eitaa logo
هجرت | مامان دکتر 🇮🇷
33.3هزار دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
448 ویدیو
23 فایل
مادرانگی هایم… (پزشکی، تربیتی) 🖊️هـجرتــــــــ / مادر-پزشک / مامانِ۵فرشته @movahed_8 تصرف درمتن‌ها و نشربدون منبع(لینک) فاقدرضایت شرعی و اخلاقی(درراستای رعایت سنت اسلامی امانت داری+حفظ حق‌الناس💕) محصولات مامان دکتر https://eitaa.com/mamandoctor_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ ------- بانو مادرشدنتان مبارک! 💗 گمانم از شادی شما تمام جهان شکفت؛ آن لحظه که برای اولین بار قنداقه ی حَسَن را به دست گرفتید و نگاهتان به چشم های معصوم مولای کریم ما گره خورد! اصلاً فکر میکنم با تولد نوزاد شما و جوشش مهر مادرانه شما متولد شد!... و نه! اشتباه میکنم! مگر نه اینکه از روز الست، شما مادر ما بوده اید؟... و حتی مادر پدرتان؟ مادری، به واسطه وجود شما، ازلی بوده و ابدی خواهدبود! و اصلاً مادریِ شما، تمام امید ماست برای آن روز که «تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّآ أَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا»! آن روز ما را چه پناهی جز پر چادرتان، حضرت مادر؟... 🔹🔸🔷🔶🔹🔸🔷🔶🔹🔸 را دوست دارم چرا که شأنی از شئون شماست! اصلاً هرچه را که در شماست، دوست میدارم حتی شده فقط در دل با ضعف در عمل... با تولد هر فرزند، هربار که مادر میشوم، حس میکنم مرا برداشته اند از خاک تکانده اند و نشانده اند در طاق افلاک کنار شما! یا نه، حتی شده گوشه ای، کُنجی از آن سَرسَرای باشکوه مادری! هر بار که میشوم حس میکنم به دیدنم می آیید و با لبخندی لطیف -که امتدادش میرسد به بهشت- دست بر سرم میکشید؛ چونان که رسم است مادران، به دیدن دخترهای تازه زایمان کرده شان میروند و عرق از جبینشان میگیرند... . . را دوست دارم چرا که اگر نبود خداوند آن را در مسیر زندگی شما قرار نمیداد! مادری را دوست دارم چرا که اگر به و نمیرسید، بهار عمر کوتاه شما برایش صرف نمیشد! مادری را دوست دارم چرا که اگر از بهترین و والاترین مقام ها نبود خداوند آن را برای شما مقدر نمیکرد! مادری را دوست دارم چون شأنی از شئون شما و وجهی از وجوه شماست. مرا به شما نزدیک میکند و این است که با عشق و بی منت، از جسم و روح و توان و زمان و آبروی خودم برایش مایه میگذارم🦋 🖋هـجرتــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 سلام الله علیها علیه السلام 💚 پی‌نوشت: - مامان اولی ها، حس اشتراکتون با حضرت مادر رو خریدارم 😍 ان‌شاءالله همگی چهار و پنج فرزندی بشید و با پرورش اولاد صالح، مایه شادی دل بانو 😊🥺😍 - خدایا، اونایی که فرزند میخوان اما ... پروردگارا از فضل خودت به حق مولود کریم ماه رمضان الکریم اولاد صالح و سالم و کثیر و کوثر به همه عطا کن...
﷽ -------- روضہ ڪہ می‌رویم و اشڪـــ‌ها ڪہ می‌آیند، حیف‌مان می‌آید بریزند روے دستـمال و دور شوند از ما… از مـرواریــد اشــڪ بر فاطــمه و فرزندان فاطــمه چه کسـے دلش می‌آید دل بکَـــند؟ همراه هر قطـره، حُکمــاً فرشــته‌ای از بهـشــت فرودآمده... روضہ ڪہ می‌رویم و اشڪـــ‌ها ڪہ می‌آیند، دختـرک‌ها را یکےیکے جلو می‌کـشم و در آغـوش می‌نشانم و از اشــک‌هایم به صورتشان می‌مالــم! چشمشـان در تاریکے روضــه برق می‌زنـد و آن یکے با هیجان، با اشاره، می‌گوید: "مـامـان، حالا من! حالا من! " گاهی هم خودشان ادای گریـہ درمی‌آورند و از اشــک‌های نریخـته‌شان به صورت من می‌مـالنـد!... (ڪـہ می‌دانـد؟ چہ بسـا همین آب‌ِروی خشــک، مرا در محشـر روسـفیــد کند...) . نوبت به پسـر ڪہ می‌رسد، علاوه بر گونـه‌ها اشــک‌هایم را بیــخ گلویــش هم می‌ڪِــشم! منظور این گردنبــنـد مرواریـدی اشــک را خودم و خــــدا خوب می‌دانیم! نگاهـش می‌کنم مـےروم به سال‌ها بعــد انگار مـے‌کنم جوانڪـی شده، رشیــد و من راهـی‌اش می‌کنم برای... سَر بازی... . . بازی می‌کنند و می‌خنـدند وسط روضـہ لبخند چروکـی به لبانم می‌آید نوبت به خودم می‌رسد. با اشــک‌ها، «دســتانـم» را متبــرڪ می‌ڪنم! خدایا کار من با این دســت‌هاست! با این دسـت‌ها قلــم می‌گیرم و می‌نویسـم با این دسـت‌ها از علمم بهره می‌برم خدایا، هوای دسـت‌هایم را داشته‌باش! ابـزار جــهــاد من اند... مـدد کن جز برای تو ننویسند . اما خدای من برای من نیز، گردنبنــد مرواریــد ی هستـــــــ؟... ✍ هـجرٺــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 پی‌نوشت : نگاه جنسیتی ندارم و گاه برای دختــرهـا هـم...
❁ـ﷽ـ❁ هر گروهی را باز میکنی هر کانالی را که میخوانی حرفِ رفتن است حرف گذر و بلیت و کتانی و چفیه و تاول و... و در این میان، از من بپرسی، می‌گویم آن گروهی که بیش از همه تحت فشار است هستند... یک مرد اگر بتواند که میرود. اگر نتواند، راحت میگوید: امسال پولش نیست نمیروم، مرخصی ندارم نمیروم،... اما یک مادر هزار هزار بار با خودش درگیر است! همه ذرات قلبش کشیده شده سمت عراق، روحش پر کشیده سمت کربلا، پای دلش گام گذاشته در مشایه اما خودش… درگیر درگیر درگیر از یک طرف نگران گرما، گرمازدگی، نبود جا، بیماری، سختی و بی تابی بچه‌ها، خبر شیوع فلان در عراق، امنیت، غذاهای غیرباب میل بچه‌ها و... -مگر مسئولیت مادری کم چیزی است؟- و از یک طرف مدام خودخوری و خوددرگیری که: اینهمه آدم می‌روند! چرا نمی‌ترسند؟ تو چرا نگرانی؟ لابد من ایمانم مشکل دارد، لابد من آنقدری خریدنی نیستم، من به چشم مولا نیامدم، من بی لیاقتم، من عافیت طلبم و.... حالا اگر باردار باشد که بدتر: فلانی هم باردار بود اما رفت! زمینی هم رفت! تو مگر این بچه را برای همین راه نمیخواهی؟ تو ترسویی، تو وسواس داری، تو روز روزش جا خواهی زد... ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ اینهمه فشار از کجا می آید؟ چه شده که اگر کسی این امر مستحب (ولو رزمایش تمدنی) را انجام ندهد، تا این حد خودش را تحت فشار میگذارد؟ یا حتی توسط دیگران قضاوت میشود؟ برچسب میخورد؟ چرا اگر یک مادر بخاطر منطقی، بخاطر حفظ امانتش، برای جنینش، برای فرزند شیرخواره‌اش، راهی این مسیر نشود، کارش قابل دفاع نباشد؟ عذاب وجدان بگیرد؟ خودش را جامانده بخواند؟! خب! باشد اصلاً بگویید بحث عشق است و عشق منطق ندارد! (؟؟) بفرمایید که آیا این ما جمعیت دلداده عاشق، برای امور دیگر دینی و شعائر اسلامی هم همنقدر مشتاق و بی تابیم؟ همینجور هرطور شده جور میکنیم که بشود؟ مایه میگذاریم؟ طبق روایت، زیارت اربعین از ویژگی‌های ۵ گانه شيعيان است. اما آیا روزی پنجاه و یک رکعت نمازمان هم به راه است؟ آیا برای هم همین طور دست و پا میزنیم؟ آیا برای کارهایی که حتماً و یقیناً درست و لازم هستند اما گاهی حتی دیده هم نمی‌شوند هم، اینطور بی قراریم و دل به فکر؟ آیا در پی ترک واجبات و ارتکاب محرمات هم همنقدر خوددرگیری و عذاب وجدان به سراغ ما می‌آید؟ ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ حس حسرت درونی، حس درد از فراق، حس دیدن سیل مشتاقانی که جای تو بین‌شان خالیست، بسیار بزرگ است، زیباست، رشد دهنده است اما چقدر از سهمِ این شورِ رفتن ها و جانماندن(؟) ها، مال جَو است و از سرِ «وای خب همه دارند میروند»، و چقدر مال خودم؟ معرفتم؟ آرمانم؟ چقدر مال رابطه من و امامم؟ و البته همین حرفها هم، میشود یک فشار دیگر برای مادری که عازم است! نکند من برای دل خودم میروم؟ نکند من برای هوس خودم بچه‌ها را به سختی می اندازم؟ نکند.... ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ همه جا حرف رفتن است. اما سخت ترین انتخاب، مال مادرهاست… همان‌ها که از اولین روزی که آن چند سلول کوچک مهمان وجودشان شدند، طنابی از مهر، از عشق، از مسئوليت، از رشد، از نور به پایشان بسته شد! فراغ و فراغت واژه‌ای بیگانه شد! و برای همیشه، وجود این امانت‌ها، شد یکی از مؤثرترین عوامل و مؤلفه‌ها در تصمیم‌های کوچک و بزرگ زندگی… (=گمنام ها) ! ✍ هـجرتــــــ | د. موحد بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 پی‌نوشت: من، هم مادرم، هم معتقد به شعائر، هم پياده روی اربعین رفتم و میروم؛ با بچه و با بارداری و... اما اگر در اطرافم یک مادر، پای‌بند فرزند شیرخوارش شده یا اگر کسی باردار است و نمی‌رود، به او تذکر میدهم که خود را و کم لیاقت نداند! او و جاماندگی؟ بی لیاقتی؟! حاشا! او دارد «شیعه پروری» می‌کند! کاری که هزاران نفر از کربلارونده‌ها، نمی‌کنند! و از آن -به هزارتوجیه- سر باز میزنند! کاری که از عهده هیچ شیرمردی برنمی‌آید! کاری که خودِ خودِ خدمت به عشاق الحسین و انصارالحسین و است…
من گاهی اوقات احادیث رو یا حتی آیات قرآن رو با دید مادرانه - یه جورایی از پشت لنز مادری- میخونم و میشنوم و برداشت میکنم. امشب حاج‌آقا این حدیث رو روی منبر خوند: عَنِ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: ثَلاَثَةٌ هُمْ أَقْرَبُ اَلْخَلْقِ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ حَتَّى يَفْرُغَ مِنَ اَلْحِسَابِ رَجُلٌ لَمْ تَدْعُهُ قُدْرَتُهُ فِي حَالِ غَضَبِهِ إِلَى أَنْ يَحِيفَ عَلَى مَنْ تَحْتَ يَدَيْهِ وَ رَجُلٌ مَشَى بَيْنَ اِثْنَيْنِ فَلَمْ يَمِلْ مِنْ أَحَدِهِمَا عَلَى اَلْآخَرِ بِشَعِيرَةٍ وَ رَجُلٌ قَالَ اَلْحَقَّ فِيمَا لَهُ وَ عَلَيْهِ. الخصال، جلد۱، صفحه۸۱ سه گروه در روز قيامت نزديكترين مخلوقات به خداوند هستند تا حسابرسى تمام شود: کسی كه در حال قدرت، غضبش او را وادار به ظلم كردن نسبت به زير دستان نكند. و کسی كه بين دو نفر ميانجى شود و به اندازۀ دانۀ جوى از يكى بر عليه ديگر طرفدارى نكند. و کسی كه حق را بگويد چه به سودش باشد چه به زيانش. هم جمله اول هم دوم، چقدر تو دنیای مادری مصداق داره، نه؟ تو زندگی روزمره با فرزندان… و چقدر مادری میتونه بستر بی‌نظیری باشه برای قُرب... یعنی تو هرروز می‌تونی جوری رفتار کنی در یک روزمرگی ساده، که همون تو رو بکنه «أقرَب الخلق الی الله» این قشنگ نیست؟ دلربا نیست؟ @hejrat_kon
امیرالمؤمنین در نهج البلاغه خطبه ۱۷۶ از قول پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: إنّ الجَنّةَ حُفَّت بِالمَكارِهِ و إنّ النّارَ حُفَّت بِالشَّهَواتِ بهشت به سختی‌ها و امور ناخوشايند در پيچيده شده است و دوزخ به شهوت ها. و در ادامه در توضیح این بیان پیامبر، امیرالمؤمنین میفرماید: وَاعْلَمُوا أَنَّهُ مَا مِنْ طَاعَةِ اللهِ شَيْءٌ إِلاَّ يَأْتِي فِي کُرْه، وَ مَا مِنْ مَعْصِيَةِ اللهِ شَيْءٌ إِلاَّ يَأْتِي فِي شَهْوَة بدانيد هيچ طاعتى نيست جز اين که انسان آن را با سختی و کراهت انجام مى دهد و هيچ معصيتى نيست جز اين که با شهوت (و علاقه) مرتکب آن مى شود. ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ شهوت به معنای میل شدید به چیزی است، شوق نفس در حصول لذت و منفعت. مكارِه هم جمع مَكرَه: ما يبغضه الإنسانُ و يشقّ عليه یعنی آنچه که انسان اونو دوست نداره یا براش سخته، امری که مشحون با سختی یا رنج هست ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ و باز هم بریم سراغ 👇 آیا سختی نداره؟ داره! انقد داره و انقد قابل توجهه که خداوند در قرآن اون رو ذکر کرده: وَ وَصَّیْنَا الْاِنْسانَ بِوالِدَیْهِ اِحْساناً حَمَلَتْهُ اُمُّهُ‌ کُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ‌ کُرْهاً ما به انسان توصيه كرديم كه به پدر و مادرش نيكى كند؛ او را با ناراحتى و رنج حمل مى‌كند و با ناراحتى و سختی وضع حمل مى‌نمايد. این درحالیه که این واژه «کُرْه» در قرآن فقط یک جای دیگه اومده: کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتالُ وَ هُوَ کُرْهٌ‌ لَکُمْ‌ در راه خدا، بر شما مقرّر شده؛ در حالى كه برايتان ناخوشايند است. زیبا نیست؟ دلربا نیست؟ 🥺😍 آیا فرزند دار شدن، ، سه تا چهار تا پنج تا فرزند داشتن، اونم این زمونه، با اینهمه مانع و فشار سختی نداره؟ داره! داره! اما دنیا همینه! دنیای دو روزه… امور ارزشمندش، ثمردارهاش، ماندگارهاش، مشحون با سختی و رنجه؛ و سختی‌هاش اجر داره: الجنة حفت بالمکاره. اصلاً بهشت رو، عافیت و خوشبختی و راحت ابدی رو، به همین «رویارویی صحیح با سختی ها و رنج ها» میدن! و بالعکس… اون کسی که تمام هدفش و نگاهش راحتی و خوشی در این دنیاست، همه زندگی ش پیروی از امیال و شهوات و کسب لذت و باقی موندن در راحته، برا خودش رو حاضر نیست به بندازه، عاقبت خوبی در انتظارش نیست! حدیث و قرآن اینو میگه منابعی که عالِم به غیب و عالِم به زندگی ابدی هستن. الحمدلله که داریم این اخبار رو🥹🥺 که بهمون گفته شده برای راحت اخروی و لذت ابدی باید چه کنیم و چطور زندگی کنیم.🥰 و الحمدلله در بستری زیست میکنیم که ما رو به «الجنة» نزدیک تر میکنه: که آمیخته است با سختی‌ها و رنج‌ها رنجِ شیرینِ دوست داشتنی... @hejrat_kon
﷽ --------- پروردگارم از من می‌پذیری اگر گاهی تعقیبات نمازم، به‌جای تسبیح و حمد تو، «اینجا روی درخت توت/نشسته خاله عنکبوت» است؟ می‌پذیری وقتی بعد نماز هرچندتایشان به سرم می‌ریزند و سرِ نشستن روی پاهایم، دعوا می‌کنند و من به‌جای سجده‌ی شکر، باید هی خودم را کش بیاورم تا همه جا شوند و با هم، کمی کتاب بخوانیم و بخندیم و بعد به کَلَکِ قلقلک و مسابقه‌ی جمع کردن توپ، از روی پا بلندشان کنم تا بتوانم دم حبس شده را بیرون بدهم؟ می‌پذیری اگر گاهی نمازهایم یک‌دفعه سرعت می‌گیرد چون بچه دستش را گرفته جلویش و هی قر کمر میدهد و هرچه بلند «الله اکبر» می‌گویم، نمیفهمد باید برود دستشویی وگرنه میریزد؟ می‌دانم خیلی وقت‌ها مقصر منم و ایمان و اراده‌ی ضعیف‌م؛ که نمی‌توانم به خوبی جمع کنم بین این دو؛ اما می‌دانم که تو می‌پذیری... تو می‌پذیری اگر هیئت رفتنم کم شده، شب‌های قدرم خانگی شده، روضه‌هایم پای گاز و ظرف‌شویی شده، وقت «کمیل»م در پارک و پای تاب دادن‌ها می‌گذرد و وقت «ندبه» ام... در خوابِ خستگیِ شب‌بیداری‌ها... می‌پذیری نماز شب‌هایم را که در آن به جای ۳۰۰بار «العفو»، ۱۳۰۰ بار «پیش پیش لا لا» می‌گویم و پاهایم نه از ، که از ضعف و خستگی می‌لرزد... تو می‌پذیری اگر در ماه مهمانی‌ات، بخاطر وظیفه‌ی تأمین غذای بنده‌ی کوچکت، همراه تشنگی و گرسنگی روزه‌دارانت نیستم و سفره‌ی نهار پهن می‌کنم... یقین دارم می‌پذیری "حسرت" دعاهای نخوانده را، زیارت‌های نرفته را، منبرهای نشنیده را، نمازهای مستحبی نخوانده را، روزه‌های نگرفته را، مسجدهای نرفته را، سحرهای خفته را... اصلاً خودت دوباره به دلم بگو! عبادت مگر چیست جز اطاعت تو؟ جز دست بر سینه نهادن دربرابر خواست تو؟ و مادری چیست جز اطاعت تو؟ را تو آفریدی، و فطرت من می‌گوید شو! مادری کن! نور عشقی‌ست که تو از نورِ خودِ خودت در سینه‌ی من به ودیعه گذاشتی! محبت، بخشش، پرورش، تربیت، تغذیه، تأمین، مدد، عطوفت، خیرخواهی، آغوش همیشه باز، دست همیشه گرم... این‌ها که ویژگی‌های توست! اصلاً مادری، خود تویی!... . کمک کن این را بفهمیم و ببینیم ... کمکمان کن مادری برایمان... حقیر نباشد... بالاترین باشد... مگر نه این‌که تو بخشی از خالقیت و ربوبیت‌ت را به مادرها داده‌ای؟ 🦋🌱🦋🌱🦋🌱🦋🌱 پی‌نوشت: ۱- موسی بن عمران علی نبینا و علیه السلام به خدا عرض کرد: کدامیک از اعمال نزد تو بافضیلت‌تر است؟ خداوند فرمود: محبت به کودکان ۲-امام صادق علیه السلام: به طولانی بودن رکوع و سجده کسی نگاه نکنید. اینها چیزهایی است که ممکن است به آن عادت کرده باشد که اگر ترکش کند وحشت می کند. ✍ هـجرتــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 روبیکا @dr_mother8_hejrat روبینو @dr_mother8
ته ظرف‌های غذا رو به دقت پاک میکردم؛ دونه دونه های برنج... و زیر لب میگفتم: خدایا برای من، نعمت کوچک و بزرگ تو فرقی نداره یه دونه برنج یا یه بشقاب گوشت... هر دو نعمت تو هست و اسرافشون یعنی کوچک دونستن نعمتی که سخاوتمندانه از تو به ما نازل شده بدون اینکه مستحق دریافتش باشیم.... -مگر این که مولای کریمی چون تو بخواد عطا کنه- چطور اینجور نباشم در حالی که منم از تو میخوام عمل کم من رو از من قبول کنی😭 عمل کوچک منو با عمل بزرگ بنده های خوبت مقایسه نکنی کوچک منو دور نریزی😭 بی ارزش نبینی يَا مَنْ يَقْبَلُ اَلْيَسِيرَ وَ يَعْفُو عَنِ اَلْكَثِيرِ اِقْبَلْ مِنِّي اَلْيَسِيرَ وَ اُعْفُ عَنِّي اَلْكَثِيرَ ای خدایی که ناچیز و اندک رو قبول میکنی و از گناهان بزرگ و زیاد میگذری کم و کوچک منو قبول کن😭 و از زیاد من، عظیم من بگذر😞 آره خدای من نعمات تو برای من کوچک و بزرگ نداره هرررچی که تو دادی بزرگه دیدنیه خدایا منو اهل کفران نعمت و ندیدن اینهمه عطا و لطفت قرار نده و رزق و روزی خودت رو، وسیع و حلال، بر ما ارزانی بدار و اصل لذت و راحت ما رو در زندگی ابدی مون قرار بده @hejrat_kon 🥺
﷽ ------- بانو مادرشدنتان مبارک! 💗 گمانم از شادی شما تمام جهان شکفت؛ آن لحظه که برای اولین بار قنداقه ی حَسَن را به دست گرفتید و نگاهتان به چشم های معصوم مولای کریم ما گره خورد! اصلاً فکر میکنم با تولد نوزاد شما و جوشش مهر مادرانه شما متولد شد!... و نه! اشتباه میکنم! مگر نه اینکه از روز الست، شما مادر ما بوده اید؟... و حتی مادر پدرتان؟ مادری، به واسطه وجود شما، ازلی بوده و ابدی خواهدبود! و اصلاً مادریِ شما، تمام امید ماست برای آن روز که «تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّآ أَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا»! آن روز ما را چه پناهی جز پر چادرتان، حضرت مادر؟... 🔹🔸🔷🔶🔹🔸🔷🔶🔹🔸 را دوست دارم چرا که شأنی از شئون شماست! اصلاً هرچه را که در شماست، دوست میدارم حتی شده فقط در دل با ضعف در عمل... با تولد هر فرزند، هربار که مادر میشوم، حس میکنم مرا برداشته اند از خاک تکانده اند و نشانده اند در طاق افلاک کنار شما! یا نه، حتی شده گوشه ای، کُنجی از آن سَرسَرای باشکوه مادری! هر بار که میشوم حس میکنم به دیدنم می آیید و با لبخندی لطیف -که امتدادش میرسد به بهشت- دست بر سرم میکشید؛ چونان که رسم است مادران، به دیدن دخترهای تازه زایمان کرده شان میروند و عرق از جبینشان میگیرند... . . را دوست دارم چرا که اگر نبود خداوند آن را در مسیر زندگی شما قرار نمیداد! مادری را دوست دارم چرا که اگر به و نمیرسید، بهار عمر کوتاه شما برایش صرف نمیشد! مادری را دوست دارم چرا که اگر از بهترین و والاترین مقام ها نبود خداوند آن را برای شما مقدر نمیکرد! مادری را دوست دارم چون شأنی از شئون شما و وجهی از وجوه شماست. مرا به شما نزدیک میکند و این است که با عشق و بی منت، از جسم و روح و توان و زمان و آبروی خودم برایش مایه میگذارم🦋 🖋هـجرتــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 سلام الله علیها علیه السلام 💚 پی‌نوشت: - پروردگارا از فضل خودت به حق مولود کریم ماه رمضان الکریم، اولاد صالح و سالم و کثیر و کوثر به همه عطا کن...
﷽ ---- همه که به یک شکل تو را نمی‌خوانند! و تو همه را دوست می‌داری... اگر نسیم می‌وَزد و تسبیح میکند، اگر باران می‌بارد و تقدیس می‌کند، اگر خورشید می‌تابد و تنزیه می‌کند، اگر مرغان آواز و پرواز میکنند و تحمید می‌کنند، من...... روزگاری، ساعات مبارک ماه مبارکت برایم به عبادتهایِ فارغِ و زمان‌دارِ سر سجاده می‌گذشت. امروز اما، صدای بی آوای من از جای جایِ خانه، به آسمان تو بلند است!... حل شده در صدای آبِ شستن ظرف، تصعید شده در حرارت گاز و بخار غذا، میان چکاچک قاشق و بشقاب‌های سفره‌های افطار و سحر، ناشنیدنی در پَسِ صدای جارو ، گم شده در صدای بازی بچه‌ها، پنهان شده در لالایی برای طفل خواب‌آلودِ بی‌قرار... گاه، در این ساعاتِ ضریب گرفته طلایی ماه مبارکت، دلم زرنگ بودن می‌خواهد، دویدن تا حد توان در کنار بندگان صالحت؛ پس لبم را در خلال همه این کارها، به اذکار و ادعیه ای که بلدم، حرکت میدهم؛ به سوره قرآنی، به مناجاتِ از دل برآمده‌ای، به دعای افتتاح و ابوحمزه گوش دادن و زمزمه کردنی، به صلواتی، استغفاری، دعایی، اشکی... و گاه، که حسرت آن فراغت و آسودگی قبل‌ترها دلم را تنگ می‌کند، که مگر سالها بر سر همان سجاده نخواندم «اللهم غَیِّرْ سُوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِکَ» ؟ و مگر نخواندم «الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى […] لَا يُغْلَقُ بابُهُ، وَلَا يُرَدُّ سائِلُهُ» ؟ پس حالا چرا فکر نکنم که «این حال و احوال و روزگار امروز من، اجابت دعای سالیان سال من است» ؟ چرا فکر نکنم که « و خدمت به خلق و عَیال تو، من است» ؟ چرا فکر نکنم که «تو، همان تغییر دهنده حال ها به بهترین ها، روزگار مرا به بهترین حال تغییر داده ای»؟ «هذا شَهرُكَ الَّذي أمَرتَ فيهِ عِبادَكَ بِالدُّعاءِ و ضَمِنتَ لَهُمُ الإِجابَةَ» ! تو اجابت کننده ای و حتما دعای سال‌های سالِ مرا اینگونه اجابت کرده‌ای! . . اگر نسیم می‌وَزد و تسبیح میکند، اگر باران می‌بارد و تقدیس می‌کند، اگر خورشید می‌تابد و تنزیه می‌کند، اگر مرغان آواز و پرواز میکنند و تحمید می‌کنند، من و و میکنم و تسبیح و تقدیس و تنزیه و تحمید... ✍ هـجرتــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 روبیکا @dr_mother8_hejrat 🦋
شهادت باقرالعلوم محمدبن‌علی‌بن‌الحسین علیهم‌السلام به محضر مولانا صاحب الزمان تسلیت باد ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ در کلام امام باقر علیه‌السلام: 🏴 ما مِنْ جرعةٍ اَحبّ [الِى] منْ جرعتین: جُرْعَةُ غَيْظٍ رَدَّها مُؤمِنٌ بِحِلْمٍ وَ جُرعَةُ مُصيبَةٍ رَدَّها مُؤمِنٌ بِصَبْر دو جرعه است كه از آن محبوب تر نزد خدا نيست: جرعه اى از خشم كه مؤمن آن را با حلم و خویشتن‌داری فرو برد و جرعه اى از مصيبت كه با صبر آن را بازگرداند (صبر در برابر سختی). 🖤 قولوا للناس احسن ما تحبون ان یقال لکم. بهترین چیزی را که دوست دارید درباره شما بگویند، درباره مردم بگویید. 🏴 تَبَسُّمُ الرَّجُلِ فِى وَجْهِ اَخيهِ حَسَنَةٌ وَ صَرْفُهُ القَذا عَنهُ حَسَنَةٌ وَ ما عُبِدَاللّه ُ بِشَى ءٍ اَحَبُّ اِلَيْهِ مِنْ اِدْخالِ السُّرُورِ عَلى المُؤمِنِ. لبخند انسان به چهره مؤمن حسنه و كار نيک است و دور كردن خار و خاشاك و رنج و گرفتارى از او حسنه است و خداوند به چيزى بهتر از شاد كردن مؤمن عبادت نشده است. 🖤 ان الله عزوجل یحب المداعب فی الجماعه بلا رفث. خداوند عزوجل کسی را که در میان جمع بدون هرزه‌گویی (چرندیات) شوخی کند، دوست دارد. 🏴 انما یداق الله العباد فی الحساب یوم القیامة علی قدر ما اتاهم من العقول فی الدنیا. خدا در روز قیامت به حساب بندگانش به نسبت عقلی که در دنیا به آنها داده است، دقت و باریک‌بینی می کند. (هرکس طبق وسع و بهره خودش از استعدادها، وظایفی دارد و حسابرسی میشود) 🖤لا یسلم احد من الذنوب حتی یخزن لسانه. هیچ کس از گناهان سالم نمی ماند ، مگر اینکه زبانش را نگه دارد. 🏴 ومن کف غضبه عن الناس کف الله تبارک وتعالی عنه عذاب یوم القیامة. کسی که خشمش را از مردم باز دارد خداوند نیز در روز قیامت عذابش را از او باز می دارد. 🖤اِنَّ اللهَ رَفیقٌ یحِبُّ الرِّفقَ ویعطی علی الرفق ما لا یعطی علی العنف. خداوند اهل مدارا است و مدارا را دوست دارد. و به اهل مدارا چیزی را عطا میکند که به اهل عتاب و رفتار خشن عطا نمی کند. ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ چقدر تک تک این احادیث، در دنیای مادری و والدگری کاربرد داره و میتونه مورد دقت و عمل کردن قرار بگیره‌!... (برگردید و یک بار با نگاه مادرانه بخونید) لذا همینه که میتونه بشه خود عبادت و‌ رشد🥺 خود تقرب و تعبد و کمال‌طلبی... @hejrat_kon
ظرف‌های غذا تو سینک ظرفشویی بود. بهش گفتم: مامان، عزیزم، برو اون بشقاب‌های سفالی رو بشور، اینا تو سینک بمونه لب پر میشه، بیشتر در معرض شکستن و خراب شدنن. رفت. یه کم بعد رفتم تو آشپزخونه. دیدم بله سفالی‌ها رو شسته. ولی فقط همین‌ها. و نه هیچ چیز دیگه‌ای از بین همه ظرفهای دیگه. تو دلم گفتم: حالا چیزی نمیشد دوتا تکه دیگه هم میشستی! دقیق باید فقط همینی که گفته بودمو انجام میدادی و‌ نه بیشتر؟؟ راه دوری نمیرفت... همونجا یاد نماز خوندن های خودمون افتادم. فکر کن که خدا بعد نماز، درحالی که تندتند جانمازو جمع میکنیم، میگه: حالا چیزی نمیشد چند دقیقه بیشتر سر سجاده مینشستی... راه دوری نمیرفت کمی بیشتر با من حرف میزدی، ذکر میگفتی، دعایی میکردی، فقط به همون چند رکعتی که واجب کردم بسنده نمیکردی... ✍ هـجرتــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
❁ـ﷽ـ❁ هر گروهی را باز میکنی هر کانالی را که میخوانی حرفِ رفتن است حرف گذر و بلیت و کتانی و چفیه و تاول و... و در این میان، از من بپرسی، می‌گویم آن گروهی که بیش از همه تحت فشار است هستند... یک مرد اگر بتواند که میرود. اگر نتواند، راحت میگوید: امسال پولش نیست نمیروم، مرخصی ندارم نمیروم،... اما یک مادر هزار هزار بار با خودش درگیر است! همه ذرات قلبش کشیده شده سمت عراق، روحش پر کشیده سمت کربلا، پای دلش گام گذاشته در مشایه اما خودش… درگیر درگیر درگیر از یک طرف نگران گرما، گرمازدگی، نبود جا، بیماری، سختی و بی تابی بچه‌ها، خبر شیوع فلان در عراق، امنیت، غذاهای غیرباب میل بچه‌ها و... -مگر مسئولیت مادری کم چیزی است؟- و از یک طرف مدام خودخوری و خوددرگیری که: اینهمه آدم می‌روند! چرا نمی‌ترسند؟ تو چرا نگرانی؟ لابد من ایمانم مشکل دارد، لابد من آنقدری خریدنی نیستم، من به چشم مولا نیامدم، من بی لیاقتم، من عافیت طلبم و.... حالا اگر باردار باشد که بدتر: فلانی هم باردار بود اما رفت! زمینی هم رفت! تو مگر این بچه را برای همین راه نمیخواهی؟ تو ترسویی، تو وسواس داری، تو روز روزش جا خواهی زد... ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ اینهمه فشار از کجا می آید؟ چه شده که اگر کسی این امر (ولو رزمایش تمدنی) را انجام ندهد، تا این حد خودش را تحت فشار میگذارد؟ یا حتی توسط دیگران قضاوت میشود؟ برچسب میخورد؟ چرا اگر یک مادر بخاطر منطقی، بخاطر حفظ امانتش، برای جنینش، برای فرزند شیرخواره‌اش، راهی این مسیر نشود، کارش قابل دفاع نباشد؟ عذاب وجدان بگیرد؟ خودش را جامانده بخواند؟! خب! باشد اصلاً بگویید بحث عشق است و عشق منطق ندارد! (؟؟) بفرمایید که آیا این ما جمعیت دلداده عاشق، برای امور دیگر دینی و شعائر اسلامی هم همنقدر مشتاق و بی تابیم؟ همینجور هرطور شده جور میکنیم که بشود؟ مایه میگذاریم؟ طبق روایت، زیارت اربعین از ویژگی‌های ۵ گانه اختصاصی شيعيان است. اما آیا روزی پنجاه و یک رکعت نمازمان هم به راه است؟ آیا برای هم همین طور دست و پا میزنیم؟ آیا برای کارهایی که حتماً و یقیناً درست و لازم هستند اما گاهی حتی دیده هم نمی‌شوند هم، اینطور بی قراریم و دل به فکر؟ آیا در پی ترک واجبات و ارتکاب محرمات هم همنقدر خوددرگیری و عذاب وجدان به سراغ ما می‌آید؟ ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ حس حسرت درونی، حس درد از فراق، حس دیدن سیل مشتاقانی که جای تو بین‌شان خالیست، بسیار بزرگ است، زیباست، رشد دهنده است اما چقدر از سهمِ این شورِ رفتن ها و جانماندن(؟) ها، مال جَو است و از سرِ «وای خب همه دارند میروند»، و چقدر مال خودم؟ معرفتم؟ آرمانم؟ چقدر مال رابطه من و امامم؟ و البته همین حرفها هم، میشود یک فشار دیگر برای مادری که عازم است! نکند من برای دل خودم میروم؟ نکند من برای هوس خودم بچه‌ها را به سختی می اندازم؟ نکند.... ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ همه جا حرف رفتن است. اما سخت ترین انتخاب، مال مادرهاست… همان‌ها که از اولین روزی که آن چند سلول کوچک مهمان وجودشان شدند، طنابی از مهر، از عشق، از مسئوليت، از رشد، از نور به پایشان بسته شد! فراغ و فراغت واژه‌ای بیگانه شد! و برای همیشه، وجود این امانت‌ها، شد یکی از مؤثرترین عوامل و مؤلفه‌ها در تصمیم‌های کوچک و بزرگ زندگی… (=گمنام ها) ! ✍ هـجرتــــــ | د. موحد بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 پی‌نوشت: من، هم مادرم، هم معتقد به شعائر، هم پياده روی اربعین رفتم و میروم؛ با بچه و با بارداری و... اما اگر در اطرافم یک مادر، پای‌بند فرزند شیرخوارش شده یا اگر کسی باردار است و نمی‌رود، به او تذکر میدهم که خود را و کم لیاقت نداند! او و جاماندگی؟ بی لیاقتی؟! حاشا! او دارد «شیعه پروری» می‌کند! کاری که هزاران نفر از کربلارونده‌ها، نمی‌کنند! و از آن -به هزارتوجیه- سر باز میزنند! کاری که از عهده هیچ شیرمردی برنمی‌آید! کاری که خودِ خودِ خدمت به عشاق الحسین و انصارالحسین و است…