🔹اعتقاد به «اصالت جامعه» و اینکه «جامعه گوهر متمایز و مستقلی از فرد فرد و جمع جبری اعضای جامعه دارد» شرط ضروری برای تفکر جامعه شناختی است. اما مهمترین مخالفان باور به اصالت و هویت مستقل جامعه، اقتصاددانان طرفدار بازار آزاد بوده‌اند. #هایک به عنوان مهمترین اقتصاددان لیبرال معتقد بود که جامعه اصالتی ندارد و از همین رو عدالت اجتماعی را سراب می‌دانست. آنها در نهایت جامعه را به مکانیسم‌های بازار ( عرضه-تقاضا) تقلیل می دادند. 🔹#محمد_فاضلی هم در سالهای اخیر به پیروی از اقتصاددانان اقتصاد بازار به شدت طرفدار «مکانیسم بازار» و «دولت زدایی» شده است. در همین باره او بارها مخاطبان خود را به خواندن و توجه کردن به منویات #مسعود_نیلی بازارگرا فراخوانده است. 🔹 او سال۹۷ کمپینی با مشارکت دیگر بازار گراها راه اندازی کرد که در آن آزاد سازی قیمت حامل های انرژی را راه حل مشکلات اقتصادی می دانستند. بر اساس گزارش های موجود او همچنین در جلسات کارشناسی مرکز بررسی های استراتژیک درباره گران شدن بنزین از این تصمیم حمایت کرد و تبعات اجتماعی آن را ناچیز بر شمرد. 🔹اوکه در مرکز بررسی های استراتژیک مشغول به کار بود بارها دولتمردان را به گرفتن «تصمیمات سخت» از این جنس تشویق و ترغیب کرده است. در حوزه آب نیز فاضلی شکل دادن به "#بازار_آب" را یکی از مهمترین راهبردهای خود برای مواجهه با بحران آب توصیه می کند. اخیرا نیز فاضلی در یک برنامه اینترنتی مجددا وفق نگاه اقتصاددانان نئولیبرال ایرانی "ارزان بودن انرژی" را از دلایل اصلی بحران #محیط_زیست در ایران بیان کرد. با این توصیف‌ها یک معتقد به کالایی سازی آب و حامل‌های انرژی و الهام پذیری از #نئولیبرال ها چگونه می تواند به اصالت جامعه معتقد باشد و جامعه شناس باقی بماند؟ 🔹البته اگر فرصتی پیش آمد نشان خواهم‌داد که فاضلی پوزیتویست از ابتدا هم درک درستی از جامعه شناسی و محیط زیست و #توسعه پایدار نداشته و از همین رو امثال #عیسی-کلانتری توانستند در پوشش رسانه ای و آکادمیک امثال فاضلی پروژه های هزاران میلیاردی در حوزه آب به جیب بزنند... ⚜️ @Taammolat74

🔉 پادکست صوتی 🔶 موضوع | فعالیت خیریهٔ سلبریتی‌ها 🎙 گفت‌وگو با سید احسان شاه‌قاسمی / عضو هیئت علمی گروه علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه تهران مجله صوتی مسیر رسانه قسمت چهارم ⏰ ۱۵ اسفند ۱۴۰۱ ⚜️ @Taammolat74 👇👇👇

🔉 پادکست صوتی 🔶 موضوع | #مداح_سلبریتی 🎙 گفت‌وگو با #احسان_شاه‌قاسمی مجله صوتی مسیر رسانه قسمت چهارم محورها: 🔹 چرایی فعالیت خیریۀ سلبریتی‌های ایرانی 🔹 کلاهبرداری و پولشویی سلبریتی‌ها 🔹کمک به حیوانات توسط سلبریتی‌ها سردبیر: علی مومنی #فرهنگ_شهرت ⚜️ @Taammolat74

📍 یادداشت | تأملاتی پیرامون ارتجاع مشدد آیا «نقد اندیشه» فضلی‌نژاد و صورتبندی نظری او ایده جدید و رو به جلویی است؟! ✍🏻 رسول لطفی 🔹 فضلی‌نژاد که بعد از تعطیلی و سرانجام نافرجام شوکران، در فترت به سر می‌برد، اینک با نقد اندیشه به میدان آمده است. فعلا مدعایم آن است که «نقد اندیشه» یک عقب‌گرد در فضای ژورنالیسم اندیشه است. مشخص نیست چه ایده‌ای دارد. هرچند به دنبال نقادی اندیشه است تا به قول خودش از فروبستگی و انسداد اندیشه و «ارتجاع مشدد» بیرون آید اما پیش از آنکه نقادی بنیادی داشته باشد، یا ایده‌ای بکر و خلاق، نقادی‌هایش بیشتر به نق‌زنی و غرزدن شبیه شده و در دام تکرار مکررات گرفتار شده است. ⚜️ @Taammolat74

🔘 بخش 1 از 2 🔹 #فضلی‌نژاد را شاید همه با قلم تند و تیزش و تفکر نقادش به یاد دارند. ژورنالیستی که حوزه اندیشه را می‌شناسد و در فرم‌های مختلف قوت کار ژورنالیستی خود را نشان داده است. از سرمقاله‌های خوش قلم و پرونده‌های خوش خوان و پرمغز او در نشریه #عصر_اندیشه، تا کتاب سه‌گانه‌اش پیرامون افشاگری عقبه فکری جریان اصلاحات و بازشناسی #ارتش_سری_روشنفکری در ایران و همچنین برنامه تلویزیونی فاخر #شوکران همگی از آثاری هستند که در ذهن‌های اهل اندیشه باقی مانده است. 🔹فضلی‌نژاد بارها نشان داده که اهل اندیشه است و فضای فکری جامعه را خوب می‌شناسد. او به نوعی فرایند #جریان‌سازی مسائل انضمامی و اندیشه‌ای را خوب می‌فهمد، دارای ابتکار عمل در #مفهوم‌پردازی است و در نسبت با عناصر و جریانات فکری حاضر آگاه‌اندیشی است. یکی از وجوه نظری او چناچه باید هر ژورنالیست حوزه اندیشه چنین باشد، صورتبندی‌های جذاب او در نسبت با فضای فکری جامعه است. 🔹 فضلی‌نژاد که بعد از تعطیلی و سرانجام نافرجام شوکران، در فترت به سر می‌برد، اینک با #نقد_اندیشه به میدان آمده است. شاید بعد از اتمام مطالعه نشریه و کمی تأمل پیرامون ایده جدید و نشریه تازه او نقدها نوشتم. فعلا مدعایم آن است که «نقد اندیشه» یک عقب‌گرد در فضای #ژورنالیسم_اندیشه است. مشخص نیست چه ایده‌ای دارد. هرچند به دنبال نقادی اندیشه است تا به قول خودش از فروبستگی و انسداد اندیشه و «#ارتجاع_مشدد» بیرون آید اما پیش از آنکه نقادی بنیادی داشته باشد، یا ایده‌ای بکر و خلاق، نقادی‌هایش بیشتر به نق‌زنی و غرزدن شبیه شده و در دام تکرار مکررات گرفتار شده است. 🔹 سرمقاله او که شاید تزفکری او در «نقد اندیشه» باشد، نیز موید آن ادعاست. او تلاش دارد چنانکه سابق بر این عرض شد، صورتبندی از وضعیت کنونی ارائه دهد. او جامعه را دچار یک آشفتگی معرفتی می‌داند که ماحصل بازگشت نیروی ارتجاع است. «#ارتجاع» مفهوم بنیادی او در فهم کنونی جامعه است. او عناصر فعال میدان را در سه نیروی ارتجاع باستان‌گرا، اسلام‌گرا و نوگرا مقوله‌بندی می‌کند که هر سه در تحمیل وضعیت کنونی به اشتراک رسیده‌اند. ⚜️ @Taammolat74

🔘 بخش 2 از 2 🔹 در این وضعیت حامیان جریان اسلامی را دچار بی‌خانمانی نظری و دلسردی روانی می‌داند. او با تشریح این فضا، راه‌حل را اما در «#سنت_انتقادی» می‌داند او می‌نویسد:«مهمترین ابزار شناختی ما برای مبارزه با «سنت ارتجاعی» در جامعه ایران، از قضا به همان سرچشمه ناب سنت باز می‌گردد، که می‌توان از آن با عنوان «سنت انتقادی» یاد کرد. این رویکرد که باید آنرا وجه نقیض ارتجاع مشدد دانست، تنها با ایفای نقش «نخبگان» و فعالیت «شهروندان» در عرصه عمومی تحقق می‌یابد و بیانگر وجه سوژگی زیست جمعی ماست.» 🔹اصولی نیز برای این سنت انتقادی برمی‌شمارد که قابل توجه است. اصل «نفی تقدیس‌سازی»، «طرد تکفیر»، «نقد ناحق»، «فایده عام» و »ملامت‌گری حاکمان» 5 اصل مهمی است که او یاد می‌کند و تأکید دارد که «اگر این روند دگرگون نشود، به‌زودی اثری از جریان روشنفکری اسلامی باقی نخواهد ماند.» بیش از هرچیز اصل سوم او نکات مهمی دربردارد که به نظر خودم به جد امروز بدان نیازمندیم: «رویکرد انتقادی با حق‌پنداری خود و ناحق‌انگاری دیگری ناسازگار است و زمانی قوام می‌گیرد که پیشتر، حق نقد ناحق را به رسمیت شناخته باشیم. معمولا بسیاری از شرط‌گذاری‌های پیشینی برای انتقاد، مانند شرط «نقد سازنده» یا «نقد دلسوزانه»، صرفا بهانه‌تراشی برای بستن راه نقد و خاموشی چراغ آگاهی است. ارتقای سطح بحث‌های عمومی فقط با کنار گذاشتن پیش‌فرض‌ها و پیش‌انگاشت‌های همه ما پیرامون اغراض و امیال منتقدان ممکن است.» 🔹من با صورتبندی فضلی‌نژاد پیرامون فضای فکری جامعه مخالفم. ایده محوری او که بر پایه تمرکز بر مفهوم «ارتجاع» است هرچند طرح زیبایی است اما به نظر ناکارآمد است. نیروهای فعال جامعه بعد از دهه نود دچار تغییرات مهمی در بافتار فرهنگی شده است. صورتبندی فضلی‌نژاد و تلاش او برای توضیح آن در مقوله‌ای با عنوان ارتجاع از آنروست که او همچنان عناصر فعال فکری جامعه را در پیش از دهه 90 میداند و در آن متوقف شده است. 🔹حال آنکه باید ابتدا تغییرات محیطی فضای فکری و فرهنگی را درک کرد. تغییرات سیاسی دهه گذشته نیز بر چیدگی عناصر فعال میدان فکری جامعه افزوده است. فارغ از آنکه باید دید فضلی‌نژاد چه میزان در پیشبرد «سنت انتقادی» موفق خواهد بود، باید گفت اساسا ایده «جمع تضادها» در تضاد با «سنت انتقادی» است که به عنوان سازوکار عبور از ارتجاع معرفی شده است. ⚜️ @Taammolat74

♨️ مدرسه راه برگزار می‌کند: "نشست تخصصی نقد و بررسی برنامه هفتم توسعه" با حضور: 🔹 مجتبی نامخواه (تامین اجتماعی و توزیع عادلانه درآمد) 🔸مسعود براتی (دیپلماسی اقتصادی) 🔹 سید سجاد پادام (اصلاح صندوق بازنشستگی) 🔸 مرتضی فیروز آبادی (ارتقاء نظام اداری اشتغال) 🔹 حسن حسن خانی (سیاست‌های ارزی و پولی) 🔸 علیرضا رضاپور (امنیت غذایی و توسعه کشاورزی) 🕓 زمان: شنبه ۲۶ تیر ماه ساعت ۱۶ الی ۱۹ مکان: حسینیه هنر ⚜️ @Taammolat74

پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی برگزار می‌کند: موضوع | مناسک و خیابان کندوکاو دلالت‌های اجتماعی غدیر ۱۴۰۲ 🎙با حضور: 🔹دکتر جبار رحمانی 🔹دکتر سینا کلهر 🔹دکتر میثم مهدیار 🔸دبیر نشست: دکتر صابر جعفری 🗓 سه‌شنبه ۲۷ تیرماه ۱۴۰۲/ ساعت ۱۶ تا ۱۸ *حضور برای عموم آزاد است 📍پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی، طبقه دوم، سرای شهید آوینی 📲پخش زندۀ نشست از: www.aparat.com/rcica.ir ⚜️ @Taammolat74

📺 ویژه برنامه تلویزیونی کلمه ▫️با موضوع بررسی شخصیت و زندگی مرحوم استاد علی صفایی حائری (عین_صاد) ▫️با حضور حجت الاسلام و المسلمین امیر غنوی (از شاگردان برجسته مرحوم استاد) 🗓 دوشنبه ۲۶ تیر ، حوالی ساعت ۲۳ ، شبکه یک سیما ⚜️ @Taammolat74

➖ در صورتی می‌توانیم از امام حسین(ع) استفاده کنیم که بنایمان #احیای_حق باشد وگرنه #عاشورا یک مراسم دینی می‌شود که ارتباط‌اش را با زندگیِ امروزین ما از دست داده. در این صورت #شور_زندگی را که با احیاء حق ممکن است، از دست می‌دهیم و در عین دینداریِ معمولی از #شور_دینداری بهره‌مند نیستیم. آری! شور زندگی با احیای عشق به انسان‌ها، به زندگی برمی‌گردد... استاد طاهرزاده 🏴فرارسیدن ماه محرم، ایام سوگواری شهادت اباعبدالله الحسین تسلیت باد 🏴 ⚜️ @Taammolat74

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |عاشورا، نهضت مقدس 🎙 سخنرانی حجت‌الاسلام محسن قنبریان جلسه نخست ⏰ دهه اوّل محرّم ۱۳۹۸ ⚜️ @Taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |عاشورا، #نهضت_مقدس 🎙 سخنرانی حجت‌الاسلام #محسن_قنبریان جلسه نخست 🔹 سرمایه شیعه یک “نهضت مقدس”(عاشورا) و یک “دولت مقدس”(حکومت امیرالمومنین) است و لذا به ویژگی‌های نهضت مقدس پرداخته شده است. همه نهضت‌ها و انقلاب‌های اصیل با تأسی از این نهضت مقدس و ارکان آن خواسته شده است و گریزهای اجتماعی-سیاسی‌ای به زمانه معاصر و حرکت اصیل انقلاب اسلامی ایران زده شده است. 🔹دو کارکرد نهضتِ معیار: 1- شاغول وخط کش شدن برای نهضت‌های بعد 2- موجب تجدید پذیری نهضت‌ها شود. 🔹حسین در روش هم بی خطا بود نه سازش کرد ونه تروریست شد که بهانه سرکوبش شود. از جنگ طلبی پرهیز داشت مطلقا هم زیر بار ذلت نرفت و بهترین راه را تصویر کرد. ⚜️ @Taammolat74

📍 یادداشت | نقد مناسک با یک کلیشه مبتذل در نقد دوگانه‌سازی‌های حکومتی/غیر حکومتی در تحلیل حوزه‌های فرهنگی و هنری ✍🏻میثم مهدیار 📂 پرونده : بن‌بست جامعه‌شناسی کلاسیک در فهم آیین دینی 🔹 یکی از پربسامدترین و از این جهت مبتذل‌ترین کلیشه‌هایی که در سال‌های اخیر در میدان جامعه‌شناسی ایرانی ساخته و پرداخته شده دوگانه‌هایی چون «حکومتی- دولتی- رسمی/غیرحکومتی- غیردولتی- غیررسمی» به‌خصوص در تحلیل حوزه‌های فرهنگی و هنری است. از این جهت مبتذل که با گذشت زمان بدون آنکه عمق و بسط نظری خاصی پیدا کند صرفا در قالب‌‌های توییت‌وار تکرار و مناقشه برانگیز شده‌اند. شواهد امر نیز حاکی است به‌دلیل همین عمق نیافتن بحث، مصرف‌کنندگان مدام این کلیشه اغلب به تبعات و تناقضات نظری کاربست آن برای خود بی‌توجهند. ⚜️ @Taammolat74 👇👇👇

🔘 بخش 1 از 3 🔹اگرچه در واکنش به این دوگانه‌سازی بارها این پرسش را طرح کرده‌ام که بالاخره «منظور از حکومت (‌دولت/state) در این دوگانه چیست؟ آیا این دوگانه را از منظر «جامعه‌شناسی دولت» طرح می‌کنند یا صرفا درقالب یک رتوریک سیاسی روزمره آن را مصرف می‌کنند؟ یا مثلا آیا منظور از دولتی شدن وجه طبقاتی دولت است؟‌ اگر هست آیا دولت در ایران وجهی طبقاتی دارد؟ یا وجه بروکراتیک دولت منظور است؟‌ و اگر هست آیا آن‌گونه که وبر و دیگر جامعه‌شناسان سیاسی مدرن طرح می‌کنند دولت در ایران نیز واجد خصیصه‌های بروکراتیک اروپامدارانه است؟ و...» اما متاسفانه پاسخی دریافت نکرده‌ام تا بتوان بحث را پیش برد. 🔹 با این همه به‌نظر می‌رسد این دوگانه حاکمیتی - غیرحاکمیتی توسط سه رویکرد نظری خاص بازتولید می‌شود: رویکردی که تحت‌تاثیر رویکردهای شرق‌شناسانه به تاریخ ایران، تضادی دائمی میان «#دولت_و_ملت» را در جامعه‌شناسی تاریخی ایران بازشناسی می‌کند. مثال‌واره مشهور آن #همایون_کاتوزیان است که تحت تاثیر ایده «شیوه تولید آسیایی» #مارکس و انگلس و ذیل پارادایم «#استبداد_ایرانی» چنین تضادی را جوهر جامعه‌شناسی سیاسی ایران و به تبع آن جامعه‌شناسی توسعه، فرهنگی، اقتصادی و معرفتی آن معرفی می‌کند. 🔹 براساس این ایده به‌واسطه آنکه ایران اقلیمی «خشک و پراکنده» بوده از این رو برخلاف تاریخ اروپای غربی، شکل‌گیری طبقات اجتماعی میانجی دولت و ملت اساسا ممتنع بوده و به‌جای یک حرکت تکاملی و رو به پیشرفت با یک جامعه کلنگی واجد حرکت‌های دوری تکراری «استبداد- انقلاب- استبداد» مواجه بوده‌ و هستیم که در آن حکومت‌ها «فعال مایشا» و عوام هم منقاد و منفعل و فاقد سوژگی خاصی بوده‌اند. 🔹 این ایده شرق‌شناسانه اگرچه فربه‌ترین چتر گفتمانی جامعه‌شناسی دانشگاهی ایران طی عمر حدود ‌۸۰ساله خود بوده و جریان‌های راست و (با تعجب بسیار)‌ چپ دانشگاهی در ایران خود را ذیل آن تعریف کرده‌اند اما با پژوهش‌های تاریخی که یکی دو دهه اخیر در حوزه تاریخ فرهنگی و اجتماعی ایران صورت گرفته کاربست آن برای تحلیل تاریخ ایران به چالش کشیده شده است. ⚜️ @Taammolat74

🔘 بخش 2 از 3 🔹 در حوزه فلسفه سیاسی کسانی چون #جواد_طباطبایی و #موسی_نجفی و در حوزه علوم اجتماعی پژوهشگرانی چون #مرتضی_فرهادی، #جواد_صفی‌نژاد، #مهدی_طالب در نسل‌های قدیمی‌تر و #جواد_نظری‌مقدم، #علی_جنادله و... در نسل‌های جدیدتر در پژوهش‌های تاریخی و میدانی‌شان تلاش‌های بیش و کمی برای نابسنده نشان‌دادن چنان چهارچوب مفهومی صرف کرده‌ و نشان داده‌اند اگرچه تاریخ ایران به شکل اروپای غربی فاقد یک طبقه اقتصادی میانجی حکومت‌ها و مردم بوده است، اما نهادها و ساخت‌های تاریخی بسیاری در تاریخ ایران قابل شناسایی‌اند که چنان میانجیگری را به طرق مختلف نمایندگی و «تداوم فرهنگی ایران» طی حدود سه‌هزاره اخیر را ممکن کرده‌اند. 🔹از این دیدگاه نهاد دین، خاندان‌های دیوانی و دبیری، بنه‌ها و واره‌ها در کشاورزی و دامداری، اصحاب فتوت، کلان‌تر‌ها، زبان و ادبیات کلاسیک و... در نقش میانجی و تعادل بخش پیوند حکومت‌ها و دولت‌های مختلف با عوام، عمل کرده و همچنین تداوم فرهنگی ایران را تضمین کرده‌اند و از این جهت، تضاد ادعایی وجه صوابی برای تحلیل اجتماعی در ایران ندارد. 🔹دومین رویکردی که احتمالا چنین دوگانه‌سازی کلیشه‌ای را موجه کرده گفتمان «#بازار_آزاد» است که در آن دولت نباید عاملیتی برای صیانت و مراقبت از جامعه به خرج دهد. دولت نه‌تنها باید جامعه را در مقابل هجمه رقابت بازاری بی‌دفاع رها سازد که حتی نسبت به هجمه و تاثیرات و تبعات سیاست‌های توسعه‌ای خودش بر فرهنگ و جامعه هم مسئولیتی ندارد، مثلا اگر دولت در سیاست‌های توسعه‌ای خودش ساخت‌ها، نهادها و فضاهای اجتماعی سنتی و تاریخی که شکل‌دهنده و پیوند‌دهنده جماعت‌های محلی بوده‌اند را تخریب و تضعیف کند حق ندارد با وضع سیاست‌ها و اقداماتی چنان آثار و تبعاتی را جبران کند. در واقع در تناقضی آشکار رویکرد بازاری معتقد است «دولت مدرن» حق تاثیر بر و تخریب بوم و تاریخ و فرهنگ تاریخی و سنت را دارد ولی حق سیاست‌های جبرانی را ندارد. ⚜️ @Taammolat74

🔘 بخش 3 از 3 🔹 در حاشیه بحث بد نیست این ملاحظه را اینجا دوباره تکرار کنم که یکی از گرفتاری‌ها یا بهتر بگوییم طنزهای روزگار ماست که مثلا روزنامه‌نگار، هنرمند، فعال حزبی، جامعه‌شناس یا دیگر اصناف عرصه‌های فرهنگی و اجتماعی ما که این چند دهه بدون حمایت دولتی داخلی یا بین‌المللی اساسا امکان سرپاماندن نداشته‌اند، طرفدار دوآتشه بازار آزاد هم باشند. همان‌طور که قبلا درباره امثال #محمد_فاضلی گفته‌ام از آن عجیب‌تر اینکه کسی، از وجه هستی‌شناختی معتقد به «هستی جامعه» و از وجه معرفت‌شناختی معتقد به «جامعه‌شناسی» باشد ولی خود را به سمپات بازار آزادی‌هایی تنزل دهد که اساسا برای «جامعه» هستی قائل نیستند! 🔹سومین رویکردی که به نظر می‌رسد علاقه وافری به تکرار این کلیشه دارد کسانی‌اند که خود را در چهارچوب مطالعات پسامدرن یا مطالعات فرهنگی چپ لیبرال تعریف می‌کنند. از این نظر این دوگانه، دولت نباید به نفع یک ایده یا جریان وارد رقابت‌های هویتی شود و در مقابل سیاست‌های هویتی خرده‌فرهنگ‌های متکثر را فارغ از اینکه منشا و منبع‌شان کجاست و چه تاثیراتی برای جامعه و فرهنگ دارند، بدون ارزش‌گذاری تضمین ‌کند. 🔹مهم‌ترین مشکل چنین رویکردی انقطاعش از واقعیت اجتماعی جهانی معاصر است. درواقع مهم‌ترین ضعف این مطالبه‌ آن است که گرفتار یک «ملی‌گرایی روش‌شناختی» مفرط است و ایران را نه در یک نقشه جهانی بلکه صرفا در مرزهای سیاسی‌اش محدود می‌پندارد. این یعنی به شکل عجیبی این همه بردارهای فشار سیاسی، فرهنگی و اقتصادی که در این چند دهه گذشته از سوی نظم و دولت جهانی لیبرال سرمایه‌داری برای تغییر فضای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی ایران بسیج شده‌ را به شکل واضحی نادیده می‌گیرد و درحالی‌که برای خرده‌هویت‌های بی‌تناسب و بی‌ریشه در تاریخ و فرهنگ این بوم امکان مقاومت قائل می‌شود اما برای نظام سیاسی و فرهنگی مستقر هیچ امکانی برای مقاومت و مقابله قائل نیست. در واقع این رویکرد صرفا با تغییر سطح «واحد تحلیل» از ملی به فراملی بحرانی می‌شود و از همین جهت فاقد بسندگی لازم برای کاربست و تکرار چنان دوگانه‌ای است. ⚜️ @Taammolat74

➖ افسوس که شیعه بیشتر بر #مصائب_عاشورا گریست و کمتر در #مسائل_عاشورا اندیشید. شیعه عاشورا را نگاه داشت، اما درست نشناساند... هر قطره‌ای از اقیانوس عاشورا، یک شعور ناب قوی و یک محتوای ژرف غنی و یک مکتب آموزنده انسانی، و یک ترتیل خونبار آیات قرآنی، و یک سجده مترتم نورانی، و یک سیال حیات آفرین اخلاقی، و یک حماسه پویا در صیرورت‌های بلند آهنگ بشری است...🏴 علامه محمدرضا حکیمی قیام جاوید ⚜️ @Taammolat74

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |عاشورا، نهضت مقدس 🎙 سخنرانی حجت‌الاسلام محسن قنبریان جلسه دوم ⏰ دهه اوّل محرّم ۱۳۹۸ ⚜️ @Taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |عاشورا، #نهضت_مقدس 🎙 سخنرانی حجت‌الاسلام #محسن_قنبریان جلسه دوم 🔹هر نهضت وقیامی حتی علیه ظلم و جور ، مقدس نیست. گاه فداکاری و عزت و ذلت ناپذیری هم هست اما چون برای “منافع خود” است نه “مصالح نوع” ، مقدس نیست. 🔹 مقدس یعنی مبرای از “عیب” و “نقص” و “واجد کمالات”؛نهضت حسینی این است. او که از منفعت‌طلبی‌های فردی وگروهی وجناحی و… درآمده نهضتش این رکن نهضت مقدس را دارد. به پول خودش ارزش می دهد، جای خود خوردن و فاضلاب کردن، گرسنگان را سیر و نورش می کند. به علم خود ارزش می دهد وجای هوش سیاه، به تعالی مردم کمک می کند. به جان خود ارزش می دهد ، خون خود را در راه خدا تقدیم و امتی را زنده می کند… 🔹او که زیر سم اسبان لگد مال میشود دارد جریمه روح بزرگ خود را می دهد. برای حسین نباید ذلت بار روضه خواند. یک دهه برسینه زدن برای روح بزرگی چون حسین، باید مارابزرگ کند… ⚜️ @Taammolat74

📍 یادداشت |کارکرد آیین‌های مذهبی در کلانشهرهای مدرن فهم ناصواب از دوگانه مناسک و محتوا در تحلیل آیین‌های مذهبی معاصر ✍🏻 سیدجواد نقوی 📂 پرونده : بن‌بست جامعه‌شناسی کلاسیک در فهم آیین دینی 🔹 آنچه به‌شدت در این سال‌ها فربه شده فرمی است‌ که درباره طرح دوگانه مناسک و محتوا شکل گرفته، به‌گونه‌ای که تصور می‌شود هرچه حجم مناسک وسیع شود و اگر از طرف دخالت حاکمیت هم همراه باشد یک نقطه منفی است و باعث‌ می‌شود شکل و محتوای سنتی و باکیفیت مناسک که سال‌ها در دل تاریخ رقم زده شده، ذبح شود و حتی تفکری مبنی‌بر این نکته که شکلی از کژکارکردی یا انحراف در پس افزایش مناسک با حمایت حاکمیت یا با ترویج حاکمیت ایجاد شده است، اما در‌حقیقت این دوگانه یا این درمقابل هم قرار داده شدن مناسک و محتوا، خیلی نخواهد توانست پاسخگو مسائل طرح‌شده مثل عدم‌کیفیت یا نازل شدن مناسک‌ها را به‌حساب آورد؛ چراکه خود مناسک خنثی نیست و اصلا نمی‌توان این برداشت را به سرعت نشر داد که مناسک ظرفی است که هر متنی را خواهد پذیرفت و مدام می‌تواند فربه‌تر شود و این فربه‌تر شدن با کاهش وسیع محتوا ختم می‌شود! ⚜️ @Taammolat74 👇👇👇

🔘 بخش 1 از 2 🔹ماکس #وبر تمثیلی از قطار و سوزن‌بان دارد که قطار آنجا فرم یا ماده یا مناسک است و سوزن‌بان در حکم محتوا و ایده کار کرد دارد، وبر معتقد است اگر سوزنبان نباشد قطار نمی‌تواند به راه خود ادامه دهد و اگر قطار نباشد وجود سوزن‌بان دیگر معنی ندارد. از این تمثیل می‌توان فهم کرد که رابطه مناسک و محتوا شکلی از رابطه دیالکتیکی است، یعنی نمی‌توان بدون ایده مدعی شد که #مناسک صرفا به‌صورتی فرمی خود را می‌تواند در اشکال گوناگون باز‌تولید کند و این باز تولید در شرایط خنثی شکل می‌گیرد. 🔹 چنین تصوری که مناسک حالتی عسلی دارد که به هر شکلی می‌تواند تغییر کند یا به‌صورت دستوری می‌تواند شکل را به‌صورت خاصی ازجمله فرهنگی و اجتماعی هدایت کرد، نوعی تقلیل‌گرایی است که به شکل برساختی قصد دارد به ساحت نظری ورود کند. به‌طور مثال پس از رخداد عید #غدیر یا با نزدیک شدن به ماه #محرم چنین برساخت‌هایی مجددا ظهور می‌کند و به سرعت همان بحث که تصور عسلی از مناسک را دارد طرح می‌کند، اما در‌واقع این طرح بحث یک نکته مهم را متوجه نشده که اگر مناسک صرفا عقاید فکری را به شور و حرارت فربه کند یا شکلی از ایدئولوژی در فهم قرن ۱۹ آن را که نوعی دگماتیسم را ترویج ‌می‌کند دیگر قادر نیست نیروهای تازه‌ای را خلق کرده یا به گسترش نیروهای موجود به‌لحاظ ایده‌ای توجه کند. 🔹 این مناسک کمترین کارکردی که دارد می‌تواند #حس_جمعی را تقویت کند که این حس و انس جمعی خود به همبستگی و ایضا افزایش #سرمایه_اجتماعی هم کمک می‌کند، یعنی به تعبیری خود مناسک به‌جهت آنکه از افق مشترکی و در راستای کمک کردن به حس جمعی است، باعث می‌شود هویت جمعی یا #عواطف_جمعی بیشتر به خواسته‌های اجتماعی نزدیک شود و این دقیقا همان موقعیتی است که اصلا خنثی نیست و بسیار کمک می‌کند تا اید‌ه‌های مترقی‌تر در دیالکتیک با مناسک شکل بهتری بگیرد و در کلان به ساحت #دین‌ورزی و سیاست‌ورزی جامعه کمک‌ می‌کند. 🔹 در‌واقع آنچه در طرح دوگانه مناسک و محتوا همیشه در مقابل یکدیگر قرار می‌گیرند یا تعبیر می‌شود گسترش مناسک به‌صورت‌های جدید در #کلانشهر باعث اُفت دینداری یا کیفیت آن می‌شود، نه‌تنها دقیق نیست بلکه اگر در راستای فهمیدن رابطه رفت‌و‌برگشتی آن باشد بسیار راهگشاست. ⚜️ @Taammolat74

🔘 بخش 2از 2 🔹از‌جمله موارد دیگری هم که ناقدین به مناسک جدید به آن توجه نمی‌کنند ظهور و بروز مناسک در بافت و ساختار اجتماعی خاص است، برای مثل در کلانشهرهای مدرن که سختی و پیچیدگی زندگی رو به افزایش است و نابرابری به‌وضوح دیده می‌شود بسیاری از هیات‌ها یا خیمه‌هایی که در چهارچوب مناسک فربه شده یا منفی قلمداد می‌شوند، در طول یک دهه انسان‌های گوناگونی با سلایق متفاوتی و از طبقات مختلف به علت‌های گوناگون گرد‌هم می‌آورد که می‌تواند به ساخت روحیه جمعی و حس جمعی ذیل گفتمان عاشورا که نوعی احترام به کرامت انسان‌هاست، کمک کند. 🔹به گفته توماس بندر‌ مردم زمانی حیات دارند که بتوانند کاری را در کنار هم انجام دهند و #روایت‌های_مشترک و قصه‌های مشترکی در پس این همکاری‌ها صورت گیرد، این نگاه دقیقا آن بحثی است که به آن کمتر توجه شده؛ چراکه هنگامی که جماعتی به‌صورت جمعی در پس کاری که تا حد وسیعی وحدت‌نظر دارند شکل می‌‌گیرد، باعث ظهور قصه‌هایی تازه از این تعامل‌ها می‌شود 🔹 حال در آستانه شروع ماه محرم هر‌چند می‌توان به بسیاری از مراسم نقد‌هایی لحاظ کرد، اما یکپارچه‌سازی از مناسک و تهی پنداشتن آنها و ابژه کردن‌شان، نه‌تنها به #قداست‌زدایی ختم می‌شود، بلکه بیشتر به‌جای آنکه کمک کند معنا‌های خلق‌شده را وارد بحث کرد، به‌نوعی بیشتر به قضاوت زود‌هنگام دچار شده که تصور می‌شود ما با یک کارخانه #مناسک‌سازی به‌صورت یکنواخت روبه‌رو هستیم که هرسال صرفا خود را به تکرار دچار می‌کند. درصورتی‌که‌ بیش از آنکه با یک چنین شرایطی روبه‌رو باشیم با حجم وسیعی از آنچه درحال خلق است اما نمی‌دانیم که چگونه باید در امر اجتماعی از آن بهره گرفت، روبه‌رو هستیم. 🔹رخداد‌هایی مثل #غدیر و ماه #محرم و اربعین هر‌چند تفاوت‌هایی دارند اما به‌لحاظ فرمی و مناسکی قطعا باید به درون ماندگاری آنها و ارتباط‌شان با ایده‌هایی که عامل ماندگاری‌شان هستند، توجه کرد. در دنیایی که #مدرنیته جهان را تهی از معنا کرده و مساله دین به سمت خوانش‌های متفاوتی حرکت می‌کند که #سکولاریسم و #پست‌سکولاریسم را شامل می‌شود، برگزاری مراسم در فرم عمومی و جمعی آن ‌هم حول‌محور آیین و #مناسک_دینی، آثار و بازتاب اجتماعی متفاوتی را رقم خواهد زد. ⚜️ @Taammolat74