eitaa logo
سیدابراهیم(شهید مصطفی صدرزاده)
164 دنبال‌کننده
1هزار عکس
1.1هزار ویدیو
56 فایل
🍃تقديم به كرّار فاطميون "سيدابراهيم"🍃 به كانال سيد ابراهيم (شهيدمصطفي صدرزاده)خوش آمديد ادمین @b_i_g_h_a_r_a_r
مشاهده در ایتا
دانلود
✅آمدی و برای مرا محضر بردی. تعدادی از مهمان‌ها هم آمدند. ✨اتاق عقد کوچک بود و سالنی بزرگ کنارش... 🔺خانم‌ها آمدند داخل اتاق. نشستم پای سفره‌ی عقد و خنچه‌ی عقد. 🔹هوا گرم بود...نشستی کنارم. نگاهم به زیر بود که یکی را گذاشت روی دامنم. 💠شروع کردم به خواندن سوره‌ی ... 🍃باید آقا خطبه را می‌خواند، اما قبل از آن تو را صدا زد: «آقا مصطفی بیا تا عقد رو برات بگم.» ✨رفتی. صدایش می‌آمد: «همه‌ی شروط به نفع . حواست هست شما؟» -بله بله حاج‌آقا، ...!😍 📚 برگرفته از کتاب ... انتشارات @karrare135
✨بنا نبود زمان خیلی طول بکشد. از اول گفته بودم دوست ندارم. قرار بود فقط دوسه ماه عقد کرده بمانیم، چون این فاصله‌ی زمانی برای خوب بود، هم شناخت و هم . 🍃از جمله مواردی که در خانواده‌ی شما دیدم و سخت از آن خوشم آمد و برایش خدا را کردم، این‌هاست که می‌گویم: 1⃣پایبندی افراد خانواده‌تان به ، طوری که اگر آن‌جا بودم تا صدای بلند می‌شد، می‌دیدم همه به دنبال گرفتن و پهن کردن . 2⃣و دیگر اینکه هیچ‌کدام به دنبال نبودید. 📚برگرفته از کتاب ... انتشارات @karrare135
💠بعد از نماز با یک گلدان پر از آمدی.🌸 عادت داشتی بزرگ‌تر را ببوسی، اما چون مامان بود، تو به حساب سید بودنش به می‌آمدی.💚 ✨گلدان را روی دامنم گذاشتی و رو به مادرم گفتی: «مادر جون، اینا رو برای آوردم تا حالش خوبِ‌خوب بشه!» 🍃بعد از عقد بیشتر صدایم می‌زدی...💕 🔺مامان حسابی کیف کرد. گر چه دوسه روز بعد با گله‌مندی گفت: «این آقا مصطفی تو خونه دست من رو می‌بوسه، اما بیرون حتی نمی‌کنه!» 🔹گله‌اش را که به تو رساندم، گفتی: «تو که می‌دونی من توی خیابون به هیچ‌کی نمی‌کنم!» 📚برگرفته ازکتاب ... انتشارات @karrare135
🔹 آزارم می‌داد، ولی می‌دانستم اعتراضم بی‌فایده است. هنوز تو رودربایستی با تو بودم‌. 🔺گاز و ماشین‌لباسشویی هم وصل نبود و باید می‌ماندی و این‌ها را راه می‌انداختی، اما تو رفتی و من هم نکردم. 💠یک هفته شد...، دو هفته شد... و من فهمیدم خیلی و من باید خودم به یکی تلفن بزنم که از بیرون بیاید و این کارها را انجام بدهد. ✨مادرت فهمید و گفت: «سمیه جان، مصطفی در خانه که بود دست به سیاه‌وسفید نمی‌زد، تو به بگیر!» ❇️اما من نمی‌آمد، چون می‌دانستم برای ساخته شده‌اند. 🔺این‌طور کارها به دست‌وپایت تار می‌تنید و پایگاه برایت در بود. 📚برگرفته از کتاب ... انتشارات @karrare135
✅من باید کاری می‌کردم که هم را بخوانم، هم به برسم و هم به ... 🔸مدتی که گذشت و بدوبدوی مرا که دیدی، گفتی: «وای عزیز، وظیفه‌ی تو نیست با وضعیتی که داری غذا درست کنی! یکی رو پیدا کن بیاد کمکت! اصلا زنگ بزن غذا بیارن!» 🔺در دلم گفتم: چه بریز و بپاشی! اونم با این وضع اقتصادی! 💠گاهی هم که مریض می‌شدم، زنگ می‌زدی به مامانم و مادرت: «چه نشستید که سمیه مریضه، بیایین پیش عزیزم!» ❇️کم‌کم به این نتیجه رسیدم که باید از آن‌ها شویم. اصرار پشت اصرار که خانه‌مان را عوض کنیم و تو مانده بودی چرا...؟ -دلت برای مامانت اینا تنگ می‌شه‌ها! -نمی‌شه! ✨می‌خواستم با دوری از آن‌ها به نزدیک‌تر شوم...💖 می‌خواستم کاری کنم پیشم بمانی...✨ 📚 برگرفته از کتاب ... انتشارات @karrare135
✨رفتی اندیشه و خانه‌ای را پسندیدی:  «سمیه نمی‌دونی چقدر بزرگه! تازه صاحب‌خونه می‌گه چندبار اونجا بساط انداخته. فکرش رو بکن، جایی که روضه‌ی امام حسین (ع) خونده شده باشه، !»😍 🔹این جا‌به‌جایی، را غمگین کرد، اما چون جایمان بزرگ‌تر شده‌بود، خوش‌حال بودند.😊 🔸موقع اسباب‌کشی گفتی: «عزیز کاری نداشته باش! به بچه‌های پایگاه گفتم بیان و اسبابا رو ببرن.» 🍃خوش‌حال شدم،😊 اما وقتی آمدم آن‌ها را بچینم آه از نهادم درآمد.😔 🔺 میز تلویزیون شکسته بود، دسته‌های مبل ضربه خورده و شیشه‌ی میز جلوی مبل خُرد شده بود. حتی شانه‌ی تخم‌مرغ‌ها به درودیوار یخچال خورده بود و تا مدت‌ها یخچال بو می‌داد.😔 💠خانه‌ی جدید هم بود هم داشت، ولی با این همه، اولین روز بعد از چیدن اثاثیه زدم زیر گریه: «نمی‌خوام اینجا بمونم، دلم برای مامانم اینا تنگ شده!»😭 🍃کمی نگاهم کردی و گفتی: «خیلی‌خُب، حالا بلند شو دست و صورتت رو بشور، لباسات رو عوض کن تا بریم.» ✅چقدر خوب بلد بودی با من راه بیایی، نه می‌کردی نه . 💟یک‌بار گفتی: «مرد باید خیلی باشه که ندونه چطور فرمون زندگی رو توی دست بگیره!» 📚برگرفته از کتاب ... انتشارات @karrare135
💕قرار بود برویم و بهترین جا کجا می‌توانست باشد جز ؟ 🔺باز چشم‌هایت را ریز کرده و گفتی: «سمیه، بگم دوستم حمید و مامانش هم بیان؟» -انگار قراره بریم ماه عسل‌ها! -این‌دفعه همین‌طوری بریم دفعه‌ی بعد بریم ماه‌عسل! 🔸لب از روی لب برنداشتم... 🔺گفتی: «خُب راضی نیستی نمی‌ریم، ولی این بندگان خدا تا حالا نرفته‌ن!» 💠چه کسی می‌توانست نگاه در بدوزد و بیاورد...! 🔸 رضایت دادم و رفتیم مشهد: من، تو، حمید و مامانش. 🔺آپارتمانی یک خوابه اجاره کردیم که من و مامان دوستت در اتاق خواب و تو و دوستت هم در هال می‌خوابیدید. همان‌جا پخت‌وپز می‌کردیم. 🔹از رفتن به بازار و گردش و خرید زدیم، حتی سوغاتی هم نخریدیم. برای خودم چیزی نمی‌خواستم، اما برای انگشتان کشیده‌ات که خیلی دوستشان داشتم، انگشتر و خریدم. میخواستم روزی که ماشین خریدیم وقتی فرمان را به دست می‌گیری، تلألؤ نور را در ان‌ها ببینم.💞 📚برگرفته از کتاب ... انتشارات @karrare135
🌹سفر تمام شد، اما مهر و توجه تو به تمام نشد: «سمیه، یکی از بچه‌های محلمون برای پدرش قمه کشیده، نه اینکه خیال کنی پسر بدیه، نه! اتفاقا بچه‌ی باحالیه! به قول خودش گولش زده. امروز می‌گفت اگه کربلا بره آدم می‌شه. دلم می‌خواد پول جور کنم و بفرستمش .» 😳چشم‌هایم گرد شد: «مصطفی ما خودمون "هشتمون گروی نهمونه!"» -می‌دونم می‌دونم عزیز! اما خیلی خوب می‌شد اگه می‌تونستیم بفرستیمش! فکر کن کسی که کار کرده، به زبان خودش بگه اگه برم کربلا دیگه درست می‌شم! 💠اشک در چشمانش جمع شد. را می‌دانستی. گفتم: «باشه قبول. ان‌شاءالله خدا قبول کنه!» -وای عزیز باورم نمی‌شه!😍 ✨هر طور بود پول را جور کردیم و او را فرستادیم. وقتی از سفر برگشت، مادرش آمود و کلی از تو کرد، چون به کلی رفتار پسرش تغییر کرده بود. 📚برگرفته از کتاب ... انتشارات @karrare135
🔹تشویقت کردم بروی . می‌گفتی این‌طوری خرج و دخل با هم نمی‌خواند. ✨ماشین آردی را که به قول خودت ماشین بود، از پدرت خریدیم. 🔺مدتی بعد گفتی: «یکی از دوستانم گفته دو میلیون جور کن تا یه خودروی فرسوده بخریم، بعد اون رو بدیم و یه نیسان بگیریم و باهاش کار کنیم.» 💠دو میلیون را هر جور بود جور کردی، اما خودرویی تحویل داده نشد و پول رفت رو هوا. 🔸البته تو هم کرده بودی... 🔺گفتم: «آقا مصطفی پس چرا این‌طوری شد؟ استخاره که اومده بود؟» -شاید برای اینکه بیفتم دنبال کار بقیه. شاید برای اینکه اونا بیشترشون نمی‌دونن این کلاف سردرگم رو چطور وا کنن. 🔸 بعد حرفت ثابت شد. وقتی توانستی پولت را بگیری: «دیدی! من شده بودم تا کسانی رو بگیرم که سرشون کلاه رفته بود و آخریشم خودم.» 📚برگرفته از کتاب ... انتشارات @karrare135
❤️هر چه بیشتر می‌گذشت، علاقه‌ام به تو بیشتر می‌شد...💕 💠صبح‌ها می‌رفتی و دوازده یک ظهر می‌آمدی. خودِ من هم به پایگاه و حوزه می‌رفتم، اما سخت برایت تنگ می‌شد. 💖منِ حالا به دنبال فرصت می‌گشتم که بگویم... ❣ 🔹گاه اصرار می‌کردم با هم برویم خرید. مهم نبود چه بخریم، همین که در کنار ویترین مغازه‌ها را نگاه کنم کافی بود. 🔺همین که به هنگام غروب یا در یک عصر پرتقالی، هم راه برویم، کنار ویترینی بایستیم و با هم مجسمه‌های بلورین، ظروف کریستال، لباس‌ها، کفش‌ها یا طلاها و بدلیجات را نگاه کنیم بود. ✨این را اطرافیان هم فهمیده بودند. مثلا پدرم می‌گفت: «آقا مصطفی، هر وقت خواستی حال سمیه خوش بشه ببرش بازار چرخی بزن.😉 چیزی هم نخریدی، نخریدی!» 📚برگرفته از کتاب ... انتشارات @karrare135
💠هر وقت لازم بود از تو می‌گرفتم، چون می‌دیدم هنگام بحث چقدر خوب می‌کنی و به نتیجه می‌رسی. 🔺برای همین، هر وقت حتی دوستانم به دنبال راه‌حل بودند با درمیان می‌گذاشتم و نتیجه را به آن‌ها می‌گفتم. 🔹این همان چیزی است که این روزها خیلی می‌دهد. اینکه نیستی تا هر وقت سر یک سرگردان ماندم، بگویی: «سمیه از این طرف.» ✅هر چند این را قبول دارم که هستی... ولی به وقت مشورت جایت خالی است. ✨خیلی خیلی خالی است...✨ 📚برگرفته از کتاب ... انتشارات @karrare135
✨هرچه جلوتر می‌رفتیم بیشتر می‌شدم.💕 🔺می‌گفتی: «این‌قدر به من وابسته نشو، خوبه، وابستگی نه!» ❇️دست خودم نبود. دلبستگی، وابستگی، عاشقی، هر چه که بود و هر اسمی که داشت مهم نبود؛ ✨مهم، بودنِ بود✨ 🔺و پنجره‌ای که به روی دلم باز شده بود، پنجره‌ای پر از هوای تازه، پنجره‌ای برای نفس‌کشیدن. 💠با گفتن بعضی حرف‌ها بیشتر با روحیه و سلیقه‌ات آشنا می‌شدم: «من رو دوست دارم چون حالتی بومی داره. به خاطر طبیعتش، سکوتش، خلوتی‌ش. یک‌بار که رفته بودم تهرون خونه‌ی یکی از فامیلا، حال پرنده‌ای رو داشتم که اسیر قفس بود. مبادا بعد از من یه روز از اینجا بری تهرون برای زندگی کردن!» -بعدِ ؟ این چه حرفیه! -آره دیگه ممکنه پیش بیاد! 🔸شیطنتم گل کرد: «آقا مصطفی تا هستی می‌تونی برای جا و مکان اقامت من تصمیم بگیری، اما بعد شما دیگه خودم مختارم کجا اقامت کنم!»😉 🍃با نگاهم کردی: «حق با توئه!»❣ 📚برگرفته از کتاب ... انتشارات @karrare135