eitaa logo
طرز طنز
65 دنبال‌کننده
139 عکس
7 ویدیو
2 فایل
ارائه مطالب ادبی - پژوهشی در حوزه ادبیات طنز - ارتباط با مدیر کانال: @chapaak
مشاهده در ایتا
دانلود
📖در ستایش دیوانگی🤪 بخش اول✏️ می‌گویند طنز همزاد آدمیزاده است تا زندگی را تاب آورد؛ و دیوانگی کردن یا در ستایش دیوانگی سخن گفتن، از بزرگ‌ترین شگردهای طناز است، تا هرآنچه را که باید گفت و به زبان جد یارای گفتن و شنیدن آن نیست، واگوید. بنابراین دیوانگی را نیز قدمتی است به دیرپایی تاریخ حیات بشریت، تا آدمی عقل دوراندیش را کناری نهد و در آینه‌ی جادویی دیوانگی، هرآنچه را که نادیدنی یا ناگفتنی است، عیان بیند و بگوید. اینجاست که طناز با دیوانگی کردن یا ستایش از دیوانگی به محاکمه‌ی هنجارهای نابهنجار می‌پردازد و تا آنجا پیش می‌رود که ناراستی‌ها را به محکمه می‌کشد و چه‌بسا حرکت‌آفرین نیز می‌شود. 🆔 ایتا : @tarzetanz 🆔 تلگرام : @tarzetanz 🆔 اینستاگرام : @hassan__malekan
📖در ستایش دیوانگی🤪 بخش دوم✏️✏️ رساله‌ی «در ستایش دیوانگی» اثر «دِسیدریوس اِراسموس»، ادیب و عالم دینی هلندی قرن شانزدهم میلادی گواهی بر این مدعاست. اِراسموس، در نقد اوضاع اجتماعی زمان خود و در اعتراض به بیدادگری‌های اصحاب کلیسا و استبداد هولناک قرون وسطایی دیوان‌های تفتیش عقاید، تصمیم می‌گیرد که رساله‌ای در دفاع از دیوانگی خطاب به دوست خود «تامس مور» سیاست‌مدار و اندیشمند شهیر انگلیسی بنویسد. انتشار این کتاب در تمام جهان مسیحی آن عصر، چنان هیاهویی برانگیخت که به‌عقیده‌ی بسیاری از مورخان، هم در پیشرفت و تکامل فکری رنسانس -خاصه در ایتالیا- و هم در جریان رفرماسیون مارتین لوتر موثر واقع شد و بر آثار هنری غالب نویسندگان قرن شانزدهم و ادبیات فرانسوی نیز تأثیر گذاشت. همزمانی نشر این کتاب با حرکت‌های رفرمیستی کالون و مارتین لوتر در جهان مسیحیت آن زمان از یک‌سو و ارتباط اِراسموس با چهره‌های معروف سیاسی و فکری هم‌عصرش از سوی دیگر، علی‌القاعده باید وی را از اعتراض و هجوم متعصبان در امان نگاه می‌داشت، اما پس از بیست سال، تحسین‌ها به اعتراض بدل شد و نویسنده‌ی آن توسط حکمای مذهبی سوربن، به الحاد و کفر متهم و حکم سوزاندن او صادر گردید، ولی چون به نویسنده دسترسی پیدا نکردند، نماینده و اولین مترجم کتاب او به زبان فرانسوی، در آتش سوزانده شد. 🆔 ایتا : @tarzetanz 🆔 تلگرام : @tarzetanz 🆔 اینستاگرام : @hassan__malekan
📖در ستایش دیوانگی🤪 بخش سوم✏️✏️✏️ 🔸از زبان دیوانگی🔸 اِراسموس، در این کتاب، از حق‌ناشناسی با اعمال و قصور نوع بشر در حیرت است که «اگرچه همگی از هواخواهان پرجمعیت دیوانگی‌اند و فواید آن را با ميل و لذت احساس می‌کنند، با این حال حتی یک‌تن پس از قرن‌ها تا امروز، کلام محبت‌آمیزی در تمجید از دیوانگی نگفته است.» لاجرم دفاع از دیوانگی را بر عهده‌ی خود دیوانگی می‌نهد و می‌گذارد که خود سخن گوید تا اثبات کند که نه‌تنها انسان زاییده‌ی فراموشی - ابزار دیوانگی - است و اصل و منبعش را مدیون اوست، بلکه همه‌ی خوشبختی‌هایی را که زندگی انسان شامل آن است نیز مدیون آن است، به گونه‌ای که زندگی آدمی بدون دیوانگی غیر قابل تحمل خواهد شد. «هیچ اجتماعی بی‌ کمک دیوانگی پایدار نمی‌ماند و هیچ پیوند قابل‌اعتمادی به وجود نمی‌آید و بنابراین هر قدر کسی دیوانه‌تر باشد، خوشبخت‌تر است، چرا که سراسر جهان از سویی تا سویی دیگر، برای دیوانگی، بهترین معابد و پرستشگاه‌هاست. اگر افراد بشر متقابلاً یکدیگر را حتی در رابطه‌ی دوستی یا ازدواج فریب نمی‌دادند، چاپلوسی نمی‌کردند، چشم‌پوشی و کتمان به‌کار نمی‌بردند و خلاصه آن که اگر هرکس اندکی بدن خود را با شهد دیوانگی مالش نمی‌داد، خوشبختی وجود نداشت.» 🆔 ایتا : @tarzetanz 🆔 تلگرام : @tarzetanz 🆔 اینستاگرام : @hassan__malekan
📖در ستایش دیوانگی🤪 بخش چهارم✏️✏️✏️✏️ او سپس از زندگی عقلا شاهد می‌آورد که: « همواره با مسکنت و گرسنگی و بدبختی دست به گریبانند و زندگی را در فراموشی و گمنامی و نفرت دیگران می‌گذرانند، حال آن‌که جیب دیوانگان سرشار از سکه‌های طلاست و در حکومت دولت‌ها شرکت می‌کنند و از همه‌ی امتیازات برخوردارند. بنابراین عقل به‌چه‌کار خواهد آمد، وقتی بزرگان از هیچ چیز به قدر عقل نفرت ندارند؟...» بنابراین بزرگترین بدبختی ملت آن است که «اختیارش دست مردمی فلسفه‌باف یا مدعی دانش بیفتد.» آن‌گاه نتیجه می‌گیرد: «دیوانگی اساس و مبنای اجتماع است. همین دیوانگی است که امپراتوری‌ها، حکومت‌ها، محاکم و دارالشوراها را اداره می‌کند.» سپس در یک کلام خلاصه می‌کند: «زندگی آدمی، یک بازی دیوانگی است.»! 🆔 ایتا : @tarzetanz 🆔 تلگرام : @tarzetanz 🆔 اینستاگرام : @hassan__malekan
📖در ستایش دیوانگی🤪 بخش پنجم✏️✏️✏️✏️✏️ دیوانگی برای نشان دادن تسلط خود بر زندگی آدمیان، در کتاب، به ارائه‌ی مستندات گوناگونی از میان اقشار و طبقات مختلف متوسل می‌شود. ابتدا زندگی ارباب انواع را شاهد می‌آورد که: «در آن جز دیوانگی مطلق چیزی نیست.» سپس به زنان، پیران، کودکان و کاشفان اشاره می‌کند که هرکدام به نوعی از دیوانگی سهم دارند. پس از آن به زندگی سالکان مذهبی یا راهبان، پادشاهان، شاهزادگان، درباریان و بزرگان اطراف شاه اشاره می‌کند و در نهایت لبه‌ی تیز حملات خود را متوجه پاپ، کاردینال و اسقف‌ها می‌کند که: «همه از لطف و عنایت دیوانگی، زندگی دلپذیر و خالی از هر غم و رنجی دارند و بعضاً همچنان که شایسته‌ی همه‌ی آزادمردان است، صمیمانه و با حق‌شناسی، دیوانگی را مورد پرستش و ستایش قرار می‌دهند.» کتاب، با آوردن مستنداتی از سخنان بزرگان در ستایش از دیوانگی به پایان می‌رسد و مؤلف، آن را با این عبارت تمام می‌کند که: «ای دوستان و هواخواهان دیوانگی، خوش باشید، کف بزنید، خوش بیاشامید و سلامت زندگی کنید.» 🖇🖇🖇 منبع: (نشریه گل‌آقا. کیومرث صابری فومنی. سال هفتم - شماره دوازدهم. صفحه۱۹) 🆔 ایتا : @tarzetanz 🆔 تلگرام : @tarzetanz 🆔 اینستاگرام : @hassan__malekan