🎥 به کربلا خوش آمدید خوش‌آمدگویی ۶ زبانۀ عراقی‌ها به زوار اربعین @Farsna - Link

گزارش جلسه رونمایی

توضیحاتی درباره این دو کتاب

📣قابل توجه اساتید و طلاب محترم 📚کتاب "الفوائد الصمدیة" 📚کتاب "الهدایة فی النحو" 💢 با تحقیق و تصحیح جدید 💢 🟢#ویژگی‌‌ها: 🔺ویرایش متن کتاب برای آسان کردن تدریس و درک سریع مطلب از راه: ۱. پاراگراف‌بندی مسئله‌محور در هر بحث ۲. تعیین فروع هر مسئله ۳. تبیین جایگاه قیود در متن 🔺افزودن عناوین ضروری، بدون تغییر قالب کتاب 🔺اعراب‌گذاری مثالها 🔺تحقیق سندی آیات و روایات 🔺تحقیق سند و ترجمه و بررسی شاهد مثال‌های شعری 🔺افزودن پاورقی در موارد ضرورت 🔺ضمیمه شدن کتاب "عوامل منظومه" به هر دو کتاب 📌تصحیح صمدیه بر اساس نسخه شیخ بهایی که به دست سید علی خان کبیر رسیده است. 📌تصحیح هدایه با مقابله سه نسخه رایج در حوزه‌های علمیه قم، خراسان و پاکستان. 📌در کتاب هدایه، در بعض موارد به قدر ضرورت متن کتاب اصلاح یا جابه‌جا شده است مثل اسماء عدد و منادی. ✍#تحقیق‌وتصحیح: محمدعلی جوان، محمدصادق خوشنویس، مهدی میرجلیلی 📎دانلود فایل #نمونه_کتاب ⬇️کتاب صمدیه ⬇️کتاب هدایه 💰قیمت کتاب صمدیه: ۹۰هزار تومان 💰قیمت کتاب هدایه: ۱۰۰هزار تومان 📌امکان چاپ کتاب با جلد گالینگور وجود دارد. 📌تخفیف ویژه مدارس و خرید گروهی 📱برای #سفارش_کتاب در ایتا به @M_M3444 پیام بدهید. 📇#ناشر: مدینة الولایة #گروه_علمی_زبان_و_ادبیات_عرب 🔰 مدرسه علمیه حاج‌ملاصادق مجتهد قمی(ره) 🍃 مدرسه زندگی🌱 🆔 @mojtahedeqomi 🌐 mojtahedeqomi.com

#نحو #علوم_عقلی #نقش_علوم_عقلی در #نحو یکی از مباحث باب #مفعول_له ، #امکان_تعدد مفعول له است. برخی مانند #سیوطی تعدد مفعول له را محال دانسته اند. زیرا یک معلول بیشتر از یک علت تامه ندارد. نتیجه عملی نظر سیوطی در آیه 231 سوره بقره: (وَلَا تُمۡسِكُوهُنَّ ضِرَارٗا لِّتَعۡتَدُوا) یعنی: «و آنان را براى آزار رساندن و زيان زدن نگه نداريد، برای آنکه به تعدّى و ستم كنيد» او در #همع_الهوامع می گوید: اگر لتعتدوا متعلق به تمسکوهن باشد، نمی توان ضرارا را حال دانست، زیرا یک فعل دو مفعول له نمی گیرد. #نظر دوم: یک فعل می تواند دو یا چند مفعول له داشته باشد و استعمالات قرآن شاهد صحت آن است. زیرا: منظور از #علت در #باب_مفعول_له چیزی جز #محرک و انگیزه بر انجام فعل نیست، که این هم می تواند علت تامه یا ناقصه باشد.(علوم العربیه) مثال تعدد مفعول له در قرآن : سوره انعام ثُمَّ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ تَمَامًا عَلَى ٱلَّذِيٓ أَحۡسَنَ وَتَفۡصِيلٗا لِّكُلِّ شَيۡءٖ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ (154) @DUROUS_ALSHABAB

#فقه #احکام_ارتداد #انکار_ضروری تنها در صورتی می توان منکر ضروری دین را کافر دانست که: انکارش منجر به #انکار_خدا یا #انکار_توحید یا #انکار_نبوت بشود. #منبع : كتاب الطهارة (للإمام الخميني، ط - الحديثة)؛ ج‌1، ص: 216 ثمّ إنّ إنكار الضروري لا يكون بنفسه موجباً للكفر، بل إنّما يوجبه إذا كان مستلزماً لإنكار الأُلوهية أو التوحيد أو النبوّة. ________________________________________ خمينى، سيد روح اللّٰه موسوى، كتاب الطهارة (للإمام الخميني، ط - الحديثة)، 4 جلد، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى قدس سره، تهران - ايران، اول، 1421 ه‍ ق @DUROUS_ALSHABAB

#کلام #ادبیات #میان_رشته_ای #نقش_علم_کلام_در_ادبیات_عربی #شرط_تغلیب در باب #تثنیه: برای میزان تأثیر علم کلام و پیش فرض های عقیدتی بر آراء نحویان و ادباء، کافی است در عبارت زیر از صبان ، بیاندیشید: حاشية الصبان على شرح الأشمونى على ألفية ابن مالك و معه شرح الشواهد للعيني، ج‏1، ص: 109 عبارت اشمونی برای کلماتی که از نظر اعرابی ملحق به مثنی هستند ولی تعریف مثنی بر آنها صدق نمی کند: دربارۀ مفرد «عمرین» دو احتمال است: 1- عمرو و عمر 2- أبو بكر و عمر عبارت صبان: در احتمال اول، عبارت #عمرین را به دو گونه می توان قرائت کرد: 1- عُمَرَین (از باب تغلیب عُمَر بر عَمرو) یعنی از باب: تغلیب أعزّ و اشرف بر غیر أعزّ باشد. 2- عَمرَین (از باب تغلیب عَمرو بر عُمَر) یعنی از باب: تغلیب أخفّ بر غیر أخفّ باشد. عبارت صبان چنین است: يصح ضبطه بالفتح (یعنی: #عَمرَینِ ) فالإسكان تغليبا للأخف و بالضم (یعنی: #عُمَرَینِ ) فالفتح إشارة إلى قوله صلّى اللّه عليه و سلّم: «اللهم أعز الإسلام بأحب العمرين إليك» يعنى عمر بن الخطاب و عمرو بن هشام الذى هو أبو جهل تغليبا للأشرف الذى سبقت له السعادة فيكون فى الحديث رمز إلى أنه الذى يسلم. قال الدمامينى: يغلب الأخف لفظا ما لم يكن غير الأخف مذكرا. أقول: أو اقتضى تغليبه سبب غير التذكير كما قررناه فى العمرين بالضم فالفتح. ( #صبان: گاهی ملاک تغلیب غیر از تذکیر است همان طور که در عُمَرَین توضیح دادیم) و ما نقلناه عن الدمامينى نقله الشمنى عن التفتازانى. ثم نقل الدمامينى عن ابن الحاجب أن شرط التغليب تغليب الأدنى على الأعلى و ضعفه، و عن غيره أن شرطه تغليب الأعلى على الأدنى و ضعفه. @DUROUS_ALSHABAB

#نحو #باء_زائده #خبر_أنَّ آیا می دانید، یکی از #مواضع دخول #باء_زائده ، خبر «أنَّ» است؟ البته به شرط اینکه: جملۀ أنّ با اسم و خبرش ، از نظر معنایی در حکم جملۀ منفی باشند. مثال #قرآن (سوره أحقاف؛ آیه33): «أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لَمْ يَعْيَ بِخَلْقِهِنَّ بِقادِرٍ» الله اسم أنّ و قادر خبر آن است. دخول باء زائده بر قادر به خاطر این است که أنّ بعد از «أ و لم یروا» آمده و استفهام اقراری یا توبیخی بدین معناست: أ و لیس الله بقادر؟! منبع: الأشباه و النظائر سیوطی مغنی اللبیب ابن هشام @DUROUS_ALSHABAB

#فقه #اصلاحات_فقه #فرق_بین_حکم_و_فتوا فرق هاى بين حكم و فتوا‏ : 1- حكم مربوط به خارج و انشاء امر جزئى، نسبت به واقعه ای معيّن است؛ در حالی که فتوا، مربوط به‏ احكام كليّه است، 2- قضاوت، #ولايت_حكم است؛ و نفوذش محتاج به نصب مى‏ باشد؛ در حالی که فتوا، #استنباط_حكم است. 3- حكم منشأ آثار است و نقض نمى‏ شود؛ مگر اينكه قطع پيدا شود كه مقدّماتش صحيح نبوده است؛ در حالی که فتوا‏ عبارت است از نظر فقيه از روى اجتهاد در غير سمت قضاء. @DUROUS_ALSHABAB

#فقه #اصلاحات_فقه #حکمت_احکام #علت_احکام #فرق_بین_حکمت_احکام_و_علت_احکام #تبعیت_احکام_از_مصالح_و_مفاسد #علت_حکم عبارت است از: چيزى كه حكم شرعى به خاطر وجود آن، جعل شده است و با از بين رفتن آن، حکم نیز از بين مى‌رود؛ در حالی که دایرۀ #حکمت_حکم ، تنگ تر از آن است، بدین معنا که ممکن است حکم شرعی وجود داشته باشد، ولی حکمتی که در آیه یا روایت بیان شده، وجود نداشته باشد. مثال #قرآن برای موردی که #حکمت_حکم در پی تشریع حکم بیان شده است، ولی با وجود عدم مقتضی برای آن #حکم، باز هم حکم شرعی پابرجاست و باید رعایت شود: سورۀ بقره، آيۀ 228: «وَ الْمُطَلَّقٰاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ ثَلٰاثَةَ قُرُوءٍ وَ لٰا يَحِلُّ لَهُنَّ أَنْ يَكْتُمْنَ مٰا خَلَقَ اللّٰهُ فِي أَرْحٰامِهِنَّ إِنْ كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللّٰهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ» یعنی: «زنهايى كه طلاق داده شدند، #از_شوهر_نمودن #خوددارى_كنند تا سه پاكى بر آنها بگذرد. و برای آنان روا نیست که آنچه را خدا در رحم آنها آفريده، كتمان كنند؛ اگر به خدا و روز قيامت ايمان دارند». بر اساس این آیه؛ زن حق ندارد تا سه طهر بعد از طلاق؛ ازدواج مجدد داشته باشد. ( حکم شرعی: #وجوب_اجتناب از ازدواج مجدد). #حکمت_حکم وجوب اجتناب از شوهر کردن بعد از طلاق: روشن شدن وضعيت رحم كه آيا حامله است يا نه؟ حكم خوددارى از شوهر كردن، وسيعتر از حکمت آن است؛ زيرا حتى كسى كه مى‌داند حامله نيست نيز بايد اين چند ماه را از شوهر كردن اجتناب كند؛ مانند موارد زير: 1. زنى كه عقيم است و هرگز حامله نمى‌شود. 2. مردى كه عقيم است. 3. زنى كه شوهرش براى مدتى، مثل شش ماه يا بيشتر، از او دور بوده و علم دارد كه حامله نيست. 4. اگر با وسايل پزشكى معلوم شود كه زن حامله نيست. با اين كه در موارد فوق، حكمت ياد شده وجود ندارد؛ يعنى مى‌دانيم كه زن حامله نيست، اما حكم آيۀ فوق، يعنى وجوب خوددارى از شوهر كردن، جارى است. #تبعیت_احکام_از_مصالح_و_مفاسد بقای حکم با فرض انتفای حکمت، منافاتى با قاعدۀ تبعيت احكام از مصالح ندارد؛ زيرا مراد از اين قاعده اين است كه در اكثر موارد، ملاكاتى براى صدور احكام وجود دارد، نه در تمامى موارد. یا اینکه ملاک احکام منحصر در چیزی که بدان تصریح شده، نمی باشد. @DUROUS_ALSHABAB

#مسألۀ_حماریه #ادبیات_فقه #افعال_قلوب #اجتهاد_در_برابر_نص #منابع_ادبی این داستان: #التصریح علی التوضیح در #باب_افعال_قلوب ذیل فعل #هَب #مغنی_اللبیب باب پنجم در: الجهة السابعة: أن يحمل كلاما على شي‏ء، و يشهد استعمال آخر في نظير ذلك الموضع بخلافه، خلاصۀ داستان: در عصر حکومت خلیفه دوم؛ زنى فوت نمود و شوهر و مادرى بجاى گذاشت. نیز دو برادر مادرى و دو برادر پدرى و مادرى هم داشت. برای تعیین سهم الإرث دو بار نزد خلیفه رفتند. در نوبت اول عمر چنین حكم كرد: 1. حق شوهر، نصف تركه. 2. حق مادر، يك ششم، 3. حق برادران مادرى، يك سوم، یعنی: به هر كدام يك ششم کل اموال را بدهند. بدين ترتیب مال تمام شد، و به برادران پدرى و مادرى چیزی نداد. در نوبت دوم، خواست باز همين‌طور حكم كند، ولى يكى از دو برادر ابوینى گفت: «#خیال كن پدر ما #الاغ بوده است، و ما را هم همانند برادران مادری در ارث شريك گردان». عمر لحظه‌اى سر به زير افكند و گفت: درست گفتى، چون همۀ شما فرزندان يك مادر هستيد، سپس ثلث (يك سوم) مجموع تركه را ميان هر چهار برادر على السويه تقسيم كرد.» مردى گفت: تو فلان موقع به اين دو، سهمى ندادى؟ ! عمر گفت: آن حكمى بود كه آن روز نموديم، و اين حكمى است كه امروز مى‌كنيم! ! #بحث_ادبی: گاهی بعد از #هب ؛ #أنَّ_و_اسم_و_خبرش قرار گرفته و سدّ مسدّ مفعول به اول و دوم می شود. ولی برخی مانند: جرمی و ابن سيده و جوهری و حريری معتقدند این استعمال لحن است. ولی برخی نظیر ابن هشام و خالد بن عبدالله ازهری می گویند این استعمال #فصیح است زیرا در قول عربی خطاب به #عمر چنین آمده است: «هَب أنَّ أبانا كانَ حِمَاراً». #منابع_روایی: #سنن بيهقى ؛ و نیز #سنن ابن ابى شيبه؛ و #عبدالرزاق در كتاب جامع و كنز العمّال؛ و #فاضل شرقاوى در حاشيه تحرير شيخ زكرياى انصارى. و #احمد امين در صفحۀ 285 در جلد اول «فجر الاسلام» اين داستان، معروف به فريضۀ حماريه (يا داستان الاغيه) است. چون يكى از برادران، به خليفه گفت: فرض كن پدر ما الاغ بوده است! و «حجريه» و «يميّه» هم خوانده مى‌شود؛ زيرا برخى روايت كرده‌اند كه وى گفت: فرض كن پدر ما سنگى بوده كه در دريا انداخته شد. «عمريه» هم خوانده مى‌شود؛ زيرا عمر در اين قضيه دو قول مختلف دارد! ! @DUROUS_ALSHABAB

#اهل_البیت علیهم السلام #جایگاه_اهل_البیت_در_نظام_خلقت_و_تدبیر_و_تربیت #ائمه_واسطۀ_ارادۀ_خدا #مجرای_ارادۀ_خدا كامل الزيارات ؛ النص ؛ ص199 #إِرَادَةُ الرَّبِّ فِي‏ مَقَادِيرِ أُمُورِهِ‏ تَهْبِطُ إِلَيْكُمْ وَ #تَصْدُرُ مِنْ بُيُوتِكُمْ وَ الصَّادِقُ عَمَّا فُصِّلَ مِنْ أَحْكَامِ الْعِبَاد ابن قولويه، جعفر بن محمد، كامل الزيارات، 1جلد، دار المرتضوية - نجف اشرف، چاپ: اول، 1356ش. الكافي (ط - الإسلامية) / ج‏4 / 577 / باب زيارة قبر أبي عبد الله الحسين بن علي ع ..... ص : 572 كامل الزيارات / ترجمه ذهنى تهرانى ؛ ؛ ص650 #اراده حق تعالى در #تقدير امور بر شما فرود مى‏آيد، و از #بيوت شما صادر مى‏گردد، تفاصيل احكام عباد از بيوت شما صادر مى‏گردد، #شرح این حدیث مبارک با توجه به #اختلاف_نسخه هایی که دارد، خیلی جالب و شادی آفرین است. از جمله #ابتدای_خلقت_از_پیامبر_و_اهل_بیتش علیهم السلام. جویندگان به فایل ذیل مراجعه کنند. @DUROUS_ALSHABAB

ارادة الرب تصدر من بیوتکم

#قرآن #لغة_القرآن #صرف_القرآن تحلیل لغوی و صرفی #رّبّیّ و #رَبّانّیّ #آیات: در قرآن تنها یک مرتبه واژۀ #ربّيّون جمع #ربّیّ به کار رفته است: 1. «وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ‏ رِبِّيُّونَ‏ كَثِيرٌ» آل عمران: 146. واژۀ #رَبّانیّ سه مرتبه در قرآن به کار رفته است: 1. «وَ لكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ‏ بِما كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتابَ وَ بِما كُنْتُمْ تَدْرُسُونَ» آل عمران: 79. 2. «إِنَّا أَنْزَلْنَا التَّوْراةَ فيها هُدىً وَ نُورٌ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذينَ أَسْلَمُوا لِلَّذينَ هادُوا وَ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الْأَحْبارُ بِمَا اسْتُحْفِظُوا مِنْ كِتابِ اللَّهِ وَ كانُوا عَلَيْهِ شُهَداءَ» مائده: 44. 3. «لَوْ لا يَنْهاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَ الْأَحْبارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَ أَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ما كانُوا يَصْنَعُونَ » مائده: 63. #ادبیات دربارۀ معنای #رِبّیّ دو نظر است: نظر اول: هم معنای ربّانی ؛ یعنی: كسى که غرق در خدا باشد و به غير خدا مشغول نشود. نظر دوم: ربّيّون به معنى‏ هزاران و #ربّى به معنى هزار است. (اقرب الموارد و قاموس اللغه). دربارۀ واژۀ #ربّانیّ نظر اول: #ربّان صفت مشبهه است مثل عطشان و سكران ؛ به معناى (تربيت كننده) {طبرسی و اقرب الموارد و قاموس اللغة}. در نهج البلاغه حكم 147. فرموده‏ «النَّاسُ ثَلَاثَةٌ فَعَالِمٌ‏ رَبَّانِيٌ‏ وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ». از مقابله متعلم بدست ميايد كه ربّانى وصف و بمعنى مربى است. عبارت «فَاسْتَمِعُوهُ مِنْ‏ رَبَّانِيِّكُمْ‏ وَ أَحْضِرُوهُ قُلُوبَكُمْ». در خطبه 106 نهج البلاغه، مؤید این نظریه است. نظر دوم: #ربّانى منسوب به رب# و الف و نون براى تفخيم و تكثير است نه براى صفت مشبهه بودن؛ مثل #لحيانى كه به معنى كثير اللحيه است و ربّانى كسى است كه مخصوص به خدا باشد و به غير او مشغول نشود. نظریه #الميزان و اقرب الموارد و مفردات راغب . @DUROUS_ALSHABAB

#علوم_قرآن #قراء_سبعه #قراء_عشره #قُرّاء_اربعة_عشر #ملّیّت_قراء_سبعه #قاریان_ایرانی #مذهب_قراء_سبعه تاریخچۀ مختصر قرائت های هفت گانه و ده گانه و چهارده گانه: ابن مجاهد (متوفاى 324) اولین کسی بود که قرائت های هفتگانه را به عنوان بهترین قرائت های قرآن برگزید. قابل ذکر است که هر یک از این قرائت ها دو راوی دارند. این قاریان عبارتند از: «ابن عامر»، «ابن کثیر»، «عاصم»، «ابو عمرو»، «حمزه»، «نافع» و «کسائی». متاخرین سه نفر دیگر بر این هفت نفر افزوده اند به نام های: «خلف»، «یعقوب» و «ابوجعفر». همچنین قرائت چهار قاری دیگر که به قرائت شاذّ معروف بودند نیز بر این ده قاری اضافه شده است: «حسن بصری»، «ابن محیص»، «یزیدی» و «اعمش». در واقع اين چهارده قرائت معروف كه هركدام از طريق دو راوى نقل شده، مجموعا بيست و هشت قرائت را تشكيل مى دهند. معرفی اجمالی قُرّاء سبعه 1. «ابن عامر»: «عبدالله بن عامر يحصبى»(متوفاى 118) قارى شام؛ دو راوى او «هشام بن عمّار»(245 ـ 153) و «ابن ذكوان»(242 ـ 173) هستند كه هرگز «ابن عامر» را درك نكرده اند. 2. «ابن كثير»: «عبدالله بن كثير دارمى»(متوفاى 120) قارى مكّه؛ دو راوى او «بزّي»(250 ـ 170) و «قُنْبُل»(295 ـ 191) هستند كه هرگز او را درك نكرده اند. 3. «عاصم»: «عاصم بن ابى النَجُود اسدى»(متوفاى 128) قارى كوفه؛ دو راوى او «حفص بن سليمان» ـ پسر خوانده او ـ (180 ـ 90) و «شعبه ابوبكر بن عيّاش»(193 ـ 95) هستند. «حفص» قرائت «عاصم» را دقيق تر و مضبوط تر مى دانست و قرائت «عاصم» به وسيله او منتشر شده و تا امروز متداول است و همين قرائتى است كه امروزه در اكثر كشورهاى اسلامى رايج است. 4. «ابو عَمرو»: «زبّان ابوعَمرو بن علاء مازنى»(متوفاى 154) قارى بصره؛ دو راوى او «دورى حفص بن عمر»(متوفاى 246) و «سوسى صالح بن زياد»(متوفاى 261) هستند كه او را درك نكرده اند و به واسطه «يزيدى»، قرائت را از او گرفته اند. 5. «حمزه»: «حمزة بن حبيب زيّات»(متوفاى 156) قارى كوفه؛ دو راوى او «خلف بن هشام»(229 ـ 150) و «خلّاد بن خالد»(متوفاى 220) كه قرائت را با واسطه از او گرفته اند. 6. «نافع»: «نافع بن عبدالرحمان الليثى»(متوفاى 169) قارى مدينه؛ دو راوى او «عيسى بن ميناء»(220 ـ 120) معروف به «قالون» ـ پسرخوانده نافع ـ و «ورش»، «عثمان بن سعيد»(197 ـ 110) هستند و اين قرائت همان است كه در برخى از كشورهاى مغرب عربى امروزه رايج است. 7. «كسائى»: «على بن حمزه»(متوفاى 189) قارى كوفه؛ دو راوى او «ليث بن خالد»(متوفاى 240) و «دورى، حفص بن عمر» ـ كه راوى «ابوعمرو» هم بود ـ (متوفاى 246) هستند. قُرّاء عشرة متأخرين سه نفر ديگر بر اين هفت نفر اضافه كرده اند: 8. خلف: «خلف بن هشام»، راوى «حمزه»(متوفاى 229) قارى بغداد؛ دو راوى او «ابويعقوب»(متوفاى 286) و «ابوالحسن»(متوفاى 292) هستند. 9. «يعقوب»: «يعقوب حضرمى»(متوفاى 205) قارى بصره؛ دو راوى او «رُوَيس»(متوفاى 238) و «روح»(متوفاى 235) هستند. 10. «ابوجعفر»: «ابو جعفر مخزومى»(متوفاى 130) قارى مدينه؛ دو راوى او «ابن وردان»(متوفاى 160) و «ابن جَمّاز»(متوفاى 170) هستند. قُرّاء اربعة عشر چهار قارى ديگرى كه به قرائت شاذّ (خلاف مشهور) قرائت مى كردند؛ ولى مقبول عامّه مردم بودند، بر اين ده قارى افزوده شده اند: 11. «حسن بصرى»: «حسن بن يسار»(متوفاى 110) قارى بصره؛ دو راوى او «شجاع بلخى»(190 ـ 120) و «دورى»(متوفاى 246) كه او را درك نكرده و با واسطه از او روايت كرده اند. 12. «اِبن مُحَيصن»: «محمد بن عبدالرحمان(متوفاى 123) قارى مكّه؛ دو راوى او «بَزّى»(250 ـ 170) و «ابن شنبوذ»(متوفاى 328) هستند كه با واسطه از او روايت كرده اند. 13. «يزيدى»: «يحيى بن مبارك»(متوفاى 202) قارى بصره؛ دو راوى او «سليمان بن حكم»(متوفاى 235) و «احمد بن فرج ضرير» (متوفاى 303) هستند كه با واسطه از او روايت كرده اند. 14. «أَعمش»: «سليمان بن مهران اسدى(متوفاى 148) قارى كوفه؛ دو راوى او «شنبوذى»(388 ـ 300) و «مطوّعى»(متوفاى 371) هستند كه با چند واسطه از او روايت كرده اند. #ملّیّت_قراء_سبعه #قاریان_ایرانی پنج نفر از «قُرّاء سبعه» به غير از «ابن عامر» و «ابوعمرو» ايرانى الاصل هستند. «ابن عامر» مجهول النسب و «ابوعمرو» از قبيله «مازن تميم» است؛ ولى قاضى «اسد يزيدى» مى گويد: «او از فارس شيراز از روستاى كازرون برخاسته است». #مذهب_قراء_سبعه «عاصم»، «ابوعمرو»، «حمزه» و «كسائى»، صريحا اظهار تشيّع مى نمودند؛ ولى ابن كثير و نافع از آنجا كه هر دو از فارس هستند، احتمالا شيعه بودند؛ اما «ابن عامر»، بزرگ شده خاندان اموى بود، او فردى ناشايست و بى پروا شناخته مى شد. منابع: التمهيد في علوم القرآن‏، معرفت‏، محمد هادى، مؤسسة النشر الاسلامى‏، قم‏، 1415 هـ ق، چاپ دوم‏، ج 2، ص 240. @DUROUS_ALSHABAB

#علوم_قرآن #قراء_سبعه #شعر «قرّاء سبعه» به ترتيب سال وفات آنان عبارت اند از 1. عبداللّه بن عامر(متوفای118) 2. عبداللّه بن كثير(متوفای120) 3. عاصم بن ابی النجود(متوفای128) 4. ابوعمرو بن علاء(متوفای154) 5 . حمزة بن حبيب(متوفای156) 6 . نافع بن عبدالرحمن (متوفای169) 7. علی بن حمزه كسائى (متوفای189) نام اين هفت تن در اين دو بيت گردآمده است: در مكه نخست ابن كثير است امام نافع ز مدينه، ابن عامر از شام در بصره ابوعمرو علا دارد نام عاصم چو كسا و حمزه از كوفه تمام @DUROUS_ALSHABAB

قابال توجه دوستانی که به تازگی مشغول تحصیل و تحقیق درس #مغنی یا #اعراب_القرآن یا #تفسیر شده اند.

#صرف #قرآن #آصال وَ اذْكُرْ رَبَّكَ في‏ نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَ خيفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَكُنْ مِنَ الْغافِلينَ (سوره أعراف: 205) ترجمه آیت الله مشکینی: و پروردگارت را در دل خويش به حال زارى و ترس و به گفتارى آرام نه بلند، در صبحگاهان و شامگاهان ياد كن و از غافلان مباش. #آصال آصال جمع #أُصُل، به ضم همزه و صاد می باشد. و #أُصُل نیز جمع #أَصِيل، به فتح همزه و کسر صاد است. بنابراین آصال #جمع_الجمع است. و جالب اینکه #جمع_الجمع_الجمع آن #أصائِل است که جمع آصال است. منبع: التصریح علی التوضیح #ترجمه با اینکه #أصیل به معنای: #زمانی از عصر که متصل به غروب است می باشد. (اقرب الموارد) ولی بیشتر مترجمین آصال را شامگاهان ترجمه نموده اند! «وَ سَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصِيلًا» احزاب: 42 یعنی: او را بامداد و آخر روز تسبيح گوئيد. واژۀ «أَصِيل» چهار بار و «آصَال» سه بار در قرآن آمده است. @DUROUS_ALSHABAB

#فرق_و_مذاهب #آیین_یاری #یارسان #نُصَیریّه #اهل_حق #علی_اللهی امروز در جمع دوستان سخن از صوفیه و علی اللهیان و عرفان و فرق بین آنها شد، دیدم یادداشت هایی که چند سال قبل دربارۀ #اهل_حق یا همان #یارسان یا #آیین_یاری یا به قول برخی از صاحب نظران #نُصیریّه نوشته ام، برای دوستان جالب است. تصمیم گرفتم مختصر آن را به اشتراک بگذارم. یادش بخیر؛ حدود 6 ماه ذهنم را مشغول کرده بود؛ و دربارۀ این مستضعفین بیچاره تحقیق کردم و حتی چند مصاحبه انجام دادم، فیلم دیدم و مقاله و کتاب خواندم. کاش روزی برسد که #عملکرد مسئولین اداری و امنیتی ما با فرقه ها و مذاهب و #برخی خاندان ها بر پایۀ تحقیق و مطالعۀ علمی و با مشورت با صاحب نظران باشد. برای اینکه #درد_دل این حقیر را درک کنید، حداقل بخش مربوط به فیلم ها و نیز احزاب این تحقیق را مطالعه کنید. @DUROUS_ALSHABAB

شیخی که به آبِ دیده می‌کرد وضو می‌بود همیشه مُنکِرِ جام و سَبو در مجلسِ ما دوش بسی غوغا کرد او شیشه ی ما شکست و ما توبه ی او @DUROUS_ALSHABAB