eitaa logo
مجله‌ افکار بانوان‌ حوزوی
731 دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
267 ویدیو
21 فایل
*مجله #افکار_بانوان_حوزوی به دغدغه‌ی #انسان امروز می‌اندیشد. * این مجله وابسته به تولید محتوای "هیأت تحریریه بانو مجتهده امین" و "کانون فرهنگی مدادالفضلا" ست. @AFKAREHOWZAVI 🔻ارتباط با ادمین و سردبیر: نجمه‌صالحی @salehi6
مشاهده در ایتا
دانلود
دِپرَم ✍🏻 زهرا کبیری پور، عضو تحریریه مجتهده امین «شارلی ابدو» این بار با کشیدن کاریکاتوری درباره‌ی زلزله‌، به دو کشور مسلمان، هتاکی کرد. شارلی ابدو در جدیدترین کاریکاتور خود زمین‌لرزه‌هایی که ده‌ها استان در ترکیه و سوریه را ویران کرده است و در پی آن هزاران نفر جان خود را از دست داده و آواره شده‌اند را به سخره گرفته است. در این کاریکاتور شارلی ابدو درباره‌ی زلزله در ترکیه و سوریه، ساختمان‌های مخروبه‌ را کشیده و روی آن نوشته است: نیازی به ارسال تانک نیست. ترک‌ها به زلزله دِپرَم (Deprem) می‌گویند، نمی‌دانم این واژه بر چه اساسی بر روی این بلای خانمان‌سوز وضع شده است. اما هرچه که هست آوای شنیداری‌اش نوعی استرس و تنگی نَفَس را با خود به بار می‌آورد. از روزی که این بلا به جان بعضی از شهرهای ترکیه و سوریه افتاده است، پژواک آوای این کلمه مدام در گوشم زنگ می‌خورد. زیر و رو شدن خانه و زندگی انسان در چند لحظه، مسئله‌ی غیر قابل تحملی است. اینکه صبح روزی که شبش را در آرامش خوابیده‌ای، آواره بیدار شوی دل هر دردمندی را به درد می‌آورد. اما اینکه همین بلای خانمان سوز دست‌مایه‌ی مسخره کردن شود، نشان بی‌شخصیتی و بی‌فرهنگی است، که فرانسه با حفظ مسئولیت خود در ستون بی‌فرهنگی اروپا آن را به خوبی انجام می‌دهد. # @AFKAREHOWZAVI
شاعری زیر آوار🌹 به یاد سوریه به یاد ترکیه🌹🍃 هزار سال گذشته است و زیر آوارم چه شکوه ای؟ چه غمی کنج سینه ام دارم؟ گلایه از چه کنم؟ از رفاقت یک عمر؟ چقدر شعر نوشتم به روی دیوارم اگر چه آجر و سنگش به رویم آوار است ولی چقدر صبوری به او بدهکارم هزار نیمه ی شب تکیه کرده ام به تنش خنک شده است از او اشک های تبدارم چه شانه های رشیدی، چه قد بالایی و ایستادکه سر روی شانه بگذارم میان گریه ی من طاقتش تمام شده چقدر تازه شبیهم شده است دیوارم... کدامیک به سر آن یکی خراب شدیم؟ بعید نیست! منی که همیشه سر بارم! توان نمانده برایم اگر چه میخواهم که تکه آجری از روی سینه بردارم... ولی، مگر چه کسی غیر آجر آجر تو شنیده حرف ازین سینه ی شرر بارم بیا بیا که در آغوش هم خراب شویم که من به این تن زخمی تو سزاوارم... نماند غیر تو مردی به پای مرده ی من... ببین چگونه به این دوستی وفادارم... دلم گرفته... بیا تا میان آغوشت تن نحیف خودم را به گور بسپارم 💠 @shaeranehowzavi
📌 سیده رباب زینبیه اوضاع برق خراب است. تصورش برای ما خیلی سخت است. برای شارژ گوشی‌هایمان می‌آییم‌ هتل سر کوچه. لبنانی‌ها خیلی خونگرم و مهربانند. سیده رباب موسوی مادر علی که دامادش از رزمنده‌های مقاومت است و اسم‌نوه‌اش را به عشق قهرمان ایرانی گذاشته قاسم حسابی با ما گرم گرفت تا جایی که به نشانه محبت قلیانش را به ما تعارف کرد!!!! فقط آن لحظه من!!! فاطمه!! اهل ضاحیه بود... امروز دوباره رفتیم و عین بچه پر روها خواستیم که تلفن‌هایمان را شارژ کنیم. سیده رباب آمد و بغلمان کرد و بوسیدمان. نقل شهادت سید حسن شد. درباره علاقه شدیدمان به او گفتم و اینکه سید عموی ایرانی‌هاست مثل حضرت عباس برای بچه‌های امام حسین.... اشک توی چشم‌هایش پِر خورد... گفتم آن قدر دوستش داشتم که روز عقدم عکسش را گذاشته بودیم توی خونچه‌مان... برای شوهرش تعریف می‌کند و بعد ناگهان می‌گوید من دختر عموی سید عباسم... سید عباس موسوی! نقاط اشتراک‌مان دارد زیاد می‌شود. حس می‌کنم خدا گِل ما و لبنانی‌ها را از یک جا برداشته... حتی اگر پیامبر نگفته بود شیعتک خلقوا من فاضل طینتنا... طیبه فرید | راوی اعزامی راوینا eitaa.com/tayebefarid پنج‌شنبه | ۳ آبان ۱۴۰۳ | ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا
. «و لکل امه اجل»(اعراف۳۴) ✍زهرا نجاتی حکومت پنجاه و سه ساله اسدها، از بین رفت. طبق سنت الهی اگر کسی پای وعده‌اش با خدا نایستاد، خدا هم قول ماندگاری به کسی نداده وسند شش دانگ به‌نام کسی نزده.. اسدها، تا وقتی اسد بودند، ارج و قرب داشتند وخدا هم پای عهد و پیمان پشتیبانی و نصر با آنها بود و این سرنوشت گروهی است که به آرمان‌های خود پشت کردند. حالا حزب الله لبنان و مردم و ارتش سوریه، هردو برای عبرت در مقابل چشم مردم ما هستند. آرمان‌گرایی و انقلابی گری، می تواند نجات بخش امتی باشد که پای آرمان‌هایش جان بدهد اما یک وجب از خاکش را نه. پیمانی که حزب الله بدون نصرالله هم انجامش داد اما مردم و ارتش سوریه، و از همه بدتر اسد، از آن پا پس کشیدند. اسد می‌توانست مثل سیدحسن نصرالله و شهید رییسی، در تاریخ ماندگار شود اما با طناب پوسیده وعده امریکایی، اروپایی، به زباله‌دان تاریخ و پادشاهان قاجار پیوست. اینک این خط و نشانی است که روزگار برای من و شما می کشد. آیا پای وعده‌های الهی و قول و قرارمان با خدا می‌مانیم؟ آیا پای خون‌های شهدا، می مانیم یا از مواضع خود عقب می‌کشیم و با طناب پوسیده مذاکره، به چاه عقب نشینی و کسی چه می‌داند شاید زباله دان‌ها، می افتیم؟ امام پای هیچ مذاکره‌ای با امریکا ننشست و تا ابد و تا دنیا دنیاست، نامش بر تارک دنیا خواهد درخشید و هرکس در این مملکت پای مذاکره با غرب رفت، قبل از انقلاب و بعد از آن، همواره ضرر کرد و ضرر آفرید. از رضاشاه و قاجاری‌ها گرفته تا همین دولت‌های فخیم اصلاح طلبان، خاتمی و روحانی. هربار با وعده نان، نان مردم آجر شد و هربار که چشم از مذاکره بستیم، تحریم را زیر چکمه خودباوری، لگدکوب کردیم و از تهدید، فرصت آفریدیم، مثل همان قصه مذاکره برای انرژی هسته‌ای سه و نیم درصد و دستیابی به سوخت شش درصد. و این سنت الهی است که به قول سوره انفال،(۶۶)اگر مردمان در راه خدا و هدفشان پای مردی کنند، تلاش هر بیست نفز،به قدرتلاش دویست نفر، وتلاش هزار نفربه تلاش دو هزار نفر، پاداش داده می‌شود و البته که «لن تجد لسنت الله تبدیلا»(۴۳فاطر) و هرگز برای سنت الهی تبدیل و تغییری نخواهی یافت. حالا همه ما پای آزمونی بزرگ ایستاده‌ایم؛ اسد باشیم و کرار و پیروز یا موش باشیم و زبون و خسرالدنیا و الاخره؟!! مسأله این است... @AFKAREHOWZAVI
چهارشنبه؛ 💠 نخستین سخنرانی رهبر انقلاب در نبود سوریه 📌 ترسیم دور جدید مقاومت @HOWZAVIAN
🔸🍃 . 🔸 باز هم او درست گفت 🔸 سقوط کرد و به یک کشور پر از آشوب و ناامنی و پریشانی تبدیل شد. کشوری که حکومت روشن و پرقدرتی ندارد و در بلاتکلیفی سیاسی به سر می‌برد. در این چند روز، اسرائیل به بیش از ۱۵۰ نقطه‌ی مهم سوریه حمله‌ی هوایی انجام داده و بسیاری از زیرساخت‌های این کشور را از بین برده است. و اکنون پروژه‌ی ترور دانشمندان سوری شروع شده است! دقیقاً و عیناً همان اتفاقی که در عراق افتاد! باز هم مثل همیشه ثابت شد که سید علی خامنه‌ای چقدر دقیق و نقطه‌زن تشخیص می‌دهد و توصیه می‌کند. از همان روزهایی که به تکرار و تداوم، توصیه می‌کرد که ایران باید در مسائل علمی خود را تقویت کند و از راه علم به توانی دست یابد که جهان در برابرش زانو بزند و به قدرتش اعتراف کند. روشی که دشمن در کشورها به کار می‌گیرد، نشان می‌دهد که حقیقتاً وجود دانشمندان، جزو ابزارهای قدرت کشورهاست. اسرائیل و آمریکا، به همان شدّت و حدّتی که به زیرساخت‌های اقتصادی و نظامی کشورها لطمه می‌زنند و از آن بیم دارند، از دانشمندان و صاحبان علم هم می‌ترسند و در فکر ریشه‌کن کردن وجود ارزشمند آن‌ها هستند. زیرا به خوبی می‌دانند که جایگاه علم در پیشرفت کشورها و قدرتمندی آن‌ها تا کجاست. ✍ 🔸🍃 @mangenechi @AFKAREHOWZAVI
«مهره‌ی سوخته» ✍ دنیا گذرگاهی وسیع برای انسان‌هاست، با حقیقتی آشکار تاریخی که نسل‌های گذشته برای ما به یادگار گذاشته‌اند. سعادتمند کسی است که از این تاریخ عبرت بگیرد و به الگویی شجاع و بزرگ برای نسل‌های آینده تبدیل شود. همان‌گونه که قرآن می‌فرماید: "فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ" (پس عبرت بگیرید ای صاحبان بصیرت! سوره حشر، آیه 2). در گذر تاریخ و حال متأسفانه شاهد افرادی هستیم که با وجود آگاهی از گذشته، باز هم داوطلبانه مهره‌ی سوخته بازی دشمنانی می‌شوند که در ظاهر دوست به‌نظر می‌رسند. این افراد، به‌ جای گوش سپردن به سخنان حکیمان و رهبران دانا، به طمع قدرت یا از روی جهل، خود را در خدمت کسانی قرار می‌دهند که هیچ ارزشی برای آن‌ها قائل نیستند. دشمنان، پس از بهره‌برداری از این افراد، به‌ سادگی آن‌ها را کنار می‌زنند. این افراد، پس از انجام تمامی خواسته‌های دشمن، به‌ راحتی حذف می‌شوند و جای خود را به دیگری می‌دهند. حب دنیا، جاه‌طلبی و نادانی انسان را به جایی می‌رساند که حتی ترسناک‌تر از شیطان می‌‌شوند. هرکس غلام ظلم و استکبار شود، پایانی خفت‌بار خواهد داشت؛ همان‌طور که تاریخ بارها این سرنوشت را برای افرادی مانند محمدرضا پهلوی، صدام حسین و معمر قذافی... رقم زده است. و اکنون جولانی... او با کمک اسرائیل و آمریکا، خود را فاتح سوریه می‌داند و گمان می‌کند انسانی بزرگ و شجاع است. اما حقیقت آن است که او گرفتار سرابی بیش نیست. خداوند برای چنین کسانی در قرآن میفرمایید: "أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ" (آیا در زمین سیر نکردند تا ببینند سرانجام کسانی که پیش از آنان بودند چگونه بوده است؟ - سوره یوسف، آیه 109). تاریخ به ما آموخته است که تنها راه سعادت، تابع امر ولی ، ایستادگی در برابر ظلم، و دوری از جاه‌‌طلبی‌های فریبنده است. این، درس بزرگ گذشتگان برای ما و وظیفه‌ای است که باید برای نسل‌های آینده به جا بگذاریم. "عبرت گرفتن از تاریخ، شرط حرکت صحیح آینده است." (مقام معظم رهبری، 1395/10/19) @AFKAREHOWZAVI
به‌نام‌او «بهانه تویی...» نه این‌که عطر صابون وطنی را دوست نداشته‌باشم، نه! صابون بهانه بود برای یک چیزی که وصل تو باشد، یک بهانه‌ای که همراه اسمت بیاید و بشود سوغات... زيتون! نه این‌که زیتون ندیده باشم، همسایه‌هامان همه درخت زیتون داشتند، اما زیتون تو بهانه بود برای یادکردن از تو در وطنم... نه این‌که ادویه نداشته باشیم، نه! زعتر بهانه بود که وقتی روی غذا می‌نشست، یاد تو بیاید گوشه ذهن‌مان. ذهن برود کنار بازار شام، تا برسد به . ما عقیله می‌خوانیمش، خواهرجانِ امام‌مان را. ما عروسک‌های دختران‌مان را از کنار مزار رقیه خاتون می‌خریدیم... بهانه‌ها زیاد بود برای دوست‌داشتنت... بهانه‌ها هنوز هم هست، اما غم بزرگی هی رژه می‌رود جلوی چشم‌مان، هی بغضی می‌آید و راه نفس را... بگذریم... از بچگی برایم کشور «دوست و برادر» بودی، آن‌قدر که وقتی در فوتبال از شما می‌بردیم، ذوق‌کردنم نمی‌آمد! انگار این فاصله و مسافت جغرافیایی تأثیری در رفاقت‌مان نداشت؛ ما در زمین تو، یادگاری‌هایی داریم که هنوز برنگشته‌اند، خون‌هایی که هنوز خشک نشده‌اند. اسم که می‌آید چشم‌ها رسوا می‌کنند ته دل‌مان را. ما در تو تاریخ داریم، آن‌گاه که را می‌گفتیم. در اما، روی دیوارهای قلعه، کلی یادگاری داریم به خط . رفاقت‌مان نه از جنس بود و نه... رفاقت‌مان بوی می‌داد... ▫️▫️▫️ غم تو غم ما بود وقتی که به اسم اسلام سر می‌بریدند. غم تو غم ماست، همین حالا که به اسم اسلام سر می‌برند... من به خدا ایمان دارم و به معجزه و به مرادم که فرمود: « به دست جوانان سوری فتح می‌شود.» إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا همان لحظه‌‌ای که وقت جاروکردن است. 🖊فاطمه میری‌طایفه‌فرد " @AFKAREHOWZAVI
💠 نقش ما در وقایع شتابان ساحل مدیترانه برای همه سیاستمداران برگ برنده عمق راهبردی است. اهمیت ژئوپولیتیک آنجا باعث شد ایران هم مانند بقیه کشورهای مدعی قدرت، سال‌ها برای نفوذ در سوریه تلاش کند. حتی روس‌ها هم بعد از سقوط بشار اسد نتوانستند از آن چشم بپوشند و با هیئت تحریرالشام درباره حضور در آنجا مذاکره می‌کردند. بعد از سه ماه از گذشت خبرهای تلخ از سوریه، دیشب خبرهای متفاوتی از این منطقه مخابره می‌شود: جوانان سوری پایگاه‌های جولانی در طرسوس را فتح کرده و استانداری را به دست گرفتند. کم‌کم مسئله گسترده‌تر شد و به همه شهرهای ساحلی از جمله لاذقیه رسید! نیروهای مقاومت سوریه گفته‌اند نیروهای چند ملیتی جولانی را در صورتی که شهرهای ساحلی را تخلیه کنند آزادخواهند کرد. درباره اسیران القاعده سوری هم گفته‌اند که برادرانمان هستند و چیزی به نام برادرکشی نداریم. همه را به سوی خانواده‌هایشان می‌فرستیم. الجزیره می‌گوید «سرتیپ غیاث دلا» با گروه‌های مختلف متحد شده و تحت حمایت مالی(و احتمالاً لجستیکی) حزب‌الله لبنان و مقاومت اسلامی عراق قرار گرفته است. از طرف دیگر صهیونیست‌ها در «درعا» مناطق بیشتری را اشغال کرده‌اند و درخواست مردم از دولت انتقالی برای ایستادگی مقابل آنان همواره بی جواب است. طی هفته‌های اخیر مسئله تکه تکه کردن سوریه و ساختن کشور جدید برای دُروزی‌ها توسط اسرائیل داغ شده بود. وزیر خارجه ترکیه هم به ایران هشدار داده بود که حواسش را جمع کند و جلوی منافع ترکیه در منطقه نایستد! ضلع دیگر حوادث سوریه کردهای تحت حمایت آمریکا هستند که باید بنشینیم و اقدامات آنها را هم در این معرکه چند جانبه تماشا کنیم. سال ۱۴۰۳ دارد تمام می‌شود ولی اتفاقات خارق‌العاده و غافلگیرانه‌اش تمامی ندارد! طی چند ساعت در منطقه استراتژیکِ شام، ثبات ظاهری و دید و بازدیدهای دیپلماتیک جولانی تبدیل به آشوب شده و باید منتظر ماند و دید که شرایط به چه شکل رقم خواهد خورد؟ اگر با سرعت اتفاقات سال چهارصد و سه بخواهیم حساب کنیم دور نیست آن روزی که جوانان غیور سوری بعد از تمام کردن کار تروریست‌های چندملیتی تحریرالشام و اشغالگران ترکیه، وارد معرکه نبرد با صهیونیست‌ها شوند و کشورشان را از لوث وجود این باند تبهکار پاک سازند. خدا را چه دیدید؛ شاید دوباره پای حزب الله و نیروهای مقاومت به سوریه باز شود؛ ولی این بار برای نبرد با خود صهیونیست‌ها نه نوکرهای کوتوله‌شان! بعد هم بروند سراغ پایگاه‌های آمریکایی در «التنف» و دست دزدان نفت را هم از منابع سوریه قطع کنند. البته این حرف من نیست. وعده رهبر انقلاب است که فرمود:«جوانان جبهه مقاومت آمریکایی‌ها را از منطقه اخراج خواهند کرد.» آری؛ هدف میان مدت بچه حزب اللهی‌ها در ابعاد بین الملل فعلا همین است! این امر انتقام خون شهید سلیمانی هم هست که باید محقق شود. اما هدف من از نوشتن این یادداشت، انعکاس اخبار نیست. چون اصلا خبرنویس نیستم! می‌خواهم بگویم امروز جمعه است. جمعه حال و هوای بعضی آدم‌ها فرق دارد. آن‌ها که منتظر خبر بزرگ هستند را می‌گویم. نشسته‌ام و با مرور رویدادهای ذکر شده به این فکر می‌کنم که بالاخره کِی این «جنگ وجودی» تمام می‌شود و پرچم پیروزی حق بالا می‌رود؟ اگر اینجا یک جبهه متحد شکل گرفته از نیروهای نرم افزاری و سخت افزاری، فارغ از جنسیت افراد است، نقش من و شما در این رویدادهای حساس و تعیین کننده چیست؟ وظیفه‌مان چه؟ اصلا در میان شلوغی‌های آخرالزمان پیدایش کرده‌ایم؟ اگر بله، آیا خوب انجامش می‌دهیم؟! ✍فاطمه ابن‌علی @AFKAREHOWZAVI
🌱روز دوازدهم جنگ| «با تو هرگز بی تو شاید» ✍️به قلم طیبه فرید امروز، دو روز بود! تا ساعت هفت و‌نیم صبح ، دوازدهمین روز جنگ بود و بعدش شد اولین روز آتش بس. دوستم پیام‌‌گذاشته «حرف بزن...نگرانم! آخرش چی میشه؟» می دانم از زندگی افتاده. بعد چند سال خدا بهشان بچه داده. خانه شان نزدیک منطقه نظامی است. می گویم «قرآن بخون با ترجمه. تا میتونی بهش فکر کن. بچه تو بردار باهم برید بیرون. باور کن مرگ و زندگی دست خداست» و خودم می دانم این حرف ها برایش حکم مسکن دارد و من نمی توانم با بلغور کلمات نترسیدن را به او القا کنم. فلسطینی ها هم از اولش اینقدر جگر شیر نداشتند. توی این هفتاد و چند سال آن قدر قرآن خواندند که رفته توی گوشت و پوست و خونشان و حسبنا الله از دهانشان‌نمی افتد. توئیت عباس عراقچی که بیرون می آید گمانه زنی ها شروع می شود. جایی که آدم‌ها ایستاده اند و جنگ را رصد می کنند روی خط تحلیلشان از آتش بس اثر دارد. یکی جنگ را ملی تحلیل می کند یکی اُمی. چیزی که توی ذوق می زند این است که هیچ‌کس رسما آتش بس را گردن نمی گیرد. این که کی و کجا توافق شده! من تحلیل خاصی از آتش بس ندارم. فقط می دانم یک‌توقف توی جنگ نیست! یک رفتار جنگی است. تیغ دو دم. صهیونیست ها می روند برای مرحله بعد خودشان را بازسازی کنند ما هم باید برویم روی خط بازسازی و ترمیم!. ترمیم پدافندها، سیاست ها ، مردم.... ساعت از نه صبح گذشته که دو طرف، کرکره آتش بارها را جدی جدی می دهند پائین. خیابان ها نسبت به دو سه روز پیش دوباره شلوغ شده. می روم پارچه مشکی ام را بدهم «خانم مشکات» برایم محرمی بدوزد. پارچه را باز می کند و چک می کند که اندازه اش درست باشد و می گوید«مبارکه!» فکر می کنم پارچه را می گوید! تا می خواهم حرفی بزنم می گوید «خیلی خوب شد قطعنامه امضا شد!» هاج و واجم! چطور بگویم هیچ قطعنامه ای در کار نیست. جنگ تمام نشده و فکر هم نمی کنم حالا حالا ها خیال تمام شدن داشته باشد! و نیاز نیست آدم کارشناس مسائل سیاسی و نظامی باشد که بفهمد جنگ تمام نشده! می خندم و می گویم«موقتِ. حکایت ما و اسرائیل با تو هرگز بی تو شایدِ. هم اونا به خون ما تشنه ان هم ما می‌خوایم سر به تنشون نباشه. حالا هم قندشون افتاده رفتن یه زهر ماری بزنن و برگردن» انتظارش را ندارد. می خورد توی ذوقش و پارچه را مچاله می گذارد روی میز خیاطی و می گوید: « روزی که سوریه سقوط کِرد دلُم خُنُک شد!گفتم دیگه پولامونو نمی برن خرج عطینا کنن! دیشب وقتی شنیدم جنگنده اسرائیلی رسیده وسط آسمون تهران، بری خودوم متأسف شدم!بری چی خوشال بودم....بری ایکه اسرائیل یه خاکریز بهمون نزدیک تر شده بود؟» چاره آدم پشیمان زخم خورده شماتت نیست. با خنده می گویم «نگران نباش. آدمایی که از سوریه برگشتن برای جنگ ساخته شدن. ماهم برای زندگی. بشین لباس منو بدوز چیزی به محرم نمونده» جنگ را با خودم مرور می کنم. انگار آمده یک چیزهایی را خراب کند و یک‌چیزهای مهمتری را ترمیم...جای خانه را خانه پر می کند و جای آدم ها را آدم‌. جنگ آمده زندگی ما را که بخاطر امنیت ناقص مانده بود کامل کند... @AFKAREHOWZAVI
💠 مقاومت یا ذلت تا پارسال جمع همه عرب‌های خائن جمع بود و جولانی‌اش کم بود! امسال او هم ننگ تطبیع(عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی) را پذیرفت و به معاهده آبراهام پیوست. حالا دیگر عکس جولانی هم به کلکسیون بی‌غیرت‌ها و فلسطین فروش‌ها اضافه شده. امروز که برای بار چندم اسرائیل، سوریه‌ی جولانی را بمباران کرد یاد این عکس افتادم. من اسم این عکس را می‌گذارم «ذلة و سلة»؛ همان واژه کلیدی در کلام امام حسین(ع) که بعدش فرمود: هیهات منا الذلة. قانون تاریخ این است که هر چه بیشتر در مقابل طاغوت سر خم کنی، ضعیف‌تر و ذلیل‌تر می‌شوی! هم اهالی کوفه بعد از صلح ساباتِ امام حسن(ع) غارات را دیدند؛ هم اهالی مدینه بعد از سازش با یزید، واقعه حَرّه را... حالا می‌بینیم که سوریه بعد از کنار گذاشتن مقاومت چگونه وزارت دفاع و کلیه زیرساخت‌‌های نظامی‌اش بمباران و تمام عزت و شرف و اقتدارش خاکستر شد. وطن بدون دفاع مثل خانه بدون حصار است. و دنیای امروز دنیای گفت‌وگو نیست. اصلا کشورها را ضعیف می‌کنند تا حرفی برای گفتن نداشته باشند؛ تا ملت‌ها را به بردگی بکشند. و مدام باید یادآوری کرد که اسرائیل سگ هار غربی‌ها در منطقه است. چه صلح کنی و چه مقاومت، اگر دستش برسد حتما به سراغت می‌آید و بیچاره‌ات می‌کند. فقط باید خودت را قوی و دست او را قطع کنی. باید سعی کنی درگیری را به خارج از مرزهایت بکشی و دشمن را با راهبردهای نظامی، اقتصادی و دیپلماسی ضعیف‌تر کنی. تنها راه مردم منطقه همین است؛ مقاومت... ✍فاطمه ابن‌علی @AFKAREHOWZAVI