🍂 شکارچی - ۱۲
خاطرات شهید مدافع حرم
مصطفی رشیدپور از دفاع مقدس
✾࿐༅◉༅࿐✾
..همانی را که کاغذ لوله شده ای در دست داشت را نشانه رفتم. فاصله اش از من زیاد بود، به همین خاطر کمرش را نشانه گرفتم و شلیک کردم. او به زمین افتاد و ولوله ای در اطرافش برپا شد. بلافاصله برای جمع کردنش اقدام کردند. برای شلیک دوم آماده شدم ولی به خاطر حرکات تند آنها و فاصله زیاد ناموفق عمل کردم.
بساطم را جمع کردم و قصد پایین آمدن داشتم که سنگر چهارلول شروع به زدن ساختمان کرد. نمی دانم چه کسی را زده بودم. پایین آمدم و به هر سه دسته گروهان گفتم که امروز تردد بیخودی نکنند.
یک ساعتی گذشته بود که آتش خود را روی ما شروع کردند. از خمپاره ۶۰ و ۸۰ گرفته تا ۱۲۰ روی ساختمان ریخته می شد. ولی من از خوشحالی در پوست خود نمی گنجیدم. از فرماندهی گردان و اطلاعات عملیات تماس گرفتند و پرسیدند که چه کار کردید که این ها آتش می ریزند؟ می گفتند از دور که نگاه می کنیم، در سمت شما جز گرد و خاک خمپاره ها چیزی دیدیه نمی شود.
ساعت به ۲ ظهر رسیده بود. ولی هنوز ماشین غذا جرات نمی کرد به سمت ما بیاید. مقداری کنسرو توزیع کردیم تا اوضاع بهتر شود. دو به بعد بود که عصبانیت آنها فرو کش کرد و منطقه آرام شد.
..و امروز در آرامش خیال می نشینم و به روزهای پرتلاطمی فکر می کنم که لحظه ای از تکلیف خود پا پس نمی گذاشتیم. و باز مترصد روزهایی هستیم که در کنار سرورمان (ارواحنا فداه) سینه دشمنان را هدف قرار دهیم و باز به ذلت بکشانیم.
.. پایان ..
┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═┄
#شکارچی
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
________
________
#شهید_سید_ابراهیم_رئیسی
#شهید_جمهور #خاطرات
کانال خاطرات رزمندگان دفاع مقدس
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
🍂
🔻 غواصی که در قبر خندید! 5⃣
برای شهید محمدرضا حقیقی
حنان سالمی
┄═❁๑❁═┄
هفده بهمن سال ۶۴، دلم میخواست عروسیاش را ببینم و گفتم چه بهانهای بهتر از این، اما خجالت کشید بیاید داخل. یک دل سیر خداحافظی نکردیم. فقط سرش را انداخت پایین و با صدایی که من بشنوم گفت: «مادر من دارم میرم.» یک نگاه به سر تا پایش انداختم و دلم لرزید. یکهو با خودم گفتم نکند این آخرین باری باشد که محمدرضا را میبینم.
چون میدانستم خودش و محمودرضا همیشه عادت دارند قبل از جبهه رفتن از پدربزرگ و مادربزرگشان خداحافظی کنند. چند دقیقه بعد، آشفته دویدم بیرون. خانهشان نزدیک ما بود. میدویدم و امیدوار بودم یک بار دیگر محمدرضایم را ببینم اما دیر رسیدم و رفته بود.»
یادم میآید زن حرف میزد و من به در نگاه میکردم. احساس میکردم آقا محمدرضا هنوز پشت چهارچوب در ایستاده است، آن هم با چشمهایی پر از شرم و حیا و دوباره به مادرش میگفت: «من دارم میرم» دخترها دستم را کشیدند و از فکر و خیال بیرون آمدم، اما حتی هوای آن خانه و ذرات معلق گرد و غبارش هم جان داشت و ما را صدا میزد! انگار حتی میز و صندلیها هم جز به بزرگ بیرون رفتن ما دخترهای دوم دبیرستان قانع نبودند.
┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═┄
پیگیر باشید...
#شهید
کانال رزمندگان دفاع مقدس
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
🍂
🔻 غواصی که در قبر خندید! 6⃣
برای شهید محمدرضا حقیقی
حنان سالمی
┄═❁๑❁═┄
ما هم با چشمهایی اشکی، دور زن حلقه زدیم و او آلبوم عکسهایشان را ورق زد: «شبِ قبل از شهادت محمدرضا خواب دیدم برایش رفتهام خواستگاری. قند توی دلم آب شد. مثل همیشه لباس غواصی پوشیده بود و کنار اروند ایستاده بود.
توی همان خواب به محمدرضا گفتم: «پسرم، خوب به دختر خانوم نگاه کن، اسمش فاطمهست» مثل همیشه که چشمهایش را با حیا پایین میانداخت، سرش را پایین آورد و گفت: «اسمش که زیباست.»
من خواب دیدم و نمیدانستم چه خبر است، اصلا نمیدانستم کجای جبهه و خط مقدم است اما فردا صبح، عملیات والفجر هشت با رمز «فاطمة الزهرا» شروع شد و محمدرضایم در همان عملیات شهید شد. خوابم زود تعبیر شد دخترها؛ شهادتش همان حجله عروسیاش بود که خدا نشانم داد.»
دخترها دست زن را گرفتند: «محمودرضا چی؟ زنده ماند؟» پلکهایش را روی هم انداخت: «اول محمدرضا شهید شد و یک سال بعدش، محمودرضا. پسرهایم در شهادتشان هم کوچک بزرگی را رعایت کردند و رفتند.»
زن از خوبیها و غیرت محمدرضا میگفت و معلم پرورشیمان اشاره میداد گوش بگیریم. دل توی دلمان نبود، هرچند بعضی از دخترها این پا و آن پا میکردند که بروند بیرون و حوصلهشان سر رفته بود اما وقتی حرفها به ماجرای قبر رسید همهمان یکهو ساکت شدیم و لپهای زن گر گرفت: ....
┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═┄
پیگیر باشید...
#شهید
کانال رزمندگان دفاع مقدس
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
🌹؛🌴🌹
🌴؛🌹
🌹 جنایت در خرمشهر / ۲۴
از زبان افسران حاضر در خرمشهر
┄═❁๑❁═┄
🔸 چرا و چگونه خرمشهر اشغال شد؟
سرهنگ دوم ستاد سلام نوری الدلیمی
بوقهای تبلیغاتی عراق و رسانه های عربی این مسأله را دنبال می کردند. همچنین فرماندهان سپاهها و لشکرها به هنگام فرستادن پیام تبریک به این مسأله اشاره میکردند. صدام حسین نیز در پیامی که به همین مناسبت فرستاد اشاره کرد که ، تلاش میکنیم تا برادران عزیزمان در خوزستان آزاد شوند و امیدواریم که دارای حکومت مستقلی بشوند.
علاوه بر آن، خرمشهر از نظر موقعیت جغرافیایی دارای ویژگی خاصی است؛ این شهر بندر است و همچنین بر سر راه آبادان و اهواز واقع است و ارتش عراق از طریق آن میتوانست بر منطقه خوزستان تسلط داشته باشد.
بنا به این دلایل، نیروهای ما به سوی خرمشهر پیشروی کردند. این پیشروی توسط سه ستون انجام گرفت.
۱. ستون اول باید به سمت جناح راست خرمشهر پیشروی می کرد. لشکر سوم زرهی مأمور انجام این عملیات بود. ۲- ستون دوم مأموریت داشت به سوی جناح چپ خرمشهر پیشروی کند این مأموریت به لشکر ششم زرهی داده شده بود. ۳ ستون سوم، وظیفه اش پیشروی به سمت مرکز شهر بود که توسط لشکر پنجم انجام گرفت. علاوه بر این لشکرها واحدهای دیگری نیز مأموریت داشتند در شمال شهر عمل کنند تا جاده اصلی را که خرمشهر را به اهواز وصل کند قطع کنند و از رسیدن کمکهای نظامی به آن جلوگیری شود. نیروهای ویژه یعنی تیپهای ۳۱ ۳۲ ۳۳ و تیپهای اول و دوم گارد جمهوری این عملیات را به عهده داشتند. موضوع اشغال خرمشهر تابع روشهای علمی نظامی بود، اما اشتباهات نظامی که رخ داد و همچنین جنایتهایی که نیروهای ما در این شهر مرتکب شدند قابل انکار نیستند.
سپس نیروهای ما خصوصاً نیروهای ویژه با مقاومت شدیدی مواجه شدند. به نحوی که این تیپها به طور کامل منهدم شدند از این رو این واحدها که عبارت بودند از تیپهای ،۳۱ ۳۲ ۳۳ مجدداً سازماندهی شدند و به تیپهای ۶۶ ۶۷ ۶۸ تغییر نام دادند. علت این تغییر نام پاک کردن این حوادث از صفحه ذهنها و خاطره ها بود.
┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═┄
پیگیر باشید
#جنایت_در_خرمشهر
#خاطرات_اسرای_عراقی
@defae_moghadas 👈لینک عضویت
✧✧ ܭߊࡅ߭ߊܠܙ حܩߊܢܚܘ ܥܼࡅ߭ࡐܢߺ ✧✧
🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🍂 ذکر علی
عباده
┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═┄
#کلیپ #نماهنگ
#غدیر_خم
کانال خاطرات رزمندگان دفاع مقدس
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
🍂
🔻 بابا نظر _ ۱۵
شهید محمدحسن نظر نژاد
تدوین: مصطفی رحیمی
•┈••✾❀○❀✾••┈•
▪︎فصل اول
◇ شب شده بود و در هر قسمت نیروها در جای خودشان استقرار پیدا کردند. دو نفر از نیروهای شهربانی بچه شهرستان بودند. به محض دیدن ما به استقبال آمدند. یکی علی ناصری که ترک بود و دیگری اهل کرمانشاه. اسم او یادم رفته است. علی ناصری که استوار یکم بود، بلافاصله آمد و راههای ارتباطی پاسگاه به شهر را برای ما تشریح کرد. احمد بادروش را فرستادم بازار ببیند برای خوردن چیزی پیدا میشود. خیلی گرسنه بودیم. رفت هندوانه بزرگی تهیه کرد و آورد. رفتیم پشت بام پاسگاه پتویی پهن کردیم و مشغول خوردن شدیم. یکباره از بالای پاسگاه یک رگبار زدند. همان رگبار به هندوانه خورد!
◇ هرکسی یک طرف دراز کشید. چهار پنج دقیقه نگذشته بود که رستمی، حشمتی و اصغر وصالی با یک جیپ آهو رسیدند. پرسیدند: چی شده؟
گفتم از این طرف زدند!
رستمی گفت: بیا پایین.
آمدم پایین، یک کوچه آنجا بود. از کوچه رفتیم، از پشت دور زدیم و به پشت بام رفتیم. دیدم جلوی بالکن یک زن و شوهر هستند. کلاشینکف داشتند. زن دراز کش خشاب پر می کرد تا شوهرش تیراندازی بکند. می دانستند که اگر با لباس خواب باشند، هیچ وقت نمی آییم لحاف را از روی شان برداریم. اگر کلاش را زیر پتو گذاشتند، کسی فکر نمیکرد رگبار گرفتن کار آنها باشد.
◇ آهسته بالا آمدیم متوجه نشدند. داشتند خود را آماده می کردند تــا تیراندازی کنند. مثل چوبدستی از لوله اسلحه گرفتم و با قنداق بـه گردن مرد زدم و او را به پایین انداختم. همسرش بنــای سروصدا گذاشت. اصغر وصالی لحاف را انداخت روی او و به دورش پیچاند. مثل چیزی که داخل کیسه بگذارند او را داخل یک اتاق حبس کردیم و از خانه بیرون آمدیم. فردای آن روز چمران در مسجد جامع بانه سخنرانی کرد. یکی از علمای بانه هم سخنرانی کرد و مطالب داغ و جالبی ایراد کرد. می گفت: مردم بانه، مردم کرد! بچه های شما پیرو کمونیست ها هستند.
حرفهای آنها عقیده خدانشناسهاست. جلوی آنها را بگیرید.
◇ حفاظت از منطقه به عهده ما بود. صحبت چمران هنوز به پایان نرسیده بود که از بالای شهر صدای رگبار به گوش رسید. سروصدا و شعار عده ای هم به گوش میرسید. رستمی به من گفت: تعدادی نیرو بردار و برو به سمت فرمانداری ببین چه خبر است.
رفتم و دیدم اصغر وصالی وسط خیابان زانو زده و با کلاش به طرف تظاهر کنندگان که پانصد ششصد نفر می شدند، نشانه رفته است. هفت هشت نفر از بچه های تهران همراه اصغر وصالی بودند. با این که بچه ها گفته بودند باید از آقای رستمی دستور بگیریم، اما تا چشمش به من افتاد گفت: بچه های شما کجا هستند؟
پرسیدم چرا این شلوغی را راه انداخته اید؟ گفت: اینها به نفع عزالدین حسینی و علیه جمهوری اسلامی شعار می دهند.
◇ همان نوجوانی که از ما برای پوشیدن لباس کردی سؤال کرده بود، داخل جمعیت شعار میداد. اصغر وصالی گفت: این خیلی زرنگ است او را بزنم؟ گفتم نه نزن من او را میشناسم و میگیرمش. روحانی اهل تسنن بعد از سخنرانیاش به کُردها حمله کرد. می گفت: شما بویی از انسانیت نبرده اید. اگر در رژیم شاه ارتش می آمد، شما جرأت میکردید از خانه هایتان بیرون بیایید؟ وقايع سقز یادتان رفته که مردها را از شهر بیرون کردند و زنها را تحویل سربازهایشان دادند؟ ولی اینها وارد میشوند با شما سلام و علیک میکنند. اینها مسلمان هستند. بعد از این ماجرا، شهر آرام شد و حالت عادی به خودش گرفت.
┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═┄
#بابا_نظر
نشر همراه با لینک
کانال خاطرات رزمندگان دفاع مقدس
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
🍂 نگاهی به پد خندق
در ۴ تیرماه ۶۷
روزهای آخر جنگ، زمانی که عراق به جزایر مجنون حمله کرد و نیروهای خود را برای بازپس گیری این منطقه وارد عمل نمود، رزمندگان ایران اسلامی، اقدام به مقاومتی جانانه کردند. جزایری که تیپ ۴۸ فتح مسئولیت محافظت از آنها را بر عهده داشت و بمدت ۱۶ ساعت به مقابله با دشمن پرداخت و در نهایت با شهادت تعداد زیادی از افراد و اسارت عدهای از آنها نبرد پایان یافت.
یدالله فاطمی که در آن زمان ۱۷ سال داشت میگوید: حدود ساعت سه و نیم بامداد بود که تک دشمن آغاز شد و هر لحظه بر دامنه آتش بی امان دشمن افزوده میشد. حمله دشمن کاملاً غافلگیرانه و از پشت سر بود. جاده بین خندق با پشت جبهه قطع شد و دلاورمردان پدخندق در زیر باران آتش دشمن و در بن بست دژ با هجوم دشمن مواجه شده بودند.
بسیاری از نیروها بر اثر حجم آتش دشمن شهید و مجروح و برخی نیز ناگریز به عقب نشینی شده بودند. تا نزدیک بعدازظهر مبارزه کردیم و زمانی که دیگر اسیر شدیم عراقیها تعداد پرشماری اسیر را بر یک قایق سوار کردند که حدود چند دقیقه بعد درحالی که قایق ظرفیت آن همه اسیر را نداشت واژگون شد و دو نفر از برادرانی که مجروح بودند در عمق آب شهید شدند.
پس از حدود سه ساعت دوباره برقایق دیگری سوار و به پشت جبهه دشمن انتقال و بعد به العماره عراق اعزام شدیم درحالی که با شرایط روحی نامناسب، زخم مجروحیت، داغ شهادت همسنگران و کتک کاری شقاوت پیشگان مواجه بودیم.
┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═┄
#پد_خندق
کانال خاطرات رزمندگان دفاع مقدس
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🍂 تولد تا
شهادت
نگاهی گذرا به عملکرد سردار هور
شهید علی هاشمی
┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═┄
#کلیپ #نماهنگ
#شهید_علی_هاشمی #موشن_گرافی
#سردار_هور #شهید_هاشمی
کانال خاطرات رزمندگان دفاع مقدس
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
🍂 میگفت به ما عقل ،
که از عشق حذر کن!
امّا دل دیوانه مرا گفت:
خطر کن ...
یکی از تصاویر جنگ که ممکن است بارها دیده باشیم مربوط به عملیات خیبر است.
قهرمانِ داستان این عکس محمدکریم کیانی فلاورجانی در سال ۶۱ فقط ۱۸ سال داشت که برای دفاع از میهن به جبهه رفت. او در عملیات خیبر در منطقه پاسگاه زید بر روی مین رفت و پای چپش را از دست داد.
خستگی و تحمل درد را میتوان از چهره
او فهمید. رزمندهای که ساعتها سینهخیز حرکت کرده تا خود را به خاک وطن برساند.
برای وطن، اینگونه باشیم.
اسفند ماه سال ۱۳۶۲
عکاس : علیرضا جلیلیفر
¤ روزگارتان شهدایی
┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═┄
#عکس
#عملیات_خیبر
کانال خاطرات رزمندگان دفاع مقدس
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
🍂 شهید مصطفی رشیدپور
(عملیات بدر )
✍ سید صادق فاضلی
✾࿐༅◉༅࿐✾
شهید والامقام موسی اسکندری فرمانده ستاد لشکر ولی عصر پیام دستور عقب نشینی را از فرمانده لشکر به همه ابلاغ کرد.
فرمان عقب نشینی به سرعت در تمام خط پیچید . محمدرضا آزادی همانجا بود که شهید شد . گلوله مستقیم تانک به سینه محمدرضا نشست و تنها چیزی که از او دیده شد تکه های بادگیر او بود که در هوا به رقص مرگ درآمده بودند..
فواد هویزی آرپی جی برداشته و شخصا بالای دژ رفت و تانک ها را نشانه گرفت. موسی اسکندری حکم کرد که باید عقب نشینی کنید. فواد گریان و نگران به پایین دژ آمد و همه را دعوت کرد تا سوار بر قایق ها به عقب خط بروند.
تعداد قایق ها کم بود و رزمندگان زیاد، به همین خاطر تعدادی دیگر از بچه ها در حین عقب نشینی به شهادت رسیدند
شهید خلیل یارعلی و یکی دیگر از بچه ها که حالا نامش در خاطرم نیست پشت تلی از خاک در آنسوی دژ با آرپی جی و تیربار مقابل لشکر مکانیزه و قدرتمند دشمن به مقابله ایستادند تا رسیدن آنها را به تاخیر بیندازند و بچه ها بتوانند از مهلکه عقب بروند.
دشمن هر لحظه نزدیک و نزدیکتر میشد و حالا به صد متری خلیل یارعلی رسیده بود. خلیل مقاومت میکرد و با بیسیم درخواست نوار تیربار میکرد
کسی صدا زد یارعلی کمک میخواهد کسی داوطلب میشود که نوار تیربار را برساند؟ و اینجا بود که تنها کسی که داوطلب شد نوار تیربار را در میان آنهمه توپ و گلوله به صدمتری دشمن برساند عزیز ما مصطفی رشیدپور بود...
مصطفی آماده شد که نوار را ببرد اما آنقدر جثه اس کوچک بود که آن را دور کمرش و دور شانه هایش بست اما بازهم روی زمین کشیده میشد.
دلم نمی آمد مصطفی را تنها بگذارم با او رفتم نوار را رساندیم و به شهید یارعلی گفتیم با ما برگرد اما نمی پذیرفت و میگفت شما بروید. به ناچار با مصطفی به طرف نیروهای خودی دویدیم اما عراقی ها که ما را رصد کرده بودند به طرف ما شلیک کردند.
تیرهای آنها رسام بود و هر لحظه تیری قرمز رنگ زوزه کشان از بغل گوشمان عبور میکرد و ما همچنان میدویدیم.
همانگونه که به دژ نزدیک شدیم پایمان روی اجساد ورم کرده عراقی ها میرفت و همزمان آیه وجعلنا را باهم میخواندیم و میدویدیم تا بالاخره به پشت دژ رسیدیم. چند دقیقه نفس گرفتیم. مصطفی رو به من کرد و گفت خلیل یارعلی هم شهید شد. هر دو گریان سوار قایقی شدیم و به عقب باز گشتیم.
این خاطره ای بود که هیچگاه فراموش نکرده و نمیکنم زیرا مملو از شجاعت مصطفی رشیدپور است که خود از نزدیک شاهدش بودم.
¤¤¤
زمانی که جنگ تمام شد او را دیدم که می گفت دیدی جنگ تمام شد و ما جاماندیم؟ 😢
زمانی که ازدواج کرد گفت دیدی داماد زمینی شدیم؟
زمانی که خداوند فرزندی به او داد گفت دیدی باید تو همین دنیا سرگرم بمونیم تا پیر بشیم؟
اما زمانی که امکان اعزام به سوریه را پیدا کرد گفت خداوند روزنه کوچکی را دوباره باز کرده و اگر اینبار بهره نبریم خسرالدنیا و آخرتیم.
وقتی که مجروح شد به دیدارش رفتم، گفت دیدی بازهم بی بهره ماندم؟
او عاشق شهادت بود و عاقبت [بر اثر همان مجروحیت] به دیدار برادر شهیدش احمد رشیدپور و یاران دیگرش شتافت.
او رفت و ما ماندیم.
روحش شاد
┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═┄
#خاطرات #دلنوشته
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🍂 امروز دین را بر شما تکمیل کردم و نعمتم را بر شما به اتمام رساندم
«الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتى و رضیت لکم الاسلام دینا»؛
نعمت بزرگ اسلام که از هر نعمتى ارزنده تر و گرانبهاتر است، کامل نمىشود و محقق نمىگردد جز با ولایت على علیه السلام
«و ما نودى بشىء مثل ما نودى بالولایه».
┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═┄
#کلیپ #نماهنگ
#غدیر_خم
کانال خاطرات رزمندگان دفاع مقدس
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🍂
🔻 غواصی که در قبر خندید! 7⃣
برای شهید محمدرضا حقیقی
حنان سالمی
┄═❁๑❁═┄
زن گرفت: «چند روز بعد پیکر محمدرضایم را آوردند. لحظهای که تابوت محمدرضا را کنار قبر گذاشتند و درش را باز کردند همه جلو آمدند تا خداحافظی کنند اما دل من یکهو هوای زیارت عاشورا کرد. گوشهای دورتر از قبر نشستم تا قبل از اینکه پیکر محمدرضایم را وارد خاک کنند یک زیارت عاشورا بخوانم. مشغول خواندن زیارت عاشورا بودم که محمدرضا را بلند کردند و در قبر گذاشتند. همین که به «السلام علیک یا اباعبدالله» رسیدم پدر محمدرضا با صدای بلندی داد زد «مادرش رو بگید بیاد» با خودم گفتم حتما برای وداع با پسرم است که دارد صدایم میزند. اما یکدفعه پدر محمدرضا و جمعیت یکصدا با هم فریاد زدند «شهید داره میخنده!»
من و دخترها با تعجب به عکس محمدرضا توی قبر زل زدیم. گردنش کمی کج بود اما دهانش به پهنای دندانهایش باز شده بود. آن هم نه یک باز شدن غیرارادی، نه؛ واقعا یک لبخند روی صورتش نقاشی شده بود، درست مثل خنده یک آدم زنده! زن به عکس شهید دست کشید: «باور نکردم. خنده؟ گفتم شاید احساساتی شدهاند. آخر مگر میشد جسدی که پنج روز توی سردخانه بود و گردنش به حدی خشک شده بود که برای درآوردن پلاک مجبور شدیم زنجیرش را پاره کنیم، بخندد؟! خودم صورتش را دیدم. یخ زده بود. نه، امکان نداشت این اتفاق بیفتد.
┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═┄
پیگیر باشید...
#شهید
کانال رزمندگان دفاع مقدس
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
🍂
🔻 غواصی که در قبر خندید! 8⃣
برای شهید محمدرضا حقیقی
حنان سالمی
┄═❁๑❁═┄
با همان ناباوری پشت جمعیت ایستادم. فیلمبردار هم تلاش میکرد برای خودش راه باز کند و دوربین را بالای سرش گرفته بود. فیلم هشت میلیمتری خنده محمدرضا هنوز هست. خیلی کوتاه بود اما شیرین. اولش نمیدانستم چه اتفاقی افتاده. فشار جمعیت زیاد شده بود. کشان کشان جلو رفتم و بالای لحد نشستم. سر محمدرضایم را به سختی چرخاندند. آنقدر قشنگ خندیده بود که هیچوقت از یادم نمیرود. گونههایش مثل یک آدم زنده گل انداخته بود و از لبخندش هفت تا از دندانهایش مشخص بود.
مطمئنم که به آرزویش رسیده بود چون بعدها توی دفترچه یادداشتش دیدم شعر حافظ را که میگفته «وانگهم تا به لحد خرم و آزاد ببر» تغییر داده و نوشته است: «وانگهم تا به لحد خرم و دلشاد ببر.» محمدرضایم خندان رفت. دخترهای گلم، انشالله خداوند عاقبت شما را هم ختم به خیر کند.»
ما آن روز برگشتیم مدرسه. با حالی دگرگون. دیگر هیچکس مینیبوس را روی سرش نگذاشت.
با خود میگویم واقعا یک آدم چقدر میتواند عاشق خدا باشد که اینطور از محمدرضا و محمودرضاهایش دل بکند؟ و جوابی توی سرم میگوید: «شاید خیلی بیشتر از آنچه تو از این معنا فهمیدهای ...»
... پایان ...
┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═┄
#شهید
کانال رزمندگان دفاع مقدس
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
🌹؛🌴🌹
🌴؛🌹
🌹 جنایت در خرمشهر / ۲۵
از زبان افسران حاضر در خرمشهر
┄═❁๑❁═┄
🔸 سروان یونس علاوی فرمانده گروهان سوم از گردان اول تیپ ۳۳ نیروهای مخصوص با نیروهای اسلامی موجود در خرمشهر به شدت درگیر شده بود. او با تعداد ۸۰ سرباز به جستجوی خانه به خانه اهالی پرداخت. تعدادی از خانوادههای ایرانی هنوز در خانه های خود بودند. سروان دم در یکی از خانه ها ایستاد و با صدای بلند گفت: آیا کسی اینجا زندگی میکند؟ جواب دادند: بله. سروان یونس بلافاصله با صدای بلند گفت: این خانه را با افرادش به آتش بکشید.
بار دیگر فریاد زد: خانه را همراه با افراد آن منفجر کنید. من خودم شاهد بودم که چگونه سقفها و دیوارها بر سر اهالی خرمشهر فرو می ریخت. به خاطر خسارتهایی که به نیروهای ما وارد شده بود، اقدامات آنها بسیار بی رحمانه شده بود. سروان یونس علاوی می خواست با این گونه کارها از اهالی انتقام بگیرد و دق دل پر از کینه خود و رهبری را که از این گونه جنایت ها استقبال میکرد و آن را نشانه وفاداری و خلوص به حساب می آورد، بر سر اهالی خالی کند.
از سروان یونس پرسیدم: این خانواده های بی پناه چه گناهی مرتکب شده اند؟ از سوی دیگر ما از انجام این گونه کارها چه سودی میبریم؟ گفت: باید بکشیم و بکشیم تا مفهوم جدیدی ایجاد کنیم. حیات ما در گرو کشتن اینهاست. زندگی ما در مرگ اینها نهفته است. من به این نتیجه رسیده ام که سرزمین ما در صورتی از ثبات و آرامش برخوردار میشود که اینها از بین بروند. صفیر گلوله ها در همه جا پیچیده بود. ترس و وحشت همه را فرا گرفته بود و از هر گوشه شهر صدای شیون و زاری بلند بود. خون افراد مقاومت زمین را رنگین کرده بود. در چنان اوضاع و احوالی، انسان دچار احساسات خاصی میشد؛ به ویژه ما عراقی ها که جنگ و خطرات آن را ندیده بودیم و امروز در این شهر که ایرانیها آن را خرمشهر مینامیدند و عراق آن را محمره، ما چون جنایتکارانی شده بودیم که به کشته شدگان حمله ور می شدیم تا انگشتان آنها را به خاطر انگشتری قطع کنیم و لوازم خانه ها را به غارت ببریم. حتی سروان هانی الحسن از خود من پرسید آیا کشته شدگان را دفن کنیم یا وسایل را غارت کنیم؟
به او گفتم باید اول وسایل را برداریم.
┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═┄
پیگیر باشید
#جنایت_در_خرمشهر
#خاطرات_اسرای_عراقی
@defae_moghadas 👈لینک عضویت
✧✧ ܭߊࡅ߭ߊܠܙ حܩߊܢܚܘ ܥܼࡅ߭ࡐܢߺ ✧✧
🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🍂 علی امیری⚡️✨✨⚡️
🌟✨⚡️✨ و نعم الامیر
🔸 هان ای مردمان!
علی را برتر بدانید که او
برترین انسان از زن و مرد بعد از من است.
هر که با او بستیزد و بر ولایتش گردن ننهد، نفرین و خشم من بر او باد.
"خطبه غدیریه"
🌺 غدیر خم 🌟✨⚡️⭐️✨⚡️
عيد اکمال دين، سالروز اتمام نعمت و هنگامه اعلان وصايت و ولايت
امير المومنين عليه السلام
بر شيعيان و پيروان ولايت خجسته باد
┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═┄
#کلیپ #نماهنگ
#غدیر_خم
کانال خاطرات رزمندگان دفاع مقدس
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂
🍂
🔻 بابا نظر _ ۱۶
شهید محمدحسن نظر نژاد
تدوین: مصطفی رحیمی
•┈••✾❀○❀✾••┈•
▪︎فصل اول
◇ یک روز رفتم جلوی قهوه خانه و دیدم همان نوجوان در قهوه خانه کار میکند. گفتم بیا تا برویم سپاه. پرسید: به سپاه بیایم چکار؟
گفتم: بیا برویم آنجا با هم صحبت میکنیم. در طول راه مرتب از من تعریف می کرد. می گفت: ماشاء الله هیکل درشتی داری. جلوی فرمانداری که رسیدیم اصغر وصالی بیرون آمد و گفت: تــو همان پسری نیستی که سنگ می زدی؟ من هم سپردمش به او و چهار پنج نفر را لو داد. گفـت کـه مـن محصل بودم و ترک تحصیل کردم. فلانی و فلانی دمکرات هستند. مــا هم رفتیم و آنها را دستگیر کردیم.
◇ یک هفته از آمدن ما به بانه نگذشته بود که آقای خلخالی بـه شـهر آمد. مردم بانه ایشان را کاملاً می شناختند قبل از انقلاب مدتی در آنجا تبعید بود. شنیدم که مسجد جامع شهر را همان زمان که آقای خلخالی تبعید بوده، ساخته اند. از قاطعیت و برخورد شدید ایشان وحشت داشتند. به هر کدام از مردم شهر که می گفتیم آقای خلخالی میآید و محاکمه ات میکند وحشت میکرد. دختر هجده ساله ای که برادرش را دستگیر کرده بودیم
◇ چون شنیده بود فردا آقای خلخالی بــه بانه می آید، آمده بود و میگفت برادرم را برای محاکمه به هرکسی میخواهید بدهید ولی به آقای خلخالی ندهید. آقای خلخالی وقتی رسید به در فرمانداری، برای بچه های سپاه صحبت کرد. ما هم آن موقع چون سر پرشوری داشتیم، از برخورد قاطع او خوشمان میآمد. خیلی دیگر از بزرگان بودند که می گفتند: اینها هم میتوانند به راه راست هدایت بشوند.
البته با دیدن چشمه هایی از رفتار بعضی از عناصر دمکرات، فکر نمی کردیم آدم شدنی باشند. در راه پیمایی و تظاهرات همان دمکرات ها پشت سر زن و بچه ها پنهان میشدند، چون میدانستند بچه های ما عاطفه دارند.
◇ بعد هم ناجوانمردانه می آمدند بیرون و به روی ما رگبار میبستند. مأموریت ما در شهر بانه حدود دو ماه طول کشید. بچه های تبریز آمدند تا بانه را از ما تحویل بگیرند. قرار شد ما برگردیم. یک هلی کوپتر شنوک برای بردن ما به زمین نشست. تعدادی از بچه های تهران هم بودند و همه داخل هلی کوپتر جا نمیشدیم. چهل پنجاه نفر از بچه هایی که آنجا بودند با ما حدود هشتاد نفر شدند. ما به کرمانشاه رفتیم و رستمی با ده بیست نفر از بچه های دیگر ماند تا بعداً بیایند. ما همراه خودمان پول نیاورده بودیم. میگفتیم در میدان جنگ پول به کار نمی آید. یک مقدار پول هم که بود دست رستمی ماند. در کرمانشاه رفتیم توی بلواری که میرود سمت طاق بستان و در محلی که بعدها ستاد پشتیبانی جنگ شد شب را ماندیم.
◇ رستمی فردا هـم نیامد. بعد از ظهر بود که بچه ها آمدند و گفتند وضع غذا خیلی بد است. همیشه پنیر می آوردند. برای تهیه غذای مناسب پول نداشتیم. بچـه هــا گفتند: نمیشود تو از یک جایی پول بگیری؟
رفتم و پرسیدم مسؤولیت اینجا با کیست؟ گفتند: آن کسی که در اتاق نشسته. خیلی عادی رفتم در را باز کردم و گفتم سلام علیکم. دیدم یک آقایی نشسته و سرش پایین است. نگاهی به من کرد و گفت: علیکم سلام.
گفتم: ببخشید، مسؤولیت اینجا با شماست؟
پرسید: کاری داشتید؟
گفتم: بله، پول میخواهم. من معاون آقای رستمی هستم.
پرسید: چند نفر هستید؟
گفتم: هفتادوسه نفر.
گفت چقدر میخواهید؟
گفتم: هر چقدر که شما بدهید.
پرسید: هفتاد و سه هزار تومان بدهم، خوب است؟
گفتم: خیلی خوب است.
◇ کشوی میزش را کشید و پولها را بیرون آورد. هفتاد و سه هزار تومان شمرد و به من داد. پول را گرفتم و رفتم پیش بچه ها. گفتم: بچه ها، من نمیدانم آن آقا کی بود. بالاخره یک کسی هست. برای هر نفر هزار تومان داد. فردا صبح نماز را خواندیم و به فلکه ترمینال رفتیم. داخل کوچه ای، دو تا کله پزی را پر کردیم. بچه ها واقعا گرسنه بودند. هر کدام ده دوازده تومان کله پاچه خوردیم. یک مقداری هم سوغاتی خریدیم. بالاخره بچه های دیگر آمدند و به ما ملحق شدند. به همراه رستمی، با اتوبوس از کرمانشاه به تهران آمدیم. بعد به طرف قم رفتیم. در قم، بچه ها خودشان را مرتب کردند و با لباسهای یک دست پلنگی جلوی در خانه حضرت امام(ره) رفتیم.
◇ میخواستیم وقتی حضرت امام رسیدند، جلوی ایشان رژه برویم. تا چشم بچه ها به حضرت امام افتاد، رژه به هم خورد. همه هجوم بردند به سمت ایشان و شعار دادند
ما همه سرباز توایم خمینی، گوش به فرمان توایم خمینی،
محافظین حضرت امام ایشان را به داخل ماشین انتقال دادند. در ماشین را بستند و راننده حرکت کرد. آقای نکو دوید جلوی ماشین ایشان تا حضرت امام را ببیند. ماشین از روی پایش رد شد. ما فکــر کردیم پای او شکست. حضرت امام با دست اشاره ای به سمت ایشان کرد. دیدم ماشین از روی انگشتانش رد شد اما باز نکو راه می رفت.
پرسیدم چه شد؟
گفت: دردش خیلی نیست.