eitaa logo
نقد غفاری
364 دنبال‌کننده
67 عکس
46 ویدیو
5 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
خوردن از شجاعت بود؟! (2) قسمت دوم در قست قبل جملاتي از جناب غفاري در تمجيد از اقدام و (عليهما السلام) مبني بر تناول از شجره ممنوعه و ناميدن اين اقدام را نقل كرديم. اينك به نقل آيات متعددي از قرآن كه به اين موضوع پرداخته است، مي‌پردازيم. 🔸در آيه 35 از سوره بقرة و آيه 19 از سوره اعراف خداوند متعال نزديك شدن به اين درخت را از مصاديق ظلم ناميده، مي‌فرمايد: وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونا مِنَ الظَّالِمينَ 🔸در آيه 20 از سوره أعراف نزديكي به اين درخت را حاصل وسوسه ناميده، مي‌فرمايد: فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّيْطانُ لِيُبْدِيَ لَهُما ما وُورِيَ عَنْهُما مِنْ سَوْآتِهِما در ادامه همين آيه سخنان شيطان كه باعث آدم شد، بيان شده است: وَ قالَ ما نَهاكُما رَبُّكُما عَنْ هذِهِ الشَّجَرَةِ إِلاَّ أَنْ تَكُونا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونا مِنَ الْخالِدين وَ قاسَمَهُما إِنِّي لَكُما لَمِنَ النَّاصِحين 🔸در آيه 120 از سوره طه نيز ضمن اشاره به به بخشي از سخنان فريبنده او اشاره شده است: فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطانُ قالَ يا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَ مُلْكٍ لا يَبْلى 🔸در آيه 22 از سوره اعراف خوردن از ميوه درخت ممنوعه حاصل فريب شيطان معرفي شده، فريبي كه از نتايج آن آشكار شدن زشتي آدم و حوا و مورد سرزنش الهي قرار گرفتن آن دو بوده است: فَدَلاَّهُما بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا يَخْصِفانِ عَلَيْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ ناداهُما رَبُّهُما أَ لَمْ أَنْهَكُما عَنْ تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَ أَقُلْ لَكُما إِنَّ الشَّيْطانَ لَكُما عَدُوٌّ مُبينٌ 🔸در آيه 121 از سوره طه نيز ضمن تكرار ماجراي آشكار شدن زشتي‌هاي آن دو بر اين نكته تاكيد شده است كه آدم به نافرماني از پروردگار خود به وعده شيطان هم نرسيد: وَ عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى 🔸در آيه 23 از سوره اعراف به پشيماني آدم و حوا و آنها اشاره شده است: قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرينَ 🔸در آيه 37 از سوره بقره به آدم و حوا اشاره شده است: فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِماتٍ فَتابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ 🔸در آيه 122 از سوره طه به برگزيدن آدم، و او اشاره شده است: ثُمَّ اجْتَباهُ رَبُّهُ فَتابَ عَلَيْهِ وَ هَدى 🔸در آيه 36 از سوره بقره به و حوا (ع) از بهشت و به زمين به واسطه از شيطان تصريح شده است: فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطانُ عَنْها فَأَخْرَجَهُما مِمَّا كانا فيهِ وَ قُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتاعٌ إِلى حين 🔸در آيه 24 از سوره اعراف نيز ماجراي تكرار شده است: قالَ اهْبِطُوا (الي آخره) 🔸در آيه 38 از سوره بقره بر تنزل عمومي جايگاه آدميان تاكيد شده است: قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْها جَميعاً 🔸در آيه 27 از سوره اعراف خداوند متعال فرزندان آدم را مورد خطاب قرار داده كه مبادا همچون پدر و مادرتان شيطان را بخوريد: يا بَني آدَمَ لا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطانُ كَما أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ يَنْزِعُ عَنْهُما لِباسَهُما لِيُرِيَهُما سَوْآتِهِما ❓اكنون پرسش ما از جناب غفاري آن است كه چگونه ممكن است عملي‌ هم از مصادیق معرفی شده باشد، هم مورد صريح الهي قرار گرفته باشد، هم در ارتكاب آن عمل، دخالت داشته باشد، هم مرتكبين آن عمل مورد خداوند واقع شده، يافته باشند و به اين واسطه شده، كرده باشند و هم خداوند از فرزندان آنها خواسته باشد كه از ماجراي پدر و مادرشان بگيرند و در عين حال با اين همه نكوهش‌ها و سرزنش‌ها چنين عملي از سوی شما مصداق معرفی شده، مورد شما قرار بگيرد؟! ادامه دارد... @naghdeghaffari
آيا و در بودند؟ جناب غفاري در قسمت‌هاي مختلفي از سخناني كه به بهانه تفسير ايراد كرده، به گونه‌اي سخن گفته كه گويا حضرت آدم و حوا (عليهما السلام) پيش از به زمين در بهشت خلد بوده‌اند و بازگشت مجدد انسان به آنجا نوعي است! به عبارات زير توجه كنيد: ▪️«شما عقبه‌تون را نگاه کنيد تو بهشت رضوان داشتيد کيفتون رو مي‌کرديد. هممون هم بوديما اونجا. ميگه از پشت آدم همتونو آوردم بيرون يعني تو عالم ماده. قبلش آنجا بوديم. سنبله ديگه! داشتيم اونجا کيفمونو مي‌کرديم. همه‌مون بالاتفاق ديوونه شديم! گفتيم ما اين بهشت و ميوه و حوري و اينها را نمي‌خوايم! ما بالاتر مي‌خوايم. حالا بيا اينجا هي تلاش کن به اونجا برسي. خب بودي ديگه! کدوم عاقل مي‌ياد دوباره درخواست اونجا که بوده را بکنه؟ مي‌کنه اين کارو؟ نمي‌کنه!... بخاطر همين خداوند تبارک و تعالي فرمود و ! عاقل که اين کارو نمي‌کنه! بشين سر جات ، ، به به! ! کجا اومدي؟ چرا اومدي؟»(جلسه اول) ▪️«از اول به خودش صدمه زده است. براي اينکه توي بوديم همه‌مون. يادمون نمي‌ياد آخه! بخاطر اين‌که خطاهاي دنيا نمي‌زاره. حضرت آدم سنبل همه ما در بهشت خداي تبارک و تعالي بوده... ما خسران را زديم به خودمون ديگه! کجا بوديم؟ بهشت بوديم. خسران زديم به [...] ميوه فروش‌ها بعضاً بعضي جاها ميگه: به مالم آتيش زدم! شنيديد؟! من و شما هم تو بهشت بوديم به مالمون آتيش زديم! بابا عالم سجن مي‌ري‌ها! خون دل‌ها خوردن هستا! زجر هست!... ما از ازل [!] خسران را قبول کرديم و خودمان را از بهشت انداختيم به اين مشکلات!... اونکه بخاطرش از رضوان و بهشت الهي شديم و اين را بر خود پذيرفتيم و آمديم يادمون نره که انسان که تلاش نمي‌کنه دوباره برگرده به بهشت. ديوونه بوده که از اونجا بياد و دوباره تلاش کنه که برسه به اونجا. چون مرحله بالاتر را نشان دادند اونو مي‌خواد.»(جلسه دوم) 🔵 اين در حالي است كه اولاً بر اساس آيات انسان از ابتدا براي زندگي در زمين خلق شده بود. و ثانیا حضرت آدم و حوا پيش از به زمين اساسا در نبودند. ما در ادامه نکاتی از تفسیر را در این رابطه نقل خواهیم کرد. @naghdeghaffari
آيا و در بودند؟ (2) قسمت دوم چنانچه در قسمت قبل اشاره شد جناب غفاري در قسمت‌هاي مختلفي از سخناني كه به بهانه تفسير ايراد كرده، به گونه‌اي سخن گفته كه گويا و (عليهما السلام) پيش از به زمين در بهشت خلد بوده‌اند و بازگشت مجدد انسان به آنجا نوعي است! 🔹اين در حالي است كه اولاً بر اساس آيات قرآن انسان از ابتدا براي زندگي در خلق شده بود. (ره) در تفسير شريف در اين رابطه مي‌فرمايد: «سياق اين سه دسته آيات [مربوط به بهشت آدم]، و مخصوصا آيه اى كه در صدر داستان قرار گرفته، و مي‌فرمايد: (إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً) الخ، اين معنا را دست مي‌دهد: كه آدم در اصل، و در آغاز براى اين خلق شده بود، كه در زندگى كند، و نيز در زمين بميرد، و اگر خداى تعالى او را (چند روزى) در منزل داد، براى اين بود كه خود را بدهند... و نيز از سياق آيه سوره طه كه مى فرمايد: (فَقُلْنا يا آدَمُ) الخ، و سوره اعراف كه مى فرمايد: (وَ يا آدَمُ اسْكُنْ) الخ، كه داستان بهشت را با داستان سجده ملائكه بصورت يك داستان و متصل بهم آورده، و كوتاه سخن، آنكه اين سياق بخوبى مى رساند كه از اين بوده كه در سكونت كند... و نيز خداى تعالى خطيئه آنان را بعد از آنكه كردند بيامرزيد، و در عين حال به بهشتشان برنگردانيد، بلكه بسوى هبوطشان داد، تا در آنجا زندگى كنند. و اگر محكوميت زندگى كردن در زمين، با خوردن از و هويدا گشتن عيب، قضايى حتمى نبود، و نيز برگشتن به بهشت محال نبود، بايد بعد از و ناديده گرفتن به بهشت بر گردند، (براى اينكه توبه آثار خطيئه را از بين مى برد). پس معلوم مي شود علت بيرون شدن از بهشت، و زمينى شدن آدم آن خطيئه نبوده، بلكه علت اين بوده كه بوسيله آن خطيئه عيب آن دو ظاهر گشته، و اين بوسيله لعين صورت گرفته است...» 🔹نكته ديگر آنكه حضرت آدم و حوا پيش از به زمين در بهشت خلد نبودند. به عنوان شاهدی بر این مطلب به جملاتی از حضرت (ره) در پاسخ به كيفيت ورود شيطان به بهشت و فريفتن آدم و حوا اشاره می کنیم: «اگر بگويى شيطان كه داخل بهشت نمي شود؟ در پاسخ مى گوييم: اين اشكال وقتى وارد است كه بهشت مورد بحث، باشد، و ، بلكه اين جريان در صورت گرفته، بدليل اينكه همگى آنها از آن بهشت بيرون شدند، و اگر بهشت خلد بود، با بيرون شدن نمى ساخت.» 🔹و در جاي ديگر بهشت آدم و حوا را معرفي كرده مي‌نويسد: «قرآن كريم آنچه از و كه از بهشت نفى كرده، از نفى كرده، يعنى آن بهشتى كه مؤمنين در آخرت داخل آن مي‌شوند، و همچنين از كه بعد از مرگ و رحلت از دار تكليف در آنجا بسر مى برند، و اما بهشت دنيايى كه آدم و همسرش داخل آن شدند، و هنوز در دار تكليف و مورد توجه امر و نهى قرار نگرفته بودند، كريم درباره آن بهشت هيچ مطلبى بيان نكرده، و بلكه ميتوان گفت: بعكس گفتار اشكال كننده، جايى بوده كه لغو و تاثيم در آن ممكن بوده، و شاهد بر آن همين كافى است، كه قرآن وقوع عصيان آدم را در آن حكايت كرده است.» @naghdeghaffari
نقد غفاری
خوردن از #شجره_ممنوعه #شجاعت بود؟! جناب غفاري در بخش ديگري از تفسير مثلاً عرفاني خود از #سوره_عصر ض
♨️آرزوی رسیدن به مقام پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) سبب تسلط شیطان علی رغم آنکه آقای غفاری به خود می گوید که «تو می توانی بشی! نه یک ذره کم نه یک ذره زیاد» و یا آنکه و را به واسطه خوردن از معرفی می کند، (ع) در روایتی زیبا آرزوی (ص) و اهل بیتش (ع) را دلیل برحضرت آدم و حوا (ع) معرفی کرده است. به این روایت زیبا که نقل کرده توجه کنید: به حضرت رضا (ع) گفتم: ای فرزند رسول خدا! به من از درختی که آدم و حوا از آن خوردند خبر ده که آن درخت چه بود؟ [چرا که] مردم در آن اختلاف کرده اند. برخی می گویند: بوده؛ برخی می گویند بوده و برخی می گویند درخت بوده است. حضرت رضا (ع) فرمودند: همه آنها حق است! گفتم: معنی این وجوه با اختلافاتشان چیست؟ فرمودند: ای اباصلت! درختان بهشت انواعی دارند. پس درخت گندم است و در آن انگور است و مانند درخت دنیا نیست. و بدرستی که زمانی که خداوند حضرت آدم را به واسطه و ورود به گرامی داشت پس آدم در نفس خود چنین گفت: آیا خدا بشری را خلق کرده که برتر از من باشد؟ پس [چون] خداوند به آنچه در نفسش گذشت آگاه بود، به او ندا کرد: ای آدم! سرت را بالا بگیر و به من نگاه کن! پس آدم سرش را بالا کرد و به ساق عرش نگریست. پس بر آن مکتوبی دید که چنین نگاشته بود: لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ- مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ وَ زَوْجَتُهُ فَاطِمَةُ سَيِّدَةُ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ سَيِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ پس آدم گفت: ای پروردگار من! آنها چه کسانی هستند؟ خداوند فرمود: از نسل تو اند. آنها از تو و از همه مخلوقات من برترند و اگر آنها نبودند تو و بهشت و جهنم و آسمان و زمین را خلق نمی کردم. پس مواظب باش که به آنها به چشم ننگری چرا که از جوار خود اخراجت خواهم کرد. پس آدم به چشم حسادت به آنها نگریست و پس تا اینکه از آن درختی که از آن نهی شده بود، خورد. و شیطان بر حوا به واسطه حسادت بر مقام (س) مسلط شد تا اینکه او نیز مانند حضرت آدم از آن درخت خورد. پس خداوند آن دو را از بهشتش کرد و آنها را از جوار خود به زمین داد. (، بيروت، ج26، ص 273) @naghdeghaffar
♨️ارزیابی ادعای آقای غفاری به روش مقایسه جایگاه رسول الله (ص) و ائمه اطهار(ع) - 1 قسمت اول به جملات زیر توجه کنید: ▪️« که ، اش و مؤمنین که (ع) هستند، دارند این هم دارند!» ▪️«ما می توانیم به و (ع) برسیم!» ▪️«من قابلیت وجودی شدن را دارم، شدن را دارم. شدن را دارم؛ میگه هست. اینو نمونه فرستاده. اما من نوعی بی لیاقتی می کنم آن امری دیگر است.» ▪️«لکم فی رسول الله اسوه حسنه." اسوه هست. یعنی تو میتونی عین او بشی! نه یه ذره کم نه زیاد! فقط مقام و رو تو نمی تونی داشته باشی. بقیه اش رو (ص) می تونی بشی! خودشون اینها رو فرمودن.» اینها ادعاهای جناب غفاری است که به شاگردان خود القا می کند. پیشتر روایاتی را بیان کردیم که اهل بیت (ع) صریحاً ما را از مقایسه دیگران با خودشان نهی فرموده بودند. این روایان را می توانید با هشتک () و () بخوانید. همچنین روایتی را از (ع) نقل کردیم که بر اساس آن علت به زمین و بر او آرزوی رسیدن به (ع) بود. اینک این موضوع را از زاویه ای دیگر مورد بررسی قرار می دهیم. اگر از کسی که ادعای جناب غفاری را صحیح می پندارد و معتقد است که هر کسی مثلاً می تواند الله (ص) بشود (نه یه ذره کم، نه یه ذره زیاد!) بپرسیم بر اساس این اعتقاد به نظر شما چه کسی یا چه کسانی زودتر از دیگران باید به (ص) رسیده باشند و عین ایشان شده باشند (نه یه ذره کم، نه یه ذره زیاد!) چه پاسخی خواهد داد؟ طبیعی است که چنین فردی مدعی شود که مثلاً پیش از همه (ع) با رسول الله (ص) هم درجه شده و به جایگاه ایشان رسیده است و پس از وی (ع) و (ع) و آنگاه سایر ائمه (ع) به این جایگاه رسیده اند! اما وقتی ما به روایات اهل بیت (ع) مراجعه می کنیم با مجموعه ای از روایات مواجه می شویم که صراحتاً از تفاوت مقام و فضایل رسول الله و خاندان ایشان با یکدیگر خبر داده اند. ادامه در پست بعد... @naghdeghaffari
♨️غفاری منکر ضروری مذهب یکی از مهمترین مبانی فکری غفاری (عباسی) اعتقاد و ترویج این ادعاست که «شما می توانید عین رسول الله بشوید نه یه ذره کم نه زیاد!» به جملات زیر توجه کنید: ▪️«ما می توانیم به و (ع) برسیم!» ▪️«من قابلیت وجودی شدن را دارم، شدن را دارم. شدن را دارم؛ میگه هست. اینو نمونه فرستاده. اما من نوعی بی لیاقتی می کنم آن امری دیگر است.» ▪️«لکم فی رسول الله اسوه حسنه." اسوه هست. یعنی تو میتونی عین او بشی! نه یه ذره کم نه زیاد!... خودشون اینها رو فرمودن.» اینها ادعاهای جناب غفاری بود که به شاگردان خود القا می کند. ما پیشتر در نقد سخنان این انسان متوهم روایاتی را بیان کردیم که اهل بیت (ع) صریحاً ما را از مقایسه دیگران با خودشان نهی فرموده بودند. این روایات را می توانید با هشتک () و () بخوانید. همچنین روایتی را از (ع) نقل کردیم که بر اساس آن علت به زمین و بر او آرزوی رسیدن به (ع) بود. علاوه بر آنها روایات متعددی ذکر کردیم که بیانگر آن بود که حتی امام علی (ع) به مقام پیامبر اعظم (ص) نرسیده است و سایر ائمه (ع) نیز به مقام امام علی (ع) نرسیده و نمی رسند. همچنین بخش هایی از را نقل کردیم که بر این نکته تصریح داشت که هیچ کس به مقام اهل بیت (ع) نمی رسد. غفاری و اما بی توجه به این همه دلیل و روایت باز هم ادعای خود را تکرار می کند. او ادعای مریدی (ره) و شاگردی مرحوم را دارد. این در حالی است که ما پیشتر جملاتی را از مرحوم سعادت پرور نقل کردیم که صراحتاً بیان می داشت: «رسيدن به كه مقام محمّدى(ص) است براى به قدر ميسّر است، هر چند مانند رسول و امام شد.» اخیراً نیز جملات صریح و شفاف امام خمینی(ره) را بیان داشتیم که با قاطعیت اعلام کردند: «از ماست كه كسى به (ع) نمىرسد، حتى ملك مقرب و نبى مرسل.» ما با غفاری متوهم کاری نداریم اما خطابمان به برخی متعصب اوست. آیا وقت آن نرسیده که بیدار شوید؟ تا کجا اجازه تسلط یک شخص بر روح و اندیشه خود را می دهید؟! آیا انکار ضروری مذهب کافی نیست؟! کدام عارف واقعی اجازه چنین بی باکی و جسارتی به خود و شاگردان خویش داده است که خود را در قابلیت جایگاه رسول الله (ص) و ائمه اطهار (ع) ببینند؟! آیا گاه آن نرسیده است که قلب های خود را به ذکر خدا خاشع کنید؟! خداوندا! تو شاهد باش که ما حجت را بر اینها تمام کردیم. @naghdeghaffari