaa.com/all_mizan1001/328 ۲۸_ #ابتدای سوره #الطارق https://eitaa.com/all_mizan1001/362 ۲۹- #ابتدای سوره #البروج https://eitaa.com/all_mizan1001/387 ۳۰_ #ابتدای سوره #الانشقاق https://eitaa.com/all_mizan1001/417 ۳۱_ #ابتدای سوره #المطففین https://eitaa.com/all_mizan1001/453 ۳۲_ #ابتدای سوره #التکویر https://eitaa.com/all_mizan1001/521 ۳۳_ #ابتدای سوره العبس https://eitaa.com/all_mizan1001/328 ۳۴_ #ابتدای سوره #النازعات https://eitaa.com/all_mizan1001/600 ۳۵_ #ابتدای سوره #النباء https://eitaa.com/all_mizan1001/646 ۳۶_ #ابتدای سوره #المرسلات https://eitaa.com/all_mizan1001/705 ۳۷_ #ابتدای سوره #الانسان https://eitaa.com/all_mizan1001/752 ۳۸_ #ابتدای سوره #القیامه https://eitaa.com/all_mizan1001/823 ۳۹_ #ابتدای سوره #المدثر https://eitaa.com/all_mizan1001/879 ۴۰_ #ابتدای سوره #المزمل https://eitaa.com/all_mizan1001/961 ۴۱_ #ابتدای سوره #الجن https://eitaa.com/all_mizan1001/1000 ۴۲ _ #ابتدای سوره #النوح https://eitaa.com/all_mizan1001/1054

🌺 متن سوره #النوح _________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺 ترتیل سوره #النوح 🎙 استاد پرهیزگار ⏳زمان :4:19دقیقه _______________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺 ترتیل وترجمه سوره #النوح 🎙 ترتیل موسسه پیامبر مهر ورحمت ⏳زمان : 6:23 دقیقه ___________________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺 ترجمه آیات 1⃣تا 4⃣2⃣ سوره #النوح از تفسير شریف المیزان 🔰ترجمه آیات 🔸به نام خدايى كه رحمتى عام و خاص و محدود و نامحدود دارد. ما نوح را به سوى قومش فرستاديم كه قوم خود را قبل از آنكه عذابى دردناك فراشان گيرد انذار كن1⃣ 🔸او به قوم خود گفت: اى مردم من براى شما بيم رسانى روشنگرم2⃣ 🔸و دعوتم اين است كه اللّه را بپرستيد و از عذابش پروا نموده مرا اطاعت كنيد3⃣ 🔸تا گناهانى از شما را بيامرزد و تا اجلى كه برايتان مقدر كرده مهلت دهد، كه اگر چنين نكنيد قبل از رسيدن به اجل حتمى دچار اجل ديگر مى شويد آرى اگر بناى فهميدن داشته باشيد مى دانيد كه اجل خدايى وقتى برسد تأخير نمى پذيرد 4⃣ 🔸(اما هر چه بيشتر تذكر داد كمتر به نتيجه رسيد تا به كلى از هدايت قومش ‍ مأيوس شد) گفت پروردگارا! من قوم خود را شب و روز دعوت كردم5⃣ 🔸ولى دعوتم جز زيادتر شدن فرارشان فايده اى نداد 6⃣ 🔸و من هر چه دعوتشان كردم تا تو ايشان را بيامرزى انگشتها به گوش نهاده جامه به سر كشيدند و بر عناد خود اصرار و به وجهى ناگفتنى استكبار ورزيدند7⃣ 🔸اين بار به بانگ بلند دعوتشان كردم 8⃣ 🔸و نوبتى علنى و گاهى سرى آن هم به چه زبانى دعوت نمودم 9⃣ 🔸(مثلا به ايشان اينطور گفتم ) كه از پروردگارتان طلب مغفرت كنيد كه او کارش آمرزنده است0⃣1⃣ 🔸كه اگر چنين كنيد ابر آسمان را مرتب بر شما مى باراند1⃣1⃣ 🔸و به وسيله اموال و فرزندان ياريتان مى كند و برايتان باغها رويانيده و نهرها جارى مى سازد 2⃣1⃣ 🔸راستى شما را چه مى شود كه براى خدا عظمتى قائل نيستيد 3⃣1⃣ 🔸با اينكه اوست كه شما را به اشكال و احوالى مختلف آفريد 4⃣1⃣ 🔸آيا نديديد كه چگونه خدا هفت طبقه آسمان را خلق كرد5⃣1⃣ 🔸و ماه را در آنها نور و خورشيد را چراغ فروزنده قرار داد6⃣1⃣ 🔸آرى و خدا بود كه شما را چون گياه از زمين به نحوى ناگفتنى رويانيد 7⃣1⃣ 🔸و سپس او است كه شما را به زمين برگردانيده و باز به نحوى ناگفتنى از زمين خارج مى كند 8⃣1⃣ 🔸و خدا است كه زمين را برايتان گسترد۱۹ 🔸تا بعضى از قسمتهاى آن را با راه هاى باريك و فراخ و يا كوهى و دشتى طى كنيد۲۰ 🔸نوح سپس اضافه كرد پروردگارا! ايشان نافرمانيم كردند و فرمان كسانى را بردند كه مال و اولاد به جز خسارت برايشان بار نياورد۲۱ 🔸(بار الها ) نيرنگى عظيم كردند۲۲ 🔸و به مردم گفتند آلهه خود را ترك مى گوييد مخصوصا بت ود و سواع و يغوث و يعوق و نسر را۲۳ 🔸و آنها گروه بسيارى را گمراه كردند، خداوندا! ستمگران را جز ضلالت بيشتر سزا مده۲۴ ______________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺 بیان آیات سوره #النوح از تفسير شریف المیزان 🔰 بیان آیات 🔸اين سوره به رسالت نوح به سوى قومش، و به اجمالى از دعوتش، و اينكه قوم او اجابتش نكردند، و در آخر به پروردگار خود شكوه نمود و نفرينشان كرد، و براى خود و پدر و مادر خود و هر مرد و زنى كه با ايمان داخل خانه اش شود استغفار كرد، و به اينكه در آخر عذاب بر آن قوم نازل شده، همگى غرق شدند، اشاره مى كند. اين سوره به شهادت سياق آياتش در مكه نازل شده است. ______________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺 تفسیر آیه1⃣ سوره #النوح از تفسير شریف المیزان 🔰إِنَّا أَرْسلْنَا نُوحاً إِلى قَوْمِهِ أَنْ أَنذِرْ قَوْمَك مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ1⃣ 🔸جمله (ان انذر قومك ...)، رسالت نوح را تفسير مى كند، در حقيقت تقدير كلام (و اوحينا اليه ان انذر...) است، يعنى ما نوح را به سوى قومش فرستاده و به وى وحى كرديم كه قوم خودت را قبل از اين كه عذابى اليم به سراغشان آيد انذار كن. 🔸و اين سخن دلالت دارد بر اينكه قوم نوح به خاطر شرك و گناهان در معرض عذاب بوده اند، همچنان كه از كلام آن جناب در آيه بعدى كه فرموده: (انى لكم نذير مبين ان اعبدوا اللّه و اتقوه )، نيز اين معنا است فاده مى شود، چون (انذار) به معناى ترساندن است، و ترساندن همواره از خطر محتملى است كه اگر هشدار و تحذير نباشد حتما مى رسد. و جمله (من قبل ان ياتيهم عذاب اليم ) مى رساند كه اين عذاب اليم متوجه ايشان بوده، و اگر هشدار نوح (عليه السلام ) نباشد، حتما خواهد آمد، و از ايشان دست بردار نخواهد بود. ______________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺 تفسیر آیه 2⃣ و 3⃣سوره #النوح از تفسير شریف المیزان 🔰قَالَ يَقَوْمِ إِنى لَكمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ2⃣ 🔰 أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطِيعُونِ3⃣ 🔸اين آيه شريفه رسالت نوح عليه السلام را به طور اجمال و تفصيل بيان مى كند، جمله (انى لكم نذير مبين )، به طور اجمال و جمله (ان اعبدوا الله ...) به طور تفصيل . 🔸و اگر كلمه #قوم را به ضمير راجع به خودش اضافه كرد و گفت #يا_قومى كه جمله #ياقوم مخفف آن است، براى اين بود كه اظهار دلسوزى و مهربانى كند، و خواست بفرمايد شما همگى مردم منيد، و مجتمع قومى ما، من و شما را يكجا جمع كرده، بدى و ناراحتى شما مرا هم ناراحت مى كند، و من براى شما جز خير و سعادت چيزى نمى خواهم، به همين جهت شما را از عذابى كه پشت سر داريد هشدار مى دهم. 🔸در جمله (ان اعبدوا الله ) ايشان را به توحيد در عبادت مى خواند، چون مردم نوح بت پرست بودند، و مذهب و ثنيت #بت_پرستى داشتند، كه اجازه نمى دهد مردم خداى تعالى را بپرستند، نه به تنهايى، و نه با غير، بلكه تنها مجازند با پرستش بتها ارباب بتها را بپرستند، تا آن ارباب كه مستقيما خدا را مى پرستند، نزد خدا شفاعت ايشان كنند در حقيقت عبادت پرستندگان خود را روى عبادت خود نهاده تحويل خدا دهند و اگر اين مذهب اجازه پرستش خداى تعالى را مى داد حتما خدا را به تنهايى مى پرستيدند، پس دعوت چنين مردمى به عبادت خدا در حقيقت دعوت به توحيد در عبادت است. 🔸و جمله #واتقوه دعوتشان را به اجتناب از گناهان كبيره و صغيره است، يعنى شرك و پايين تر از شرك، و انجام اعمال صالحه اى كه انجام ندادنش گناه است. 🔸و جمله #واطيعون دعوتشان به اطاعت از خودش است، و اطاعتشان از او مستلزم اين است كه رسالتش را تصديق نموده، معالم دين خود را و دستور يكتاپرستى را از او بگيرند، و اين دستورات را سنت حياتى خود قرار دهند. 🔸پس جمله (ان اعبدوا اللّه و اتقوه و اطيعون )، ايشان را به اصول سه گانه دين دعوت مى كند. جمله اول يعنى و #اعبدوا الله به #توحيد ، و جمله و #اتقوه به تصديق #معاد كه اساس تقوى است دعوت مى كند، چون اگر معاد و حساب و جزاى آن نبود، تقواى دينى معناى درستى نمى داشت، و جمله #واطيعون به تصديق اصل #نبوت كه همان اطاعت بى چون و چرا است مى خواند. ______________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺 تفسیر آیه 3⃣سوره #النوح از تفسير شریف المیزان 🔰يَغْفِرْ لَكم مِّن ذُنُوبِكمْ 🔸كلمه #يغفر در اينجا مجزوم است، چون جواب امر است، و در قواعد عربيت قرار بر همين است كه فعلى را كه در جواب امر قرار مى گيرد به جزم بخوانند، و كلمه #من در اين جمله به طورى كه از سياق استفاده مى شود براى تبعيض است، و معناى اينكه فرمود: (اينكه خدا را بپرستيد، و از او بترسيد، و مرا اطاعت كنيد تا بعضى از گناهانتان را بيامرزد)، اين است كه اگر چنين كنيد، خدا چنين مى كند، (پس در حقيقت برگشت امر و جواب امر به دو جمله شرط و جزا است، و بدين سبب جوابش به جزم خوانده مى شود ) و منظور از بعضى گناهان آن گناهانى است كه قبل از ايمان و در حال كفر مرتكب شدند، به خدا شرك ورزيدند، و گناهانى كوچكتر مرتكب شدند، و اما گناهانى كه از آن به بعد مرتكب نشده اند، و بعد از ايمان آوردن در آينده مرتكب مى شوند، منظور نيست، چون معنا ندارد گناهانى كه هنوز رخ نداده آمرزيده شود، و نيز معنا ندارد كه از حالا وعده آمرزش آن را بدهد و بفرمايد گناهان آينده شما و يا هر گناهى كه از شما محقق شود مى آمرزد، چون چنين وعده اى مستلزم آن است كه تكاليف الهى ملغى شود، چون وقتى مجازات در مقابل مخالفت آن تكاليف لغو شد، خود تكاليف هم لغو مى شود. 🔸مويد اين معنا ظاهر آيه زير است كه مى فرمايد: (يا قومنا اجيبوا داعى اللّه و امنوا به يغفر لكم من ذنوبكم )(ای قوم ما داعی به سوی خدا را اجابت کنید تا پاره ای از گناهانتان را بیامرزد) #احقاف_۳۱ و آيه زير كه مى فرمايد: (يدعوكم ليغفر لكم من ذنوبكم )(او شما را دعوت می کندتا خدا پاره ای از گناهانتان را بیامرزد) #ابراهیم_۱۰ ، و آيه زير كه مى فرمايد: (قل للذين كفروا ان ينتهوا يغفر لهم ما قد سلف )( به کسانی که کفر ورزیدند بگو اگر دست بردارید خدا گناهان گذشته تان را می آمرزد) #انفال _۳۸ 🔸و اما آيه شريفه (يا ايها الذين امنوا هل ادلكم على تجاره تنجيكم من عذاب اليم تومنون باللّه و رسوله و تجاهدون فى سبيل اللّه باموالكم و انفسكم ذلكم خير لكم ان كنتم تعلمون يغفر لكم ذنوبكم ويدخلكم جنات ) #صف_۱۲ كه ظاهرش آمرزش همه گناهان است، منافاتى با آيات مذكور ندارد، براى اينكه مغفرت را در اين آيه مترتب كرده بر استمرار ايمان و عمل صالح، و ادامه آن تا آخر عمر، پس اين آيه هم شامل گناهانى كه هنوز واقع نشده مى شود، و چنين وعده اى نداده كه ايمان امروز گناهان آينده و يا به طور كلى گناهان را مى آمرزد، نه، بلكه وسعت آمرزش درست به مقدار وسعت ايمان و عمل صالح است، و حاصلش ‍ اين است كه ايمان تا آخر عمر، گناهان تا آخر عمر را مى آمرزد. 🔸بعضى از مفسرين به عموميت آيه سوره صف اعتماد نموده، متمايل به اين نظريه شده اند كه آمرزش گناهان به وسيله ايمان در بين امتها فرق دارد، به حكم اين آيه در امت اسلام باعث آمرزش همه گناهان است و در ساير امتها باعث آمرزش بعضى از گناهان مى شود كما اينكه اين ظاهر قول نوح به امتش مى باشد: (يغفر لكم من ذنوبكم ) و قول رسولان در آيه دهم سوره ابراهيم : (يدعوكم ليغفر لكم من ذنوبكم ) - (خداوند شما را دعوت مى كند تا بعضى از گناهانتان را بيامرزد) و قول جن در آيه ۳۱ سوره احقاف : (يا قومنا اجيبوا داعى اللّه و امنوا به يغفر لكم من ذنوبكم ) - (اى قوم ما! دعوت كننده الهى را اجابت كنيد و به او ايمان آوريد تا بعضى از گناهانتان را ببخشد). 🔸ليكن اين نظريه درست نيست براى اينكه هر چند ظهور آيه سوره صف چنين ظهورى است، اما مورد آن با مورد آيات ديگر تفاوت دارد، كه بيانش گذشت. علاوه بر اين، آيه سوره انفال صراحت داشت در مغفرت گناهان گذشته و مخاطب در آن، كفار همين امتند. 🔸بعضى ديگر گفته اند: كلمه #من در جمله (من ذنوبكم ) اصلا براى تبعيض نيست، تا اين همه بگو مگو راه بيندازد، بلكه زايده است. اين سخن هم درست نيست، براى اينكه اين كلمه در جمله اثباتى (مثبت ) زايده واقع نمى شود و اگر بعضى از علما اين كلمه را در بعضى از جملات اثباتى زايده گرفته اند، قولشان ضعيف است. و نظير اين قول در ضعف، قول كسى است كه گفته: كلمه ﷼من بيانيه است. و قول آن ديگرى كه گفته: اين كلمه براى ابتداى غايت است. ______________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺 ادامه آیه4⃣ سوره #النوح از تفسير شریف المیزان 🔰وَ يُؤَخِّرْكُمْ إِلى أَجَلٍ مُّسمًّى إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاءَ لا يُؤَخَّرُ لَوْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ4⃣ 🔸در اين آيه تأخير مرگ تا اجلى معين را نتيجه عبادت خدا و تقوى و اطاعت رسول دانسته، و اين خود دليل بر اين است كه دو اجل در كار بوده، يكى اجل مسمى ، يعنى معين، كه از آن ديگرى دورتر و طولانى تر است، و ديگرى اجلى كه معين نشده و كوتاهتر از اولى است. 🔸بنابراين، خداى تعالى در اين آيه كفار را وعده داده كه اگر صاحب ايمان و تقوا و اطاعت شوند، اجل كوتاهترشان را تا اجل مسمى تأخير مى اندازد، و جمله (ان اجل الله ...)، اين تأخير انداختن را تعليل مى كند، در نتيجه منظور از اجل اللّه كه وقتى برسد ديگر عقب انداخته نمى شود، مطلق اجل حتمى است، حال چه اجل مسمى باشد، و چه غير مسمى . 🔸خلاصه هر دو قسم اجل را شامل مى شود، پس هيچ عاملى نمى تواند قضاى خدا را رد كند و حكم او را عقب اندازد. 🔸و معناى آيه اين است كه اگر داراى عبادت و تقوا و اطاعت شويد خداى تعالى اجل غير مسماى شما را تا اجل مسمى تأخير مى اندازد، براى اينكه اگر چنين نكنيد و اجل شما برسد، ديگر تأخير انداخته نمى شود، چون اجل خدا وقتى مى رسد ديگر تأخير انداخته نمى شود، در نتيجه در اين كلام علاوه بر اينكه وعده به تأخير اجل مسمى در صورت ايمان داده شده، تهديدى هم شده به اينكه اگر ايمان نياورند عذابى عاجل به سر وقتشان خواهد آمد. 🔸از آنچه گذشت نادرستى تفسير زير روشن گرديد، كه بعضى گفته اند: مراد از اجل اللّه جل غير مسمى است. و همچنين از اين ضعيف تر سخن كسى است كه آن را به اجل مسمى تفسير كرده. چون گفتيم منظور از آن مطلق اجل است. 🔸بعضى هم گفته اند: مراد از اجل اللّه روز قيامت است، و ظاهرا اين مفسر خواسته اجل مسمى را نيز به روز قيامت تفسير كند، آن وقت معناى آيه مثل اين مى شود كه بگوييم: اگر ايمان نياوريد، خداى تعالى در عذاب دنيايى شما تعجيل نموده آن را فرا مى رساند، و اگر ايمان بياوريد سزاى شما را تا روز قيامت تاءخير مى اندازد، روزى كه وقتى موعدش فرا رسد ديگر تأخير انداخته نمى شود. 🔸ليكن خواننده عزيز توجه دارد به اينكه اين نظريه با بشارتى كه جمله (يغفر لكم من ذنوبكم ) متضمن آن است نمى سازد. 🔸و جمله (لو كنتم تعلمون ) مربوط به اول كلام است، و معنايش اين است كه: (لو كنتم تعلمون ان لله اجلين، و ان اجله اذا جاء لا يوخر استجبتم دعوتى و عبدتم اللّه و اتقيتموه واطعتمونى ) - (اگر علم مى داشتيد به اينكه خدا دو اجل دارد، و اجل او وقتى فرا برسد تأخير انداخته نمى شود، آن وقت دعوت مرا اجابت مى كرديد، يعنى خدا را مى پرستیديد و از او پروا مى داشتيد و مرا اطاعت مى كرديد). بنابر اين مفعول جمله #تعلمون حذف شده، چون سابقه كلام به آن دلالت مى كرده. 🔸بعضى از مفسرين گفته اند: جمله #تعلمون نازل به منزله فعل لازم، و جواب #لو است. كه يا مربوط به اول گفتار است و معنايش اين است كه: (لو كنتم من اهل العلم لاستجبتم دعوتى و آمنتم:اگر از اهل علم بوديد، دعوت مرا اجابت مى كرديد، و ايمان مى آورديد) و يا مربوط به آخر كلام است و معنايش اين است كه: (لو كنتم من اهل العلم لعلمتم ان لله اجلين، و ان اجله اذا جاء لا يوخر و استجبتم دعوتى ... - اگر از اهل علم بوديد، مى دانستيد كه خدا دو اجل دارد، و وقتى اجلش برسد تاءخير نمى افتد، آن وقت دعوتم را مى پذيرفتيد وچنین و چنان می کردید...) ______________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺 تفسیر آیه 5⃣ و 6⃣سوره #النوح از تفسير شریف المیزان 🔰قَالَ رَب إِنى دَعَوْت قَوْمِى لَيْلاً وَ نَهَاراً 5⃣ 🔰فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَاءِى إِلا فِرَاراً6⃣ 🔸گوينده اين سخن نوح عليه السلام است، و منظور از اينكه گفت: شب و روز ايشان را خواندم اين است كه به عبادت خدا و تقوى و طاعت رسولشان خواندم، و خواندن در شب و روز كنايه است از اينكه دائما و به طور خستگى ناپذير خواندم. (فلم يزدهم دعائى الا فرارا) - يعنى فرار از اجابت دعوتم،پس ‍ تعبير به #فرار استعاره از تمرد و نپذيرفتن است، در اين جمله زيادتر شدن فرارشان را به دعوت خود نسبت داده و گفته دعوت من فرار ايشان را زيادتر كرد، و اين براى آن است كه در دعوت آن جناب شائبه سببيت هست، چون وقتى خير در غير مورد صالح واقع شود، خود آن مورد و محل به خاطر فسادى كه دارد آن خير را فاسد نموده، شرش مى سازد، همچنان كه خود قرآن درباره صفت خود مى فرمايد: (و ننزل من القران ما هو شفاء و رحمه للمؤمنين و لا يزيد الظالمين الا خسارا)(ما در قرآن چیزهایی نازل کردیم که شفا ورحمت برای مومنین است ودر ستمکاران جز زیادتر شدم خسران اثری ندارد) #اسری_۸۲. ____________________ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺 تفسیر آیه7⃣ سوره #النوح از تفسير شریف المیزان 🔰و انى كلما دعوتهم لتغفر لهم جعلوا اصابعهم فى اذانهم و استغشوا ثيابهم ...7⃣ 🔸در اين آيه مغفرت را هدف دعوت قرار داده، با اينكه هدف دعوت نخست ايمان آوردن ايشان، و سپس مغفرت خدا است، و اين براى آن بود كه خواسته به خيرخواهى خود براى آنان اشاره كند، و بفهماند كه اگر دعوتشان مى كند منظورش تنها و تنها تاءمين خير دنيا و آخرت ايشان است. 🔸(جعلوا اصابعهم فى اذانهم) - معنايش اين نيست كه حقيقتا انگشت در گوش خود كردند، بلكه اين تعبير كنايه است از اينكه از شنيدن دعوت او استنكاف ورزيدند، و معناى جمله (و استغشوا ثيابهم)، هم هر چند اين است كه جامه خود بسر كشيدند تا مرا نبينند، و سخنم را نشنوند، ولى اين تعبير هم كنايه است از تنفر آنان و گوش ندادنشان به سخن وى. 🔸(و اصروا و استكبروا استكبارا) - يعنى در امتناع از گوش دادن اصرار ورزيدند، و از شنيدن سخنم و پذيرفتن دعوتم استكبار نمودند، استكبارى عجيب. ______ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

 🌺 تفسیر آیه 8⃣سوره #النوح از تفسير شریف المیزان 🔰ثم انى دعوتهم جهارا8⃣ 🔸كلمه ( #ثم - سپس) بعديت و تاءخير را مى رساند، و در اينجا #بعديت و تاءخير مرتبه اى را مى رساند، البته مرتبه از نظر كلام، و معنايش اين است كه اول به آرامى و بعدا به بانگ بلند #جهارا دعوتشان كردم. ______ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺 تفسیر آیه 9⃣سوره #النوح از تفسير شریف المیزان 🔰ثم انى اعلنت لهم و اسررت لهم اسرارا9⃣ 🔸اعلان و اسرار دو واژه مقابل همند، اولى به معناى #اظهار، و دومى به معناى #اخفاء است، و ظاهر سياق اين است كه مرجع ضمير #لهم در هر دو جا يكى است. در نتيجه معناى آيه اين است كه: من آنان را، هم سرى دعوت كردم و هم علنى، يكبار علنى بار ديگر سرى، تا در دعوتم همه راههايى را كه ممكن است موثر باشد رفته باشم. ______ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a

🌺 تفسیر آیه 🔟سوره #النوح از تفسير شریف المیزان 🔰فقلت استغفروا ربكم انه كان غفارا🔟 🔸در اين جمله دعوت قوم را به اينكه استغفار كنيد تعليل كرده به اينكه: (آخر پروردگارتان غفار است )، و #غفار كه صيغه مبالغه است، معناى كثير المغفره را مى دهد، و مى فهماند علاوه بر اينكه كثير المغفره است، #مغفرت سنت مستمرى او است. ______ 🌷شادی روح علامه طباطبایی ره صلوات👇 https://eitaa.com/joinchat/3198156911C12d6d8964a