✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا در آغاز «سوره برائت» بسم الله الرحمن الرحیم نیست؟
🔹پاسخ اين سؤال صريحاً در حديثى از اميرالمؤمنين #امام_على (عليه السلام) چنين نقل شده است: «لَمْ تُنْزَلْ «بسم الله الرحمن الرحيم» عَلى رَأسِ سُورَةِ بَراءة لاَِنَّ بِسم الله لِلأَمانِ وَالرَّحْمَةِ، و نُزِلَتْ بَراءةُ لِرَفْعِ اْلاَمانِ، وَالسَّيْف فيه»؛ [۱] ("بسم الله الرحمن الرحيم" در آغاز #سوره_برائت نازل نشده است؛ زيرا #بسم_الله براى #امان و #رحمت است، و سوره برائت براى #رفع_امان [از كفار پيمان شكن] نازل شده و شمشير در آن نهفته است».
🔹جمعى عقيده دارند كه اين سوره دنباله «سوره انفال» است؛ چرا كه در «سوره انفال» سخن از پيمان ها است، و در اين سوره سخن پيرامون الغاى پيمانِ پيمان شكنان است؛ و به همين دليل #بسم_الله در ميان آن دو ذكر نشده است. اين معنا در روايتى از #امام_صادق (عليه السلام) نقل شده كه فرمود: «الانفال و براءة واحدة»؛ [۲] (سوره انفال و برائت يكى است!).
🔹اين احتمال نيز داده شده كه #خداوند مخصوصاً براى تبيين اين حقيقت كه #بسم_الله جزء تمام #سوره‌هاى‌قرآن می‌باشد، آن را در آغاز اين سوره نازل نفرموده است. جمع ميان اين سه فلسفه نيز كاملا ممكن است.
پی نوشت‌ها؛
[۱] مجمع البيان فى تفسير القرآن، طبرسی، انتشارات ناصر خسرو، چ ۳، ج ۵، ص ۴. همين حديث را فخر رازى از ابن عباس از على (ع) با كمى تفاوت نقل كرده، آنجا كه فرمود: «لاَِنَ بسم الله الرحمن الرحيم اَمانٌ و هذِهِ السورَةُ نُزِلَتْ يا لسَيْفِ و نَبْذِ الْعُهُود وَ لَيْسَ فيها اَمان». مفاتيح الغيب، فخرالدين رازى، دار احياء التراث العربى، چ ۳، ج ۱۵، ص ۵۲۲، سورة التوبة.
[۲] مجمع البيان فى تفسير القرآن، همان
📕پیام قرآن، ناصر، مکارم شیرازی، دارالکتب الاسلامیه، چ نهم، ج ۱، ص ۴۸
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#قرآن
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
⭕️گزیده‌ای از «روایات جهاد با نفس»
🔹امام صادق (علیه السلام) فرمود: هر #بنده‌ای که به چیزی که #خدای عزّ و جلّ دوست دارد روی آورد، #خداوند نیز به چیزی که او دوست دارد روی آورد، و کسی که به #ریسمان_الهی چنگ زند، خداوند او را #حفظ می‌کند،
🔹و کسی که #خداوند به سوی او روی آورد و او را #نگاه‌داری کند، باکی ندارد آسمان بر زمین افتد یا بلایی سخت و همه‌گیر بر اهل زمین فرود آید؛ چنین کسی به سبب #پرهیزکاری در حزب خدا جای دارد و از هر #بلایی در #امان است، آیا خداوند نمی‌گوید: «همانا #پرهیزکاران در #مقام‌امن‌الهی جای دارند».
📕وسائل الشیعه، ج ١۵، ص ۲۱۱
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#جهاد_با_نفس
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
⭕️راه نجات، سعادت و امان
🔹در روایت آمده است که #رسول_اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «أَهْلُ بَیتی أَمانٌ لأَهْلِ الأرْضِ، کما أَنّ النجُومَ أَمانٌ لأَهْلِ السماواتِ» (#اهل_بیت_من، مایه امنیت زمینیان هستند، همان‌گونه که ستارگان مایه امنیت آسمانیان هستند). راه #اهل_بیت علیهم السلام، راه #نجات و #سعادت و #امان و مایه #سلامت دار دنیا و دار آخرت است.
📕در محضر بهجت، ج ٣، ص ٢۴۶
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
⭕️امام مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف:
🔸«أمّا وَجـهُ الانْتِفاعِ بی فی غَيبَتي فكالانْتِفاعِ بالشَّمسِ إذا غَيَّبها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ، و إنّي لَأمانٌ لأهلِ الأرضِ كما أنّ النُّجومَ أمانٌ لأهلِ السَّماءِ».
🔹چگونگى بهره مند شدن از من در #روزگار_غيبتم، همچون بهره مند شدن از خورشيد است، آنگاه كه در پس ابر از ديدگان پنهان میشود؛ من مايه #امان زمينيانم همچنان كه ستارگانْ مايه امان آسمانيان هستند.
📕بحار الأنوار، ۷/۹۲/۵۲
#امام_مهدی #امام_زمان
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در خطبه ۱۶۷ نهج البلاغه، درباره اهمّيّت «حرمت» و «حقوق» مسلمانان چه فرموده است؟
🔹از آنجا كه در ميان فرائض و احكام #اسلام كمتر چيزى به اندازه «حرمت و حقوق مسلمانان» اهمّيّت دارد، #امام_علی (عليه السلام) در بخشی از خطبه ۱۶۷ «نهج البلاغه»، انگشت بر آن مى نهد و مى فرمايد: «وَ فَضَّلَ حُرْمَةَ الْمُسْلِمِ عَلَى الْحُرَمِ كُلِّهَا، وَ شَدَّ بِالْإِخْلَاصِ وَ التَّوْحِيدِ حُقُوقَ الْمُسْلِمِينَ فِي مَعَاقِدِهَا» (خداوند #احترام_مسلمان را از تمام آنچه محترم است برتر شمرده و حفظ #حقوق_مسلمين را با اخلاص و توحيد پيوند زده و تضمين كرده است).
🔹يك نگاه اجمالى به سراسر كتب فقه [از باب عبادات گرفته تا حدود و ديات] شاهد و گواه اين معناست كه #اسلام، بيشترين اهمّيّت را براى حفظ #حرمت و #حقوق_مسلمانان قائل شده است؛ تا آنجا كه #امام_كاظم (عليه السلام) در مقابل كعبه ايستاد و فرمود: «مَا أَعْظَمَ حَقَّكِ يَا كَعْبَةُ وَ وَ اللهِ إِنَّ حَقَّ الْمُؤْمِنِ لَأَعْظَمُ مِنْ حَقِّكِ» [۱] (چه بزرگ است حقّ تو اى كعبه و به خدا سوگند! #حق_مؤمن از حقّ تو هم عظيم تر است).
🔹تعبير امام (عليه السلام) به «وَ شَدَّ بِالْإِخْلَاصِ وَ التَّوْحِيدِ حُقُوقَ الْمُسْلِمِينَ» ممكن است اشاره به اين باشد كه انسان موحّد و مخلص، كسى است كه #حقوق_مسلمين را رعايت كند. اين تفسير را بسيارى از شارحان «نهج البلاغه» و بزرگانِ ديگر پذيرفته اند. اين احتمال نيز داده شده كه هر #مسلمانى به دليل اخلاص و توحيدى كه دارد بايد #حقوقش محترم شمرده شود (در تفسير اوّل، اخلاص و توحيد صفت محافظين است و در تفسير دوّم، صفت حفظ شدگان). تفسير سوّمى نيز وجود دارد: منظور اين است كه «احترام حقوق مسلمين»، همسنگ و همطراز اخلاص و توحيد است.
🔹سپس در يك نتيجه گيرى مى افزايد: «فَالْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَ يَدِهِ إِلَّا بِالْحَقِّ، وَ لَا يَحِلُّ أَذَى الْمُسْلِمِ إِلَّا بِمَا يَجِبُ» (#مسلمان كسى است كه #مسلمانان از دست و زبان او در #امان باشند؛ جز در آنجا كه حقّ اقتضا مى كند؛ آزار دادن مسلمان روا نيست جز به آن مقدار كه [به حكم خدا] واجب مى شود).
🔹اين نتيجه گيرى #امام (عليه السلام) نشان مى دهد كه تفسير اوّل از تفسيرهاى سه گانه پيش گفته براى جمله گذشته مناسب تر است؛ زيرا هنگامى كه حفظ حقوق مسلمين را نشانه اخلاص و توحيد حفظ كنندگان بدانيم، نتيجه اش چنين مى شود: #مسلمان كسى است كه همه #مسلمين از دست و زبان او در امان باشند. قابل توجه اينكه: در تعبير مذكور يك بار «إِلَّا بِالْحَقِّ» مى گويد و بار ديگر «إِلَّا بِمَا يَجِبُ»؛
🔹اين تفاوت در تعبير ممكن است از اين نظر باشد كه اوّلى اشاره به اين است كه تا مجوّزى براى آزار مسلمان (مانند مجازات‌ها و حدود و تعزيرات اسلامى) وجود نداشته باشد آزار دادن او جايز نيست، و دوّمى اشاره به اينكه در فرضِ جواز بايد به آن مقدار از نظر كيفيّت و كميّت كه خداوند اجازه داده اكتفا شود.
🔹از بعضى احاديث استفاده مى شود كه قنبر [با تمام احترامى كه داشت] هنگامى كه بر اثر سهل انگارى به هنگام اجراى حدّ، سه تازيانه اضافه زد، #امام (عليه السلام) فرمود: (بايد قنبر به مقدار اين سه تازيانه قصاص شود!)؛ «إِنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) أَمَرَ قَنْبَراً أَنْ يَضْرِبَ رَجُلاً حَدّاً، فَغَلُظَ قَنْبَرٌ، فَزَادَهُ ثَلَاثَةَ أَسْوَاطٍ، فَأَقَادَهُ عَلِيٌّ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) مِنْ قَنْبَرٍ ثَلَاثَةَ أَسْوَاطٍ». [۲]
پی نوشت‌ها؛
[۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ ۲، ج ۷۱، ص ۲۲۷، باب ۱۵
[۲] الكافی، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر و آخوندى، محمد، دار الكتب الإسلامية، چ ۴، ج ۷، ص ۲۶۰
📕پيام امام اميرالمؤمنين(عليه السلام)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۶، ص ۴۳۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#اسلام #مسلمان #حق
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد