#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📌 گزینش الهی 🔹 آنها كه مجتبی، مصطفی و منتخب الهی ‌اند، نخبه راستین و واقعی ‌اند؛ آنها كسانی ‌اند كه تمدّن خود را در تدین می ‌دانند و تدین خود را در پیروی از قرآن و عترت یافتند و عمل كردند و عمل می ‌كنند. ما اگر موحّدانه به سر ببریم همان خدای واحدِ أحد ما را به عنوان نخبه انتخاب می‌ كند و برمی ‌گزیند. هر كه را خدای سبحان انتخاب كرد، جهان بشریت و جهان طبیعت او را نخبه می ‌داند؛ زیرا صدر و ساقه جهان مأموران الهی ‌اند ﴿لِلَّهِ جُنُودُ السَّماوَاتِ و الْأَرْضِ﴾[ سورهٴ فتح، آیات 4و7. ] منتظرند ببینند چه شیئی یا چه شخصی را خدای سبحان برمی ‌گزیند كه آنها هم همراه این گزینش الهی او را برگزینند. 🔹 اگر زندگی ما موحّدانه بود، خدا ما را انتخاب می ‌كند و نشان زندگی موحّدانه هم آن است كه ما كلّ نظام را مخلوق و مَربوب او بدانیم و همه شئون خود را مخلوق و مَربوب او بدانیم و اراده خود را در راستای اراده الهی تنظیم كنیم و زبان حال و مقال و استعداد ما این باشد که ﴿إِنَّ صَلاَتِی وَنُسُكِی وَمَحْیای وَمَمَاتِی لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ﴾.[سورهٴ انعام، آیهٴ 162. ] اخلاق و فرهنگ نخبگی را در سایه توحید بدانیم، اگر اخلاق و فرهنگ نخبگی را در سایه توحید دانستیم نه از تلاش و كوشش غفلت می‌ كنیم، نه بیراهه می ‌رویم و نه راه كسی را می ‌بندیم. 📚 پیام همایش بنیاد ملی نخبگان تاریخ: 1391/07/08 🍀🍀🍀 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom

#کوثر_حکمت #آیت_الله_جوادی_آملی #اخلاق #گزینش #الهی 🔅🔅🔅 📌گزینش الهی زمان:2/29دقیقه 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

📌 #درس_اخلاق #اخلاق_و_تزکیه ▪️مرحوم آیت الله #فلسفی (رضوان الله علیه) ▪️شرح دعای مکارم الاخلاق صحیفه سجادیه-3- 🌿🌿🌿 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom

#آوای_زندگی #اجتماعی #مذهبی #پالایش #دعای_وضو #وضو #آداب #تمرکز_ذهن #حضور_قلب #نماز #نگاشت_صوتی 11 #کانال_قرآنی_رحیق 🔅🔅🔅 📌پالایش 3 زمان7/46دقیقه 🌿🌿🌿 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وسَهِّلْ مَخْرَجَهُمْ 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom

#در_محضر_استاد #آیت_الله_جوادی_آملی 📌 هنر فقر زدایی ✅ کمک به فقیر خیلی محبوب دین نیست، فقرزدایی مهم است 🔸اين بيان نوراني علي(صلوات الله و سلامه عليه) است ... فرمود: «لو تَمثّل لِي الفقر رجلاً لَقَتلتُهُ» من اگر فقر را ببينم، گردن مي‌زنم. 🔸كمك كردن به فقير يك كار عاطفي است. 🔸ما بارها به اين مسؤولين كميته امداد در ديدارها همين را عرض مي‌كرديم: در روي كُره زمين كدام كشور است كه كميته امداد در آن نيست؟ آن ملحد دارد، آن مشرك دارد، آن يهودي دارد، آن مسيحي دارد، همه به فقرا كمك مي‌كنند. 🔸كمك كردن به فقير يك امر عاطفي است، اين خيلي محبوب دين نيست؛ فقرزدايي مهم است. 🔸فرمود من اگر ببينم فقر كجاست، فقر را گردن مي‌زنم تا فقري نباشد. 🔸يعني ايجاد اشتغال مي‌كنم، بيكاري را برطرف مي‌كنم ... اين علي است! 🔸خيلي فرق است كسي بگويد من با فقر درگيرم، من فقر را اعدام مي‌كنم، تا كَسي به فقير كمك كند. 🔹برگرفته از درس تفسیر قرآن آیت الله جوادی آملی/سوره نمل، آیات 74 تا 81 🌿🌿🌿 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وسَهِّلْ مَخْرَجَهُمْ 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom

#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📌 معرفت قرآن و عترت 🔹 اینکه در لسان ائمه (علیهم السلام) آمده است: «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة»،[إعلام الوری بأعلام الهدی(ط ـ القدیمة)، ص442؛ وسائل الشیعة، ج‏16، ص246. ] یک پیام جهانی دارد؛ فرمود اگر کسی امام زمان خود را نشناسد مُرده است، یک؛ مرگش هم مرگ جاهلی است، دو؛ هم «کان» تامّه را از دست داد و هم «کان» ناقصه را؛ هم گرفتار سلب تامّ است و هم مبتلا به سلب ناقص؛ هم مرده است و هم مرگ او مرگ جاهلی است. برای اینکه زنده بشود اوّلاً و حیات او حیات معقول و طیب و طاهر بشود ثانیاً، پس باید امام زمان خود را بشناسد. 🔹 منظور از شناسایی تنها شناسایی شناسنامه ‌ای و تاریخی و سند و نسب و نسبت و سبب نیست، اینها لازم است ولی کافی نیست! عمده شناخت معنای امامت، معنای عصمت، معنای ولایت، معنای حجّیت، معنای وحی ‌یابی و الهام ‌پذیری، معنای همتایی با قرآن کریم و مانند آن است که اگر کسی امام و امامت را با این اصول و فروع یاد شده نشناسد مرده است، اولاً؛ مرگ او هم مرگ جاهلی است ثانیاً که اسفبار است! برای اینکه حیات پیدا کند اوّلاً و حیات او هم حیات عقلانی و انسانی و الهی بشود ثانیاً، باید امامت را نه تنها امام، ولایت را نه تنها ولی، عصمت را نه تنها معصوم، حجّیت را نه تنها حجّت بشناسد. 🔹 تمام این ذوات قدسی ـ اهل بیت (علیهم السلام) ـ فرمودند قرآن و عترت همتای هم‌ هستند؛ فضیلتی که برای قرآن است، برای عترت (علیهم السلام) هم هست؛ منقبتی که برای عترت (علیهم السلام) است، برای قرآن هم هست. اگر کسی امام خود را نشناسد مرده است اوّلاً، مرگ او هم مرگ جاهلی است ثانیاً. چون قرآن و عترت همتای هم‌ می‌باشند، اگر کسی قرآن را نشناسد مرده است اوّلاً، مرگ او هم مرگ جاهلی است ثانیاً و همان ‌طوری که مقصود از معرفت امام شناخت شناسنامه ‌ای نبود، بلکه شناخت عقلی و کلامی بود، مقصود از معرفت قرآن هم معرفت شناسنامه ‌ای نیست که قرآن کتاب آسمانی است، از طرف خدا نازل شده، در لیلهٴ قدر نازل شده، 114 سوره دارد، چند هزار آیه دارد، بخش‌ هایی از قرآن‌ را کسی حفظ کند و از بَر کند اینها قرآن ‌شناسی نیست؛ تا وحی را نشناسد، رسالت را نشناسد، نبوّت را نشناسد، تکلّم الهی را نشناسد، ره ‌آورد قرآن را نشناسد و محور اصلی قرآن را نداند او قرآن را نشناخته است و «مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة». 📚 پیام به کنگره مسلمانان آمریکا ایالت میشیگان تاریخ: 1395/05/10 🍀🍀🍀 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom

#کوثر_حکمت #آیت_الله_جوادی_آملی #اخلاق #کمال #تعقیبات_نماز 🔅🔅🔅 📌راه کمال زمان:1/21دقیقه 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#اللهم_عجل_الولیک_الفرج #انتظار_فرج_عبادت_است #لبیک_یا_صاحب_الزمان #بقیه_الله_الاعظم #یا_اباصالح_المهدی #یا_مهدی_ادرکنی #ظهور_نزدیک_است #منجی_عالم_بشریت #منتظران_ظهور #منتظران_مهدی #او_خواهد_آمد #انتظار_فرج #جمعه_مباركه #جمعه #انتظار السلام علیک یا ابا صالح المهدی التماس دعا رفقا @rahighemakhtoom

#کوثر_حکمت #آیت_الله_جوادی_آملی #اخلاق #قرآن #عترت #اهل_بیت 🔅🔅🔅 📌معرفت قرآن و عترت زمان:3/45دقیقه 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

⏺کاری کنیم حضرت صاحب ما را ببیند⏺ #امام_زمان #حضرت_مهدی #یاصاحب_الزمان #بصیرت #نگاه #جوادی_آملی #آیت_الله_جوادی_آملی @rahighemakhtoom

📌 #درس_اخلاق #اخلاق_و_تزکیه ▪️مرحوم آیت الله #فلسفی (رضوان الله علیه) ▪️شرح دعای مکارم الاخلاق صحیفه سجادیه-4- 🌿🌿🌿 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom

#چشمه_حکمت #تفسیر_قرآن #تفسیر_سطح_متوسط #تفسیر_سوره_اخلاص #سوره_توحید 🔅🔅🔅 📌نگاشت1:معرفی اجمالی سوره اخلاص(توحید) ▪ سوره اخلاص یا توحید صد و دوازدهمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن که در جزء سی‌ام قرار دارد. این سوره را به این دلیل توحید یا اخلاص نامیده‌اند که درباره یگانگی خدا سخن می‌گوید و انسان را از شرک، خلاصی می‌دهد. ▪ محتوای سوره اخلاص، توحید و یگانگی خداوند و بی‌نیازی او از غیر خودش و نیازمندی مخلوقات به اوست. برای سوره اخلاص فضایل زیادی نقل شده است، از جمله اینکه سوره اخلاص در حکم یک‌سوم قرآن است و سه بار خواندن آن معادل یک ختم قرآن است. ▪ در روایات بر خواندن این سوره در نمازهای روزانه تاکید فراوان شده است. در روایتی، پیامبر(ص)، امام علی(ع) را به سوره اخلاص تشبیه می‌کند و می‌گوید همان‌طور که سه بار خواندن سوره اخلاص، مانند خواندن تمام قرآن است، دوست‌داشتن امیرالمؤمنین با زبان، قلب و دست (در عمل) دوست‌داشتن تمام اسلام است.این سوره یکی از چهار قل است. ▪ این سوره به سوره اخلاص و توحید مشهور است. درباره دلیل این نامگذاری گفته شده از آنجا که خداوند را به یگانگی وصف می‌کند، توحید نام گرفته و به این دلیل که توجه به محتوای آن، انسان را از شرک خالص می‌کند و به دنبال آن انسان از آتش دوزخ خلاصی می‌یابد، آن را اخلاص نامیده‌اند.همچنین در روایات و منابع قدیمی آن را به مناسبت آیه اول، سوره «قل هو الله احد» خوانده‌اند.برای سوره اخلاص نام‌های بسیار دیگری بیان شده است، از جمله صمد، نجات، معرفت، اساس، تجرید، تفرید، برائت و مُقَشْقِشَه. @rahighemakhtoom

#چشمه_حکمت #تفسیر_قرآن #تفسیر_سطح_متوسط #تفسیر_سوره_اخلاص #سوره_توحید 🔅🔅🔅 📌نگاشت2:معرفی اجمالی سوره اخلاص(توحید) ▪ شیخ طبرسی سوره اخلاص را از سوره‌های مکی می‌داند و می‌نویسد همچنین گفته شده مدنی است. سیوطی از علمای اهل سنت نیز بر این باور است که سوره اخلاص دو بار نازل شده است: یک بار در مکه و یک بار در مدینه، اما علامه طباطبایی می‌نویسد بنابر وقایعی که درباره سبب نزول سوره اخلاص ذکر شده، به نظر می‌رسد مکی بودن آن صحیح‌تر باشد. سوره اخلاص در ترتیب نزول بیست و دومین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره در چینش کنونی مُصحَف، صد و دوزادهمین سوره است. و در جزء سی‌ام قرآن جای دارد. ▪ سوره اخلاص ۴ آیه، ۱۵ کلمه و ۴۷ حرف دارد. این سوره جزو سوره‌های مُفصِّلات (دارای آیات کوتاه) است. سوره اخلاص و سه سوره کافرون، ناس و فلق را که همه با «قُل» شروع می‌شوند، چهار قل گویند. سوره اخلاص را جزو سوره‌های جمعی النزول دانسته‌اند، یعنی سوره‌هایی که تمام آیاتشان یک‌باره نازل شده است. ▪ درباره شان نزول سوره اخلاص از امام صادق(ع) نقل شده است گروهی از یهودیان از پیامبر(ص) تقاضا کردند خداوند را برای آنان توصیف کند. پیامبر(ص) سه روز سکوت کرد و پاسخی نگفت، تا اینکه سوره اخلاص نازل شد و سپس پاسخ آنان را بیان کرد. گفته شده این پرسش، درخواستِ جمعی از مشرکان مکه[۱۵] یا درخواست اهل کتاب مدینه[ یا افرادی دیگر بوده است. 🔅 منزلت امام علی و سوره اخلاص ▪ در روایتی از پیامبر(ص)، امام علی(ع) به سوره اخلاص تشبیه شده است. در این روایت آمده است مَثَل علی ابن ابی‌طالب در بین مردم، مَثَل «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» در قرآن است. همچنان که هر کس سه مرتبه سوره اخلاص را بخواند، گویا تمام قرآن را خوانده است، هر کس با زبان، قلب و دست‌هایش (در عمل)، امام علی(ع) را دوست داشته باشد، همه اسلام را دوست داشته است. پیامبر(ص) در آخر می‌فرماید سوگند به کسی که مرا به رسالت برانگیخته، اگر اهل زمین، همانند اهل آسمان، علی را دوست داشته باشند، خداوند کسی از آنان را به آتش عذاب نمی‌کند. ▪ قُندوزی عالم اهل سنت روایت بالا را در کتابش ینابیع المودة نقل کرده است. همچنین در دیگر منابع اهل سنت روایاتی با همین مضمون وجود دارد که منزلت امیرالمؤمنین علی(ع) را همچون منزلت سوره اخلاص معرفی می‌کنند. 🌿🌿🌿 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom

#چشمه_حکمت #تفسیر_قرآن #تفسیر_سطح_متوسط #تفسیر_سوره_اخلاص #سوره_توحید 🔅🔅🔅 📌نگاشت3:نگاهی اجمالی به محتوای کلی سوره اخلاص(توحید) ▪ علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌نویسد سوره اخلاص، خداوند را به احدیت و اینکه همه موجودات در تمامی حاجت‌هایشان نیازمند اویند و اینکه احدی نه در ذات و نه در صفات و نه در افعال شریک او نیست می‌ستاید. این توحید، مختص به خود قرآن است و تمامی مَعارف (اصولی، فرعی و اخلاقی) اسلام بر این اساس پی‌ریزی شده است. ▪ به قرائت سوره اخلاص در نمازهای واجب بسیار سفارش شده است. گفته شده است مکروه است در دو رکعت نماز، یک سوره واحد خوانده شود مگر سوره توحید. برخلاف دیگر سوره‌هاى قرآن كه نمازگزار مى‌تواند پیش از رسیدن به نصف، از آن دست بکشد و به قرائت سوره دیگر بپردازد، در مورد سوره اخلاص و سوره كافرون این اجازه استثنا شده و نمازگزار باید با شروع به قرائت این دو سوره، آن را به پایان برساند. قرائت سوره اخلاص در بسیاری از نمازهای مستحب مانند دو رکعت اوّل نماز شب، یک رکعت وتر، نافلۀ صبح، رکعت اوّل نافلۀ ظهر و مغرب، نماز احرام و نماز طواف و نیز هنگام زیارت اهل قبور و وقوف در عرفات، مستحب است. توصیه شده است هنگام عبور از قبرستان یازده مرتبه سوره اخلاص خوانده شود و ثواب آن به مردگان هدیه شود. 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom

#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📌 نظم هندسی 🔹 مرحوم ملاّ محمد نراقی پسر ملاّ احمد را خدا غریق رحمت كند! این دو فقیه كاشانی، غالب فقهای ما این‌طور بودند، شما از مقنعه مرحوم مفید گرفته تا كشف الغطاء مرحوم كاشف ‌الغطاء، غالب این فقها یك رساله ‌ای ـ مفصّل یا مبسوط ـ نوشتند. 🔹 حالا برویم به سراغ نظم هندسی كه مرحوم ملاّ محمد، پسر ملاّ احمد نراقی که این دو هم فقیه بودند، هم متكلّم. او چقدر مهندسی حرف می ‌زند! می‌ گوید شما این آیه را با این روایت هماهنگ كنید، خدا در قرآن فرمود: ﴿مَنْ یطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ﴾[1] چرا؟ برای اینكه «رسول بما أنّه رسول» حرف دیگری ندارد! ﴿مَنْ یطِعِ الرَّسُولَ﴾ با «فاء» تفریع ﴿فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ﴾، چون ﴿وَ ما ینْطِقُ عَنِ الْهَوی‏ ٭ إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْی یوحی‏﴾[2] «رسول بما أنّه رسول» حرفی ندارد؛ پس هر كسی مطیع رسول بود، مطیع «الله» است. این روایت را هم كه از آیه قرآن گرفته شده كنار این قرار بدهید، وجود مبارك رسول خدا در جریان غدیر فرمود: «مَن كُنتُ مَولاهُ فَهَذَا عَلِی مَولاهُ»[3] فرمود، این حدیث به منزله آن آیه است، خدا می ‌فرماید هر كسی از پیغمبر اطاعت كند از من اطاعت كرده، پیغمبر می فرماید هر کسی از علی اطاعت کرده از من اطاعت کرده، چون علی (سلام الله علیه) حرفی ندارد غیر از وحی ما، این را می ‌گویند نظم هندسی. فرمود شما این حدیث را كنار آن آیه بگذارید می ‌بینید همین نتیجه را می‌ دهد یا نمی‌دهد؟ چرا «مَنْ‏ كُنْتُ‏ مَوْلَاهُ‏ فَهَذَا عَلِی مَوْلَاه»، چون او غیر از ما حرفی ندارد «كَفِّی وَ كَفُّ عَلِی‏ فِی‏ الْعَدْلِ‏ سَوَاءٌ»،[4] لذا ﴿مَنْ یطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ﴾ «من أطاع علی فقد أطاع الرسول» این حرف ‌ها را كلام می ‌گوید. 🔹 بنابراین علم كلام آن قدرت را دارد كه عصمت را ثابت كند، عقل را سر جای خود بنشاند، عقل را از زندان بیرون بیاورد، دست و بال عقل را باز كند كه بتواند حرف بزند، اوّلین حرفی كه عقل می ‌زند این است كه امامت لازم است، دومین حرفی كه می‌ زند می‌گوید امام باید معصوم باشد، سومین حرفی كه می ‌زند می ‌گوید عصمت و امامت «عهد الله» است حرف خدا را تصدیق می ‌كند برای اینكه مردم از عصمت خبری ندارند، چهارمین حرفی كه می‌ زند می‌ گوید با تواتر باید ثابت بشود چه اینكه ثابت شده است غیر از این خاندان كسی معصوم نیست، این حرف ‌های عقل است، آن وقت هم كلام حیثیت خود را پیدا می ‌كند، هم اصول زنده می ‌شود. 🔹 اگر ما حُسن و قبح عقلی را انكار كنیم، مسئله «قُبح عِقاب بلا بیان» كه از ادله متقن ماست، در مسئله برائت در اصول از دست ما گرفته می ‌شود، فقط باید به «رُفِعَ عَن أُمَّتِی»[5] تمسّك كنیم، به نقل تمسّك كنیم، نقل هم كه بازار آشفته دارد. اگر ـ خدای ناكرده ـ عقل زندانی شود، هر حادثه ‌ای كه آن روز به نام سقیفه پیدا شد، امروز به نام داعش پیدا می ‌شود؛ یعنی هر جا تعصّب جاهلی به علاوه قدرت كاذب باشد، مساوی شمشیر است؛ الآن داعش همین‌طور است، گرچه بعضی ‌ها مزدورند امّا بعضی فریب ‌خورده ‌اند و به عقیده شهادت می‌ آیند، جهاد كه دارند همین است، چون كلام راكد است، کلام راجل است، عقل زندانی است؛ كلام این قدرت را دارد، آن وقت هم خود را زنده می ‌كند، هم اصول را زنده می ‌كند، هم فقه را زنده می ‌كند، هم غدیر را زنده می ‌كند. 📝 پی نوشت: [1]. سوره نساء, آیه80. [2]. سوره نجم, آیات 3 و 4. [3]. کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ج2، ص603. [4]. امالی(للمفید)، النص، ص293. [5]. وسائل الشیعة، ج‌15، ص369. 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom

#در_محضر_استاد #آیت_الله_جوادی_آملی 🔅🔅🔅 📌 کار خیر کردن مهم نیست، آوردن کار خیر مهم است ✅در قیامت هم معیار حال فعلی افراد است ✅با چهارتا کار خلاف دیگران که انسان نمی گوید «چرا انقلاب کردیم؟» 🔸عمده در آيه محلّ بحث اين است كه مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ ... 🔸نفرمود كسي كار خوب بكند؛ كار خوب كردن مهم نيست. 🔸آن قدر بايد اين كار خوب را حفظ بكند كه در قيامت در دستش باشد نه «مَن فعل الحسنة»، «مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ» اينكه امام(رضوان الله عليه) فرمود معيار، حال فعلي است در قيامت هم مي‌گويند معيار، حال فعلي است. 🔸«چه چيزي آوردي؟» نه «چه كار كردي؟» 🔸خيلي‌ها هستند كار خوب كردند بعد بدّلوها كذا و كذا. اما وقتي در قيامت سخن از عَرض اعمال شد مي‌گويند «چه چيزي آوردي؟» نه «چه كردي؟». 🔸«مَن فعل الحسنة» را در قيامت به حساب نمي‌آورند ... يعني وقتي وارد صحنه اعمال مي‌شود در دستش باشد؛ اين معيار است. 🔸اين كار، كار آساني نيست؛ همه اعمال را انسان بايد لِلّه انجام دهد و مواظب باشد كه چيزي كم نياورد؛ مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا. حالا دستش هست مي‌گويد من اين كارها را كردم... 🔸اين طور نباشد كه به وسيله سيّئات بعدي يا ندامت‌هاي بعدي بگوييم «ما حالا چرا اين كار را كرديم؟» 🔸بسيار خُب، چهارتا كار خلاف انسان ديد، چهارتا ضعف ديد، اينكه نمي‌گويد «ما چرا براي جبهه زحمت كشيديم يا براي انقلاب زحمت كشيديم؟» ... 🔸خب آن كارها براي رضاي خدا بود؛ كاري كه براي رضاي خداست اگر ديگري خلاف كرده، بد كرده، كه آدم پشيمان نمي‌شود! ... 🔸حالا چهار نفر چهارتا حرف زدند، چهارتا حادثه پيش آمد، دنيا هم غير از اين نيست؛ دنيا يعني مجموعه همين تلخي و شيريني‌ها، امتحان‌ها، فراز و فرودها. به تعبير شيخ عطار، اگر كسي كار خير كرد و اين كار خير را نگه داشت و ذخيره كرد و نگذاشت آسيب ببيند و نگفت اين در دستش است، يك وقت است كسي باغبان خوبي است، ميوه خوبي، گُل خوبي تحصيل مي‌كند، اما مرتب اين ميوه را دست مي‌زند، مرتب اين گل را دست مي‌زند، اين است كه پلاسيده مي‌شود. 🔸كار خوبي را كه انسان براي رضاي خدا انجام داده هر باري كه اين كار را براي ديگران گفته مثل آن است كه يك بار به اين برگ گل دست بزند. 🔸خب ده بار كه انسان بگويد اين ديگر پژمرده مي‌شود؛ وقتي انسان كار را براي رضاي خدا كرد ديگران مي‌گويند، ديگران مي‌گويند، اين را معطّرتر مي‌كند؛ ولي خود انسان كه بگويد، هر بار كه گفته مثل اين است كه يك بار به اين برگ گل دست بزند. 🔸اصلاً برگ گُل براي آن است كه دست به آن نزنند؛ اگر گفتند كه «در كار گلاب و گل حكم ازلي اين بود/كاين شاهد بازاري وان پرده‌نشين باشد ... 🔸به هر تقدير اگر كسي كار خيري كرده، هر باري كه اين كار را گفته، مثل آن است كه يك بار به اين برگ گل دست زده؛ خُب اين كم كم پژمرده مي‌شود؛ ولي اگر اين راز را نگه داشت و لِلّه بود، اين در قيامت با گل معطّر مي‌آيد، مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ، آن‌گاه فَلَهُ خَيْرٌ مِنْهَا ... 🔹برگرفته از درس تفسیر قرآن حضرت آیت الله #جوادی_آملی /سوره نمل، آیات 89 و 90 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom

برشی از #تفسیر_تسنیم_جلد_اول(42) #تفسیر_قرآن #تفسیر_تخصصی #سوره_حمد #الحمد_لله_رب_العالمین #تفسیر #آیت_الله_جوادی_آملی 🔅🔅🔅 اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ (2) 🔹 ربّ: ربوبيّت، سوق دادن شي ء به سمت كمال آن است و ربّ كسي است كه شأن او سوق دادن اشيا به سوي كمال و تربيت آنها باشد و اين صفت به صورتي ثابت در او باشد. ▪ مفاهيمي همچون: مالكيّت، مصاحبت، سيادت، قيمومت، ملازمت، تداوم بخشيدن، برآوردن حاجت، تعليم يا تغذيه، همه از لوازم و آثار ربوبيّت و هر يك در موردي و به اقتضاي مواردْ گوناگون است و هر يك مصداقي از مصاديق متفاوت تربيب است، نه معناي آن و اخذ هر كدام از آنها در معناي ربّ از باب زيادت حدّ (به معناي عام) بر محدود، و نشانه اين زيادت آن است كه در سوره‌ي «ناس» كلمه‌ي «مَلِك» وكلمه‌ي «إله» هر دو بعد از كلمه ربّ ذكر شده است و اگر تعبير (ربّ الناس) مفهوم مَلِك و إله را به همراه داشت، لازم نبود كه (مَلِك الناس إله النّاس) جداگانه ذكر شود، و چون معناي مَلِك با معناي مالك در عين تفاوت، مباين نيست، از اين رو نكته‌ي مزبور به عنوان شاهد ياد شد. ▪ كلمه ربّ بدون قيد و به طور مطلق، جز بر ذات مقدس خداوند اطلاق نمي شود، ولي به صورت مضاف و مقيّد بر غير خداوند نيز اطلاق مي شود؛ مانند: «ربّ الدار» و «ربّ الإبل» و اگر كلمه «ارباب» به طور جمع استعمال شده است، مانند: (أَأَربابٌ متفرّقون) [سوره‌ي يوسف، آيه‌ي 39.]به لحاظ باورهاي باطل وثنيّين است ؛وگرنه در جهان هستي بيش از يك ربّ نيست. ✅ تذكّر: در مصدر باب تفعيل از ربّ نبايد به جاي «تربيب»، «تربيت» به كار برد؛ زيرا ربّ از نظر صرفي مضاعف و مربّي ناقص واوي است و مربّي از ريشه‌ي «ربو» به معناي رشد و زيادت است. 🔹 عالمين: اين كلمه جمع «عالَم» است و غالباً الفاظي كه بر وزن «فاعَل» است، بر ابزار و آلت دلالت مي كند؛ مانند: خاتَم، طابَع و قالَب كه به معناي «ما يُخْتَمُ به»، «ما يُطْبَعُ به» و «ما يُقْلَبُ به» است. عالَم نيز به معناي «مايُعْلَم به» است؛ يعني آنچه به وسيله‌ي آن علم حاصل مي شود و سرّ تسميه‌ي عالَم بدين نام آن است كه هر عالَمي آيت و نشانه خداي سبحان است و به وسيله‌ي آن علم به خداوند حاصل مي شود و چون در نظام هستي هر موجودي از موجوداتْ آيت و نشانه خداوند است و هر ذرّه اي از ذرات هستي علامتِ آن ذات اقدس است، هر موجودي يك عالَم است و بر اين اساس درباره‌ي اطلاق عالَم بر مجموع موجودات يا بر مجموعه اي خاص از موجودات بايد گفت: ▪ اگر «مجموع» (افزون بر جميع واحدهاي آن)، وجود مستقلي داشته باشد، اطلاق عالم بر آن حقيقي است و آن نيز مانند هر يك از واحدهايش يك عالَم است و تحت تدبير ربّ العالمين خواهد بود و امّا اگر وجود مستقلي نداشته باشد، اطلاق عالَم بر مجموع اشيا يا مجموعه اي خاص از اشيا، مَجاز است و تنها اطلاق عالم بر هر يك از واحدها حقيقت خواهد بود. 🔅🔅🔅 ✅ قرآن هم راه است و نیز همراه ✳همواره با قرآن باشیم 👇👇👇 @rahighemakhtoom

#حدیث #قرآن #اخلاص #نیت #خدا #عمل #سنت #امالی #شیخ_طوسی #آیت_الله_خامنه_ای #درس_خارج_فقه #جلسه40 🔅🔅🔅 📌نیت و عمل ◽️عَنْ أَنَسٍ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ لَايُقبَلُ قَو لٌ إِلَّا بِعَمَلٍ، وَ لَايُقبَلُ قَو لٌ وَ لَاعَمَلٌ إِلَّا بِنِيَّةٍ، وَ لَايُقبَلُ قَو لٌ وَ عَمَلٌ وَ نِيَّةٌ إِلَّا بِإِصَابَةِ السُّنَّةِ. عن انسٍ قال: قال رسولُ الله : لایُقبَل قولٌ الّا بعملٍ......«امالی شیخ طوسی، صفحۀ 381.» ▪️ملاک، عمل است. صِرف گفتن و ادّعای یک چیزی برای قبولِ آن کافی نیست.انسان میبیند اشخاصی را که دربارۀ مثالً عرفان، عرفان نظری، مطالب دقیق و ظریفی را بیان میکنند اما در عمل، آن خوف و خشیت از خدا را در این افراد مشاهده نمیکند! که در زیارت امین الله میخوانید: «و افئدة العارفین منک فازعه « 🔹بنابراین، آنچه ملاک قضاوت است در حُسن یا عدمِ حُسن افراد یا بعضی از امور دیگر یا ثواب الهی، عبارت است از عمل، قول به تنهایی کافی نیست. 🔹بعد فرمود: و لا یقبل قولٌ و العملٌ الّا بنیّةٍ، همین قول و عملی هم که گفتیم لازم است توأم بشود تا مورد قبول قرار گیرد، این باید با نیّت باشد. 🔹یعنی: اگر انسان نیّتِ خدائی نداشت، نیتِ صحیحی نیست، نه قول و نه عمل فایده ای ندارد. مثل عملِ ریا که در آن، اخلاص نیست، نیّت الهی نیست. 🔹بعد فرمود: و لا یقبل قولٌ و عملٌ و نیّةٌ الّا بإصابةِ السّنّة، اگر میخواهید مایۀ تقرّب به خدا را بدست بیاورید، عالوه بر قول و عملی که همراه با نیّت است، باید بر طبق سنّت رفتار کنید! سنّت در مقابل بدعت است. یک چیزهایی هست که از شرع وارد نشده است، اگر انسان رجاءً یک کاری را بجا آورد مانعی ندارد، اما بعنوان شرع بجا آوردن، این بدعت است. این،الحاق ما لیس مِن الدین بالدین است، که طبعاً فعل محرّمی است، گناه کبیره است. بنابراین، قول و عمل و نیّت آنوقتی معتبر است که مطابق با سنّت باشد. ☘️☘️☘️ 💻برای ترویج ؛تبلیغ و انتشار آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وسَهِّلْ مَخْرَجَهُمْ @rahighemakhtoom

خاطرات بین المللی دعای توسل: 🔸خاطرات بین المللی دعای توسّل eitaa.com/Khaterate14

📌 #درس_اخلاق #اخلاق_و_تزکیه ▪️مرحوم آیت الله #فلسفی (رضوان الله علیه) ▪️شرح دعای مکارم الاخلاق صحیفه سجادیه-۵- 🌿🌿🌿 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom

برشی از کتاب #سروش_هدایت(121) #آیت_الله_جوادی_آملی #اسلام_شناسی #آموزه_های_اسلامی #قرآن_شناسی #آموزه_های_قرآنی #خدا_شناسی #پیام_ها_و_نکته_ها #هم_انديشي_عرفان_و_دانشجو 🔅🔅🔅 ◽️آنچه در اين پيام كوتاه ارائه مي شود، نكاتي است پيرامون دانش و عرفان كه عنايت به آنها براي پژوهشگران اين همايش بي اثر نيست. ✅يكم. راه عرفان واقعي از تمام مقاطع راه معرفت شناسي جداست و تحت هدايت و حمايت معرفت وحياني است كه سلطان علوم و ملكه معارف ممكن است؛ اما مطلب اول، يعني استقلال عرفان از همه مراحل دانش حصولي براي آن است كه معرفت حسّي و تجربي كه در علوم طبيعي كارآمد است و دانش خيالي و وهمي و عقلي كه در معرفت رياضي راه گشاست، و علم عقلي تجريدي بدون دخالت ترسيم، تصوير و كم و كيف طبيعي و رياضي كه در دانش حكمت و كلام، و نيز برتر از آنها در علم عرفان نظري و استدلالي معمول و موجّه اند، همگي از سنخ مفهوم، وجود ذهني و علم حصولي اند و مسئول آنها عقل نظري است كه با دستمايه معقولات اوّلي و ثانوي و با سرمايه مزجات مفاهيم ذهني، سوداگري حصولي دارد نه حضوري، و تجارت حمل اوّلي دارد نه حمل شايع، و كالاي منسوج او فقط جامه ذهن را تأمين مي كند و هرگز به عين صادر نمي شود تا كسوت آن را تضمين نمايد. ▪️چون تمام عناوين و مفاهيم ذهني، هرچند به حمل اوّلي هركدام مدّعي استقلال اند و مالك خويشتن محسوب مي گردند، ولي به حمل شايع صناعي كه كارآمدي علوم از آن او است، تحت استعمار ذهن اند و هيچ كدام صاحب هويّت خود نيستند و همگان از خويشتن مسلوب اند و هويّت همه آنها تحت حمايت صورت ذهني ياعنوان ديگراند، و آنچه درباره شريك الباري سروده شد: و ما بحمل اولٍ شريكُ حقٍّ عُدّ بحملٍ شائعٍ ممّا خَلَقَ [منظومه حكيم سبزواري(قدس‌سرّه).] ▪️درباره خود باري تعالي نيز صادق است؛ چه اين كه عنوان واقع، خارج، عين هركدام به حمل اوّلي خودشان اند، ولي به حمل شايع صناعي كه اثر علمي برابر آن است، همگي مفهوم ذهني و بي اثرند، و امّا مطلب دوم، يعني تحت حمايت بودن عرفان عملي نسبت به معرفت وحياني، براي آن است كه عرفان عملي اصلاً در قلمرو انديشه حصولي نيست، بلكه در منطقه انگيزه عملي است كه آغاز آن تجليه ساحت بدن به امتثال دستورهاي شريعت و آنگاه تخليه صحنه دل از اخلاق نكوهيده، و سپس تحليه جان به زيور كمال و جمال مطلوب، و بخش چهارم آن فنا، يعني عدم شهود چيزي از ما سوي الله است، مگر به نحو استهلاك ظهور آن در (نور السموات والأرض) [سوره نور، آيه 35.]، و اين بخش چهارم به مَحو(فناي افعال در فعل حق) و طمس (فناي اوصاف در وصف حق) و مَحق (فناي وجودات در وجود حق) توزيع مي شود، و چون فناي آثار در اثر حق، مندرج در فناي افعال است، آن را جداگانه ياد نكرده اند، گرچه برخي آن را باهم يادآور شده اند.[ منظومه حكيم سبزواري(قدس‌سرّه) و تعليقه حكيم آشتياني(قدس‌سرّه)، ص 710.] من هماندم كه وضو ساختم از چشمه عشق چار تكبير زدم يكسره بر هرچه كه هست ▪️بنابراين، عرفان در ساحت عزم، اراده، نيّت، محبّت، اخلاص و نظاير آن است كه هيچ كدام از صنف دانش نيستند، بلكه همگي از سنخ گرايش اند و مسئول همه اينها عقل عملي است كه «به عُبِدَ الرحمان و اكتسب الجنان».[ الكافي، ج 1، ص 11.]هنگامي كه عمل صالح كه حُسن فعلي است، با ايمان خالص كه بيانگر حُسن فاعلي است، منسجم باشد و سالك از مقطع (عَمِلَ صالحاً)،[ سوره بقره، آيه 62.] به مرحله صالحان بار يابد كه گوهر هويت او با صلاح و فلاح و نجاح آميخته و متّحد باشد، شهود عيني بهره او مي گردد كه اين رؤيت مبارك همان عرفان مطلوب است و براي آن مراتبي است كه به اشارت رفت و همگي از نوع مشاهده اسماي حسناي خدا تا اوج و قلّه معرفت كه نصيب اوحدي از عارفان واصل مي گردد. ▪️چنين علمي كه شهودي است نه حصولي، عيني است نه ذهني، مصداقي است و نه مفهومي، با ميزان وحي كه آن نيز شهود عيني است نه مفهوم حصولي تفسير، توزين و تصحيح مي شود، زيرا وحي انبيا و اولياي معصوم از هرگونه سهو، نسيان، خطاي حكمي و موضوعي محفوظ است،و در عرصه شهود و عين اليقين، به مثابه بديهي در ساحتِ علم حصولي است. چون خود انسانِ كامل معصوم كه به حقّ اليقين بار يافت، حق مدار و صدق محور است، لذا تمام مشهودها بايد بر مشهود حق و صدق انسان كامل معصوم عرضه شود تا در صورت عدم مخالفت با آن معتبر باشد. ▪️بنابراين، عرفان را كه يك گرايش عملي منتهي به بينش شهودي است، بايد تحت ولايت وحي توجيه نمود و بر آن اعتماد كرد و به آن استناد نمود و به سوي آن گرويد؛ هرچند ميزان ديگري براي ارزيابي في الجمله مشاهدات اهل معرفت مطرح است كه به آن اشارت مي رود. 🔅🔅🔅 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom

#بررسیهای_قرانی #عدم_تعارض_در_آیات_قرآن #امکان_فهم_قرآن #معارف_قرانی #آموزه_های_قرآنی 🔅🔅🔅 📌 عدم تعارض در آیات قرآن(بخش اول) «افلا یتدبرون القرآن و لو كان من عند غیرالله لوجدوا فیه اختلافاً كثیراً» (نساء / 82) ترجمه: آیا درباره قرآن نمی‌اندیشند كه اگر از ناحیه غیر خدابود اختلافات فراوانی در آن می‌یافتند. ▪ بعضی شبهه می‌كنند و می‌گویند آیات قرآن كریم در مواردی با یكدیگر تعارض دارند، بدین صورت كه خداوند یك كار و فعل را گاهی به فعل كار نسبت می‌دهد، و گاهی می‌گوید كار آن فاعل است ولی با اذن خداوند است، و گاهی نیز می‌فرماید: این كار، فعل آن فاعل نیست بلكه كار خداوند است. 🔹 به طور مثال در موضوع قبض ارواح و توفّی انفس، در آیه‌ای می‌فرماید: «فكیف اذا توفتهم الملئكه یضربون وجوهم و ادبارهم» (محمد / 27) یا این كه می‌فرماید: «قل یتوفكم ملك الموت الذی و كلّ بكم» (سجده / 11) در این گونه از آیات، قبض ارواح نیكان و بدان را به فرشتگان و ملك الموت نسبت می‌دهد. ▪ در آیات دیگری این فعل، ‌به ملائك نسبت داده شده با این وصف كه آنان رسولان الهی هستند و به اذن او جان مردم را می‌گیرند مانند (حتی اذا جاء احدكم الموت توفته رسلنا و هم یفرّطون) (انعام / 61). و در نهایت در آیات دیگری با ظرایف كلامی، قبض ارواح را به خود نسبت می‌دهد: «و هو الذی یتوفاكم باللیل» (انعام / 60) یا این كه «الله یتوفی الانفس حین موتها» (زمر / 42). 🔹 این تفاوت ها در سراسر آیات قرآن به چشم می‌خورد، مثلا در یكی از آیات خطاب به رسول خود می‌فرماید: «و ما رمیت اذ رمیت و لكن الله رمی» (انفال / 17) یعنی آن گاه كه تو ای رسول ما تیر انداختی، ‌تو نبودی بلكه خدا بود كه تیر انداخت. در این آیه در عین حال كه تیر اندازی را به آن حضرت نسبت می‌دهد (اذ رمیت) آن را با عبارت (و ما رمیت) و نیز (و لكنّ الله رمی) از آن حضرت نفی می‌كند. مشابه این تفاوتها در مسئله اعجاز پیامبران الهی هم آمده كه گاهی به طور مطلق به خود آنها بدون تقیید به اذن خدا نسبت داده شده است و گاهی به آنها همراه با اذن خداوند و گاه نیز حصر در خداوند شده است. ▪ اكنون سؤال و اشكال در این است كه آیا این تفاوتها و اختلاف و تعارض درونی آیات قرآن نیست؟ 🔹 پاسخ شبهه آن است كه خدای سبحان بر اساس نظام علّی و معلولی، هر موجودی را كه می‌آفریند، اثر ویژه‌ای را نیز به او می‌دهد و این اثر برای او حقیقی است و اسنادش به آن موجود، اسنادی حقیقی است. یعنی آتش واقعا می‌سوزاند و یخ حقیقتاً خنك می‌كند و دیگر موجودات نیز همگی آثار واقعی خاص خود را دارند، امّا در عین حال كه اثر هر موجودی مربوط به خود اوست، همه این موجودات عوامل و كارگزاران خدا و مجرای ربوبیت مطلقه رب العالمین و وجهی از وجوه فعلیه و اسمی از اسمای فعلیه خدایند. نه این كه موثراتی باشند مستقل كه اثردهی آنها در عرض ربوبیت الهی باشد، زیرا فرض صحیح ندارد كه ربوبیت خداوند نامحدود باشد و در عین حال، در كنار این ربوبیت مطلقه و نامحدود، اشیاء و مخلوقاتی باشند كه تحت این ربوبیّت مطلقه نباشد و در وجود خود و اثر گذاری خود مستقل باشند. اگر ربوبیّت خداوند نامحدود است، دیگر جایی نمی‌ماند كه خالی از ربوبیت حق باشد و موجود دیگری آن را پر كند. ▪ با این تحلیل، آن چه را كه با نظر ابتدایی مستقل می‌پنداشتیم، با نظر دقیق عقلی، غیر مستقل و وابسته به ربوبیت الهی می‌یابیم در این صورت همه موجودات وجه الله و جُندالله و سپاه و ستاد و مردات و مجلای او هستند: «للهُ جنودُ السموات و الارض» (فتح / 4). هیچ چیزی در جهان نیست جز این كه مأمور ذات اقدس الهی است. ▪ البته خدای سبحان از طریق اسباب، ربوبیت خود را اعمال می‌كند، در این باره حضرت امیر المؤمنین ـ علیه السّلام ـ می‌فرماید: «ابی الله ان یجری الاشیاء الّا باسبابها» (بحار، ج 2، ص 90) یعنی سنت خداوند بر آن است كه افعال و اشیاء را به وسیله اسبابشان به جریان بیندازد. و از این جهت است كه خداوند در عین آن كه فعل واثری را به فاعل آن نسبت می‌دهد، استقلال را از آن سلب كرده، خود را تنها فاعل جهان معرفی می‌كند.[معارف قرآن، مصباح یزدی، انتشارات در راه حق، قم، 1368، ج 1 و 3، ص 451.] ☘☘☘ 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom

#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📌ره آورد انبیاء ▪️ انسان در تواضع می ‌خواهد سرعت بگیرد و جلو بیفتد یا در عدل، در تقوا، دیگر جای تزاحم نیست. کسی که باتقواست یک کسی می‌ خواهد باتقواتر باشد، یکی عادل است یکی می ‌خواهد عادل‌تر باشد، اینجا جای تزاحم نیست؛ هم به ما گفتند از سرعت بگیرید هم گفتند سبقت بگیرید. چه کسانی اهل سرعت‌ اند؟ چه کسانی اهل سبقت ‌اند؟ این را در سوره مبارکه «مؤمنون» معرّفی کرد. مستحضرید سرعت گرفتن، یعنی کسی که مؤمن هست، در فضایل ایمانی دارد سرعت می‌ گیرد، مؤمن هست در فضایل ایمانی نسبت به دیگران دارد سبقت می ‌گیرد. در بخش‌ های میانی همین سوره مبارکه «مؤمنون» فرمود: ﴿إِنَّ الَّذِینَ هُم مِنْ خَشْیةِ رَبِّهم مُشْفِقُونَ ٭ وَ الَّذِینَ هُم بِآیاتِ رَبِّهِمْ یؤْمِنُونَ ٭ وَ الَّذِینَ هُم بِرَبِّهِمْ لاَ یشْرِكُونَ﴾،[1] آن مؤمنینی که از خشیت پروردگار هراسناک هستند که ﴿إِنَّمَا یخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ﴾،[2] آن مؤمنینی که به آیات الهی ایمان دارند آن مؤمنینی که مشرک نیستند! آن مؤمنینی که مشرک نیستند اینها به آن دو آیه عمل می‌کنند؛ هم آیه سرعت، هم آیه سبقت، ﴿أُولئِكَ یسَارِعُونَ فِی الْخَیرَاتِ وَ هُمْ لَهَا سَابِقُونَ﴾[3] سرعت و سبقت برای مؤمنینی است که از خشیت ربّشان مشفق ‌اند که ﴿إِنَّمَا یخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ﴾، به آیات ربّ مؤمن ‌اند و به پروردگار خود شرک نمی‌ روزند، این برای چه کسانی است؟ برای بسیاری از علما و اوحدی از علماست. وقتی قرآن بخواهد اوحدی از علما را معرّفی کند می‌ گوید اگر اینها مشرک نبودند اهل سرعت و سبقت ‌اند! معلوم می ‌شود که در اندیشه ‌ها در اقوال در رفتار در گفتار، موحّد بودن از بهترین برکت ‌های الهی است و این ره آورد انبیاست و این عنصر اصلی حوزه‌ هاست. ▪️ کار حوزه این است و این می‌ تواند جامعه را هدایت کند، مردم از یک روحانی که حرفش مطابق با عملش و عملش مطابق با حرفش باشد و همین حدّ هم بگوید کاملاً ایمان می ‌آورند و جذب می‌ شوند، چون سرمایه پذیرش دین که فطرت است خدا به اینها داده است. مردم از ما توقع ندارند که سلمان یا اباذر باشیم! مردم از ما همین امور ساده را توقّع دارند که آنچه می‌ گوییم عمل بکنیم. آن وقت خود ما ـ إن‌ شاء الله ـ اهل سعادت هستیم، عده‌ای را هم ـ إن ‌شاء الله ـ به سعادت راهنمایی می ‌کنیم و در قیامت از عده‌ای شفاعت می ‌کنیم. به عالِم می‌ گویند، «قِف تَشفَع لِلنَّاس»[4] این دومی و سومی مجزوم به آن امر است؛ یعنی بایست! چرا بایست؟ حالا مؤمن کارش تمام شده است مؤمن عالِم به او اجازه ورود بهشت را دادند حالا دارد می ‌رود به طرف بهشت. در بین راه به او می ‌گویند بایست! چرا؟ از یک عده شفاعت کن! که شفاعت تو «مُشَفَّع» است، آن شفیعی که شفاعتش مقبول باشد می ‌گویند «شفیعِ مُشَفَّع»؛ این کم مقامی نیست که ملائکه به یک عالِم بگویند «قِف تَشفَع لِلنَّاس»؛ همان طوری که در دنیا عده‌ای را هدایت کردی، در آخرت عده‌ ای را هم به همراه خود به بهشت ببر! [1] . سوره مؤمنون، آیات57 ـ 59. [2] . سوره فاطر، آیه28. [3] . سوره مؤمنون، آیه61. [4] . علل الشرائع، ج2، ص394. 📚 سخنرانی در افتتاحیه حوزه علمیه دماوندتاریخ: 1395/05/16 ☘️☘️☘️ 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom

▪ از دیر باز #شب_یلدا که بلندترین شب سال می باشد دربین اقوام ایرانی دارای جایگاهی ویژه بوده است که با همراه شدن سنّت دیدو بازدید از بزرگترهای هر طایفه و زنده شدن فضیلت اخلاقی صلۀ رحم می تواند شبی خاطره انگیز را برای ایشان رقم بزند و بسیاری از کدورت ها و آشفتگی های خانوادگی را بر طرف سازد . 🔸 صلهٴ رحم نزد خداي سبحان چنان مهم است كه آن را از جهت پاداش، سريع‌ترين عبادت قرار داده و افزون بر پاداش اخروي، پاداش دنيوي و زودهنگام براي آن مقرر داشته است؛ به گونه‌اي كه خاندان گناهكار هم با رعايت صلهٴ رحم ميان خود، دارايي آن‌ها فزوني مي‌يابد و با نيكي به يكديگر بر عمرشان افزوده مي‌شود. 🔹پيامبر اكرم (ص) فرمود: كسي كه از عمرش جز سه سال نمانده باشد با صلهٴ رحم، خدا عمرش را به سي و سه سال امتداد مي‌بخشد. 🔸در روايتي ديگر فرمود: هركس براي من يك عمل را ضمانت كند من برايش چهار چيز را ضمانت مي‌كنم: هر كس صلهٴ رحم كند خدا او را دوست بدارد و روزي وي را گسترش دهد و عمرش را فزوني بخشد و او را به بهشتي درآورد كه وعده داده است. ☘☘☘ 💻برای ترویج و تبلیغ آموزه های قرآنی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom