🇮🇷﷽☫
#تحریر_حم
💎 @SMHM212
«فمعکم، معکم لا مع عدوکم»
(بخش ۰۲):
... چنانکه در همین #تهران هم فردا از دو مسیر تا مرقد سید #عبد_العظیم حسنی در شهرستان #ری، رخ خواهد داد تا فرصتی باشد برای #جاماندگان و آنانکه به هر علتی نتوانستند برای #تجدید_میثاق با امامشان به آن #همایش_عظیم بشتابند و ارادت و محبت خود به #اهل_البیت(ع) را در اینجا به نمایش بگذارند.
ولیکن صحبت امشب بنده پیرامون «معمای فاصله» تعداد دهها میلیون نفری #شیعه (و غیرشیعه) در حضور نمایشی متغیرالفصول و همایشی متحیرالعقول (اربعین #کربلای_معلّی و سایر سرزمین‌ها) با تعداد فقط چهل هزار نفری شیعیانی است که همراه #امام_حسین(ع) در دوره #رجعت [صغیره] به دنیا باز می‌گردند تا آنحضرت را در #حکومت_طویل ۵۰٫۰۰۰ ساله او بعد از شهادت #امام_مهدی(عج) همراهی نمایند.
در همین نکته هم می‌توان به راز آن سخن #امام_صادق(ع) در تمایز #شیعه بر #محبّ اهل‌البیت(ع) پی برد که فرمودند: «براحتی نگوئید #شیعه ما هستید بلکه شما #محبّ ما هستید»!
همه ما یقیناً از علاقمندان و محبّین اهل‌بیت #محمد_مصطفی(ص) هستیم و به همین جهت هم مأجوریم ولیکن شیعه بودن امر دیگریست. البته #محبّ_حسین(ع) بودن توفیق عظیمی است که نصیب خیلی از مردم می‌شود ولیکن #شیعه_حسین(ع) شدن #توفیق_اعظم است.
فلذا این سؤال در اینجا برجسته می‌گردد که از #درجه_مُحبّ فراتر رفتن و به #مقام_شیعه نائل گشتن چه ضرورتی دارد؟
بنظرم حداقل دو تا مطلب؛ #رجعت و #شفاعت به این ضرورت، وجاهت می‌بخشند که شاید دومی از اولی هم وزین‌تر باشد. یعنی؛ مهمتر از «رجعت در رکاب امام» در این دُنیا، مطلب «شفاعت یوم‌الورود امام» در عُقبا و #عالم_محشر است.
محشری که نمادی از تجمیع تمام بدبختی‌های عالم است و اگرچه به سیاه‌بختی سرنگونی در #جهنم و عذاب‌های اعظم آن نمی‌رسد ولیکن عذاب‌های عدیده، طویل و عظیمی دارد که حتی یک روز آن هم قابل تحمل نیستند و در چنان هنگامه‌ای چقدر ارزشمند است برخورداری از #امتیاز_عظیم مشمول #شفاعت_خاصه امام حسین(ع) شدن در #یوم_الورود و در هنگامه آغاز ورود به عالم حشور و نشور!
«اللهم‌اُرزقنا شفاعت‌الحسین یوم‌الورود»؛
شفاعت خاصه‌ای که #امتیاز_انحصاری حضرت #سید_الشهدآء(ع) است. و این #شفاعت خود به تنهایی (صرف‌نظر از همه علل و تمام دلایل دیگر) آنقدر گران و ضروری است که می‌ارزد انسان تمام عمر و بلکه لحظه‌ای از آنرا «شیعه حسین بن علی(علیهماالسلام)» و در #معیّت او باشد و در این طریق، کار و همت خویش را مضاعف سازد. معیّتی از #محبّ تا #شیعه او شدن. «یا لَیتَنا کُنّا مَعَکُم فَنَفُوز فَوزاً عَظیماً». ای کاش ما هم با شما بودیم تا به سعادت و فوز بزرگی نائل می‌شدیم. چرا #فوز_عظیم؟!
زیرا که #عذاب_عظیم را در پیش روی داریم: همچنانکه در آیات ۱۵ و ۱۶ از سوره انعام هم می‌فرماید: «قُل إنّی أخافُ اَن عَصَیتُ رَبّی عَذابَ یَومٍ عَظیمٍ * مَن یُصرَف عَنهُ یَومئِذٍ فَقَد رَحِمَهُ وَ ذلکَ الفَوزُ المُبینُ»؛ بگو که همانا من می‌ترسم از عذاب روز بزرگ اگر نافرمانی کنم پروردگارم را * کسی که آن‌روز بر طرف شود از او [عذاب روز بزرگ] پس رحم کرده است بر او و آنست فوز [آشکار و] مبین.
در اینجاست که انواع راهکارهای «نیل به پیروزی و سعادت آشکار #فوز_مبین» و #فوز_عظیم شیعه واقعی و حقیقی #امام_حسین(ع) شدن در برابر ما گشوده می‌گردد و در این مجال امیدوارم یکی از آنها را دریابیم. ان‌شاءالله. به #فوز_اعظم هم می‌رسیم.
با عنایت به سؤال؛ «هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنی» امام حسین(ع) در واپسین لحظات عمر مبارک آنحضرت و پیوند عجیبی که در #معارف_ولایتی و امامتی #تشیع بین #قیام_حسینی و #قیام_مهدوی علیهماالسلام برقرار است، بجرأت می‌توان نتیجه گرفت که تجلی #تشیّع_حسین(ع) برای ما در دوران #غیبت_امام زمان(عج)، اهتمام به امر #انتظار_الفرج است و «شیعه حسین(ع)» شدن مفهومی جز «منتظر المهدی(عج)» شدن ندارد، همچنانکه منتظر #قآئم_آل_محمد(ص) معنایی جز #شیعة_الحسین(ع) ندارد و این دو شأن عظیم در امر خطیر #معیّت_با_ولایت قابل تحقق است.
در #زیارت_اربعین هم می‌خوانیم و بر این #معیّت تصریح و تأکید می‌ورزیم با عبارت: «فَمَعَکُم، مَعَکُم لا مَعَ عَدُوِّکُم». همراه شمایم؛ همراه شما هستم نه همراه دشمن شما.
اگرچه این #زیارت_نامه از ناحیه مقدسه #امام_سجاد(ع) است و #امام_باقر(ع) خواندن آنرا از نشانه‌های #مؤمن بر می‌شمارند ولیکن امروز فریاد «... معکم ... معکم ...» امام زمان(عج) بیش از همه بر آسمان بلند است.
قیام #امام_مهدی(عج) تداوم و تکمیل قیام امام حسین(ع) است. در دعای ندبه هم اشاره فرمود: «أین الطالبُ بِدَم المقتول بکربلا؟»
...ادامه دارد.
#معیت
✍ سیدمحمدحسینی(منتظر)
اربعین ۱۴۰۳
🆔 کانال @chelcheraaqHM
💠
🎲 گروه هم‌اندیشی چلچراغ معارف و احکام
🙏
🇮🇷﷽☫
#تحریر_حم
💎 @SMHM212
«فمعکم، معکم لا مع عدوکم»
(بخش ۰۲):
... چنانکه در همین #تهران هم فردا از دو مسیر تا مرقد سید #عبد_العظیم حسنی در شهرستان #ری، رخ خواهد داد تا فرصتی باشد برای #جاماندگان و آنانکه به هر علتی نتوانستند برای #تجدید_میثاق با امامشان به آن #همایش_عظیم بشتابند و ارادت و محبت خود به #اهل_البیت(ع) را در اینجا به نمایش بگذارند.
ولیکن صحبت امشب بنده پیرامون «معمای فاصله» تعداد دهها میلیون نفری #شیعه (و غیرشیعه) در حضور نمایشی متغیرالفصول و همایشی متحیرالعقول (اربعین #کربلای_معلّی و سایر سرزمین‌ها) با تعداد فقط چهل هزار نفری شیعیانی است که همراه #امام_حسین(ع) در دوره #رجعت [صغیره] به دنیا باز می‌گردند تا آنحضرت را در #حکومت_طویل ۵۰٫۰۰۰ ساله او بعد از شهادت #امام_مهدی(عج) همراهی نمایند.
در همین نکته هم می‌توان به راز آن سخن #امام_صادق(ع) در تمایز #شیعه بر #محبّ اهل‌البیت(ع) پی برد که فرمودند: «براحتی نگوئید #شیعه ما هستید بلکه شما #محبّ ما هستید»!
همه ما یقیناً از علاقمندان و محبّین اهل‌بیت #محمد_مصطفی(ص) هستیم و به همین جهت هم مأجوریم ولیکن شیعه بودن امر دیگریست. البته #محبّ_حسین(ع) بودن توفیق عظیمی است که نصیب خیلی از مردم می‌شود ولیکن #شیعه_حسین(ع) شدن #توفیق_اعظم است.
فلذا این سؤال در اینجا برجسته می‌گردد که از #درجه_مُحبّ فراتر رفتن و به #مقام_شیعه نائل گشتن چه ضرورتی دارد؟
بنظرم حداقل دو تا مطلب؛ #رجعت و #شفاعت به این ضرورت، وجاهت می‌بخشند که شاید دومی از اولی هم وزین‌تر باشد. یعنی؛ مهمتر از «رجعت در رکاب امام» در این دُنیا، مطلب «شفاعت یوم‌الورود امام» در عُقبا و #عالم_محشر است.
محشری که نمادی از تجمیع تمام بدبختی‌های عالم است و اگرچه به سیاه‌بختی سرنگونی در #جهنم و عذاب‌های اعظم آن نمی‌رسد ولیکن عذاب‌های عدیده، طویل و عظیمی دارد که حتی یک روز آن هم قابل تحمل نیستند و در چنان هنگامه‌ای چقدر ارزشمند است برخورداری از #امتیاز_عظیم مشمول #شفاعت_خاصه امام حسین(ع) شدن در #یوم_الورود و در هنگامه آغاز ورود به عالم حشور و نشور!
«اللهم‌اُرزقنا شفاعت‌الحسین یوم‌الورود»؛
شفاعت خاصه‌ای که #امتیاز_انحصاری حضرت #سید_الشهدآء(ع) است. و این #شفاعت خود به تنهایی (صرف‌نظر از همه علل و تمام دلایل دیگر) آنقدر گران و ضروری است که می‌ارزد انسان تمام عمر و بلکه لحظه‌ای از آنرا «شیعه حسین بن علی(علیهماالسلام)» و در #معیّت او باشد و در این طریق، کار و همت خویش را مضاعف سازد. معیّتی از #محبّ تا #شیعه او شدن. «یا لَیتَنا کُنّا مَعَکُم فَنَفُوز فَوزاً عَظیماً». ای کاش ما هم با شما بودیم تا به سعادت و فوز بزرگی نائل می‌شدیم. چرا #فوز_عظیم؟!
زیرا که #عذاب_عظیم را در پیش روی داریم: همچنانکه در آیات ۱۵ و ۱۶ از سوره انعام هم می‌فرماید: «قُل إنّی أخافُ اَن عَصَیتُ رَبّی عَذابَ یَومٍ عَظیمٍ * مَن یُصرَف عَنهُ یَومئِذٍ فَقَد رَحِمَهُ وَ ذلکَ الفَوزُ المُبینُ»؛ بگو که همانا من می‌ترسم از عذاب روز بزرگ اگر نافرمانی کنم پروردگارم را * کسی که آن‌روز بر طرف شود از او [عذاب روز بزرگ] پس رحم کرده است بر او و آنست فوز [آشکار و] مبین.
در اینجاست که انواع راهکارهای «نیل به پیروزی و سعادت آشکار #فوز_مبین» و #فوز_عظیم شیعه واقعی و حقیقی #امام_حسین(ع) شدن در برابر ما گشوده می‌گردد و در این مجال امیدوارم یکی از آنها را دریابیم. ان‌شاءالله. به #فوز_اعظم هم می‌رسیم.
با عنایت به سؤال؛ «هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنی» امام حسین(ع) در واپسین لحظات عمر مبارک آنحضرت و پیوند عجیبی که در #معارف_ولایتی و امامتی #تشیع بین #قیام_حسینی و #قیام_مهدوی علیهماالسلام برقرار است، بجرأت می‌توان نتیجه گرفت که تجلی #تشیّع_حسین(ع) برای ما در دوران #غیبت_امام زمان(عج)، اهتمام به امر #انتظار_الفرج است و «شیعه حسین(ع)» شدن مفهومی جز «منتظر المهدی(عج)» شدن ندارد، همچنانکه منتظر #قآئم_آل_محمد(ص) معنایی جز #شیعة_الحسین(ع) ندارد و این دو شأن عظیم در امر خطیر #معیّت_با_ولایت قابل تحقق است.
در #زیارت_اربعین هم می‌خوانیم و بر این #معیّت تصریح و تأکید می‌ورزیم با عبارت: «فَمَعَکُم، مَعَکُم لا مَعَ عَدُوِّکُم». همراه شمایم؛ همراه شما هستم نه همراه دشمن شما.
اگرچه این #زیارت_نامه از ناحیه مقدسه #امام_سجاد(ع) است و #امام_باقر(ع) خواندن آنرا از نشانه‌های #مؤمن بر می‌شمارند ولیکن امروز فریاد «... معکم ... معکم ...» امام زمان(عج) بیش از همه بر آسمان بلند است.
قیام #امام_مهدی(عج) تداوم و تکمیل قیام امام حسین(ع) است. در دعای ندبه هم اشاره فرمود: «أین الطالبُ بِدَم المقتول بکربلا؟»
...ادامه دارد.
#معیت
✍ سیدمحمدحسینی(منتظر)
اربعین ۱۴۰۳
🆔 کانال @chelcheraaqHM
💠
🎲 گروه هم‌اندیشی چلچراغ معارف و احکام
🙏
🇮🇷﷽☫
#تحریر_حم
🔻 @SMHM212
آینده شوم تهران!
(قسمت ۰۱):
👌این مقاله در سال ۱۳۹۰ تألیف و منتشر شده و قبلاً در پیام‌رسان‌های تلگرام و واتساپ هم به اشتراک گذاشته‌ام. البته مخاطبین اولیه این مقالات ناتمام، روحانیون تهرانی بوده‌اند ولیکن برای عامه هم قابل توجه است:
بسمه تعالی
تهران در روایات دینی
«#خرابی_طهران قبل از #ظهور_امام زمان(عج)» از #ملاحم بسیار اندیشناک برای ما تهرانی‌هاست که به عنوان نمونه در روایت ذیل مورد اشاره صریح قرار گرفته است:
(ملاحم جمع ملحمه؛ به پیشگوئی‌های «فتنه‌های آخرالزمان» اطلاق می‌شود و سید ابن طاووس هم (همچون ابن‌کثیر و امثاله)، کتابی دارد با عنوان «#الملاحم و #الفتن»):
قال‌المفضل بن عمر قال لی جعفر بن محمد علیه‌السلام: یا مفضل أتدری اینما وقعت دارالزورآء؟ قلت: الله و حجته أعلم. فقال:
«إعلم یا مفضل انّ فی حوالی‌الرّی جبلاً اسود تبنی فی ذیله بلده تسمی بطهران و هی دارالزورآء التی تکون قصورها کقصور الجنّه و نسوانها کالحور العین و اعلم یا مفضل أنهنّ یتلبسن بلباس الکفار و یتزین بزی الجبابره و یرکبن السروج و لا یتمکنّ لأزواجهنّ و لاتفی مکاسب الأزواج لهنّ فیطلبن الطلاق منهم و یکتفی الرجال بالرجال و النساء بالنساء و تشبه الرجال بالنساء و النساء بالرجال فانک إن ترد حفظ دینک فلاتسکن فی هذه البلده و لا تتخذها مسکناً لأنها محل الفتنه و فرّ منها الی قله الجبال و من الجحر الی الجحر کالثعلب باشباله.» (مجموعه الاخبار/ ص۱۶۴)
(اسود؛ بزرگ و سربلند؟/ سیاه؟/ پوشیده از انبوه درختان سرسبز؟/ چشمگیر و نمایان؟)
ترجمه: مفضل بن عمر می‌گوید: #امام_صادق(ع) به من فرمودند؛ ای #مفضل! آیا می‌دانی #دار_الزوراء در کجا واقع است؟ عرض کردم خدا و حجتش بهتر می‌دانند. فرمود: بدان که در اطراف #ری کوهی بسیار بزرگ است. در دامنه آن شهری بنا نهاده خواهد شد به نام #تهران و این شهر همان دارالزوراء است؛ یعنی شهری شکوهمند و نمونه (و دارای زیبایی و پایداری که در اثر کاخ‌های زیبا و استحکاماتی که در ساختمان‌های آن به کار برده شده به دارالزوراء تعبیر شده است). شهری که کاخ‌های آن چون کاخ‌های #بهشت و زنانش در زیبایی چون #حوریان فراخ چشم‌اند. ای مفضل بدان که این #زنان #لباس_کافران را به تن می‌پوشند و خود را به شکل مردم ستمگر و سرکش در می‌آورند [= غربزدگی]. و بر زین‌ها سوار می‌شوند و از همسرانشان تمکین نمی‌کنند و درآمدهای شوهرانشان کفایت آنها نمی‌کند. از این رو از شوهران خویش درخواست #طلاق می‌کنند. و برای فرو نشاندن #شهوت_جنسی، مردان به مردان و زنان به زنان اکتفا می‌کنند. مردان خود را به شکل زنان و زنان خود را به شکل مردان در می‌آورند و اگر بخواهی #دین خود را نگه داری باید در این #شهر نمانی و آن را مسکن خویش قرار ندهی، زیرا آنجا جایگاه #فتنه و تباهی است و تو برای دور ماندن از آلودگی‌ها باید از آن شهر به بالای کوه‌ها بگریزی و چون روباه که با بچه‌هایش از سوراخی به سوراخ دیگر می‌گریزد تو نیز از گوشه‌ای به گوشه دیگر کوچ کنی.
(نشانه‌های پایان/ علی فاطمیان/ ص۵۴۰/ چاپ۱۳۸۱/ سازمان چاپ و انتشارات)
و اندیشناکتر از آن، مسئله بسیار تلخ «محاربه #اهل_ری با #امام_زمان(عج)» است که روایت ذیل (ایضاً منسوب به امام صادق علیه‌السلام) بدان اشعار دارد:
الغیبه للنعمانی: قال‌الصادق(ع):
«ثلاثه عشر مدینة و طائفة یحارب القائم(ع) اهلها و یحاربونه؛ اهل مکه و اهل مدینه و اهل‌الشام و بنوامیه و اهل‌البصره و اهل دمیسان و الاکراد و الاعراب و ضبه و غنی و باهله و ازد و اهل‌الری».
(سفینه‌البحار/ ج۱/ ص۵۰۹)
ترجمه: امام صادق(ع) می‌فرمایند: ۱۳ شهر و طایفه هستند که #حضرت_قائم(ع) با آنها و آنان با حضرت می‌جنگند: #اهل_مکه، #اهل_مدینه، #اهل_شام [سوریه و اردن و...]، #بنی_امیه [شاید منظور سفیانی و عده‌ای دیگر باشد که از خلفای اموی هستند]، #اهل_بصره، #اهل_دمیسان، #کردها، #عرب‌ها، [طائفة؟] #ضبه، #غنی، #باهله، #ازد و #اهل_ری
(نشانه‌های پایان/ ص۵۴۱/ چاپ۱۳۸۱/ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)
...ادامه دارد.
✍ سیدمحمدحسینی(منتظر)
۱۴۰۳/۹/۲۴
🌐 کانال 👈حیفه نبینی👉
💠
🎲 گروه 👈محل نظرات👉
🙏
🇮🇷﷽☫
#تحریر_حم
🔻 @SMHM212
آینده شوم تهران!
(قسمت ۰۴):
اوضاع کوفه، نجف، ری و قم
عن الصادق(ع) قال: ستخلو کوفه من المؤمنین و یأزر عنها العلم کما تأزر الحیه فی جحرها ثم یظهر العلم ببلده یقال لها قم و تصیر معدنا للعلم و الفضل حتی لایبقی فی الارض مستضعف فی الدین حتی المخدرات فی الحجال و ذالک عند قرب قائمنا فیجعل الله قماً و اهله قائمین مقام الحجه و لولا ذالک لساخت الارض باهلها و لم تبق فی الارض حجه فیفیض العلم منه الی سائر البلاد فی المشرق و المغرب فیتم حجه الله علی الخلق حتی لایبقی احد علی الارض لم یبلغ الیه الدین و العلم ثم یظهر القائم علیه السلام و یصیر سبباً لنقمه الله و سخطه علی العباد لأن الله لا ینتقم من العباد الا بعد انکارهم حجته». (منتخب الاثر/ لطف الله صافی گلپایگانی/ص۴۴۳)
ترجمه: از #حضرت_صادق(ع) روایت شده که فرمودند: به زودی شهر #کوفه از #مؤمنین خالی می‌گردد. علم و دانش مانند ماری که در سوراخ خویش مخفی شود از آن شهر پر بسته و اثری از آن دیده نمی‌شود. بعداً در شهر #قم ظاهر می‌شود و آن شهر مرکز نشر دانش و فضل می‌شود و از آنجا به سایر شهرها پخش می‌شود، به نحوی که نادانی در زمین باقی نخواهد ماند؛ حتی زنان در حجله. این جریان نزدیک #ظهور_قائم ما به وقوع خواهد پیوست. پس خدا شهر قم و اهلش را به منزله #حجت قرار می‌دهد و اگر این‌طور نبود هر آینه زمین اهلش را فرو می‌برد و حجتی باقی نمی‌ماند. علم و دانش از قم به تمام شهرها در شرق و غرب عالم پخش می‌گردد و حجت بر #خلق_خدا تمام می‌شود تا این که در زمین، احدی پیدا نشود که علم و دین به گوشش نرسیده باشد و بعد از آن #قائم ما #ظهور می‌کند و اسباب عذاب و سخط خداوند بر آنان مهیا و آماده می‌شود زیرا خدا هنگامی از بندگانش انتقام می‌گیرد که حجت او را منکر گردند.
(نشانه‌های پایان/ ص۵۳۸/ چاپ۱۳۸۱/ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)
عن علی بن الحسین(ع) قال: فقد العلم عن النجف و ظهوره فی بلده قم و الری دلیل علی ظهور القائم علیه‌السلام». (تذکره المهدی نقل از بیان‌الائمه و مجمع‌النورین/ص۱۲۸)
ترجمه: از #امام_زین_العابدین(ع) روایت شده است که فرمودند: ناپدید شدن #علم از #نجف و پدیدار شدنش در شهرهای قم و #ری دلیل بر [نزدیکی] ظهور #حضرت_قائم علیه‌السلام خواهد بود. (نشانه‌های پایان/ ص۵۳۷/ چاپ۱۳۸۱/ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)
عن الصادق(ع) قال: «قم بلدنا و بلد شیعتنا مطهرهً مقدسهً قبلت ولایتنا اهل‌البیت لایریدهم جبار بسوء إلا عجلت عقوبته ما لم یخونوا اخوانهم فإذا فعلوا ذالک سلط الله علیهم جبابره سوء اما إنهم انصار قائمنا و رعاه حقنا» ثم رفع رأسه الی‌السماء و قال: «اعصمهم من کل فتنه نجّهم من کل هلکه». (سفینة البحار/ ج۲/ ص۴۴۷)
ترجمه: از #امام_صادق(ع) روایت شده است که فرمودند: #قم شهر ما و شهر #شیعیان ماست که شهری پاک و مقدس است. #مردم_قم دوستی ما #اهل_بیت را پذیرفتند و جباری قصد بدی به ایشان نمی‌کند مگر آنکه زود به کیفر می‌رسد تا آنگاه که به برادران‌شان خیانت نکنند پس هر گاه چنین کنند، خدا #ستمگران را بر آنان مسلط گرداند. بدانید قم #یاوران_قائم ما و رعایت‌کنندگان #حق_ما خواهند بود. سپس آنحضرت سر خود را به آسمان بالا برد و گفت: (خدایا) از هر فتنه‌ای نگه‌شان دار و از هر هلاکت و تباهی رهاشان فرما. (نشانه‌های پایان/ ص۵۳۷/ چاپ۱۳۸۱/ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)
عن الصادق(ع) قال: «اذا اصابتکم بلیه و عنآء فعلیکم بقم فانه مأوی الفاطمیین و مستراح المؤمنین و سیأتی زمان ینفر اولیاءنا و محبونا عنا و یبعدون منا و ذالک مصلحه لهم لکیلا یعرفوا بولایتنا و یحقنوا بذالک دمائهم و اموالهم و ما أراد أحد بقم و اهله سؤءً إلا اذله الله و ابعده من رحمته». (سفینة البحار/ ج۲/ ص۴۴۶)
ترجمه: از امام صادق(ع) روایت شده است که فرمودند: هر گاه به شما بلا و رنجی رسد، بر شما لازمست که به قم روید زیرا پناهگاه کسانی است که از #نسل_فاطمه باشند و آسایشگاه #مردم_با_ایمان خواهد بود و زمانی فراخواهد رسید که #دوستان و ارادتمندان ما از ما کوچ می‌کنند و دوری می‌گزینند و این کار برایشان #مصلحت است که شناخته نشوند و خون‌ها و مال‌هاشان را مصون دارند و هیچ‌کس قصد بدی به قم و مردمش نمی‌کند مگر آن که خدا خوارش کند و از #رحمت خود دورش سازد.
(نشانه‌های پایان/ ص۵۳۶/ چاپ۱۳۸۱/ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)
... ادامه دارد ...
لطفاً نظرات صائب خویش را اهداء و منعکس فرمائید. والسلام
حم 1327794ـ0935
پایان مقاله اول❌
✍ سیدمحمدحسینی(منتظر)
۱۴۰۳/۹/۲۴
🌐 کانال 👈حیفه نبینی👉
💠
🎲 گروه 👈محل نظرات👉
🙏