eitaa logo
کانال حمید کثیری
198.1هزار دنبال‌کننده
2هزار عکس
720 ویدیو
13 فایل
دغدغه خانواده و #تربیت داریم ... موسس استارتاپ TarbiApp ➡️ Tarbiapp.com ⬅️ اینجا #مدرسه_والدین هست، جایی که قراره اول خودمون رو تربیت کنیم ✋ راه ارتباطی 👇 @hamid_kasiri
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 هیئت مناسب کودک اولاً بگم ما چندین سبک و داریم که تفاوت‌های زیادی با هم دارن و هر کسی می‌تونه مطابق با ذائقه خودش عزاداری کنه، مثلاً من خودم ساعت شش و نیم صبح میرم هیئت، همونجا صبحونه هم می‌زنم! 😉 البته می دونم که توی شهرستان‌ها انتخاب خیلی محدودتره ولی باز حق انتخاب وجود داره. ثانیاً اصراری نیست کسی هیئت بره یا بچه‌هاش رو هیئت ببره اما اگر کسی سوال داره که توی کودکی برای انتقال ارزش‌ها چه کاری رو باید انجام بده یکیش ایجاد یک سری شعارها در ذهن کودک هست و هیئت رفتن، رفتن، گهگاه توی مسجد نماز خوندن، راهپیمایی رفتن و ... مواردی هستن که کاملاً چنین کارکردی دارن و فقط باید توجه داشت که توی این فضاها کودک اذیت نشه. ثالثاً شخصاً معتقدم وقتی فرد با چنین فضاهایی مأنوس بشه - البته مهمه که انتخاب درستی داشته باشه - خودبه‌خود جلوی بسیاری از خطاهای آینده‌اش گرفته میشه و مسیر پالایش شده‌تری رو می‌تونه توی زندگی طی کنه. (البته در اینجا هم مثل خیلی از جاهای دیگه استثناء وجود داره و این نگاه، یه نگاه حداقلی به دم و دستگاه امام حسینه) اما چه هیئتی بریم؟! ببینید - بسته به سنی که داره - هنوز متوجه نمیشه که چرا مامانش گریه می‌کنه، چرا بقیه اینقدر محکم می‌زنن به سینه‌هاشون، چرا برقا خاموش شد، چرا صدا اینقدر بلنده و ... پس باید برای این موضوعات فکر کنیم. از طرفی ما در بسیاری از اوقات هست که منافع شخصی‌مون با منافع کودک‌مون در تعارض هست مثلاً در همین مورد ما دوست داریم یه هیئتی بریم که فقط دو ساعت سینه میزنن، روضه باز می‌خونن و ... اما تمام این‌ها کودک رو اذیت می‌کنه! اینجا باید به نفع کودک رفت کنار و اگر جایی شرایطش مناسب حال کودک نیست، نباید بچه رو ببریم. اما بعد؛ همه‌ی این‌هایی که میگم جزو شرایطِ هیئت مناسب حال کودکه: ۱. زمانش حداکثر یک تا دو ساعت باشه ۲. ترجیحاً حیاط یا فضای باز داشته باشه ۳. تاریکی اونجا زیاد نباشه ۴. صدا زیاد نباشه، حداقل بقل باند نشینید ۵. سخنران و مداح باز نخونن ۶. حرکاتی انجام نشه که کودک خشونت مطلق رو ببینه (مثل قمه زدن، جاهایی از تعزیه که خیلی خشنه و ...) ۷. ترجیحاً وسایل بازی با خودتون داشته باشید، وسایل بی‌سروصدا. حداقلش کاغذ و مداد رنگی ببرید ۸. خوراکی همراه خودتون داشته باشید و ترجیحاً بیشتر از بچه‌های خودتون باشه که چند تا بچه دیگه هم برسه ۹. حتماً رعایت حال نوزاد رو بکنید! (دوبله‌ی موارد بالا) ۱۰. با یکی برید که اونم بچه داشته باشه ۱۱. اگه هیئتش فضای مجزای کودک داشته باشه، خیلی بهتره 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
🔴 هیئت = خشونت علیه کودکان برخی‌ها! میگن که بچه‌ها رو عزاداری نبرید چون؛ ۱. حضور در این مراسمات علیه کودکه ۲. مفاهیمی که توی عزاداری‌ها طرح میشه یا کارهایی که توی هیئت میشه خارج از توان و درک کودکه ۳. کودک خیال می‌کنه این وضعیت پایداره و توی ترس و کابوس می‌مونه بعد همون برخی‌ها میگن که این آشنا کردن کودک با نیست! و برای رعایت نباید در این مراسمات شرکت کرد! معمولاً هم برای القای پیام از تصاویر که اکثراً مال دوطفلان حضرت مسلم هست، استفاده می‌کنن و اینجوری مخاطب رو با خودشون همراه می‌کنن! اما بعد؛ ببینید این حرفا و بسیاری از حرفای دیگه ظاهرِ کاملاً شیک و اتوکشیده‌ای داره. ظاهراً از روی دغدغه‌مندی طرح میشه و عین خیلی از حرفای دیگه مخلوطی از حق و باطله. پس گیر کجاست؟! ببینید؛ ما هم موافقیم که خیلی از عزاداری‌ها مناسب کودک نیست. فرضاً جایی که قمه زده میشه - جدای از بررسی اصل موضوع! - اصلاً مناسب کودک نیست یا جایی که جلوی چشم همه دارن گاو یا گوسفند سر می‌برن یا جایی که صدا به قدری زیاده که آدم بزرگ‌هام اذیت میشن چه برسه به بچه‌ها یا ... در واقع ما هم معتقدیم باید از فضایی برای استفاده کنیم که تصویر خوب، مثبت و قابل فهم برای کودک ایجاد کنه و نه اضطراب و پریشانی. برای همین هم دو مطلب قبلی نوشته شد. ضمن اینکه ما با هم مخالفیم و میگیم نباید ذهن کودک رو بیش از حد درگیر مفاهیم انتزاعیِ دین کرد و خیلی از جاها جلوی رشد و فعالیتش رو به اسم اینکه خدا یا پیغمبر دوست نداره، بگیریم! اما یه سوال؛ به گفته‌ی غالب روان‌شناسان، کودکی خیلی مهمه و بخش اعظم شخصیت در شش سال اول شکل می‌گیره. روان‌شناسان معتقدن که هر بازی و خاطره‌ای توی شکل‌گیری شخصیت موثره. اصلاً هر گرایش و تمایلی که در کودکی ایجاد بشه تا پایان عمر همراه‌مون می‌مونه و ریشه بسیاری از ما به دوران کودکی برمی‌گرده. یعنی اگه توی بچگی یه بار یکی شما رو هُل بده تو استخر و حس غرق شدن داشته باشید، تا آخر عمر میونه خوبی با آب ندارید یا برعکس اگه یه بار تو بچگی تجربه خوبی از اسب‌سواری داشته باشید، تا آخر عمر؛ اسب که می‌بینید دلتون میره 🤗 حالا سوال اینه که اگه همه چی توی شش سال اول پرونده‌اش بسته میشه، برنامه‌تون برای تربیت دینی چیه؟! آیا گرایشات مذهبی توی تربیت مهم نیستند؟ چطوره که فرضاً اینقدر مهمه و در موردش این همه صحبت می‌کنیم، اما این مهم نیست؟! من فهمم اینه که هیچ کس در عالم به اندازه أباعبدالله به گردن بشریت حق نداره، اینم مرد و زن و مسلمون و غیرمسلمون نداره. حالا آیا در حق کودک اجحاف نمی‌کنیم اگر حب حسین (ع) رو در دلش ایجاد نکنیم؟! آیا زیر پا گذاشته نمیشه؟! اینجا نباید کسی صداش دربیاد؟! دو گروه هم هستن که این حقِ بچه رو پایمال می‌کنن، یک گروه که با فشردگی‌های دینی، با دادن اطلاعات اضافی و زودهنگام، با در معرض محرک‌های خشن قرار دادن کودک، غم رو به اون هبه می‌کنن!! و یک گروه هم که میگن الآن زوده، بگذار به وقتش می‌فهمه که معمولا این وقت، هیچ موقع زمانش نمی‌رسه و ... 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
اللّهم العن قتلة الحسین علیه‌السلام ...
🔴🔴 آیا هیئت کافی است؟!! 🔴🔴 فرض کنید برای ما تربیت دینیِ کودک اهمیت دارد، حالا با این پیش‌فرض حضور در هیئت و عزاداری‌ها برای این کار کافی است؟! خیلی از خطبا عمیقاً این را می‌گویند و همیشه هم از خودشان به عنوان نمونه و نسخه‌ی کامل! در این موضوع نام می‌برند که از بچگی به آمدند و کار تمام ... با خیلی از بزرگوارانی که مدعی نسخه تربیتی هستند وقتی صحبت می‌کنیم، تمام کار تربیتی‌شان در و صفر و هیئت و سینه‌زنی خلاصه می‌شود. به نظرتان این کافی است؟! مثلاً ما شهرهایی در ایران داریم که در آن‌ها امام‌زاده‌های خیلی بزرگی وجود دارد و مسئولین آن شهرها، مسئولیت تربیت را به کل به از سر خود باز کرده‌اند، هیچ کاری در شهر نمی‌کنند و همه چیز را به امام‌زاده سپرده‌اند! همین اول بحث اشاره کنم که به هیچ عنوان نافی نقش تربیتی هیئت نیستم اما عمیقاً هم معتقدم این کافی نیست. درست است که (ع)، روضه، منبر و محرم ظرفیت بسیار بالایی برای انسان‌سازی داشته و دارد اما ما ابعاد بسیار گسترده‌تری برای تربیتِ دینی داریم که باید روی آن فکر و کار کنیم. قبل از اینکه برخی ابعاد تربیت دینی را ذکر کنم، بهتر است از خود تربیت دینی یک تعریف داده شود! ما به دو صورت با این مفهوم می‌توانیم مواجهه داشته باشیم: ۱. تربیت دینی به معنی آن بخشی از تربیت که متکفل امور دینی فرد اعم از اعمال، احکام، عقاید، باورها و ... است. ۲. تربیت دینی به این معنا که دین محور تربیت قرار بگیرد. در واقع هر نظریه تربیتی یک پشتوانه نظری دارد که معمولاً طرح نمی‌شود و برای ما مکشوف نیست. مثلاً هر یک از مکاتب لیبرالیسم، سوسیالیسم، اگزیستانسیالیسم، نیهلیسم، اپیکوریسم و ... می‌توانند به عنوان زیربنایِ نظریِ یک نظریه تربیتی باشند و هستند اما کمتر طرح می‌شوند! لااقل در ایران که بدین شکل است ... دقیقاً اینجاست که دین هم می‌تواند به عنوان یک پشتوانه تربیتی و زیربنای فکری عمل کند. یعنی تربیت بر محوریت دین قرار بگیرد. (اینجا حرف بسیار است اما نکته مهم فهم درست دین و اخذ آن از مراجع اصلی است، نه مدعیانی که روزبه‌روز هم بیشتر می‌شوند!) اما در روش تربیتی دین چه ابعادی مورد بحث واقع شده و باید روی آن‌ها فکر کرد؟!! حداقل پاسخ به این سوالات راه را برای ادامه گفتگو باز می‌کند؛ ⁦1️⃣⁩ برنامه شما برای پرورش جسم فرزندتان در هر سن چیست؟! ⁦2️⃣⁩ برنامه شما برای انتقال ارزش‌های همه‌بشری مثل احترام، صداقت، انسان‌دوستی و ... چیست؟! ⁦3️⃣⁩ برنامه شما برای پرورش عقلانیت، تفکر و تأمل در فرزندتان چیست؟! ⁦4️⃣⁩ برنامه شما برای انتقال مهارت‌هایی چون برنامه‌ریزی، دوست‌یابی ، تندخوانی! و ... چیست؟! ⁦5️⃣⁩ برنامه شما برای پرورش اخلاقیات و درونی‌سازی آن‌ها در فرزندتان چیست؟! ⁦6️⃣⁩ برنامه شما برای مدیریت و پرورش احساسات، عواطف و هیجانات فرزندتان چیست؟! ⁦7️⃣⁩ برنامه شما برای پرورشِ عقلِ معاش در فرزندتان چیست؟! ⁦8️⃣⁩ برنامه شما برای دین‌دار و دین‌ورز شدن فرزندتان چیست؟! آیا همه‌ی دین در هیئات عرضه می‌شود؟! ⁦9️⃣⁩ برنامه شما برای خودشکوفایی فرزندتان در جوانی چیست؟! 🔟 و .. بدیهی است که تمام این‌ها در مکان‌های مذهبی قابل عرضه نیست - لااقل امروز و در شرایط حاضر عرضه نمی‌شود - اما باید بدانیم که در مورد همه‌ی این موارد دین، دیدگاه منحصر به خود دارد، حتی اگر هنوز به گوش برخی از ما نرسیده باشد یا جزئیات برخی هنوز مشخص نشده باشد ... حالا دو سوال؛ ⁦1️⃣⁩ برای هر کدام از این موارد چه فکری کرده‌ایم؟! آیا برای آن برنامه داریم؟! ⁦2️⃣⁩ آیا صرف هیئت رفتن برای تربیت کافی است؟! یعنی همه‌ی این موارد در هیئت به کودک می‌رسد و یا در هیئت ما یاد می‌گیریم که برای تمام این موارد چه کنیم؟! پایان متن با این نکته که حتماً و حتماً در این ایام از امام بخواهید و بخواهیم که مسیر را برای چنین تربیتی نشان دهند و خودشان به عهده بگیرند ... 🙏 التماس دعا 🙏 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
اگه لحن متن اخیر یه مقدار کتابی و سخت شده، به خاطر این جور پیام‌هاست 😉😉 البته ظاهراً طرفدار سبک قبلی بیشتر هست
🔴 مدیریت جسم کودک یعنی چی؟! تو پست قبلی پرسیدم برنامه ما برای فرزندمون چیه؟! حالا دقیق‌تر بپرسم برنامه‌مون برای مدیریت و پرورش فرزندمون چیه؟! آقا اصلا چی کار به بچه داریم، برنامه‌مون برای خودمون چیه؟! اصلاً چیه، با کی کار داری؟!! 😂😂 واقعیت قضیه اینه که اکثر ماها در مورد برنامه‌ریزی و برنامه داشتن اصلاً حساسیت خاصی نداریم، البته بعضیامون مدام حساسیت داریم و هفته‌ای دو بار برنامه می‌نویسیم اما هیچ وقت بیش‌تر از یه روز اجراش نمی‌کنیم 😩😩 حالا برنامه رو بی‌خیال، بریم سر (فقط توجه کنید که ما داریم در مورد کودک صحبت می‌کنیما) در مدیریت جسم فرزندمون حداقل این سه مولفه خیلی مهم هستند و باید مشخصاً برای اون‌ها، نظم و برنامه داشته باشیم. شما فکر کنید برنامه‌تون برای این موارد چی هست تا من تو پستای بعدی بنویسم؛ ⁦1️⃣⁩ کودک یعنی؛ 👈 چقدر می‌خوابه؟! 👈 چه ساعتی می‌خوابه؟! 👈 چه ساعتی از خواب بلند میشه؟! 👈 در طول روز می‌خوابه یا نه؟! 👈 خوابش منظمه یعنی هر شب سر یه ساعت خاص می‌خوابه یا نه؟! (فکر کن یه درصد 😂) و ... 2️⃣⁩ کودک یعنی؛ 👈 چی می‌خوره؟! 👈 چقدر می‌خوره؟! 👈 تنوع غذایی کودک چقدر هست؟! 👈 نظم در خوردنش وجود داره یا نه؟! و ... ⁦3️⃣⁩ بازی‌های حرکتی که یعنی؛ 👈 چقدر در طول روز تحرّک داره؟! 👈 چقدر تنوع حرکتی داره؟! 👈 مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف رو متناسب با سن خودش انجام میده یا نه؟! و .... حتماً به این موارد فکر کنید تا پستای بعدی رو بنویسم ... 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
از مادرها - توی استوری اینستاگرام - پرسیدم خوابِ خودتون چقدر باکیفیت هست؟! این‌ها یه چند تا از جواب‌هاست؛ 👈 چند ساله وضعیت خوابم ریخته به هم 👈 خواب ندارم، کیفیت پیشکش 👈 من هر بار بخوابم، باکیفیته، صبح و ظهر و شب هم نداره 👈 یه شب دیر بخوابم، از فردا خوابم به هم می‌ریزه 👈 الان سه ساله ساعت سه می‌خوابم! 👈 معمولاً نصفه شب بچه بیدار میشه و خواب رو ازم گرفته 👈 بچه شیرخوار دارم و کلاً خواب ندارم 👈 تو خواب همه‌اش حواسم به پسرمه و اصلاً خوب نمی‌خوابم!! 👈 همیشه با کسالت از خواب بیدار میشم 👈 خواب داریم ولی باکیفیت نیست 👈 اینستا نمی‌گذاره، شبا بخوابم!! 👈 کم و سبک!! 😭😭 👈 از وقتی باردار شدم، دیگه خوب نخوابیدم 👈 کیفیتش خوبه، فقط وقت نداریم بخوابیم 👈 یادش به خیر بچه نداشتم، کلاً خواب بودم فقط برای غذا بیدار میشدم الان دیگه منتظرم تا بچه‌ام بخوابه 👈 صفر! 👈 از وقتی بچه‌دار شدم، نمی‌دونم خواب چیه 👈 و ... حالا این چند تا نکته رو بخونیم؛ ⁦1️⃣⁩ ما حدود ۸۰ نوع داریم که اکثراً توی نتیجه مشترک هستن، یعنی بی‌کیفیت محصول اختلال خواب هست!! ⁦2️⃣⁩ خواب توسط هر قشری محترم بوده و هست و همیشه به عنوان یه نیاز شناخته می‌شده. شما می‌بینید که آدم‌هایی هم که خیلی روی وقت‌شون خسیس بودن نیاز به خواب رو پاسخ می‌دادن. (مشاهده سیره در این زمینه جالبه) ⁦3️⃣⁩ خواب اگر کم‌تر یا بیش‌تر از حد ممکن باشه، هم روی و هم روی اثر می‌گذاره و این مورد روی هم کاملاً مشهوده. مثلاً دیدید اگه بچه‌ای خوابش کامل نشه و اصطلاحاً سیرخواب نشه و از خواب بیدارش کنید احتمالاً تا دو ساعت غُر می‌زنه. بماند که خواب کمتر از حد برای کودک ممکنه مشکل در تلکم، عدم توانایی کنترل و توجه و تمرکز ایجاد کنه. ⁦4️⃣⁩ متخصصین خواب میگن نظم روی خواب خیلی مهمه و روی عملکردهای اصلی اثر می‌گذاره و بهترین حالت اینه که هر روز یا اکثر روزها سر یک ساعت مشخص بخوابیم. ⁦5️⃣⁩ مطابق با بررسی‌های چندین و چند موسسه طی یک دهه اخیر، ما دو زمان در طول روز داریم که خوابیدن در اون زمان‌ها خیلی باکیفیته و اهمیت داره. یعنی یک ساعت خوابیدن در اون زمان‌ها معادل چهار تا هشت برابر خوابیدن در زمان‌های دیگه است. این زمان‌ها کِی هستن؟! 👇👇 اولی؛ از حدود یک تا دو ساعت بعد از غروب آفتاب شروع میشه و تا حدود چهار ساعت بعد ادامه داره. مثلاً الان تو شهریور از حدود نه و ده شروع میشه و تا حدود دو ادامه داره. دومی؛ از یک ساعت قبل نیمروز شروع میشه و تا نیمروز ادامه داره. یعنی حدوداً از یک ساعت قبل از اذان ظهر تا اذان ظهر. (جالبه که بدونیم این دو زمان، جزو موارد توصیه شده خواب در هستش و کاملاً با هم تطبیق داره) ⁦6️⃣⁩ کلی نکته‌ی دیگه در مورد خواب موند که ازشون می‌گذرم تا یه کارگاه برای خواب بگذاریم ... حالا اینا قبول؛ خواب بچه‌ها چی؟! تو پست بعدی میرم سراغ 👈 راستی چقدر این موارد رو در خواب‌مون لحاظ می‌کنیم؟! 👈چقدر برای اینا برنامه‌ریزی داریم؟! 👈 شما چقدر مطابق با طبیعت و شب و روز برخورد می‌کنید؟! حتماً بهشون فکر کنید و فکر کنیم .. 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
سلام 🔴 بالاخره عملی شد! برای شرکت در کلاس حضوری و وبینار تربیت جنسی می‌تونید از طریق لینک زیر برای ثبت‌نام اقدام کنید 👇👇 https://bit.ly/2kDAWn2 کلاس و وبینار به صورت همزمان اجرا میشه و تمام توضیحات مورد نیاز در صفحه‌ی ثبت‌نام داده شده. فقط چند تا نکته: 1⃣ ظرفیت حضور در کلاس فیزیکی محدود هست و فقط 35 نفر می‌تونن شرکت کنن. لذا اگر می‌خواید شرکت کنید، زودتر ثبت‌نام کنید. 2⃣ کلاس و وبینار روز دوشنبه، اول مهر از ساعت 16.00 تا 19.30 برگزار میشه و محدوده برگزاری کلاس حضوری میدان انقلاب هست. در صورتی که ثبت‌نام کنید، آدرس دقیق برای شما ایمیل میشه. 3⃣ شرکت در وبینار خیلی خیلی ساده است و تمام توضیحات مورد نیاز داخل صفحه محصول داده شده. فقط نیازه اینترنت داشته باشید و یک گوشی همراه یا یک لپ‌تاپ 4⃣ کسانی که ثبت‌نام می‌کنن، حتی اگر نتونن در زمان مورد نظر در کلاس حضوری یا وبینار شرکت کنن، تمامی فایل‌های صوتی، تصویری و هر چیزی که در کلاس عرضه بشه، سه روز بعد از کلاس براشون فرستاده میشه. هر سوالی داشتید در قسمت نظرات صفحه ثبت‌نام (پایین صفحه) بپرسید، همون‌جا پاسخ میدم تا بقیه هم ببینند. @hamidkasiri_ir
کانال حمید کثیری
سلام 🔴 بالاخره عملی شد! برای شرکت در کلاس حضوری و وبینار تربیت جنسی می‌تونید از طریق لینک زیر برای
👇👇 ظاهراً برخی از دوستان می‌خواستن اقدام به ثبت‌نام کنن ولی سایت مشکل داشته، الآن مشکل برطرف شده و می‌تونید اقدام کنید. https://bit.ly/2kDAWn2
👈 ادامه بحث خواب وقتی بچه‌ها به هم می‌ریزه حداقل چند تا مشکل درست میشه، مثلاً؛ ۱. خواب والدین هم، به هم می‌ریزه و به طبع فشار جسمی و روانی براشون به همراه داره ۲. امکان داره توی کودک هم تأثیر بگذاره ۳. معمولاً بچه در طول روز دچار هست و حتی ممکنه خواب آرومی هم نداشته باشه ۴. (خیلی مهم) توی والدین با همدیگه ممکنه اثرات منفی بگذاره. یعنی فضای خلوت و امن دو نفره‌شون رو هم از دست میدن یادمه توی کودک، خانواده، انسان یه داستانی رو از پرخاشگری و نَحسی کردن یه بچه شش، هفت ساله وقتی با مادرش رفتن خرید تعریف می‌کنه که مامان مدام سعی می‌کنه با صحبت کردن بچه رو آروم کنه ولی نمیشه که نمیشه اما به محض اینکه یه قهوه با هم می‌خورن، بچه از این رو به اون رو میشه. چی می‌خوام بگم؟! خیلی از اوقات نیازهای اولیه یا نیازهای فیزیولوژی ما به هم می‌ریزه و باقی مشکلات رو ایجاد می‌کنه. نیاز به خواب، خوراک، نوشاک، سرپناه داشتن و ... . حالا برای خواب بچه‌ها چی کار کنیم؟! به چند تا نکته زیر توجه کنید و متناسب با شرایط خودتون تصمیم بگیرید 👇👇 ⁦1️⃣⁩ مطابق با طبیعت رفتار کنیم، خودمون تا نصفه شب بیدار نمونیم بعد توقع داشته باشیم بچه ساعت نُه بخوابه! اگرم قرار باشه زود بخوابه، باید شرایط خونه یک بار برای خواب مهیا بشه ⁦2️⃣⁩ بچه‌ها لااقل یکی، دو ساعت قبل خواب غذا خورده باشن تا دستگاه گوارش‌شون درست عمل کنه و خواب هم به تأخیر نیفته. ضمن اینکه غذا نخوردن باعث میشه نصف شب بلند بشن، عین جغد بشینن جلومون 😭😩 ⁦3️⃣⁩ بچه‌ها باید در طول روز خسته بشن تا شب خوب بخوابن، لذا بازی‌های حرکتی، و هر کاری که توش کشف داره برای خستگی خوبه. توی طبیعت رفتن شاهکاره برای خستگی و کشف کودک ⁦4️⃣⁩ از یک ساعت قبل خواب هیجانی با بابا و بقیه تعطیله! نمیشه بچه‌ای که تو اوج هیجانه و تا دو دقیقه قبل کشتی می‌گرفته رو یه دفعه برد و به زور خوابوند! ⁦5️⃣⁩ خونه باید به تدریج برای خواب آماده باشه و در یک ساعت پایانی یه سری کارهای ثابت انجام بدیم تا کودک نسبت به خواب شب و اون کارهای ثابتِ هر روز شرطی بشه. مثل لباس خواب، نور مخصوص خواب، جای خواب ثابت و ... (اینجا منظور شرطی‌سازی کنش‌گر هست نه کلاسیک! 😳 حالا چی هستن اینا، بعدها میگم ) ⁦6️⃣⁩ خواب نیمروزی چیز واجبی نیست! (حداقل برای بالای سه سال) اما اگر کودک بهش نیاز داره اشکالی نداره. فقط نکته اینه که از از زمان بیدار شدن از خواب نیمروزی تا خواب شب باید حداقل هفت ساعت فاصله بیفته! یعنی اگه بچه من ساعت پنج می‌خوابه و هفت بلند میشه، نمیشه توقع داشت که ده بخوابه! رفت تا دو، مبارک‌مون باشه 😰😰 👈 حالا راهِ اینکه بچه شب زود بخوابه چیه؟! . جدای از بازی و خسته شدن، ساده‌ترین راهش اینه که صبح زودتر از خواب بیدار بشه! یعنی بچه‌ای که تا دو ظهر می‌خوابه، خب معلومه از اون ور تا یک و دو شب بیداره! حالا باید با یه فرمی زمان بیداری رو بیاریم جلو، یا کم‌کم و توی یه بازه یک ماهه، ده دقیقه، ده دقیقه بیایم عقب یا اینکه یه هفته کودک رو زودتر بیدار کنیم و البته بدعنقی و اعصاب‌خوردیش رو هم به جون بخریم! به این روش احتمالاً زمان خواب کودک باید بیاد جلوتر ... 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
کانال حمید کثیری
سلام 🔴 بالاخره عملی شد! برای شرکت در کلاس حضوری و وبینار تربیت جنسی می‌تونید از طریق لینک زیر برای
سلام و ادب 🔴 وبینار و کلاس حضوری تربیت جنسی 🔴 👈 ظرفیت کلاس حضوری فقط ۱۰ نفر باقی مونده 👈 ثبت‌نام وبینار (کلاس آنلاین) فقط تا فردا ساعت ۱۰.۰۰ صبح انجام میشه و بعد از اون کلاس بسته میشه 👈 هر کسی که ثبت‌نام میکنه، چه در وبینار شرکت کنه و چه شرکت نکنه، فایل صوتی و تصویری جلسه براش ایمیل میشه 👈 فردا و پس‌فردا پیامک‌هایی برای آموزش حضور در جلسه به همه کسانی که ثبت‌نام کردند، فرستاده میشه 👈 اگر ثبت‌نام کردید و ایمیلی براتون نیومد، قسمت اسپم (هرزنامه) ایمیل رو چک کنید لینک ثبت‌نام 👇👇 https://bit.ly/2kDAWn2 @hamidkasiri_ir
کانال حمید کثیری
👈 ادامه بحث خواب وقتی #خواب بچه‌ها به هم می‌ریزه حداقل چند تا مشکل درست میشه، مثلاً؛ ۱. خواب والدی
👇 ادامه بحث جداخوابی 👇 اعتراف می‌کنم که با خواندن کامنتای اینستاگرام خیلی از جاهای جدید و تاریک در این بحث برام به وجود اومد. یعنی فکر می‌کردم یه چیز روتین و مشخصه ولی واقع قضیه اینطور نبود. خصوصاً این موضوع در مورد کسانی که بیشتر از یک بچه دارن، نکات جدید و ناشناخته‌ای داره. چرا؟! اساساً تولید ادبیات در حوزه کودک در کشور ما متناسب با تک‌فرزندی هست و اکثر کلاس‌ها به درد کسانی می‌خوره که یه دونه بچه دارن. حتی کسانی هم که مدام میگن بچه‌دار بشید راهکارهاشون بیشتر برای تک‌فرزندی هست! یعنی مشکلات خانواده‌های چندفرزند اصلاً چیزهای دیگه‌ای هست و در اکثر اوقات به مشکلات ما می‌خندن! مثلا برای خانواده‌های چندفرزند معمولا مسئله غذا خوردن بچه‌ها یه شوخیه، در حالی که توی خانواده‌های تک‌فرزند خیلی جدیه یا بحث تحرک هم همین‌طور. خودبه‌خود بچه‌ها که زیاد میشن مشکل تحرک تا حد زیادی حل میشه. خصوصاً اگه فاصله سنی‌شون متناسب باشه. اما بریم توی بحث؛ ببینید اکثر مواردی که در فرزندپروری گفته میشه اصالت ندارن، یعنی اینطور نیست که اگه رعایت نشن، آسمون به زمین بیاد و زمین به آسمون بره! چرا؟! چون اکثر این پیشنهادات ناظر به جوامع دیگه، نیازهای اون جوامع و اهداف این‌ها چیده شده و چون ما در این زمینه‌ها زیاد فکر نکردیم و ناظر به نیازهای خودمون تولید نکردیم، خیلی از جاها جواب نمی‌گیریم. مثلا همین بحث جداسازی کودک در شش ماهگی، یعنی وقتی کودک به غذا می‌افته. این در پازل کلان تربیت در غرب خوبه و درست در میاد اما قطعا مال جامعه ما نیست!! یه شاه‌جمله توی این زمینه استاد سلطانی داره و خیلی از مسائل فرزندپروری رو میشه با این جمله فهم کرد. ایشون می‌گفت: «در غرب بچه‌ها برای رفتن تربیت میشن و در اینجا برای موندن» یعنی چی؟! یعنی اونجا جوان هجده ساله باید از خونه بره بیرون و زندگی خودش رو بسازه و از اینجا به بعد ساختار خانواده دیگه خیلی معنی نمیده. اما در کشور ما اینطور نیست، از قضا ما دوست داریم تا وقتی بچه‌ها ازدواج نکردن، توی خونه ما بمونن! بعضیا که بعد ازدواج هم نمی‌خوان بچه رو ترک کنن. نمونه‌اش یکی از دوستام که به شدت توی این مسئله مشکل داره 😰😰 حالا مسئله خواب هم توی همین پازل فهم میشه. من مسیر درست رو یکبار ترسیم می‌کنم و بعداً به راهکارهای رسیدن به این مسیر می‌پردازم. به نکات زیر توجه کنید؛ ⁦1️⃣⁩ دوره زیر یک سال دوره امنیت هست و شدیداً توصیه میشه نیازهای کودک در کوتاه‌ترین زمان برآورده بشه. یعنی در هنگام خواب هم کودک باید کنار مادر باشه تا احساس امنیت توی اون درست شکل بگیره ⁦2️⃣⁩ از یک تا حدود سه سالگی شخصیت بچه‌ها در حال شکل‌گیری هست و طبیعتاً باید به سمت استقلال حرکت کنند. دیدید بچه‌ها بعد از دو سالگی هر کاری می‌خوان خودشون انجام بدن؟ همه‌اش میگن خودم بلدم و گند میزنن 😂😂 البته عمیقاً توصیه میشه توی این سنین بگذاریم بچه‌ها تجربه کنن چون زمان شکل‌گیری اعتماد به نفس هست. یعنی نکن و نمی‌تونی و دست نزن و ... نداریم! ⁦3️⃣⁩ از سه سالگی بچه‌ها عمیقاً میل به بزرگ شدن و قدرتمند شدن دارن (بیشتر توی پسرا) و همین میل، ابزار خوبی برای جداسازی رختخواب هست. ⁦4️⃣⁩ این یه فرآیند کاملاً تدریجی هست و شاید یک سال طول بکشه. یعنی تا حدود چهار سالگی درگیر باشید که کودک خودش میل به خوابیدن در اتاق خودش رو پیدا کنه. ⁦5️⃣⁩ هیچ دلیلی نداریم که امنیت بچه‌ها رو خدشه‌دار کنیم و از اون طرف بچه رو لوس بار بیاریم. یعنی اگر بچه مثلا چهارده ماهه است ما با صدای گریه‌اش میریم پیشش اما برای کودک چهار ساله، اول میگیم چی شده مامان، بعد میگیم بگیر بخواب و بعد اگر ساکت نشد همراهیش میکنیم که اکثراً فقط می‌خوان مطمئن بشن ما توی خونه‌ایم و صدا رو که بشنون می‌خوابن ⁦6️⃣⁩ در روایات نداریم که کودک رو در اتاق تنها نخوابونید، بلکه گفته شده کسی در خونه تنها نخوابه و از اون طرف وقتی میگن بچه در بزنه وارد اتاق والدین بشه، یعنی حتما جداسازی اتاق داریم. (البته آموزش این آداب خیلی کم‌کم و مال بالای پنج سال هست) ⁦7️⃣⁩ یادتون باشه که نمیشه چند بحران رو برای کودک همزمان اعمال کرد و حتما مهمه فاصله زمانی بین‌شون باشه. بحران‌هایی مثل از شیر گرفتن، از پوشک گرفتن، جدا کردن رختخواب و ... که همه‌شون باید تدریجی اعمال بشن. 👈 شرمنده حالم خیلی خیلی بده! و تازه از زیر سرم اومدم، إنشاءالله شبای بعد ادامه میدم. اگه هذیون گفتم، ببخشید 😂😂 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
کانال حمید کثیری
راهنمای شرکت در وبینار تربیت جنسی 👇👇 http://www.hamidkasiri.ir/webinar-guide این پیام فقط برای ک
برای ورود به جلسه از راهنمای بالا استفاده کنید ⭕️🔴 توجه 🔴⭕️ لینک ورود به جلسه اصلاح شد لینک ورود: Webinar.hamidkasiri.ir/webinar الباقی اطلاعات مطابق با صفحه راهنماست
🔴 🔴 دو نکته 👇👇 ⭕ نکته اول. کلاس تربیت جنسی در حدود 3 ساعت و 30 دقیقه، امروز برگزار شد و فایل صوتی و تصویری باکیفیت از کلاس تهیه شد. لینک دانلود فایل‌ها پس از تدوین، برای همه‌ی کسانی که در کلاس ثبت‌نام کرده بودند، فرستاده خواهد شد. (ایمیل می‌شود) و از همین جا اطلاع‌رسانی می‌شود. در این فاصله کسانی که سوالی در مورد مباحث کلاس دارند و در کلاس پاسخ داده نشده، می‌توانند در قسمت دیدگاه شما (پایین صفحه) لینک زیر سوال خود را ارسال کنند تا برای پاسخ به شما نیز یک فایل صوتی تهیه شود و در کنار فایل‌های کلاس، در اختیارتان قرار بگیرد. https://bit.ly/2kDAWn2 ⭕ نکته دوم. با توجه به بازگشایی مدارس و مسائل بچه‌ها در درس و مدرسه بخصوص کلاس اولی‌ها یک «جلسه رایگان» در شهر مشهد تدارک دیده‌ایم که روز پنج‌شنبه حدود ساعت 15.00 تا 18.00 حوالی خیابان سناباد برگزار خواهد شد. لینک ثبت‌نام در روزهای آینده اعلام می‌شود. لطفاً فقط کسانی که صددرصد امکان حضور در جلسه را دارند، ثبت‌نام کنند. @hamidkasiri_ir
👈 بحث خواب رو با این پست می‌بندیم و از پست بعدی میریم توی مورد بعدی در مدیریت جسم؛ ریتم، ریتم و ریتم ... وقتی زندگی افراد شاخص رو مرور می‌کنیم (این افراد می‌تونن از هر طیفی باشن، مثلاً یک تاجر خیلی موفق، یک ، یک سیاستمدار خاص و ...) همه یک ویژگی بارز دارن و اون ریتم توی زندگی این افراد هست. حالا این وسط یه عده هستن که میگن ما زندگی با تنوع رو دوست داریم که محض اطلاع‌شون این موضوع هیچ منافاتی با تنوع داشتن توی زندگی نداره. (در مورد ریتم چند تا پست با عنوان و نوشتم. اگه نمی‌دونید چیه، همونا رو بخونید) این چه ربطی به بحث داره؟! ساده است اگر ریتم توی جریان زندگی روزانه کودک و خودتون ایجاد نکنید، تقریباً هیچ کاری رو نمی‌تونید با کیفیت دلخواهتون انجام بدید. ایده‌آل هم اینه که این ریتم با طبیعت هماهنگ باشه یعنی مثلاً عین بَروبچه‌های هنری یا برنامه‌نویس نباشید که دارن! یعنی همه که می‌خوابن اینا تازه مخ‌شون راه می‌افته و شروع به کار میکنن! در مورد بچه‌ها هم اگر می‌خوایم داشته باشن تا مغزشون رشد بهتری بکنه، حتما لازمه؛ ⁦1️⃣⁩ ریتم داشته باشیم ⁦2️⃣⁩ حتی‌المقدور با هماهنگ باشه، یعنی ساعت یک نصف شب خونه چراغونی نباشه! ⁦3️⃣⁩ کودک رو از ابتدای تاریکی تا زمان خواب کم‌کم به سمت خواب سوق بدیم. (با انجام یک‌سری کارهای ثابت که حتما کم کردن تدریجی نور جزء اون کارهاست) ⁦4️⃣⁩ خسته شدن در طول روز از اوجب واجباته، پس تحرک، تجربه و کشف رو ببرید بالا ⁦5️⃣⁩ در مورد خانواده‌های چندفرزندم باید بگیم که خدا بهشون صبر بده 😂 چون خوابوندن چند تا بچه با هم قطعا کار سخت‌تری هست اما جدای از نکات بالا می‌تونن پروسه رو قدری زودتر شروع کنن و صبر بیشتری هم برای خواب بچه‌ها داشته باشن (حالا که اول مهره و بچه یا مهد می‌ره یا مدرسه، طبیعتاً بیشتر باید روی این موضوع حساس باشیم) نکته آخر هم اینکه خواب زمان استراحت مغز و بدنه در حالی که ما دقیقا داریم با سبک زندگی‌مون جلوی استراحت مغز رو می‌گیریم و همه‌اش میگیم نمی‌دونم چرا من همیشه خسته‌ام!! چی جوری داریم جلوی رو می‌گیریم؟! نمونه‌اش همین الانه! یکی، دو ساعت قبل از خواب گوشی دستمونه یا تلویزیون نگاه می‌کنیم و مدام در حالی ایجاد ورودی‌های جدید برای مغز هستیم. در زمان در حال تحلیل و طبقه‌بندی این داده‌هاست و دقیقا داره کار می‌کنه تا استراحت! همه هم می‌دونیم که گوشی موقع خواب چیز خوبی نیست، اما کسی هست بیاد اینو از ما بگیره؟!! 😩😩 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
🔴 ثبت‌نام در کلاس «راهکارهایی برای اول مهر» 📍مکان: مشهد، حوالی خیابان سناباد 🕑 زمان: پنج‌شنبه، 4 مهر ماه، ساعت 15.00 الی 18.00 چند نکته: 👈 کلاس حضوری؛ رایگان و ظرفیت آن محدود است. 👈 به همراه آوردن کودک به کلاس ممنوع است. 👈 لطفاً و لطفاً فقط کسانی که شرایط حضور قطعی در کلاس را دارند، ثبت‌نام کنند. 👈 بلافاصله پس از تکمیل فرم ثبت‌نام، آدرس برای شما نمایش داده خواهد شد. لینک ثبت‌نام 👇👇 https://bit.ly/2l14Fq7
🔴 ۱۱۲ نکته کاربردی برای شروع سال تحصیلی من دیروز توی یه کلاس داشتم با موضوع اول مهر! 😉 حالا درسته یه چند روز گذشته ولی دیدم خیلی از خانواده‌ها با رفتن، پیش‌دبستانی رفتن و کلا درس خوندن بچه‌ها مشکل دارن و خب به جای اینکه از این دوران لذت ببریم و بچه هم کیف بکنه، هر دو در حال زجر کشیدنیم. مسئله هم که دیگه معضل خیلی از خانواده‌هاست و جزو چالش‌هامون شده ... من دیروز بیشتر از دو ساعت و نیم، یعنی دقیقاً صد و پنجاه و هشت دقیقه صحبت کردم و بیشتر از صد تا نکته کاربردی گفتم که همه‌شون توی فرآیند تحصیل و و مدرسه موثره و کمک می‌کنه. بخشی از مباحث اینا بودن 👇👇 👈 اساسا اهداف در دنیا چیه و توی چی هست؟! 👈پنج شاخه مهم و اصلی تعلیم و تربیت چیا هستن؟! 👈 جایگاه مهارت‌‌های زندگی و انتقال ارزش‌ها در تعلیم و تربیت ایران کجاست؟! 👈 چه آسیب‌هایی در و خانواده‌ها وجود داره؟! مثلا چرا به جای اینکه دنبال بچه خوشحال باشیم، دنبال بچه درس‌خون هستیم؟!! ⭕️ اما بخش کاربردی‌تر جلسه 👇 👈 اضطراب جدایی کودک در و نکات رفع این مشکل 👈 نکات مناسب 👈 توجه به استعدادها و علایق فردی 👈 روش‌های تنظیم دانش‌آموز و نکات آن 👈 مدیریت دانش‌آموز و نکات آن 👈 روش‌های ایجاد علاقه به درس و مدرسه 👈 و رفتاری کودکان 👈چگونگی نظارت بر امور درسی فرزندان 👈 روش‌های مسئولیت‌پذیر کردن فرزندان 👈 ملاحظات دوران  و کلی نکته دیگه ... اگر خواستید این فایل صوتی رو تهیه کنید، از طریق لینک زیر اقدام کنید 👇👇 https://bit.ly/2lE6Ik5 راستی اگر خودتون بچه مدرسه‌ای دارید که هیچ، اگر نه می‌تونید این پست رو برای اونایی که بچه مدرسه‌ای دارن بفرستید @hamidkasiri_ir
یه مادر پرسیده بود: «اگر یک بچه‌ای از پدر و مادرش بپرسه چرا ما به اندازه بقیه پول نداریم؟ چرا ما نمی‌تونیم از این ماشینا بخریم؟ چرا ما فلان چیز رو نداریم ولی بقیه دارند؟ چرا پول بابا کمه؟ چرا بابا بیشتر کار نمیکنه؟ چرا بابا نمیره اونجایی که بابای فلانی کار می‌کنه، کار کنه که پول داشته باشه و.... چه جوابی باید داد؟» از ایشون پرسیدم بچه چند سالشه که گفت چهار ساله است! قبل از اینکه پست رو بخونید، شما بودید چه پاسخی به این بچه‌ها می‌دادید؟! حالا بریم تو بحث؛ ببینید ما یک داریم داریم و یک نیاز کاذب! نیازهای اصیل اون چیزهایی هستن که عدم تأمین‌شون مانع جدی در ما ایجاد می‌کنه و حتی ممکنه عامل مرگ باشه! ولی نیازهای کاذب وقتی تأمین نشن، هیچ مشکلی در زندگی ما ایجاد نمیشه الّا اضطراب و نگرانی، یعنی ممکنه به لحاظ روانی زندگی رو تحت تأثیر قرار بده. مثلاً لباس پوشیدن یه نیاز اصیله و اگه لباس نداشته باشیم، طبیعتاً مشکل برامون ایجاد میشه و حداقلش اینه که بدن ما در برابر طبیعت ممکنه آسیب ببینه اما مثلا هر روز بستنی خوردن یه هست و اگه نتونیم این کار رو بکنیم هیچ مشکلی در جریان زندگی‌مون ایجاد نمیشه. حالا چند تا نکته؛ ⁦1️⃣⁩ نیازهای اصیل با تعریفی که کردیم تابع هوا و هوس نیستن، چون نبودشون باعث تعطیل شدن زندگی میشه یا دیگه زندگی‌مون اون کیفیت مطلوب رو نداره. ⁦2️⃣⁩ خواسته‌های ما باید با نیازهای واقعی‌مون تطبیق داشته باشه، یعنی در یه زندگی اصیل و آرمانی، نیازها و خواسته‌ها منطبق هستن. یعنی من فقط چیزهایی رو می‌خوام که دارن یه نیاز اساسی رو از من تأمین میکنن. مثلا من میل به دانستن دارم و کتاب می‌خوام بخونم و این دقیقا یه نیاز اصیل هست چون همه میل به دانستن دارن. ⁦3️⃣⁩ هر چی به نزدیک بشیم فاصله نیاز و خواسته از همدیگه بیشتر میشه. در اکثر اوقات نیاز و خواسته در دو سوی متعارض هستن که متأسفانه در اکثر موارد با بالا رفتن سن هم این‌ها همسو نمیشن! (یعنی مثلاً بچه دو ساله فکر می‌کنه اگه الان این توپ رو نداشته باشه، زندگی به پایان میرسه. برای همین مثل یه گودزیلا گریه می‌کنه تا به توپش برسه 😂) ⁦4️⃣⁩ نیاز همه آدم‌ها یه چیز نیست. جدا از اینکه هر سنی اقتصائات خودش رو داره، هر کسی هم با شأنیتِ متفاوت اجتماعی، نیازهای متفاوتی داره. اصلا برای همینه توی ازدواج میگن باید زندگی‌ای که درست می‌کنی متناسب با شأن همسرت باشه. (البته طبیعی هست که در هر حالتی؛ تجمل یک نیاز کاذب هست و حرکت به سمت اون زندگی رو از اصالت می‌اندازه) (شرمنده که یه خورده پیچیده شد 😩😩 اگه متوجه نشدید، این تیکه‌ها رو چند بار بخونید اما حتما مهمه که بخونیدشون!) حالا برگردیم به سوال ابتدای بحث؛ ببینید بچه‌ها ذاتاً اینطورین که اگه نیازهای اصلی‌شون به درستی تأمین بشه، به ندرت به سمت نیازهای کاذب حرکت میکنن. من این مثال رو بارها سر کلاس‌هام زدم؛ بچه‌ای که توی سوپرمارکت میگه اینو می‌خوام و بهش میگی الآن نه، اونم سوپرمارکتو میزاره رو سرش؛ قطعا نیازهاش به درستی تأمین نشده و به والدینش اعتماد نداره وگرنه بچه خیلی راحت این حرف رو می‌پذیره. پس نکته اول تأمین نیازهای بچه‌ها از جمله نیازهای فیزیولوژیک، نیاز به محبت و خصوصا بازی هست. اما نکته بعدی اینه که امکان نداره بچه‌ها با درک وفور بزرگ بشن ولی یه همچین سوالایی بپرسن. وقتی توی خونه مدام میگیم ما کم داریم و فلانی زیاد داره، وقتی داشته‌های زندگی‌مون رو نمی‌بینیم و بلد نیستیم ببینیم، وقتی نمی‌تونیم چیزی رو تهیه کنیم و به جای خلاقیت به خرج دادن، به بچه میگیم پول نداریم و بعد هم بابا رو مقصر می‌دونیم که کار درست و حسابی نداره و ... این سوالا درست میشه. جسارتا امکان نداره ما جلوی بچه‌ها اظهار نداری نکنیم، نیازهاشون رو هم تأمین بکنیم بعد بچه‌ها از این سوالا داشته باشن! وقتی ما بلد نباشیم داشته‌های زندگی‌مون رو ببینیم، طبیعی هست که بچه‌هامون هم یاد نمی‌گیرن داشته‌هاشون رو ببینن! وقتی توجه و تأیید رو از بیرون میگیریم، خب طبیعی هست که بچه‌هام همین مسیر رو برن ‌ این بحث رو ادامه میدم، چون باید خیلی بازتر بشه ... اما زندگی شما چه داشته‌هایی داره که می‌تونید اونا رو به بچه‌هاتون بگید؟! پی‌نوشت: ببخشید اینقدر دیر پست گذاشتم! تازه الان رسیدم تهران و توی راه داشتم می‌نوشتم! تازه صبح زود باید یه نیمچه مسافرت دیگه برم تا کرج 😭😭 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
سلام و شب به خیر فایل‌های کلاس تربیت جنسی برای تمام کسانی که ثبت‌نام کرده بودند، ایمیل شد. لطفاً پوشه اسپم (هرزنامه) رو هم چک کنید. ⭕️ این ایمیل شامل موارد زیر هست؛ ⁦1️⃣⁩ فایل مقدمه صوتی (۱۵ دقیقه) ⁦2️⃣⁩ فایل صوتی کلاس (۲ ساعت و ۵۷ دقیقه) ⁦3️⃣⁩ فایل صوتی پرسش و پاسخ (۶۴ دقیقه) ⁦4️⃣⁩ فایل pdf محتوای کلاس (۴۸ صفحه) ⁦5️⃣⁩ فایل تصویری کلاس (۶۸۰ مگابایت) 👈 ضمنا فایل‌ها داخل سایت هم بارگذاری شده و می‌تونید از طریق لینک زیر تهیه کنید https://bit.ly/2nXPoHA ---------------- پی‌نوشت: بابت تأخیر در ارسال فایل‌ها عذر میخوام، یه چند تا گیر فنی با هم پیش اومده بود 😭😭
یکی از مهم‌ترین چیزها برای هر انسانی و در هر سنی امید هست، یعنی اگر به زندگی رو از ما بگیرن هیچ آینده‌ای رو نمیشه متصور بود. امید اینقدر مهمه که جامعه‌شناسان اون رو مهم‌ترین فاکتور برای حیات و پیشرفت یک جامعه می‌دونن. در مورد فرد هم همینه، یعنی من اگر امید نداشته باشم که فردا غذا گیرم بیاد، طبیعتاً انگیزه‌ای برای ادامه زندگی ندارم و حتی ممکنه همین امروز بمیرم و کارم به فردا نکشه. یعنی امید با امنیت خصوصاً ارتباط مستقیم داره. حالا بریم تو کودک؛ ما حق نداریم امید رو از بگیریم، در حالی که روزانه با انتقال مداوم ناخوشایندی‌ها، نداری‌ها، اخبار بد، حوادث، ناامن کردن کودک نسبت به دیگران و ... داریم امید رو از بچه هامون می‌گیریم و بچه‌ها رو ناامن بار میاریم! من خاطره زیر رو خیلی دوست دارم، با هم بخونیمش 👇 زمان ، حال همه خیلی خیلی بد بود و تقریبا همه داغون بودن. طبیعی هم بود، افرادی بودند که سی، چهل نفر از اعضای خاندان‌شون رو از دست داده بودن و صحنه‌هایی رو دیده بودن که تصورش هم برای ما ممکن نیست. این وسط یه خانمی بود که انگار نه انگار، حالش واقعا خوب بود و همه‌اش در حال شوخی و روحیه دادن به بقیه بود. از این خانم پرسیده بودن شما چرا اینجوری هستی؟! چرا حالت اینقدر خوبه؟! این خانم گفته بودن که عین بقیه تعداد زیادی از اعضای درجه یک خانواده‌شون رو از دست دادن ولی نگاه‌شون به آینده کاملاً خوشبینانه است. وقتی ریشه این نگاه رو بررسی کرده بودن به این رسیده بودن که پدر ایشون یه کشاورز ساده بودن و وقتی اون‌ها بچه بودن مدام می‌گفتن بچه‌ها این زیرپله رو می‌بینید، این زیر پُرِ پوله. هر چی بخواید هست. بعد این خانم می‌گفت ما می‌دونستیم توی اون زیرپله یکسری وسایل به در نخور و قدیمی هست ولی همین که بابامون می‌گفت خیالتون راحت باشه، دلمون قرص میشد. جالب اینجا بود که در همون زمان هم زندگی‌مون خیلی معمولی و حتی فقیرانه بود. این پدر چی کار کرده بوده؟! یکی از مهم‌ترین کارهاش این بود که بچه‌ها رو امن بار آورده بود و این‌ها در هر حالتی احساس امنیت می‌کردن. اما چی می‌خوام بگم؟! ساده است؛ مراقب امنیت بچه‌هامون باشیم، خصوصاً در مسائل اقتصادی بچه‌ها رو ناامن نکنیم که اگه این کارو بکنیم یا امید رو ازشون می‌گیریم یا بچه‌ها رو با درک حسرت بزرگ می‌کنیم. ----------- پی‌نوشت یک: تو کامنتای پست قبل پیامایی دیدم که ناشی از نگاه غلط به مسائل اقتصادیه، خصوصاً توی پدرها. در موردش می‌نویسم ... پی‌نوشت دو: داستانی که گفتم واقعی، ولی نقل به مضمون هستش 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
دیروز برای حدود سیصد نفر از مربیان خانه‌های کودک «سازمان فرهنگی - هنری تهران» یه کلاس دو ساعته داشتم که البته اول قرار بود سه ساعت باشه، وسطای بحث به من گفتن دو ساعته! 😂😂 قرار بود کتاب کارهایی رو که امسال برای سازمان فرهنگی کار کردم رو برای مربیان توضیح بدم و وقت رو طوری تنظیم کرده بودم که یک ساعت و نیم یه بحث بینشی و تغییر نگاه به حوزه رو مطرح کنم و الباقی رو روی کتاب کار کنیم. خب، بحث بینشی رو دست‌وپا شکسته گفتم چون یه دفعه فهمیدم تایم کم شده، ولی خود کتاب موند برای آیندگان! 😁 هم کیفیت دیتاپروژکتور پایین بود و هم زمان اجازه کار نمی‌داد. بحث گفته شد و در طول کلاس سه، چهار تا هم با مربی‌ها کردیم که این بخش رو ظاهراً خیلی دوست داشتن 🤭 اما آخر کلاس یه چیز دیگه بود. حدود بیست، سی نفر تا من برم باهام صحبت کردن ولی یکیشون خیلی خوب بود! می‌گفت وسط جلسه می‌خواستم بیام بزنمت! 😳 این حرفا رو باید اول به مدیرامون بگی، بعد به ما چون ما اینا رو می‌خوایم انجام بدیم ولی نمی‌گذارن ... ظاهراً مشکل اصلی هم با دو تا چیز بود؛ ⁦1️⃣⁩ بحثی که در مورد بازی گفتم و تأکید داشتم هر چیزی با بازی منتقل بشه و اونا می‌گفتن ساختار از اونا آموزش میخواد و نه بازی!! حتی چهارشنبه‌ها که برنامه بازی دارن، مسئولین میان میگن بازی رو جمع کنید، فقط آموزش 😭😭 ⁦2️⃣⁩ بحث دادن به بچه‌ها برای کشف، تجربه‌ورزی و ... که باز می‌گفتن به شدت با مربیانی که آزادی عمل زیاد به بچه‌ها میدن برخورد میشه، یعنی خود ساختار از اون‌ها بچه‌ی ساکتِ حرف گوش‌کنِ تحت کنترل می‌خواد (ولو اینکه مستقیم نگه) 👈 شخصاً فکر میکنم تغییر نگاه در سیستم‌ها و آدم‌ها کار بسیار زمان‌بری هست اما ناامید نیستم. توی همین سیستم چندین مدیر خوش‌فکر و اهل تغییر دیدم که نمونه‌ی اولش شد همین تغییری که در کتاب‌های کار کودک دادیم و واقعا پروژه انرژی‌بری بود و اگر فضای تغییر وجود نداشت، این کار انجام نمیشد. حالا این قصه ظاهراً بی‌ربط رو تعریف کردم که چی بگم؟!! 😉 روزانه چندین سوال برای من میاد که چی کار کنم این بچه درست بشه؟ چی کار کنم بچه‌ام دیگه اون کار رو نکنه؟ چی کار کنم بچه‌ام اون کار رو بکنه و ... که در اکثر سوالات مشخصه که مشکل از بچه نیست، مشکل از والدینه!! ⁦☹️⁩ و اینجا تنها چیزی که کمک می‌کنه تغییر و بلکه تحول در نگاه والدین هست. مادری که میخواد خودش هیچ تغییری نکنه ولی بچه‌اش بهترین و نرمال‌ترین بچه فامیل باشه!! احتمالاً فیلم زیاد می‌بینه. باید بهبود پیدا کنیم تا اطرافیان‌مون هم بهبود پیدا کنن. شما به عنوان مادر یا پدر چه بهبودی توی این چند سال داشتید، خصوصاً بهبود در بینش‌تون، در زاویه نگاه‌تون، در عملکردتون نسبت به دیگران و ... 👇👇 @hamidkasiri_ir
🔴 دوستانی که از طریق سایت نتونستن فایل‌های «تربیت جنسی در هفت سال اول» و «۱۱۲ نکته کاربردی برای درس و مدرسه» رو تهیه کنن، میتونن از دو طریق زیر اقدام کنن روش 1️⃣ پرداخت مبلغ به شماره کارت زیر 6104337635737826 به نام حمید رضا آقاکثیری 🔸تربیت جنسی ۳۴ هزار تومان 🔸۱۱۲ نکته برای درس و مدرسه ۱۴ هزار تومان روش ⁦2️⃣⁩ پرداخت از طریق لینک‌های زیر 🔸 تربیت جنسی https://zarinp.al/269487 🔸۱۱۲ نکته برای درس و مدرسه https://zarinp.al/261732 👈 لطفاً پس از پرداخت، عکس فیش واریزی رو به آیدی زیر بفرستید تا فایل‌ها برای شما ارسال شود @hamidkasiri
اگه یادتون باشه داشتم در مورد می‌نوشتم و در مورد چند تا پست گذاشتم. حالا می‌خوام در مورد بنویسم. حتماً تا آخر پست رو بخونید. همیشه بخش قابل توجهی از برنامه‌های زنده در مورد آشپزی هست و طبیعیه که آشپزی بیشترین مشتریش خانم‌ها هستن. تلویزیونم که اگه بیننده نداشته باشه، بیکار نیست برنامه با یان موضوع بسازه. تو اکثر این برنامه‌های هم اسم غذاهایی میاد که تا حالا هیچ کدوم‌مون نشنیدیم، ظاهرشونم که خیلی به نظر میاد، مجری و آشپزم که کلی تعریف می‌کنن پس چرا هیچ وقت سر از خانه‌های ما در نمیارن؟!! خیلی ساده است ماها دوست داریم مدام آشپزی ببینیم و شاید یاد هم بگیریم اما دوست نداریم اونا رو بپزیم. انصافاً توی خونه‌های ما چند جور غذا پخته میشه؟! غیر از عدس‌پلو، ماکارونی، قرمه‌سبزی، قیمه، کوکو و چند تا غذای دیگه چیز دیگه‌ای هم درست می‌کنیم؟! این تمرین خیلی ساده است و حداکثر یه ربع وقت نیاز داره! یه مداد یا خودکار با یه کاغذ بردارید و هر چی غذا بلدید درست کنید، روش بنویسید. تردید نکنید تعداد غذاها از پنجاه تا بیشتر میشه، البته پنجاه تا مال مرداست 😉😉 خانم‌ها که باید برن رو صد و پنجاه تا. یعنی ما مردا حداقل پانزده جور بلدیم درست کنیم! 😂 حالا چی می‌خوام بگم؟! 👈چرا بچه‌ها نباید تنوع غذایی داشته باشن؟! 👈 حس بچه از کجا باید بفهمه که ما حداقل شصت نوع توی بازار داریم؟! 👈 چرا از تغییر می‌ترسیم، غذای جدید نمی‌پزیم و فقط همون غذاهای همیشگی رو باید درست کنیم؟! 👈 چرا و بچه‌هامون رو کلاً به سه جور غذا دادیم؟! 👈 چرا ... راستی شما چقدر توی خونه دارید؟! یه لیست بنویسید که چند جور غذا بلدید و چند تاش رو توی شش ماه اخیر پختید ... پی‌نوشت: تو پست بعد بحث رو ادامه میدم 👇👇 @hamidkasiri_ir
🔴🔴 به بهانه روز جهانی کودک استیو مارتین سی سال پیش یه بازی کرده به نام «والدگری» یا «پدر و مادری». نکته جالب فیلم اینه که همه جور بچه‌ای توش میشه پیدا کرد اما یه دختربچه هست که ویژگی‌هاش خیلی خاص و جذابه اما نیست. یه دختربچه‌ی حدوداً پنج ساله که یه است، محاسبات پیچیده ریاضی رو انجام میده، بسیار قوی‌ای داره، اصلاً نمی‌خنده، کارهای بقیه بچه‌ها به نظرش خیلی چیپ و مسخره میاد، تو جمع بقیه بچه‌ها نمیره و مدام دوست داره با بزرگ‌ترها کارهای بزرگ‌تر از سنش رو انجام بده. اکثر کارهاش هم بقیه رو متعجب می‌کنه که این چه چیزایی بلده و چقدر خاصه! 😳 امروز اینجور بچه‌ها به شدت دوست‌داشتنی! شدن، اصلا خانواده‌ها با هم می‌کنن که بچه‌هاشون خاص باشن و چشم بقیه با دیدنشون در بیاد و مدام در حال این پرسش هستن که اگه بچه‌ام اینو یاد نگیره از بقیه عقب می‌افته و ... چقدر افراد بودن که از من پرسیدن اگه بچه‌مون امسال نره ، عقب نمی‌افته؟! چون گفتن متولد مثلا پنج مهر هست و باید سال دیگه بره مدرسه، منم تقریبا به همه‌شون گفتم نه!! 😬 بچه‌ها باید هفت سال خوب کنن تا بازی‌دون‌ِشون 🤭 پُر بشه. اصلا این عامل رشد بچه توی سال‌های بعد هست، نه چیز دیگه. هیچ عجله نکنید، به حرف بقیه هم گوش نکنید که هی میگن بچه رو عقب ننداز! 🤩 اما روز جهانی کودک 🤩 امروز هشتم اکتبر یا همون شونزدهمِ مهرِ خودمون، از طرف سازمان ملل نام‌گذاری شده. اعلامیه و کنوانسیون حقوق کودکان هم در یه همچین روزی تصویب و تأسیس شدن و در این سال‌ها هم کمک خیلی زیادی به جریان کودکی کردن. اما یه چیزی کمتر بهش پرداخته شده و اون هم کودکی کردنه. حالا این کودکی کردن یعنی چی؟! ساده‌ی ساده‌اش اینه که بچه‌ها 👈 خوب بخورند 👈 خوب بخوابند 👈 خوب بازی کنند همین و فقط همین! اینقدر به جزئیات بچه‌ها کار نداشته باشیم، اینقدر روی بچه‌ها ریز نشیم که الان مثلاً این می‌تونه از جوب چهل و سه سانتی هم بپره یا نه، اینقدر تو بازیِ رقابت نیفتیم و به بچه‌ها فشار نیاریم، اینقدر برای کاسبی دیگران نگران نشیم و گوش به حرف‌های و ، و ... ندیم، اینقدر بچه‌ها رو در معرض نمایش دیگران قرار ندیم و و و در یک کلام اینقدر جلوی کودکی کردن بچه‌هامون رو نگیریم روز جهانی کودک مبارک همه‌مون باشه 🔴 ممنون که برای دیگران هم می‌فرستید 🔴 👇👇 @hamidkasiri_ir
برگردیم به بحث و بعضیا مدام ناراحتن که چرا این بچه درست غذا نمی‌خوره و اگه ما دنبالش نباشیم تا بهش غذا بدیم، این با آب و اکسیژن زنده می‌مونه! تصور کنید مامان در طول روز و خصوصاً در وعده‌های غذایی دنبال بچه راه افتاده تا دو لقمه بگذاره دهنش. این روال از یک سالگی شروع شده و الان که بچه پنج سالشه هنوز ادامه داره و البته معلوم نیست تا کِی ادامه پیدا کنه 🙉 توجیه هم اینه که اگه بهش ندیم خودش نمی‌خوره! بگذریم که بعضیام از ترس کثیف‌کاری و کثیف نشدن دست و لباس بچه، ترجیح میدن خودشون به بچه غذا بدن! یا بدتر از اون لقمه جویده دهن بچه‌شون بگذارن! عین یه مادری که توی مهدکودک ویفر خورد شده برای بچه می‌آورد و می‌گفت پسرم به جویدن عادت نداره و بلد نیست گاز بزنه!! 😳😳 البته که اون پسر در آینده یکی از نوادر مملکتی خواهد شد! (شاید باورتون نشه، ولی کاملا واقعی بود) خب، سوال اینه که؛ 👈 تا چه زمانی شما می‌خواید این کار رو بکنید؟! 👈 اصلا راه کردن بچه چیه؟! 👈 برنامه‌تون برای شش سالگی، هفت سالگی و بالاتر چی هست؟! 👈 و ... بعضیام که خیلی مبتکر بودن، باباها رو بدنام می‌کنن! میگن بدو بخور وگرنه بابا میخوره‌ها 😭 یعنی یه جا هم ما کاربرد داریم، برای ترسوندن بچه است! البته بعضیام هستن بستنی نشون میدن، اما سیب‌زمینی به بچه قالب می‌کنن 😂 اینا دیگه خیلی خلاقند! واقعاً به غیر از رقابتی کردن غذا، به غیر از ترسوندن کودک از تموم شدن غذا، به غیر از به زور دهنش گذاشتن، به غیر از گول زدنش و ... راه دیگه‌ای نیست؟! تا حالا بهش فکر کردین که چطور یه بچه‌ای خودش غذا می‌خوره؟! @hamidkasiri_ir
خب بریم تو بحث شیرین تغذیه کودک قبل اینکه وارد بحث بشیم یه سوال بپرسم و خواهشم اینه که قبل از مطالعه بقیه متن، خوب بهش فکر کنید؛ ❓سوال خیلی ساده است، چرا به بچه‌هامون غذا میدیم؟! خُب، شاید جواب خیلی واضح به نظر برسه، چون جسم کودک نیاز به غذا داره! اما یه سوالِ دیگه هم دارم که ظاهراً بی‌ربطه 😁 سوال اینه که آیا روان کودک نیاز به غذا نداره؟! 🧐 ببینید همه می‌دونیم که غذا خوردن خیلی مهمه و اگه می‌خوایم کودک سالم، قوی و شادابی داشته باشیم حتما نیازه که به غذاش به عنوان یک نیاز اولیه توجه کنیم، اما اینکه به هر قیمتی بخوایم به کودک غذا بدیم، داریم به رشدش کمک می‌کنیم یا ... ما هر فعلی که انجام میدیم، داریم به صورت مستقیم یا غیر مستقیم روی شخصیت کودک تأثیر می‌گذاریم، داریم بهش الگو میدیم، داریم براش سرمشق می‌نویسیم و لذا اینجاست که موقع انجام کارهامون نباید فقط به نتیجه فکر کنیم و چی جوری انجام دادن اون کار هم مهم میشه. یعنی چی؟! بگذارید دو تا مثال بزنم (هر دو هم اسنادش موجوده 😂) اولی رو از بچگی یادمه که یه خانومی توی فامیلامون بچه‌اش رو می‌گذاشت بین دو تا پاش، به این صورت که گردن بچه بین دو تا پا بود و سرش از یه طرف و بدنش هم از طرف دیگه بیرون بود! 🤪 بعد اینجوری به بچه غذا میداد و تا کامل نمی‌خورد، ولش نمی‌کرد. دومی رو هم احتمالا توی استوری‌هام دیدید که یه مادری می‌گفت من سر ساعت سفره پهن می‌کردم، اگر می‌خورد که هیچ، اگرم نمی‌خورد و دو ساعت بعد گرسنه‌اش بود، بهش غذا نمی‌دادم و می‌گفتم باید سر سفره می‌خوردی و هر چی گریه می‌کرد، اهمیت نمی‌دادم!! یه مدت که این کار رو کردم، راحت میومد سر سفره می‌نشست و می‌خورد! 🙃 هر دو روش هیچ توجهی به پیامی که دارن به کودک میدن نیستند! 👈 اگه نخوری، دیگه خبری از غذا نیست 👈 باید بخوری ولو زیر پاهام دست‌وپا بزنی 👈 جسم و شکم تو خیلی مهمه برام یا اصلا برام مهم نیست 👈 سیر شو، حالا امنیتت، شخصیتت، احترامت و ... مهم نیست 👈 و ... حالا بیایم حد وسط این دو تا مثال رو بگیریم. اکثر مادرها این وسط هستند و از قضا بیشترشون حرص می‌خورن که چرا بچه غذا نمی‌خوره، مدام هم دنبالشن که دو لقمه غذا بهش بدن. بهونه هم اینه که اگر ندیم نمی‌خوره! یه مادری هم پیام داده بود، خواهشاً حرف بی‌خود نزن، تو نمی‌فهمی که اگه بهش غذا ندیم اصلا نمی‌خوره. پس حرف نزنی بهتره! (خیلیم محترمانه گفته بود، اولش خواهش کرده بود 😂) اگه خاطر مبارک‌تون باشه عرض شد که بچه‌ها احساسات و حال ما رو کامل متوجه میشن، هر چند که نخوایم متوجه بشن و البته علت بد بودن حالمون رو نمی‌فهمن! در غالب اوقات هم کودک خودش رو در شرایط روحی و روانی ما؛ عامل اصلی می‌دونه یعنی اگه ما خوشحالیم، فکر می‌کنه اون باعثش شده و اگه ناراحتیم هم همین‌طور. حالا منِ مادر دارم حرص می‌خورم و نگرانم که بچه دو قاشق غذا بخوره! یعنی چیزی که قراره از نظر والدین به رشد جسمی کودک کمک کنه، چون بچه درست نمی‌خوره هم به جسمش کمک نمی‌کنه و هم بچه رو به لحاظ روانی اذیت می‌کنه! بماند که مدام برای خوردن و نخوردنش جنگ اعصاب داریم 😭 اما بریم سراغ ایده‌آل و راه‌حل؛ ایده‌آل اینه که کودک بتونه از حدود چهار، پنج سالگی به بعد به صورت کامل خودش غذا بخوره و نیازش رو تأمین کنه. خب این موضوع چند تا پیش‌زمینه نیاز داره؛ ⁦1️⃣⁩ آداب غذا خوردن به حداقل ممکن برسه و بچه‌ها بتونن راحت غذا بخورن ⁦2️⃣⁩ کودک اجازه داشته باشه با غذاش بازی کنه. همون خودمون ⁦3️⃣⁩ از همون ابتدا اجازه بدیم خودشون غذا بخورن، یعنی دقیقا از وقتی غذا رو شروع می‌کنیم ⁦4️⃣⁩ حتی‌الامکان موقع غذا، تلویزیون و چیزایی که کودک رو درگیر می‌کنه، وجود نداشته باشه باشه. بگذریم که بعضیامون موبایل میدیم تا بچه بشینه و غذا بخوره! 🤐 (شاید مثالم خوب نباشه ولی این عین این می‌مونه که به بچه مخدر بزنیم تا از جاش تکون نخوره. مخدر بچه رو سر جاش می‌شونه اما با جسم و روانش داره چی کار می‌کنه؟!) ⁦5️⃣⁩ خیلی اصرار نکنیم، توجه زیادی به بچه و غذا خوردنش نشون ندیم تا از اون به عنوان نقطه ضعف ما؛ استفاده کنه. ⁦6️⃣⁩ حتما در طول روز برنامه داشته باشیم تا کودک تحرک داشته باشه، بازی کنه، کشف کنه و خسته بشه تا بدنش نیاز به غذا پیدا کنه، نه که به زور بخوایم بهش بدیم بخوره ⁦7️⃣⁩ به سیستم گوارش کودک نظم بدیم. مثلا در فاصله ده دقیقه تا نیم ساعت بعد از هر وعده غذایی کودک رو دستشویی ببریم تا بدنش نظم بگیره. ⁦8️⃣⁩ ذائقه‌ی کودک رو به چند غذای محدود عادت ندیم و توی خونه با خلاقیت انواع غذاها رو درست کنیم، تزئین کنیم و خلاصه سفره باید یکی از بهترین و لذت‌بخش‌ترین قرارهای خانوادگی در طول روز باشه. ⁦9️⃣⁩ توصیه آخر هم به آقایون 👈 از غذا ایراد نگیرید! هر چی بود بخورید، هم به بچه یاد می‌دیم از هر چیزی ایراد نگیره، هم برای خودمون بهتره 😉
امروز می‌خوام در مورد یکی از مهم‌ترین مهارت‌های صحبت کنم. 👇👇 منظورم چی هست و چی نیست؟! 👈 مادر یکنواخت؛ هیچ هیجانی در طول روز نداره 👈 مادر یکنواخت؛ در طول روز همیشه با یک لحن، یک تُنِ صدا، یک لهجه و ... صحبت می‌کنه 👈 مادر بکنواخت؛ نمی‌تونه هم مادر باشه و هم هم‌بازی بچه‌اش 👈 مادر یکنواخت؛ نمی‌تونه هم‌سن بچه‌هاش بشه 👈 مادر یکنواخت؛ نمی‌تونه بچه رو به وجد بیاره، به حیرت واداره و سر کیف بیاره 👈 مادر یکنواخت؛ نمی‌تونه وسط گریه و جیغ و داد بچه‌هاش یه دفعه همه چیز رو عوض کنه و خنده‌ی از ته دل بچه‌هاش رو ببینه 👈 مادر یکنواخت؛ توی سر سفره نشوندن، لباس پوشیدن، دستشویی رفتن و ... بچه‌ها مشکل داره و نمی‌تونه کارش رو پیش ببره 👈 مادر یکنواخت؛ کاملاً قابل پیش‌بینی هست 👈 و ... ⭕ اما یه نکته خیلی مهم 👇 مادر و پدر در عین حال که باید قابل پیش‌بینی نباشن، باید رفتار قاعده‌مندی داشته باشن. یعنی چی؟! یعنی اینکه بچه هر لحظه بدونه شما الان چی کار می‌خواید بکنید و چی می‌خواید بگید، خیلی خصیصه مثبتی نیست اما مهمه که رفتارمون در شرایط مشابه صد و هشتاد درجه اختلاف نداشته باشه. فرض کنید سر سفره نشستید و بچه داره با نون‌ها بازی می‌کنه. مثلا امروز نون‌ها رو تکه‌تکه کرده و داره با تکه‌های نون مثلا شکلِ گوسفند درست می‌کنه و بعد هم همه رو می‌خوره (اینجوری یه خوبی داره، هم نون می‌خوره هم گوشت کیلو صد و بیست تومن 😂😂) منِ مادر هم کنارش نشستم و کیف می‌کنم اما فرداش، بچه دستش می‌ره سمت نون که دوباره تکه کنه، یه دفعه میرم تو شکمش که حق نداری با نون بازی کنی 😳 خب بچه هنگ می‌کنه، این کیه، دیروزیه کی بود، فردا کی نشسته اینجا؟!! قاعده‌مندی و یکنواخت نبودن هر دو مهم هستند و اصلا هنر والدگری جمع بین این دو تاست. خصوصاً برای بچه‌های بدغذا یکی از مواردی که خیلی کمک‌حال مادر می‌تونه باشه، یکنواخت نبودنه. آخر متن هم یه تمرین بدیم 😉 تمرین کنیم و ببینم می‌تونیم بچه‌ها رو توی یک روز با چند لحن صدا کنیم ... من خودم یه روز اِنقدر با لحن و تُن صِدام بازی کردم، شب یادم رفته بود صدای واقعیم چی بود 😁😁 راستی شما مادر و پدر یکنواختی هستید یا نه؟! 👇👇 @hamidkasiri_ir
اولش از اینکه مدتی نبودم عذر میخوام! برای کسایی که اینستای من رو دارن لااقل استوری می‌گذاشتم و می‌گفتم کجام! اینستای بنده رو می‌تونید از آدرس زیر دنبال کنید Instagram.com/hamidkasiri_ir اما بریم تو بحث؛ ‌ 👈 خیلی از کسانی که بهم مراجعه می‌کنن یا برام سوال می‌فرستن، معمولا ابتدائیات رو بلد نیستن 👈 خیلیای دیگه که ازم سوال می‌پرسن میگن ما همه چی رو بلدیم اما توی اجرای دانسته‌هامون موفق نیستیم 👈 خیلیای سومی هم هستن 😉 که هم بلدن، هم اون چیزی رو که بلدن خوب انجام میدن اما باز نتیجه‌ای که مورد نظرشون هست رو نمیگیرن! همه‌ی این افراد در ارتباط با کودک مشکل دارن و مدام از مسئله‌هایی که با کودک‌شون دارن می‌کنن من فکر می‌کنم یه مشکل ریشه‌ای وجود داره و تا وقتی که اون رو حل نکنیم، هیچ چیزی حل نمیشه. یعنی شاید هر کدوم از سه دسته بالا مشکلات متفاوتی داشته باشن اما اکثریت قریب به اتفاق‌شون یه مشکل مشترک دارن. شما فکر می‌کنید اون مشکل چیه؟! بهش فکر کنید تا فردا در موردش صحبت کنیم 😉😁 👇👇 @hamidkasiri_ir
کانال حمید کثیری
اولش از اینکه مدتی نبودم عذر میخوام! برای کسایی که اینستای من رو دارن لااقل استوری می‌گذاشتم و می‌گ
⭕ اگه در ارتباط با کودک‌تون یا دیگران مشکل دارید بخونید 👇👇 یه مادری نوشته من همه‌ی اینا رو بلدم اما حِسِش نیست که این کارا رو با بچه‌هام انجام بدم. ، فشار زندگی، کارِ خونه، همراهی نکردن ، بی‌حوصلگی و ... اصلا نمی‌گذاره که ما کارهایی رو که بلدیم با بچه‌ها انجام بدیم! یه مادر دیگه‌ام نوشته بچه‌های ما رو باید یک روز کامل بِدن دست روان‌شناسا، بعد نظرشون راجع به راهکارهایی که میدن عوض میشه 😂 اما بریم تو بحث؛ اگه موضوع ما ارتباط باشه باید بدونیم که ارتباط یه تبادله! هم گیرنده داره، هم فرستنده و هم پیام. یعنی سه تا رکن و اگر هر سه؛ درست سر جای خودشون بشینن میشه توقع داشت که ارتباط برقراره. خیلی از اوقات اصلاً ارتباط برقرار نیست و ما مدام داریم داد و هوار می‌کنیم و می‌گیم بچه‌مون، همسرمون، خانواده همسرمون، جامعه‌مون و ... اصلاً به حرفای ما توجه نمیکنن! 😭 خُب عزیز دلم اول ببین ارتباط برقراره یا نه، بعد بگو من همه‌ی این کارها رو می‌کنم ولی جواب نمیده! (این خیلی خیلی مهمه و از قضا مشکل اکثر همسران هم همینجاست! که بعداً در موردش می‌نویسم) حالا یه جور دیگه بریم تو بحث! ببینید ما پنج نوع داریم، یعنی هر فردی می‌تونه پنج نوع ارتباط در عالم داشته باشه و مهمه که اون‌ها رو بشناسه و البته اصلاح‌شون کنه ⁦1️⃣⁩ ارتباط با خود ⁦2️⃣⁩ ارتباط با خدا و نظام هستی ⁦3️⃣⁩ ارتباط با طبیعت (خلقت زیست محیطی) ⁦4️⃣⁩ارتباط با حیوانات ⁦5️⃣⁩ ارتباط با دیگر انسان‌ها زیربنا و پایه‌ی هر نوع ارتباطی، ارتباطِ ما با خودمون هست. یعنی اگر من با دیگران اعم از فرزند و همسرم، با خدا، با حیوانات و ... مشکل دارم علتش اینه که اول رابطه‌ام با خودم درست نیست! به قول یکی از اساتید فرنگ‌رفته 😉 یه جا باید بایستیم و این خودِ لعنتی‌مون رو درست کنیم وگرنه مشکل حل نمیشه که نمیشه و هر روز از یک جا و به طرز متفاوتی بیرون میزنه. حالا فکر می‌کنید چقدر خودتون رو می‌شناسید، نیازهاتون، توانایی‌هاتون، احساسات‌تون و ...؟!! اصلا فکر می‌کنید مقدمه‌ی اینکه با خودش ارتباطِ درستی برقرار کنه چیه؟! شما کجای مسیر هستید؟! @hamidkasiri_ir