eitaa logo
اشعار حسینی و آموزش مداحی
4.3هزار دنبال‌کننده
249 عکس
129 ویدیو
28 فایل
کانال اشعار حسینی این کانال زیر مجموعه کانال مقتل ضامن اشک است. اشعار بر اساس مطالب مقتل است. http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af آی دی برای ارسال اشعار @Yaghoubian دوستان سوالات خود را می توانند در آی دی استاد ارسال کنند. @m_h_tabemanesh
مشاهده در ایتا
دانلود
. امروز مدینه غرق شادی شده است جبریل در آسمان منادی شده است روز صلوات است که خورشید دهم بر شیعه طلوع کرد و‌ هادی شده است ✍ .‌......... . هم نام علی (ع) است ،پاک و پاکیزه سرشت از فضل علی(ع) گفت و «غدیریه» نوشت شد هادی راه و شیعیان را آموخت در «جامعه ی کبیره» پیداست بهشت ✍ یا عَلِیَّ بنَ مُحَمَّدٍ اَیُّهَا الهادیِ النِّقِیُّ .
. آمده دنیا ،گل «ابن الرضا» محو جمالش شده ارض و سما لطف خدا شامل دنیا شده آینه ای آمده ایزد نما راه خطا را نرود هیچکس «هادی» راه است اگر مقتدا آمده خورشید دهُم در زمین نور کند قسمت دل مرده ها «موتَمَن» و «متّقی» است و «نقی» «راشد» و مانند علی «مرتضی» «جامعه» اش درس امامت دهد وصف قشنگی است از آل ولا او علی و مکتب او حیدری است غیر علی نیست «غدیریه» را هرکه به ادراک مقامش رسید خاک صفت آمد و شد کیمیا نیمه ی ذیحجه شده کاش که قسمت ما هم بشود سامرا ✍ یا عَلِیَّ بنَ مُحَمَّدٍ اَیُّهَا الهادیِ النِّقِیُّ .
. یارب دل مارا تو پراز شوروشعف کن مارا به تولای علی اهل شرف کن ای صاحب حل وحرم ومروه ومسعا این سینه ی مارا حرم شاه نجف کن ✍ .
. علیه‌السلام 🔹 آینۀ قرآن🔹 یادتان هست نوشتم که دعا می‌خواندم داشتم کنج حرم جامعه را می‌خواندم از کلامت چه بگویم که چه با جانم کرد محکمات کلمات تو مسلمانم کرد کلماتی که همه بال و پر پرواز است مثل آن پنجره که رو به تماشا باز است کلماتی که پر از رایحۀ غار حراست خط به خط جامعه آیینۀ قرآن خداست عقل از درک تو لبریز تحیر شده است لب به لب کاسۀ ظرفیت من پر شده است همۀ عمر دمادم نسرودیم از تو قدر درکِ خودمان هم نسرودیم از تو من که از طبع خودم شکوه مکرر دارم عرق شرم به پیشانی دفتر دارم شعرهایم همه پژمرد و نگفتم از تو فصلی از عمر ورق خورد و نگفتم از تو دل ما کی به تو ایمان فراوان دارد شیرِ در پرده به چشمان تو ایمان دارد بیم آن است که ما یک شبه مرداب شویم رفته رفته نکند جعفر کذاب شویم :: تا تو را گم نکنم بین کویر ای باران دست خالیِ مرا نیز بگیر ای باران من زمین‌گیرم و وصف تو مرا ممکن نیست کلماتم کلماتی‌ست حقیر ای باران یاد کرد از دل ما رحمت تو زود به زود یاد کردیم تو را دیر به دیر ای باران نام تو در دل ما بود و هدایت نشدیم مهربانی کن و نادیده بگیر ای باران ما نمردیم که توهین به تو و نام تو شد ما که از نسل غدیریم، غدیر ای باران پسر حضرت دریا! دل ما را دریاب ما یتیمیم و اسیریم و فقیر ای باران سامرا قسمت چشمان عطش‌خیزم کن تا تماشا کنمت یک دل سیر ای باران ✍ .
. السلام علیک یا اباالحسن یا علی بن محمد ایها الهادی النقی یابن رسول الله تو هفت آسمان را هدایت کنی به اهل دو عالم کرامت کنی مرا می بری تا کجا ؟ تا خدا دمی گر به قلبم عنایت کنی به معراج احمد قسم هادیا به سوی خدایم هدایت کنی فقط نه به اهل زمین و زمان تو بر قدسیان هم امامت کنی اگر گوشه چشمی به سویم کنی مرا راهی بی نهایت کنی دلم را به قرآن نما آشنا که جان را پر از جام رحمت کنی خدایی کند هر که شد سائلت که او را قرین سعادت کنی بدان تا قیامت بر او دشمنم اگر با کسی تو عداوت کنی خوشا گر نگاه کریمانه ای بر این بنده ی غرق غفلت کنی خوشا با نگاهی ز لطف و کرم مرا غرق عشق ولایت کنی بیا گوشه چشمی ز احسان نما دلم را اسیر ارادت کنی تو را دوست دارم گل فاطمه خوشا بر مُحِبت محَبت کنی جمعه اول تیر ۱۴۰۳ ✍ شب ۱۵ ذی الحجه ۱۴۴۵ .
. در شادباش (ع) ------------ ای طلوع باورها یا اباالحسن هادی روشنای گوهرها یا اباالحسن هادی ای تو مصحف ناطق - مرغ هر دل عاشق دارد از تو شهپرها یا اباالحسن هادی بر جهان دل حاکم مرتضی ، نقی ، عالم سرو خیل سرورها یا اباالحسن هادی ای شقایق یاسین ارغوان باغ دین جلوه ی صنوبرها یا اباالحسن هادی حجت خداوندی بر رسول فرزندی ای تو از مطهرها یا اباالحسن هادی چارمین علی هستی از چهارده معصوم وارث پیمبر ها یا اباالحسن هادی از مدینه تابیدی چشمه سار خورشیدی نو چشم اخترها یا اباالحسن هادی ماه ماه ذالحجه در نگاه ذالحجه جان جان به پیکرها یا اباالحسن هادی چون نبی امین باشی خاتم و نگین باشی ای زلال کوثرها یا اباالحسن هادی ای تو دل به حق داده بار دیگر افتاده سايه ی تو بر سرها یا اباالحسن هادی ای همیشه در عالم جاودان تر از خورشید کرده ای تو محشرها یا اباالحسن هادی ای تجلی زمزم کشتی هدایت هم دارد از تو لنگرها یا اباالحسن هادی از کرانه ها تابد آفتاب میلادت در حضور دلبرها یا اباالحسن هادی در مدینه می پیچد بوی عطر چشمانت مثل بوی گلپرها یا اباالحسن هادی بوسه می زند مادر روی گونه ی ماهت بوسه ها ، مکرر ها یا اباالحسن هادی در میان بانوها مادر تو ای مولا برترین مادرها یا اباالحسن هادی قبله ی مرادی تو جلوه ی جوادی تو غرق در منورها یا اباالحسن هادی گرد کوی دلجویت بال و پر زده جانم همچنان کبوترها یا اباالحسن هادی «یاسر» از تو می گوید لاله ی تو را بوید ای نسیم باورها یا اباالحسن هادی ** حاج محمود تاری «یاسر»✍ .
. السلام علیک یا علی بن محمد الهادی ---------- ای پرده نشینِ مُلک سرمد هادی دهمین وصیِّ احمد ای قبله ی دیده بارگاهت دل مُحرم کعبه ی نگاهت تو یاس سپید آسمانی دل را به بهشت می کشانی ای ماه سپهر همرکابت ذی الحجّه طلوع آفتابت ما را که ز پایه ایم ویران در نور نگاه خویش بنشان خورشید مجدّد است رویت قرآن محمّد است رویت ای روی تو آیه های تأویل خواندیم تو را به رسم ترتیل ای عطر گل جواد هادی قلب فَلک از تو شاد هادی تفسیر دو چشم توست والشَّمس تعبیر دو چشم توست والشَّمس وقتی که شکفت ماهِ رویت خورشید نشست رو برویت ای عطر تو همچو یازده گل چارم علی از دوازده گل ای بر نُقَبا چراغ بینش روشن ز تو چشم آفرینش گلعطر خدا زده جوانه در دامن مادرت سمانه شد خیره زمین به سوی چشمت گل وا شده رو بروی چشمت من بنده ولی ولایت از توست گم کرده رَهَم هدایت از توست جان از نَفَس ات وضو گرفته تقوی ز تو آبرو گرفته ای چشم تو چلچراغ توحید دنیا همه ذَرّه و تو خورشید ای هستی کائنات از تو عالَم همه در ثبات از تو ای آن که تویی فروغ معبود فرزند جواد و مَظهر جود ای خانه ی تو چو وادی طور تو نوری و از قبیله ی نور از نسل زلال آفتابی آئینه ی روی بوترابی ای محو فضائلت فضیلت حیران کرامتت کرامت ای روح کمال آفرینش وی مظهر اقتدار و بینش ای هادی راه اهل حق را آورده برون ز شب فلق را در حیطه ی آسمان تویی ماه بر روی زمین خلیفة الله ای مظهر لطف و مهربانی ای نور هدایت ات جهانی جان کرده گدایی حریم ات نان خورده ز سفره ی کریم ات میلاد تو رویش بهار است جوشنده زلال چشمه سار است ای مهر تو روشنای هر دل خورشید شکفته گشته بر دل بر " یاسر" خسته دل نظر کن از کوچه ی چشم وی گذر کن ** حاج محمود تاری «یاسر»✍ .
. ولادت امام هادی (ع) / رباعی ها ----------- از عرش برون روی فلق می آید آئينه و گل طبق طبق می آید با عطر محمّدی معطّر بشوید زیرا که دهم حجّت حق می آید در نیمه ی ذِالْحَجِّه برون آمد ماه آن ماه که با سپیده گردد همراه گویید درین ولادت فرخنده لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلّا بِاللّه بر بام فلک نور ولایت آمد خورشید صلابت و درایت آمد دل را به ولایت امامت بدهید چارم علی از نسل هدایت آمد تفسیر سخا امام هادی آمد لبریز عطا امام هادی آمد از بهر هدایت بشر در عالَم خورشید ولا امام هادی آمد دل‌های محبّان همه غرقِ شادی ست یک نور ازین ماه به هر آبادی ست جان را به گلستان محمّد ببرید زیرا که ولادت امام هادی ست ** «یاسر»✍ .............. در عشق ببین جلوه ی شمشادی را بنشان به لبت تبسّم شادی را در پرتو آسمانی نور غدیر تبریک بگو ولادت هادی را ..
. میلادیه امام هادی علیه السلام امام هُدا آن شب مدينه غرق تجلاّی نوربود آيات نوردرهمه جادرظهور بود گـردون دوباره جلوه ی وادی طوربود هرسوفرشته ای به فلك درعبوربود آئينه ای زنورخدا داشت شهرنور گنجينه ای زصدق وصفاداشت شهرنور كروبيان به شوق قدومش صلازدند دم ازفروغ چهره ی شمس الضحی زدند باهرنفس كه درره صدق وصفازدند گم كرده گان راه وفاراصدا زدند گفتند گرنشاط سماوات بی حداست فصل ظهور هادی آل محمّداست خيز وببين سُلالة خيرالأنام را آئينه ای زلال، زحُسن تمام را دربرگرفته است امامی امام را دادند بارعام تمام عوام را دستي برآروعيدی ازآن مقتدا بگير! ازدرگه جواد جواز جزا بگير! اوجلوه ی هميشه بهار ولايت است خورشيد تابناك سپهر هدايت است چارم علی زآل رسول عنايت است الطاف اين امام مبين بی نهايت است ای تشنه كام لب به لب كوثری بزن! ازچشمه ی كرامت اوساغری بزن! آئينه ی نجابت گل های نوراوست فلك نجات وگوهردريای نور اوست مشعل فروز سينه ی سينای نوراوست شمس هدايت همه، معنای نور اوست اين انعكاس نوردر آئينه ی خـداست معنای نور آيه ی والشمس والضحاست اوراخدای عزّوُجل برگزيده است بهربشر امام هُدا آفريده است وقتی دعای جامعه ازاورسيده است يعنی زلال وحی ازآن گل چكيده است اين كوثر هميشه زلالی كه جاری است هرگز خزان نداردو دائم بهاری است ايمان شكوفه ای ست به گلزارجان او تقوا نشانه ايست زحُسن بيان او اخلاص چشمه ايست ز چشم روان او ايثار آيتی است درعالم شان او قدرش اگركه نامتناهی است اين امام مجموعه ی صفات الهی است اين امام اين است آن امام كه ازنورباورش ظلمت شده اسير هميشه به محضرش عطرحيات می دهد انفاس اطهرش شيران نشسته اند همه دربرابرش درپای آن امام مبين سر نهاده اند سررا به خاكبوسی دلبر نهاده اند اشكی زشوق درقدم او فشانده ام خود را به آستانه ی آن گُل کشانده ام دل را به راه سامره ی اونشانده ام من هرچه خواستم از او ستانده ام اين بارهم كرامت اوراطلب كنم باردگربه درگهش عرض ادب كنم ای واجب السّلام نثارت سلام من شيرين شده زجام ولای توكام من نامت هميشه موج زند دركلام من تو باخبر زحال منی ای امام من چشم«وفایی»است به بخشيدن شما روز حساب دست من و دامن شما ✍ .
. باید برای از تو سرودن وضو گرفت باید وضو که هیچ! کمی آبرو گرفت باید به دور هر چه سیاه است خط کشید باید به عشق حیدر کرار خو گرفت باید برای عرض ارادت به ساحتش از هر چه غیر حضرت مولاست رو گرفت دنیا پر از حکایتِ انبوه حیله‌هاست باید فقط ز دست علی جان سبو گرفت ذکر علی عبادت خاصان عالم است باید مدد برای سرودن از «او» گرفت .
درخواست کتاب مذبوح فرات
. نوسروده‌ای به پیشگاه امیرالمؤمنین شب وصال چنان می‌رمد غم از دو طرف که گرم دوست شود چشم پر نم از دو طرف نه راه پیش و نه پس دارم از دو ابرویش به قصد کشتنم آورده آدم از دو طرف به اوست بسته حیاتم که نسبتِ نَفَسش رسیده‌است به عیسی بن مریم از دو طرف عرق نشسته بر آن رخ در آفتاب تموز به گُل نشسته تو گویی که شبنم از دو طرف نگو شکاف و ترک، کعبه آن مطافِ ملک به حرمت پدر خاک، شد خم از دو طرف میان ما و ولایش، مباهله‌ست و غدیر شده‌ست رشتۀ پیوند، محکم از دو طرف مسیحیان جهان «ایلیا» به او گفتند یکی‌ست خوانی اگر، نقش پرچم از دو طرف به شرق و غرب نماند پناهگاهی راست اگر برآورد آن تیغ خم، دم از دو طرف علی‌ست آینه ذات حق و نفس نبی خدا گذاشته آئینه، آنهم از دو طرف بهشت اوست، مرو راهِ آن دو دیگر را جهنّم است برادر! جهنّم از دو طرف میان ما و رسیدن به آن مقام، دری‌ست دری که بسته خداوندِ عالم از دو طرف مسعود یوسف پور ✍ .
. علیهماالسلام ای امید هل أتی'،یا حجت بن العسکری وارث خون خدا ،یا حجت بن العسکری یابن طاها العجل،شیعه شده بی تو ذلیل یا معزّالاولیا ،یا حجت بن العسکری نیست غیر از تو کسی،لایق برای رهبری شیعیان را مقتدا ،یا حجت بن العسکری از چه طولانی شده شام فراق روی تو می رسد کی انتها ،یا حجت بن العسکری شد جهنم این جهان، بی تو برای شیعیان ای بهشت قلب ما، یا حجت بن العسکری ای شه صحرانشین،خیمه به خیمه گشته ام در کجا جویم تو را،یا حجت بن العسکری هیئتت برپا شده ،آقا بیا روضه بخوان صاحب این روضه ها،یا حجت بن العسکری سوز دل را تازه کن مجلس برای قاسم است آن عزیز مجتبی،یا حجت بن العسکری بی زره رفت و شده، بال و پرش از کینه ها زخمی از سنگ جفا ،یا حجت بن العسکری ارباً اربا شد تنش ،آن پیکر صد پاره اش مانده زیر دست و پا ،یا حجت بن العسکری شد میان ازدحام و زیر نعل اسب ها عضوعضوش جا به جا ،یا حجت بن العسکری قد کشیده قاسم و قامت کمان شد جدّ تو شد به راه او فدا ،یا حجت بن العسکری ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) .
. از بعد رفتنت دل ما را چه ها شده جان ها به لب رسیده و غرق بلا شده دیگر بیا و خیمه ی خود را نشان بده بنگر که شیعه بی تو به مرگش رضا شده تقصیر ماست غیبت طولانی ات، درست شیعه به داغ هجر تو بی اعتنا شده ای کاش درد دائم ما می شد این سوال مولای ما مقیم بیابان چرا شده؟؟؟ با نیت ظهور تو مجلس گرفته ایم تدبیر ما برای ظهورت دعا شده آقا مدینه رفته ای یا شهر کربلا روضه برای حضرت قاسم به پا شده پیچیده است ناله ی اهل حرم بیا ای منتقم، عروسی قاسم عزا شده داماد کربلا زده فریاد: العجل وقتی که عضوعضو تنش جابجا شده شانه زده به موی سرش، پای اسبها با خون، تمام پیکر پاکش حنا شده بر روی دست خون خدا،دست وپا زده بنگر که قد کشیده، پر از ردّ پا شده ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) .
. تنها طبیب عالم امکان ،ولی عصر ای نسخه ی شفای مریضان، ولی عصر شد دیدن جمال تو شرط حیات ما آن جمعه ی ظهور تو ،روز نجات ما آقا بیا که مثل تو شیعه شده غریب دیگر شده برای وصال تو بی شکیب رفته قرار منتظران ِ ظهور تو دنیا شود بهشت فقط با حضور تو وقت مرور روضه ی آب است العجل ماتم برای داغ رباب است العجل ای آشنای سینه ی بشکسته ی رباب بشنو صدای ناله ی او را در آفتاب او اقتدا به مقتل و جسم امام کرد پس سایه را به روی سر خود حرام کرد حالا شده ست زمزمه ی لای لای او شرح تمام مقتل کربوبلای او گهواره ای گرفته به روی دو دست خود گویی که هست،داخل آن کلّ هست خود ناله زند دوباره که ای اصغرم بخواب شرمنده است مادر تو از نبود آب رفته عمو به علقمه و برنگشته است شرمنده ام که لعل لبت تر نگشته است حالا زبان روضه ی او می شود گِلِه از شعبه های تیر ِ چو شمشیر حرمله لعنت به حرمله که گلم را خزان نمود با یک سه شعبه قامت من را کمان نمود در راه شام و کوفه شده قاتل رباب بر روی نیزه ،رأس علی، زیر آفتاب ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) .👇
. آقا بیا و پای خودت در رکاب کن ای منتقم برای ظهورت شتاب کن مادر تو را صدا زده در بین شعله ها دیگر دعای فاطمه را مستجاب کن شایسته نیستم که شوم نوکرت، درست من را ز لطف، جزء سپاهت حساب کن رد می شوم، اگر که مرا امتحان کنی بی امتحان بیا و مرا انتخاب کن وقتی گدای خانه ی تو شاه عالم است من را گدای خیمه ی سبزت خطاب کن وقت مرور روضه ی آب است العجل فکری برای اصغر و قحطی آب کن آقا ببین که جدّ تو با خواهش آمده فکری برای داغ گل بوتراب کن با کینه گفت حرمله را؛ ابن سعد پست با یک سه شعبه، خون خدا را جواب کن تیری بزن به حنجر شش ماهه ی حسین قلب تمام اهل حرم را کباب کن در بین قتلگاه و حرم مانده جدّ تو فکری برای شرم حسین از رباب کن ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) .
. دوبیتی های مدح مولا علی علیه السلام ما عبدِ اَمیرِ بی نظیریم ما چاکرِ حضرتِ اَمیریم با ما سُخن از غيرْ نگویید ما شيعه یِ حیدرِ کبیریم وقتی که آتش است زِ عشقِ تو غرقِ تاب سیرآب می شود زِ وصالِ تو هر سرآب، این گردوخاکِ شهرِنجف بی دلیل نیست ...یعنی که خاک هم شده زُوّارِ بوتراب خواندمت با یا علی و یا عظیم گفتمت تا یا غفور و یا رحیم غیر راه تو همه بی راهه است یا علی انت صراط المستقیم ذکر مستانه به آوای جلی می چسبد تا اَبد با دم و صوت ازلی می چسبد درنجف باشی و هم روبه روی ایوانش، صدوده مرتبه"مولاناعلی"می چسبد اگر بی قراری بگو یاعلی اگر مستِ یاری بگو یاعلی علی غصه ها را زِ دل می برد اگر غصه داری بگو یاعلی همین که زنده ام الحمدلله خدا را بنده ام الحمدلله همین که سینه خود را به عشق علی آکنده ام الحمدلله سهم مِی من به جام فرما لُطفت به حَقم تمام فرما در سایه عشقِ مُستدامت مستیِ مرا مدام فرما... .
. الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلیِّ بنِ أَبِی طالِب وَ الْأَئِمَّةِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ.  همیشه نُقلِ اَذکارم، علی بن ابی طالب ردیفِ نابِ اشعارم، علی بن ابی طالب صلات من، ذكات من، حیات من، ممات من همه رفتار و کردارم، علی بن ابی طالب زمین خوردم علی گفتم، ضَرَر بُردم علی گفتم به هر سختی مددکارم، علی بن ابی طالب علی ای فِکر و ذکر من، تویی آن فکرِ بِکر من تمامِ حُسنِ اَفکارم، علی بن ابی طالب علی جَنّت علی رضوان، علی باغ و علی بُستان صفای هر چمن زارم، علی بن ابی طالب گُنه کارم گُنه کارم، ولی شادم تو را دارم مرا ناجیِ از نارم، علی بن ابی طالب چه در دنیا چه در عقبی، به دست مِهر تو مولا امان از هر بلا دارم، علی بن ابی طالب تویی برهان تویی میزان، تویی تفسیری از قرآن تویی معیار و آمارم، علی بن ابی طالب زدم سنگ تو بر سینه، الا ای یارِ دیرینه شدی زین رو تو دلدارم، علی بن ابی طالب منم درد و تویی درمان، شفایم میدهی یک آن من از عشق تو بیمارم، علی بن ابی طالب به مسجد غرقِ احسانی، به ميدان شيرِ غرّانی دو وَجهَت را خريدارم، علی بن ابی طالب تويی که جانِ داداری، زِ من جان را طلبکاری به تو جان را بدهکارم، علی بن ابی طالب به زهرایت قسم يارا، نخواهم بی تو دنیا را به موی تو گرفتارم، علی بن ابی طالب نه قنبر نه که سلمانم، نه میثم نه که مقدادم به گلزار تو چون خارم، علی بن ابی طالب غلامِ مجتبی هستم، زِ جامِ زينبی مستم حسینت را عزادارم، علی بن ابی طالب دلی گویم دلی گویم، بدون مَعْطَلی گویم سگ کوی علمدارم، علی بن ابی طالب هم ایوان طلا خواهم، هم از تو کربلا خواهم تمنای دلِ زارم، علی بن ابی طالب خدا را شُکر می گویم، رَهِ حقِ تو می پویم از این کرده شعف بارم، علی بن ابی طالب .
. دوبیتی های علوی مانندِ یلی، علی علی می گوید با صوت جلی، علی علی می گوید در علقمه با کُشتَن هر خَصمِ علی عباسِ علی، علی علی می گوید از ناله ی آخرش علی می شنوید از شیون مادرش علی می شنوید ای لشکریان اگر دمی گوش کنید ازحنجر اصغرش علی می شنوید تیغ و کتل و علم علی می گوید هر ناله ی ماهِ غم علی می گوید در گودی قتلگاه با صوت جلی حلقوم بریده هم علی می گوید از علقمه تا حرم علی می شنوی باشیون و شور و دم علی می شنوی گر گوش فرا دهی به روی نی ها از رأسِ بریده هم علی می شنوی از ناله ی هر شبش علی می شنوی از جسم پُر از تَبش علی می شنوی در کوفه اگر زبان ببندی کوفی از خطبه ی زینبش علی می شنوی با نغمه ی حیدری علی می شنوی از لاله ی پرپری علی می شنوی در مجلس شام، جز زِ رأسِ در تشت از شیون خواهری علی می شنوی در اوجِ غم و بلا علی می گوید با ناله ی بی صدا علی می گوید بر ماهِ رُخَش سایه ی غم می اُفتد زهرای سه ساله تا علی می گوید .
🔹دریا در غدیر🔹 چشمه‌ها جوشید و جاری گشت دریا در غدیر باغ عشق و آرزوها شد شکوفا در غدیر فصل باران بود و رویش، فصل سبز زیستن خنده، گل می‌کرد بر لب‌های صحرا در غدیر بود پیدا در زلال جاری تکبیرها نقطۀ پایان عمر تشنگی‌ها در غدیر جبرئیل آمد که: بلِّغ یا محمّد! زان‌که نیست این تجلّی را مجال جلوه إلاّ در غدیر رفت بالا از جهاز اشتران و خطبه خواند خطبه‌ای شورآفرین و شورافزا در غدیر تا که بردارد پیمبر پرده از رازی بزرگ کرد بیرون زآستین دست خدا را در غدیر عرشیان، در اشتیاق خاکیان می‌سوختند تا علی با دست احمد رفت بالا در غدیر «گفت: هرکس را منم مولا، علی مولای اوست» کرد گل، گل‌نغمۀ احمد چه زیبا در غدیر... دستِ رد بر سینه اغیار می‌زد آشکار «عادِ مَن عاداهِ» او افکند غوغا در غدیر گاه بیعت بود و، بدعت پا به پای فتنه‌ها خیمه می‌زد در کنار آرزوها در غدیر خشم‌های شعله‌ور، پژواک کینِ جاهلی خطِّ سیر خود جدا کرد آشکارا در غدیر... یاد دارید ای قیامت قامتان! مولا علی از قیام خود قیامت کرد برپا در غدیر؟! کهکشان در کهکشان، اشراق بود و روشنی از طلوع آفتابِ عالم‌آرا، در غدیر طور بود و نور بود و کشف و اشراق و شهود شد بهشت آرزوها آشکارا در غدیر لَنْ تَرانی گو، ترانی گوی شد تا جلوه کرد با تماشایی‌ترین تصویر، مولا در غدیر... 📝 .
. از شأن علی، فقط خدا آگاه است از دامن او دستِ خرد کوتاه است گفتیم علی بن ابی‌طالب کیست؟ گفتند محمد بن عبدالله است! ✍ .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. خورشید طلوع کرده از لبخندش نور است و هزار رشته در پیوندش دیدند در آسمان دستان رسول دست علی است و یازده فرزندش . جبرییل مکرر این صلا را سر داد بلغ ، بلغ ، ندا به پیغمبر داد فرمان خداست بر سر دست بگیر آن دست که در رکوع انگشتر داد .
دوستان عزیز کتاب مذبوح فرات آماده ارسال برای عزیزان درب منزل می باشد کسانی که مایلند در اولین ارسال کتاب را دریافت کنند با آی دی زیر تماس بگیرند کتاب روز چهارشنبه به مقصد عزیزان پست خواهد شد 👇👇👇 @m_h_tabemanesh