eitaa logo
هجرت | مامان دکتر 🇮🇷
33.1هزار دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
448 ویدیو
23 فایل
مادرانگی هایم… (پزشکی، تربیتی) 🖊️هـجرتــــــــ / مادر-پزشک / مامانِ۵فرشته @movahed_8 تصرف درمتن‌ها و نشربدون منبع(لینک) فاقدرضایت شرعی و اخلاقی(درراستای رعایت سنت اسلامی امانت داری+حفظ حق‌الناس💕) محصولات مامان دکتر https://eitaa.com/mamandoctor_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
بعضی چیزها را تا خودت مادر نشوی، متوجه نمیشوی. مثل چیزهایی که مادر را خوشحال میکند... یا چیزهایی که دل مادر را، هرچند به روی خودش نیاورد، میشکند... امروز توی حیاط خانه مادربزرگ، نشستم کنار مادرم که چند دقيقه ای آمده بود در آفتاب-سایه پاییزی هوا بخورد، و با اشتها و ولع، یک انار از انارهای باغ شکستم و خوردم. مادرها خیلی دوست دارند با اشتها خوردنِ بچه‌هایشان را ببینند... خوشحال میشوند... دوست دارند... حالا اگر بچه‌شان دختر باشد و باردار باشد و آن‌ها از راه دور مدام نگران اینکه «نکند به خودت نرسی» ، «نکند ضعیف شوی» ، «یک چیزی بخور جان بگیری»، دیگر خیلی بیشتر.... بعد هم با اشتیاق یک خرمالو از آن شاخه های بالایی درخت چیدم و خوردم. شاخه های پایین میوه نداشت اما من باید نشان میدادم که دلم خرمالو میخواهد و حالا که دلم خواسته، تهیه میکنم و میخورم... مادرها دوست دارند ببینند بچه‌ها حواسشان به خودشان هست... این را از نگاهی که تمام مدت به من و خوردن من داشت، میشد خوب فهمید... مخصوصاً این منی که مادرم نگران است که نکند پنج فرزند پشت هم بعلاوه درس و کار و امور زندگی و اجتماعی، توانم را گرفته باشد یا از خودم غافل کرده باشد... داستان، اگر با بچه‌هایم آمده بودم البته کمی متفاوت بود. توجهش به آن‌ها، تمرکزش روی من را کمی میشکست و تعدیل میکرد. اما من به دلایلی تنها آمده ام دیدنش. و خب همه حواسش حالا به من است… سر سفره نهار بشقابم را از همیشه کمی پُر تر میکنم. حالا مادربزرگم هم اینجا هست و تیز و مهربان، حواسش جمع است که من اگر می‌شود حتی همه سفره را بخورم! دو مادر اینجا نظاره گر و مراقبند و کار من سخت تر! آخ چه قشنگ، چهار نسل سر یک سفره… - نی‌نیِ همراهم را هم حساب میکنم- خدا همه را حفظ کند… سایه بزرگترها را بیشتر… خدایا، مادرها نباشند، چه کسی سفارش ویژه ما را به درگاه تو بکند؟ چه کسی دست بالا بیاورد به سوی تو و تو شرم کنی از رد کردن دعایش؟…… عصر با این که هیچکس دیگر طالب چایی نبود، برای خودم چای دم کردم و جلوی مادر و مادربزرگم با یک کُماچ خاله پَز خوردم. غروب یکی دیگر از خاله‌ها آمد و سمنوی تازه خاله پَز آورد. دو سه قاشق پر هم با اشتها از آن… نیمه شب شده و مادرها خوابند. و من فکر میکنم به قشنگی این آیین که چطور می‌شود با ولع خوردن یک انار، در آن عبادت باشد! فکر میکنم چه قشنگ است که وقتی پای تعبد و اطاعت در میان است، خوردن ها و نخوردن ها هردو می‌تواند مصداق عبادت و بندگی و کسب رضایت معبود باشد. میخوری برای اینکه مادرت خوشش بیاید. و این خوشایند مادر از بالاترین خوشایندهای پروردگار است. و لذا آن لحظات خوردن، میشود لحظاتی که خداوند با لبخند و رضا تو را می نگرد!… چنین آیین زیبایی، چنین دین و مکتب دلبری، کجای این عالم یافت می‌شود؟! و حالا تو ببین خود مادری چه جور، چه قدر، تا چه حد مصداق عبودیت و عبادت است!… شگفتا مادری… ✍ هـجرتــــــــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
رسول خدا صلی الله علیه و آله: کسی که در جهت تأمین نیاز بیماری بکوشد، برآورده شود یا نشود، از گناهانش بیرون می‌آید، مانند روزی که از مادر متولد شده... (الفقیه، ج۴، ص۱۶) هرکس برای برآوردن نیاز بیمار بکوشد و آن را برآورد، همانند روزی که از مادرش زاده شده از گناهان خود خارج شود. مردی از انصار پرسید: ای رسول خدا! اگرچه بیمار از خانواده‌اش باشد؟ رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: از دارندگان بزرگ‌ترین پاداش کسی است که در برآوردن نیاز [بیمار] خانواده خود بکوشد... (ثواب الاعمال، ص۲۸۹) 🥰💕🥰💕🥰 @hejrat_kon 🥰💕🥰💕🥰 تقدیم به همه مادرها که حتماً بخشی از آنها، دربست خرج پرستاری از فرزندان در زمان بیماری میشود. مخصوصاً مادرانی که این چندماه، دائماً مشغول بیماری بچه‌ها بودند؛ تب های سرکش، سرفه های پشت هم، دانه های آبله مرغان، استفراغ و تهوع، گوش درد و قی چشم… و باز مخصوصاً مادرهای . که بیماری در این خانه‌ها، دومینووار بچه‌ها را می اندازد. طوری که مادر آرزو میکند ای کاش همه با هم یکجا میگرفتند و من، هرچقدر سخت و کمرشکن، همزمان از چهار پنج بچه مراقبت میکردم نه اینطور یکی یکی یکی، گسترده در زمان... تقدیم به مادرانی که بیماری از در خانه‌شان میرفت و از پنجره برمیگشت! و داروها هم گویی دیگر رمق یاری کردن آنان را نداشتند! خداقوت قهرمان های گمنام حقا که و من، ❤️
﷽ ------- بانو مادرشدنتان مبارک! 💗 گمانم از شادی شما تمام جهان شکفت؛ آن لحظه که برای اولین بار قنداقه ی حَسَن را به دست گرفتید و نگاهتان به چشم های معصوم مولای کریم ما گره خورد! اصلاً فکر میکنم با تولد نوزاد شما و جوشش مهر مادرانه شما متولد شد!... و نه! اشتباه میکنم! مگر نه اینکه از روز الست، شما مادر ما بوده اید؟... و حتی مادر پدرتان؟ مادری، به واسطه وجود شما، ازلی بوده و ابدی خواهدبود! و اصلاً مادریِ شما، تمام امید ماست برای آن روز که «تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّآ أَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا»! آن روز ما را چه پناهی جز پر چادرتان، حضرت مادر؟... 🔹🔸🔷🔶🔹🔸🔷🔶🔹🔸 را دوست دارم چرا که شأنی از شئون شماست! اصلاً هرچه را که در شماست، دوست میدارم حتی شده فقط در دل با ضعف در عمل... با تولد هر فرزند، هربار که مادر میشوم، حس میکنم مرا برداشته اند از خاک تکانده اند و نشانده اند در طاق افلاک کنار شما! یا نه، حتی شده گوشه ای، کُنجی از آن سَرسَرای باشکوه مادری! هر بار که میشوم حس میکنم به دیدنم می آیید و با لبخندی لطیف -که امتدادش میرسد به بهشت- دست بر سرم میکشید؛ چونان که رسم است مادران، به دیدن دخترهای تازه زایمان کرده شان میروند و عرق از جبینشان میگیرند... . . را دوست دارم چرا که اگر نبود خداوند آن را در مسیر زندگی شما قرار نمیداد! مادری را دوست دارم چرا که اگر به و نمیرسید، بهار عمر کوتاه شما برایش صرف نمیشد! مادری را دوست دارم چرا که اگر از بهترین و والاترین مقام ها نبود خداوند آن را برای شما مقدر نمیکرد! مادری را دوست دارم چون شأنی از شئون شما و وجهی از وجوه شماست. مرا به شما نزدیک میکند و این است که با عشق و بی منت، از جسم و روح و توان و زمان و آبروی خودم برایش مایه میگذارم🦋 🖋هـجرتــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 سلام الله علیها علیه السلام 💚 پی‌نوشت: - مامان اولی ها، حس اشتراکتون با حضرت مادر رو خریدارم 😍 ان‌شاءالله همگی چهار و پنج فرزندی بشید و با پرورش اولاد صالح، مایه شادی دل بانو 😊🥺😍 - خدایا، اونایی که فرزند میخوان اما ... پروردگارا از فضل خودت به حق مولود کریم ماه رمضان الکریم اولاد صالح و سالم و کثیر و کوثر به همه عطا کن...
﷽ ----- بخش اول . برخی مادرها (ایضاً پدرها) یا سردرگمند یا ناامید! سردرگم بین نظرات و اصول تربیتی فلان دکتر و پروفسور و حاج‌آقا و استاد و تسهیلگر و... و ناامید از اینکه اگر تربیت اینهاست، پس کاری که من میکنم چیست؟!؟ 😟😥😔 . برخی هم که با ظهور و رواج اینهمه دوره و کانال و صفحه و وبینار و مد شدن کلی متد تربیتی و سبک والدگری خفن و جالب، حس میکنند تا زمانی که به خوبی ندانند "اگر بچه فلان رفتار را کرد و فلان حرف را زد، ما دقيقاً باید چگونه واکنش نشان دهیم و با چه لحنی، چه کلماتی را در مقابلش به کار ببریم" ، فرزند دار شدن اشتباه محض است؛ و ظلم به آن طفل معصوم که قرار است زیر دست والدینی ناآگاه و نابلد(!!) رشد کند و یحتمل، نهایتاً آن چیزی نمی‌شود که بچه‌های مردم می‌شوند! … . . . . من اما، با چند دانسته یقینی - که شاید هدیه خدا بوده- گلیم خود را از این دریای طوفانی ترسناک نگرانی و دغدغه تربیت بچه، کشیده ام بیرون! از موج های غرق کننده "دکتر فلانی فرمود" و "استاد فلانی افزود"...؛ از تلاطم و سردرگمی بین نظرات و سبک های شرق و غرب و دینی و سکولار عالم. که حتی برخی شان آنچنان جدیدند که هنوز هیچ خروجی ای (بچه ی بزرگ شده ی تربیت شده با آن سبک) نداشته اند و فقط با اعتماد به نفس، ترویج می‌شوند..... . . . ادامه دارد.... . . . پی‌نوشت : از بسیاری از نظریه ها و سبک ها و حرفها، مقداری شنیده ام و خوانده ام. مخالف مطالعه نیستم و بدیهی است که منظور تقبیح داشتن سبک تربیتی و مطالعه و نوآوری و نکته گفتن و راهنمایی در این حیطه نیست حرف بر سر گیر کردن و گیج کردن و گیج شدن و وحشت کردن و غصه خوردن است. 🖋هـجرٺــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8
﷽ ----- بخش دوم (دانسته هایم در مسیر تربیت فرزندانم) . اولین نکته ای که بعدازمدتی مطالعه و تعامل با فرزندانم دریافتم، این بود که چیزی خارج از تربیت خود نیست! فرزند، جزئی از خود ماست که رفتارهای ما در اون متجلی میشه پس تمرکزم رو از تربیت بچه، باید ببرم رو تربیت خودم! خودم چقدر کنترل خشم دارم؟ چقدر مؤدبم؟ چقدر صادقم؟ چقدر بخشنده ام؟ چقدر حرمت (مکان، زمان، اشخاص) نگه میدارم؟! چطور قضاوت میکنم؟ چقدر کتاب میخونم؟ چقدر با فکر حرف میزنم؟… این مسئله بخش عمده ای از فشار نادرست تربیت فرزند رو از دوش برمیداره. چون ديگه به عنوان یک نگاهش نمیکنی. و اتفاقا بچه داشتن، تربیت خودت رو به شدت تسهیل میکنه. چون چند بشری تمام وقت داری بعلاوه چند آینه دقیییق! . مسئله دوم رو با تعامل با برخی مادرها دریافتم و بزرگترین دستاوردم شد میدیدم اکثر مادرها (والدین) خیلییی زیادی دارن خودشون رو بچه میدونن. اصلاً و غیرمذهبی هم نداره. یعنی برخی مذهبی ها هم با همون اصول تربیت دینی شون، خودشون رو خدای اون بچه فرض کردن! فراموش کردنِ ربوبیت خدا و اینکه مربی تک تک انسانهای روی زمین خود خداست، از روی رفتارهای ریزشون و ها و حرفها و دغدغه های عجیبشون معلوم بود. حتی برخی کارشناسان تربیت اسلامی هم… از اون وقت بود که گفتم خدایا، من خودِ کوچکم رو میذارم رو بچه‌هام، هممون رو یکجا میدم دست خودت! من که خودم هنوز تربیت نشدم، چطور اینها رو تربیت کنم؟! 😢 ربّ من! ربّ ما! بزرگمون کن… . . دستاورد سومم این بود که به خودم متذکر شدم خدای نکرده، خداوند یه چیزی تو وجود ما گذاشته به نام ! واقعاًلزومی نداره تک تک رفتارهای من مطابق نظرات فلان استاد (که اتفاقاً اکثر اساتید، آقان و حتی یک لحظه هم نبودن!) باشه،درحالیکه میدونم برا بچه من اشتباهه! مشخصه که منظور این نیست که مهارت آموزی اشتباهه، استفاده از تجربه و راهنمایی دیگران بده، مطالعه و دوره بی فایده است‌؛ میخوام بگم خودتم یه ذره حساب کن! ! داشته باش! . . یافته چهارمم این بود که فهمیدم تربیت فرزند، تربیت تک تک بچه‌ها نیست. تربیت محیط خونه است! و محیط خانه درست، پاک و قاعده مند باشه، چه یکی چه ده تا! بنابراین بهتره تمرکز رو از روی یک بچه برداشت و برد روی کلیت محیط زندگی خانواده . . پنجمین مطلب این بود که یقین کردم مادری فقط با مادری ارتقاء پیدا میکنه. مهارت والدگری تو کتاب و کارگاه پیدانمیشه؛ تو بچه دار شدن و تعامل با کودک به دست میاد! تا توش نیفتی، هرررگز بهش نمیرسی وبا هر بچه، تازه کلی چیزجدید کشف میکنی و کلی مسئله هم برات از اهمیت میفته! و آخرین دانسته یقینی م این شد که خداوند خود رو جبران کننده نامیده. نه تنها جبران کننده، بلکه مبدل سیئات به حسنات! یعنی وقتی استغفار میکنی، نه تنها خطای تو رو میکنه، بلکه خداوند قادر مهربان کریم، بدی های ناخواسته تو رو تبدیل میکنه به خیر و حسنه در حق اون طفل... (به شرط پشیمانی و توبه و اصلاح رفتار و درخواست از پروردگار) هرجا بفهمی اشتباه کردی، راه برگشت بازه و خطاهای گذشته تو قابل جبران و حتی زیباشدن همه ما، در گذشته رفتاری مون با بچه‌هامون خطا داریم و ممکنه یه روزی متوجهش بشیم که دیر شده باشه اما برای "ما" دیر شده، که محصور به بُعدی به نام زمان هستیم؛ نه برای خداوندی که فارغ از زمان و مکان، گرداننده ی کائنات ه! ؟ پی نوشت : مخلص کلام اینکه اگر خودت رو بذاری کنار فرزندانت تو یک زمین واحد، و فارغ و رها، همه زمین رو با همه ابعادش بسپاری به ربِّ یگانه عالم... بچه داری خیلییی شیرین تر و ساده تر میشه و خیلییی پرثمرتر.... ✍ هـجرتــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 روبیکا @dr_mother8_hejrat روبینو @dr_mother8
من گاهی اوقات احادیث رو یا حتی آیات قرآن رو با دید مادرانه - یه جورایی از پشت لنز مادری- میخونم و میشنوم و برداشت میکنم. امشب حاج‌آقا این حدیث رو روی منبر خوند: عَنِ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: ثَلاَثَةٌ هُمْ أَقْرَبُ اَلْخَلْقِ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ حَتَّى يَفْرُغَ مِنَ اَلْحِسَابِ رَجُلٌ لَمْ تَدْعُهُ قُدْرَتُهُ فِي حَالِ غَضَبِهِ إِلَى أَنْ يَحِيفَ عَلَى مَنْ تَحْتَ يَدَيْهِ وَ رَجُلٌ مَشَى بَيْنَ اِثْنَيْنِ فَلَمْ يَمِلْ مِنْ أَحَدِهِمَا عَلَى اَلْآخَرِ بِشَعِيرَةٍ وَ رَجُلٌ قَالَ اَلْحَقَّ فِيمَا لَهُ وَ عَلَيْهِ. الخصال، جلد۱، صفحه۸۱ سه گروه در روز قيامت نزديكترين مخلوقات به خداوند هستند تا حسابرسى تمام شود: کسی كه در حال قدرت، غضبش او را وادار به ظلم كردن نسبت به زير دستان نكند. و کسی كه بين دو نفر ميانجى شود و به اندازۀ دانۀ جوى از يكى بر عليه ديگر طرفدارى نكند. و کسی كه حق را بگويد چه به سودش باشد چه به زيانش. هم جمله اول هم دوم، چقدر تو دنیای مادری مصداق داره، نه؟ تو زندگی روزمره با فرزندان… و چقدر مادری میتونه بستر بی‌نظیری باشه برای قُرب... یعنی تو هرروز می‌تونی جوری رفتار کنی در یک روزمرگی ساده، که همون تو رو بکنه «أقرَب الخلق الی الله» این قشنگ نیست؟ دلربا نیست؟ @hejrat_kon
امیرالمؤمنین در نهج البلاغه خطبه ۱۷۶ از قول پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: إنّ الجَنّةَ حُفَّت بِالمَكارِهِ و إنّ النّارَ حُفَّت بِالشَّهَواتِ بهشت به سختی‌ها و امور ناخوشايند در پيچيده شده است و دوزخ به شهوت ها. و در ادامه در توضیح این بیان پیامبر، امیرالمؤمنین میفرماید: وَاعْلَمُوا أَنَّهُ مَا مِنْ طَاعَةِ اللهِ شَيْءٌ إِلاَّ يَأْتِي فِي کُرْه، وَ مَا مِنْ مَعْصِيَةِ اللهِ شَيْءٌ إِلاَّ يَأْتِي فِي شَهْوَة بدانيد هيچ طاعتى نيست جز اين که انسان آن را با سختی و کراهت انجام مى دهد و هيچ معصيتى نيست جز اين که با شهوت (و علاقه) مرتکب آن مى شود. ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ شهوت به معنای میل شدید به چیزی است، شوق نفس در حصول لذت و منفعت. مكارِه هم جمع مَكرَه: ما يبغضه الإنسانُ و يشقّ عليه یعنی آنچه که انسان اونو دوست نداره یا براش سخته، امری که مشحون با سختی یا رنج هست ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ و باز هم بریم سراغ 👇 آیا سختی نداره؟ داره! انقد داره و انقد قابل توجهه که خداوند در قرآن اون رو ذکر کرده: وَ وَصَّیْنَا الْاِنْسانَ بِوالِدَیْهِ اِحْساناً حَمَلَتْهُ اُمُّهُ‌ کُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ‌ کُرْهاً ما به انسان توصيه كرديم كه به پدر و مادرش نيكى كند؛ او را با ناراحتى و رنج حمل مى‌كند و با ناراحتى و سختی وضع حمل مى‌نمايد. این درحالیه که این واژه «کُرْه» در قرآن فقط یک جای دیگه اومده: کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتالُ وَ هُوَ کُرْهٌ‌ لَکُمْ‌ در راه خدا، بر شما مقرّر شده؛ در حالى كه برايتان ناخوشايند است. زیبا نیست؟ دلربا نیست؟ 🥺😍 آیا فرزند دار شدن، ، سه تا چهار تا پنج تا فرزند داشتن، اونم این زمونه، با اینهمه مانع و فشار سختی نداره؟ داره! داره! اما دنیا همینه! دنیای دو روزه… امور ارزشمندش، ثمردارهاش، ماندگارهاش، مشحون با سختی و رنجه؛ و سختی‌هاش اجر داره: الجنة حفت بالمکاره. اصلاً بهشت رو، عافیت و خوشبختی و راحت ابدی رو، به همین «رویارویی صحیح با سختی ها و رنج ها» میدن! و بالعکس… اون کسی که تمام هدفش و نگاهش راحتی و خوشی در این دنیاست، همه زندگی ش پیروی از امیال و شهوات و کسب لذت و باقی موندن در راحته، برا خودش رو حاضر نیست به بندازه، عاقبت خوبی در انتظارش نیست! حدیث و قرآن اینو میگه منابعی که عالِم به غیب و عالِم به زندگی ابدی هستن. الحمدلله که داریم این اخبار رو🥹🥺 که بهمون گفته شده برای راحت اخروی و لذت ابدی باید چه کنیم و چطور زندگی کنیم.🥰 و الحمدلله در بستری زیست میکنیم که ما رو به «الجنة» نزدیک تر میکنه: که آمیخته است با سختی‌ها و رنج‌ها رنجِ شیرینِ دوست داشتنی... @hejrat_kon
اون قضیه‌ی خوندنِ آیات قرآن با نگاه مادرانه یادتونه؟ که گفتم خیلی وقتا، برداشتهام از دریچه مادریه؟ فهم و ادراکم، قدرت گرفته و الهام گرفته از مادرانگی و دنیای مادریه؟ حالا باید بگم که سر کلاس درس تو دانشگاه هم، وقت صحبت درباره برخی مفاهیم و عناوین، فکرم میدَوه به همون دنیای مادری و بچه داری و مثال های مادرانه میاد تو ذهنم! 😎😁 مثلاً وقتی استاد داره از فرق بین «عدالت» و «برابری» (Equality & Equity) میگه و از ما میخواد تعریف کنیم و مثال بزنیم، دست من میره بالا و میگم: ، برخورد نابرابر با نابرابرهاست و برخورد برابر با برابرها؛ اما ، برخورد برابر هست با همه! برای مثال، میتونم چیزی از دنیای مادر و بچه‌ها بگم. اگر من جلوی همه بچه‌هام یک ظرف غذا با مقدار برابر یا محتوای مشابه بذارم، کردم. من باید به اونها با هم توجه کنم و برای هرکدوم با توجه به نیاز و شرایط شون، خوراک فراهم کنم. اگر شرایطشون مشابه باشه من باید برابر بذارم، اما اگر مشابه نباشه من باید تفاوت قائل بشم: یکی کوچیکتره، یکی چاقه، یکی دندون نداره، یکی مریضه، یکی امروز تو مدرسه ورزش داشته و گرسنه تره، یکی تازه غذاخور شده و… (کلاسمون به زبان انگلیسی هست و خیلی نمیشه مثال سخت و پیچیده تر زد😅) یا وقتی استاد از تفاوت بین «نیاز» و «تقاضا» (يعنی تفاوت بین need و demand) میپرسه، باز هم مغز من دنیای مادری رو میجوره برای مثال! دستم رو میگیرم بالا و میگم: اون چیزی هست که فرد احتیاج داره اما چیزی هست که میخواد. مثلا بچه‌ها demand یا تقاضاشون چیه؟ روزی دو تا بستنی، سه چهار ساعت تلویزیون، خواب دیروقت شب، هرروز هم پیتزا و سیب زمینی سرخ کرده. اما منِ مادر بالغ میفهمم که need یا نیاز اونها چیز دیگریست: انقد میوه و سبزیجات در روز، انقد لبنیات، انقد ورزش و تحرک بدنی، و غذاهای خانگی سالم و خواب به موقع و... استاد از مثال دقیق و درست به وجد میاد🫵😃 و تشویق میکنه. و من ادامه میدم: مثال دیگه، جراحی های زیبایی! الان بخش قابل توجهی از جامعه انجام هست و دنبال اونن ولو به قسط و قرض! اما آیا «نیازِ اولویت دارِ بهداشتی و پزشکی» اونها اینه؟ خیر! چند درصد همین آدم هایی که دنبال اندازه دماغ و فرم اندام و چروک پوست و صافی موهاشون هستن، به فکر سلامت دندان هاشون، میزان کافی ورزش در طول هفته، کاهش مصرف روغن و نمک، خواب به موقع، بهداشت روان و... هستن؟ تقاضاشون زیباییه درحالی که نیازهای واقعی اولویت دارشون چیز دیگریه. البته زیبایی هم میتونه یک نیاز باشه اما در حد و جایگاه خودش. استاد باز هم تایید میکنه و من میگم: و به نظر من، این وظیفه و هنر یک نظام سلامت خوب و کارآمد هست که بتونه نیاز و تقاضای افراد جامعه رو به هم نزدیک کنه. یعنی آدم ها سواد و درک درستی از نیازهاشون داشته باشن (need perception)، و نیازهای واقعی، بشه تقاضا و مطالبه مردم. و حالا این، خودش میشه یک موتور محرکه یا تقویت کننده یا ناظر فعال برای برنامه های بهداشت و سلامت! اینکه خود مردم، چیزهای درستی رو بخوان و دنبالش باشن و بالعکس، مقابل مسائل غیراولویت دار یا نادرست بایستند. و لازمه ش اینه که سواد سلامت ارتقاء پیدا کنه. ✍ د. موحدی‌نیا | مادر، پزشک، دستیار تخصصی پزشکی پیشگیری و اجتماعی @hejrat_kon
﷽ --------- پروردگارم از من می‌پذیری اگر گاهی تعقیبات نمازم، به‌جای تسبیح و حمد تو، «اینجا روی درخت توت/نشسته خاله عنکبوت» است؟ می‌پذیری وقتی بعد نماز هرچندتایشان به سرم می‌ریزند و سرِ نشستن روی پاهایم، دعوا می‌کنند و من به‌جای سجده‌ی شکر، باید هی خودم را کش بیاورم تا همه جا شوند و با هم، کمی کتاب بخوانیم و بخندیم و بعد به کَلَکِ قلقلک و مسابقه‌ی جمع کردن توپ، از روی پا بلندشان کنم تا بتوانم دم حبس شده را بیرون بدهم؟ می‌پذیری اگر گاهی نمازهایم یک‌دفعه سرعت می‌گیرد چون بچه دستش را گرفته جلویش و هی قر کمر میدهد و هرچه بلند «الله اکبر» می‌گویم، نمیفهمد باید برود دستشویی وگرنه میریزد؟ می‌دانم خیلی وقت‌ها مقصر منم و ایمان و اراده‌ی ضعیف‌م؛ که نمی‌توانم به خوبی جمع کنم بین این دو؛ اما می‌دانم که تو می‌پذیری... تو می‌پذیری اگر هیئت رفتنم کم شده، شب‌های قدرم خانگی شده، روضه‌هایم پای گاز و ظرف‌شویی شده، وقت «کمیل»م در پارک و پای تاب دادن‌ها می‌گذرد و وقت «ندبه» ام... در خوابِ خستگیِ شب‌بیداری‌ها... می‌پذیری نماز شب‌هایم را که در آن به جای ۳۰۰بار «العفو»، ۱۳۰۰ بار «پیش پیش لا لا» می‌گویم و پاهایم نه از ، که از ضعف و خستگی می‌لرزد... تو می‌پذیری اگر در ماه مهمانی‌ات، بخاطر وظیفه‌ی تأمین غذای بنده‌ی کوچکت، همراه تشنگی و گرسنگی روزه‌دارانت نیستم و سفره‌ی نهار پهن می‌کنم... یقین دارم می‌پذیری "حسرت" دعاهای نخوانده را، زیارت‌های نرفته را، منبرهای نشنیده را، نمازهای مستحبی نخوانده را، روزه‌های نگرفته را، مسجدهای نرفته را، سحرهای خفته را... اصلاً خودت دوباره به دلم بگو! عبادت مگر چیست جز اطاعت تو؟ جز دست بر سینه نهادن دربرابر خواست تو؟ و مادری چیست جز اطاعت تو؟ را تو آفریدی، و فطرت من می‌گوید شو! مادری کن! نور عشقی‌ست که تو از نورِ خودِ خودت در سینه‌ی من به ودیعه گذاشتی! محبت، بخشش، پرورش، تربیت، تغذیه، تأمین، مدد، عطوفت، خیرخواهی، آغوش همیشه باز، دست همیشه گرم... این‌ها که ویژگی‌های توست! اصلاً مادری، خود تویی!... . کمک کن این را بفهمیم و ببینیم ... کمکمان کن مادری برایمان... حقیر نباشد... بالاترین باشد... مگر نه این‌که تو بخشی از خالقیت و ربوبیت‌ت را به مادرها داده‌ای؟ 🦋🌱🦋🌱🦋🌱🦋🌱 پی‌نوشت: ۱- موسی بن عمران علی نبینا و علیه السلام به خدا عرض کرد: کدامیک از اعمال نزد تو بافضیلت‌تر است؟ خداوند فرمود: محبت به کودکان ۲-امام صادق علیه السلام: به طولانی بودن رکوع و سجده کسی نگاه نکنید. اینها چیزهایی است که ممکن است به آن عادت کرده باشد که اگر ترکش کند وحشت می کند. ✍ هـجرتــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 روبیکا @dr_mother8_hejrat روبینو @dr_mother8
﷽ ------- بانو مادرشدنتان مبارک! 💗 گمانم از شادی شما تمام جهان شکفت؛ آن لحظه که برای اولین بار قنداقه ی حَسَن را به دست گرفتید و نگاهتان به چشم های معصوم مولای کریم ما گره خورد! اصلاً فکر میکنم با تولد نوزاد شما و جوشش مهر مادرانه شما متولد شد!... و نه! اشتباه میکنم! مگر نه اینکه از روز الست، شما مادر ما بوده اید؟... و حتی مادر پدرتان؟ مادری، به واسطه وجود شما، ازلی بوده و ابدی خواهدبود! و اصلاً مادریِ شما، تمام امید ماست برای آن روز که «تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّآ أَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا»! آن روز ما را چه پناهی جز پر چادرتان، حضرت مادر؟... 🔹🔸🔷🔶🔹🔸🔷🔶🔹🔸 را دوست دارم چرا که شأنی از شئون شماست! اصلاً هرچه را که در شماست، دوست میدارم حتی شده فقط در دل با ضعف در عمل... با تولد هر فرزند، هربار که مادر میشوم، حس میکنم مرا برداشته اند از خاک تکانده اند و نشانده اند در طاق افلاک کنار شما! یا نه، حتی شده گوشه ای، کُنجی از آن سَرسَرای باشکوه مادری! هر بار که میشوم حس میکنم به دیدنم می آیید و با لبخندی لطیف -که امتدادش میرسد به بهشت- دست بر سرم میکشید؛ چونان که رسم است مادران، به دیدن دخترهای تازه زایمان کرده شان میروند و عرق از جبینشان میگیرند... . . را دوست دارم چرا که اگر نبود خداوند آن را در مسیر زندگی شما قرار نمیداد! مادری را دوست دارم چرا که اگر به و نمیرسید، بهار عمر کوتاه شما برایش صرف نمیشد! مادری را دوست دارم چرا که اگر از بهترین و والاترین مقام ها نبود خداوند آن را برای شما مقدر نمیکرد! مادری را دوست دارم چون شأنی از شئون شما و وجهی از وجوه شماست. مرا به شما نزدیک میکند و این است که با عشق و بی منت، از جسم و روح و توان و زمان و آبروی خودم برایش مایه میگذارم🦋 🖋هـجرتــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 سلام الله علیها علیه السلام 💚 پی‌نوشت: - پروردگارا از فضل خودت به حق مولود کریم ماه رمضان الکریم، اولاد صالح و سالم و کثیر و کوثر به همه عطا کن...
﷽ ---- همه که به یک شکل تو را نمی‌خوانند! و تو همه را دوست می‌داری... اگر نسیم می‌وَزد و تسبیح میکند، اگر باران می‌بارد و تقدیس می‌کند، اگر خورشید می‌تابد و تنزیه می‌کند، اگر مرغان آواز و پرواز میکنند و تحمید می‌کنند، من...... روزگاری، ساعات مبارک ماه مبارکت برایم به عبادتهایِ فارغِ و زمان‌دارِ سر سجاده می‌گذشت. امروز اما، صدای بی آوای من از جای جایِ خانه، به آسمان تو بلند است!... حل شده در صدای آبِ شستن ظرف، تصعید شده در حرارت گاز و بخار غذا، میان چکاچک قاشق و بشقاب‌های سفره‌های افطار و سحر، ناشنیدنی در پَسِ صدای جارو ، گم شده در صدای بازی بچه‌ها، پنهان شده در لالایی برای طفل خواب‌آلودِ بی‌قرار... گاه، در این ساعاتِ ضریب گرفته طلایی ماه مبارکت، دلم زرنگ بودن می‌خواهد، دویدن تا حد توان در کنار بندگان صالحت؛ پس لبم را در خلال همه این کارها، به اذکار و ادعیه ای که بلدم، حرکت میدهم؛ به سوره قرآنی، به مناجاتِ از دل برآمده‌ای، به دعای افتتاح و ابوحمزه گوش دادن و زمزمه کردنی، به صلواتی، استغفاری، دعایی، اشکی... و گاه، که حسرت آن فراغت و آسودگی قبل‌ترها دلم را تنگ می‌کند، که مگر سالها بر سر همان سجاده نخواندم «اللهم غَیِّرْ سُوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِکَ» ؟ و مگر نخواندم «الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِى […] لَا يُغْلَقُ بابُهُ، وَلَا يُرَدُّ سائِلُهُ» ؟ پس حالا چرا فکر نکنم که «این حال و احوال و روزگار امروز من، اجابت دعای سالیان سال من است» ؟ چرا فکر نکنم که « و خدمت به خلق و عَیال تو، من است» ؟ چرا فکر نکنم که «تو، همان تغییر دهنده حال ها به بهترین ها، روزگار مرا به بهترین حال تغییر داده ای»؟ «هذا شَهرُكَ الَّذي أمَرتَ فيهِ عِبادَكَ بِالدُّعاءِ و ضَمِنتَ لَهُمُ الإِجابَةَ» ! تو اجابت کننده ای و حتما دعای سال‌های سالِ مرا اینگونه اجابت کرده‌ای! . . اگر نسیم می‌وَزد و تسبیح میکند، اگر باران می‌بارد و تقدیس می‌کند، اگر خورشید می‌تابد و تنزیه می‌کند، اگر مرغان آواز و پرواز میکنند و تحمید می‌کنند، من و و میکنم و تسبیح و تقدیس و تنزیه و تحمید... ✍ هـجرتــــــ بله و ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8 روبیکا @dr_mother8_hejrat 🦋
شهادت باقرالعلوم محمدبن‌علی‌بن‌الحسین علیهم‌السلام به محضر مولانا صاحب الزمان تسلیت باد ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ در کلام امام باقر علیه‌السلام: 🏴 ما مِنْ جرعةٍ اَحبّ [الِى] منْ جرعتین: جُرْعَةُ غَيْظٍ رَدَّها مُؤمِنٌ بِحِلْمٍ وَ جُرعَةُ مُصيبَةٍ رَدَّها مُؤمِنٌ بِصَبْر دو جرعه است كه از آن محبوب تر نزد خدا نيست: جرعه اى از خشم كه مؤمن آن را با حلم و خویشتن‌داری فرو برد و جرعه اى از مصيبت كه با صبر آن را بازگرداند (صبر در برابر سختی). 🖤 قولوا للناس احسن ما تحبون ان یقال لکم. بهترین چیزی را که دوست دارید درباره شما بگویند، درباره مردم بگویید. 🏴 تَبَسُّمُ الرَّجُلِ فِى وَجْهِ اَخيهِ حَسَنَةٌ وَ صَرْفُهُ القَذا عَنهُ حَسَنَةٌ وَ ما عُبِدَاللّه ُ بِشَى ءٍ اَحَبُّ اِلَيْهِ مِنْ اِدْخالِ السُّرُورِ عَلى المُؤمِنِ. لبخند انسان به چهره مؤمن حسنه و كار نيک است و دور كردن خار و خاشاك و رنج و گرفتارى از او حسنه است و خداوند به چيزى بهتر از شاد كردن مؤمن عبادت نشده است. 🖤 ان الله عزوجل یحب المداعب فی الجماعه بلا رفث. خداوند عزوجل کسی را که در میان جمع بدون هرزه‌گویی (چرندیات) شوخی کند، دوست دارد. 🏴 انما یداق الله العباد فی الحساب یوم القیامة علی قدر ما اتاهم من العقول فی الدنیا. خدا در روز قیامت به حساب بندگانش به نسبت عقلی که در دنیا به آنها داده است، دقت و باریک‌بینی می کند. (هرکس طبق وسع و بهره خودش از استعدادها، وظایفی دارد و حسابرسی میشود) 🖤لا یسلم احد من الذنوب حتی یخزن لسانه. هیچ کس از گناهان سالم نمی ماند ، مگر اینکه زبانش را نگه دارد. 🏴 ومن کف غضبه عن الناس کف الله تبارک وتعالی عنه عذاب یوم القیامة. کسی که خشمش را از مردم باز دارد خداوند نیز در روز قیامت عذابش را از او باز می دارد. 🖤اِنَّ اللهَ رَفیقٌ یحِبُّ الرِّفقَ ویعطی علی الرفق ما لا یعطی علی العنف. خداوند اهل مدارا است و مدارا را دوست دارد. و به اهل مدارا چیزی را عطا میکند که به اهل عتاب و رفتار خشن عطا نمی کند. ━━━━━━━ ⟡ ━━━━━━━ چقدر تک تک این احادیث، در دنیای مادری و والدگری کاربرد داره و میتونه مورد دقت و عمل کردن قرار بگیره‌!... (برگردید و یک بار با نگاه مادرانه بخونید) لذا همینه که میتونه بشه خود عبادت و‌ رشد🥺 خود تقرب و تعبد و کمال‌طلبی... @hejrat_kon