📌بدون مفعول، بدون ترتیب ۱.چک کردن ۲.ذوق‌کردن ۳.خواندن ۴.کیف‌کردن ۵.تصور‌کردن ۶.انگیزه‌گرفتن ۷.کامنت‌گذاشتن ۸.مصدرنوشتن ۹.خوشحال‌شدن ۱۰.آرام‌شدن ۱۱.فراموشیدن ۱۲.ادامه‌دادن ۱۳.اندیشیدن ۱۴.مرورکردن ۱۵.برنامه‌ریختن ۱۶.امیدوار‌شدن ۱۷.فلاش‌بک‌زدن ۱۸.پست‌گذاشتن ۱۹.جدول کشیدن ۲۰.خواندنوشتن ۲۱.ضربدرزدن ۲۲.تکمیل‌کردن ۲۳.ظرف‌شستن ۲۴.تشرزدن ۲۵.ملاقات کردن ۲۶.استقبال کردن ۲۷.دست دادن ۲۸.لپ کشیدن ۲۹.تعریف کردن ۳۰.آشنا شدن ۳۱.مهمان کردن ۳۲.سفارش دادن ۳۳.گفتگوکردن ۳۴.لبخندزدن ۳۵.نیمه‌کاره ماندن ۳۶.خداحافظی کردن ۳۷.سکوت‌کردن ۳۸.شکلک‌درآوردن ۳۹.عذاب‌وجدان‌گرفتن ۴۰.بی‌خیال‌شدن ۴۱.صرف‌نظرکردن ۴۲.کم‌کردن ۴۳.زیادکردن ۴۴.وزن کردن ۴۵.پیمانه کردن ۴۶.شیرینی‌پختن ۴۷.انتخاب‌کردن ۴۸.هدیه‌دادن ۴۹.آرزوکردن ۵۰.پیام‌دادن ۵۱.افطارکردن ۵۲.بستنی‌خوردن ۵۳.تصمیم‌گرفتن ۵۴.کنسل‌کردن ۵۵.صفادادن ۵۶.جمع‌کردن ۵۷.تذکردادن ۵۸.سربسته‌گفتن ۵۹.شوخی‌کردن ۶۰.پشیمان‌شدن ۶۱.شاکی‌شدن ۶۲.باج دادن ۶۳.شرکت‌کردن ۶۴.خیره‌شدن ۶۵.تکرارکردن ۶۶.گوش سپردن ۶۷.به‌یادآوردن ۶۸.حدس زدن ۶۹.تاییدکردن ۷۰.ویرایش کردن ۷۱.قول دادن ۷۲.راضی کردن ۷۳.اخم کردن ۷۴.توضیح دادن ۷۵.نصیحت کردن ۷۶.دلداری دادن ۷۷.دوختن ۷۸.عجله کردن ۷۹.حوصله نداشتن ۹۰.تعجب کردن ۹۱.اکتفا کردن ۹۲.کپی کردن ۹۳.همرسانی کردن ۹۴.اعتمادکردن ۹۵.توکل کردن ۹۶.کمک خواستن ۹۷.به خداسپردن ۹۸.بدرقه کردن ۹۹.نازکشیدن ۱۰۰.دیرکردن ۱۰۱.رساندن ۱۰۲.خرد کردن ۱۰۳.سیر کردن ۱۰۴.دلسوزی کردن ۱۰۵.سینه سپر کردن ۱۰۶.ورزش‌کردن ۱۰۷.تیک‌زدن ۱۰۸.تحویل گرفتن ۱۰۹.کد دادن ۱۱۰.افسوس خوردن ۱۱۱.دم کردن ۱۱۲.زیاده روی کردن ۱۱۳.گیج شدن ۱۱۴.دست‌دست کردن ۱۱۵.پنهان کردن ۱۱۶.بدشانسی آوردن ۱۱۷.خوش‌شانسی آوردن ۱۱۸.قطع کردن ۱۱۹.تمرین کردن ۱۲۰.بازی کردن ۱۲۱.پسندیدن ۱۲۲.سعی کردن ۱۲۳.چرت زدن ۱۲۴.پچ پچ کردن ۱۲۵.پوست کندن ۱۲۶.جستجو کردن ۱۲۷.توجه کردن ۱۲۸.زمزمه کردن ۱۲۹.ایده گرفتن ۱۳۰.تشکر کردن ۱۳۱.روشن شدن ۱۳۲.منتظر شدن ۱۳۳.کلافه شدن ۱۳۴.مردد شدن ۱۳۵.تغیر عقیده دادن ۱۳۶.حرص خوردن ۱۳۷.قرص خوردن و... -برخی‌ از مصادر اتفاقیه‌ی امروز (۵/فروردین۰۳) پ.ن: -به یاد اسم «بدون تاریخ، بدون امضا» -دوست‌داشتم فقط ۱۰۰تا بشه، باید ۳۷ تا رو حذف‌کنم. @paknewis

#تمرین #یادداشت_روزانه گاهی هم میتونیم یادداشت‌های روزانه‌مون رو این شکلی بنویسیم : «فقط مصدر» 🙂 به نظر شما سخته یا آسون؟ چالش جالبیه، شما هم امتحان کنید. در وبینار این هفته از «یادداشت‌نویسی روزانه» و «آزادنویسی» بیشتر حرف می‌زیم. 🌷 به امید خدا @paknewis

🏠 #پنجره | بیت شعری که شب گذشته رهبر انقلاب در دیدار شاعران خواندند 💗 سرشارم از جوانی، هرچند پیر دهرم ❤️ چون سرو در خزان نیز، رنگ بهار دارم 💻 Farsi.Khamenei.ir

سلام شب‌خوش🍀 طاعات شما قبول درگاه حق.📿 دوستان همراه ان‌شاءالله فردا پنجشنبه ۹/فروردین /۰۳ راس ساعت ۲۰ (هشت شب) «وبینار پاکنویس» در اسکای‌روم برگزار خواهد شد. منتظر شما دوستان عزیز هستم. 🌷 لینک ورود : 👇 https://www.skyroom.online/ch/paknewis/tamrineneveshtan @paknewis

🍀 یادآوری 🍀 عصر بخیر دوستان وبینار امروز ساعت ۲۰ (هشت شب) در لینک بالا برگزار میشه. همچنین میتونید اگر مایلید، بعد از جلسه نوشتن‌هاتون رو بخونید و درباره‌ش حرف بزنیم‌‌. 🌷 @paknewis

این جُستارک مریم کشفی رو هم اگه نخوندین، پیشنهاد می‌کنم بخونین. 👌 و اگر دوست داشتین به سایت شخصی خانم کشفی سر بزنین: maryamkashfi.com و maryamkashfi.ir

🏴 تهدّمت والله ارکانُ الهدی... . شهادت امیر المومنین علیه السلام را به همه‌ی شما دوستداران حق و هدایت تسلیت عرض می‌کنم. و التماس دعا. @paknewis

سلام دوستان عزیز 🌹 شنبه‌تون بخیر طاعاتتون قبول🌷 در وبینار پنج‌شنبه پیشنهادی دادم و وعده‌ای که از امروز شروع می‌کنیم. پیشنهاد درباره‌ی پایبندی به یادداشت روزانه بود و وعده اینکه خودم هرروز قسمتی از یادداشت‌های روزانه‌م رو اینجا به اشتراک بگذارم. از شما هم می‌خوام که از بین یادداشت‌های روزانه‌ی خودتون، حداقل یک جمله برای من بفرستید. بیشتر هم شد چه بهتر.🌹 با تداوم در این کار فاصله‌مون با «نوشتن» و «خوب‌نوشتن» خیلی کم‌میشه‌. به‌علاوه‌ی اینکه مطالعه‌مون هم بیشتر و ثمربخش‌تر میشه. در فایل بالا درباره‌ش کامل توضیح دادم. اگر موافقید «یاعلی» @paknewis

اتوپرتره https://fidibo.com/book/71025

اتوپرتره https://fidibo.com/book/71025

اتوپرتره https://fidibo.com/book/71025

📚 تکه‌هایی از کتاب «اتوپرتره» (از فیدیبو) که در وبینار پنجشنبه ازش حرف زدم. میتونیم چنین جمله‌هایی درباره‌ی خودمون بنویسیم. و میتونیم جمله‌ها رو شماره بزنیم. اینطوری بهتر معلوم میشه که هر روز چند جمله نوشتیم. شاید هم هر شماره، شامل بیش از یک جمله باشد، مشکلی نیست. #تمرین #چالش #روزانه_نویسی #آزاد_نویسی @paknewis

#یادداشت_روزانه ۱. گاهی بی‌دلیل از نوشتن فرار می‌کنم. ۲.به جایش وقتم را با وبگردی تلف می‌کنم و بعد خودم را سرزنش می‌کنم. مثلاً در گوگل دنبال اسم‌ها می‌گردم: باریش بیچاکچی سیامک تقی زاده اسماعیل فصیح و ... شبکه‌های اجتماعی هم که جای خود. ۳. امروز هم به جای تکمیل مقاله و به‌روزرسانی سایت، داستان «زمستان ۶۲» از اسماعیل فصیح را شروع کردم. جذاب و پرکشش بود. ۴. اسمش توجهم را جلب کرد: «زمستان ۶۲» شاید چون تاریخ تولد خودم است. اسم دیگری که امروز توجهم را جلب کرد مال یک کتاب شعر بود: «زخم آبروی ماست» ۵.بعد یادم افتاد تعریف رمان «ثریا در اغما» از همین نویسنده را هم بسیار شنیده‌ام. آن را هم دانلود کردم و کمی خواندم. ۶. بعد دیدم داستان «تونل» از ارنستو ساباتو را هم در فیدیبو نصفه‌ خوانده‌ام. چند خطی هم از آن خواندم. ۷. حرص‌زدن زیادی کار دست آدم‌ می‌دهد، نتیجه‌اش می‌شود ده‌ها کتاب نیمخوانده. بعد هم با خودت می‌گویی «بهتر از وبگردی است» اما به‌ هر حال تمرکز لازم در کار نبوده‌است. ۸. یکی از مقاله‌‌های نیمه‌کاره‌ام درباره‌ی کتاب «هنر تفکر راهبردی» است. با عنوان دوم: «تفکر و زندگی بهتر در ۲۵ هفته اولین گام‌ها برای متفکر نقاد شدن.» ۹. امشب قسمت اولش را کامل می‌کنم. ۱۰.فکر کنم ارزشش را دارد که ۲۵ هفته تمرین‌هایش را دنبال کنیم. هر هفته یک تمرین. ۱۱. خود نویسنده پیشنهاد می‌کند ابتدا ۲۵ روز امتحان کنیم و بعد ۲۵ هفته. ۱۲. یادم باشد لینک مقاله را برای دوستان کانال به اشتراک بگذارم. ... #آزادنویسی #روزانه_نویسی #چالش #تمرین ۱۱فرودین ۰۳

منتظر جمله‌های شما هستم 🌷: @fateme_imani_62 گروه پاکنویس: https://eitaa.com/joinchat/1348534631C0c1e9e59aa

از صفحه‌ی لپ‌تاپم براتون عکس گرفتم. ببخشید اگه یه کم منشوریه. 😅 این تأثیر همون پیام دلگرم کننده‌ی دوستمونه. بازم تشکر می‌کنم از پیامای محبت‌آمیز همه‌تون 🙏 🙏 @paknewis

#معرفی_کتاب #نوشتن #ازاحساسات #یادداشت_روزانه @paknewis

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَلِىَّ اللهِ، اَنْتَ اَوَّلُ مَظْلُوم، وَاَوَّلُ مَنْ غُصِبَ حَقُّهُ طنین بغض موذن به گوش ماه رسید اذان صبح به «حی علی الفلاح» رسید.. دوید کینه‌ی مکاره از کمین بیرون همین که راس مبارک به سجده‌گاه رسید صدای شیون محراب آن چنان برخاست که رفت و رفت و به زاری به قلب چاه رسید زبان نداشت زمانه برای حرف زدن از آن زمان همه‌ی قصه‌ها به آه رسید اگر نظر به غضب هم کنی به من، لطف است.. به شکر آنکه به من قدر یک نگاه رسید منم که خاکم و اینجا پناهگاه من است کجاست سایه‌ی مهرت که بی پناه رسید.. #سیده_تکتم_حسینی #همه_جا_بروم_به_بهانه_‌ی_تو #امیرالمومنین @t_hosseyni

📌 یادداشت جدیدم را در لینک زیر بخوانید: « تفکر نقادانه با این ۳ گام آغاز می‌شود » #مقاله #معرفی_کتاب #تفکر_نقاد @paknewis

#یادداشت_روزانه #تمرین امروز از نظر روحی احتیاج داشتم که یک کتاب کامل را تمام کنم و به خودم بابت موفقیت در اتمام یک کار مهم تبریک بگویم و افتخار کنم. من همیشه معتقدم لذتی که در تمام‌کردن یک کار (مثلا یک کتاب) هست در انتقام نیست. بنابراین کتاب «تختخوابت را مرتب کن» را انتخاب کردم که هم کاغذی بود و هم باریک، (نوشته‌ی یک دریاسالار بازنشسته‌ی آمریکایی). واقعاً هیچ‌چیز جای یک کتاب کاغذی را نمی‌گیرد. دیروز به فکر افتاده بودم که یک کتابخوان بخرم. خوشبختانه موبایلم کنارم نیست که بروم سرچ کنم آیا امکان قسطی‌خریدن یک کتابخوان وجود دارد یا نه؟ امروز موبایلم را خیلی دورتر از میزم گذاشته‌ام. صدای پیام‌ها می‌آید ولی من به سمتش نمی‌روم. از فردا صدایش را هم قطع می‌کنم.تمرین خوبی‌ست. از دوری‌اش خوشحالم. همین می‌تواند عنوان یادداشت‌های امروزم باشد: «از دوری‌اش خوشحالم.» همینقدر جذاب. خواندن یک کتاب کوچک از اول تا آخر یک حس عالی است. اگر می‌توانستم، به نویسنده‌ها توصیه می‌کردم تا حد ممکن کتاب‌هایشان را بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ صفحه بنویسند تا بشود آن‌ها را در یک نشست خواند. تازه این را مارتین بوبر هم گفته، همین‌که «کتاب باید ۱۲۰صفحه باشد» دقت‌کرده‌ای چقدر کتابی می‌نویسم امروز؟ نتیجه‌ی یک‌نفس‌خواندن این کتاب معمولی است که زیاد هم به دلم ننشست. روی جلدش نوشته از پر فروش‌ترین‌های نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۷. پرفروش‌بودن کتاب اصلا ملاکی برای خوب‌بودن آن نیست. احتمالاً معرف کتاب، مخاطبانی را در نظر گرفته که کتاب چندانی درباره‌ی توسعه‌ی فردی نخوانده‌اند یا اصلا کتاب نخوانده‌اند و حوصله‌ی خواندن کتاب مفصل را هم ندارند. به‌هرحال دستش درد نکند، من به مقصودم رسیدم. این دریاسالار هم دست‌بردار نیست امروز، حسابی نوشته‌هایم را کتابی‌ و عصاقورت‌داده کرده، شاید هم بالای سرم ایستاده تا تختخوابم را مرتب کنم. *** بعدش حسابی نوشتم. بعدشم رفتم سراغ داستان، چون دیشب قسمت اول مقاله رو تموم کردم و روی سایت گذاشتم، یه جایزه حقم بود. ادامه‌ی «زمستان ۶۲» از اسماعیل فصیح. خوندنش لذتبخشه. خوشم اومده ازش، ازون خوش‌اومدنایی که دقیقا نمیدونی چرا. حتمن به اینم فکر می‌کنم که چرا. *** با شنیدن یا خوندن بعضی جمله‌ها،همچین یه غم نازکی میشینه رو دل آدم، مثل یه لایه نازک غبار که روی آینه. با خودت میگی نکنه منظورش منم؟ جمله‌هه مهم نیست، آدمه مهمه... ۱۳فروردین۰۳ #روزانه_نویسی #آزادنویسی #چالش #تمرین @paknewis

سلام بر همه‌ی دوستان نویسنده ☘️ خوشحالم که یادداشت‌ها براتون جالب بود و باعث شد از نوشته‌های خودتون برام بفرستین. ممنونم🙏 بازم منتظر جمله‌های شما هستم، حتا یک جمله‌هم باشه خوبه 🌷: @fateme_imani_62 گروه پاکنویس: https://eitaa.com/joinchat/1348534631C0c1e9e59aa

#یادداشت_روزانه 📌کاش می‌شد فقط نشست و نوشت نشسته‌ام روی چرخ اتوبوس، وقتی توقف می‌کند، لرزش تمام اعضای صورتم را با چشم می‌بینم. بعضی روزهاهم همینطوری می‌برندت روی ویبره. مثلاً صبح چشم باز می‌کنی و چشمت به جمال ابلاغیه‌ای تازه روشن می‌شود. بعد با خودت میگویی: خب. امروز برای بچه‌های کانال چی بنویسم که خدا رو خوش بیاد؟ بعد هم تلفن یک آدم پیگیر و خیرخواه که معتقد است کارهای بی فایده هم بافایده‌اند. باید به اداره‌جاتی سر بزنی که هیچ خوش‌نداری و با کسانی سر و کله بزنی که انگار از مریخ آمده‌اند. بعدش هم باید شک‌کنی که شاید خودت از مریخ آمده‌ای: مگر عجیب و غریب حرف می‌زنم که عجیب و غریب نگاه می‌کنند؟ رفتن به بعضی اداره‌جات از رفتن به دندانسازی هم مشمئزکننده‌تر است.

📌آبی یواش با پس‌زمینه‌ی سفید تکه‌ی بالا را توی خیابان و درحال رفتن نوشته بودم. از صبح که چشم باز کردم غرم میامد. دلم می‌خواست مثل دو روز تعطیلی که سر صبر نشسته بودم و زیاد نوشته بودم، بازهم بنشینم و بنویسم. ولی اگر فقط و فقط بنویسیم احتمالا کم می‌آوریم. باید زد بیرون و چاره‌ای نیست. باید با همه‌چیز و همه‌کس مواجه و شد و چاره‌ای هم نیست. به قول استادم «نوشتن، حال‌کردن با ضد حال است.» وقتی از مجتمع مربوطه آمدم بیرون ساعت یک ظهر بود. دیگر غرم نمی‌آمد. کاری که مدت‌ها منتظرش بودم انجام شده‌بود بدون گره و مره. هرچند زمان زیادی از من گرفت ولی حالا می‌توانستم با خیال راحت‌تر بنشینم و بنویسم. ‌وبینار را هم در راه گوش‌دادم که اتفاقات ماقبلش را شست و برد. سر راه هم از کتابفروشی دراندشت و فقیر سر خیابان، ده جلد کتاب خریدم که جز یکی، بقیه‌اش داستانی است؛ برای دخترم و سایر داستان‌دوستانی که به کتابخانه‌ام سرک می‌کشند. مدتی است کتابهای کاغذی‌ام همه غیر داستانی شده‌اند، خیلی نمی‌شود به کسی پیشنهادشان کرد. بنابراین جو را کمی داستانی‌تر کردم. البته موقع حساب‌کردن حواسم بود که کتاب قرض‌دادن کار عاقلانه‌ای نیست و خاطره‌ی خوبی ازش ندارم. «سانتاماریا» و «جانستان کابلستان» دوست‌داشتنی‌ام به همین روش مفقود شد. یک‌نفر که طبق معمول اسمش یادم نیست جمله‌ی جالبی گفته به این مضمون: -نادان کسی است که کتاب را قرض می‌دهد و نادان‌تر کسی که کتاب قرض‌گرفته را پس‌می‌آورد. گویا گوینده، کتاب‌کش‌رونده‌ی حرفه‌ای بوده. دوست شیرازی خوشمزه‌ای دارم که هر سال عید از کتاب‌هایی که از خانه‌ی آشنا و فامیل شکارکرده با افتخار تعریف می‌کند. من البته چنین آشنا و فامیلی ندارم که برای شکار بروم منزلش عید دیدنی و خوبی‌اش این است که کسی هم به شکار کتاب‌های من نمی آید، پس چندان نگران نیستم. #یادداشت_روزانه

📌خوبی خدا سال‌ها قبل که برای اولین بار خواندمش غمگین شدم، شاید هم دل‌چرکین. چرا اسمش را گذاشته «خوبی خدا»؟ می‌خواستم دوباره بخوانم ببینم حسم درست بود یا نه؟ فهمیدم که کلا قضیه را اشتباه فهمیده‌بودم، شاید هم ناقص، شاید هم بیش از حد حق‌به‌جانب. به هر حال خوشحالم که دوباره خواندمش، (برخلاف سنگی برگوری که از دوباره خواندنش خوشحال نشدم) دلم خواست با نویسنده‌اش بیشتر آشنا شوم: «مارجوری کمپر» *** کتاب‌ها را بو می‌کشم، همه خوش‌بو هستند اما «خوبی خدا» و «مترجم دردها» بوی قوی‌تری دارند. از آن بوهایی که دوست داری با تمام قدرت بکشی داخل ریه‌ها و رهایش نکنی، مثل بوی خاک باران خورده. می‌گذارم دم دستم و هر وقت یادم افتاد لای برگه‌هایش نفس عمیقی می‌کشم. یاد این تک بیت خودم می‌افتم: «شاعری یک‌لا قبایم، زود عاشق می‌شوم دور سازید از مشامم خاک باران خورده را» آدمیزاد هم از خاک است، وقتی اشک بریزد می‌شود خاک باران خورده. آدم‌هایی که اهل «بکاء» هستند انگار یک نورانیت محسوسی دارند. روز خوش‌رنگی بود خدا را شکر. می‌شود برایش نفس عمیقی کشید و گفت «به خیر گذشت». فردا هم خدا بزرگ است. ۱۴/فروردین/۰۳ #یادداشت_روزانه #تمرین #چالش @paknewis