📢 #‌اصول #المطلق_و_المقید #الفصل_الاول #الجهة_الرابعه 📅۳۱ / اردیبهشت ماه/ ۱۴۰۱ 💠جلسه ۱۲۵ 📚موضوع جلسه: ۱- مفهوم عنوان «لا بشرط قسمی» و مفهوم « لا بشرط مقسمی»، معقول ثانی است اما مصداق مفهوم «لا بشرط قسمی» از معقولات اول و مصداقِ مفهومِ « لا بشرط مقسمی» از معقولات ثانی است ۲-اطلاق در نظر مرحوم میرزا مانند اعمی در مقابل بصیر است و اطلاق در نظر شهید صدر مانند «لا بصیر» در مقابل بصیر است 🆔@DorusOstadMadadi

📢 #‌اصول #المطلق_و_المقید #الفصل_الاول #الجهة_الرابعه 📅۱ /خرداد ماه/ ۱۴۰۱ 💠جلسه ۱۲۶ 📚موضوع جلسه: ۱- عنوان فقیر در «اکرم الفقیر» یا مطلق است یا مجمل یا مهمل یا مقیَّد ۲- قصد متکلم در اجمال، عدم البیان است اما در اهمال عدم قصد البیان است ۳- تعریف مختار از اطلاق عبارتست از« ذکر اللفظ بلا قید مع ظهوره فی العموم بلا وضع» ۴- تقیید عبارتست از « ذکر القید» و لذا امر وجودی است و تقابل بین اطلاق و تقیید علی المختار، تضاد است 🆔@DorusOstadMadadi

📢 #‌اصول #المطلق_و_المقید #الفصل_الاول #الجهة_الرابعه 📅۲ /خرداد ماه/ ۱۴۰۱ 💠جلسه ۱۲۷ 📚موضوع جلسه: ۱- در خطاب منفصل، وقتی متصف به مقیّد می شود که اولا خطاب دیگری داشته باشیم و ثانیا آن خطاب دیگر مطلق باشد نه مجمل یا مهمل و ثالثا بین دو خطاب در حکم تنافی وجود داشته باشد. ۲- تعریف تقیید منفصل(تقیید رافع): ذکر کلام یوجب سقوط الاطلاق عن الحجیة ۳- بحث در تقابل بین اطلاق و تقیید، بحث در تقابل بین اطلاق و تقیید مانع است نه تقیید رافع؛ زیرا بین اطلاق و تقیید رافع که تقابلی وجود ندارد و حتی بعد از آمدن خطاب مقید باز اطلاق خطاب اول باقی است اما حجت نیست بقاءاً 🆔@DorusOstadMadadi

📢 #‌اصول #المقصد_السادس #الامارات #الظهور #الجهه_الرابعه :فی التفصیلات فی حجیت الظهور 📅 ۳۰ / اردیبهشت ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۱۲۲ 📚موضوع جلسه: 1️⃣ تفصیل اول از تفصیلات در حجیت ظهور مربوط به میرزای قمی است که ظعور را نسبت به مقصودین بالافعام حجت می داند لذا کسانی که استراق سمع می کنند از نظر ایشان نمی توانند به ظهور کلامی که شنیده اند، احتجاج کنند. 2️⃣ تفصیل اول درست نیست زیرا سیره بر خلاف آن است و کثیرا در بین مردم به ظهورات کلام توسط غیر مقصودین بالافهام احتجاج می شود. 3️⃣تفصیل دوم می گوید که ظهورات برای کسانی که حجیت دارد که ظن بر خلاف آن نداشته باشند؛ مرحوم میرزا بر این تفصیل اشکال کرده اند که در اغراض تشریعی که محل کلام در بحص ظهورات است به ظهورات کلام متکلم اخذ می شود حتی لگر سامع، ظن بر خلاف داشته باشد و کلام این مفصل تنها در اغراض تکوینی درست است. 4️⃣ تفصیلی باید بین مقام احتجاج و مقام عمل داد؛ در مقام عمل به ظهورات وقتی ظن بر خلاف آن وجود دارد عمل نمی شود چون مقام عمل تابع حالات روانی و روحی افراد است اما در مقام احتجاج به ظهرات احتجاج می شود هر چند ظن بر خلاف آن وجود داشته باشد و فرقی نیست که مقام احتجاج بین مولا و عبد باشد یا احتجاج بین مردم باشد؛ ممکن است که مراد مرحوم نائینی نیز همین مطلب باشد. 5️⃣تفصیل سوم از اخباریین است؛ دو مسلک دارند: مسلک اول، عدم حجیت ظواهر کتاب و مسلک دوم عدم ظهورات برای کتاب است؛ مدعای مسلک اول این است که در قرآن تنها دو حجت وجود دارد: یکی نصّ و یکی ظهوراتی از کتاب که مؤیَّد به سنت باشد اما ظهراتی از کتاب که مؤیَّد به سنت نباشد حجت نیست. 🆔@DorusOstadM

📢 #‌اصول #المقصد_السادس #الامارات #الظهور #الجهه_الرابعه :فی التفصیلات فی حجیت الظهور 📅 ۳۱ / اردیبهشت ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۱۲۳ 📚موضوع جلسه: 1️⃣ دو وجه عمده بر مسلک اول اخباری آورده شده است: وجه اول، استدلال به آیه «هو الذی انزل علیک الکتاب منه آیات محکمات و اخر متشابهات فاما الذین فی قلوبهم زیغ فیتبعون ما تشابه ابتغاء الفتنه و ابتغاء تاویله...» بر عدم حجیت ظواهر کتاب؛ زیرا معنای متشابهات، ظواهر کتاب است. 2️⃣ سه جواب بر وجه اول داده شده است: جواب اول، این است که ظاهر معنای متشابه، ظواهر است؛ پس این آیه می فرماید که ظواهر قرآن حجت نیست که یکی از ظواهر قرآن ، ظاهر خود همین آیه است پس ظاهر این آیه بر عدم حجیت ظواهر کتاب، حجت نیست. 3️⃣این جواب، درست نیست و دو تا مناقشه دارد؛ مناقشه اول این است که به خاطر محذور عقلی که قرینه لبیه است دیگر این آیه خودش را شامل نمی شود؛ زیرا اگر بخواهد خودش را نیز شامل بشود که از حجیت این آیه، عدم حجیت این آیه نتیجه خواهد شد مناقشه دوم: این آیه شریفه، قضیه حقیقیه نیست که ناظر به افراد نباشد بلکه قضیه خارجیه است و معلوم است که ناظر به همه ظواهر در قرآن است مگر ظاهر خود همین آیه. 4️⃣جواب دوم این است که معنای متشابه، ظاهر نیست بلکه ظواهر قرآن از محکمات هستند؛ متشابه یعنی لفظی که دارای معانی باشد با احتمالات مساوی در حالی که معنای ظاهر با غیر ظاهر مساوی نیستند؛ جواب سوم این است که آیه نهی از اتباع متشابهات به صورت مطلق نفرمود بلکه اتباعی که برای فتنه انگیزی باشد را نهی فرمود.

📢 #‌اصول #المقصد_السادس #الامارات #الظهور #الجهه_الرابعه :فی التفصیلات فی حجیت الظهور 📅 ۱ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۱۲۴ 📚موضوع جلسه: 1️⃣ طائفه دوم از روایاتی که اخباری به آنها استناد کرد، مورد قبولست اما وافی به اثبات مدعای او نیست؛ این طایفه می گوید که ما در فهم شریعت نمی توانیم به ظواهر کتاب اکتفا کنیم و محتاجیم به رجوع به بیانات معصومین علیهم السلام که کلام درستیست. 2️⃣طائفه سوم، روایاتی است که می گوید مراجعه به ظواهر کتاب، تفسیر قرآن به رای است. جواب اول از شهید صدر: وقتی گفته می شد «تفسیر به رای» اصحاب ائمه تعریض به گروهی از عامه که اهل استحسانات بودند را می فهمیدند پس منصرف به ردع از رویه اصحاب ابو حنیفه است. استاد: نفیا و اثباتا راجع به این پاسخ نظری نداریم. 3️⃣جواب مختار: تفسیر قرآن فقط راجع بهه مجملات معنا دارد و الا درباره ظواهر که تفسیر کردن، قولی است که در مقابل ظاهر آیه است و علیه آن حجت وجود دارد؛ تفسیر مجملات نیز فقط از کسی بر می آید که ارتباط با عالم تشریع دارد که ائمه معصومین هستند. 4️⃣مرحوم صدر می فرمایند نه تنها روایات مورد ادعای اخباری وافی به ادعای او نیست بلکه روایاتی داریم که بر علیه ادعای اوست؛ این روایات چهار دسته هستند: ۱- روایاتی که امر کرده است به تمسک به قرآن که شامل تمسک به ظواهر هم می شود. ۲- روایاتی که فرموده شرط صحت شروط ضمن عقد، عدم مخالفت آنان با کتابست ۳- روایاتی که امر کرده است که روایات را به کتاب عرضه کنید و اگر مخالف بود « فاضربوه علی الجدار» ۴- روایاتی که امام در پاسخ پرسش به آیه ای از قرآن استدلال کرده اند.

📢 #‌اصول #المقصد_السادس #الامارات #الظهور #الجهه_الرابعه :فی التفصیلات فی حجیت الظهور 📅 ۲ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۱۲۵ 📚موضوع جلسه: 1️⃣ در مسلک دوم دو نوع اجمال را برای قرآن قائلند: اجمال ذاتی و اجمال عرضی؛ برای اجمال ذاتی سه وجه آورده اند: الوجه الاول: خداوند متعال برای اینکه انسان ها نیاز به رجوع به امام داشته باشند در قرآن مجمل گویی کرده است تا بندگان برای فهم کلام خداوند مجبور باشند به امام رجوع کنند. و فیه:انگیزه رجوع به امام وجود دارد و نیازی به مجمل گویی در قرآن نیست زیرا اکثر قریب به اتفاق احکام شریعت فقط از طریق سنت استفاده می شود و قرآن فقط کلیات را بیان کرده است. 2️⃣وجه دوم: یک کتاب علمی را عوام نمی فهمند زیرا فاصله علمی بین نویسنده و مخاطب وجود دارد؛ در قرآن کریم این فاصله بی نهایت است. و فیه: برای بیان اوامر و نواهی که محل بحث ماست، فرقی بین بیان عالم و جاهل نیست و هر دو مثلا می گویند: اقم الصلاة؛ بله، در بیان حقایق بهشت و جهنم ممکن است گفتار عالم و جاهل متفاوت باشد. 3️⃣وجه سوم: از شهید صدر به نقل شاگردان ایشان است که قرآن در خلأ نازل نگردیده است و یک آیه در مورد یک واقعه یا پاسخ یک سؤال یا ذهنیتی که در بین مسلمین بوده است نازل می شده است اما این قرائن را عمدا حذف کرده اند تا با کلام قرآنی مخلوط نشود؛ این احتمال در آیات قرآنی جلوی انعقاد ظهور را می گیرد.

📢 #‌اصول #المقصد_السادس #الامارات #الظهور #الجهه_الرابعه :فی التفصیلات فی حجیت الظهور #الجهة_الخامسه :فی الظهور الشخصی و النوعی 📅 ۳ / خرداد ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۱۲۶ 📚موضوع جلسه: 1️⃣جواب از اجمال عرضی: اولا تقریب بیان شده داخل در مسلک اول است نه دوم؛ زیرا با وجود آن علم اجمالی، اطلاقات یا عمومات قرآنی ظهور دارند اما ظهورشان دیگر حجت نیست. ثانیا این اشکال در روایات نیز سرایت پیدا می کند پس در آنها هم باید عدم حجیت ظهورات را قائل شوید. ثالثا بعد از فحص لازم، علم اجمالی حقیقتا منجل می شود. 2️⃣استظهار نوعی حداقل استظهار اکثریت است اگر استظهار کل نباشد؛ مرحوم آقای خویی و مشهور از آیه « فاغسلوا وجوهکم» اطلاق فهمیده اند که ظهور نوعی است اما مختار این است که این قسمت آیه اطلاقی ندارد بنابراین استظهار شخصی بر خلاف استظهار نوعیست. 3️⃣ظهور شخصی، نسبی است به این معنا که ممکن است که ده نفر، ده تا استظهار شخصی مختلف داشته باشند بر خلاف ظهور نوعی که نسبی نیست 4️⃣ نکته اختلاف بین ظهور شخصی با نوعی این است که استظهارات در خلأ اتفاق نمی افتد و تابع عواملی مانند علم سامع به محتوای کلام و علم او نسبت به متکلم و علم او نسبت به رابطه بین کلام و متکلم و همچنین علم سامع نسبت به حکم و موضوع می باشد. 5️⃣حالات روانی اشخاص از ظنون و قطعیات و وهم او در استظهارات او به طور ناخواسته اثر می گذارد.

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة تنبیه اول: اصالة عدم التذکیه 📅 ۱۶ / بهمن ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۸۳ 📚موضوع جلسه : 1️⃣اگر کسی ادعا کند که ادله وجوب احتیاط شامل شبهات حکمیه بعد از فحص می شود باید گفت که این اطلاق، حجت نیست؛ زیرا اطمینان بر خلاف این وجود دارد و دلیل حجیت خبر ثقه اخباری را که اطمینان بر خلاف آنها وجود دارد را شامل نمی شود. 2️⃣اگر تذکیه گوشتی معلوم باشد اما به عنوان شبهه موضوعیه معلوم نباشد که این گوشت از حیوانات حلال گوشت است یا حرام گوشت(گوشت گوسفند است یا گوشت خرگوش) می توان این گوشت را خورد؛ زیرا برائت شرعیه در این گوشت جاری می شود و استصحاب حرمت خوردن این گوشت و استصحاب عدم بودن گوشت گوسفند جاری نیست.

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة تنبیه اول: اصالة عدم التذکیه 📅 ۲۱ / بهمن ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۸۴ 📚موضوع جلسه : 1️⃣تذکیه با ذبح شرعی فرق دارد؛ کلب و خنزیر را می توان ذبح شرعی کرد اما هیچ کدام از دو اثر ذبح شرعی را نمی پذیرند یعنی نه طهارت لحم و جلد را خواهند داشت و نه حلیت لحم را پس قابل تذکیه نیستند. 2️⃣در نظر مختار هر حیوانی قبول تذکیه می کند الا کلب و خنزیر و این ادعا بر اساس روایت علی بن یقطین است که در باب «جلود الحیوان» وارد شده است. 3️⃣تذکیه یا امر بسیط است که می تواند منطبق بر ذبح شرعی باشد یا منطبق بر مجموعه از افعال و شرایط باشد یا امر مرکَّبی است (مرکَّب از ذَبح شرعی و قابلیت حیوان برای تذکیه)؛ اگر قول امر بسیط بودن تذکیه اختیار شود (کما هو المختار) استصحاب منجِّز عدم تذکیه جاری خواهد شد اما اگر قول امر مرکب تذکیه اختیار گردد نسبت به جزء دوم اصل منجِّزی وجود ندارد و نوبت اصالة الحلّ و البرائة می رسد. 🆔https://eitaa.com/DorusOstadMadadi

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة تنبیه اول: اصالة عدم التذکیه؛ مقام دوم 📅 ۲۵ / بهمن ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۸۵ 📚موضوع جلسه : 1️⃣وقتی قبول تذکیه یا عدم قبول تذکیه حیوانی مشکوک باشد در صورتی استصحاب عدم تذکیه جاری می شود که تذکیه امری بسیط دانسته شود و وقتی اصل تذکیه حیوانی مشکوک باشد یا رعایت شدن شرایط ذبح مشکوک باشد استصحاب عدم تذکیه جاری می شود که نتیجه ی آن حرمت خوردن گوشت چنین حیوانی است. 2️⃣موضوع حرمت خوردن گوشت حیوان، غیر مذکی است اما موضوع نجاست پوست تهیه شده از حیوان، میته است چنان که موضوع بطلان نماز با پوست حیوان نیز میته است؛ بنابراین در مورد اول در موارد شک، استصحاب عدم تذکیه جاری است که استصحابی منجِّز است در مورد دوم و سوم استصحاب عدم میته جاری است که نتیجه ی آن طهارت پوست و صحت نماز است. 3️⃣اگر در حرام گوشت بودن یا نبودن حیوانی که تذکیه شده است و قبول تذکیه در آن معلوم است شکّ شود اصالة البرائة جاری است و می توان آن گوشت را خورد.

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة (تنبیهات برائت) تنبیه اول: اصالة عدم التذکیه تنبیه دوم: حسن و استحباب احتیاط 📅 ۲۸ / بهمن ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۸۶ 📚موضوع جلسه : 1️⃣اگر شک در حلیت و حرمت گوشت به خاطر شبهه موضوعیه در قبول تذکیه و عدم آن باشد پس چون تذکیه امر بسیطی است، اصالة عدم التذکیه جاریست که اصل منجِّز است و اگر شبهه ی مذکور به نحو شبهه حکمیه باشد اطلاق دلیل لفظی که می گوید همه حیوانات قبول تذکیه می کنند مگر موارد خاصّ شامل این گوشت هم می شود و این گوشت مشکوک هم قبول تذکیه می کند و ارتکاز در این است که حیوانی که قبول تذکیه می کند حلال گوشت است. 2️⃣اگر گوشت مشکوک از این جهت مشکوک باشد که معلوم نیست شرایط شرعی ذبح مثل تسمیه در مورد آن رعایت شده باشد، شبهه موضوعیه است و در اینجا چه این که تذکیه امری بسیط دانسته شود یا مرکَّب استصحاب منجِّز جاریست و خوردن آن گوشت جایز نیست اما اگر شبهه این طور باشد که معلوم نیست اعتبار شرعی حدیدیت آلت ذبح پس شبهه، حکمیه است و در این صورت اطلاق دلیل «حرمت علیکم المیتة و ... الا ما ذکیتم» اقتضای عدم اعتبار شرط مشکوک را دارد و لذا مانعی در خوردن گوشت نیست. 3️⃣احتیاط کردن در شبهات موضوعیه یا حکمیه بعد از فحص امری مستحبی است شرعا و حسن است عقلا اما واجب نیست. 🆔https://eitaa.com/DorusOstadMadadi

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة (تنبیهات برائت) تنبیه سوم: قاعده تسامح در ادله سنن 📅 ۲۹ / بهمن ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۸۷ 📚موضوع جلسه : 1️⃣امارات می توانند چهار نقش منجزیت، معذریت، مصححیت و مجوزیت در إخبار و إسناد را داشته باشند؛ وقتی خبر ثقه بر طهارت این لباسی که استصحاب نجاست دارد قائم می شود می شود با این لباس نماز گزارد و این نماز واقعا صحیح است و همچنین وقتی خبر ثقه بر عدالت زید باشد می توان بر اساس آن اخبار به عدالت زیدی کرد که در واقع فاسق است. 2️⃣استصحاب از میان نقش های اربعه برای امارات تنها نقش منجزیت و مؤمنیت و مصححیت را می تواند داشته باشد اما نقش مجوزیت در إخبار را ندارد. 3️⃣مفاد قاعده تسامح در ادله سنن این است که همان طور که خبر ثقه در باب تکالیف حجت است خبر ثقه و غیر ثقه در باب سنن حجیت دارد و این حجیت به معنای مجوزیت در إخبار و إسناد است.

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة (تنبیهات برائت) تنبیه سوم: قاعده تسامح در ادله سنن 📅 ۳۰ / بهمن ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۸۸ 📚موضوع جلسه : 1️⃣چهار احتمال در مفادّ اخبار «من بلغ» داده شده است: ۱- ارشاد به حکم عقل به حسن انقیاد است۲- استحباب شرعی عملی که وعده دادن ثواب بر آن داده شده است، اثبات می شود۳- شارع تنها جعل حجیت بر خبر ضعیف در باب سنن نموده است۴- صرف دادن وعده ثواب در روز قیامت از این اخبار استفاده می شود. 2️⃣مشهور تابع احتمال چهارم از احتمالات اربعه در مفاد اخبار «من بلغ» شده اند که قائل است مفادّ این اخبار چیزی بیشتر از دادن وعده ثواب بر عمل نیست و نه استحباب شرعی استفاده می شود و نه جعل حجیت بر خبر ضعیف صورت گرفته است و نه ارشاد به حکم عقل است. 3️⃣قول به استفاده استحباب از اخبار ضعیف در باب سنن به خاطر وجود اخبار «من بلغ» درست نیست زیرا ملازمه ای بین دادن ثواب بر یک عمل و مستحب بودن آن عمل وجود ندارد و مثال نقض آن انقیاد است که ثواب دارد اما مستحب شرعی نیست.

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة (تنبیهات برائت) تنبیه سوم: قاعده تسامح در ادله سنن 📅 ۱ / اسفند ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۸۹ 📚موضوع جلسه : 1️⃣مفاد اخبار «من بلغ» این است که خبر ضعیفی که در آن وعده ثواب داده شده است را اگر به رجاء رسیدن ثواب انجام دهند به آن ثواب خواهند رسید هر چند آن خبر ضعیف صادر نشده باشد و لذا مفاد این اخبار صرف دادن وعده رسیدن به ثواب است و قول استفاده استحباب یا استفاده جعل حجیت نسبت به خبر ضعیف از اخبار «من بلغ» درست نیست. 2️⃣اخبار «من بلغ» هر خبر ضعیفی که در آن مقدار ثوابی بر یک عمل وعده داده شود را شامل می شود و همچنین خبر ضعیفی که به ذکر رسیدن ثواب بر انجام یک عمل بسنده کرده است را نیز شامل می شود؛ اگر خبر ضعیفی ذکر ثواب بر عمل نداشته باشد اما مطلوبیت عمل را بیان کند بالالتزام دلالت دارد بر رسیدن به ثواب در صورت اتیان به آن و لذا اخبار «من بلغ» شامل آن خواهد شد به واسطه مدلول التزامی خبر ضعیف

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة (تنبیهات برائت) تنبیه سوم: قاعده تسامح در ادله سنن 📅 ۲ / اسفند ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۹۰ 📚موضوع جلسه : 1️⃣اخبار «من بلغ» خبر ضعیفی که علم وجدانی یا تعبدی بر کذب بودن آن وجود داشته باشد را شامل نمی شود؛ اولی را شامل نمی شود چون بلوغ خبر ضعیف که موضوع اخبار «من بلغ» است صادق نیست و دومی را شامل نمی شود چون این اخبار منصرف از آن هستند. 2️⃣اخبار « من بلغ» فتوای غیر مجتهد را شامل نمی شوند اما فتوای مجتهدی که غیر جائز التقلید است (مذکر یا عادل یا حرّ یا ...نیست) را شامل می شود زیرا عمل بر فتوای این مجتهد بر استحباب یا کراهت یک عمل مخالفت انقیاد و تسلیم که مقتضای اخبار «من بلغ» است نمی باشد. 3️⃣اگر مفادّ اخبار «من بلغ» ارشاد به حسن انقیاد یا صرف وعده باشد نمی توان بر اساس این اخبار فتوا به استحباب یا کراهت یک عمل بر طبق روایت ضعیف داد و اگر مفادّ این اخبار جعل حجیت برای خبر ضعیف باشد یا مفادّ آن استحباب یا کراهت داشتن عملی باشد که اخبار ضعیف بر آن دلالت دارند پس می توان فتوا داد؛ مستند مجتهد در افتاء بر اساس احتمال سوم، خود خبر ضعیف است و بر اساس احتمال دوم، اخبار «من بلغ» است.

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة (تنبیهات برائت) تنبیه چهارم 📅 ۹ / اسفند ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۹۱ 📚موضوع جلسه : 1️⃣برائت در موارد شک در احکام شرعی وضعی یا انتزاعی یا در امور تکوینی جاری نمی شود. 2️⃣برائت در موارد شکّ احکام شرعی تکلیفی ظاهری که ترخیص در مخالفت یا ایجاب الاحتیاط هستند جاری نمی شود. 3️⃣برائت (همه اصول عملیه)در موارد شکّ احکام شرعی تکلیفی واقعی غیر الزامی (ندب و کراهت) جاری نمی شود. 4️⃣برائت در موارد شک در احکام تکلیفی واقعی الزامی کلّی که جعل نامیده می شوند جاری نمی شود.

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة (تنبیهات برائت) تنبیه چهارم 📅 ۱۲ / اسفند ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۹۲ 📚موضوع جلسه : 1️⃣اصل برائت هم در موارد شک در تکلیف فعلی احتمالی بالفعل جاری می شود و هم در شکّ در تکلیف فعلی احتمالی غیر بالفعل؛ قوام تکلیف فعلی به لحاظ موضوع است و قوام تکلیف فعلی بالفعل به وجود موضوع در خارج است. 2️⃣در موارد علم اجمالی در تدریجیات طبق نظر مشهور که علم اجمالی را منجِّز می دانند، اصل برائت در هیچ کدام از اطراف جاری نمی شود به خاطر تعارض؛ اقتضای جریان وجود دارد زیرا اصل برائت در طرفی که تکلیف فعلی غیر بالفعل است هم می تواند جاری بشود.

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة (تنبیهات برائت) تنبیه چهارم 📅 ۱۳ / اسفند ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۹۳ 📚موضوع جلسه : 1️⃣عامّی هیچ گاه نمی تواند در عمل خود به برائت تمسک کند و باید دائما به فتوای مجتهد خود رجوع نماید که این فتوا از امارات است. 2️⃣مجتهد در شبهات حکمیه بعد از فحص در عمل خود به خود اصل برائت تمسک می کند و در افتاء به دلیل برائت تمسک می کند. 3️⃣دلیل برائت شبهات حکمیه قبل از فحص را شامل نمی شود. 3️⃣در شبهات حکمیه مقرون به علم اجمالی وقتی اطراف شبهه متباینین هستند اصل برائت در هیچ طرفی جاری نمی شود و مجتهد در مقام افتاء فقط می تواند توقف کند و احتیاط واجب را در جمع بداند. 4️⃣اگر اطراف شبهه در موارد علم اجمالی اقل و اکثر باشند برائت از اکثر در نظر مشهور جاری خواهد شد. 5️⃣اگر علم اجمالی بین اطراف شبهه از قبیل دوران امر بین محذورین باشد پس دو اصل برائت از وجوب و حرمت جاری خواهد شد.

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة (تنبیهات برائت) تنبیه چهارم (شبهه مفهومیه) 📅 ۱۴ / اسفند ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۹۴ 📚موضوع جلسه : 1️⃣شبهه مفهومیه گاهی در موضوع تکلیف رخ می دهد مانند: «اکرم زیدا» وقتی زید مردَّد بین زید بن عمرو و زید بن بکر است و گاهی در متعلق تکلیف رخ می دهد مانند: «اکرم العالم» وقتی عالم مردَّد بین اقل و اکثر است؛ اقلّ آن عالمان صاحب علوم نظری و اکثر آن عبارتست از عالمان نظری و عملی و گاهی شبهه در دال بر تکلیف مانند هیئت امر است؛ مجتهد نمی داند که صیغه امر دال بر طلب وجوبی تنهاست یا دال بر جامع بین طلب وجوبی و ندبی است. 2️⃣اگر در موضوع تکلیفی که تکلیف نسبت به آن انحلالی است شبهه مفهومیه وجود داشته است نسبت به فرد مشکوک اصل برائت جاری می شود؛ مثلا در خطاب «اکرم العالم» وقتی در شمول عنوان عالم نسبت به صاحب فنّ مانند نجار شک می شود اصل برائت از وجوب اکرام نجار جاری می شود.

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة (تنبیهات برائت) تنبیه چهارم (شبهه مفهومیه) 📅 ۱۵ / اسفند ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۹۵ 📚موضوع جلسه : 1️⃣در موارد شبهات مفهومیه اگر موضوع تکلیف فرد مردَّد شد و شک در اقل و اکثری شد که شک در اصل تکلیف را نیز به همراه داشت پس برائت از تکلیف جاری است؛ مانند وقتی مولا امر فرموده است به وجوب اکرام یک عالم که مردد بین معنای وسیع و ضیق است؛ در منطقه ی عبد فقط صاحبان فنون وجود دارند لذا شک دارد که اساسا تکلیف فعلی نسبت به وجوب اکرام یک عالم دارد یا ندارد؛ زیرا ممکن است که مراد از عالم فقط عالم به علوم نظری باشد. 2️⃣در موارد شبهات مفهومیه اگر شک بین اقل و اکثر شک در امتثالی باشد که ناشی از شک در تکلیف است باز اصل برائت جاریست؛ مثلا مولا امر فرموده است به وجوب اکرام یک عالم که مردد بین معنای وسیع از عالم است یا ضیق؛ مکلف صاحب فنّ را اکرام کرده است اما نمی داند تکلیف از او ساقط شده است یا نه؟ شکّ در امتثال او ناشی از شک در تکلیف به وجوب عالم به معنای ضیق است و لذا برائت از آن جاری می شود. 3️⃣در موارد شبهات مفهومیه اگر دوران امر بین متباینین شد پس باید احتیاط کرد؛ مثلا اگر راوی ثقه از طرف مولا خبر آورد که مولا امر به اکرام یک زید کرده است و زید مردد بین دو نفر است؛ در اینجا حجت اجمالی (خبر ثقه) بر وجوب اکرام یکی از دو زید وجود دارد و به مقتضای آن باید بین اکرام دو زید جمع کرد.

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة (تنبیهات برائت) تنبیه چهارم (شبهه موضوعیه) 📅 ۱۶ / اسفند ماه/ ۱۴۰۲ 💠جلسه ۹۶ 📚موضوع جلسه : 1️⃣در سه قسم از اقسام شبهات موضوعیه برائت جاریست: شبهه موضوعیه بدویه، شبهه موضوعیه مقرون به علم اجمالی در شبهات محصوره وقتی در بعض اطراف اماره یا اصل منجِّز وجود ندارد، شبهه موضوعیه مقرون به علم اجمالی در شبهات غیر محصوره فقط در یک قسم از اقسام چهارگانه شبهه موضوعیه برائت جاری نمی شود و آن قسم عبارت است از شبهه موضوعیه مقرون به علم اجمالی در شبهه محصوره وقتی در هیچ کدام از اطراف اماره یا اصل منجِّز تکلیف وجود نداشته باشد. 2️⃣اگر کسی قائل به برائت عقلیه شد باید جریان آن در شبهات موضوعیه را نیز بپذیرد. 3️⃣اصل برائت در شبهات موضوعیه ای که نزد شارع از امور هامّه محسوب می شود جاری نمی شود اما اطلاق و عدم اطلاق دلیل برائت در این موارد ضابطه مند نیست. 4️⃣در جریان برائت در شبهات موضوعیه فحص لازم نیست اما در اطلاق و عدم اطلاق دلیل برائت نسبت به شبهات قبل فحص در تطبیقات مختلف اختلاف است و ضابطه مند نیست. 🆔https://eitaa.com/DorusOstadMadadi

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة (تنبیهات برائت) تنبیه چهارم (شبهه معنائیه) 📅 ۲۵ / فروردین ماه/ ۱۴۰۳ 💠جلسه ۹۷ 📚موضوع جلسه : 1️⃣علاوه بر سه قسم شبهه حکمیه و موضوعیه و مفهومیه، قسم چهارمی به نام شبهه معنائیه وجود دارد که در آن برای موضوع له الفاظ اساسا واقع معینی در کار نیست بر خلاف شبهات مفهومیه که واقع معینی برای آن وجود دارد اما شخص از آن بی اطلاع است. 2️⃣در شبهه معنائیه نه مورد از افراد معناست و نه از افراد نقیض معناست و تناقضی در کار نیست؛ چون واقع معینی در کار نیست؛ نه زید از افراد عالم است و نه از افراد «لا عالم» است؛ پس می دانیم که خطاب شامل زید نمی شود و از این حیث نیازی به جریان برائت نیست

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة (تنبیهات برائت) تنبیه چهارم (شبهه معنائیه) 📅 ۲۶ / فروردین ماه/ ۱۴۰۳ 💠جلسه ۹۸ 📚موضوع جلسه : 1️⃣فردی که شبهه معنائیه دارد نه داخل در عنوان ماخوذ در خطاب است و نه داخل در نقیض آن است بلکه داخل در دسته سومی است؛ مثلا زیدی که شبهه معنائیه عالم بودن را دارد نه عالم است و نه «لا عالم» است بلکه داخل دسته سومی است که نه عالم است و نه «لا عالم» و لذا نه خطاب «اکرم العالم» او را شامل می شود که انحلالی است و نه خطاب «اکرم عالما» او را شامل می شود که انحلالی نیست. 2️⃣در موارد شبهه معنائیه وقتی تکلیف انحلالی نیست، بحث إجزاء پیش می آید زیرا فرد مأتی به داخل در مامور به نیست. 3️⃣هر جا بحث اجزاء و عدم اجزاء پیش بیاید ابتدا باید سراغ ادله لفظیه باب مورد نظر رفت تا ظهور ادله در اجزاء یا عدم اجزاء را امتزاج کرد و اگر این ادله جواب نداشتند سراغ اصل عملی باید رفت که یا برائت شرعیه است اگر شکّ در حدوث تکلیف در کار باشد یا اصل عقلی اشتغال است اگر شکّ در بقاء و ارتفاع تکلیف باشد. 4️⃣در مثال زیدی که شبهه معنائیه عالم بودن دارد و اکرام شده است، نسبت به خطاب «اکرم العالم» اصل عملی برائت جاریست اما نسبت به خطاب «اکرم عالما» اصل عملی اشتغال جاریست. 🆔https://eitaa.com/DorusOstadMadadi

📢 #‌اصول #المقصد_السابع #الاصول_العملیة #اصالة_البرائة #المقام_الثانی #الجهة_الرابعة (تنبیهات برائت) تنبیه پنجم (جریان برائت در مستحبات و مکروهات) 📅 ۲۷ / فروردین ماه/ ۱۴۰۳ 💠جلسه ۹۹ 📚موضوع جلسه : 1️⃣اصل برائت در مکروهات و مستحبات جاری نیست زیرا حقیقت این اصل عبارتست از ترخیص مولا در مخالفت با تکلیف احتمالی و در مستحبات و مکروهات که احتمال تکلیف منتفی است؛ بله، در مستحباتی که مرتبط با تکلیف هستند اصل برائت جاری می شود به اعتبار آن تکلیف 2️⃣اگر صحت نماز با غسل زیارت مشکوک باشد و دلیلی بر استحباب این غسل موجود نباشد و مبنای فقهی هم بر مغنی بودن اغسال مستحبه به عنوان طهارت مشروطه در نماز باشد می توان با جریان اصل برائت از اکثر گفت که نماز با غسل زیارت صحیح است.