شش کشور اروپایی، کمک‌های مالی خود به آژانس سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی را به دلیل ادعاهای مبنی بر دست داشتن برخی از کارکنان این سازمان در حملات ۷ اکتبر حماس به رژیم صهیونیستی متوقف کردند.
انگلیس، آلمان، ایتالیا، هلند، سوئیس و فنلاند در زمینه توقف کمک‌های مالی به این آژانسِ سازمان ملل، به آمریکا، استرالیا و کانادا پیوستند. این در حالی است که کمک‌های این سازمان یکی از مهم‌ترین منابع حیاتی برای حمایت از مردم غزه در شرایط کنونی محسوب می‌شود.
🔻اسپانیا: ما کمک های مالی خود را متوقف نخواهیم کرد.
#هلند
#آلمان
#کانادا
#ایتالیا
#آمریکا
#اسپانیا
#انگلیس
#فلسطین
@Esrar3
خبرنگار غزه:
دعاتون رو برای اهالی غزه زیاد کنید. روزهای سختی بر شهر و ساکنانش می گذره.
دعاشون کنید.
محمد ضیف:
ای مردان و زنان صالح!
ای حافظان کتاب وحی!
ای عابدان و ای پرهیزکاران!
در مساجد و اماکن عبادی خویش جمع شوید. خدا را بخوانید و مصرانه از او بخواهید که ما را مشمول نصرت خود قرار دهد و فرشتگان خویش را برای یاری ما، گسیل دارد و آرزوی شما یعنی نماز خواندن در مسجد الاقصی را به دست ما محقق گرداند «انه نعم المولی ونعم النصیر».
#دعا
#فلسطین
#مسجد_الاقصی
@Esrar3
«تو جای من بودی چه می کردی؟!»
آقای تبریزی!
دستت درد نکنه با این هنر کردنت. مثلا اسمش رو واسه صدا زدن آدم ها گذاشته بودی «حاج آقا روح الله». وقتی می خواستن به همدیگه ازش یه خبر بدن می گفتن حاج آقا روح الله گفته ... این حاج آقا روح اللهی که تو گفتی رو من دوست داشتم. وقتی فهمیدم که دیدم حواسم نبوده و دارم با خودم حرف می زنم که «حاج آقا روح الله! تو جای من بودی چیکار می کردی؟». تو حاج آقا روح الله رو واسم آوردی تو زمزمه هام با خودم. من یه طرف، حاجی یه طرف.
یه عالم کتاب و سخنرانی و جلسه و دورهمی و گفتگو نمی تونست این کار رو واسم بکنه. نمی تونست ما رو طرف حسابِ هم کنه و صاف صاف یه آدرس بخوام ازش. اما هنرت کرد. هنرت باب این حرف رو بین من و یه آدم باز کرد. آدمی که صداش می زنن حاج آقا روح الله.
آقای تبریزی!
خسته نباشید. قبول باشه. کاش بیشتر تاریخ بسازی. خیلی بیشتر.
➕تصویر از فصل دوم مجموعه‌ی سرزمین مادری
#خبر
#هنر
#اسم
#ایران
#زمان
#شخص
#فیلم_و_سریال
@Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
صفحه‌ای راه افتاده به اسم «حکایات غزه».
هر یک از اهالی غزه نوشته هایشان را آنجا به اشتراک می گذارند و قصه‌های این روزهای غزه را منتشر می کنند.
این نوشته را احمد مرتجی نوشته.
عنوانش این است:
گریه حق من است
در ادامه‌اش می خوانید:
از جهان می خواهم که به من اجازه دهد به دور از هر چیزی که گریه ام را بند می آورد، مدام و بی وقفه گریه کنم. (همچنین) به روزن اشک اجازه دهد در امنیت سرازیر شود و تا حد امکان با خونی که تا همین لحظه قطع نشده، درآمیزد.
#رنج
#زمان
#جهان
#شخص
#فلسطین
@Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
برای این خبر عنوان قشنگی زده بودند:
«شعرخوانی هیزم»
کودکی هنگام جمع آوری هیزم برای روشن کردن آتش و گرم شدن چادر آوارگان شعری در ستایش پیامبر می خواند.
قمرٌ قمرٌ سیدنا النبی
ماه است ماه!
شهری دیده بودید که این همه «محمد» باشد؟
اینجا «محمد»ی در رفت و آمد است.
عطرش شده بر زمین.
ماه من بی مثل است
تو بدانی یا ندانی راز را
#اسم
#شهر
#فلسطین
@Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
تظاهرات حمایت از فلسطین مجددا در لندن
تسنیم نوشت:
طبق روال هفته‌های گذشته، تظاهرات گسترده‌ای در لندن پایتخت انگلیس در حمایت از فلسطین برگزار شد و معترضان خواستار آتش بس در غزه شدند.
🧷کاش کسی به ما می‌گفت غزه با اروپا چه کرده که هنوز هم روانه‌ی خیابان‌ها می شوند برای فلسطین.
با دیدن این روزهای اروپا و آمریکا در آینه‌ی غزه فکر می کنم آنجا خبرهایی‌ست که ما از آن بی خبریم. این پافشاریِ خصوصا اروپایی ها بر فلسطین بعد از قریب به چهار ماه از شروع طوفان الاقصی در حالی که در اکثر کشورهای اسلامی هم بعد از مدتی دیگر به این شکل و شدت شاهد آن نبوده‌ایم، سوال بزرگ این روزهای من شده.
چرا طولانی شدنِ زمان، اروپا را با خود نبرد؟ چرا آتش غزه بعد از چهار ماه در اروپا به سردی نرفت؟ لازم نیست جای دوری برویم. اطراف خودمان را هم که ببینیم می فهمیم حرارت غزه رو به سردی رفته اما در اروپا داستان فرق دارد. آنجا مردم هنوز هم گرم غزه هستند. غزه با اروپا چه کرده؟ اصلا اروپا چه خبر است که غزه می شود خبرش؟
#خبر
#اروپا
#زمان
#آمریکا
#انگلیس
#فلسطین
@Esrar3
°
این کودک را یادتان هست؟ احتمالا یادتان نرفته. اوایل طوفان الاقصی بود که چشم های ترسان و معصومش تکان مان داد. بعد از چند روز رفتند و تصویر خنده هایش را برایمان آوردند که خدایی نکرده دلِ قرص‌مان نلرزد این سر دنیا. خاطر شریف مان مکدر نشود. چیزی هم در ما فرو نریزد. خوشحال شدیم که الحمدلله طفلکی دوباره خندید. اما این همه ی قصه نبود.
گنجشک بهشتی حالا زبانش نه، قلبش به لکنت افتاده. اشکش خوف کرده. فریادش نوحه‌ی اول آدم است تا خاتم. انگار که سیل مصیبت های بشر سرریز این حنجره‌ی کوچک و بی طاقتند که بگو چه گذشت بر ما؟
بروید خبر بدهید گنجشک بهشتی حالا فقط خودش را به میله های این قفس می کوبد
روزهای اول طوفان الاقصی از جهانی پرسیدم که تابِ این نطفه ی پست و حقیر را داشت. اینکه جهان سال ۱۹۴۸، چه جهانی بوده که آدم هایش توانستند شروع این کثافت را ببینند و ادامه بدهند این مثلا خیر کله مان زندگی را؟
خیال می کنیم مشکل جهانِ آن روز موشک هایی بوده که نداشتیم و امروز داریم که چشم به آن موشک های لعنتی مان دوخته ایم که کی می خواهند تمام کنند این رژیم منحوس درنده را؟
موشک خودِ ما بودیم. چشم‌هایمان بود. آن یک تُن آهنی آخرین چیزی ست که می توانست کاری کند. چرا چشم‌هایمان را نمی بینیم؟ مگر موشک می تواند ریشه‌ی این نکبت را در دل های‌مان خشک کند؟!
آجر به آجر این نکبت از دل و چشم ما می گذرد. سلاح این نکبت خود ما هستیم که با این جهان و روزگارش کنار آمده‌ایم. چاره‌ی ناچاری‌مان موشک است؟ پس با این چشم هایی که دیده‌اند چه می کنید؟ چهار روز دیگر این نکبت جای دیگری ریشه می کند.
موشک ما هستیم...
که پرتاب نمی شویم،
که در انبار سرد زندگی خاک می خوریم،
که کنار آمدیم،
که از فروریختن دیوارهای مقدس مان هراسانیم،
که به ندبه کردن کنار این دیوار امنِ حائل مان با جهان، دل خوش می کنیم.
موشک خودِ ما بودیم،
که پرتاب نمی شویم.
#رنج
#جهان
#زندگی
#شخص
#فلسطین
@Esrar3