بسم الله الرحمن الرحیم «چه کاری درست است و چه باید کرد؟»؛ «قانون و حاکمیت عادلانه چگونه و تا کجا می توانند در زندگی مردم مداخله کنند؟»؛ دنیای کنونی آوردگاه اندیشه‌هایی است که پاسخ به پرسش‌هایی از این دست را وجهه کوشش خود قرار داده‌اند. اندیشه‌ورزان امروزین به هنگامه هم‌آوردی فکری در میدان اخلاق و سیاست با دوگانه هایی چونان «وظیفه و نتیجه»، «فضیلت و فایده»، «انتخاب و تناسب» و ... در برابر یکدیگر صف آراسته‌اند و هر یک در دوره‌ای از دایره نفوذ دیگری کاسته‌اند. بی‌گمان این گستره از اندیشه‌ورزی زمینه وزمانه‌ای بس عریق و عمیق دارد؛ این معرکه آراء، گرچه در دوره معاصر بیش از هر دوره‌ای از تاریخ سر به فزونی گذاشته است، لکن ریشه در گذشته‌ای دور دارد و شایسته است تعين کنونی در صف‌بندی‌های اندیشه اخلاقی-سیاسی را در درازنای تاریخ به ویژه تاریخ فلسفه دینی کاوید؛ کاری که لااقل در فضای آکادمیک فعلی نمونه‌های قابل توجهی از آن یافت نمی ‌شود. از این روی آشنایی فعالان عرصه علم با تراث حکمت عملی و علم مدنی شایسته بلکه بایسته است؛ میراثی که کم توجهی به آن هم دستان اندیشه‌ورزان این حوزه را در برابر صف‌آرایی‌های رقیب خالی کرده است و هم به توهم ناآگاهی گذشتگان از بنیادهای اخلاق و سیاست دامن زده است؛ توهمی که سراب گزافی بیش نیست و نگاهی گذرا به کاوش‌های اندک و نامنسجم موجود، بطلان آن را عیان می ‌کند. هرچند همین کاوش‌های اندک نیز به درستی راه به حقیقت این تراث نیافته‌اند و از این جهت بعضا در بیان اهل علم و بنان اهل نظر، این دانش وارونه و واژگونه معرفی شده است. «انسانیات» محفلی است مجازی برای هم‌اندیشی جویندگان «حکمت عملی» و انجمنی از دوستداران میراث «علم انسانی و مدنی» است برای بیشتر دانستن از این تراث گران‌مایه. این محفل را «انسانیات» نامیدن از آن رو است که این دانش «در جستجوی اموری انسانی است که کمال انسان را در چارچوب زندگی مدنی فراهم می‌آورد»؛ این دانش نه آن چیزی است که امروزه آن را علوم انسانی می‌نامند که شکاف میان این دو بس عمیق و دقیق است؛ هرچند از ساخت پل‌هایی که دو سوی این شکاف را پیوند دهند نیز، چاره‌ای نیست. این انجمن از سویی به چشم‌آوردن دستاوردهای اندیشه مدنی به ویژه در زیست‌بوم فلسفه اسلامی را نشانه گرفته است و از دیگر سو خواهد کوشید تا شمع محفل ره‌جویان و ره‌پویان عرصه اخلاق مدنی و سیاست باشد و بر این پایه انسجام‌بخشی، شبکه‌سازی و هویت‌آفرینی فعالان این حوزه را در برابر دیدگان خویش قرار داده است. در محفل «انسانیات» بر آنیم تا به عنوان نشریه‌ای نوشتاری، دیداری و شنیداری دو غایت فوق را از طریق کوته‌نوشت‌ها، گفتگوها، درس‌گفتارها و ... و با پرداختن به اندیشه‌ها و اندیشه‌ورزان، مکتوبات و کاتبان، گفته‌ها و گوینده‌ها، از دریچه نگاه گذشتگان و معاصران محقق کنیم، بعون الله و کرمه. بازخوانی و بازسازی تراث حکمی از افلاطون و ارسطو تا فارابی و بوعلی و از خواجه طوسی تا خمینی و طباطبایی، همه و همه، در چارچوب پژوهش‌های این انجمن خواهد بود. جریان‌شناسی حکمت عملی و تطورات آن، نظرآزمایی از اندیشمندان معاصر، معرفی گوشه‌های پنهان میراث علمی اخلاق وسیاست و ... نمونه‌هایی از آفاقی است که در این محفل می‌جوییم. نیک روشن است که کارویژه‌های این محفل بدین حد منحصر نخواهد ماند و به یاری الهی خواهیم کوشید تا جسته‌جسته رو به آفاق بلندتری آوریم و فعالیت‌های این انجمن را گستره‌ای فراخ‌تر بخشیم، ان شاء الله. بر این پایه دست یاری به سوی همه دلبستگان به حکمت مدنی و فلسفه عملی دراز کرده و با افتخار همیاری و همراهی اهالی دانش و اندیشه را خواهانیم. با استعانت از الطاف بلند الهی و با توسل به ذیل عنایات امید نهایی بشریت حضرت صاحب الزمان (ارواحنا فداه) و در آستانه سالگرد درگذشت روح خدا، بزرگ احیاگر حکمت مدنی و فقاهت سیاسی در عصر حاضر، آغاز فعالیت‌های این محفل را به اطلاع علاقه‌مندان می‌رساند، باشد که به سهم اندک و بضاعت مزجاة خویش راه‌گشای جویندگان علم و فضیلت قرار گیرد، ان شاء الله ... 🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰 🔍 #انسانیات https://eitaa.com/Ensaniyaat

💡إنْسانيَّاتْ، نشریه ای نوشتاری، شنیداری و دیداری درباره حکمت عملی است. در این انجمن، مباحث زیر به اشتراک گذاشته می شود: 1. معرفی کتاب 2. شخصیت شناسی 3. جریان شناسی 4. نظرآزمایی 5. حکمت عملی و دانش های همگن 6. برگزاری کارگاه متن خوانی منابع اصیل 7. بریده کتاب و... 🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰 🔍 نشانی ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh

«إنسانیات» نشریه ای نوشتاری، شنیداری و دیداری درباره حکمت عملی است. این نشریه مجازی بخش های مختلفی دارد که به تدریج با آنها آشنا می شوید. در یکی از این بخش ها به مناسب ها و وقایع روز از دریچه علم مدنی خواهیم پرداخت. این بخش با عنوان «وقایع اتفاقیه» منتشر می شود. اولین بخش از وقایع اتفاقیه به مناسبت انتخابات ریاست جمهوری پیش رو تقدیم می شود. #انسانیات #معرفی_بخشهای_مختلف 🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰 🔍 نشانی ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh

وقایع انتخاباتیه (قسمت اول) در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ایران، حکیم ابونصر فارابی طی یک مصاحبه مطبوعاتی به برخی از ويژگی های ضروری رییس جمهور پرداختند. ایشان در ابتدا خاطر نشان کردند: ما قبلا به کسی که شما آن را «رییس جمهور» می نامید، «رییس مدینه» می گفتیم. البته زمان ما خبری از انتخابات و صندوق رأی هم نبود و اعتقادی هم به این حرف ها نداشتیم ...!!! ایشان در جمع خبرنگاران چنین اظهار داشتند: فضیلت مندی مدینه وابسته به این است که رییس مدینه فاضل باشد و اهداف و مأموریت های کارگزاران مدینه را به درستی در راستای هدف کلان مدینه تعیین کند و بتواند از ظرفیت ها و شایستگی هریک از کارگزاران متناسب با نهاد مربوطه و در جهت تحقق هدف اصلی مدینه بهره ببرد. ایشان در ادامه افزودند: برای این منظور لازم است رییس جمهور شما دارای شایستگی هایی باشد که در ادامه به برخی از آنها اشاره می کنم: 1. رییس جمهور باید دوستدار راستی و صداقت باشد و از دروغ بیزار باشد؛ 2. ذاتا به عدل علاقمند باشد و ظالمان و اهل جور را دشمن بدارد؛ 3. اگر کاری را درست یافت، بدون ترس و واهمه ای جسارت انجام آن را داشته باشد؛ 4. مال و امور زودگذر دنیوی نزد او پست و کم ارزش باشد. جناب فارابی در پایان اشاره کردند که علاقمندان می توانند برای آشنایی بیشتر با دیدگاه های وی درباره شرایط و ويژگی های رییس، به کتاب «آراء اهل المدينة الفاضلة» صص123-124 مراجعه نمایند. #إنسانیات #وقایع_اتفاقیه #فارابی #رئیس_جمهور 🔍 نشانی ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh

#پی_نوشت فارابی در «آراء مدینه فاضله» دوازده ویژگی برای رییس مدینه می شمرد که به برخی از آنها مستند به عبارات زیر در مصاحبه خیالی فوق اشاره شده است: 1. أن يكون محبا للصدق و أهله، مبغضا للكذب و أهله؛ ۲. أن يكون الدرهم و الدينار و سائر أعراض الدنيا هيّنة عنده؛ ۳. أن يكون بالطبع محبا للعدل و أهله، و مبغضا للجور و الظلم و أهلهما؛ ۴. أن يكون قويّ‌ العزيمة على الشيء الذي يرى أنه ينبغي أن يفعل، جسورا عليه، مقداما غير خائف، و لا ضعيف النفس. 📚 آراء أهل المدینة الفاضلة و مضاداتها، صص۱۲۳-۱۲۴ #إنسانیات #وقایع_اتفاقیه #فارابی #رئیس_جمهور 🔍 نشانی ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh

در بخش «کتیبه» بریده متن هایی دربارۀ حکمت عملی تقدیم حضورتان می شود. 🔍 آدرس ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh

#انسانیات #بریده_کتاب #شهید_مطهری 🔍 آدرس ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh

در بخش «فیلسوف الدوله» به معرفی اندیشوران حوزۀ حکمت عملی می پردازیم. در ادامه، اولین مطلب از این بخش تقدیم حضورتان می شود. #انسانیات 🔍 آدرس ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh

عبدالله بن مقفع #فيلسوف_الدوله #إنسانيات

عبد الله بن مقفع (قسمت نخست) نام حکمت عملی معمولا با بزرگانی چون فارابی و خواجه طوسی عجین شده است لکن بی‌تردید در انتقال، حفظ و توسعه میراث حکمت عملی اندیشمندان زیادی نقش داشته‌اند که امروزه کمتر از آنها می‌شنویم. از جمله این دانشمندان می‌توان به ابن مقفع اشاره کرد که شاید بتوان وی را قدیمی‌ترین اندیشمندی دانست که آثار قابل توجهی در حکمت عملی، چه اخلاق و چه سیاست، از وی باقیمانده است. عبدالله بن مقفع (با نام پیشین روزبه پورِ دادويه) بنابر برخی اقوال، در حوالی سال 106 هـ.ق. در فیروزآباد فارس زاده شد. وی که ظاهرا به دین مانویان بود، پس از مدتی به اسلام گروید؛ هرچند پذیرش واقعی اسلام توسط وی همچنان موضع گفتگو و جدل تاریخ‌پژوهان است لکن از آثار وی نشانه‌ واضحی بر خلاف این مدعا به دست نمی ‌آید گرچه در آثار وی نشانه‌های مستقیم از مسلمانی نیز به ندرت به چشم می‌آید. عمده اشتغال وی دبیری دربار والیان و حاکمان مناطق مختلف در حوزه خلافت اموی و عباسی بوده است و از همین راه نیز ثروت انبوهی اندوخته بود. وی عمدتا به عنوان مترجم آثار مهمی از زبان‌های هندی، فارسی میانه و یونانی به عربی شناخته ‌می‌شود. شاید بتوان ترجمه کلیله و دمنه از پهلوی به عربی را مهم‌ترین اثر وی به شمار آورد. برخی از رساله‌های منطقی یونانی چونان باری‌ارمیناس و ایساغوجی نیز برای نخستین بار به قلم وی به زینت ترجمه آراسته شده است. از جمله آثار باقیمانده وی در اخلاق و سیاست می‌توان به الأدب الکبير، الأدب الصغير، الدرة الیتيمة، رسالة في الصحابة اشاره کرد. در فرسته دیگری به معرفی مختصر آثار وی خواهیم پرداخت. سرانجام ابن مقفع در سال 142 هـ.ق. توسط یکی از والیان منسوب به بنی عباس در بصره و در زمان منصور دوانیقی به قتل رسید. گفته می‌شود همکاری‌های وی در مقام مشاوره والیان و حاکمان یا زبان گزنده و هجوآمیز وی در بسته شدن طومار زندگی کوتاهش نقش داشته است. نقل شده است که كسى‌ او را به‌ «نان‌ و نمكى‌» مهمان‌ كرد. ابن‌ مقفع‌ هنگام‌ طعام‌ ديد كه‌ مهماندار چيزی جز آن‌ نان‌ و نمك‌ بر خوان‌ ننهاده‌. سپس‌ چون‌ درويشى‌ به‌ طلب‌ خوراك‌ آمد، صاحبخانه‌ او را به‌ شكستن‌ ساق‌های پا تهديد كرد. ابن‌ مقفع‌ وی را اندرز داد كه‌ برود، زيرا اين‌ صاحبخانه‌ هر چه‌ گويد، همان‌ كند!!! ادامه دارد ... برای مطالعه بیشتر: مقاله ابن مقفع در دایره المعارف بزرگ اسلامی پی نوشت: تصویر پیوست به این فرسته، نقاشی خیالی هنرمند برجسته لبنانی جبران خلیل جبران از ابن مقفع است. #انسانیات #معرفی_شخصیت #ابن_مقفع 🔍 نشانی ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh

امام جواد علیه السلام و سازمان وکالت (قسمت نخست) ۱. مقدمه سازمان وكالت مجموعه‏اى از امامان معصوم (عليهم السلام) و عده‏اى از پيروان نزديك و وفادار آنان بود؛ كه با هم‏كارى يك‏ديگر، تشكيلات هماهنگ و منسجمى را پديد آوردند تا با اتخاذ روش‏هايى، پيش‏برد اصول دينى، سياسى و مذهبى را محقق سازند. این تشكيلات را مى‏توان به مثابه هرمى دانست كه در رأس آن امام معصوم قرار داشت و در بدنه هرم، وكلاى خاص و در قاعده آن، وكلاى مقيم در نواحى مختلف شيعه‏نشين قرار داشتند. شبكه وكالت در عصر امام صادق (ع) و توسط آن حضرت راه‏اندازى شد. امام كاظم (ع) با توجه به ضرورت‏هاى موجود و شرايط خفقان‏ آميز دوره امامتش، به تقويت و گسترش فعاليت اين تشكيلات مبادرت ورزيد. دوره فعاليت این سازمان تا پايان دوره غيبت صغرا بوده است. بر اساس پژوهش انجام گرفته در اين زمينه، اسامى قريب به يك‏صد تن از وكلاى ائمه (عليهم السلام) در طول قريب به دويست سال فعاليت آن، قابل‏شناسايى است. ۲. جغرافیای سازمان وکالت با توجه به اقامت امام صادق ع در مدينه، مى‏توان اين شهر را نقطه آغازين در فعاليت و بسط قلمرو سازمان وكالت دانست و به موازات رشد و گسترش تشيع در مناطق مختلف، فعاليت اين سازمان نيز گسترش مى‏يافت به گونه‏اى كه تا پايان دوره فعاليتش يعنى پايان غيبت صغرا، مناطق تحت پوشش سازمان وكالت شامل جزيرةالعرب، شمال افريقا، عراق و ايران بود. بر اساس بررسى به عمل آمده درباره مناطق فعاليت وكلاى امام جواد (ع)، آنان در مناطق مدينه، مكه، مصر و مغرب، كوفه، بغداد و بصره، قم، رى، اهواز، همدان و خراسان حضور و فعاليت داشتند. ۳. وظایف سازمان وکالت در مجموع مى‏توان مسئوليت‏هاى سازمان وكالت در طول دو قرن فعاليتش را در هفت محور مطرح نمود: 1. نقش ارتباطى، 2. نقش مالى، 3. نقش دينى و ارشادى، 4. نقش علمى و فرهنگى، 5. نقش اجتماعى- خدماتى، 6. نقش سياسى- مبارزاتى، 7. نقش امنيتى. ۴. راه های ارتباطی سازمان وکالت در سازمان وکالت، ارتباطات گوناگونى صورت مى‏گرفت كه عبارتند از: ارتباط حضورى و مشافهى، ارتباط كتبى، ارتباط از طريق ارسال پيك و فرستاده، و طرق خارق عادت. ارتباط حضورى و ملاقات مستقيم در بسيارى از موارد در قالب و در ايام مراسم حج انجام مى‏گرفت. محل سكونت وكلاى ارشد نيز يكى از مكان‏هاى ديدار و ارتباط وكلا با يك‏ديگر بود. ارتباطات مكاتبه‏اى، از روش‏هاى رايج ارتباطى در سازمان وكالت، بين امامان شيعه (عليهم السلام) و باب‏ها و وكلا و شيعيان بوده است. اين شكل ارتباط به خصوص در دوره‏هاى شدت‏گيرى فشار حكومت‏ها تشديد مى‏شده است. ارسال نماينده و پيك‏هاى مخصوص، يكى ديگر از روش‏هاى ارتباطى در سازمان وكالت بود كه غالباً بين امامان شيعه (عليهم السلام) و وكلاى نواحى ارتباط برقرار مى‏كردند. اين پيك‏ها، گاهى براى جمع‏آورى وجوه شرعى و اموال جمع شده در نزد وكلاى مقيم در نواحى مختلف، و گاه براى رساندن نامه‏هاى امامان (عليهم السلام) و يا باب‏ها و سفرا، به وكلا و شيعيان و بالعكس، به آن نواحى اعزام مى‏شدند. اين پيك‏ها گاه از ميان كسانى انتخاب مى‏شدند كه هيچ‏گونه ارتباطى با سازمان وكالت نداشتند و از ماهيت مأموريتشان نيز مطلع نبودند؛ و تنها نقش رساندن مال يا نامه‏اى را ايفا مى‏كردند. ۵. سازمان وکالت در عصر ابن الرضا ع دوره امامت امام جواد (ع) زمينه‏ساز خوبى براى رشد فعاليت شبكه وكالت و آماده‏سازى آن براى ورود به دوره غيبت صغرا شد كه در آن دوره تنها پناهگاه شيعه براى رفع حيرت و نيل به پاسخ مشكلات معارفى و غلبه بر مشكلات سياسى و اجتماعى شد. از بررسى منابع موجود مى‏توان به اسامى 15 نفر از وكلاى آن حضرت دست يافت كه عبارتند از: عبدالرحمن بن حجاج، محمد بن سنان، زكريا بن آدم، صفوان بن يحيى، عبدالعزيز بن مهتدى، على بن مهزيار اهوازى، ابو عمرو حذّاء، صالح بن محمد بن سهل، يحيى بن ابى عمران، ابراهيم بن محمد همدانى، على بن ريان بن صلت قمى، اسحاق بن ابراهيم حضينى، عبدالله بن محمد حضينى، محمد بن فرج رخجى، ابو هاشم داود بن قاسم جعفرى. البته با توجه به گستره مناطق شيعه‏ نشين، وكلاى آن حضرت بايد بيش‏تر از تعداد ياد شده بوده باشند. منبع: مجموعه مقالات همایش سیره و زمانه امام جواد (ع) - جلد اول، مقاله امام جواد (ع) و سازمان وكالت‏، محمدرضا جبارى (صفحات 537 تا 593) 🌐 مطالعه مشروح مقاله #سازمان_وکالت_در_عصر_ابن_الرضا_ع #وقایع_اتفاقیه #انسانیات 🔍 نشانی ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh

امام جواد ع و سازمان وکالت (قسمت دوم) ۶. عملکرد امام جواد ع در سازمان وکالت ۶.۱ معرفی وکلا و جایگاه آنها به شیعیان امام جواد در ضن نامه ای که جهت نصب ابراهيم بن محمد همدانى به جاى يحيى بن ابى عمران (وكيل حضرت در قم) نگاشته بود، به ابراهيم فرموده بود كه نامه را تا زمانى كه يحيى در قيد حيات است باز نكند. ازاين‏رو، ابراهيم پس از درگذشت يحيى از وكالت خود باخبر شد. اين روايت، حكايت از آن دارد كه ائمه (عليهم السلام) آن‏چنان به استمرار فعاليت شبكه وكالت در نواحى شيعه‏نشين اهتمام داشتند كه حتى قبل از درگذشت وكيل يك ناحيه، جانشينش را تعيين كرده بودند. اما اين‏كه آن حضرت توصيه مى‏كنند نامه پيش از درگذشت وكيل پيشين گشوده نشود شايد براى تأمين امنيت بيش‏تر وكيل پيشين و وكيل جانشين بوده، زيرا تشكيلات وكالت به طور مخفيانه و غيرآشكار فعاليت مى‏كرد. گفتنى است ابراهيم بن محمد همدانى علاوه بر قم، در همدان نيز وكالت امام جواد (ع) را عهده‏دار بوده كه البته معلوم نيست وكالت اين دو ناحيه را به طور همزمان عهده‏دار بوده باشد. بنا به نقل كشى، امام جواد (ع) طى نامه‏اى به ابراهيم، ضمن اعلام وصول اموال و وجوه ارسالى، و اين‏كه امام (ع) مقدارى دينار و لباس براى او فرستاده‏اند، به وى خبر دادند كه به شيعيان همدان، وكالت ابراهيم را اعلام كرده و ضمن دعوت به تبعيت از او، فرموده‏اند كه در ناحيه همدان، وكيلى به جز او ندارند. و اين‏كه به وكلاى ديگر هم‏چون نضر و ايوب نيز فرموده‏اند كه برخلاف نظر ابراهيم عمل نكنند. ۶.۲ مقابله با وکلای منحرف اين مقابله گاه به شكل صريح انجام مى‏شد و در مواردى، امامان معصوم (عليهم السلام) مقابله جدى و علنى با برخى از وكلاى خائن را به صلاح نديده و به معرفى چهره حقيقى آن‏ها به معدودى از شيعيان اكتفا مى‏كردند. از نمونه‏هاى مربوط به اين نوع برخورد، جريان «صالح بن محمد بن سهل همدانى» است. وى كه از وكلاى وقف در قم بود، در دوران وكالتش، ده هزار درهم از اموال متعلق به امام جواد (ع) را بدون اذن حضرت مصرف كرد. سپس به نزد آن جناب آمده و عرض كرد: «يابن رسول اللّه مرا درباره ده هزار درهم كه خرج كرده‏ام، حلال كن!» حضرت نيز در پاسخ فرمودند: «حلال است!» ولى هنگامى كه وى از نزد حضرت خارج شد آن حضرت به ابراهيم بن هاشم كه در مجلس حضور داشت فرمودند: «برخى از اينان اموال و حقوق آل محمد (ص) و فقرا و مساكين و ابناء سبيل آنان را به ناحق مصرف كرده سپس نزد من آمده و طلب حلّيت مى‏كنند؛ آيا گمان مى‏كنى كه من در مواجهه با آنان مى‏گويم: حلال نمى‏كنم؟! به خدا قسم روز قيامت از اينان به سختى سؤال خواهد شد». با توجه به فضاى خفقان‏آميز عصر عباسى و حساسيت دستگاه حكومتى نسبت به فعاليت‏هاى وكلا، امامان معصوم و وكلاى آنان، رعايت اصل نهان‏كارى و تقيه را در سرلوحه برنامه‏هاى خود قرار داده بودند. ۶.۳ نظارت بر عملکرد وکلا امام جواد (ع) با نظارت دقيق بر كار سازمان وكالت، موجب تقويت و گسترش آن در عصر خود شد. اين نظارت، دورترين نقاط در قلمرو سازمان وكالت را نيز در برمى‏گرفت؛ براى نمونه، آن جناب دو وكيل و نماينده سيار به نام‏هاى مسافر و ميمون به نواحى مركزى ايران، از جمله قم، ارسال فرمود تا ضمن تماس با وكيل‏هاى مقيم، وجوه شرعى جمع شده در نزد آنان را نيز اخذ و به نزد حضرت ببرند. زكريا بن آدم كه وكيل برجسته حضرت در قم بود، به علّت مشاهده اختلافى كه بين اين دو نماينده سيار بروز كرد از تحويل وجوه شرعى خوددارى نمود. اين امر موجب شد امام از طريق احمد بن محمد بن عيسى قمى پيامى به زكريا مبنى بر لزوم ارسال وجوه شرعى بفرستند. ۶.۴ تامین مالی وکیل بنا به نقل كشى پس از آن‏كه ابراهيم بن محمد همدانى وكيل امام جواد (ع) در همدان، وجوه شرعى را نزد آن جناب ارسال نمود، آن حضرت مقدارى دينار و لباس براى او فرستاد و طى نامه‏اى به وى، ارسال دينارها و لباس‏ها را نيز يادآور شد. اين نقل مى‏تواند به‏طور ضمنى حاكى از وجود برنامه‏اى مشابه درباره ساير وكلاى ائمه (عليهم السلام) نيز باشد؛ يعنى پس از ارسال وجوه شرعى، مقدارى از آن‏ها به خود وكيل بازگردانده مى‏شد. حال ممكن است اين وجه را، صله امام بدانيم و يا مزد وكالت وكيل به حساب آوريم. طبق نقل كلينى، ديگر وكيل امام جواد (ع) يعنى ابوعمرو حذّاء كه از تنگ‏دستى نزد آن جناب شكوه مى‏كند، پس از آن‏كه محل وكالتش «باب كلتا» در بصره تعيين مى‏شود، به امر حضرت پانصد درهم مستمرى براى وى مقرّر مى‏گردد. منبع: مجموعه مقالات همایش سیره و زمانه امام جواد (ع) - جلد اول، مقاله امام جواد (ع) و سازمان وكالت‏، محمدرضا جبارى (صفحات 537 تا 593) 🌐 مطالعه مشروح مقاله #سازمان_وکالت_در_عصر_ابن_الرضا_ع #وقایع_اتفاقیه #انسانیات 🔍 نشانی ما: https://eitaa.com/Ensaniyaat 🖌 ارتباط با مدیر: https://eitaa.com/m_khayatzadeh

فهرست مطالب کانال #انسانیات طلیعه سخن #وقایع_اتفاقیه ۱. وقایع انتخاباتیه (قسمت اول) ۲. امام جواد ع و سازمان وکالت (قسمت اول) ۳. امام جواد ع و سازمان وکالت (قسمت دوم) ۴. وقایع انتخاباتیه (قسمت دوم) ۵. وقایع انتخاباتیه (قسمت سوم) ۶. وقایع انتخاباتیه (قسمت چهارم) ۷. وقایع انتخاباتیه (قسمت پنجم) ۸. حسینیه انسانیات (فصل اول) ۹. حسینیه انسانیات (فصل دوم) ۱۰. حسینیه انسانیات (فصل سوم) #کتیبه ۱. شهید مطهری (۱) ۲. شهید مطهری (۲) #فیلسوف_الدوله ۱. ابن مقفع (قسمت اول) ۲. ابن مقفع (قسمت دوم) #مداد_الحکما ۱. کلیله و دمنه (بخش اول) 2. کلیله و دمنه (بخش دوم) ۳. کلیله و دمنه (بخش سوم) ۴. کلیله و دمنه (بخش چهارم) ۵. الادب الکبیر (بخش اول) ۶. الادب الکبیر (بخش دوم) #پاتوق ۱. درنگی بر یک یادداشت #پندانه ۱. گلستان سعدی ۱ ۲. موعظت بازرگان ۳. گفتگوی کلیله و دمنه ۴. حق رعیت بر پادشاه #مدرس ۱. درسنامه چیستی حکمت عملی (۱) ۲. درسنامه چیستی حکمت عملی (۲) ۳. درسنامه چیستی حکمت عملی (۳) 🔰 با کلیک بر روی هر عنوان‌ به مطلب منتشر شده منتقل می شوید. •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2