eitaa logo
آیت الله شیخ عباس اخوان
776 دنبال‌کننده
43 عکس
23 ویدیو
21 فایل
به توفیق الهی جلسات حضرت آیت الله شیخ عباس اخوان به مرور بارگزاری می‌گردد سعی بر این است که حتی‌المقدور موضوعات و منابع جلسات ذکر شده و اگر احیاناً منبع مورد نظر یافت نشد، منابع نزدیک‌تر به موضوع آورده شود تا محققین محترم بهره‌مند گردند یا علی مدد
مشاهده در ایتا
دانلود
آیت الله شیخ عباس اخوان
https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ایام روز شهادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها بِسمِ اللَّهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ إِنَّآ أَعْطَيْنَٰكَ ٱلْكَوْثَرَ (۱) فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ ٱنْحَرْ (۲) إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ ٱلْأَبْتَرُ سوره کوثر در شأن سلام‌الله‌علیها؛ مباحث پیرامون اینکه چرا فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها نامیده شده است و شأن حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها چیست؛ الهی برای علیه‌السلام: يَٰزَكَرِيَّآ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ ٱسْمُهُۥ يَحْيَیٰ لَمْ نَجْعَل لَّهُۥ مِن قَبْلُ سَمِيًّا سلام‌الله‌علیها:۷؛ نام‌گذاری از جانب خدای متعال با رعایت شخص؛ روایات اولیای دین و صدیقه کبری سلام الله علیهم اجمعین در کتبی همچون و مرحوم شیخ ؛ وَ مِنَ ٱلَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِۦ نَافِلَةً لَّكَ عَسَیٰٓ أَن يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَّحْمُودًا :۷۹؛ وجه برای اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم؛ تبیین وجه کوثر و برای که مبالغه در فزونی و زیادتی است مثل و و ...؛ يَٰزَكَرِيَّآ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَٰمٍ ٱسْمُهُۥ يَحْيَیٰ لَمْ نَجْعَل لَّهُۥ مِن قَبْلُ سَمِيًّا سلام‌الله‌علیها:۷؛ زنده‌گری در اسم علیه‌السلام و مثل ایشان در مثل علیه‌السلام در این امت است؛ فَإِنَّهُ (الحسین)، سَيِّدُ الشُّهَداءِ، وسَيِّدُ شَبابِ أهلِ الجَنَّةِ، وشَبيهُ يَحيَى بنِ زَكَرِيّا. ص۴۸۶؛ زنده‌گری و حضرت یحیی علیه‌السلام؛ وَ لَقَدْ ءَاتَيْنَا لُقْمَٰنَ ٱلْحِكْمَةَ أَنِ ٱشْكُرْ لِلَّهِۚ وَ مَن يَشْكُرْ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِۦۖ وَ مَن كَفَرَ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِیٌّ حَمِيدٌ علیه‌السلام:۱۲؛ اعطا شده به جناب علیه‌السلام است؛ يُؤْتِی ٱلْحِكْمَةَ مَن يَشَآءُۚ وَ مَن يُؤْتَ ٱلْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَيْرًا كَثِيرًاۗ وَ مَا يَذَّكَّرُ إِلَّآ أُوْلُوا۟ ٱلْأَلْبَٰبِ :۲۶۹؛ کوثر در لغت همان است که همان حکمت است؛ ٱدْعُ إِلَیٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِٱلْحِكْمَةِ وَ ٱلْمَوْعِظَةِ ٱلْحَسَنَةِۖ وَ جَٰدِلْهُم بِٱلَّتِی هِیَ أَحْسَنُۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِۦۖ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِٱلْمُهْتَدِينَ :۱۲۵؛ بحث پیرامون اشتقاق از و بالعکس؛ تشکیل لغات در بسترهٔ زمان در میان مردم؛ در عرب به ابزار کنترل چهارپایان توسط سوارکار حکمة الدابة می‌گویند که در فارسی به آن گاهی لگام می‌گویند که از اجزای مهار است که لغت حکمت از این حکمة الدابة گرفته شده است؛ يُؤْتِی ٱلْحِكْمَةَ مَن يَشَآءُۚ وَ مَن يُؤْتَ ٱلْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَيْرًا كَثِيرًاۗ وَ مَا يَذَّكَّرُ إِلَّآ أُوْلُوا۟ ٱلْأَلْبَٰبِ :۲۶۹؛ حکمت یعنی در جای خود بودن و تمام بدبختی انسان در این است که سر جای خودش نیست؛ كلامه (علیه‌السلام) في معنى (شيعة أمير المؤمنين«علیه‌السلام») و بهذا الإسناد عن أبي محمّد العسكري عليه السّلام أنّه قال: لما جعل إلى عليّ بن موسى الرّضا عليهما السّلام ولاية العهد، دخل عليه آذنه فقال: إنّ قوما بالباب يستأذنون عليك، يقولون: «نحن من شيعة عليّ عليه السّلام». فقال: أنا مشغول فاصرفهم! فصرفهم إلى أن جاءوا هكذا يقولون و يصرفهم شهرين، ثمّ أيسوا من الوصول فقالوا: «قل لمولانا إنّا شيعة أبيك عليّ بن أبي طالب»عليه السّلام قدشمت بنا أعداؤنا في حجابك لنا، و نحن ننصرف هذه الكرة، و نهرب من بلدنا خجلا و أنفة ممّا لحقنا، و عجزا عن احتمال مضض ما يلحقنا بشماتةأعدائنا». فقال عليّ بن موسى عليه السّلام: إئذن لهم ليدخلوا، فدخلوا عليه فسلّموا عليه فلم يرد عليهم و لم يأذن لهم بالجلوس، فبقوا قياما. فقالوا: يابن رسول اللّه! ما هذا الجفاء العظيم، و الاستخفاف بعد هذاالحجاب الصعب، أيّ باقية تبقى منّا بعد هذا؟ فقال الرّضا عليه السّلام: اقرؤا«وَ مََا أَصََابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمََا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ» و اللّه ما اقتديت إلاّ بربّي عزّ و جلّ و برسوله و بأمير المؤمنين و من بعده من آبائي الطّاهرين عليهم السّلام، عتبوا عليكم فاقتديت بهم. قالوا: لماذا يابن رسول اللّه؟ قال: لدعواكم أنّكم شيعة أمير المؤمنين! و يحكم إنّما شيعته: الحسن و الحسين و سلمان و أبو ذر و المقداد و عمّار و محمّد بن أبي بكر، الذين لم يخالفوا شيئا من أوامره، و أنتم في أكثر أعمالكم له مخالفون، و تقصرون في كثير من الفرائض و تتهاونون بعظيم حقوق إخوانكم في اللّه، و تتقون حيث لا تجب التقية، و تتركون التّقية حيث لا بدّ من التقية، لو قلتم: إنّكم مواليه و محبّوه، و الموالون لأوليائه و المعادون
آیت الله شیخ عباس اخوان
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ولادت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها «..
وآله وسلم فَاحْتَضَنَهُ فَسَكَنَ مِنَ الْحَنِينِ ثُمَّ رَجَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله علیه وآله وسلم وَ يُسَمَّى الحَنَّانَةَ. إِلَى أَنْ هَدَمَ بَنُو أُمَيَّةَ الْمَسْجِدَ وَ جَدَّدُوا بِنَاءَهُ فَقَطَعُوا الْجِذْعَ‌ تألیف ج۱صص۱۶۵-۱۶۶؛ همراهی کوه‌ها در با علیه‌السلام: وَ لَقَدْ ءَاتَيْنَا دَاوُۥدَ مِنَّا فَضْلاًۖ يَٰجِبَالُ أَوِّبِی مَعَهُۥ وَ ٱلطَّيْرَۖ وَ أَلَنَّا لَهُ ٱلْحَدِيدَ :۱۰؛ داشتن همهٔ اشیاء و عدم فهم ما: تُسَبِّحُ لَهُ ٱلسَّمَٰوَٰتُ ٱلسَّبْعُ وَ ٱلْأَرْضُ وَ مَن فِيهِنَّۚ وَ إِن مِّن شَیْءٍ إِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِۦ وَ لَٰكِن لاَّ تَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْۗ إِنَّهُۥ كَانَ حَلِيمًا غَفُورًا :۴۴؛ جریانی از مرحوم حاج آقا رحیم و استاد ایشان مرحوم در یک و آخوند کاشی بانگ برآمد ز خرابات من چرخ دوتا شد ز مناجات من یا رب یا رب که چه سان می‌کند دلبر بی‌کفو مکافات من قصر دهد از پی تقصیر من زله دهد از پی زلات من جوش نهد در دل دریا و کوه از تبش روز ملاقات من جریان محاجه و و با اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم و نجات ایشان از آتش با عنایت تکوینی سلام‌الله‌علیها؛ إِنَّ أَوْلَی ٱلنَّاسِ بِإِبْرَٰهِيمَ لَلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ وَ هَٰذَا ٱلنَّبِیُّ :۶۸؛ قُلْنَا يَٰنَارُ كُونِی بَرْدًا وَ سَلَٰمًا عَلَیٰٓ إِبْرَٰهِيمَ علیهم‌السلام:۶۹؛ قَالُوا۟ ٱبْنُوا۟ لَهُۥ بُنْيَٰنًا فَأَلْقُوهُ فِی ٱلْجَحِيمِ (۹۷) فَأَرَادُوا۟ بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَٰهُمُ ٱلْأَسْفَلِينَ :۹۸؛ من تعلق بذیل من ذیولها نجاه الله من النار؛ تمسک به زهرا سلام‌الله‌علیها همهٔ ما تحت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها است؛ نقل فضیلتی از حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها از کتاب دارالسلام مرحوم که مرحوم شهید از آن تعبیر به کتاب مستطاب دارالسلام کرده است؛ کتاب مرحوم نوری پیرامون است که به ماهیت خواب و به خواب‌های منقول از کریم و و خواب‌هایی که ربانیون از دیده‌اند، پرداخته است؛ عنایت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها: و حدثني الصالح الصفي الحاج المذكور سلمه اللّه قال:كان لي صديق فاضل تقي عالم،و هو المولى جعفر بن العالم الصالح المولى محمّد حسين من أهل طبرستان من قرية يقال لها تيلك،و كان(ره)في بلده،فلما جاء الطاعون العظيم الذي عمّ‌ البلاد و طمّ‌ العباد،اتفق ان خلقا كثيرا ماتوا قبله و جعلوه وصيا على أموالهم،فجبى كلها ١و مات بعدهم بالطاعون قبل ان يصرف الأموال في محلها،فضاعت كلها،و لما وفقني اللّه تعالى لزيارة العتبات و مجاورة قبر مولانا أبي عبد اللّه(علیه‌السلام)رأيت ليلة في المنام كأن رجلا في عنقه سلسلة تشتعل نارا، و طرفيها بيد رجلين و له لسان طويل قد تدلى على صدره،فلما أراني من بعيد قصدني،فلما دنا مني ظهر انه المولى المزبور،فتعجبت فلما همّ‌ ان يكلمني و يستغيث بي جر السلسلة إلى الخلف فرجع القهقري و لم يتمكن من الكلام، ثم دنا ثانيا ففعلا به مثل الأول و كذلك في المرة الثالثة،ففزعت من مشاهدة صورته و حالته فزعا شديدا،و صحت صيحة عظيمة انتبهت منها،و انتبه من كان نائما في جانبي من بعض العلماء. فقصصت عليه رؤياي و كان وقت النداء،و اعلام فتح أبواب الصحن و الحرم الشريفين،فقلت:ينبغي ان نقوم و ندخل الحضرة و نزور و نستغفر له، لعل اللّه يرحمه ان كانت الرؤيا صادقة،فقمنا و فعلنا ذلك و مضى زمان طويل يقرب من عشرين سنة و لم يتبين لي من حاله شيئا،و كان في زعمي ان تلك الحالة للتقصير الذي وقع منه في أيام الطاعون في أموال الناس،و لما منّ‌ اللّه تعالى عليّ‌ بزيارة بيته و قضيت المناسك و قربنا في الرجوع إلى المدينة المشرفة مرضت مرضا شديدا منعني عن الحركة و المشي،فلما نزلنا قلت لأصحابي: غسلوني و بدلوا ثيابي و احملوني إلى الروضة المطهرة لعل الموت يحول بيني و بين الوصول إليها،ففعلوا و لما دخلت الحضرة أغمي علي فتركوني في جانب و مضوا لشأنهم،فلما أفاق بي حملوني و أتوا بي إلى قرب الشباك فزرت،ثم ذهبوا بي إلى الخلف عند بيت الصديقة الطاهرة سلام اللّه عليها أحد المواضع التي تزار فيها،فجلست وزرت بما بدا لي،ثم طلبت عنها الشفاء و قلت لها: بلغنا من الآثار كثرة محبتك لولدك الحسين(علیه‌السلام)،و اني مجاور قبره الشريف، فبحقه عليك إلاّ ما شافيتني،ثم خاطبت الرسول (صلی‌الله علیه وآله وسلم) و ذكرت ما كان لي من الحوائج منها الشفاعة لجملة من رفقائي الذين حلوا أطباق الثرى و تمزقهم البلوى،و عبددت أساميهم إلى ان بلغت إلى المولى جعفر المتقدم ذكره، فذكرت الرؤيا فتغيرت حالي فألححت في طلب المغفرة له و سؤال الشفاعة منه (صلی‌الله علیه وآله وسلم)،و قلت: اني رأيته قبل ذلك بعشرين سنة
آیت الله شیخ عباس اخوان
شب سیزدهم رجب المرجب ۱۴۴۵ ۱۴۰۲/۱۱/۴ شب ولادت حضرت امام علی امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه آیت الله
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم شب ولادت حضرت امام علی امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه هَلْ أَتَیٰ عَلَی ٱلْإِنسَٰنِ حِينٌ مِّنَ ٱلدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيْـًٔا مَّذْكُورًا :۱ گرامیداشت مقام و یاد خیر سلسلهٔ آباء و اسیران خاک؛ حیثیت : وَ لَقَدْ خَلَقْنَا ٱلْإِنسَٰنَ مِن سُلَٰلَةٍ مِّن طِينٍ (۱۲) ثُمَّ جَعَلْنَٰهُ نُطْفَةً فِی قَرَارٍ مَّكِينٍ ۱۳ ثُمَّ خَلَقْنَا ٱلنُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا ٱلْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا ٱلْمُضْغَةَ عِظَٰمًا فَكَسَوْنَا ٱلْعِظَٰمَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَٰهُ خَلْقًا ءَاخَرَۚ فَتَبَارَكَ ٱللَّهُ أَحْسَنُ ٱلْخَٰلِقِينَ :۱۴؛ تبیین حیثیت انسان در و مثال آن به لیوانی که به پر می‌شود نه دفعتاً؛ در مقام استکمال در بدن انسان مواد طبیعی مثل آهن و فسفر و ... موجود است که همگی در سلالهٔ طین بدان اشاره شده است؛ غیر از و است که در جنینی که میت به دنیا آمده وجود داشته است؛ تبیین حیات انسانی یا یا به حقیقتی که از عالم دیگری به بدن توجه می‌کند؛ حقیقت روح مربوط به : وَ يَسْـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلرُّوحِۖ قُلِ ٱلرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی وَ مَآ أُوتِيتُم مِّنَ ٱلْعِلْمِ إِلاَّ قَلِيلاً :۸۵؛ عالم امر امور است و امور است؛ مباحث طولانی چندهزارساله مربوط به اجزاء تشکیل دهنده و قائل شدن برخی به جزء لا یتجزا (=الجزء الذی لا یتجزا) که برخی این جزء را همان دانستند که بعداً مشخص شد خود اتم اجزاء دارد که حدود ۱۷۰ ذره زیر اتمی می‌باشد تا سال ۲۰۱۲م که به ماده تک بعدی رسیدند که در ترجمه فارسی آن گفتند: ذره خدا، که گفتند از آمده است که در مقابل ما می‌گوئیم این از عالم امر آمده است؛ اتمام در عالم خلق و عدم علم آن به عالم امر که وقتی می‌گوید: هیچ، یعنی دیگر فیزیکی نیست که ما به آن عالم امر می‌گوییم؛ مشایعت با قطرات باران که اشاره دارد بدین که ریشه عالم ماده در عالم امر است و حقیقت امری مَلَک: وَ مُشَیعِی الثَّلْجِ وَ الْبَرَدِ، وَ الْهَابِطِینَ مَعَ قَطْرِ الْمَطَرِ إِذَا نَزَلَ، وَ الْقُوَّامِ عَلَی خَزَائِنِ الرِّیاحِ، وَ الْمُوَکلِینَ بِالْجِبَالِ فَلَا تَزُولُ وَ الَّذِینَ عَرَّفْتَهُمْ مَثَاقِیلَ الْمِیاهِ، وَ کیلَ مَا تَحْوِیهِ لَوَاعِجُ الْأَمْطَارِ وَ عَوَالِجُهَا. صلوات الله علیه دعای سوم؛ محدود شدن درک به عالم ماده: يَعْلَمُونَ ظَٰهِرًا مِّنَ ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا وَ هُمْ عَنِ ٱلْأَخِرَةِ هُمْ غَٰفِلُونَ :۷؛ علم ما به ظاهر انسان و مباحث مربوطه از زمان تا به امروز؛ حالات در کار کردن مداوم برای دیگران و حکایتی در این زمینه؛ قطع ارتباط بین عالم خلق با عالم امر هنگام ؛ تبیین عالم امر: إِنَّمَآ أَمْرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَيْـًٔا أَن يَقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ :۸۲؛ ملائکه و عالم امر: إِذْ يُوحِی رَبُّكَ إِلَی ٱلْمَلَٰٓئِكَةِ أَنِّی مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا۟ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ۚ سَأُلْقِی فِی قُلُوبِ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ ٱلرُّعْبَ فَٱضْرِبُوا۟ فَوْقَ ٱلْأَعْنَاقِ وَ ٱضْرِبُوا۟ مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ :۱۲؛ إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَلَن يَكْفِيَكُمْ أَن يُمِدَّكُمْ رَبُّكُم بِثَلَٰثَةِ ءَالَٰفٍ مِّنَ ٱلْمَلَٰٓئِكَةِ مُنزَلِينَ (۱۲۴) بَلَیٰٓۚ إِن تَصْبِرُوا۟ وَ تَتَّقُوا۟ وَ يَأْتُوكُم مِّن فَوْرِهِمْ هَٰذَا يُمْدِدْكُمْ رَبُّكُم بِخَمْسَةِ ءَالَٰفٍ مِّنَ ٱلْمَلَٰٓئِكَةِ مُسَوِّمِينَ :۱۲۵؛ تبیین عالم امر و موجودات امری به همدیگر همچون علم و میکائیل به همدیگر که در جریان وارد شده: وقال الثعلبي: ورأيت في الكتب إن رسول الله صلى الله عليه وسلم لما أراد الهجرة خلف علي بن أبي طالب بمكة لقضاء ديونه ورد الودايع التي كانت عنده فأمره ليلة خرج إلى الغار وقد أحاط المشركون بالدار أن ينام على فراشه صلى الله عليه وسلم وقال له: (إتشح ببردي الحضرمي الأخضر، ونم على فراشي، فإنه لا يخلص إليك منهم مكروه إنشاء الله، ففعل ذلك علي، فأوحى الله تعالى إلى جبرئيل وميكائيل إني قد آخيت بينكما وجعلت عمر أحدكما أطول من عمر الأخر فأيكما يؤثر صاحبه بالبقاء والحياة؟ فإختار كلاهما الحياة فأوحى الله تعالى إليهما: أفلا كنتما مثل علي بن أبي طالب ج آخيت بينه وبين محمد صلى الله عليه وسلم فبات على فراشه (يفديه) نفسه ويؤثره بالحياة، إهبطا إلى الأرض فاحفظاه من عدوه، فنزلا فكان جبرئيل عند رأس علي وميكائيل عند رجليه، وجبرئيل ينادي: بخ بخ من مثلك يا بن أبي طالب، فنادى الله عز وجل الملائكة وأنزل الله على رسوله صلى الله عليه وسلم وهو متوجه إلى المدينة في شأن عليج " * (ومن
آیت الله شیخ عباس اخوان
شب شانزدهم ماه مبارک رمضان ۱۴۴۵ ۱۴۰۳/۱/۷ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «فما ظنك بالرؤوف الرحيم الذي يتودد إلی من يؤذيه بأوليائه، فكيف يمن يؤذى فيه. و ما ظنك بالتواب الرحيم الذي يتوب على من يعاديه، فكيف بمن يترضاه و يختار عداوة الخلق فيه.» ص۳۹۹ بحث به خدای متعال و تابع و بودن این مسأله در مورد خدای متعال و لطف او به بنده؛ تبیین شأن به مسبوقیت مخلوق به خدای متعال و مسبوقیت اراده به مقام الهی که در پی این بینش لطف خدای متعال به مخلوق خود مشخص می‌گردد؛ توجه خدای متعال در و به بندگان؛ رحمت رحمانیه علی‌الدوام الهی به بندگان بنابر بندگان: أَفَعَيِينَا بِٱلْخَلْقِ ٱلْأَوَّلِۚ بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ #ق:۱۵؛ فقر ذاتی امکان، و احتیاج ذاتی مخلوق است و در هر آنی بی‌نهایت مورد عنایت الهی است؛ محروم شدن از رحمت رحیمیه به واسطهٔ سرکشی بنده ای همه هستی ز تو پیدا شده خاک ضعیف از تو توانا شده «فما ظنك بالرؤوف الرحيم الذي يتودد إلی من يؤذيه بأوليائه، فكيف يمن يؤذى فيه» اذیت کنندهٔ دوستان خدا، دارد خدا را اذیت می‌کند؛ : آن که ولی خدا اذیت می‌کند، خدا به او رحمت رحمانیه و دارد، چگونه می‌شود به کسی که دوست خداست، خدا رحمت رحمانیه نداشته باشد؛ رحمت رحمانیه شأنی است که خدای متعال از کتم عدم موجود کرده و سپس این موجودیت را استدامه می‌دهد؛ سؤال از علیه‌السلام: قَالَ فَمَن رَّبُّكُمَا يَٰمُوسَیٰ (۴۹) قَالَ رَبُّنَا ٱلَّذِیٓ أَعْطَیٰ كُلَّ شَیْءٍ خَلْقَهُۥ ثُمَّ هَدَیٰ :۵۰؛ فراگیری و الهی بر همگان؛ ٱلَّذِی خَلَقَنِی فَهُوَ يَهْدِينِ (۷۸) وَ ٱلَّذِی هُوَ يُطْعِمُنِی وَ يَسْقِينِ (۷۹) وَ إِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (۸۰) وَ ٱلَّذِی يُمِيتُنِی ثُمَّ يُحْيِينِ :۸۱؛ : ٱهْدِنَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلْمُسْتَقِيمَ :۶؛ اذیت و آزار الهی: إِنَّ ٱلَّذِينَ يُؤْذُونَ ٱللَّهَ وَ رَسُولَهُۥ لَعَنَهُمُ ٱللَّهُ فِی ٱلدُّنْيَا وَ ٱلْأَخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا :۵۷ «فما ظنك بالرؤوف الرحيم الذي يتودد إلی من يؤذيه بأوليائه، فكيف يمن يؤذى فيه.» الرحیم اشاره به رحمت رحیمیه الهی است؛ استمرار : وَ ضَرَبَ لَنَا مَثَلاً وَ نَسِیَ خَلْقَهُۥۖ قَالَ مَن يُحْیِ ٱلْعِظَٰمَ وَ هِیَ رَمِيمٌ (۷۸) قُلْ يُحْيِيهَا ٱلَّذِیٓ أَنشَأَهَآ أَوَّلَ مَرَّةٍۖ وَ هُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ :۷۹؛ فراموشی خلقت خود: أَفَعَيِينَا بِٱلْخَلْقِ ٱلْأَوَّلِۚ بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِّنْ خَلْقٍ جَدِيدٍ #ق:۱۵؛ به خلقت شده و استمرار دارد: إِنَّمَآ أَمْرُهُۥٓ إِذَآ أَرَادَ شَيْـًٔا أَن يَقُولَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ :۸۲ «فما ظنك بالرؤوف الرحيم الذي يتودد إلی من يؤذيه بأوليائه، فكيف يمن يؤذى فيه.» رحمت رحیمیه به ولی اذیت شونده الهی به قیاس اولویت؛ مثال قیاس اولویت: فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ :۲۳؛ استفاده مکرر مرحومین و از قیاس اولویت در «و ما ظنك بالتواب الرحيم الذي يتوب على من يعاديه، فكيف بمن يترضاه و يختار عداوة الخلق فيه.» تبیین معنای به اینکه معنای التزامی توبه است وگرنه معنای مطابقی توبه است؛ توبه به معنای بازگشت است: تاب، أی: رجع؛ لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَی ٱلنَّبِیِّ :۱۱۷؛ أی: رجع الله علی النبی، یعنی خدای متعال باز به رسولش توجه کرد؛ بودن خدای متعال یعنی مدام به بندگانش توجه می‌کند؛ در حال و توبه الهی در بازگشت فوری به خدای متعال با توجه رحیمیه که در حال معصیت از بنده برداشته شده بار محقق گردد و خدای متعال به او توجه رحیمیه کند؛ وَ ٱذْكُر رَّبَّكَ إِذَا نَسِيتَ :۲۴؛ لَّقَد تَّابَ ٱللَّهُ عَلَی ٱلنَّبِیِّ :۱۱۷؛ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ :۳۷؛ فرمایشی از مرحوم آیت‌الله پیرامون توبه؛ اثر توبه حقیقی بر پوشاندن تمام معاصی؛ فرمایش مرحوم علامه پیرامون فرازهای حدیث «و ما ظنك بالتواب الرحيم الذي يتوب على من يعاديه، فكيف بمن يترضاه و يختار عداوة الخلق فيه.» آنکه با خدای متعال دشمنی می‌کند را خدا به او توجه می‌کند که ناظر به توجه رحمانی است، حال چطور می‌شود که کسی‌که در راه خدای متعال مورد دشمنی و عداوت قرار گرفته، خدای متعال او را مورد عنایت خود قرار ندهد؟! که این هم قیاس اولویت است برای رفع به خدای متعال؛ خاطره‌ای از منبر در قدیم الایام و یادی از مرحوم آسید و نقل قولی از ایشان از شخص حاجت‌مندی که ۹ سال اصرار بر گرفتن
آیت الله شیخ عباس اخوان
میلاد امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف سخنران: آیت الله #شیخ_عباس_اخوان نیمه شعبان ۱۴۴۰ ۹۸/۲/۱
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم میلاد امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف وَ نُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَی ٱلَّذِينَ ٱسْتُضْعِفُوا۟ فِی ٱلْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ ٱلْوَٰرِثِينَ :۵ مباحث مختلف در موضوع و طرح آن کریم؛ طرح اشکال مخالفین بر علیه به اینکه موضوع غیبت در قرآن کریم مطرح نیست و این بر خلاف حکمت مسأله در شیعه است؛ طرح موضوع در قرآن؛ طرح برخی از مباحث توسط خدای متعال در قرآن به صورت همچون آیه: لَوْ كَانَ فِيهِمَآ ءَالِهَةٌ إِلاَّ ٱللَّهُ لَفَسَدَتَا فَسُبْحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ علیهم‌السلام:۲۲؛ طرح مباحث قرآنی در درجات مختلف فهم مثل آمدن برخی از آیات در مقامات مختلف و و مباحث و قیاسات عقلی؛ منتهی شدن آیه به : لَوْ كَانَ فِيهِمَآ ءَالِهَةٌ إِلاَّ ٱللَّهُ لَفَسَدَتَا فَسُبْحَٰنَ ٱللَّهِ رَبِّ ٱلْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ علیهم‌السلام:۲۲؛ متداول بودن برهان خلف در مباحث علیهم‌السلام: وَ إِذْ أَخَذَ ٱللَّهُ مِيثَٰقَ ٱلنَّبِيِّـینَ لَمَآ ءَاتَيْتُكُم مِّن كِتَٰبٍ وَ حِكْمَةٍ ثُمَّ جَآءَكُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِۦ وَ لَتَنصُرُنَّهُۥۚ قَالَ ءَأَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلَیٰ ذَٰلِكُمْ إِصْرِیۖ قَالُوٓا۟ أَقْرَرْنَا قَالَ فَٱشْهَدُوا۟ وَ أَنَا مَعَكُم مِّنَ ٱلشَّٰهِدِينَ :۸۱؛ فهم علیهم‌السلام از طریق در دوران علیه‌السلام بر خلاف رأی که در اینجا دچار برخلاف ظاهر آیه شده‌اند؛ اتهام علیه شیعه به عمل نکردن به ظاهر آیات و تاویل کردن آیات؛ جریان ملاقات با ؛ جریان ملاقات مرحوم حاج آقا (از علمای فرزند آشیخ ) با رئیس در حجاز؛ وَ مَن كَانَ فِی هَٰذِهِۦٓ أَعْمَیٰ فَهُوَ فِی ٱلْأَخِرَةِ أَعْمَیٰ وَ أَضَلُّ سَبِيلاً :۷۲ میثاق انبیاء و در هنگام : وَ أما الرَّدُّ عَلَی مَنْ أَنْکَرَ الرَّجْعَهًَْ فَقَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل ... وَ إِذْ أَخَذَ اللهُ مِیثاقَ النَّبِیِّینَ لَما آتَیْتُکُمْ مِنْ کِتابٍ وَ حِکْمَةٍ ثُمَّ جاءَکُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَکُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنْصُرُنَّهُ وَ هَذَا لَا یَکُونُ إِلَّا فِی الرَّجْعَهًِْ. ج۵۳ص۱۱۸؛ مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِکُمْ، مُنْتَظِرٌ لِأَمْرِکُمْ مُرْتَقِبٌ لِدَوْلَتِکُمْ. آخِذٌ بِقَوْلِکُمْ، عَامِلٌ بِأَمْرِکُمْ زیارت جریان ولادت علیه‌السلام و شباهت آن با ولادت علیه‌السلام در مخفی بودن: إِذَا كَانَ وَقْتُ الْفَجْرِ يَظْهَرُ لَكِ بِهَا الْحَبَلُ لِأَنَّ مَثَلَهَا مَثَلُ أُمِّ مُوسَى علیه‌السلام لَمْ يَظْهَرْ بِهَا الْحَبَلُ وَ لَمْ يَعْلَمْ بِهَا أَحَدٌ إِلَى وَقْتِ وِلَادَتِهَا لِأَنَّ فِرْعَوْنَ كَانَ يَشُقُّ بُطُونَ الْحُبَالَي فِي طَلَبِ مُوسَى علیه‌السلام وَ هَذَا نَظِيرُ مُوسَى علیه‌السلام ج۲ص۴۲۶؛ جریان ملیکهٔ دوسرا خاتون با صلوات الله علیهما؛ باب ما روي في نرجس أم القائم علیه‌السلام و اسمها مليكة بنت يشوعا بن قيصر الملك. ج۲ص۴۱۸به بعد؛ جریان تن دادن به اسارت و کنیزی جناب سلام الله علیها برای رسیدن خدمت صلوات الله علیه شاهنشه روم دختری داشت در برج عفاف اختری داشت آينه عصمت و ادب بود دارای شرافت نســـب بود می‌بود مليکه نام ناميش می‌داشت پدر چون جان گراميش آزاده نواده حــــــواری شایســــــته هر بـــزرگواری شمعون وصی مسیح جدش از باغ کمال رسته قدش برده نسب از هر سو ملیکا از قیصر و جانشین عیسی گفتند که یا رب این چه بخت است داماد مگر سیاه بخت است مگر به خواب ببینم خیال منظر دوست نام‌های بزرگوار حضرت نرجس خاتون؛ مجرب بودن به ساحت حضرت؛ باب ماروي في ميلاد القائم صاحب الزمان حجة الله بن الحسن بن علي بن محمد بن علي بن موسي بن جعفر بن محمد بن علي بن الحسين بن علي بن أبي طالب صلوات الله علیهم اجمعین ج۲ص۴۲۵به بعد نرجس خاتون صلوات الله علیها؛ تولد امام زمان صلوات الله علیه و تلاوت قرآن در بدو ولادت: بَقِيَّتُ ٱللَّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَۚ وَ مَآ أَنَا عَلَيْكُم بِحَفِيظٍ علیه‌السلام:۸۲؛ دلتنگی جناب نرجس خاتون برای فرزند بزرگوارشان و دلتنگی سلام الله علیهما برای علیه‌السلام آیت الله نیمه شعبان ۱۴۴۰ ۹۸/۲/۱ https://eitaa.com/akavan110
آیت الله شیخ عباس اخوان
شب بیست و چهارم محرم الحرام ۱۴۴۶ ۱۴۰۳/۵/۸ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «و لم يؤمن الخائفين بقدر خوفهم و لكن آمنهم بقدر كرمه و جوده و لم يفرّج المحزونين بقدر حزنهم و لكن بقدر رأفته و رحمته» ص۳۹۹ لحاظ منشأ برای (= ) و (= ) و بررسی امکان رفع آن‌ها و اقدام برای رفع آن‌ها؛ بررسی نسبت عاجل (حال) و أجل (آینده) بودن خوف و حزن؛ ذکر برخی اقدامات عجیب بشر برای رفع خوف؛ دامنهٔ وسیع خوف در جوامع بشری؛ بازگشت اقدامات جانفشانانهٔ بشر برای خود: مَّنِ ٱهْتَدَیٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِی لِنَفْسِهِ وَ مَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا :۱۵؛ اولویت از خودگذشتگی نسبت به خود تا از خودگذشتگی نسبت به دیگران؛ ضرورت بررسی منشأ خوف به اینکه آیا منشأ آن وهمی است یا عقلائی تا کی غم آن خورم که دارم یا نه وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه پرکن قدح باده که معلومم نیست کاین دم که فرو برم برآرم یا نه ای بس که نباشیم و جهان خواهد بود نی نام ز ما و نی‌ نشان خواهد بود زین پیش نبودیم و نَبُد هیچ خِلَل زین پس چو نباشیم همان خواهد بود نگرانی انسان برای خود به پشتوانهٔ اینکه خلقت من حکمتی داشته است؛ أَيَحْسَبُ ٱلْإِنسَٰنُ أَن يُتْرَكَ سُدیً (۳۶) أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِّن مَّنِیٍّ يُمْنَیٰ :۳۷؛ ذکر سیر استکمالی انسان و استخراج آز آن توسط رحمه‌الله؛ و ؛ وَ لَقَدْ خَلَقْنَا ٱلْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ (۱۲) ثُمَّ جَعَلْنَٰهُ نُطْفَةً فِی قَرَارٍ مَّكِينٍ (۱۳) ثُمَّ خَلَقْنَا ٱلنُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا ٱلْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا ٱلْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا ٱلْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَٰهُ خَلْقًا ءَاخَرَۚ فَتَبَارَكَ ٱللَّهُ أَحْسَنُ ٱلْخَٰالِقِينَ :۱۴؛ راسخ‌تر شدن انسان در هنگام سیر خود به سوی ؛ غم و اندوه انسان بر اثر دغدغهٔ اینکه اگر به حکمت و غایت خلقت خودم نرسم چه می‌شود؟؛ افتخار موافقین و مخالفین به شاگردی خدمت مرحوم میرزا ؛ حالات مرحوم آشتیانی: «افسوس من خام می‌میرم» و جریان افسوس خوردن ایشان مرا باشد از درد طفلان خبر که در طفلی از سر برفتم پدر بازی‌های ؛ به خدا گفتن‌هایی برای در رفتن از کار ساقیا یک جرعه‌ای زان آبِ آتش‌گون که من در میانِ پُختگانِ عشقِ او خامم هنوز ذکر نمونه‌هایی از نفهمی‌های انسان‌ها در جهل به حکمت خلقت خودشان؛ جبران بچگی کردن انسان؛ بازگشت و توبه علیه‌السلام و غم گرفتم او به مدت ۲۵۰ سال و رسیدن به مقام و : إِنَّ ٱللَّهَ ٱصْطَفَیٰٓ ءَادَمَ وَ نُوحًا وَ ءَالَ إِبْرَٰهِيمَ وَ ءَالَ عِمْرَانَ عَلَی ٱلْعَٰالَمِينَ :۳۳؛ «و لم يؤمن الخائفين بقدر خوفهم و لكن آمنهم بقدر كرمه و جوده و لم يفرّج المحزونين بقدر حزنهم و لكن بقدر رأفته و رحمته» در جای خود و پاسخ خدای متعال به این غم به اندازهٔ و خود؛ حکمت بر صلوات الله علیه کمتر از ذره نه‌ای پست مشو مهر بورز تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ‌زنان بر جهان تکیه مکن ور قدحی مِی‌ داری شادی زهره‌جبینان خور و نازک‌بدنان پیر پیمانه‌کش من که روانش خوش باد گفت پرهیز کن از صحبت پیمان‌شکنان با صبا در چمن لاله سحر می‌گفتم که شهیدان که‌اند این همه خونین‌کفنان گفت حافظ من و تو محرم این راز نه‌ایم از می لعل حکایت کن و شیرین‌دهنان جریان اصرار مرحوم شیخ صاحب بر خاکسپاری بدنش پس از مرگ در اشرف و بازگشت از این رأی در آخر عمر خویش بر وصیت به تدفین خود در صلی الله علیک یا مولانا یا اباعبدالله الحسین السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین ای تاب و توانم را برده رحمی بر این دل افسرده برگی از گلشن خرم عمر باقی بود آن هم پژمرده خوناب جگر از ساغر دل در فصل بهار غمت خورده بیمار توایم و نپرسیدی کاین غمزده به شد یا مرده دیوان روضه صلوات الله علیه فسقط عن الفرس و جلس علی التراب فجعل یمسح التراب عن وجهه فوضع خده علی خده و صاح سبع مرات و قال ولدی علیّ علی الدنیا بعدک العفا قتل الله قوما قتلوک حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان شب بیست و چهارم محرم الحرام ۱۴۴۶ ۱۴۰۳/۵/۸ آیت الله https://eitaa.com/akavan110
آیت الله شیخ عباس اخوان
شب بیست و نهم محرم الحرام ۱۴۴۶ ۱۴۰۳/۵/۱۳ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام إن العاقل اللّبيب من ترك ما لا طاقة له به.» ص۳۹۹ وضع و گنجایش توسط افراد به منظور وجود برای امور؛ دستور خدای متعال برای وزن کردن با وسایل متقن: وَأَوْفُوا الْكَيْلَ إِذَا كِلْتُمْ وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا :۳۵؛ وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ :۹؛ برخورد انسان با موازین و مقاییس و نسبت نادرستی و نامتعادلی به افرادی که که موازین و مقاییس را رعایت نمی‌کنند؛ عدم به بار کشیدن باری که در توان انسان نیست توسط شخص عاقل؛ رعایت قهری موازین توسط انسان؛ رگ نادانی برخی افراد در امور عبادی و غیر عبادی؛ میزان در قرب الهی مقدار انسان است؛ جریان در صلی‌الله علیه وآله وسلم؛ وَلَوْلَا أَنْ ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدْتَ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئًا قَلِيلًا :۷۴؛ فیض و مصون ماندن اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم؛ اختصاص به انسان؛ مفید افتادن در برخی مواقع؛ اراده خدا بر آسان گرفتن بر انسان: يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ :۱۸۵؛ خدای من اگر چیزی را به سختی می‌پذیرد همان امر راه آسان هم دارد؛ رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنْتَ مَوْلَانَا فَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ :۲۸۶؛ عظمت قائل شدن اهل معرفت برای الهی تو منزلی و دوستان تو در راه پس نه دل عذر خواه است و نه زبان کوتاه. آفریدی ما را رایگان و روزی دادی ما را رایگان بیامُرز ما را رایگان که تو خدایی نه بازارگان. ضرورت بیجا درست نکردن مهلکه برای خود؛ فرمایش استاد پیرامون رفتن و کنایه شخصی به ایشان؛ مطلوب شارع نبودن بی‌جا درست برای خود؛ اجباری برای خود: ثُمَّ قَفَّيْنَا عَلَىٰ آثَارِهِمْ بِرُسُلِنَا وَقَفَّيْنَا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَآتَيْنَاهُ الْإِنْجِيلَ وَجَعَلْنَا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً وَرَهْبَانِيَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاءَ رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا ۖ فَآتَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ ۖ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ :۲۷؛ مطلوب بودن عمل به رخصت‌ها در جایی‌که شارع داده است؛ اِنَّ اللّه َيُحِبُّ اَنْ يُؤخَذَ بِرُخَصِهِ كَما يُحِبُّ اَنْ يُؤخَذَ بِعَزائِمِهِ ج۱ص۸۱؛ دکان شدن برخی امور برای برخی افراد «يا هشام إن العاقل اللّبيب من ترك ما لا طاقة له به.» هر چیزی یعنی اصل و ذات آن چیز؛ ته این است که آنچه را انسان طاقت آن را ندارد ترک می‌کند؛ خاطره‌ای از عبادات در ؛ جریانی از مکالمه مرحوم پدر استاد با مرحوم آشیخ ؛ وضعیت مالی مردم قبل و بعد از ؛ ذکر روایتی پیرامون به حالت دراز کشیدن در وقت بی‌حالی؛ انسان در حمل اموری که طاقت آن‌ها را ندارد بر خود؛ بهترین آن است که بر آن مداومت باشد و لو کم باشد؛ قَلِيلٌ يَدُومُ عَلَيْكَ خَيْرٌ مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ ص۴۹۸؛ بالاترین مستحب بعد از اتمام نماز سه در انتهای نماز است؛ عدم جعل (= به زحمت افتادن) در : وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ قَبْلُ :۷۸؛ توصیه صلوات الله علیه به در مورد چیزی که نمی‌توانی را به عهده مگیر نامه۳۱؛ جریانی از استاد پیرامون به عهده نگرفتن منبری که وقت آن را نداشتند؛ عدم قبول استاد برای سفر به اشرف به علت دادن به دیگران: الْمُؤْمِنُ اذا وَعَدَ وَفى‏ ج۶۴ص۳۱۱؛ جریانی سفر شخصی به و برخورد با خانواد‌ای فقیر و فرمایش معصوم علیه‌السلام به وی؛ حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ :۳؛ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَسْأَلُوا عَنْ أَشْيَاءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ :۱۰۱ مستمندان ز خانه می‌رانی سفر خانه خدا رفته
آیت الله شیخ عباس اخوان
شب دوم رجب المرجب ۱۴۴۶ ۱۴۰۳/۱۰/۱۳ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام إن العاقل اللّبيب من ترك ما لا طاقة له به، و أكثر الصواب في خلاف الهوى. و من طال أمله ساء عمله» ص۳۹۹ طاقت انسان در مقام و ؛ ضرورت توجه به و متعارف بودن آن؛ انتظارات برخی انسان‌ها از اموری که مدخلیتی در تحقق هدف ندارد؛ ذکر روایتی پیرامون انتظار انسان به نزول ملک با یک شبه؛ آفت خیال اینکه با زور زدن در امری از آن امر چیزی متحقق می‌شود؛ موارد مختلف افراد مبتلا به به سبب بیماری و وسواس به سبب نفهمی؛ آفت انتقال غلط به دیگران و در اینباره؛ جریانی از مرحوم آیت‌الله شیخ عبدالکریم در با برخی از اصحاب خویش؛ باورهای غلط و انتظارات بی‌جا در برخی پیرامون اعمال شب‌های قدر و ؛ نگرش متفاوت انسان خردمند به مطالب «يا هشام إن العاقل اللّبيب من ترك ما لا طاقة له به» لب یعنی (خالص الشّیء) و خالص هرچیز یعنی لب آن شیء؛ انسانی که عقلش خالص است آن چه را که طاقتش را ندارد از اول سراغش نمی‌رود؛ جریانی واکنش به حاکمی که طالب دریافت مالیات از زمین زراعی بود؛ انسان عاقل از ابتدا اندازه کار رعایت می‌کند؛ وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ :۹: و میزان را برپا کنید به قاعده و در آن میزانی که برپا داشتید کم نگذارید؛ جریان در صلی‌الله علیه وآله وسلم؛ وَلَوْلَا أَنْ ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدْتَ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئًا قَلِيلًا (۷۴) إِذًا لَأَذَقْنَاكَ ضِعْفَ الْحَيَاةِ وَضِعْفَ الْمَمَاتِ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ عَلَيْنَا نَصِيرًا :۷۵؛ فیض و مصون ماندن اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم؛ سریان میل به در غیر صاحبان عصمت؛ انسان در برخی موارد با یک تشر (مخصوصاً از ناحیه شخص محبوب در نظر انسان) و از مراتب بودن این مسأله؛ رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنَا :۲۸۶؛ عاقل دانا خودش به خودش سخت نمی‌گیرد؛ جریانی از شخصی که با خود سخت و مافوق طاقتش بسته بود؛ عدم ممدوحیت به تعب انداختن خود در نزد شرع؛ اصل مهم روایی: اقل عبادت اگر همراه با باشد بسیار کارساز است ولی اگر عبادت زیاد بدون انجام بگیرد هر اندازه عبادت بیشتر شود از خدا دورتر می‌شود «يا هشام إن العاقل اللّبيب من ترك ما لا طاقة له به» روایت پیرامون شخصی که توان بر ایستاده یا نشسته خواندن را ندارد؛ روایتی پیرامون شخصی که عمل داشته است و استفتای او از معصوم علیه‌السلام؛ وجود عمل آب مروارید در قدیم و ذکر آن در روایات؛ جریانی استفتاء شخصی از مرحوم پیرامون وظیفه نمازش پس از عمل آب مروارید؛ بهترین آن است که بر آن مداومت باشد و لو کم باشد؛ قَلِيلٌ يَدُومُ عَلَيْكَ خَيْرٌ مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ ص۴۹۸؛ سیرهٔ آیت الله رضا پیرامون فعالیت مستمر یک ساعته همیشگی در پیگیری تألیفات خویش و موفقیت‌های بسیار بر اثر مداومت بر این امر اسب تازی دو تگ رود به شتاب و اشتر آهسته می‌رود شب و روز اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم شب دوم رجب المرجب ۱۴۴۶ ۱۴۰۳/۱۰/۱۳ آیت الله https://eitaa.com/akavan110
آیت الله شیخ عباس اخوان
شب پنجم رجب المرجب ۱۴۴۶ ۱۴۰۳/۱۰/۱۶ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام لو رأيت مسير الأجل لالهاك عن الأمل.» ص۳۹۹ از عوامل موثر در رفتاری (= در زیاد خوش نبودن و زیاد ناخوش نبودن و در زیاد در تعب و زیاد در آسایش خود را ندیدن) توجه کردن به غایات و نهایات و پایان امور است؛ جریان درخواست از دیگران جمله‌ای برای حکّ بر سنگ قیمتی نگین انگشتری: هذا أیضاً قد ینقضی (این نیز بگذرد؛ خوابیدن باد و فیس انسان در هنگام توجه به غایات؛ جریان روزهای پایانی عمر مرحوم و زمزمه این اشعار: این کاخ که می‌بینی گاه از تو و گاه از من جاوید نخواهد ماند خواه از تو و خواه از من گردون چو نمی‌گردد بر کام کسی هرگز گیرم که تواند بود مهر از تو و ماه از من کبکی به هزاری گفت پیوسته بهاری نیست این خنده و افغان چیست گل از تو گیاه از من با خویش در افتادیم تا ملک ز کف دادیم از جنگ کسان شادیم داد از تو و آه از من نه تاج کیانی ماند نه افسر ساسانی افسر ز چه نالانی تاج از تو کلاه از من خطر در ؛ بر طرف شدن بی‌جا با زیارت ؛ نکوهش غفلت هنگام زیارت اهل قبور: أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ (۱) حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ :۲ «يا هشام لو رأيت مسير الأجل لالهاك عن الأمل.» أجل پایان و نهایت هر چیز است؛ پایان همهٔ پایان‌ها؛ جهل انسان به پایان امور و مسیر أجل که آیا با برکت است یا با هلاکت و ذکر نمونه‌هایی از این مسأله در ؛ انسان متأمل هرچه سنش بالاتر می‌رود در مورد امور به دیده تردید و امکان می‌نگرد؛ وظیفهٔ انسان کردن مطابق با است ولی دست انسان نیست؛ جریان فوت یکی از آشنایان؛ فرمایش صلوات الله علیه مبنی بر اینکه وقتی انسان همه‌چیز را در مسیر کامروایی دید یک مرتبه همه‌چیز به هم می‌ریزد و تمام می‌شود؛ انسان موفق کسی است که به وظایف خود عامل است و به خدای متعال دارد؛ وَيَدْعُ الْإِنْسَانُ بِالشَّرِّ دُعَاءَهُ بِالْخَيْرِ ۖ وَكَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا :۱۱؛ پشتوانه بسیار و در های جوامع مختلف تو نپندارى كزين لاف و دروغ هرگز افتد نان تلبيست به دوغ‏ ترتیزک کاشتیم قاتق نونمون بشه قاتل جونمون شد وظیفهٔ انسان و کردن است نه دست روی دست گذاشتن: يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَىٰ :۳۵؛ سعی و تلاش و و در نظر گرفتن غایت با توجه به اینکه خدای ورای امور است (و الله من وراء القصد) که نتیجه آن نه خوشی بسیار و نه ناخوشی بسیار است و در اینجاست که و سازی از انسان دور می‌شود؛ سوالی از یک پزشک در مورد اینکه ورای این امور دستی دیگر است؛ توصیه یک استاد پزشک به دانشجویان پزشکی: برای بیماران تاریخ مرگ معلوم نکنید، مرگ دست خداست؛ آن که پشت اراده‌هاست خدای ذوالجلال است صلی الله علیکم یا اهل بیت النبوة و رحمة الله و برکاته شب پنجم رجب المرجب ۱۴۴۶ ۱۴۰۳/۱۰/۱۶ آیت الله https://eitaa.com/akavan110
آیت الله شیخ عباس اخوان
شب بیست و چهارم رمضان المبارک ۱۴۴۶ ۱۴۰۴/۱/۴ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan110
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «و عابد جاهل يستصغر من هو دونه في عبادته يحب أن يعظم و يوقر.» ص۴۰۰ استفاده از یک تشبیه زیبا و تبیین اینکه: انسان تا نداند اموری مثل اعتقادات و عبادات برای چه هستند و حکمت آن‌ها از ابتدا برایش درست تبیین نشود تا آخر به اشتباه می‌رود؛ تبیین اینکه برای چیست؟؛ صعوبت تحلیل امر عبادت حتی برای برخی از خواص؛ عبادت آمده تا انسان با آن درمان بشود و این عبادت گاهی همراه می‌شود با اقبال نسبت به انسان که اگر شخص حکمت این عبادت را نداند خیال می‌کند که مثلاً عبادت برای اقبال جامعه به وی بوده است ولذا امورات خود را طوری تنظیم می‌کند تا اقبال بیشتر به او شود؛ خاطره‌ای از اقبال شخصی به ؛ عبادت برای این است که انسان را آنچنان پُر کند تا به وجودی خودش برسد در حالی‌که عبادت معمولاً با عناوینی همچون و مشقت و کلفت شناخته می‌شود؛ عبادت مثل غذایی است که اگر خورده نشود انسان می‌میرد؛ چه بسیار کسانی که خودشان را می‌دانند ولی مردگانی هستند که خیال می‌کنند زده‌اند؛ عبادت حقیقت وجودی است که انسان را در کمال خودش سیر می‌دهد؛ شرح حال واماندگان از عبادت: يَوْمَ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انْظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَرَاءَكُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذَابُ :۱۳؛ نفع عبادت به خود انسان؛ نفع و ضرر و به خود انسان: مَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا :۱۵؛ ذکر خاطرات و نمونه‌هایی از مکاید نفس در عبادت‌کنندگان به شأن قائل شدن برای خودشان «و عابد جاهل يستصغر من هو دونه في عبادته يحب أن يعظم و يوقر.» پرهیز و تحذیر از همنشینی با عابدِ! که به عبادت مردم به کوچکی نگاه می‌کند؛ محبت قلبی استاد به مرحوم میرزا اسماعیل و انتقاد به برخی صحبت‌های ایشان در میان برخی افراد؛ نقل مکاشفه‌ای از دولابی در حرم علیه‌السلام؛ جلوات نفس در عابد جاهل با لحاظ بشرط شیء (بشرط وجود دیگران)؛ عبادت حیات روحی ماست و باید خدا را هم کشید که به ما إذن داده عبادت او بکنیم؛ اللَّهُمَّ أَذِنْتَ لِي فِي دُعَائِكَ وَ مَسْأَلَتِك‏ دعای ؛ مضرات عدم طراوت بدون برای روح؛ وَمَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ :۳۱ «و عابد جاهل يستصغر من هو دونه في عبادته يحب أن يعظم و يوقر.» عابد جاهلی که عبادت دیگران را کوچک می‌شمارد و دوست دارد که بزرگ دانسته شود و مورد تکریم و وقار واقع شود، که از این شخص هم فرار کن که است؛ جریان دادن شخصی متدین؛ وصیت صلوات الله علیه به جناب در نیاز به دستگیری از در مسیر سفر : وَ إِذَا وَجَدْتَ مِنْ أَهْلِ الْفَاقَةِ مَنْ يَحْمِلُ لَكَ زَادَكَ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ فَيُوَافِيكَ بِهِ غَداً حَيْثُ تَحْتَاجُ إِلَيْهِ فَاغْتَنِمْهُ وَ حَمِّلْهُ إِيَّاهُ وَ أَكْثِرْ مِنْ تَزْوِيدِهِ وَ أَنْتَ قَادِرٌ عَلَيْهِ فَلَعَلَّكَ تَطْلُبُهُ فَلَا تَجِدُه نامه۳۱؛ منت فقیر بر انسان صدقه دهنده نه بلعکس؛ اهمیت تحقق نگرش‌های اولیه صحیح و دینی برای پیشروی در سیر کمالی خویش السلام علیک یا ایتها الصدیقة الجمیلة الجلیلة ذات الاحزان الطویلة فی المدّة القلیلة المخفیة قبرها المجهولة قدرها فاطمة الزهرا بنت رسول الله عصمت داوری نبود اگر نبود فاطمه جنت و کوثری نبود اگر نبود فاطمه احمد و حیدری نبود اگر نبود فاطمه هیچ پیمبری نبود اگر نبود فاطمه آنچه که آفریده حق بوده برای فاطمه منم گدای فاطمه، منم گدای فاطمه منم گدای فاطمه، منم گدای فاطمه شب بیست و چهارم رمضان المبارک ۱۴۴۶ ۱۴۰۴/۱/۴ آیت الله https://eitaa.com/akavan110
آیت الله شیخ عباس اخوان
جلسه هفتگی بیست و هفتم ذی‌القعدة الحرام ۱۴۴۴ ۱۴۰۲/۳/۲۵ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام قد جعل الله عزوجل ذلك دليلا على معرفته بأن لهم مدبرا، فقال: "وسخر لكم الليل والنهار والشمس والقمر والنجوم مسخرات بأمره إن في ذلك لآيات لقوم يعقلون".» ص۳۸۴ 01:00 آفرینش انسان با و شرافت عقل؛ تبیین به جلالت و کرامت رفتار کردن با خلایق و دیگران به اندازهٔ بزرگی و توان؛ تکریم الهی به انسان به عقل؛ شرافت و بزرگی و کرامت به واسطه عقل مشعر به این است که خدای متعال با عقل به انسان حرف می‌زند؛ ستایش انسان به مقام عقلی در آیات قرآن کریم 04:30 «يا هشام قد جعل الله عزوجل ذلك دليلا على معرفته بأن لهم مدبرا» تبیین فضای قدیم جوامع بشری به‌عنوان فضای در و و و و ؛ الغاء برده‌داری از حدود یک قرن گذشته؛ وجود حدود چهار میلیون بدون سند در طبق برخی از آمارها؛ جریانی از مادربزرگ استاد؛ وجود فضای برده‌داری در حدود شصت و هفتاد سال پیش؛ جریان گوش بریدن بردگان برای تأدیب؛ در فضایی که با برده و بنده این‌گونه برخورد می‌کردند خدای متعال خطاب به خود با کرامت به سبب عقل تکلم کرده است؛ اثبات الهی با عقل نه قهر و غلبه؛ نهایت کرامت یک مولا به یک عبد از سوی خدای متعال به بندگان با کرامت دادن به عقل؛ قوانین برده‌داری در ادوار مختلف حتی در دوره ؛ برهنه بودن بردگان در قدیم به سبب بی ارزش بودنشان؛ سخن خدای متعال با انسان به به سبب وجود عقل در انسان 14:30 وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَىٰ كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا :۷۰؛ تبیین به معنای «يا هشام قد جعل الله عزوجل ذلك دليلا على معرفته بأن لهم مدبرا» بزرگداشت انسان به عقل با استدلال به عالم و وجود که خلایق را به سوی سیر می‌دهد صلی الله علیک یا مولانا یا اباعبدالله ای خانه مثال خدا سجده‌گاه تو ای خاک گرم کرببلا قتلگاه تو روز جزا پناه دهد کائنات را هر کس که آرمید ز جان در پناه تو در حشر بر شفاعت خلق خدا بس است یک قطره خون سرخ غلام سیاه تو از تشنگی صدای تو جوهر نداشت لیک در گوش عالمی شرر انداخت آه تو طفلت نداشت قتل تو باور که ذوالجناح با یال غرق خون خود آمد گواه تو حسین جان حسین جان جلسه هفتگی بیست و هفتم ذی‌القعدة الحرام ۱۴۴۴ ۱۴۰۲/۳/۲۵ آیت الله https://eitaa.com/akavan110 ❌ کیفیت فایل صوتی پایین است
آیت الله شیخ عباس اخوان
جلسه هفتگی چهارم ذی‌الحجة الحرام ۱۴۴۴ ۱۴۰۲/۴/۱ آیت الله #شیخ_عباس_اخوان https://eitaa.com/akavan1
بسم الله الرحمن الرحیم اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم خطابات حضرت علیه‌السلام به پیرامون «يا هشام قد جعل الله عزوجل ذلك دليلا على معرفته بأن لهم مدبرا، فقال: "وسخر لكم الليل والنهار والشمس والقمر والنجوم مسخرات بأمره إن في ذلك لآيات لقوم يعقلون".» ص۳۸۴ 00:00 موهبت به اشرف مخلوقات که باشد به دو جهت: ۱- هدیهٔ عزیزی به جایی داده می‌شود که بتواند از آن محافظت کند. ۲- هدیه‌ای که بنا به شأن او در خور او باشد. تبیین جهت در به ظهور رساندن الهی؛ وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَىٰ كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا :۷۰؛ تفسیر برخی از بر و بخر به ؛ تبیین به معنای 05:10 وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ طِينٍ (۱۲) ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَكِينٍ (۱۳) ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ :۱۴؛ به ظهور رساندن صفات جمال و جلال الهی لازمه‌اش داشتن و داشتن اراده لازمه‌اش داشتن قدرت تشخیص و قدرت تشخیص لازمه‌اش وجود مقام در انسان است که به همین جهت خدای متعال به انسان داده است 07:30 خدای عزیز و جلیل برای شناسایی خودش به انسان عقل داده است تا به الهی برخورد کند و پی ببرد که این آیات نمی‌تواند به خودی خود به وجود آمده باشد؛ تفکر در باب که شیء ساکن تا ابد ساکن است مگر اینکه چیزی او را حرکت دهد و شیء متحرک تا ابد متحرک است مگر اینکه چیزی مانع حرکت او شود؛ حرکت عرضی همهٔ به‌عنوان یک مجموعه که با اندیشه بدان رسیده می‌شود چه نیوتن باشد چه 11:35 وَمِنْ آيَاتِهِ يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَيُحْيِي بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ :۲۴ عامل خارجی برای به وجود حرکت؛ إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَالْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنْفَعُ النَّاسَ وَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ مَاءٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَالسَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ :۱۶۴ 17:00 صلی الله علیک یا مولانا یا اباعبدالله السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین کشتی شکست خوردهٔ طوفان کربلا در خاک و خون طپیده میدان کربلا از آب هم مضایقه کردند کوفیان خوش داشتند حرمت مهمان کربلا بودند دیو و دد همه سیراب و می‌مکید خاتم ز قحط آب سلیمان کربلا گر چشم روزگار بر او زار می‌گریست خون می‌گذشت از سر ایوان کربلا آه از دمی که لشگر اعدا نکرد شرم کردند رو به خیمهٔ سلطان کربلا حسین جان حسین جان حسین جان حسین جان جلسه هفتگی چهارم ذی‌الحجة الحرام ۱۴۴۴ ۱۴۰۲/۴/۱ آیت الله https://eitaa.com/akavan110