eitaa logo
سیاه‌مشق | سید محمدحسین دعائی
486 دنبال‌کننده
763 عکس
310 ویدیو
7 فایل
عضوی کوچک از جامعه حوزویان مشغول تدریس، تحقیق و تبلیغ در جبهه انقلاب اسلامی مسئول قرارگاه مکتب توحید درگاه ارتباط: @SmhDoaei
مشاهده در ایتا
دانلود
سیاه‌مشق | سید محمدحسین دعائی
🔰 ثمرۀ «رأی» به «عهد» ▪️ چندجمله‌ای در رثای «رئیسی عزیز» من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه
▪️ «جهاد مخلصانه» یک «فناوری نرم الهی» برای «غنی‌سازی نفس آدمی» است. ▪️ لیاقت «شهادت» و «حیات عند الرب» جز با ورود به چرخۀ این فناوری ممکن نیست. ▪️ با شهادت یک نفس غنی‌شده، انفجاری رخ داده و انرژی عظیمی در «مقیاس جمعی» آزاد می‌شود. ▪️ مهم‌ترین تأثیر این انفجار، «تحول‌آفرینی» در «اذهان و قلوب انسان‌ها»ست. ▪️ بر همین اساس: «جهاد و استشهاد مخلصانه» یکی از مهم‌ترین «سکوهای کمال» و «پیشران‌های تمدنی» است؛ سکو و پیشرانی که میراث «ثارالله» است: و بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهالة و حیرة الضلالة. 🏷 🆔 @Smh_Doaei
با سلام 🌹 متن زیر یادگار سال قبل است. به ذهنم رسید که شاید بازنشرش خالی از لطف نباشد. .
🔰 این صدای گرفته ▪️ دل‌نوشته‌ای به‌بهانۀ سی‌وچهارمین سالگرد آغاز رهبری حضرت آیة الله خامنه‌ای ✍️ سید محمدحسین دعائی دیروز، پیر پیل‌افکن ما، در هشتاد و چهار سالگی، هفتاد دقیقه در مراسم بزرگداشت رحلت امام بزرگوار سخنرانی کرد و البته صدایش گرفت. می‌خواهم از همین صدای گرفته بنویسم؛ همین صدای گرفته‌ای که شنیدنش دلمان را باز می‌کند؛ همین صدای گرفتۀ راهگشا. صدایی که از سال‌ها تکرار حق گرفته، نه از خستگی. صدایی که گرفتگی‌اش عجین با پختگی است. صدایی که در عین گرفتگی، دروازه‌های حکمت را به روی بشر امروز گشوده است. صدایی که در پیچ و خم کوچه‌های شلوغ دهکدۀ جهانی، حامل پیغام‌های مهمی از هفت شهر عشق است. صدایی که به رغم بدخواهان عنود و حسود، اگرچه گرفته، اما همچنان در جهان طنین‌انداز است. آری؛ این صدای حقیقت، صدای اصالت و صدای معنویت است؛ این صدای انقلاب اسلامی است. صدایی که قرآن‌گونه، غبارروب قلب مؤمنان است و آیینۀ دق منافقان. صدایی که به‌سان نسیم، دل تفتیدۀ مستضعفان را خنک می‌کند. صدایی که همچون گردباد، بساط مستکبران را در هم می‌پیچد. صدایی که درس‌ها داده است، سخن‌ها رانده است، خطبه‌ها خوانده است و یادگارهایی ماندگار آفریده است. صدایی که شجاعت و مظلومیت علوی را، هیبت و حکمت حسنی را و عزت و غربت حسینی را با هم دارد. صدایی که شب‌ها نالیده است و روزها غریده. صدایی که به رنگ خداست. صدایی که هیچ‌وقت کم‌فروشی نکرده؛ چه قبل‌ها ـ در اوج جوانی ـ که لاجرعه گوش را سیراب می‌کرد؛ و چه حالا ـ در پختگی پیری ـ که پیاله‌پیاله می‌نوشاند. آری؛ ما با این صدا بزرگ شده‌ایم. ما ـ جوان‌های انقلاب ـ چهل سال است که داریم با این صدا زندگی می‌کنیم. این صدا، موسیقی متن زندگی ماست. تُن این صدا، طنین این صدا، جوهر این صدا، رنگ این صدا، مردانگی این صدا، پختگی این صدا، ملاحت فارسی این صدا، لحن عربی این صدا، گویش معیار این صدا، لهجۀ خراسانی و آذری این صدا و خلاصه جذابیت و نورانیت این صدا، همۀ عشق ماست. ما در تمام این سال‌ها، با طنازی این صدا خندیده‌ایم و با بغض آن گریسته‌ایم. با وقار آن آرام شده‌ایم و با شور آن به هیجان آمده‌ایم. با طمأنینۀ آن بر بالش امنیت آرمیده‌ایم و با نهیب آن از خواب غفلت پریده‌ایم. با لرزش آن لرزیده‌ایم و در آغوش غرش آن غنوده‌ایم. ما درس دین و دنیا را با این صدا آموخته‌ایم. صدایی که صلابت خمینی و لطافت طباطبائی، در آن به هم رسیده‌اند. صدایی که هم ترنّم عرفان را دارد و هم طنین حماسه را. این صدا شاید گاهی بگیرد، اما هیچ‌وقت گم نمی‌شود؛ چون در حافظۀ تاریخی جهان ثبت است؛ چون صدای سخن عشق است. پس برای همیشه ماندن، باید در این صدا گم شد؛ و شده‌ایم. این صدا ـ این صدای سحرآمیز و خاطره‌انگیز ـ همۀ هویت ماست. این صدا، تصویر حقیقی پروفایل ما در دنیای لبریز از مجاز امروزی است. این صدا، نه فقط صدای ملت ایران، که صدای امت اسلامی است؛ صدای همۀ مظلومان و مستضعفان جهان. آری؛ دیروز این صدا گرفته بود؛ و چرا نگرفته باشد؟ اصلا اگر نگرفته بود تعجب داشت. کسی‌که سال‌هاست حنجره‌اش را خنجر کرده است و تیزی کلامش را بر قلب تاریک اهریمن فرومی‌برد، باید هم صدایش بگیرد. تازه این گرفتگی صدا چه اهمیتی دارد، وقتی پیرنامرد مفلوک و خرفت حاکم بر مثلا ابرقدرت دنیا، تا یک مزخرف نامربوط نگوید یا زمین نخورد، روزش شب نمی‌شود؟ الغرض، گرفتگی صدای رهبر عزیزتر از جان ـ که عمرش دراز و پرچمش همیشه بر فراز باد ـ عجیب نیست؛ بلکه این صافی صداهای ماست که عجیب است. آری؛ باید مجروح جهاد تبیین شد که اجرش از شهادت اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست. 🏷 🆔 @Smh_Doaei
سیاه‌مشق | سید محمدحسین دعائی
🔸 حدود دو سال قبل، به توفیق الهی، ترجمۀ دعای شریفِ «جوشن کبیر» را شروع کرده و تقریبا همزمان با اولین
﴿۷۷﴾ اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ يَا مُعِينُ، يَا أَمِينُ، يَا مُبِينُ، يَا مَتِينُ، يَا مَكِينُ، يَا رَشِيدُ، يَا حَمِيدُ، يَا مَجِيدُ، يَا شَدِيدُ، يَا شَهِيدُ. سُبْحانَكَ يَا لَا إِلٰهَ إِلّا أَنْتَ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ، خَلِّصْنا مِنَ النَّارِ يَا رَبِّ. (٧٧) بارالها! چقدر نام‌های تو زیباست! همان نام‌هایی که هنگام دعا و در وقت عرض حاجت، تو را به آن نام‌ها خوانده و می‌کوشم تا از این رهگذر، خود را در معرض نگاه تو قرار دهم، ای عصای هر دست! ای مَحرم اسرار! ای گوهر شب‌چراغ! ای شراب مردافکن! ای شاهد هرجایی! ای سرو خوش‌خرام! ای نگار ستوده‌خصال! ای پادشاه پُرشوکت! ای غمّاز خون‌ریز! و ای ناظر غایب از نظر! تو از تمام پلشتی‌ها پاک و از همۀ پستی‌ها پیراسته‌ای، ای آن‌که هیچ خدایی جز تو نیست! ببین که از فرط بیچارگی، فریادم به آسمان بلند است! فریادم را بشنو، دستم را بگیر و با وصال خود، آتش فراقت را فروبنشان، ای یگانه پروردگار من! 🏷 🆔 @Smh_Doaei
💔 ... کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها؟ 🆔 @Smh_Doaei
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔸 یکی از زیباترین و تأثیرگذارترین کتاب‌هایی که در دوران نوجوانی خواندم، کتابِ «آسمانی‌ترین مهربانی»، تألیف نویسندۀ توانمند، جناب آقای «سید مهدی شجاعی» بود؛ کتابی که در آن، بخش‌هایی از زندگی امام جواد علیه السلام و ابعادی از شخصیت نورانی آن امام مهربان، در قالب هفتاد داستان کوتاه و جذاب، روایت شده بود. 🔹 طعم شیرین مقدمۀ این کتاب، هنوز در کام من هست:
می‌خواستم تو را خورشید بنامم ـ از روشنایی منتشرت ـ دیدم که خورشید، سکه صدقه‌ای است که تو هر صبح از جیب شرقی‌ات درمی‌آوری، دور سر عالم می‌چرخانی و در صندوق مغرب می‌اندازی؛ و بدین‌سان استواری جهان را تضمین می‌کنی. می‌خواستم نام تو را ابر بگذارم ـ از شدت کرامتت ـ دیدم که ابر دستمالی است که تو با آن عرق‌های آسمانی‌ات را از جبین می‌ستری و بر پیشانی زمین‌های تب‌دار می‌گذاری. می‌خواستم تو را آسمان بخوانم ـ از وسعت آبی نگاهت ـ دیدم که آسمان سجاده کوچکی است که تو برای عبادت مدامت زیر پا می‌افکنی. می‌خواستم تو را اقیانوس صدا کنم ـ از بی‌کرانگی‌ات ـ دیدم که اقیانوس جرعه آبی است که تو به لب‌های عطشناک زمین بخشیده‌ای. می‌خواستم تو را نسیم لقب دهم ـ از لطافت و مهربانی‌ات ـ دیدم که نسیم، فقط بازدم توست که در فضای قدسی فرشتگان تنفس می‌کنی. به اینجا رسیدم که: زیباترین و زیبنده‌ترین نام، همان است که خدا برای تو برگزیده است، ای کریم‌ترین بخشنده روی زمین! ای جواد! 🏷 🆔 @Smh_Doaei
منبر و روضه خانگی شهادت امام جواد علیه السلام ۱۴۴۵.mp3
27.27M
🔰 منبر شهادت امام جواد علیه السلام 🗓 ذوالقعده ۱۴۴۵ قمری / خرداد ۱۴۰۳ شمسی 📍 روضه خانگی 🎙 سید محمدحسین دعائی 📝 خلاصه مطالب: ▪️ تفاوت اصلی «دین اسلام» با دیگر ادیان ▪️ مهم‌ترین شاخصۀ «انسان تراز» ▪️ «انسان کامل» کیست؟ ▪️ هم «تقی»، هم «جواد» ▪️ الگوی اسلام برای «برنامه‌ریزی» ▪️ «خلوت با حق» یا «خدمت به خلق»؟ ▪️ الخلق عیال الله ▪️ به خدا قرض بده! ▪️ راز رهایی از «دلزدگی» و «افسردگی» ▪️ «ملاحت» و «حلاوت» این «لبخند» بیشتر است! ▪️ معنای «اخلاص» به زبان ساده ▪️ «شهید رئیسی»؛ هم «عزیز خدا»، هم «عزیز مردم» 🏷 🆔 @Smh_Doaei