🌱 آرامِ دل بودی و رفتـــی زِ بَر مـا؛ با رفتنت، آرام و قرار از دلِ ما رفت... #شهید_بی_سر #شهید_حاج_اصغر_پاشاپور❤️ @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

شب پاییزیتون بخیر❤️🍁☕️

🍃🌺بسم رب الشهدا و الصدیقین

❤️🌱 من همان خسته ی بی حوصله ی غم زدہ ام آدم بد قلقی که رگِ خوابش حرم است... #به_تو_از_دور_سلام✋ #السَلامُ‌عَلَيَڪ‌يا‌اباعَبدالله #صبحتون_حسینی @shahid_hajasghar_pashapoor 🕊🌹

🦋🌿 نه همراهی داشت و نه خدم و حشمی... خانه اش در جنوب شهر بود و از ماشین شاسی بلند و لاکچری خبری نبود هیچ کجا عکسش را بیلبورد نکرده بودند و اسمش را کسی نشنیده بود. هیچ جشنواره ای از او تقدیر نکرده بود و تا حالا روی سن دعوت نشده بود. ‌اما هیچکدام از اینها او را متوقف نکرده بود او راه نمی‌رفت پرواز می‌کرد بر فراز فرش قرمز قطعه شهدا برای زیارت دو پسر شهیدش ❤️مادر شهیدان دفاع مقدس #شهید_مهدی_محسنی و #شهید_محمد_محسنی 💔یه حسرت هایی توی این دنیا به وجود اومده با اومدن این #کرونا منحوس که... کاش توفیقات برگردد. @shahid_hajasghar_pashapoor 🕊🌹

✍️ #دمشق_شهرِ_عشق #قسمت_سی_و_سوم کنار راهروی بیمارستان روی زمین کِز کرده بودم و می‌ترسیدم مصطفی مظلومانه #شهید شود که فقط بی‌صدا گریه می‌کردم. ابوالفضل بالای سرم تکیه به دیوار زده و چشمان زیبایش از حال و روز مردم رنگ #خون شده بود که به سمتش چرخیدم و با گریه پرسیدم : «زنده می‌مونه؟» از تب بی‌تابی‌ام حس می‌کرد دلم برای مصطفی با چه ضربانی می‌تپد که کنارم روی زمین نشست و به جای پاسخ، پرسید : «چی‌کاره‌اس؟» تمام استخوان‌هایم از ترس و غم می‌لرزید که بیشتر در خودم فرو رفتم و زیرلب گفتم : «تو #داریا پارچه فروشه، با جوونای شیعه از حرم #حضرت_سکینه (علیها‌السلام) دفاع می‌کردن!» از درخشش چشمانش فهمیدم حس دفاع از #حرم به کام دلش شیرین آمده و پرسیدم : «تو برا چی اومدی اینجا؟» طوری نگاهم می‌کرد که انگار هنوز عطش دو سال ندیدن خواهرش فروکش نکرده و همچنان تشنه چشمانم بود که تنها پلکی زد و پاسخ داد : «برا همون کاری که سعد ادعاش رو می‌کرد!» لبخندی عصبی لب‌هایش را گشود، طوری که دندان‌هایش درخشید و در برابر حیرت نگاهم با همان لحن نمکین طعنه زد : «عین آمریکا و اسرائیل و عربستان و ترکیه، این بنده خداها همه‌شون می‌خوان کنار مردم سوریه مبارزه کنن! این #تکفیری‌هام که می‌بینی با خمپاره و انتحاری افتادن به جون زن و بچه‌های سوریه، معارضین صلح‌جو هستن!!!» و دیگر این حجم غم در سینه‌اش جا نمی‌شد که رنگ لبخند از لبش رفت و غریبانه شهادت داد : «سعد ادعا می‌کرد می‌خواد کنار مردم سوریه مبارزه کنه، ولی ما اومدیم تا واقعاً کنار مردم سوریه جلو این حرومزاده‌ها #مقاومت کنیم!» و نمی‌دانست دلِ تنها رها کردن مصطفی را ندارم که بلیطم را از جیبش درآورد، نگاهی به ساعت پروازم کرد و آواری روی سرش خراب شد که دوباره نبودنم را به رخم کشید : «چقدر دنبالت گشتم زینب!» از #حسرت صدایش دلم لرزید، حس می‌کردم در این مدتِ بی‌خبری از خانواده، خبر خوبی برایم ندارد و خواستم پی حرفش را بگیرم که نگاه برّاق و تیزش به چشمم سیلی زد. خودش بود، با همان آتشی که از چشمان سیاهش شعله می‌کشید و حالا با لباس سفید پرستاری در این راهرو می‌چرخید که شیشه وحشتم در گلو شکست. نگاهش به صورتم خیره ماند و من وحشتزده به پهلوی ابوالفضل کوبیدم : «این با تکفیری‌هاس!» از جیغم همه چرخیدند و #بسمه مثل اسفند روی آتش می‌جنبید بلکه راه فراری پیدا کند و نفهمیدم ابوالفضل با چه سرعتی از کنارم پرید. دست بسمه از زیر روپوش به سمت کمرش رفت و نمی‌دانستم می‌خواهد چه کند که ابوالفضل هر دو دستش را از پشت غلاف کرد. مچ دستانش بین انگشتان برادرم قفل شده بود و مثل حیوانی زوزه می‌کشید، ابوالفضل فریاد می‌زد تا کسی برای کمک بیاید و من از ترس به زمین چسبیده بودم. مردم به هر سمتی فرار می‌کردند و دو مرد نظامی طول راهرو را به طرف ما می‌دویدند. دستانش همچنان از پشت در دستان ابوالفضل مانده بود، یکی روپوشش را از تنش بیرون کشید و دیدم روی پیراهن قرمزش کمربند #انفجاری به خودش بسته که تنم لرزید. ابوالفضل نهیب زد کسی به کمربند دست نزند، دستانش را به دست مرد دیگری سپرد و خودش مقابل بسمه روی زمین زانو زد. فریاد می‌زد تا همه از بسمه فاصله بگیرند و من می‌ترسیدم این کمربند در صورت برادرم منفجر شود که با گریه التماسش می‌کردم عقب بیاید و او به قصد باز کردن کمربند، دستش را به سمت کمر بسمه برد. با دستانم چشمانم را گرفته و از اضطراب پَرپَر شدن برادرم ضجه می‌زدم تا لحظه‌ای که گرمای دستش را روی صورتم حس کردم. با کف دستانش دو طرف صورتم را گرفت، با انگشتانش #اشک‌هایم را پاک کرد و با نرمی لحنش نازم را کشید : «برا من گریه می‌کنی یا برا این پسره که اسکورتت می‌کرد؟» چشمانش با شیطنت به رویم می‌خندید، می‌دید صورتم از ترس می‌لرزد و می‌خواست ترسم تمام شود که دوباره سر به سر حال خرابم گذاشت : «ببینم گِل دل تو رو با پسر #سوری برداشتن؟ #ایران پسر قحطه؟» با نگاه خیسم دنبال بسمه گشتم و دیدم همان دو مرد نظامی او را در انتهای راهرو می‌برند. همچنان صورتم را نوازش می‌کرد تا آرامم کند و من دیگر از چشمانش شرم می‌کردم که حرف را به جایی دیگر کشیدم : «چرا دنبالم می‌گشتی؟»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

آزادی بیان گرگ های غرب تا جایی جواب می دهد که عقاید خودشان را زیر سوال نبری. وگرنه تو بگو #هلوکاست، آزادی بیان را در حلقت می کنند. #ابلیس_پاریس #لبیک_یا_رسول_الله✋ @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

💔وداع مدافع حرم #شهید_حامد_سلطانی یکسال گذشت حامد😞 خوش به سعادتت، شهادتت مبارک ۹۸.۰۸.۰۷ @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

❤️🌿 شما بر بال سپید کدام مَلَک نشستید که بی امان بسوی معبود شتافتید؟ شما قطرات اشکهایتان را پای کدام بَذر ریختید که لاله شهادت را به این سرعت بارور کردید؟ #شهید_حامد_سلطانی |معراج شهدای تهران سالروز شهادت : ۹۸.۰۸.۰۷ @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

☘🥀☘🥀☘ 🥀☘ ☘ 🌿 #ماندگاران_سوریه (۸) 🌷با حاج‌محمد از صلنفه به حماۀ رفتیم که حاج‌اصغر را ببینیم. آن‌موقع حاج‌اصغر در البیطره مستقر بود. خیلی گرم از ما استقبال کرد. 🔹توی دفترش یکی از همکلاسی‌های دوره کارشناسی‌ام را دیدم، مترجم حاج‌اصغر بود. [حاج اصغر] موقع ناهار برای همه‌مان غذا سفارش داد. سفره که پهن شد، کل نیروهایش را صدا کرد. 👥سرباز و نیروی نظامی و ایرانی و سوری و لبنانی هم برایش فرقی نداشت. همه را به یک چشم می‌دید. تا همه نیامدند، دست به سفره نبرد. همین رفتار، مرا بیش‌تر شیفته‌اش کرد. ادامه دارد... ✍روایتی از آشنایی آقای صقر صبوح با #شهید_حاج_اصغر_پاشاپور @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊 ☘🥀☘🥀☘🥀☘🥀☘🥀☘

شبتون بخیر🍎🍭🌱

🍃🌺بسم رب الشهدا و الصدیقین

‌🍎🌱 عطر سیب حرمت می وزد از سمت عراق #شب_جمعه است دلم باز هوایی شده است.... #السَلامُ‌عَلَيَڪ‌يا‌اباعَبدالله #روزتون_حسینی @shahid_hajasghar_pashapoor 🕊🌹

‌🔹🌿 تحریف شهادت دختر رسول الله و زدن تهمت مماشات علی (ع) با خلفای عصرشان توسط #حسین_دهباشی، هیچ فرقی با موهنات #ابلیس_پاریس به پیامبر خدا ندارد و دشمن محمد و آل محمد (ص)؛ همان دشمن خداست! پ.ن : طبق عکس منتشر شده از دهباشی و صادق شیرازی، مشخص است این خزعبلات دهباشی از کجا آب می خورد! به مادر پهلو شکسته واگذارتان می کنیم! @shahid_hajasghar_pashapoor 🕊🌹

✍️ #دمشق_شهرِ_عشق #قسمت_سی_و_چهارم نگاهش روی صورتم می‌گشت و باید تکلیف این زن #تکفیری روشن می‌شد که باز از پاسخ سوالم طفره رفت : «تو اینو از کجا می‌شناختی؟» دیگر رنگ شیطنت از صورتش رفته بود، به انتظار پاسخی چشمش به دهانم مانده و تمام خاطرات خانه بسمه و ابوجعده روی سرم خراب شده بود که صدایم شکست : «شبی که سعد می‌خواست بره #ترکیه، برا اینکه فرار نکنم منو فرستاد خونه اینا!» بی‌غیرتی سعد دلش را از جا کَند، می‌ترسید در آن خانه بلایی سرم آمده باشد که نگاهش از پا درآمد و من می‌خواستم خیالش را تخت کنم که #حضرت_سکینه (علیهاالسلام) را به شهادت گرفتم : «همون لحظه که وارد اون خونه شدم، این زن منو برد #حرم، فکر می‌کرد وهابی‌ام. می‌خواستن با بهم زدن مجلس، تحریک‌شون کنن و همه رو بکشن!» که به یاد نگاه مهربان و نجیب مصطفی دلم لرزید و دوباره اشکم چکید : «ولی همین آقا و یه عده دیگه از مدافعای #شیعه و #سنی حرم نذاشتن و منو نجات دادن!» می‌دید اسم مصطفی را با چه حسرتی زمزمه می‌کنم و هنوز خیالش پیِ خیانت سعد مانده و نام ترکیه برایش اسم رمز بود که بدون خطا به هدف زد : «می‌خواست به #ارتش_آزاد ملحق بشه که عملگی ترکیه و آمریکا رو بکنه؟» به نشانه تأیید پلکی زدم و ابوالفضل از همین حرف‌ها خطری حس کرده بود که دستم را گرفت، با قدرت بلندم کرد و خیره در نگاهم هشدار داد : «همونجور که تو اونو شناختی، اونا هم هر جا تو رو ببینن، میشناسن، باید برگردی #ایران!» از قاطعیت کلامش ترسیدم، تکه‌ای از جانم در اینجا جا مانده و او بی‌توجه به اضطراب چشمانم حکمش را صادر کرد : «خودم می‌رسونمت فرودگاه، با همین پرواز برمی‌گردی #تهران و میری خونه دایی تا من مأموریتم تموم شه و برگردم!» حرارت غمی کهنه زیر خاکستر صدایش پیدا بود که داغ #فراق مصطفی گوشه قلبم پنهان شد و پرسیدم : «چرا خونه خودمون نرم؟» بغضش را پشت لبخندی پنهان کرد و ناشیانه بهانه تراشید : «بریم بیرون، اینجا هواش خوب نیست، رنگت پریده!» و رنگ من از خبری که برایش اینهمه مقدمه‌چینی می‌کرد پریده بود که مستقیم نگاهش کردم و محکم پرسیدم : «چی شده داداش؟» سرش را چرخاند، می‌خواست از چشمانم فرار کند، دنبال کمکی می‌گشت و در این غربت کسی نبود که دوباره با نگاهش به چشمان پریشانم پناه آورد و آهسته خبر داد : «هفت ماه پیش کنار اتوبوس زائرای ایرانی تو #کاظمین بمبگذاری کردن، چند نفر #شهید شدن.» مقابل چشمانم نفس‌نفس می‌زد، کلماتش را می‌شمردم بلکه این جان به لب رسیده به تنم برگردد و کلام آخر او جانم را در جا گرفت : «مامان بابا تو اون اتوبوس بودن...» #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

❤️🍃 باز آینه و آب و سینیِ چای و نبات باز پنج شنبه و یاد شهدا با صلوات 🌷مزار مطهر #شهید_حاج_اصغر_پاشاپور و #شهید_حاج_محمد_پورهنگ در قطعه ۴۰ بهشت زهرا (س) تهران @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

🍃🌺بسم رب الشهدا و الصدیقین

‌❤️🍃 تا زمانی که رسیدن به تو امکان دارد زندگی درد قشنگیست که جریان دارد #به_تو_از_دور_سلام✋ #السَلامُ‌عَلَيَڪ‌يا‌اباعَبدالله #صبحتون_حسینی @shahid_hajasghar_pashapoor 🕊🌹

☘🥀☘🥀☘ 🥀☘ ☘ 🌿 #ماندگاران_سوریه (۹) حاج‌ اصغر چند‌بار بین کلاس‌هایم آمد و به بچه‌ها سر زد. پیگیرشان بود تا اگر مسئله یا مشکلی دارند حتما رفع‌ و رجوع شود. به بچه‌ها می‌گفت : «شما زبان فارسی را یاد بگیرید، نه فقط به‌خاطر جنگ، چرا که این جنگ بالاخره تمام می‌شود و شما می‌توانید در دانشگاه دمشق خیلی راحت در رشته زبان فارسی ادامه تحصیل بدهید. حتی من برای‌تان از دانشگاه‌های ایران پذیرش می‌گیرم.» ادامه دارد... ✍روایتی از آشنایی آقای صقر صبوح با #شهید_حاج_اصغر_پاشاپور @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊 ☘🥀☘🥀☘🥀☘🥀☘🥀☘

✍️ #دمشق_شهرِ_عشق #قسمت_سی_و_پنجم دیگر نشنیدم چه می‌گوید، هر دو دستم را روی سرم گرفتم و اختیار ساقم با خودم نبود که قامتم ازکمر شکست و روی زمین زانو زدم. باورم نمی‌شد پدر و مادرم از دستم رفته باشند که به گلویم #التماس می‌کردم بلکه با ضجه‌ای راحتم کند و دیگر نفسی برای ضجه نمانده بود که به‌جای نفس، قلبم از گلو بالا می‌آمد. ابوالفضل خم شده بود تا از روی زمین بلندم کند و من مقابل پایش با انگشتان دستم به زمین چنگ می‌زدم، صورت مهربان پدر و مادرم در آینه چشمانم می‌درخشید و هنوز دست و پاهای #بریده امروز مقابل چشمم بود و نمی‌دانستم بدن آن‌ها چند تکه شده که دیگر از اعماق جانم جیغ کشیدم. در آغوش ابوالفضل بال‌بال می‌زدم که فرصت جبران بی‌وفایی‌هایم از دستم رفته و دیدار پدر و مادرم به #قیامت رفته بود. اینبار نه حرم حضرت سکینه (علیهاالسلام)، نه چهارراه #زینبیه، نه بیمارستان #دمشق که آتش تکفیری‌ها به دامن خودم افتاده و تا مغز استخوانم را می‌سوزاند و به جای پرواز به سمت تهران، در همان بیمارستان تا صبح زیر سِرُم رفتم. ابوالفضل با همکارانش تماس گرفت تا پیشم بماند و به مقرّشان برنگشت، فرصتی پیش آمده بود تا پس از چند ماه با هم برای پدر و مادر شهیدمان عزاداری کنیم و نمی‌خواست خونابه غم از گلویش بیرون بریزد که بین گریه به رویم می‌خندید و شیطنت می‌کرد : «من جواب #سردار_همدانی رو چی بدم؟ نمیگه تو اومدی اینجا آموزش نیروهای #سوری یا پرستاری خواهرت؟» و من شرمنده پدر و مادرم بودم که دیگر زنده نبودند تا به دست و پایشان بیفتم بلکه مرا ببخشند و از این حسرت و دلتنگی فقط گریه می‌کردم. چشمانش را از صورتم می‌گرداند تا اشکش را نبینم و #دلش می‌خواست فقط خنده‌هایش برای من باشد که دوباره سر به سرم گذاشت : «این بنده خدا راضی نبود تو بری ایران، بلیطت سوخت!» و همان دیشب از نقش نگاهم، احساسم را خوانده و حالا می‌خواست زیر پایم را بکشد که بی‌پرده پرسید : «فکر کنم خودتم #راضی نیستی برگردی، درسته؟»... #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

لحظه به لحظه ما، کار ما، حرکت ما، نیت ما، رفتار ما، گفتار ما، این شهدا نظارت و کنترل روش دارن... 🎙#شهید_احمد_کاظمی @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

📌یک از شروط شهادت از زبان پسر بزرگ شهید امر به معروف و نهی از منکر و شهید غیرت #شهید_محمد_محمدی 🚨 "بی تفاوت نبودن" 📹پدرم خیلی غیرتی بود، نسبت به اطرافیانش #بی_تفاوت نبود... @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

❤️🌱 تو چه میکنی، این میانه ی خون برادرم برای بیداری ما...؟! آخ... یادم رفته بود... شهید بیدار میکند.... شهید دستت را میگیرد..... شهید بلندت میکند... شهید... شهیدت میکند... #شهید_بی_سر #شهید_حاج_اصغر_پاشاپور #شهید_مسموم_به_جفا #شهید_حاج_محمد_پورهنگ @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

شبتون مهدوی🦋🌱

🍃🌺بسم رب الشهدا و الصدیقین