eitaa logo
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
274 دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
787 ویدیو
3 فایل
حاج اصغر : ت ۱۳۵۸.۰۶.۳۱، ش ۱۳۹۸.۱۱.۱۳ - حلب رجعت پیکر حاج اصغر به تهران: ۱۳۹۸.۱۲.۰۴ حاج محمد (برادر خانم حاج اصغر) : ت ۱۳۵۶.۰۶.۱۵، ش ۱۳۹۵.۰۶.۳۱، مسمومیت بر اثر زهر دشمنان 🕊ساکن قطعه ۴۰ بهشت زهرا (س) تهران ناشناس پیام بده👇🌹 ✉️daigo.ir/secret/6145971794
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 | او برای توجیه کارش توضیح داد: "این اعلامیه برای مردم نوشته شده. به عبدالرحمن هم دادم بخونه. بهش گفتم به هرکی هم که داره، بده. تو هم به هرکسی که اعتماد داری بده تا بخونه. با این کار هم به خدا نزدیک میشی هم به (ص)!" حرفش که به اینجا رسید، بلاخره کردم و پرسیدم: "حالا چرا باید امروز کرد؟" نگاه عاقل اندر سفیهی به متحیرم کرد و با حالتی فاضلانه پاسخ داد: "برای مبارزه با که این رافضیها گذاشتن! مگه نمیبینی تو کوچه خیابون چی کار میکنن و چجوری الکی زاری میکنن؟ ببین الهه! ما باید کار تبلیغاتی انجام بدیم تا همه متوجه شه اسلام اون چیزی نیس که این با گریه و زاری نشون میدن! باید همه دنیا بفهمن که شیعه ها اصلاً نیستن! فقط یه مشت که خودشون رو به امت اسالمی میچسبونن!" برای یک لحظه نفهمیدم چه و تازه متوجه شدم منظورش از رافضیها همان است و برای اولین بار نه به عنوان جای مادرم که از آتش تعصب که در چشمانش پیدا بود، از نگاهش شدم. دیگر حالت تهوع را فراموش کرده و از حرفهای بی سر و تهی که به نام اسلام میکرد، به شدت خشمگین شده بودم که به آرامی خندید و گفت: "حالا اگه به شوهرت اعتماد داری، بده اونم بخونه." و با از زحماتی که به قول خودش در راه اشاعه دین اسلام میکشم، از پله ها پایین رفت. در را بستم و همانطور که جزوه را ورق میزدم، روی نشستم. بودم تا ببینم در این چند برگ چه نوشته شده و با چه روز شهادت (ع) را روز جشن و شادی اعلام کرده که دیدم تنها با چند شبهه به مبارزه با خاندان پیامبر (ص) برخاسته است. شبهاتی که نه در منطق که به عقل یک دختر که اطلاعات چندانی هم از نداشت، پیدا کردن جوابش چندان و پیچیده نبود. نمیدانستم که او به پدرم در آمده تا برایش همسری کند یا برای کشاندن اهل این خانه به آیین ، رهبری! از بیم اینکه این جزوه را ببیند، کرده و جایی گوشه کابینت آشپزخانه، زیر تور سفید رنگی که کف کابینت پهن کرده بودم، پنهانش کردم که به دلیل تکرار اسم و پیامبر (ص) در چند خط، نمیتوانستم پاره کرده یا در سطل بیندازم. ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
💠 | چطور میتوانستم آرام باشم که حالا فقط به در بود تا کی به ضرب پدر باز شود و ظاهراً باید ابتدا در خانواده نوریه جواب پس میداد که خبری از آمدنش نشد و در عوض صدای داد و بیداد از پایین بلند شد. تصور اینکه الان به پدر چه میگویند و چه برایش صادر میکنند، نه تنها در و قلبم که جریان خون در رگهایم را هم به انداخته بود. هر دو دستم در میان دستان مجید پناه و گوشم به هیاهوی طبقه پایین بود که صداها بالا گرفته و به درستی متوجه نمیشدم چه میگویند. گاهی صدای پرخاشگری های تند و زنانه بلند میشد و گاهی فریاد برادران نوریه در هم می پیچید و یکی دوبار هم صدای پدر را در آن میان میشنیدم که به مجید رکیک میداد و با حالتی از نوریه و خانواده اش عذرخواهی میکرد که بلاخره سر و صداها گرفت. و در عوض، صدای خشک و خشن پدرِ نوریه در خانه پیچید که به نظرم مخصوصاً با صدای بلند اتمامِ میکرد تا به خیال خودش به گوش یاغیان طبقه بالا هم برسد: "عبدالرحمن! تو به من داده بودی که با هیچ شیعه ای سر و کار نداشته باشی! اونوقت شیعه اس؟!!! من رو فرض کردی؟!!!" و باز ناله عذرخواهی پدرم که جگرم را به عنوان دخترش میزد که به چه بهایی اینطور خود را خوار این میکند و باز این پدر نوریه بود که حتی اجازه عذرخواهی هم به پدرم نمیداد و همچنان میتازید: "شرط نوریه این بود که جواب سلام این رو هم ندی، در حالیکه دامادت بود!!! تو شرط ضمن عقد رو رعایت ، پس این عقد باطله!!! من امشب نوریه رو با خودم میبرم، تو هم همین فردا برو دنبال کارهای ! دیگه همه چی بین ما تموم شد!" شنیدن همین جمله بود تا فاتحه زندگی ام را بخوانم که میدانستم از دست دادن برای پدر به معنای از دست دادن همه چیز است و میتوانستم تصور کنم بعد از رفتن نوریه، چه به سر من و زندگی ام می آورد که باز دستم در میان دستان مجید به تب و افتاد و او همانطور که چتر چشمان را از روی نگاه پریشانم جمع نمیکرد، به رویم لبخند زد تا همچنان دلم به حضورش باشد. ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊