اماکن مقدسه #مکه :
#حجرالاسود
۱- بر روی رکن، گوشه شرقی کعبه،
سنگی نصب شده است که حجرالاسود نام دارد
این سنگ نشانی است برای شروع و پایان طواف و دست کشیدن بر این سنگ توصیه شده است
۲- #پیامبراکرم - ص :
خانه خدا را طواف کنید
و #رکن حجرالاسود را #استلام نمایید زیرا حجرالاسود دست راست خدا بر روی زمین است
و خدا بوسیله آن با بندگانش ( بعنوان بنده یا مهمان او ) دست میدهد و این سنگ برای کسانی که بر او دست کشیدهاند شهادت میدهد که آنان به عهد و پیمان خود با خدا، وفا نمودند
#عللالشرایع ، ج۲ ، ص۴۲۴
۳- #امیرالمومنین #امام_علی - ع :
هنگامیکه #حضرتآدم - ع بر روی زمین قرار گرفت، حجرالاسود بهمراه او بود
و ایشان حجرالاسود را در جای خود در #رکن_شرقی #کعبه قرار داد
در سالهای بعد هنگامیکه کعبه ویران شد ، حجرالاسود در میان صخرههای #کوهابوقبیس قرار گرفت
تا اینکه #حضرتابراهیم - ع و #اسماعیل - ع کعبه را باز سازی نمودند
و با راهنمائی خداوند حجرالاسود را از #ابوقبیس یافتند و در جای خود در رکنشرقی قرار دادند
#بحارالانوار ، چ بیروت ، ج۹۶ ، ص۲۱۷
۴- #امام_صادق - ع :
هنگامیکه پنج سال قبل از بعثت کعبه بخاطر سیل خراب شد ؛
#قریش کعبه را باز سازی نمودند
و همگی در بنای آن مشارکت داشتند
تااینکه به نصب حجرالاسود رسید
و برای #تصاحب_افتخار نصب آن با یکدیگر مشاجره نمودند
تا بالاخره توافق کردند اولین کسی که وارد مسجد الحرام شد بین آنها حکم کند، تا پس از مدتی #پیامبر - ص وارد شدند
و پارچه ای پهن نمودند
و حجرالاسود را بر آن نهادند
و سران قبائل آن را بلند کردند
و نزدیک جایگاه آن آوردند ،
سپس حضرت با دستان مبارک خود آن را در جای خود قرار دادند
( بدین ترتیب همانند دفعات گذشته ، این مرتبه نیز پیامبر الهی حجرالاسود را نصب نمود )
#وسائلالشیعه ، ج۱۳ ، ص۲۱۴
۵- #امام_صادق - ع :
حجرالاسود را استلام کن درحالیکه راضی به قسمت الهی و خاضع در برابر عزت خدا هستی
#بحارالانوار ، چ بیروت ،ج۹۶ ، ص۱۲۵
۶- #امام_رضا - ع :
در هر #شوط از #طواف ، #حجرالاسود را #استلام کن
و اگر نتوانستی، با دستت بسوی آن اشاره کن
#بحارالانوار ، چ بیروت ، ج۹۶ ، ص۱۹۶
۷- #امام_باقر - ع :
انجام چند #عمل بر #زنان نیست،
بلند #تلبیه گفتن،
#هروله بین #صفا و #مروه،
#استلام_حجرالاسود،
#داخل_شدن_به_کعبه
#سرتراشیدن
و باید آنها #تقصیر نمایند
#بحارالانوار، چ بیروت، ج۹۶، ص۱۸۹
آشنائی با اماکن مشاعر حج
#وادی_مُحَسِّر
معنای لغوی #مُحَسِّر :
ریشه لغوی :
#حسر ( با سین مکسور )،
#یحسر ( با سین مفتوح )،
به معنی #افسوس_خوردن، #بر_آن_چیز_اندوه_خوردن میباشد ،
وقتی این لغت به باب تفعیل میرود،
به معنی #سبب_افسوس_او_شد ، #او_را_خوار_و_کوچک_گردانید میباشد
کلمه #مُحَسِّر ، #اسم_فاعل از #باب_تفعیل است که :
هم می تواند به معنی « خوار و کوچک کننده » و « افسوس دهنده » باشد ،
و هم می تواند با ساختار اسم فاعل ، بعنوان « اسم مکان » استفاده شود
یعنی « مکان خوار و کوچک شدن »
معنای اصطلاحی #وادیمُحَسِّر :
مطابق نقل یکی از منابع تاریخی ، هنگامیکه #سپاهابرهه برای تخریب #کعبه با فیل های خود بسوی #مکه میآمدند ، در منطقه #وادی_مُحَسِّر با عذاب الهی هلاک شدند
بدین مناسبت این سرزمین را « وادی مُحَسِّر » نامیدند
زیرا این سرزمین ، مکان خوار و ذلیل شدن ابرهه و سپاهیانش بوسیله عذاب الهی ، بوده است
#ترجمهشفاءالغرام_بأخبارالبلدالحرام
ج۱ ، ص۵۵۱ ، تقی الدین الفاسی ، قرن نهم هجری
نکته مهم :
گرچه موضوع نازل شدن عذاب الهی بر سپاه ابرهه ، در همه کتب حدیثی و تاریخی نقل شده است
اما اینکه این واقعه در وادی محسر، واقع شده است، در هیچکدام از کتب حدیثی و همچنین کتب مشهور تاریخی نقل نشده است،
و فقط تقی الدین الفاسی ، در قرن نهم هجری آن را مطرح کرده و سپس در صحت این مطلب، تردید میکند
موقعیت جغرافیایی « وادی مُحَسِّر » :
وادیمُحَسِّر ، سرزمینی است محدود که بین #سرزمینمشعرالحرام و #سرزمینمنی قرار دارد
#حجاج برای انجام #مناسک_حج ، هنگامیکه پس از طلوع آفتاب از سرزمین #مشعرالحرام حرکت میکنند تا خود را به سرزمین #منی برسانند، باید از #وادیمُحَسِّر عبور کنند تا وارد #منی شوند
وظیفه حجاج هنگام عبور از وادی مُحَسِّر :
هنگامیکه حجاج #پساز_طلوعآفتاب #روزعیدقربان ، از مشعرالحرام بسوی منی حرکت نمودند ، توصیه شده است که هنگام عبور از « وادی مُحَسِّر » با #هروله از این منطقه عبور کنند
و با سرعت این محدوده را پشت سر گذاشته و وارد سرزمین منی شوند
امام صادق علیه السلام فرمودند :
هرگاه از وادی مُحَسِّر ، عبور نمودی ، پس با سرعت حرکت کن، زیرا رسولخدا(ص) در این سرزمین با سرعت حرکت نمود
#وسائلالشیعه ، ج۱۴ ، ص۲۲ ، ح۲
#امام_صادق علیه السلام فرمودند :
هنگامیکه از وادی مُحَسِّر عبور نمودی،
که این منطقه، سرزمینی است بین #جمع ( #مشعرالحرام ) و #منی ، پس با سرعت حرکت کن تا از آن عبور کنی،
زیرا رسول خدا(ص)
( در حالیکه سوار بر شتر بودند )،
شتر خود را حرکت دادند و فرمودند :
اللَّهُمَّ سَلِّمْ عَهْدِي وَ اقْبَلْ تَوْبَتِي وَ أَجِبْ دَعْوَتِي وَ اخْلُفْنِي فِيمَنْ تَرَكْتُ بَعْدِي
#وسائلالشیعه ، ج۱۴ ، ص۲۲ ، ح۱