✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️در تعاليم اسلامی چه سفارش هایی درباره «بی تکلف بودن» و «آسان گرفتن بر مردم در امور زندگی و برخوردهای اجتماعی» بیان شده است؟ (بخش دوم و پایانی) 🔹از #آيات_قرآن به خوبى استفاده مى شود كه مردم در #قيامت به دو گروه تقسيم مى شوند: گروهى هستند كه خداوند #حساب آنها را به آسانى و #سهولت رسيدگى مى كند و هيچ گونه سختگيرى در موردشان نخواهد كرد: «فَأَمَّا مَنْ أُوتِىَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ - فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَاباً يَسِيراً»؛ [۱] و به عكس كسانى هستند كه با #شدّت به #حساب آنها رسيدگى مى شود و #ذره‌مثقال‌آن، مورد دقت قرار مى گيرد؛ چنان كه درباره بعضى از شهرها كه مردم آن، سركش و #گناهكار بودند میفرمايد:  «فَحَاسَبْنَاهَا حِسَاباً شَدِيداً وَ عَذَّبْنَاهَا عَذَاباً نُّكْراً» [۲] و يا می فرمايد: «أُوْلَئِكَ لَهُمْ سُوءُ الْحِسَابِ». [۳] 🔹به خاطر اين است كه عده اى در زندگى #دنيا و رسيدگى به #حساب_ديگران فوق العاده سختگيرند، و به اصطلاح مو را از ماست مى كشند و سعى دارند حق خود را تا آخرين دينار به هر قيمتى كه شده بگيرند، و به هنگامى كه خطایی از ديگرى سر زد تا آخرين حدّ ممكن او را مجازات كنند؛ اينها كسانى هستند كه در زندگى #كمترين_گذشتی حتى در مورد زن و فرزند و برادر و دوستان ندارند، و از آنجا كه #زندگی‌جهان‌ديگر بازتاب و انعكاسی از زندگى اين جهان است، #خداوند نيز در #حساب آنها چنان #سختگيرى مى كند كه بايد در برابر هر كارى كه كرده اند جوابگو باشند، بى آنكه كمترين گذشتى درباره آنها بشود! 🔹امّا به عكس، كسانى هستند #آسان‌گير و #پرگذشت و بزرگوار، مخصوصاً به هنگامى كه در برابر دوست و آشنا و يا كسانى كه بر آنها حق دارند و يا #افراد_ضعيف قرار مى گيرند، آنقدر بزرگوارند كه سعى مى كنند، در بسيارى از موارد خود را به #تغافل زنند و گناهان بعضى را ناديده بگيرند، البته گناهانى كه نسبت به آنها جنبه شخصى دارد، #خداوند در مورد اين گونه اشخاص آسان مى گيرد و آنها را مشمول عفو بى پايان و رحمت وسيع خود قرار مى دهد، و با #حساب_يسير و آسان آنها را محاسبه مى كند و اين درسى است بزرگ براى همه انسانها، مخصوصاً كسانى كه در مصدر كارى هستند و با گروه زيادى سر و كار دارند. [۴] 🔹اگر ما در محاسبات خود سختگيرى نكنيم، خداوند نيز #حساب ما را آسان مى گيرد و بلكه بدون حساب وارد بهشت مى كند و بدون حساب روزى مى دهد: «يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فِيهَا بِغَيْرِ حِسَابٍ». [۵] اگر انسان #سهل_الامر و خفيف المؤونه شد، خداوند كارهاى او را سريع سامان مى دهد، گاهى انسان تعجب مى كند از بعضى افراد كه چگونه كارهاى زندگى آنها سريع و راحت حلّ مى شود، گويا دست خداوند قبل از رسيدن او، گره را باز كرده است؛ 🔹حتى ديده شده چنين افرادى #مرگ و كارهاى بعد از مرگشان به راحتى انجام مى گيرد و مى گويند چه مرگ راحتى كرد و چگونه كارها و قرض هايش سريع انجام و پرداخت شد، اينان هم خود #سبكبار و سبكبالند و به راحتى به سوى #آخرت پرواز مى كنند، و هم بار مردم را سبك مى كنند و تكليفى به دوش ديگران نمى گذارند، ديگران را براى كار خود به زحمت نمى اندازند. امام صادق (عليه السلام) در روايتى مى فرمايند: «#تكلّف در هر بابى و موردى از اخلاق و سيره صالحين نيست و خداوند متعال به پيامبرش فرمود: قُل لَا اَسْئَلُكُم عَلَيهِ مِن اَجرٍ وَ مَا اَنَا مِنَ المُتَكَلِّفِينَ؛ [۶] بگو بر امور رسالت خود اجر و پاداشى از شما نمى خواهم و من از #افراد_متكلّفِ سختگير نيستم». پی نوشت‌ها؛ [۱] انشقاق، آيه ۷ و ۸ [۲] طلاق، آيه ۸ [۳] رعد، آيه ۱۸ [۴] تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الإسلامية، چ اول، ج ‏۱۰، ص ۱۸۱ [۵] غافر، آيه ۴۰ [۶] مصباح الشريعة و مفتاح الحقيقة، امام صادق (ع)، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چ اول، ص ۱۴۰ 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، قم‏، چ اول‏، ج ۲، ص ۳۸۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #متقین #پرهیزکاران #ساده_زیستی @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ابوحنیفه نسبت به فضل و دانش امام صادق (علیه السلام) چه اعترافى دارد؟ 🔹ابوحنیفه مى گوید: «من فقیه تر از جعفر بن محمّد (علیه السلام) ندیدم. هنگامى که منصور او را خواست، کسى را نیز به دنبال من فرستاد و گفت: اى اباحنیفه! همانا مردم فریفته جعفر بن محمّد (علیه السلام) شده اند، پس مسائلى دشوار را آماده کن تا او را امتحان کنى. ابوحنیفه مى گوید: من چهل مسئله را آماده کردم. منصور در «حیره» بود من بر او وارد شده و مشاهده نمودم که جعفر بن محمّد (علیه السلام) در طرف راست او نشسته است. او را که دیدم هیبتش مرا گرفت، به حدّى که هرگز از منصور چنین هیبتى در دل نداشتم. بر او سلام کردم. او با دست اشاره کرد که بنشینم و من نشستم. 🔹آن گاه منصور رو به امام صادق (علیه السلام) کرد و گفت: اى اباعبدالله! این ابوحنیفه است. حضرت فرمود: آرى... سپس رو به من کرده و گفت: اى اباحنیفه! سؤال هایت را از اباعبدالله (جعفر صادق علیه السلام) بپرس. من شروع به سؤال نمودم و او نیز جواب مى داد و مى فرمود: شما چنین مى گویید، و اهل مدینه چنین مى گویند، و ما چنین مى گوییم. چه بسا ما آنها را متابعت مى کنیم و چه بسا مخالفت مى نماییم. ابوحنیفه مى گوید: من تا چهل مسئله را از آن حضرت سؤال کردم (و ایشان به همین نحو پاسخ داد) و آیا براى ما روایت نکرده اند که داناترین مردم کسى است که به نظرات مختلف مردم داناتر باشد؟. [۱] پی نوشت: [۱]‌ جامع مسانید ابى حنیفه، ج ۱، ص ۲۲۲؛ تذکرة الحفّاظ، ج ۱، ص ۱۵۷ 📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ ه.ش، ص ۹۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_صادق @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️امام جعفر صادق عليه السلام:  🔸ثَلاثٌ مَنْ كُنَّ فيهِ فَهُوَ مُنافِقٌ وَ اِنْ صامَ وَ صَلّى: مَنْ اِذا حَدَّثَ كَذِبَ وَاِذا وَعَدَ اَخْلَفَ وَ اِذَا ائْتـُمِنَ خـانَ.  🔹سه خصلت عـلامت نفاق اسـت، گر چه صاحبش اهل نماز و روزه باشد: دروغگويى، خلف وعده و خيانت در امانت. 📕تحف العقول، ۲۲۹ #امام_صادق @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ابوزهره در تمجید از سجایاى اخلاقى «امام صادق (علیه السلام)» چه گفتارى دارد؟ (بخش اول) 🔸استاد محمد ابوزهره در تمجید از سجایاى اخلاقى و مکارم «حضرت امام صادق (علیه السلام)» سخنانى در کتاب خود «الامام الصادق (علیه السلام)» آورده که ما بخشى از آن را در اینجا ذکر مى کنیم: 💠اخلاص امام صادق (علیه السلام) 🔹وى در این باره مى نویسد: «امام صادق (علیه السلام) در طلب حقیقت از هر هواى نفس یا عرضى از اعراض دنیا برى و خالى بود. هیچ گاه به دنبال دنیا نبود؛ و به دنبال امرى که شباهت به شهوات داشته یا شبهه ناک بود نمى رفت، بلکه به دنبال طلب حقایق روشن و واضح و طلب حق به جهت خود حق بود... و هر گاه امرى که در آن شبهه بود بر او وارد مى شد، اخلاصش او را به حقیقتِ آن رهنمون مى ساخت... اخلاص، از مثل #امام_صادق (علیه السلام) ناشى از اصل و ریشه او است؛ زیرا او از #شجره_نبوت است، و اصل اخلاص در آن بیت طاهر ثابت است... آنان #اخلاص را از یکدیگر به ارث برده و فرع از اصل، اخذ کرده است. آنان هر چیزى را فقط به خاطر خدا دوست دارند و این را از #اصل_ایمان و #ظواهر_یقین مى دانند؛ زیرا پیامبر (صلى الله علیه و آله) فرمود: «لا یؤمن أحدکم حتّى یحبّ الشىء الاّ لله...؛ [۱] ایمان نمى آورد یکى از شما تا این که چیزى را به جز براى خدا دوست ندارد». 💠سخاوت امام صادق (علیه السلام) 🔹ابوزهره در این باره مى نویسد: «بسیارى از مفسرین مى گویند: آیه «وَ یُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ مِسْکِیناً وَ یَتِیماً وَ أَسِیراً؛ [۲] و غذاى خود را با این که به آن علاقه و نیاز دارند، به مسکین و یتیم و اسیر مى دهند»، در شأن على بن ابيطالب (علیه السلام) نازل شده است... مسلّم آن است که على بن ابيطالب (علیه السلام) از سخى ترین افراد صحابه، بلکه از سخى ترین عرب بود. نسل و ذریه او نیز بعد از آن حضرت همینطور بودند. علىّ بن الحسین زین العابدین (علیه السلام) غذا را شبانه به دوش مى کشید تا درب خانه هاى مستمندان توزیع نماید... هیچ عجیب به نظر نمى رسد که #امام_صادق (علیه السلام) - که در آن بیت کریم رشد کرده - سخى و اهل جود باشد. او کسى بود که به مستحقّان عطا مى کرد. 🔹همیشه برخى از پیروانش را امر مى کرد تا کارهایى را که در آن خسارت بوده تحمل کنند و به سبب آن باعث ایجاد خصومت بین مردم نشود. او مى فرمود: «لایتمّ المعروف الاّ بثلاثة: بتعجیله، و تصغیره و ستره؛ کار خیر به جز با سه چیز تمام نخواهد شد: با عجله کردن، کوچک شمردن و پوشاندن آن». و لذا در بیشتر اوقات عطا را مخفى مى کرد، و در این امر به جدّش على بن الحسین (علیه السلام) اقتدا مى نمود. هر گاه قحطى مى رسید انبانى از نان و گوشت و دراهم را برداشته و به پشت خود مى انداخت، آنگاه آنها را بین مستمندان اهل مدینه توزیع مى کرد، و این در حالى بود که کسى نمى دانست چه کسى این ها را عطا مى کند، تا وقتى که حضرت از دنیا رحلت نمود، و آنچه که مخفى بود بر ملا شد... در کتاب «حلیة الاولیاء» آمده است: «جعفر بن محمّد (علیه السلام) آنقدر به مستمندان کمک مى کرد که بر عیالش چیزى باقى نمى ماند». [۳] #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] الامام الصادق (ع)، ص ۶۱ [۲] سوره انسان، آیه ۸ [۳] الامام الصادق (ع)، ص ۶۴ و ۶۵ 📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ ه.ش، ص ۹۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_صادق @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد