eitaa logo
مجله‌ افکار بانوان‌ حوزوی
712 دنبال‌کننده
879 عکس
152 ویدیو
12 فایل
*مجله #افکار_بانوان_حوزوی به دغدغه‌ی انسان امروز می‌اندیشد. * این مجله وابسته به تحریریه تولید محتوای بانو مجتهده امین است. *کلیک بر روی عبارات آبی رنگ در نوشته‌ها، شما را به صفحه نویسنده هدایت می‌کند. 🔻ارتباط با ادمین و سردبیر: نجمه‌صالحی @salehi6
مشاهده در ایتا
دانلود
حد پوشش را چه کسی باید تعیین کند؟ ✍زينب نجیب شبهه‌ای که در ذهن بسیاری از افراد شکل گرفته است؛ بحث اختیار در باب پوشش و حجاب است. این شبهه از آن جهت مطرح می‌شود که افراد تصور می‌کنند حجاب حصاری است که خانواده اعم از پدر، برادر، همسر، پسر و یا حتی حکومت برای زن ایجاد کرده است. لذا آن را نشانه‌ی محدودیت و ضعف زن می‌شمارد. حضرت آیت‌الله جوادی آملی در کتاب زن در آينه جلال و جمال می فرمایند: "در بینش‌ قرآن‌ کریم، حجاب‌ زن‌ تنها مربوط‌ به‌ خود او نیست‌ تا بگوید از حق‌ خود صرف نظر کردم، حجاب‌ زن‌ مربوط‌ به‌ مرد نیست‌ تا بگوید من‌ راضیم، حجاب‌ زن‌ مربوط‌ به‌ خانواده‌ نیست‌ تا اعضای‌ خانواده‌ رضایت‌ بدهند. بلکه‌ حجاب‌ زن، حق‌ الهی‌ است. ایشان می‌فرمایند: قرآن کریم می‌گوید هر گروهی اگر راضی هم باشند شما حد الهی را در برابر آلودگی اجرا کنید. معلوم می‌شود عصمت زن حق الله است و به هیچکس ارتباط ندارد. قهرا همه اعضای خانواده و اعضای جامعه و خصوصا خود زن، امین امانت الهی هستند. زن به عنوان امین حق الله از نظر قرآن مطرح است. یعنی این مقام را و این حرمت و حیثیت را خدای سبحان که حق خود اوست به زن داده و فرموده این حق مرا تو به عنوان امانت حفظ کن. ایشان همچنین در تفسیر آیه ۵۹ سوره احزاب می‌فرمایند: "زنان تجسم حرمت و عفاف جامعه هستند و حرمت دارند." از سوی دیگر از آن جهت که نقض حجاب، موجب به گناه افتادن دیگران می‌گردد و همچنین گوهر عفت زن تنها باید برای همسرش حفظ شود، حق الناس است. بنابراین یک زن برای رسیدن به کمال باید اندیشه‌اش قرآنی باشد و همانطور که قرآن بین کمال و حجاب جمع می‌نماید زنان نیز چنان نمایند. حال این سؤال به ذهن متبادر می‌شود که اگر زنی حاضر نشد حق الهی را رعایت کند و خانواده او هم به این کار او رضایت داشتند یا مجبور به رضایت شدند؛ آیا حکومت می‌تواند برای او حدودی تعیین کند؟ از آنجا که دولت اسلامی علاوه‌بر وظایفی که در باب نظم و امنیت یا تأمين نان و مسکن و تأمین آزادی‌های سیاسی و اجتماعیِ شهروندان دارد، باید به وظیفه رشد و تعالی معنوی و اخلاقی شهروندان و تحقق احکام اسلامی مبادرت ورزد. در واقع حکومت وسیله‌ای است برای به کمال رساندن افراد چه از جهت بعد مادی و چه از نظر بعد معنوی. او مانند دولت‌های لیبرال تنها وظیفه‌اش تأمين نیاز مادی جامعه نیست و از همین جاست که قوانینی باید وضع و اجرا گردد تا همه مصالح اعم از فردی و اجتماعی، مادی و معنوی، دنیوی و اخروی تأمین گردد. بسیاری اذعان دارند که چرا حکومت به جای پرداختن به امور اقتصادی، به امر کم اهمیت‌تری مانند حجاب می‌پردازد؟ در پاسخ باید گفت؛ آیا اگر حکومتی در ابعاد گوناگون وظایفی داشته باشد می‌توانیم او را از انجام یک وظیفه به بهانه عدم موفقیت در انجام وظیفه‌ای دیگر منع کنیم؟ به‌عنوان مثال بگوییم چون حکومت در امر اقتصاد موفق نبوده است، دست از فرهنگ جامعه هم بردارد. چنین سخنی را هیچ انسان عاقلی بر نمی‌تابد. ضمن اینکه گاهی ریشه بسیاری از فسادها در بُعدی، ناشی از فساد در بُعد دیگر است. مثلا زمانی که سبک زندگی انسان‌ها به سمت‌وسوی مصرف‌گرایی برود اثراتی بر اقتصاد، سیاست و فضای روانی جامعه می‌گذارد. مصرف‌گرایی می‌تواند مصرف‌کردن را ارزش کند، منجر به شکاف طبقاتی و نابرابری اجتماعی شود، نیاز کاذب ایجاد کند، احساس محرومیت را در هر قشری تزریق کرده و تفاخر به ثروت را تشدید نماید. مصرف‌گرایی، انسان‌ها را منفعت‌طلب می‌کند. آنها را مقید به مد کرده و منجر به آن می‌شود که افراد بیش از حد معمول نیازمند به احترام و تأیید اجتماعی شوند. اصالت‌دادن به مصرف‌گرایی به تدریج باعث می‌شود خوشبختی به معنای رفاه و دارایی مادیّ قلمداد شود. در ادبیات دینی مصرف‌گرایی با اسراف و تبذیر مطابقت دارد و اسلام انسان‌ها را از این ضدفرهنگ بر حذر می‌دارد. وقتی فرهنگ یک جامعه به سمت مصرف‌گرایی سوق یابد، سخن اول و آخر را سرمایه‌داران خواهند زد. آنها دیگر بر مبنای نیازها تولید نخواهند کرد بلکه با هدف افزایش سرمایه، نیاز کاذب ایجاد کرده و به سود خود، فرهنگ جامعه را رهبری می‌کنند. بنابراین هرگز نمی‌توان ربط بین فرهنگ و اقتصاد را منکر شد. اگر زنان یک جامعه به جای فرهنگ اسلامی فرهنگ منحط غربی را انتخاب کنند نه تنها در مسیر کمال انسانی رشد نخواهند کرد بلکه از آن نیز دور خواهند شد. گسترش ضعف حجاب، بد پوششی و ولنگاری، فضای جامعه را به طرفی خواهد برد که زنان در شرایطی کاملاً جنسیت‌زده در رقابتی بی‌امان و بی‌پایان برای دیده‌شدن قرار گیرند. همین امر بستر مناسبی می‌شود برای سرمایه‌دارانِ منفعت‌طلب و مغرض... 🍃ادامه دارد 🔗ادامه متن در صفحه نویسنده @AFKAREHOWZAVI
بانوی نمونه🧕 ✍️🏻ف.مرادی در انقلاب، شعارها خیلی مهم هستند و نشان از زنده بودن انقلاب دارند. پویایی انقلاب به همین شعارهاست؛ چون شور و احساسات لازم را برای حرکت و جنبش دارد. این روزها شعارهایی را در انقلاب می‌شنویم و می‌بینیم که دنباله‌رو انقلاب اسلامی ایران هستند و از آن الهام می‌گیرند. این‌‌ها علامت هستند، همیشه تازه‌اند وکهنه نمی‌شوند؛ زیرا بر اساس فطرت بشری به زبان می‌آیند. شعارهای آزادی، استقلال، عدالت، دفاع از مظلوم، مبارزه با استکبار و نظیر آن. جنبش‌های جهادی فلسطین به آرمان‌های انقلاب اسلامی در ایران گره خورده است. آن‌ها پایداری و مقاومت‌ مردم ایران را سرلوحه کار خودشان قرار داده‌اند و در این زمینه بین زن و مرد تفاوتی وجود ندارد. مانند دختر جوان و شجاعی که به جنبش جهادی پیوست و نامش ترس بر اندام صهیونیسم‌ انداخت. او زنی مبارز است، گروهی سیزده نفره به نام را راه می‌اندازد. به تلافی ظلمی که رژیم غاصب اسرائیل در این منطقه کردند و صدها نفر از زن و کودکان را در یک حمله به دیر یاسین قصابی نمودند. نام گروهش، جوخه سیزده نفر بود و این بانوی جوان آن را فرماندهی می‌کرد. او زنی است که کاملاً به زبان عبری مسلط است و مقام الگویی برای زنان فلسطینی را دارد. او تکلیف خودش را درست تشخیص داده است و حاضر به پذیرش ذلت فلسطینی‌ها نیست. جان را برای وطن و تقدیم می‌کند زیرا در اعتراض به ظلم‌ رژیم غاصب وارد میدان می‌شود و نقش‌آفرینی می‌کند‌. این بانوی جهادی، کاری کرد که سال‌های سال جنازه او را پس نمی‌داد و در مبادله اسرا، سید حسن نصرالله، جنازه او را تحویل گرفت. به راستی دلال مغربی کیست، کجا تربیت یافت که عنصری تأثیرگذار در جامعه خودش شد؟! آیا ما فرزندان خود را این‌گونه تربیت کرده‌ایم؟ آیا علاوه بر شور و احساسات به قوه تحلیل آن‌‌‌ها بها داده‌ایم و عمل به وظیفه را به آن‌ها آموخته‌ایم؟! 🍃ادامه دارد @AFKAREHOWZAVI
بانوی نمونه🧕 ✍ف.مرادی آن‌روزها مردم فلسطین فکر می‌کردند انورسادات رئیس‌جمهور مصر که خط مقدم نبرد با اسرائیل بود، برای‌شان کاری می‌کند. همه‌ی فلسطینیان چشم امیدشان به او و سران عرب بود؛ اما انورسادات بی‌عرضه‌تر از آن بود که فکرش را می‌کردند چه بسا همین امروز هم سران عرب ناتوان و دچار سردرگمی‌ هستند. هر چقدر این ولی مقتدر که مصداق آیه رحمابینهم و اشد علی الکفار است به سران دولت‌های اسلامی پیام می‌دهد که نسبت به قضیه موضع بگیرید و صادرات نفت را متوقف کنید، آنان همچنان به دنبال منافع خود هستند؛ گویی مرگ فقط برای همسایه است. این حکیم بزرگ(حفظه الله) می‌فرماید: "مسئله و اسرائیل نیست بلکه مسئله اسلام و کفر است. اگر امروز شما سکوت کنید او کارش با مردم فلسطین تمام می‌شود و به سراغ شماها خواهد آمد." اما سران عرب، "صم بکم عمی فهم لایعقلون" هستند. ۱۹ نوامبر ۱۹۷۷ انور‌سادات اشتباه کرد و روزهای سیاهی برای فلسطین رقم زد؛ حتی به مردم با تمدن کشور خودش ظلم کرد، پیمان "کمپ دیوید" را با رژیم غاصب اسرائیل امضا کرد و خود را از خط مقدم مبارزه خارج نمود. با اقدام انور سادات دلال مغربی و دوستان آزادی بخش فلسطین، تنها ماندند و راه چاره را در مبارزات نظامی دیدند؛ چون کار آن‌ها علاوه بر تنهایی، بهترین فضا و فرصت را هم به رژیم غاصب می‌داد که هرچه بیشتر چپاول، ظلم و غارت کنند. آری! فلسطینی‌ها که با چشمان اشک‌بار به آینده‌ می‌اندیشیدند. همان زمان که داشت قضیه فلسطین با این کار به فراموشی سپرده می‌شد انقلاب رحمه‌الله درسال ۵۷ به پیروزی رسید و پیامی به جهانیان مخابره نمود که مسئله فلسطین، اولین بحث جهان اسلام است و این یعنی خط بطلان کشیدن به اهداف شوم دشمن. یک سال بعد از قرارداد درشب ۱۱مارس ۱۹۷۸ یک کشتی باری کوچک که در ظاهر به شمال آفریقا در حرکت بود، هنگام رسیدن به مقابل آب‌های فلسطین اشغالی در ۵۰ کیلومتری ساحل تل آویو که دو قایق لاستیکی را بر آب‌های دریای مدیترانه رها می‌کنند و مسافرانی با لباس فرم ارتش صهیونیستی را با خود می‌برد. آن‌ها فدائيان فلسطین بودند و مقصدشان رسیدن به ساحل تل‌آویو پایتخت رژیم غاصب بود. آن‌ها می‌خواستند عملیات ضد صهیونیستی بزرگی را راه بیندازند که اشغالگران را به تلافی جویی وادار نمایند. تحلیل رهبران فتح این بود که واکنش رژیم غاصب به چنین عملیاتی اگر منجر به توقف مذاکرات صلح مصر و اسرائيل نشود، لااقل سرعت آن را کاهش می‌دهد. احتمال می‌دادند که بتوانند با این تعداد از گروگان که به همراه دارند راه را به سمت هدف از پیش تعیین شده باز کنند؛ اما واحد ویژه‌ای از ارتش رژیم غاصب و نفربرهای زرهی، بزرگراه را مسدود کردند و با نزدیک شدن اتوبوس، خواهر و گروگان‌ها را به گلوگه بستند. دلال مغربی به همراه هشت نفر از همراهانش شهید و دو تن از یارانش اسیر شدند. با خاموش شدن آتش‌بارها آماری که به دست آمد، هولناک و کم سابقه بود؛ ۳۷کشته و۸۰زخمی. عملیات کمال عدوان، ساعات هولناکی برای رژیم رقم زد که یکی از بدترین حوادث به شمار می‌آید. وقتی بدن مبارک در تبادل به وطن بازگشت، همه فلسطینیان با شنیدن نام او در تبادل گریستند و گویی دوباره روح مقاومت و شجاعت در ملت دمیده شد. خواهرم دلال! اگر اقدامات شجاعانه امثال تو نبود، امروز غزه این همه ایستادگی نمی‌کرد. آدمی به عینه این سخن رهبری را با تمام وجود درک می‌کند: "هر انسان مجاهد و مبارزی شهید می‌شود از خون او انسان‌های با مصمم‌تری پا به عرصه می‌گذارد." اکنون جهانیان از مقاومت و صبر غزه در شگفتند. این مجاهدت‌ها وجدان انسان‌های آزادی‌خواه را بیدار می‌کند و بسیج لندن و راهپیمایی عظیم در این شهر راه می‌اندازد؛ آن هم در سرزمین روباه پیر استعمار، انگلیس. راهت ادامه دارد تا پیروزی نهایی مردم فلسطین و بیرون راندن رژیم غاصب از سرزمین بیت المقدس عزیز. به زودی نمازمان را در آنجا خواهیم خواند. 🍃پایان @AFKAREHOWZAVI
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. 🔖فریادِ رسایِ حلقوم‌ها ✍آمنه عسکری منفرد امروز رساترینِ فریادِ تاریخ، متعلق به حنجره‌های این فرشته‌هاست که مظلومیت و حقانیت مستضعفین را در غزه فریاد می‌کنند. اینان که از جنس زمین نیستند، اما برای اتمامِ حجت حق بر زمینیان، از عرش به فرش مأمور شدند تا میزان شوند ایمان به حق یا ایمان به کفرِ انسان‌ را؛ در روزگاری که شیاطین انسان‌نما و دیوسیرت، کمر به بریدن حلقوم‌ها بستند، تا فریاد آزادی و آزادگی حق و انسانیت را در نطفه خفه کنند. اما به رسمِ تاریخ، کوردلانِ خبیث که به گواه آیات الهی، مُهر بر چشم و گوش و زبان دارند «صمٌ بکمٌ عمیٌ فهم لا یعقلون»(بقره/ ۱۷۱ ) نمی‌فهمند فریادی که از حلقوم‌های بریده بلند می‌شود، جاودان خواهد ماند. این کران و کورانِ دیو سیرت، آغوش ملائک مقرب را که برای آرامیدن فرشته‌های آسمانی باز شده نمی‌بینند و نمی‌دانند که اکنون آسمان برای دیدارِ امانت، لحظه‌شماری می‌کند. سلام خدا بر حلقوم‌های معصوم، گرسنه و تشنه‌ای که یزیدیان عالم، با تیرهای سه‌شعبه‌ی ظلم، راهِ تنفس‌شان را نشانه رفتند، تا به خیالِ خامِ خود، فریاد آزادگی‌ِ نسل مقاومت به گوش آزادگان جهان نرسد. غافل از اینکه این ندایِ حق است که از رگ‌های بریده‌ی مظلومانِ غزه، در گوشِ عالم پیچیده و این‌چنین شرق و غرب عالم را بیدار و چشم‌به‌راهِ موعود کرده است. @AFKAREHOWZAVI
«بسم‍ رب الشهداء» ✍سیده ناهید موسوی 🕊از فلسطین و غزهِ سرا پای خون اما با ش‍َعف برای آزادی می‌نویسم.‌ از انسان‌هایی که بالاتر از فرشته و پروانه‌وار دور شهدا و مجروحین می‌چرخند.دستان پُر مهر و برکت شما و حتی، قطرات اشک هایتان هم این روزها مرهم است. 🕊شما پرستاران که وسعت قلبتان در مقیاسی نمی‌گنجد. همان‌هایی که در سختی ها و رنج‌ها، صدای ناله‌ها، بی تابی و زخم‌ها را با عشق مداوا می‌کنید. پرستاری حرفه‌ نیست بلکه خواستنی است که روح و جان شما آن را طلبیده است. دیگر صدای آژیر خطر و آوار شدن، قطعی برق‌ یا خستگی و بی‌خوابی برایتان بی معناست. شما جهاد می‌کنید و با خدای خالق امید و روشنایی معامله کرده‌اید، خدایی که وعده حق داده است. 🕊قامتتان شاید از پَرپر شدن هم‌وطن‌ هایتان خَم شود اما استوار و پایدار بمانید زیرا، از دِل تاریکی است که زیباترین صبح‌ها طلوع می‌کند. و خورشید فلسطین دوباره می‌درخشد. نصرت و‌ پیروزی تنها نصیب حق و عدالت در جهان است. شما غزه را با تمام دَردهایش و زخم‌هایی که به سینه وطن زده است، هنوز بغل گرفته و این یعنی نصف مسیر پیروزی را طی کرده‌اید و تنها اندکی باقیمانده است. 🕊 می‌دانم شاید سخت‌تر از مداوای بیماران و مجروحان این جنگ چهل روزه غزه، خبر شهادت و یا شهید شدن انسانی مظلوم روی دستان شما باشد. می‌دانم بسیار قدرتمند و با اراده در حال جنگیدن هستید، جنگ تنها در میدان و جبهه‌ها نیست، کار شما سخت‌تر و حساس‌تر از هر زمان دیگر است و شما با کُل وجودتان در حال نبرد برای نجات دادن یک انسان فارغ از مرد یا زن، پیر یا جوان و کودک یا بزرگ بودن آن هستید. 🕊 در هر لحظه به یادتان هستم. همگی با تمام اعضا و جوارح دعاگو و زمزمه لب‌ها و قلب‌هایمان این است که خداوند سبحان و مهربان، توان و اراده شما فرشتگان مجاهد در راه خدا را مضاعف و دوچندان کند. و چشمانتان را با پیروزی و نصرت بر دشمنان اسلام و مسلمین روشن و منوّر گرداند. به امید روزی که نامه بعدی را برای تبریک پیروزی و تشکر بابت استقامت و دلاوری شما بنگاریم. بگذارید یک جهان با خون بنویسد غزه ما «پیروزی قدس» می‌خوانیم. نصرٌ من الله و فتح قریب @AFKAREHOWZAVI
. 🇵🇸برای اقتدار تو می‌نویسم... ✍آمنه عسکری منفرد برای تو می‌نویسم؛ برای اقتدارت ای کوه صبر، برای تو برادر پرستار، برای تو خواهر پرستارم. قریب چهل شبانه روز است که زمین و زمان آبستن تحولی بزرگ است. تحولی از جنس بیداری برای همه‌ی اهل زمین که تولد تمدن نوین جهانی را نوید می‌دهد. و در این روزها و شبها که لحظه لحظه‌اش بویِ خون و دود و آتش می‌دهد و عطر مظلومیت و حقانیت زنان و کودکان شهید غزه سراسر گیتی را عطرآگین کرده است، قلب همه‌ی ازادگان جهان برای شما و مظلومیت غزه در تپش است. یقین دارم برای شما سخت‌تر از هر روز و شب دیگری می‌گذرد. خوب می‌دانم چرا. اینک بعد از گذشت ۱۴ قرن از حادثه‌ی عظیم کربلا، شما را نیز با آزمون کربلا می‌آزمایند. اگر چه ما به خاطر بسته بودن مرزهای فلسطین از شما دوریم، اما روح و جانمان در کنار شماست. در خبرها می‌بینیم و می‌شنویم که در این ایام، شما چون زینب کبری (سلام‌الله علیها) که بعد از حادثه‌ی ظهر عاشورا و در شب یازدهم، هنگام به آتش کشیدن خیمه‌ها، تنها سپر بلای کودکان یتیم و وحشت‌زده بود، به دنبال انجام رسالت خویش هستید. همان روزهایی را می‌گویم که بانوی کربلا، پرستارِ تنِ تب‌دار امام سجاد (علیه‌السلام) و مخدرات اسیر و کودکان زخمی و بیمار بود و شبها، آرامِ جانِ مادرِ شیرخوار کربلا که در نبود اصغرش زبان گرفته و لالایی می‌خواند. آه بمیرم برای آن لحظه‌ای که امداد در شب تاریک، کودک نیم سوخته و وحشت زده را تنها و بی‌کس در کنار آوار ِخانه و کاشانه یافتند، درحالی که او از ترس تاریکی و تنهایی به خود می‌پیچید و در آغوش شما آرام گرفت، به گمانم شما را به یاد طفلان گمشده‌ی اباعبدلله (علیه السلام) انداخت؛ که شب‌ یازدهم محرم سال ۶۱، از کاروان اسرا جامانده و در بیابانها از ترس تنهایی و وحشت، دست بر گردن هم انداخته و جان به جان آفرین تسلیم کرده بودند. به من بگویید آن لحظه‌ای که دخترکان و پسرکان یتیم، نیمه شب پدر را صدا می‌زنند، چه می‌کنید؟ حتما باز هم به عمه سادات پناه می‌برید به یاد آن هنگام که رقیه را آرام می‌کرد، تا صدای ناله‌اش، یزید ملعون را از خواب بلند نکند. باز جای شکرش باقی است ، مجبور نیستید، کودکان یتیم را با سر بریده پدر آرام کنید، که اگر چنین می‌شد، نمی‌دانم چون عقیله بنی هاشم تاب می‌آوردید یا نه؟! که اگر مجبور به این کار شوید، جان‌به‌جانان‌آفرین تسلیم می‌کردید. آخر او زینب بود و شب عاشورا دست ولایت حسین قلبش را آرام داده و جانش را وسعت بخشیده بود تا سنگ صبور مخدرات اسیر و آرام جانِ تب‌دار زین العابدین (علیه‌السلام) باشد. او زینب بو د و دنیا تا دنیاست، تنها یک زینب به خود دیده و خواهد دید. آخر مگر انسان عادی، تاب دیدن کودک تشنه‌ای که به هروله افتاده را دارد؟ راستی آن‌هنگام که بمبهای رژیم کودک‌کش، بیمارستان معمدانی و شفا را هدف گرفت و کودکان یتیم و زنان بیمار را قتل‌عام کرد، شما کجا بودید؟ خدا کند که مجبور نشده باشید، چون زینب کبری دامن آتش گرفته‌ی کودکان یتیم را خاموش کنید. شما همانجا هم بودید؟ بمیرم برای قلبتان. بگویید با این حجم غم و داغ چه کردی؟ اصلا بگویید اکنون که نوزادان نارس محتاج به اکسیژن از فرط گرسنگی و تشنگی به تلذی افتادند چه می‌کنید؟ چگونه تاب می‌آورید؟ با مادرانی را که به خاطر تشنگی شیر نداشتند تا نوزاد بی‌تاب خود را آرام کرده، بخوابانند چه می‌کنید؟ به دامن زینب پناه می‌برید یا رباب را صدا می‌زنید؟ آیا تا امروز آنجا شیرخواره‌‌ای چون ماهیان تشنه به تلذی افتاده؟ معنای «تلذی» را که به یاد دارید؟ آری، آن هنگام را می‌گویم که علی‌اصغر، کوچکترین سرباز نینوا، از شدت تشنگی چون ماهیِ بیرون افتاده از آب، تنها لبهایش را تکان می‌داد و حتی اگر آب می‌نوشید بازهم زنده نمی‌ماند. خدای محمد! این صحنه‌ را هم دیدید؟ باز جای شکرش باقی است گلوی نوزادان غزه، هدف تیر سه شعبه حرمله‌ها نبوده که اگر بود، نمی‌دانم شما تاب تحمل آن را داشتید یا نه؟ آخر این همه صبر، تنها در توانِ ولیّ خداست. حتی زینب کبری با آن همه قدرش نمی‌توانست تاب آورد که حسین (علیه السلام) تصمیم گرفت به تنهایی و در خفا، نوزاد بریده حنجر را به دور از چشم همه، پشت خیمه ها دفن کند و شاید حتی حسین هم از این سیل غم، جان می‌داد اگر نبود فریاد (مهلاً مهلاً یابنَ الزهرا)ی زینب. 📝ادامه دارد... @AFKAREHOWZAVI
. 🇵🇸برای اقتدار تو می‌نویسم... ✍آمنه عسکری منفرد 📝ادامه مطلب... بمیرم برایتان که قریب چهل روز است اغلب شما حتی از خانواده‌تان بی‌خبرید؟ ما برای آرامش قلب شما و آن‌ها دعا می‌کنیم. خدا کند که شما چون پرستار کربلا، شاهد شهادتِ برادران و فرزندانتان نباشید. زینب که سنگ صبور علی بود، بعد از یک اربعین از داغ حسین پیر شد، به حدی که همسرش او را نشناخت، خدا کند که شما تاب آورید این همه مصیبت و مظلومیت را، چراکه امروز شما پرستاران رسالت زینبی دارید در قتلگاه کربلای غزه. از نوجوانان و جوانان رشید مقاومت غزه نمی‌پرسم که آنان با انجام عملیات طوفان‌‌الاقصی، حقانیت و شجاعت خود را در برابر رژیم جعلی اسرائیل و استکبار، به رخ جهانیان کشیدند و چنان ضربه‌ی مهلکی به اسرائیل غاصب وارد کردند که شکست غیرقابل ترمیم است و نابودی‌اش را قطعی ساخته. آنان همانند شما، چون کوه در تحمل این همه غم و مصیبت، استوارند که اینگونه جریان مقاومت را هدایت می‌کنند و غم ازدست دادن فرزند نیز انان را سست نمی‌کند. اینک این صدای شکر و حمد شما به درگاه پرودرگارست که عرش را به لرزه درآورده و حقانیتتان را به جهانیان اثبات کرده است. خوشا به حال شما که در این عصر برگزیده شدید تا پرستاران کربلای امروز غزه‌ باشید و در تولد مولود مبارک آزادی قدس شریف و حاکمیت مستضعفان گام بردارید. بدانید ما نیز چون ملائک آسمانها به حال شما غبطه ‌می‌خوریم و برای پیروزی نهایی غزه و آزادی قدس شریف به درگاه الهی التجا می‌کنیم و متتظر فرمان جهاد ولیّ هستیم تا با تمامِ توان نظامی و نفرات، همرزم شما گردیم. امروز فریاد مظلومیت غزه دنیا را فرا گرفته و آزادگان را بیدار کرده و شما تنها نیستید. امروز عالم برای آزادی فلسطین و قدس شریف، بر سر استکبار فریاد شده و تا پیروزی نهایی مستضعفان از پای نخواهد نشست. (سَنُصَلی فی القُدس ان‌شاءالله) @AFKAREHOWZAVI
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. 🍃پیشنهاد تماشا روایت قبیله‌ای دورافتاده در قاره آفریقا که هیچ کشوری حاضر به پذیرش آن نشده است اما تنها یک نفر را می‌شناسند... 《گرچه لبریز اشک و هروله‌ایم نکند ما دلیل فاصله‌ایم؟!》 @AFKAREHOWZAVI
✍اصفهانی پرستار کیست، کسی که برای رفع درد و رنج بیمارانی که به او مراجعه می‌کنند تلاش می‌کند. اما در غزه، پرستار، فقط پرستار نیست بلکه او چند نقش را ایفا می‌کند: نقش اول: مادر، پدر، خواهر، برادر و همه اعضای خانواده یک بیماران است. چون مشخص نیست از خانواده بیمار کس دیگری زنده مانده باشد. نقش دوم: مبتکر است. با هر چه در دست دارد در جهت حفظ جان بیماران تلاش می‌کند. نقش سوم: سربازی است که از بیمارش در برابر حملات تانک و توپ محافظت می‌کند. نقش چهارم: خبرنگاری است که حقایق را از درون محاصره بیان می‌کند. نقش پنجم: شاهد است بر جنایات رژیم اشغالگر پرستاران فداکار و جان بر کف که چه خوب با نقش‌هایی که ایفا کردند، به سیره‌ی بانوی صبر و وفا نزدیک‌تر شدند! پيشاپيش روز پرستار را به همه پرستاران پر تلاش غزه تهنیت عرض می‌کنم و امیدوارم همگی در غزه سالم و سلامت باشند! @AFKAREHOWZAVI
حقوق بشر زیر آوار ✍خالقی نام باشکوه و عظمت حضرت زینب (سلام الله علیها) واژه‌ی زیبای پرستار را برای ما واژه‌ای مقدس و نورانی به تصویر کشیده که با صبر و ایثار و فداکاری عجین شده است. و ازخودگذشتگی پرستار در به آرامش رساندن ناراحتی‌های روحی و جسمی فرد مبتلا، نشان از فطرت پاک و ملکوتی انسان دارد و این مهربانی و محبت، انسان را به عالم رویا می‌بَرَد. تبلور مهربانی و فداکاری و عشق حضرت زینب (سلام الله علیها) به امام زمان خویش است که در صحنه‌‌های حق و باطل به خصوص در صحنه‌های جانسوز کربلا با تنی زخمی و رنجور از ظلم دشمن، پروانه‌وار بر بالین برادرزاده و امام خود، و نیز بالای سر مجروحان از کوچک و بزرگ حاضر می‌شود، چنان‌که دشمن خصم با تمام دریدگی و لئامتی که دارد، از آن همه زیبایی شگفت‌زده می‌گردد. این روزها، غزه انسان را به یاد کربلا می‌اندازد. اکنون غزه‌ مقاوم اما در محاصره‌ی خون و آتش، پس از دهه‌ها جنایتِ دشمن سفاک، پرده را از جلوی چشمان مردم جهان برداشته و ظلم و ستم ۷۵ ساله‌ی رژیم خونریز و کودک‌کشٌ را به گوش جهانیان رسانده است. در اثر این روشنگری، دشمنِ بشریت، دیوانه‌وار صحنه‌هایی از ددمنشیِ بدمنشان کربلا را خلق می‌کند تا با به‌زانو درآوردن مردم غزه، و به‌کُما بردن دوباره‌ی انسان‌ها، چاره‌ای برای ادامه‌ی حکمرانی شیطانی خود دست‌وپا کند. به همین سبب با انواع و اقسام ابزار و آلات جنگی، توپ و تانک، بمب‌های فسفری و آتشزا و... سعی در جلوگیری از مقاومت مردم غزه می‌کند. مردمی که به ظاهر در تنگنای زمین اما روح مقاوم‌شان در وسعتی آسمانی، زندگی می‌کنند. غزه‌ی غرق در خون با این زخم عمیق و جراحت عظیم بر تن کودکان و زنان و مردمش، دنیایی را با خود همراه کرده است. اما در این میان پرستاران با آن لباس‌های سپید و آرامش‌بخش خود کجایند؟ چرا دیده نمی‌شوند؟ چرا کسانی‌که به کمک می‌آیند این‌همه خاک‌آلود و ژولیده‌اند؟ مگر نمی‌دانند که مجروحان دیگر تاب دیدن صحنه‌های دلخراش را ندارند؟ چرا دیگر از آن‌ چهره‌‌های خندان و پرنشاط خبری نیست، چه درد و غمی آنها را احاطه کرده است، که عنان از دست داده‌اند و وامصیبتا سر می‌دهند. آه! فریاد از این همه ظلم و ستم، این رژیم منحوس و سفاک فرقی بین محل نظامی و خانه و مدرسه و بیمارستان نمی‌گذارد، او در همه جا سیاهی و تاریکی می‌پراکند. اینجا همه پرستار شده‌اند! و در حال خدمتند، آن هم با لباس‌هایی خون‌آلود، تکه و پاره، اما نورانی. همه، زن و مرد، همه با هم پرستارند، هرچند زخمی‌اند. لحظه به لحظه پرستاران به کمک مجروحان می‌شتابند و در همان حال در تیررس دشمن با شجاعت با مرگ نیز دست و پنجه نرم می‌کنند. گاه، پرستار است و گاه مجروح و این جراحت‌های روحی و جسمی تکان‌دهنده در عزم آنها خللی برای مقاومت و مبارزه خللی وارد نمی‌کند. مقاومت آنها شکننده نیست چرا که آنها دست‌پروردگان امامین انقلابند. آنها با سرودن شعر ایثار و مقاومت و شهادت، در حال صدور انقلاب اسلامی در جای جای جهانند. از دم و دستگاه‌های بین‌المللی جز پیغام ضعف و ناکارامدی و بی‌عرضگی صدایی برنخاسته است، کجا هستند این مراجع بین‌المللی؟ غزه زیر آوار مانده است اما نه آوار خانه‌هایشان بلکه زیر آواری از جنس پلیدی و اهریمنی جنایتکاران عالم و هم‌چنان در حال پایداری و ایستادگی‌ست و چه زیبا گفت، «آنجایی که زیر آوار است، غزه نیست!». کل نهادهای بین‌المللی دنیا؛ نظام حقوق بشری و حاکمیتی دنیاست که زیر آوار مانده و صدایی از او برنمی‌آید. جهان عرب، ننگ و داغ سکوت را بر پیشانی خود زده است و به جای ارسال دارو و غذا و گروه‌های پزشکی، بیسکویت های تاریخ مصرف گذشته و کفن ارسال می‌کنند؛ آیا شرم نمی‌کنید؟ چقدر ذلیل و خوار هستید، سیاست سازش چه بر سر شما آورده است. ننگ ابدی بر شما باد. نمی‌دانم این روزها حال حضرت زینب (سلام الله علیها) چگونه است؟ هرچند هنوز صدای او، آن زمان که رو به مدینه کرد و از این غم بزرگ فریاد بر‌آورد: «وا.محمدا، وا ابتاه، وا علیا، وا جعفرا، وا حمزتا! هذا حسین بالعراء، صریح بکربلا!» همچنان به گوش می‌رسد. این شرارت‌های شیطانی فقط با ظهور منتقم خون حسین (علیه‌السلام) و انتقام خون او متوقف می‌شود، وگرنه، این داغ، همیشگی‌ست و ظلم و ستم به مستضعفان و محرومان دائمی. اما ما، با نوید امام جامعه، با عزمی راسخ و حرکت به سمت قله‌ها و ایجاد تمدن نوین اسلامی در این نظم جهانی جدید، راه را برای ظهور حجت حق، مهدی صاحب الزمان (عجل الله فرجه‌) هموار می‌کنیم تا از این غم و غربت و دوری از امام حق، خود و جامعه‌ی جهانی را به حیات طیبه برسانیم. @AFKAREHOWZAVI
. «پرستارترین‌ها» ✍زهرا نجاتی چه دشوار است درک درد و رنج شما موقع برخورد با اطفال و زنان و مردان زخم خورده، نمی‌دانم شما بیشتر رنج می‌برید یا پدران و مادران حقیقی کودکانی که درمقابل چشم‌هایتان بیش از یک ماه است که پرپر می‌شوند. می‌دانم آخرین نفس که دم می‌شود و هرگز بازدمی ندارد، اول اندوهش روی قلب شما می‌نشیند. هرمادر و پدری که در مقابل شما بی‌فرزند می‌شود، گویا قطعه‌ای از وجود شماست که زیرباران ظلم یهود، مانده. عزیزان ما! برادران و خواهران ما! اگرچه دست‌های ما از یاری شما کوتاه است اما این قلب‌های ما و تمام روح ماست که در طبق اخلاص، تقدیم شده، با هر نفس که می‌رود و برنمی‌گردد، با هرتنی که لا به لای کفن جا می‌گیرد با هرناله دلخراش زنی یا مادری در فراق عزیزش، با هرناله حیاتی مردی در سوگ فرزند یا همسرش، با هرصدای بمبی، با هر آتشی که ازبمب‌های فسفری تراوش می‌کند، با هرگودالی در زمین، با هر آوارخانه‌ای در غزه، هزار بار بالا می‌رود، هزاربار ذکر می‌گوید، هزاربار اشک چشم می‌گیرد، هزاربار مرهم قلب شکسته میشود، هزاربار به یاری دراز می‌شود. کاش این فیبرهای نوری،کمی توانا بودند. کاش می‌توانستند اشک‌های ما را، قلب‌های ما را، همدردی‌های ما را جوری به شما برسانند که کمی از اندوهتان بکاهد. کاش می‌شد فرزندانتان را برایتان آرام کنیم، یا موقع داغ عزیز شانه‌ای باشیم برای گریه‌هایتان! به راستی سخت‌ترین کاردنیا مراقبت، نگهبانی و پرستاری از کودکان و زنان و مردانی است که نمی‌دانی تا چند دقیقه دیگر، پیش رویت قطعه قطعه می‌شوند. سخت ترین کار امید به مریضی است که حتی امیدی اگر به بهبودش باشد، معلوم نیست خانه و خانواده‌ای برایش مانده باشد. سخت‌ترین کار دل کندن هرروزه در خانه و خانواده از عزیزانی است که نمی‌دانی تا چند دقیقه بعد در این دنیا و خانه خواهدبود یا ممکن است به همان بیمارستانی آورده شوند که تو مشغول خدمتی و ناگهان خبری ناگهانی‌تر از بمب فسفری، دنیا را روی سرت خراب کند که عزیزت، کمی آن طرف‌تر از تو یا پیش چشم‌های تو، به دلیل نبود دارو جان سپرده و چقدر زمین و دنیا دران لحظه تنگ می‌شود و چقدر مرگ حسرت می‌شود و چقدر می‌بایست جوانمرد بود و تین لخظات را تاب آورد و لب به ناشکری و کفر، نگشود و چقدر چقدر روح شما بلند و قدشیده است! روز پرستار بر شما بیش از همه‌ی پرستارهای دنیا مبارک. @AFKAREHOWZAVI
. ✍م. اکبری پرستار کیست؟ پرستار بودن به چه معناست؟! پرستار فردی است که در زمینه اصول علمی و مهارت‌های حرفه‌ای مراقبت سلامت، درمان و آموزش پزشکی بیماران تحصیل کرده و در آن مهارت داشته باشد اما پرستار بودن یعنی به جای ناتوان درد کشیدن! یعنی در اوج ناامیدی، لبخند زدن ! یعنی آغوش گشودن به هر بی پناهی! یعنی در شرایط بحرانی، آرام بودن! یعنی صبر را به زانو درآوردن! یعنی فهمیدن این که با تکیه بر یک تکیه گاه محکم می‌توان همه چیز را حل کرد! یعنی با تمام قدرت، به دل آتش زدن! یعنی آتشِ مصیبت را گلستان کردن حتی به یک نگاه، به یک صدا،به یک لبخند، به یک اشک... معنای پرستار بودن را این روزها باید در یک شهر کوچک جستجو کرد! شهری که همه‌ی مردمانش پرستار بودن را آموخته‌اند! غزه این روزها پرستار دردهای خویش است و گویی تمام یک شهر، خودش را در آغوش کشیده است! غزه این روزها به جای همه‌ی مسلمانان جهان درد می‌کشد! غزه در آتش می‌سوزد که ما نسوزیم! غزه کودکانش را به دامان مرگ می سپارد که ما زنده بمانیم! غزه نه تنها خودش را، بلکه همه‌ی آزادگان جهان را به آغوش کشیده است! غزه پرستار بودن را به تمام معنا، معنا کرده است! @AFKAREHOWZAVI
اشکانه ✍نرگس سلیمانی معلم هم مثل مادر همیشه مارا از شوخی بیش ازحد منع می‌کرد اما مگرماهمیشه به حرف مادران‌مان گوش می‌دادیم که حالابخواهیم به همه حرف‌های معلم گوش بدهیم! دستانم دردگرفته بود و دوست داشتم تلافی کنم اما حالت همکلاسی‌ام در دیدن دستان قرمزم و نتیجه شوخی ممنوعه‌اش، حس مرا از ناراحتی وقصد تلافی به تعجب وا داشت وقتی باتعجب وتلخندی بعد معذرت‌خواهی گفت :"ولی خدایی معلومه دستت عادت به ضربه نداره" ورفت! تخیل قوی من در آن سال‌ها ازحرف او تا تصور داشتن یک پدر بسیار بد و خشن برای همکلاسی ام پیش رفت اماوقتی بعدها از حرف‌هایش متوجه شدم، پدرش جانباز موجی جنگ است و وحال بدِ پدر، فهمیدم باید به دنیای تصورات وتخیلاتم شکل دیگری بدهم. هرسال در حوالی روز پرستار به یاد مادر همکلاسی ام می افتم وقتی ۳۰ سال سختی پرستاری از همسرش، پدر بچه هایش را کشید، وقتی همسرش اسمانی شدواو باید صبر می‌کرد تا کمیسیون بعد از چندماه تشخیص بدهد که او شهید هست یانه؟! من اما ازهمان سال‌ها که قصه دوستم ودستان عادت کرده به نوازش اجباری زندگی را شنیدم، مادرش را در ذهنم همسرشهید دانستم، وقتی هرروز از شهید زنده‌اش پرستاری میکرد پرستاری که بخاطرنوع جانبازی همسر خیلی با تشکر و... همراه نبود . باید تمام تصورت را از جانبازان کنار بگذاری باید بروی واز راویان آن سالها بشنوی تعریف جانبازموجی را، آن وقت باخواندن کتاب اشکانه آقای ابراهیم حسن بیگی حس می‌کنی هیچ وضعیتی بدتراز موجی بودن نیست حتی اگر جانبازقطع نخاع باشی !!! @AFKAREHOWZAVI
. بانوی صبر وایثار ✍م* صالحی برای تو می نویسم ای زینب کبری! ای که فریاد با تو آغاز شد و بیداد با تو رسوا! ای قامت سبز اعتراض ای نهال بارور ایثار ای جاری زلال متانت ای آیه ی صراحت و عفت ای آذرخش خشم ای مظهر لطافت و رحمت چگونه می توان تو را گفت، تو را نوشت قلم در ابهام شناختت مانده است انسانِ کامل در تو متجلی است عفت و عصمت، و درایت و دانش آن بانوی بزرگ فراتر از آن است که به قلم در آید و در وصف بگنجد. در صبروشکیبایی چنان بودکه همگان رامتحیر می‌ساخت. اگر اندکی از سنگینیِ مصائب او،بردوش کوه‌ها و آسمان و زمین قرار گیرد، آنها را متلاشی می‌کند. به راستی ازآغازآفرینش انسان تا کنون زنی به بردباری، ایثار و شجاعت او دیده نشده است، همانندمادرش زهرای اطهر... ایشان را «عقیلهٔ بنی هاشم» نام نهاده اند و عقیله، به زنی بزرگ منش گویند که دربین بستگان، عزیز و محترم و در خاندانِ خود، ارجمند باشد. زینب کبری درحصنِ حصینِ نبوت و خاندان والا مقامِ ولایت و امامت تربیت یافت. از لبان آموزگار وحی، دانش اندوخت و در دامان کرامت، پرورش یافت و از تربیت خمسهٔ طیبه، ادب آموخت. این بانوی فاضله را کمالاتِ بسیار بود:درجمال وسکینه و وقار، همانند خدیجه ٔکبری،در عصمت و حیا،به فاطمه زهرا،در فصاحت و بلاغت،همچون علی مرتضی،در حلم و بردباری، همسانِ امام مجتبی و در شجاعت و قوت قلب، بسان حضرت سید الشهدا علیه السلام.. از نظر دانش در آن مرتبه بود که بسیاری از زنان مدینه نزد ایشان می‌آمدندو از درس تفسیر او بهره می‌بردند. البته دانش اوبرگرفته ازمدرسه و مکتب نبود،بلکه چنان که امام سجاد علیه السلام درمسجد کوفه بعد از ایراد خطبهٔ معروف حضرت زینب فرمودند،او دانشمندی الهی است و خداوند چشمه‌های زلال معرفت را بر قلب مبارکش جاری ساخته است. زینب خدای عشق و جان عالمین است ذکر طپش های دلِ زینب حسین است چون طینت او از ازل شد نینوائی روحش حسینی است و قلبش کربلایی میلاد با سعادت حضرت زینب کبری سلام الله علیها تهنیت! @AFKAREHOWZAVI
✍راضیه کاظمی زاده سال‌ها پیش که در زرند زلزله آمد، مادربزرگم در اثر ریزش دیوار خانه‌اش پایش شکست و مجبور بود بیمارستان بستری شود، نگرانش بودیم، به این فکر می‌کردیم که ما برای حفظ جانمان از پس‌لرزه‌ها، در چادرها مستقر شدیم برای مادر بزرگم چه اتفاقی می‌افتد؟! پدرم برای اینکه خیال ما را راحت کند، گفت: "همیشه بیمارستان‌ها را محکم می سازند تا در برابر بلاهای طبیعی مقاوم باشند." در آن لحظه بخشی از دلواپسی ما کم شد. از آن زمان به بعد همیشه در زمان سختی‌ها و بلاها بیمارستان را محلی امن می‌دانستم، جایی که فرشتگان زمینی با دلسوزی و بدون هیچ چشم‌داشتی تو را یاری می دهند و تمام تلاش‌شان را می‌کنند تا ذره‌ای از دردت کاسته شود، ولو شده با لبخندی ساده و نگاهی مهربان.. آن روزها که تمام کشور به‌دلیل شیوع ویروس کرونا درگیر بود و هر کسی از ترس جانش و برای جلوگیری از آسیب رسیدن به اطرافیانش در گوشه‌ای کز کرده و خانه نشین شده بود، تنها کسانی‌که پا در میدان مبارزه گذاشتند پرستاران و کادر پزشکی، این مدافعان سلامت بودند! آن روزها که همگی با ماسک نفس می‌کشیدیم و همیشه نالان بودیم از سخت نفس کشیدن در زیر ماسک‌ها، پرستاران ماسک‌های ویژه‌ای می‌زدند آن هم چند لایه! آن زمان که بیماران خود را به بیمارستان می‌سپردیم تا بهبودی از دست رفته را بدست آورند، کادر سلامت بودند که از بیماران مراقبت می‌کردند و در کنار آن‌ها می‌ماندند تا بهبودی کامل حاصل شود، براستی که آنها مصداق محافظان سلامت بودند! اکنون که شرایط دیگری آن سوی مرزها پیش آمده و ظلمی عجیب مردم مظلوم غزه را فرا گرفته، پرستاری هم متفاوت است! در غزه هنگامی که پرستاری وارد بیمارستان می‌شود فارغ از کار و مشغله‌ی فراوان، روح و روانش خسته و رنجور می‌گردد، او هر روز کودکانی را می‌بیند که بی‌هیچ گناه و بدون هیچ دفاعی زخمی شده‌اند، در کنار درمانش گاهی باید برایش مادری کند و قربان صدقه‌اش برود، اشکش را پاک کند و نازش را بکشد؛ گاهی به جای پدر و مادر نداشته‌ کودک به او وعده و وعید دهد تا بلکه کمی آرام شود و او بتواند درمانش کند، مادری بیمارش می‌شود، مادری که داغدار است و او باید جای فرزندانش به غم و اندوهش گوش دهد تا شاید بتواند کمی از درد بیمارش را بکاهد، گاهی برادری زخمی و خونی را به بیمارستان می آوردند که امیدی به او نیست و در نگاه اولیه او را رفتنی می بینی اما پرستار با مهر و عطوفتش ، با رسیدگی هایش، با استقامتش او را درمان می‌کند ... این روزها حال و روز پرستاران در غزه چگونه است؟ چند نفر از پرستاران تشکر کرده‌اند؟! چه بسا تنها قدردانی از آنها را رژیم صهیونسیتی با ریزش بمب‌های اتمی انجام می‌دهد! چه تشکر ویژه‌ای! راستی مگر بیمارستان‌ها مکان امن نبودند و پرستاران فرشتگان آن، حال در غزه گویا جریان فرق می کند! @AFKAREHOWZAVI
حماسه‌‌ی زینبی... ✍زينب نجیب ✨روز تولد حضرت زینب کبری(سلام‌اللَّه‌علیها) روز پرستار نام گرفت. شاید در نگاه اول دلیل این نام‌گذاری، پرستاری ایشان از امام سجاد در حادثه‌ی کربلا باشد. اما رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند: "تلاش حضرت زینب (سلام‌اللَّه‌علیها) فقط این نیست که از امام بیمار در کربلا حراست و پرستاری کرده است. حضرت زینب از روح کلّی اسلام و جامعه آن روز مسلمین پرستاری کرد؛ پرستاری بزرگ او آن‌جاست. حضرت زینب در مقابل یک دنیا بدی، ظلم، بی‌انصافی، حیوان‌صفتی و قساوت، یک تنه ایستاد. و با این ایستادگی، توانست از روح کلّی اسلام حراست و پرستاری کند. همچنان که می گوییم امام حسین (علیه‌السّلام) اسلام را حفظ کرد، می‌توانیم دقیقاً ادّعا کنیم که حضرت زینب (سلام‌اللَّه‌علیها) هم با ایستادگی خود، اسلام را حفظ کرد. این ایستادگی، یک رمز و راز و یک عامل اصلی است". (۳ مرداد ۱۳۸۰،بیانات در دیدار جمعی از پرستاران) ✨ این راز و رمز باز می‌گردد به اینکه "نقش پرستار نقش احیاگر و زنده‌کننده است".(۹ اردیبهشت ۱۳۸۸، بیانات در دیدار جمعی از معلمان و پرستاران و کارگران) زیرا "اگر طبیب، درمان خود را به انجام رساند، اما خدمات پرستاری نباشد، تأمین سلامت بیمار دشوار می‌شود".(۳ مرداد ۱۳۸۰، بیانات در دیدار جمعی از پرستاران ✨حال نکته اینجاست که پرستاری حضرت زینب (سلام‌اللَّه‌علیها) ادامه طبابت چه کسی بود؟ در خطبه‌ی۱۰۸ نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علی علیه السّلام در وصف پیامبر اکرم می‌فرمایند:"وَ مِنْهَا طَبِیبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّهِ". او (پیامبر) پزشکی است که با طب خویش پیوسته در گردش است. امام علی (ع) با تشبیه پیامبر اسلام (ص) به طبیبی که با طب خود سخت به دنبال نیازمندان به طبابت روحی می گردد، رسالت آن حضرت را در معالجه روح و جان انسان‌ها بیان می‌کند. او در پی علاج جهل و اخلاق نکوهیده و پست است، ✨نکته ای که در این جا قابل دقت است؛ این است که پیامبر اسلام (ص) بر خلاف طبیبان و پزشکانی که با جسم فیزیکی مردم در ارتباط‌اند و در مطب و محل کار خود به انتظار مریض می‌نشینند، تا بیماران به آنها مراجعه کنند، این پیامبر است که به سراغ بیماران می‌رود. به بیان دیگر، پیامبر برای رسالتش که درمان بیماری روح و جان مردم است، رسالت فراگیر دارد، و این رسالت اقتضای آن را دارد که او به سراغ مردم برود و به دنبال درمان آنها باشد. ✨و این زینب کبری(سلام‌اللَّه‌علیها) دختر حضرت علی (علیه السلام) و فاطمه اطهر (سلام‌اللَّه‌علیها) است که به مقام پرستاری و احیاگری نائل می‌شود. او همچون جد بزرگوار خود از روح اسلام در جامعه‌ی مسلمین حراست می‌کند. او بعد از واقعه کربلا به اسارت می‌رود. اما از هر کوی و برزن که عبور می‌کند نطفه‌ی حق و حقیقت، ولایت و عدالت را می‌کارد و مسیر پر فراز و نشیب و پر از مصیبت اهل بیت را به مسیر "نجات یک تاریخ" مبدل می‌کند. آری، او یک تاریخ را رهبری می‌کند... @AFKAREHOWZAVI
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✍م* صالحی پرستاران یادآور این واقعیت هستند که ممکن است شر و بدی در دنیای بیرون وجود داشته باشد، اما انسانیت هنوز زنده است و محبت وجود دارد. حس احسان و نوع دوستی فقط در شغل پرستاری خلاصه نیست. بانویی که به یاری همسر جانبازش کمر بندد، مادری که سال ها بار پرستاری از فرزند معلولش را بر دوش می کشد، نیکوکاری که به یاری معلولان و سالمندان رنجور شتافته، همه نام پرافتخار پرستاری بر سینه دارند و بشارت پاداشی گران در آینده ای نه چندان دور. وامااگر عاطفه ی پرستار از سرچشمه ی عاطفهٔ زینبی جاری شود، اگر جویبار رحمت و ایثار پرستار به چشمه تقوای الهی متصل باشد، پرستاری، بالی است برای پرواز در آسمان رضایت خدا. @AFKAREHOWZAVI
. زینت پدر ✍راضیه کاظمی زاده آن روز که به دنیا آمدی، مادرت فاطمه سلام الله علیها تو را در آغوش کشید، بر گونه‌ات بوسه زد و از پیغمبر صلی الله علیه وآله خواست تا نامی زیبا برایت انتخاب کند و ایشان فرمود:« من در این کار از پروردگارم سبقت نمی‌گیرم! » جبرئیل بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شد و فرمود: « خداوند نام او را « زینب» یعنی «زینت پدر» قرار داده »، پیغمبر صلی الله علیه و آله تو را در آغوش کشید و با نگاه بر صورت مهربانت و تلاقی نگاهش با برادرت حسین علیه السلام اشک از چشمان مبارک‌ش جاری شد، گویا آن روز پیغمبر صلی الله علیه و آله به خاطر آورد واقعه‌ی عاشورا و غم و اسارت کودکان را، به یاد آورد، بی‌تابی زینب کبری سلام الله علیها برای برادر، در کنار تل زینبیه را، به یاد آورد، لحظه ی دیدار خواهر با پیراهن پاره پاره‌ی برادر را، به یاد آورد، سیلی سه ساله‌ی برادر کنار عمه جانش زینب سلام الله علیها، وداع خواهری با سر بریده ی برادر ... آری اینها دلیل گریه‌ی پیامبر صلی الله علیه و آله برای نازدانه‌ی علی علیه السلام و فاطمه سلام الله بود! به‌راستی که زینت پدر بودی آنجا که با صلابت حیدری در مقابل یزید و یزیدیان لب به سخن گشودی و تنها با یک کلمه تمام خوشی‌های کاذب آنها را از بین بردی، آنجا که گفتی :« ما رأیت الا جمیلا » چیزی جز زیبایی ندیدم! به‌راستی که شما مصداق صبر ایوبی، چرا که در مصیبت بزرگی که می‌فرمایند : عظمت الرزیة، استقامت به خرج دادی و در برابر مصیبتی که زمین و آسمان برایش گریان بودند و هنوز بعد از گذشت ۱۴۰۰ سال از آن واقعه زمینیان عزادارش هستند، لب به شکوه و شکایت نگشودی و برعکس با وجود داغ عزیزترین برادر، یاور و غمخوار خانواده‌اش بودی و همچون مادری دلسوز پرستار بازماندگان برادر بودی آن هم زمانی‌که به جای در آغوش کشیدن پیکر برادر و بوسه بر صورتش بر رگ‌های بریده‌اش بوسه نهادی! حقا که شما برازنده‌ی نام زینبی! ای زینت پدر و ای سنگ صبور برادر میلادت مبارک @AFKAREHOWZAVI
. بازار مَکاره اینفلوئنسرها ✍فائزه سادات حسینی با ارسال یادداشتی به جمع نویسندگان مجله افکار بانوان حوزوی پیوست. امروزه دیگر اینفلوئنسرها فقط یک چهره سرشناس نیستند و یا دیگر صرفا به تبلیغ کار خود نمی‌پردازند. اکنون چند سالی‌ست که برای تبلیغ برندها بسیار سودسازی می‌کنند و از این جهت هم به صنعتی باعنوان اینفلوئنسر مارکتینگ شناخته می‌شوند. حالا این موضوع از سال 2020 تا 2023 رشد فراوانی داشت و از 10 میلیارد دلار به بیست و یک میلیارد دلار طی سه سال گذشته می‌رسد. این صنعت پولساز دیگر با یک واژه اینفلوئنسر قابل تعریف نیست و اساسا با چهار تقسیم‌بندی مگا اینفلوئنسر، کلان اینفلوئنسر، میکرو اینفلوئنسر و نانو اینفلوئنسر تشریح داده می‌شود. این بازار مجازیِ پر رنگ و لعاب تنها با نقش آفرینی فالوورهای آنان زرق‌وبرق‌دار است و درواقع بدون اینها اساسا همه چیز صفر می‌شود. چراکه با تکیه بر مخاطبان، صفحاتشان به بالاترین‌ها در الگوریتم‌ می‌رسند و سپس در مقام پربازدیدها قرار می‌گیرند. بر این‌اساس هم چهار دسته اینفلوئنسر شامل مگا اینفلوئنسرها با تعداد ۱ میلیون نفر، ماکرو اینفلوئنسر بین یک میلیون تا۱۰۰ هزار هوادار، میکرو اینفلوئنسر از 100هزار تا ۱۰ هزار نفر و نانو اینفلوئنسر از ۱۰ هزار فالوور و کمتر را می‌شود. اکنون سوال این‌ست که چگونه چهار دسته مذکور به سودسازی برندها کمک می‌کنند؟ جهت پاسخ به این سوال کلیاتی از ویژگی‌های آنان را باز می‌کنیم: 1)مگا اینفلوئنسرها (Mega influencer): آنان شامل افرادی با فالوورهایی بسیار بالا هستند که تخصصی کار نمی کنند و ارتباط نزدیکی هم با هوادارهایشان ندارند. چنان‌که بنابر یک تحقیق جدید، نرخ تعامل اینستاگرام هایی که بیش از ده میلیون مخاطب است، تنها 1.6 درصد می‌باشد. اما این دسته به‌سبب ویژگی ستاره بودن خود بسیار موردتوجه محصولات عامه پسند هستند و از این لحاظ برای شرکت های بزرگ پولساز معرفی می‌شوند. طبق گزارش اینفلوئنسر مارکتینگ هاب در سال 2023، گران‌ترین‌ مگا اینفلوئنسرهای دنیا شامل کریستین رونالدو با قیمت 2.3میلیارد برای هر پست ، کایلی جنر با 1.8میلیارد برای هر پست ، لئو مسی با 1.7میلیارد و سلنا گومز هم با 1.7 میلیارد دلار می‌باشد. 2)کلان اینفلوئنسرها (Macro-influencer) : معمولا تفاوتی با مگا اینفلوئنسرها ندارند و تنها فرق‌شان در جذب برخی مخاطب ها مثل جوانان یا زنان و... هست. البته بایست توجه داشت که این‌ها همانند دسته قبلی راحت به شهرت نرسیده‌اند و عمدتا در فضای مجازی ابتدا با وبلاگ نویسی و یا تولید محتواهای ویدیویی خنده دار و غیره توانسته‌اند به شهرت امروزی خود دست پیدا کنند. به‌این سبب بر روش‌های جذب مخاطب آگاهند و همین برای شرکت های بزرگ معنای پول را منتقل می‌کند. 3)میکرو اینفلوئنسرها(Micro influencer) : نام این دسته برای ما آشنایی بیشتری دارد چراکه بیشتر کالاهای ایرانی را با بازنمایی‌شان دیده‌ایم. این دسته معمولا به‌سبب تعداد فالوورهای پایین و نرخ تعاملی قوی با میکرو اینفلوئنسر موردنظر، فرصت خوبی را جهت معرفی مشتریان شخصی‌سازی شده به کمپانی‌های بزرگ فراهم می‌کنند. زیرا آنان ذائقه، سلیقه و علاقه افراد را برای آنان معرفی می‌کنند و اکنون هم در عرصه بین الملل شرکت‌های فناوری مثل Adobe از این موضوع استفاده می‌کنند. 4)نانو اینفلئونسرها(Nano influencer) : تقریبا نسل جدیدی از تاثیرگذاران هستند که عمدتا به اینفلوئنسر محلی شناخته می‌شوند چون جامعه ارتباطی‌شان کمتر از هزارتاست و بیشتر با محله یا دوستان یا آشنایان خود مثل کشیش های محله ای و روحانیون مساجد و.... ارتباط دارند. این‌ها علی‌رغم وسعت پایین خود دارای قدرت تاثیرگذاری بالایی بر عادات روزمره فالوورهاشان هستند. همین برای برندها یک چراغ است تا بتوانند از نقش نانو اینفلوئنسرها برای شخصی سازی مشتریان خود گام بردارند تا از آن طریق به یک سود پایدار دست پیدا کنند. بنابراین متوجه شدیم که امروزه اینفلوئنسر تنها یک دنیا سرگرمی نیست بلکه صنعتی پول‌ساز برای اَبَر کمپانی‌هاست. به این خاطر هم بنابر تعداد فالوورها و میزان اثرگذاری تبلیغاتی به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شوند که هر کدام‌شان به‌نوعی کمک به سودآوری شرکت‌هاست. @AFKAREHOWZAVI
. بانوی نمونه 🧕🏻 ✍️🏻ف.مرادی نمی‌دانم تا به حال با اشک چشمان‌تان مطلبی را نوشته‌اید یا نه!؟ خیلی سخت است اما گاهی یک حادثه‌، آن‌قدر تکان‌دهنده است که نمی‌توانی اشک نریزی و ننویسی! دوست داشتم جای آن مادر بودم و مالک انقلاب برایم زنگ می‌زد یا به عیادتم می‌آمد. آخر نمی‌دانی مالکی که اخلاص و تواضعش زبانزد خاص‌وعام است، مالکی که امام خامنه‌ای مدظله‌العالی می‌فرماید: "من روزوشب به یادش می افتم"، کسی که مردم او را شهید القدس می‌دانند، اگر به دیدارت بیاید چه حالی دارد! چه سعادتی این مادر دارد که مورد عنایت خاص سردار سلیمانی است. در وصف این بانو می‌گوید: "باعث افتخار ماست که بی‌بی سکینه از ماست." و چه سِرّی در این دیدارها و تلفن‌ها نهفته است که مادر شهید شفیعی می‌گوید: "گاهی حاج قاسم از سوریه به من زنگ می‌زد و احوال مرا می‌پرسید، می‌گفت خستگی‌ام در شد. برو مادر راحت بخواب". او تنها همین پسر را داشت که تقدیم انقلاب کرد. او طایفه و قومی نداشت و همه هستی او پسرش بود که با کار در کوره و فقر بزرگش نمود. آن هم چه پسری! در مدیریت، تقوا و اخلاق سرآمد بود. آن قدر شایستگی داشت که جز فرماندهان سپاه کرمان شد و به خیل شهدا پیوست؛ آن هم درسن بیست سالگی. آری! چنین مادری جای تقدیرواحترام خاص دارد؛ چراکه همه چیزش را برای اسلام داده است. حاج قاسم شماره ۱۵۰وخرده‌ای از خانواده شهدا را در دفترچه تلفن همراهش داشت که با آن‌ها تماس می‌گرفت و احوال‌شان را می‌پرسید. مردی که نامش لرزه بر اندام دشمن می‌انداخت و هنوز هم می‌اندازد، این قدر لطافت روحی داشت. او مصداق بارز آيه رحما بینهم و اشدا علی الکفار بود. این‌که حضرت امام خامنه‌ای، مدام تأکید دارد بر زنده نگه‌داشتن مکتب حاج قاسم، یک جنبه‌اش همین است که ما قدر مادران شهید را بدانیم و به آن‌ها ارج نهیم. آن ها با تقدیم عزیزان دل‌شان به انقلاب، آن را با خون عزیزان خود آبیاری کردند. این انقلاب به وسیله خون شهدا بیمه شده و امید است که ما ادامه دهنده مکتب حاج قاسم باشیم. چه بسیار مادران شهدایی هستند که گمنام و تنها زندگی کرده‌اند! باید آن‌ها را به جامعه معرفی کنیم و الگوی راه خودمان و جوانان قرار دهیم. خاطرات این مادر شهید، "مثل علی مثل فاطمه" را بخوانید و به دیگران توصیه کنید که بخوانند و سرمشق بگیرند. نکند روزی برسد که بگوییم: "شهدا شرمنده‌ایم" و به این عبارت اکتفا کنیم؟! @AFKAREHOWZAVI
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✍زهرا گندمکار دیل می گویند او در باران می آید پس وقتی او بیاید باران می آید. باران های قبل از او اشک‌های آسمان است برای غربتش وگرنه زمین و زمینیان آن‌قدر لايق این برکت آسماني نیستند. گاهی از شادي نوشتن بیشتر دل می شکند، پس غم نویس های دلم را برای خودم نگاه می دارم .گاهی اشک شوق ریختن ،جان را بیشتر جلا مي دهد پس در باغچه خانه نشستم تا کمی شوق از آمدنش از بودنش از حضور روح افزایش از بوی عطر جان پرورش بنویسم. قلم ، امروز دوست دارد از خوشبختی هابنویسد ، از خوشبختی آنهایی که امروز را روز ظهور دانسته اند و اشک شوق بر چهره یا غم فراق ظهور در دل داشته اند. خوشا به سعادتمان که صاحب داریم در این عصر بی صاحبی، رفیق انیس داریم دراین آشفته بازار کینه پراکنی و پناه است برایمان در این روزگار آتش‌ به جان مردمان افتاده. همه چیز داریم..... قلم در دست خسته دل ، دوست دارم بدانم چرا پدرت آن شب میان جمکران به آن مرد سقا که آب به دستش داده بود فرمودند:شیعیان ما ظهور مرا به اندازه این لیوان آب هم نمی خواهند.؟این مردم نه، خود من شبیه پدر گم کرده ها نیستیم که دنبالش باشیم تا زمان پیدا کردنش، یوسف زمان خود را ،که باعث نجات ماست گم کرده ایم ،پس به چه شادیم در این روز جمعه؟نه اینکه شاد نباشیم برای آمدنش، کدام عاقلی شاد از آمدن معنای زندگیش نمی شود؟کدام عاشقی شاد از آمدن معشوق جانش نمی شود؟ولی همچنان بی خبر از خیمه تنهایی یوسف زهرا هستیم. در این روز جمعه از پدر و مادرش، دعای ظهورش را بخواهیم وشاد باشیم به امید ظهورش. حضرت آقای زمان، جان دلم محتاج دعایت هستم. @AFKAREHOWZAVI
. «روزمظلومان» ✍زهرا نجاتی امروز، روزجهانی كودک بود.همان موجودات مظلوم عالم که همه حقوق به نامشان نوشته می‌شود اما باز میلیون‌ها حقوقشان جلو چشم اهل دنیا دود می‌شود، به هوا می‌رود، ندیدگرفته می‌شود و سازمان‌های حقوق بشری، نگاهشان به یکی دو قانون و مصوبش است و دست دروغ‌گویان را رو نمی‌کنند و از حقوق مظلومِ کودکِ مظلوم‌ترِ امروز یاد نمی‌کنند. امروز روزجهانی کودک است؛ درجهانی که در کشورهایی جهان اولی،حتی جنسیت کودکان به رسمیت شناخته نمی‌شود؛ چون به دروغ جنسیت نداشتن را از حقوقش شمرده‌اند. تحریک عواطف پاک کودکانه و معصومیت از دست رفته آنان را به اسم آزادی جنسی کودک، ندید می‌گیرند. به اسم سند 2030، روح کودک را مورد تجاوز قرار می‌دهند. و در آخرین شاهکار جهانیشان، میان حقوق کودک چشم‌‌آبی اوکراین و اروپا، با کودکْ مردانِ شجاعِ چشمْ سیاهِ فلسطینی تفاوت می‌گذارند. و نه تنها حق تحصیل و مسکن و مدرسه، برایشان قائل نیستند بلکه روزانه راحت، شاهد نسل‌کشی صدها نفره آنانند و به احترام این همه کودک کشی، تنها یک دقیقه سکوت می‌کنند. روز جهانی کودک است اما یونیسف، نه تنها برای کودکان مظلوم فلسطین هیچ کار نمی‌کند بلکه حتی فکری به حال یک میلیون و پانصد هزار جنین سالانه سقط شونده امریکا هم، نمی‌کند! سازمان جهانی بهداشت، هیچ برنامه‌ای برای حدود هفتاد درصدکودکان نامشروع و تک والدی هلند، کوبا و بعضی کشورهای دیگر، نمی‌کند. و حتی حتی در همین مملکت خودمان، فکر چندانی نه برای پنج هزار جنین سالانه سقط شده می‌شود، و نه راهی پیش پای کودکانی گذاشته می‌شود که به جرم راست یا تهمت سندروم، توسط چرخ‌های بی‌رحم، قطعه قطعه می‌شوند. اگرچه طول می‌کشد تا فرزندان، ثابت کنند آینده سازند نه ویرانگرِ آینده، اما نباید به همان اندازه طول بکشد این که بدانیم روز جهانی کودک با چند ادا و اطوار و تئاتر و عموهای تلویزیونی، مبارک نمی‌شود. نباید تفهیم این موضوع که این که بچه‌ها مانع رشد پدر و مادر و جامعه نیستند، بلکه اصلی ترین عامل رشد یعنی منابع انسانیش هستند، آن قدرها زمان ببرد. روز کودک وقتی مبارک می‌شود که ظرفیت های روحی کودک، به جای سرکوب با سند بیست سی، با سند تعالی روحی که خدای رب العالمین اولین مربی عالم، پسندیده، رشد می‌کند و متعالی می‌شود. @AFKAREHOWZAVI
. «کودکانی که سازشان کوک‌ نیست» ✍سیده ناهید موسوی روز جهانی کودک در حالی سپری شد که طرح‌ لبخند و تبریک در میان اهالی غزه جایش را به اشک و خون داده بود. قربانیان اصلی جنایات صهیونیستی ها در جنگ، کودکان هستند. به راستی فلسفه نامگذاری این روز چیست؟! مگر غیر از این است که کودک یعنی جوانه‌های امید یک سرزمین، و چه دردناک است نابودی بی‌رحمانه کودکان مظلوم اما مقتدر فلسطین. تولد هر انسان، یک معجزه از طرف خداوند متعال است. و هر کودک با رزق و تقدیری معین پا به جهان می‌گذارد. تا اثری بی‌بدیل و غیرقابل تکرار از خود جای بگذارد. کودکان غزه اما، فرصت شکوفا شدن را یکی پس از دیگری از دست دادند و طعم ناب زندگانی را حس نکردند.‌ آمار شهدای کودک در غزه اکنون به پانصد هزار نفر رسیده است و این یعنی یک تراژدی بزرگ را در روزی که به «روز جهانی کودک» متعلق است شاهد هستیم. حمله پشت حمله و بمباران‌های متوالی که کور اصابت می‌کنند. و مدارسی که ملجاء خانوارهای آواره است تبدیل به مسلخ و گورهای جمعی شدند برای همان دانش آموزان کودکی که در مدرسه باید پرورش یابند اما تقدیر این است که این استعدادها در نطفه خاموش شوند. روپوش‌های مدرسه تبدیل به کفن شدند و توشه‌های آخرت پُربار از معصومیتی پاک و خالص که به آسمان‌ها سفر می‌کنند و نورانیت هرچه بیشتر این فرشتگان بر ظلمت و تاریکی دشمن می‌افزاید تا شایدجهانی علیه استکبار و ظلم به پاخیزد. غزه دگرگون شد و جهانی درحال تجربه جدید، تغییر و دگرگونی است. تحولاتی از نوع آزادگی و برای انسانیت فریاد زدن تا دل‌های خاموش و آکنده از ظلم و جور بیدار شود. و حال بهتری همچون همبستگی و وحدت، یکصدایی و شعار واحد برای آزادی فلسطین و حرکتی پویا برای فتح قدس به راه بیفتد و امیدی جان بگیرد تا بلکه دوباره ساز کودکان سرزمین فلسطین کوک‌ شود. نصرٌ من الله و فتح قریب @AFKAREHOWZAVI