eitaa logo
اشعار آیینی حسینیه
43.1هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
309 ویدیو
27 فایل
آدرس اینترنتی پایگاه حسینیه(مرجع تخصصی هیأت) http://hosseinieh.net آیدی خادم کانال: @addmin_roze کانال دوبیتی و رباعی: 👉 @dobeity_robaey فروشگاه حرز و انگشتر: 👉 @galery_rayan با کمالِ احترام، تبادل‌ و‌ تبلیغ #نداریم🙏🌹
مشاهده در ایتا
دانلود
دردمندان غمت زندگی از سر گیرند گرکه با مژه غبار از حرمت برگیرند گرچه بی صحن و رواق است حریمت اما پادشاهان جهان روزی از این در گیرند خاک های حرمت محمل اشک زهراست گر که با دُرِّ نجف شأن برابر گیرند چشمهایی که برای غم تو میبارند باده ای است که از ساقی کوثر گیرند شده پُر منبر محراب زگیسوی شما ماجراهای خم زلف تو منبر گیرند کشتزار غم و غصه شدم از بذر بقیع شمع آورده ام امشب که کنم نذر بقیع @hosenih دیده ات در همه‌ی عمر چه غمها که ندید دشمنت پشت در خانه‌ی تو هیزم چید خانه ات سوخت، دلت سوخت، از این سوزاندن کودکی از وسط شعله به سوی تو دوید اهل خانه همگی برتو پناه آوردند همه بر حرمت گیسوی تو بستند امید وای از آن دم که بر این خواهش اهل خانه دشمن بی سر و پا نعره زنان میخندید یک نفر طعنه زنان رفت طنابی آورد یک نفر از غم و از غربت تو جامه درید هر چه گفتند نبندید خودش می آید به خداوند که دستان خدا را بستید نزنیدش، نبریدش، نبریدش، نزنید پیش چشم درِ همسایه چنینش نبرید پیرمرد است ببینید که حُرمت دارد اینقدر پای پیاده نکشیدش نکشید آنقدر خورد زمین کوچه به کوچه بدنت غیر یا فاطمه آهی کسی از تو نشنید مثل آن کودک گم گشته میان صحرا هرچه زد دشمن او باز صدا زد زهرا شاعر: @hosenih
نیست حتی کسی که بغض کند عاشقی هم سر مزارت نیست نه که یک سایبان نه یک زائر روضه‌خوان هم که در کنارت نیست از همینجا ز پشت پنجره‌ها رو به سوی بقیع گریانم زائر غربتت اگر نشدم روضه از راه دور می‌خوانم @hosenih در دل سجده بین راز و نیاز غرق در ذات کبریا بودی مات و مبهوت جلوه‌اش شدی و گرم فریاد ربّنا بودی در سکوت همان شب تاریک خانه‌ات پر شد از شراره و دود کودکانت به اضطراب و هراس وسط داغ کینه‌ی نمرود بر لباست نشست خاکستر یادت افتاد روز واقعه را مادرت پشت در زمین افتاد فضه فهمید درد فاطمه را کودکانش چقدر می‌ترسند خانه‌ای که اسیر شعله شود دخترانش چقدر می‌ترسند خیمه‌ای که اسیر شعله شود… کاش می‌شد عبا به دوش کنی پیرمردی و پابرهنه چرا؟ کاش مرکب کمی صبور شود هی زمین میخوری بدون عصا @hosenih روی دستت نشسته ردّ طناب در دلت بود غصه‌های مدام یادت افتاد کاروان غم و سفر کربلا و کوفه و شام دست‌های کبود ای فریاد دختر بی‌پناه ای فریاد موی آتش‌گرفته ای فریاد زینب و یک سپاه ای فریاد... شاعر: @hosenih
امام صادق ما را حرامیان بردند و یک ستاره دوباره از آسمان بردند دری شکست و دوباره مدینه شد تکرار رئیس مذهب ما را کشان کشان بردند به زور و ظلم وجفا و به حیله و نیرنگ ز گنج ناب امامت دُری گران بردند شبیه چادر زهرا که روی خاک افتاد عبای خاکی او را فرشتگان بردند و بی عصا و عبا و بدون عامه شبیه شیر خدایی که روبهان بردند به پیش چشم زن و بچه و کنیزانش تمام اهل و عیالش به سر زنان.. بردند... شاعر: @hosenih
شیعه باید فاطمی باشد اصول مکتبش تا قیامت ذکر «یا زهرا» نیفتد از لبش عاشق هر چارده معصومِ اطهر باشد و هشتمین معصوم هم باشد رئیس مذهبش آنکه الگوی معلم های عالم گشته است صادق آل محمد شد مقام و منصبش یا که عالِم یا که کاشف یا که استادی شدند پای درسش _ یک به یک_ شاگردهای مکتبش عالمان را در مصاف علم، حیران کرده است مضجع شاه نجف را او نمایان کرده است @hosenih همچو بارانی که خود از ابر رحمت می چکد از دل دریایی اش لطف و عنایت می چکد از رخ خورشید تابان نور ساتع می شود بی گمان از دامن معصوم، عصمت می چکد احترام پیرها در مکتب ما واجب است آن هم آن پیری که از چشمش قداست می چکد در کلامش نور و در ذاتش کرامت جاری است از صدایش واژه ی ناب صداقت می چکد هیچ کس مانند او صادق نبوده هیچ وقت لفظ صادق را چنین لایق نبوده هیچ وقت @hosenih صادق و صدیقه از یک اصل و از یک ریشه اند ریشه های هر دوتاشان زخمیِ یک تیشه اند درب های خانه هاشان با حرارت آشناست دشمنانِ هر دو استمرار یک اندیشه اند کارشان هتک حریم اهل بیت عصمت است دشمن این خاندان، نامرد و ظالم پیشه اند یا به زن‌ها حمله ور هستند، یا به پیرها سنگ ها دائم به دنبال شکار شیشه اند در شکستن عادت این قوم بی شرم و حیاست رسمشان با ریسمان بردن میان کوچه هاست @hosenih فاطمه در کوچه ها دنبال حیدر می دوید قدخمیده هی زمین می خورد و با سر می دوید می کشیدند آیه های وحی را در کوچه ها در پی قرآن ناطق داشت کوثر می دوید گرچه بالَش را شکستند و پرَش را سوختند با همان بال و پر خونین، کبوتر می دوید کربلا هم یک برادر گوشه ی گودال بود خنجری در دست قاتل بود و خواهر می دوید از حرم تا قتلگه زینب صدا می زد حسین پیش چشم خواهرِ خود دست و پا می زد حسین شاعر: @hosenih
از رویِ دیوار ، از دور و برِ او ریختند نیمه شب با ریسمانی بر سر او ریختند کاش در آن نیمه‌شب زهرا نمی‌دیدش چه شد بر سرِ او در قنوتِ آخرِ او ریختند خانه‌اش شد خیمه‌گاه و چوب‌های شعله‌ور بِینِ خانه  پیشِ چشم دختر او ریختند فاطمه نالید مادر پهلویت را نشکنند ... تا که با آتش جماعت بر در او ریختند چندباری بر زمین خورد و میان راه دید ناکسانی را که دورِ مادر او ریختند آنقدر او را کشیدند و به هر سویش زدند سنگهای کوچه قدری از پَرِ او ریختند ** شهر آنشب کربلا بود و زمینش قتلگاه تشنه‌ای را دید  قومی بر سرِ او ریختند قوَتش را جمع کرد و گفت: «آبی»   سوختم... نیزه هاشان را ولی بر حنجر او ریختند دستهای خواهرش  زخمی شد اما زد کنار تیغهایی را که روی پیکر او ریختند شاعر: @hosenih
خلوتم پر شده از خلوت ایوان بقیع مثل شمعی شده ام بین شبستان بقیع برسانید کمی تربت ویران بقیع که شوم زائر آن زائر پنهان بقیع صبح صادق خبر از گمشده ام می آید مست زهرا شده ام بوی حرم می آید رونقِ اشک سحر بر سر سجاده دعاست حلقه بر گوش شما بودن من کار خداست فاطمی بودن ما خیر دعاهای شماست نوکر خانهء تان سینه زن کرببلاست آمدم در بزنم، زود جوابم نکنی نام زهرا به لبم هست عذابم نکنی @hosenih جهل با جذبهء نور تو در آمد از چاه ماه شبهای منی و ز تو دستم کوتاه با نگاه تو مشخص شده راه از بیراه منبرت چیست بجز ذکر اباعبدالله توکهنسال ترین مرجع دینی آقا بازهم روضه بخوان، خیر ببینی آقا سنگ این قوم شکست آینهء هفتم را خوانده ای زیر لب خود غزل چندم را دشمن آورده دوباره چه کند هیزم را آمده تازه کند داغ دل مردم را دست صیاد تو را در قفست می گیرد چه شده بین نمازت نفست می گیرد یکصدا ناله شدی و نشنیدند ترا ناسزاها به تو گفتند و خمیدند ترا پیش چشم در و همسایه کشیدند ترا بی عبا، پای برهنه همه دیدند ترا نیمه شب دست ترا دشمن تو آمد و بست نیمه شب حرمت تو پیش زن و بچه شکست @hosenih رفتی و پیکر تو بر در و دیوار نخورد گوشهء پیرهنت بر نوک مسمار نخورد پهلویت چند لگد در وسط کار نخورد گذرت خورد به کوچه، سر بازار نخورد پیش چشم حرمت وارد مقتل نشدی چند روزی سر دروازه معطل نشدی دود دیدی، همه را تار ندیدی اصلاً حرمت را که گرفتار ندیدی اصلاً پای پر آبله از خار ندیدی اصلاً سنگ اندازی و آزار ندیدی اصلاً رفتی و باز درخانه رساندند ترا وسط مجلس مستان نکشاندند ترا شاعر: @hosenih
بنام نون و قلم دست من قلم دادی دم تو گرم که براین شکسته دم دادی زیاد از سر من بود هرچه کم دادی هرآنچه بود!به تو تا که رو زدم دادی به یمن منبر تو شیعه ام مسلمانم اگر رییس تویی جزو زیر دستانم کبوترم!شده ام باز هم هوایی تو رسیده ام بخدا من ز آشنایی تو حسینیم ز روایات کربلایی تو به سینه سنگ تو دارم منم فدایی تو کسی نبرده مرا تا خدا تو میبری ام خوشم که شیعه ای از شیعیان جعفریم @hosenih برو به منبر و تصویری از غدیر بساز برای نشر ولای علی سفیر بساز هزار مجتهد از مردم فقیر بساز زراره یا که مفضل ابوبصیر بساز مقام مرجعیت بین عالمان داری تو نور جلد به جلد بحارالانواری  ز یارب تو رسیده است فیض یا رب ما علی علی لب تو رسیده برلب ما گره به نام تو خورده ست کل مذهب ها به حکم تو شده گریه عیار مکتب ما شب است و برسر خاکت نشان نداری تو غریب مانده ای و روضه خوان نداری تو خبررسید که درست دوباره خلوت شد دوباره روزی آقای شهر غربت شد خدا کند که بمیرم به تو جسارت شد به پیش چشم همه با تو تند صحبت شد عصای دست تورا پا زدند و خندیدند تو زیر گریه زدی آمدند و خندیدند نبینم از در این خانه شعله دم بزند غریبه ای وسط خانه ات قدم بزند نماز نیمه شبت را کسی به هم بزند تورا زمین بزند حرف زشت هم بزند تو دست بسته ای و کوچه کوچه تنهایی بفکر شرم علی پیش روی زهرایی @hosenih بزرگ طایفه را بی هوا زمین نزنید امام مفترض الطاعه را زمین نزنید کشان کشان جلوی بچه ها زمین نزدید مقابل همگان هرکجا زمین نزنید به هر طرف نکشیدش که دردسر دارد که داغ عمه خودرا براین جگر دارد چه عمه ای که گرفتار نیزه داران بود هلال یکشبه اش روی نیزه تابان بود میان آنهمه نامرد سخت حیران بود برای دیدن او کوفه راهبندان بود چه عاشقانه وفاداری اش محک میخورد  و یک تنه عوض صد نفر  کتک میخورد شاعر: @hosenih
میان سینه اَش وقتی خدا نور یقین انداخت علوم مذهب حق را درونِ جانِ دین انداخت رئیس مذهب ما را به زور از خانه می بردند نگاهی او غریبانه به درب آتشین انداخت کسی که آیه یِ قرآنِ بی معصوم از بَر بود عبا را از روی تفسیر آیات مبین انداخت مگر نور امامت را ندید از چشم های او چرا از روی بغض عمامه اش را بر زمین انداخت؟؟ کسی که در میان کوچه و بازار او را بُرد عجب زخم عمیقی بر دِلِ روح الامین انداخت درآن وقتی که شدمسموم زهر کین به زعم من خدا شالِ سیاهی بر روی عرش برین انداخت برای داغ جان سوزش که قاصر هستم از وصفش خدا حُزنِ عجیبی درقلوب مومنین انداخت شاعر: @hosenih
رنگش پرید و رفت پریشان، کشان کشان آخر رسید روی لبش جان، کشان کشان سِنّی گذشته بود از او و توان نداشت میرفت پابرهنه، شتابان، کشان کشان @hosenih مانند مادرش چقدَر خورد بر زمین با زانوان خسته و لرزان، کشان کشان در کوچه بُرده شد به روی سنگ های سخت با ریسمان؛ تشیّع و عرفان...کشان کشان در پشتِ سر برای دو دستان زخمی اش خون گریه کرد عالم امکان، کشان کشان میرفت زیر پا و دلم تکه تکه شد پایِ عبایِ مشکیِ ایشان، کشان کشان... پشتِ امام ِ صادقمان(ع) تازیانه خورد افتاد لرزه بر تنِ قران، کشان کشان شیخ الائمه(ع) را شبِ تاریک، روی خاک بردند پشت مرکبِ عریان، کشان کشان @hosenih جانم فدای جدّ غریبش که نیزه خورد افتاد از دهان دو سه دندان، کشان کشان آمد نفس زنان، نه که با پا! به دست شمر(لع)... در قتلگاه! سیدالعطشان کشان کشان! شاعر: @hosenih
هرآنکه از سوی تو انتخاب خواهد شد به ذره بودن خود آفتاب خواهد شد میان طایفه مرجع حساب خواهد شد فقیر دست تو عالی جناب خواهد شد گدا کجا و تو با این مقام آقا جان به منبری که نشستی سلام آقا جان مقام علم، مقام تورا نشان داده کلام نور تو بر حوزه ها توان داده کنیز خانه ات آقا به مرده جان داده حسین گفتن تو عرش را تکان داده بساط روضه و گریه بپاست هرهفته و صحن خانه ی تو کربلاست هرهفته @hosenih تو بین سجده ای و شعله ها بلند شده چه دودی از در بیت الولا بلند شده صدای نعره ی یک بی حیا بلند شده کسی برای جسارت ز جا بلند شده طناب دست علی بسته شد به دستانت نگاه کن به زن و بچه ی هراسانت غریب در وسط شهر آشنا شده ای عمامه از سرت افتاد و بی عبا شده ای میان عربده ها بی سرو صدا شده ای شبیه عمه گرفتار اسب ها شده ای نفس بگیر ندو بین کوچه ها اینقدر که اذیتت نکند باز درد پا اینقدر @hosenih اگرچه زندگی ات  آه و سربه سر درد است اگرچه رد شدنت از سر گذر درد است اگرچه بغض تو مابین صدنفر درد است بگو که سهم تو هم از لگد کمردرد است؟ بگو که بر کف پای تو خار افتاده؟ گذار تو طرف نیزه دار افتاده؟ به هرطرف بدنت را که لشگری نکشید کسی لباس تورا پیش مادری نکشید کسی ز اهل و عیال تو روسری نکشید ز گوش و گردن اطفال زیوری نکشید به جسم بی رمق تو عصا زدند اصلا؟ سر تو را بروی نیزه ها زدند اصلا؟؟ @hosenih
4_5900058370504657553.mp3
11.23M
🔰 🔰 🌴صلی الله علیک یا جعفر بن محمد(ع) 🌴روضه 🏴 با تحقیق و اجرای:حجت الاسلام https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
آسمان در سجده افتاد است پیش پای تو عرش آرام است زیر سایه ی طوبای تو بادها را مسخ کرده عطر جان افزای تو ماه،فانوسی برای شب نشینی های تو تو تجلّی اصولی،تو بنای منطقی تو امام راستینی،تو امام صادقی از قنوت صبحگاهت تا دعایی می رسد مستمند تو به یک نان و نوایی می رسد پای درس ات روح آدم تا رهایی می رسد جابرِ حیّان در این مکتب به جایی می رسد طایر علم لدُنّی جلد بامِ صادق است شیعه هرچه دارد از قالَ الامام صادق است @hosenih خط ابروی تو سرمشق شب هر فاضل است خواندن املای گیسوی سیاهت مشکل است کسب علم از غیر باغ دانشت بی حاصل است طفل ابجدخوانِ دَرسَت هم فقیه کامل است نور علم ات را به ژرفای جهان تابانده اند بعد از آن مردم تو را شیخ الائمه خوانده اند حال عاشق نیمه شب با چشم بارانی خوش است پس سحر لطفی کنی من را بگریانی،خوش است یک نظر تنها،به سمتم،سربگردانی خوش است در تنور عشق من را هم بسوزانی،خوش است خواب شیرینی به چشم خیسِ فرهادم بده مثل "هارون" راه و رسم عاشقی یادم بده می چکد عطر خدا از اَلسّلام آخرت شش قدم می خواست تا معراج، چشمان ترت جبرئیل افتاد وقتی باز شد بال و پرت بندگی ات شیعه را انداخت یاد مادرت اشک را مانند مادر می کنی آب وضو آنقدر،مولای من،زهراخِصالی که نگو فصل کوچ عاشقی دل را پرستو می کنم شالِ ممسوسِ به اشک روضه را بو می کنم دست چشمم را کنار قبر تو رو می کنم بارگاه خاکی ات را آب و جارو می کنم کاش در خاک بقیع تو حرم می ساختیم چارتا گنبد در آنجا دسته کم می ساختیم بارها گفتی که اشک روضه ها مشکل‌گشاست دردمندان گریه بر هر درد بی درمان دواست ختم منبر هایت آغاز گریز کربلاست قاتلِ جان تو آقا روضه ی طشت طلاست اشک های گریه کن ها را شمارش کرده ای گریه بر جدِّ غریبت را سفارش کرده ای آه از آن شب که کوچه باز بوی غم گرفت آسمان قلبش شکست و بارشی نم نم گرفت روضه خوان"دیوار"شد "در" پا به پایش دم گرفت دخترت از ترس دامان تو را محکم گرفت نیمه شب بال و پر پروانه را آتش زدند پیش چشم دختر تو خانه را آتش زدند پیش پایت اشک های همسرت افتاده است جای جای این گذر بال و پرت افتاده است تکه ای از شعله بر روی سرت افتاده است رد میخ آیا به روی پیکرت افتاده است؟ ریسمانِ بی مروّت‌ها اسیرت کرده است ناسزای بی حیا در کوچه پیرت کرده است @hosenih بین این کوچه تو را در نیمه ی شب می کِشند بی عمامه بی عبا در پشت مرکب می کشند تا گذر از جمعیت می شد لبالب می کشند ذهنِ ما را سمت شام و داغ زینب می کشند سوخت در بین گذر بال و پر پروانه ها عمه جانت سنگ خورد از پشت بام خانه ها گیسوان کودکی با پنجه شانه می خورد پیش چشمانش رقیه تازیانه می خورد طفلکی از زجر سیلی بی بهانه می خورد دست سنگینی به رویِ کودکانه می خورد دور تو شکر خدا انبوه شامی ها نبود معجر ناموس تو دست حرامی ها نبود شاعر: @hosenih
تقلاّ ندارم، تمنّا ندارم کنارم نباشی، تسلّا ندارم اگر زخم خوردم شفای تو بوده نظر بر دوای اطبّا ندارم @hosenih شکسته سبویم فدای سر تو به لب صحبتی غیر لیلا ندارم شلوغی دور و برم از فراق است چو طفلی یتیمم که بابا ندارم سفیدی قلبم سیاهی گرفته دلی داشتم من که حالا ندارم اگرچه یک عمر است چشم انتظارم نگفتم امیدی به فردا ندارم به رویم نیاورده ای که بُریدم بغل کن مرا که دگر نا ندارم به رسوائی من کسی را نداری به غیر از تو من هم کسی را ندارم مریز آبروی مرا پیش زهرا بجز این به مولا تقاضا ندارم @hosenih چرا بسته ای در به رویم مگر من؛ غم کربلای معلی ندارم! فدای حسین و فدای عزایش صدا زد دگر میر و سقا ندارم شاعر: @hosenih
تقدیم به و همه هر که « عبدالله » زاده می شود عاقبت سرمست باده می شود تا سخن از عشق می آید وسط بیخود از خود ، بی اراده می شود در پی معشوق بذل جان کند در طلب راهی جاده می شود این هنر از آنِ مردان خداست با شهادت کار ، ساده می شود مدعی بسیار اما جام عشق سهم عبدالله زاده می شود عاشقی می گفت هر خیری که هست در میان روضه داده می شود خواهری گیسو پریشان زائر پیکری در خون فتاده می شود شاعر: @hosenih
باز هم در حرمت میل گدایی دارم شب جمعه به دلم کرببلایی دارم محشری از اثر ذکر تو در جان بر پاست که چنان صور به دل آه رسایی دارم @hosenih کعبه یک سنگ نشان است برای دگران من به سوی حرمت قبله نمایی دارم منزلم روضه ی تو مقصد من روضه توست بین صحرای غمت سعی و صفایی دارم بس که در روضه تو اشک نمک گیرم کرد پرم از شور و در این پرده نوایی دارم دل و جان و تن و روحم به فدای تو حسین به هوا خواهی خونت شهدایی دارم جانم ارزانی این داغ گران روضه بخوان پای سودای غمت پیش بهایی دارم پیر هرگز نشوم بر سر خان تو حسین من که در کاسه چشم آب بقایی دارم @hosenih گرمسلمانم و گر کافر و گر ترسایم قبله ام روی حسین است خدایی دارم جای تلقین به لحد روضه بخوا نند ای کاش چون رسد نام تو گوش شنوایی دارم شاعر: @hosenih
گره خورده زلفم فقط با حسین همه دین و دنیا و عقبا حسین نفس بی دم یار، شرمندگی است ولی مرگ ما آخر زندگی است چنین درس را از خمینی بگیر "حسینی بمان و حسینی بمیر" @hosenih یک عده روی دست دین پا شدند خلاصه گرفتار دنیا شدند مرا فرصتی در بزنگاه نیست در این کوله بارم بجز آه نیست به عشق مقدس، به سنگر قسم به اشک و به آقای بی سر قسم غم و درد را باهم آورده ام کم آورده ام بد کم آورده ام از این غصه افتاده ام از نفس بیا ای شهادت به دادم برس میان زمین و هوا مانده ام از این کاروان، آه جامانده ام دلم بیقرار شهیدان شده بگو وقت دیدار یاران شده دل من پس از حاج قاسم گرفت سرم دردهای مداوم گرفت رفیق شهیدم! فقط مو به مو غم و غصه ام را به آقا بگو ** بگو ای سر پُر ستاره شده سلام ای تن پاره پاره شده سلام ای که او را مُحامی نبود کنارش بغیر از حرامی نبود @hosenih بگو ای پریشانِ عطشان شده دهانت چرا نیزه باران شده تو را تیزی سنگ ها می زدند تو را بچه هایت صدا می زدند شدی بین اشرار، تنها حسین صدا می زند فاطمه یا حسین شاعر: @hosenih
اگر چه بسته شده راه و پیشِ پا، سنگ است ولی هنوز دلم با حرم هماهنگ است چه امتحان بدی! چه تقاص سنگینی دلم شکسته تر از وضعِ شیشه و سنگ است تو سیدالشهدا(ع)، من همان که یکسال است نیامدم حرمَت! این برای من ننگ است وجودم از غم دوری دچار ویرانیست کلافه ام، بطلب! سخت در دلم جنگ است تمام دلخوشی ام در فراق تو اشک و نوای روضه برایم فقط خوش-آهنگ است چقدر نقشه کشیدم برای آمدنم نشد بیایم و پایم هنوز هم لنگ است دلم گرفته عزیزم بگو چه کار کنم؟!- برای فاصله ای که هزار فرسنگ است برای گریۂ آهسته کنج شش گوشه برای نیمه شبِ کربلا دلم تنگ است! شاعر: @hosenih
🌷 🌷 خوش گفت آن رفیق که وضع خراب ما از انتخاب ماست ، نه از انقلاب ما امنیت است حاصل مردان انقلاب وضع معیشتی ، ثمرِ انتخاب ما برجام شد خسارت محضی که هشت سال مشروط شد معیشت ما ، نان و آب ما کفتار ها برای وطن خواب دیده اند دل بسته اند گرگ صفت ها به خواب ما وقت تحول است ، زمان درنگ نیست ره روشن است و رهبر ما آفتاب ما ماملت امام حسینیم(ع)و دیده اند صد بار ظالمانِ یزیدی جواب ما آماده ایم واسلحه ی ما بصیرت است این بار تیرِ بُوَد در خشاب ما شاعر: @hosenih
من تمامِ بودنم را؛ سخت، مدیونِ تواَم! دین و دنیایم تویی!، ای عشق! ممنونِ تواَم! گر ببازم سر به پایت، در حقیقت برده‌ام امر کن فرمانروا! من عبدِ بی‌چونِ تواَم! این جنونِ عاشقی، از عقل هم، بالاتر است افتخارم چیست، غیر از این که مجنونِ تواَم؟! جرمِ من عشق است؛ گَر پیگرد دارد عاشقی، باکی از کِیفر ندارم! تحتِ قانونِ تواَم! از اضافاتِ گِلِ تو، شیعیان را ساختند، از رَگ و از پوست و از گوشت و خونِ تواَم! شاعر: @hosenih
های 🌷 زائرین محترم حسینیه 📢 با توجه به حجم بالای مطالب و ضرورت دسترسی آسان تر به اشعار، پیشنهاد می کنیم مورد نظر خود را لمس نمایید 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 ✅ اول ذی القعده : ✅ دهه کرامت(اول تا دهم ذی القعده): ✅ ششم ذی القعده: بزرگداشت ✅ یازدهم ذی القعده: ✅ بیست و سوم ذی القعده (شهادت امام رضا (ع) به روایتی و روز زیارتی مخصوصه ایشان) : ✅ بیست و پنجم ذی القعده ( روز زیارتی مخصوصه امام رضا ع) : ✅ بیست و نهم ذی القعده: ✅پیشواز محرم: موضوعات پُر بازدید ✅ اشعار اول مجلسی: ✅دیگر موضوعات: 👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆👆 های @hosenih
لحظه به لحظه با نفست خو گرفته ام از عطر ناب پیرهنت بو گرفته ام بی باده می ز جام طهورایی ات زدم سرمستم و ترانه ی یاهو گرفته ام تا با تو روبرو شوم ای آسمان عشق من از تمام اینه ها رو گرفته ام تو ماه اسمانی خورشید هشتمی مهر تو را ز ضامن آهو گرفته ام حق دارم اینچنین به تو وابسته تر شوم من ناگرفته را ز تو بانو گرفته ام شکر خدا که سایه نشین سر توایم همشیره ی امام رضا نوکر توایم @hosenih از ابتدا به غیر تو عادت نداشتیم جزنوکری کوی تو حاجت نداشتیم تفسیر خط به خط انا من شروطها مهرت نبود حب ولایت نداشتیم صحنت نبود پیش کسی خم نمیشدیم اصلا بدون تو سر طاعت نداشتیم در جانماز سبز نفس های عشق کاش جز دیدن رخ تو عبادت نداشتیم دریا شدی که چشمه زتو منشعب شود عشقت نبود فاضل و بهجت نداشتیم جز آل فاطمه به کسی دل نداده ایم جارو کشان خانه ی این خانواده ایم @hosenih سختی ما بدون تو آسان نمی شود گندم بدون اذن شما نان نمی شود زهرا دعا نموده که ما نوکرت شدیم انسان بدون حب تو انسان نمی شود هرکس ادب به محضر بانوی قم نکرد اصلا در این دیار مسلمان نمی شود از برکت دعای تو بانو برای ما شاهی شبیه شاه خراسان نمی شود اینجا قلمرو علی و آل فاطمه ست هرکشوری که کشور ایران نمی شود ما ساکنان کشور موسی بن جعفریم ما عاشقان دختر موسی بن جعفریم @hosenih خورده سند قباله ی هستی بنام تو دارد خود خدای توهم احترام تو لایق نبود تا که کسی همسرت شود لایق نبود تا که شود هم کلام تو ای آینه تو با خودت اینجا برابری ماکه نمی رسیم به شان مقام تو از راه دور امده ای پیرهن به دست وقتی رسید عطر رضا بر مشام تو شکر خدا که مردم قم با محبت اند دارد جواب حضرت بانو سلام تو شکر خدا که سهم تو زخم زبان نشد جسمت اسیر دیده ی نامحرمان نشد شاعر: @hosenih
شکر خدا که ذاکر اسماء داوریم تسبیح گوی دائمِ الله اکبریم شکر خدا که روز ازل او اراده کرد ما ریزه خوار سفره ی آل پیمبریم دلهای ما که عطر تولا گرفته است باشد گواه، شیعه ی دیرین حیدریم سادات و غیرِ زمره ی سادات، بی گمان فرزند فاطمه، همه از نسل کوثریم حب الحسن که بانی حب الحسین شد خود میدهد نشان که ز خلق جهان سریم @hosenih نصّ صریح آل محمد کند بیان ما از اضافه ی گلِ آن آل اطهریم با افتخار بر همه اعلام میکنیم فرزند خاکِ کشور موسی بن جعفریم اینجا بروی بال ملائک نشسته ایم یعنی بزیر سایه ی زهرای دیگریم ایران سراسرش حرم اهلبیت شد وقتی خبر رسید به معصومه یاوریم گنبد طلای شاه خراسان گواهِ ماست سلطان ما رضاست و ما خاک این دریم جز ما، که دارد از همه برتر چنین سِمَت؟ که میزبان دختر زهرای اطهریم دُختی که گشت یار امام زمان خود چون زینب است و ما به حریمش چو نوکریم بالاترین فضیلتِ بانو ، قیامِ اوست ما رهروانِ نهضتِ این پاک رهبریم او اقتدا به نهضت زهرا نمود و ما با اقتدا به او همه یاران مادریم با حجت خدا، همه فتوای او یکی است در کارِ دین مقلدِ آن نیک اختریم تنها نه در حوائجِ دنیا کریمه است محتاج آن شفیعه ی بانو به محشریم او زینبِ زمانه ی خود بود بر رضا ما عبدِ این ارادتِ خواهر برادریم بارِ غمِ حسینِ زمانه بدوشِ اوست وز اضطرارِ اوست که ما نیز مضطریم @hosenih داغِ برادرانِ خودش را اگر چه دید در قم عنانِ ناقه ی او را بسر بریم او خواهرِ امامِ زمانِ خودش، ولی ما ناله دارِ روضه داغِ دو خواهریم بانوی قم! غمِ دلِ بانوی کوفه را با نام تو به گوشه ی گودال میبریم اصلاً کسی نبود به ناقه نشانَدَش با این گریز ، گریه کنِ حرفِ آخریم داغِ هزار و نهصد و پنجاه زخم را تا انتقامِ یار ، عزادارِ سَروریم شاعر: @hosenih
ماه ذی القعده و دلم امشب میلِ پرواز تا خدا دارد می روم سمت مقصدی روشن از مسیری که نور می بارد ماهِ احساس و شور این ماه است ماهِ فیض و سرور و مهمانی گاه حال و هوای قم داریم گاه شوقِ شبِ خراسانی یک دهه با کریمه مأنوسیم یک دهه با رئوف هم کاسه غرق لطف و کرامتِ عشقیم دائماً با زيارت خاصه @hosenih اول ماه را روایت کن با احادیث و شعر و منظومه اهل قم را بشارتی باید.. مژده مژده رسیده معصومه شب میلاد دختر موسی آسمان هم دلش هوایی بود دامن نجمه غرق نور شده خاک از انوار او طلایی بود شد مدینه پر از شعف امشب تو بگو باز کوثر آورده ست نام او فاطمه ست پس حتما نجمه زهرای دیگر آورده ست با وقار و متین و عالمه است ارث زینب به او رسیده، بَلی.. در روایت نوشته اند او را راوی غصه ی غدیرِ علی هر که آورده نامه و حاجت.. ..پیش او، بی جواب و رَد نشده گفته موسی فدای او پدرش چون جوابش نمی شود نشده دختر و خواهر امام است این نورِ چشمی و عمه ی سادات مدح او بر نیامده از ما مدح او آمده به هر آیات آمد و آمد و رسید به قم از گل اَشکش آب قم شد شور قم نه ایران گرفت نور از او.. با حضورش درونِ بیت النور به چه صحن و چه مرقدی دارد به چه ایوان طلای زیبایی رو به رویش علی علی گویم یادِ ایوانْ طلای مولایی دورِ او پُر زِ عالِم و عابد دورِ او چون ستاره می بارد هر که رفته به صحن آئینه گفته که عطر حیدری دارد نام او فاطمه ست حق دارم شعر خود را سوی نجف بکشم تا بگیرم برات از خانوم باید اینجا دوباره صف بکشم ما همیشه رسیده ایم اینجا تا زِ دختر به مادرش برسیم قم شده شهر عش آل رسول تا به زهرای اطهرش برسیم می رسد کار ما به آنجا که تا دخیل ضریح او باشیم یا که در پای پنجره فولاد یادِ مشهد به گفتگو باشیم ما گدایان دختر موسی ما گدایان دست سلطانیم نه به ذی القعده و صفر، اصلاً کل سال عاشق رضا جانیم از کریمه کرامتی داریم از رئوف عرض حاجتی خواهیم ما از این خواهر و برادر هم اربعین یک زیارتی خواهیم @hosenih قم به حاجات خود رسیده ولی می روم مشهدِ امام رضا تا که امضا کند امام رئوف جان معصومه، برگِ کرببلا .... یک دهه از کرامت و احسان اذنِ دو ماهِ نوکری خواهم دست من را رسان به ماهِ حسین غیر از این حاجتی نمی خواهم ملتمس بر نگاهِ معصومه ملتمس بر نگاهِ سلطانم شاعرم شاعرِ قم و مشهد بی عبا هم براش میخوانم شاعر: @hosenih
زهرای ایرانیِ ما زهرا نشان بانو قربان این بانو و ای قربان آن بانو از پیش تو تا فاطمه انگار راهی نیست وقتی که می‌آیم دَمِ این آستان بانو @hosenih باید ببینی چهره‌ی موسی‌ابن‌جعفر را وقتی صدایت می‌کند معصومه‌جان بانو  معصومه ای یافاطمه فرقی ندارد که در این زمین خاتونی و در آسمان بانو باید نخواهیم از تو کم‌ها را و دنیا را  این کار بهجت هاست در این آستان بانو   جای تعجب نیست اینجا جای مرجع هاست شمعی و هستی جامع ما در جهان بانو یا اینکه عارف یا که علامه است یا فاضل خورده است هرکس که کنارت آب و نان بانو @hosenih یک طور دیگر می‌شود صحن و رواق تو وقتی سلامت می‌کند صاحب زمان : بانو ای عشق مدیون رضا هستیم و معصوعه قربان این آقا و ای قربان آن بانو شاعر: @hosenih
از شهر قم، حوالی صحن مطهرت دارم سلام و عرض ارادت به محضرت بانوی آسمانی قم! خوش به حال من زیرا که هست روی سرم سایه ی سرت عطر بهشت در همه جا موج می زند وقتی نسیم می وزد از سمت معجرت محتاج لطف و مهر کریمانه ی توام بانو! بریز دانه برای کبوترت ای بانوی کریمه! کسی برنگشته است افسرده، دلشکسته و نومید از درت هرکس که دید صحن تو را گفت این حرم دارد نشان ز تربت مخفی مادرت شاعر: @hosenih