eitaa logo
اشعار حسینی و آموزش مداحی
4.7هزار دنبال‌کننده
240 عکس
152 ویدیو
36 فایل
کانال اشعار حسینی این کانال زیر مجموعه کانال مقتل ضامن اشک است. اشعار بر اساس مطالب مقتل است. http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af آی دی برای ارسال اشعار @Yaghoubian دوستان سوالات خود را می توانند در آی دی استاد ارسال کنند. @m_h_tabemanesh
مشاهده در ایتا
دانلود
. از شأن علی، فقط خدا آگاه است از دامن او دستِ خرد کوتاه است گفتیم علی بن ابی‌طالب کیست؟ گفتند محمد بن عبدالله است! ✍ .
. خورشید طلوع کرده از لبخندش نور است و هزار رشته در پیوندش دیدند در آسمان دستان رسول دست علی است و یازده فرزندش . جبرییل مکرر این صلا را سر داد بلغ ، بلغ ، ندا به پیغمبر داد فرمان خداست بر سر دست بگیر آن دست که در رکوع انگشتر داد .
. خبر دهید دوباره به تشنگان غدیر رسیده برسراین چشمه، کاروان غدیر هنوز از سرگلدسته های عشق وشرف بگوش می رسد از آسمان اذان غدیر به شوق تشنه لبان ولایتش جاری است زچشمه سار ولا چشمه ی روان غدیر هماره در دل تاریخ روشن اسلام روان چو کوثر جاری است داستان غدیر گواه روز ظهور ولایت مولاست اگر که باز شود در جزا زبان غدیر علی نه گل که گلستانی از ولایت بود قسم به زحمت بی حد باغبان غدیر به غیر بوذر و سلمان و چند یار دگر که سرفراز برون شد ز امتحان غدیر سه روز تابش خورشید دیدنی شده بود چقدر رنگ طرب داشت آسمان غدیر امین وحی ستاده به صورت انسان به احترام ولایت در آستان غدیر خوشا کسی که به دستش رسید هدیه ی دوست ولایت علوی بود ارمغان غدیر ز آفتاب قیامت به دل هراسش نیست فتاد بر سر هرکس، که سایبان غدیر سعادت ابدی می دهد «وفایی» را اگر قبول کنندش ز شاعران غدیر ✍ .
. باز دلم صحیفه ی نورشد صحن دلم چو وادی طور شد ظلمت غم زسینه ام دور شد غرق نشاط وطرب وشور شد نوید شادی از بشیر آمده که موسم عید غدیر آمده من که به عشق تو اسیرم علی مهر توباشد به ضمیرم علی گرچه بود طبع فقیرم علی زمزمه پرداز غدیرم علی با تو دلم زمزمه آغاز کرد طبع من از نام تو اعجاز کرد بار دگر باب کرم باز شد نام تودرعشق سرآغاز شد پیک خدا چون که درآواز شد نغمه ی اکملت لکم ساز شد آیه ی بلغ زخدای مجید همره جبریل به احمد رسید غدیر روز عشق وامدادشد غدیر جلوه ای خداداد شد غدیر خم مبدأ میعاد شد مکتب سازنده ی ارشاد شد غدیرخم برکه ی خورشید شد چشمه ی رحمتی زامید شد باتو علی قبله نما شد غدیر کعبه ی امید ووفا شد غدیر گلشن سرسبز ولا شد غدیر جلوه گه نورخدا شدغدیر باتو غدیر آینه ی راز شد طور وتجلی گه اعجاز شد غدیر گنجینه ی اسرارشد کویر خفته ای که بیدار شد زمین بایری که گلزار شد آینه ای زنور سرشار شد غدیر جلوه ا زاستادگی است حکایتی زعشق وآزادگی است آن که زدین کرد حمایت تویی مشعل پرنور هدایت تویی چشمۀ جوشان عنایت تویی گلبن سرسبز ولایت تویی ای که تویی ماه منیر همه پس ازنبی تویی امیرهمه وای به آنان که به تو تاختند جدا زدین به خویش پرداختند تاکه تو را خانه نشین ساختند نرد وفا را زجفا باختند مگر نه این بودکه روز غدیر تمام گفتند تو هستی امیر هرکه به دل بذر ولای توکشت کویرسینه اش زتو شدبهشت به وصف تو ای گل مینو سرشت موسم عید تو «وفایی» نوشت غدیر تو حقیقتی ایزدی است برای شیعه گلشنی سرمدی است ✍ .
. به خدا ندیده بشر کسی چو امیر هر دو سرا علی بکَند زجا در خیبر از دم ذکر اعظم یا علی تو زبانزدی به دلاوری سر مرحب و دم حیدری همه در فرار و ‌پر ادعا یل دفع هرچه بلا علی شده خط به خط جلوات حق همه در وجود تو منجلی چه گلایه ای؟ به خطا کسی دهدت مقام خدا علی به شکوه تو به صلابتت متحیرم چه بخوانمت تو قسیم ناری و جنتی و شفیع روز جزا علی تو وصی خاتم انبیا تو دلیل خلقت ماسوا تو امیر روز مباهله تو مراد از انفسنا علی نه همین که ساقی کوثری نه همین که فاتح خیبری شده شرح کوه فضائلت ضربان ارض و سما علی نه فقط به آیه ی «هل اتی» نه فقط به آیه ی« انما» شده سوره سوره ی لوحِ حق وجنات و فضل تو یا علی تو به شهر علم نبی دری یل جانفدای پیمبری ز غدیر خم شده ای ولی چه بهانه ای که چرا علی؟ چه نمازی و چه عبادتی!؟ که در آن نبوده علی ولی ندهد خدا به سیه دلان هیجان عشق تو را علی و نوشته بر در جنتش احد این عبارت جانفزا و به شرطها و شروطها و جواب مسئله ها ...علی ‌.
. السلام علیک یا نور دو جهان برق نگاه علی است یک پرتوی از چشم سیاه علی است فتوای من این است : شهیدش خوانید هر کس که هلاک روی ماه علی است ✍ .
. عید زیبای غدیر آمده عید اعظم باده ی عشق بنوشید و ببخشید به هم نگذارید فراموش شود هیچ کسی جز علی(ع) نیست برازنده ی مهر خاتم جز علی (ع)هیچ‌کسی جان محمد(ص)نشده است جز علی(ع) حیدر کرار ندیده عالم از فراموشی این عید زمین ریخت بهم شیعیان اند عزادار هزاران ماتم مستیِ باده ی "خُم" از سر نامردان رفت که لگد خورد در و کرب بلا خورد رقم .
. ۹۱۹ عید غدیر بر همه عالم مبارک است این عید بر رسول مکرم مبارک است این عید حاصل همه‌ی انبیا بوَد بر انبیا ز خاتم و آدم مبارک است تبریک باد بر همه از کوچک و بزرگ بر فاطمه ولیک دمادم مبارک است عید بزرگ عالم امکان رسیده است این عید بر حسین و حسن هم مبارک است جبریل آمده‌ست شود مدح گسترش مداح مرتضی شده از سوی داورش **** این عید، عید شادی قلب پیمبر است عید بزرگ کوثرو ساقی کوثر است تنها نه عید شیعه، که عید غدیر خم باور کنید عید خداوند اکبر است اینکه به روی دست محمد بُوَد علی‌ست ای مؤمنین! امیر بدانید، حیدر است حیدر چه حیدری که بوَد جان مصطفی این حیدر است فاتح بدر است و خیبر است این جان فاطمه‌ست که بر دست احمد است حیدر تمام دارو ندار محمد است **** بر روی دست حضرت خاتم فقط علی است از این به بعد امیر دو عالم فقط علی است عیس اگر که دم به دم مرده می‌دهد احیایِ دم به عیسیِ مریم فقط علی است غیر از علی کلام دگر بر لبش نبود فرمایش پیمبر اعظم فقط علی است تنها نه حرف احمد و جبریل و انبیاست حرف خدای عزوجل هم فقط علی است عید غدیر از همه اعیاد برتر است حرف خود خداست که این عیدِ حیدر است **** عید است پس چرا دلمان هست شعله ور گویا فتاده است ز غم، خال بر جگر تبریک گفت دومیِ بی حیا ولی هفتاد روز بعد به دل می‌زند شرر با ریسمان دست علی بسته می‌شود هفتاد روز بعد لگد می‌خورَد به در بک‌روز درد و غصه‌ی ما می‌شود تمام آن لحظه‌ای که می‌رسد از راه منتظَر شائق ! همیشه در همه حالی فقط بخوان عجّل علیٰ ظهورک یا صاحب الزمان **** .
. ‌‌ یک ذره از نگاه علی آفتاب شد انگور بوسه زد به ضریح و شراب شد ‌ ما را ز خاک پای علی آفریده‌اند... پس با همین حساب علی بوتراب شد! ‌ .
. آفتاب ظهر روزهجدهم ديد ساقی ايستاده پای خم باخدايش عشق بازی می كند صحبت از افشای رازی می كند كيست اين ساقی رسول خاتم است صاحب تفسيراسم اعظم است دور تا دور سرش خيل ملك در طواف او تمام نه فلك جبريل اين بار جور ديگری است بحث اتمام ره پيغمبری است وقت تكميل رسالت آمده گاه تنزيل ولايت آمده تالب پيك الهی باز شد شرح صدر مصطفی آغاز شد در كناربركه بار انداختند منبر بالا بلندی ساختند با جلال و عزت پيغمبری باشكوه و اقتدار ديگری رفت تاپايان رساندراه را سازد آگه بنده ی گمراه را ير جهاز اشتران قد راست كرد خطبه اش را اين چنين آغازكرد ايها الناس ای مسلمانان خموش وحي منزل را فرا داريد گوش ايها الحجاج حج كامل کنید روي برحق پشت برباطل كنيد ايهالناس اين منم ختم رسل صاحب نور رسالت عقل كل من رسول ا... اعظم احمدم تاج مخلوقات حي سرمدم آمدم تا خير را نازل كنم راه كل انبياء كامل كنم اينكه دستش روی دستان من است نفس قدسي من وجان من است اين علي با شد امام المتقين شيرميدان ها، بوارالكافرين دست بوس محضرش روح الامين دست پنهان خدا در آستين مظهر عين اليقين حق اليقين بهترين مخلوق رب العالمين اين علي فاروق حق و باطل است هركه رو گرداند از او جاهل است اين علي بر شانه هايم پا گذاشت ذره اي ترديد در قلبش نداشت برفراز شانه هايم تانشست همچو ابراهيم بت ها راشكست لنگر هفت آسمان حيدر بود مقتداي انس و جان حيدر بود صاحب تيغ دودم تنها علی است محرم صاحب حرم تنها علی است هم بود يار و انيس فرشيم هم بودخلوت نشين عرشيم جزعلي نفس رسول ا... كيست صورت انسانی ا... كيست مادوتا يك روح در دو پيكريم شاهكار دست حی داوريم مادوتا منشق ز نور مطلقیم دست حق باماست ماهم باحقيم اولين مردمسلمان است علی اولين قاری قرآن است علی حال تكليفم ادا بايد شود صحبت از سر خدا بايد شود هركه رامن مقتدا و رهبرم او شهادت می دهم پيغمبرم هركه را مولاي بی همتا نبی است بعداز اين مولای او تنها عليست شد ولي اولين و آخرين حضرت حيدرامير المؤمنين آي مردم نيت قربت كنيد با وصي مصطفي بيعت كنيد آی مردم گفته ی رب كريم بشنويد... هذا صراط المستقيم هر كه شك بر او نمايدكافراست منكراو منكرپيغمبر است هركه بر گرداند از او روی خویش آتش قهرخدا دارد به پيش اي خدا با دوستانش دوست باش ياور هركس كه يار اوست باش اي خدا دارو ندارمن عليست يارصاحب اقتدارمن عليست آنچه بايد مصطفی می گفت گفت بر همه خلق خدا می گفت گفت جملگي دست دعا برداشتند ليك درسر فتنه هاي داشتند از سر شانه عبا انداختند اهل كينه رنگ خود را باختند روي لب گفتند بخیِ ياعلی زيرلب گفتند حرفي باعلی حال بر دست پيغمبرشاد باش بعداز آن آماده بيداد باش آنكه اول بهر بيعت مي دويد نقشه ی قتل پيغمبر را كشيد عقده بدرو احد ابراز شد فتنه اي با نام دين آغاز شد وقت آن شد تا سوابق روشود روي اصلي منافق روشود مردم از راه حقيقت گم شدند شاخه هاي گل همه هيزم شدند دربهشت قرب احمد آمدند درميان خانه زهرا را زدند دستهايی كه به روي دست بود خالق هستي هرچه هست بود باعمامه دورگردن بسته شد امت واحد هزاران دسته شد ناله زهراي ا طهر مي رسيد خويش را دنبال حيدر مي كشيد بوسگاه مصطفي آتش گرفت فاطمه سرتا به پا آتش گرفت چادري كه برتر از سجاده بود زير پاي اينو آن افتاده بود فاطمه مي گفت بابا مي زدند مرتضی مي گفت زهرا مي زدند عاقبت هم فضه او را جمع كرد زير چادر ماجرا را جمع كرد ✍ .
. علیه السلام ✍ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ مورم، نمی توانم سِیر جهان کنم کورم، نمی شود رصد کهکشان کنم اصلا زبان من چه به اقرار فضل تو این بس که قندِ نام تو را در دهان کنم قرآن هم از تو حرف به ایجاز می زند من کیستم که مدح امیر بیان کنم؟ گیرم که شرح نور کنم با قصیده ای خورشید را چه بیشتر از این عیان کنم یا نه، فقط برای دل خود بخواهمت مِهر تو را به سینه چگونه نهان کنم؟ در ساحت تو لکه ننگم، ولی علی فخر ولای تو به زمین و زمان کنم ما وارثان تیغ تو هستیم، دور نیست با جان خود به خصم تو خاطرنشان کنم با بنده اش خدا کی همخانه می شود تو بیشتر رفیق خدایی گمان کنم . .
‌. ایام "قُل‌هو‌الله‌‌احد" در برِ "طاها" میرفت نور قرآن مبین تا به کجاها میرفت فازَ مَن کانَ مِنَ الشیعةُ حَیدَر والله؛ تا به امّت برسد خیر دو دنیا میرفت مرتضی روی جهاز شتران نه! بی شک، کعبه بر روی بلندی به تماشا میرفت اینطرف احمد و حیدر روی منبر بودند آنطرف نیز دل حضرت زهرا میرفت هر فضیلت که نبی گفت از اوصاف علی تیر میشد...، طرف دیده‌ی اعدا میرفت و یدُالله به دستان اولوالعزم آن روز بعد نازل شدن مائده بالا میرفت با چه شوقی دو لب پاک پیمبر آنگاه رفته‌رفته به سوی واژه‌ی مولا میرفت ایهاالناس! بدانید! که والاست علی بعد من بر همگان رهبر و مولاست علی مرتضی حامی دین است، شجاعت دارد جز علی کیست که اینقدر فضیلت دارد؟ غیر او در شب هجرت که گرفتارم بود؟ جان من بود، که با جان خودش یارم بود جز علی کیست که اینگونه مسلمان باشد شأن نازل شدن سوره‌ی انسان باشد پیش چشمان شما مردم خاتم در دست مرتضی بین رکوعش دل مسکین نشکست که ز دستان علی جود و کرم میجوشد از کَفَش سائل لب تشنه، سخا مینوشد فرش زیر قدمش عرش الهی ست علی نه! خدا نیست! ولی لایتناهی ست علی کهکشان چیست بجز رشته‌ی تسبیح علی؟ چیست باران خدا غیر تواشیح علی؟ طُرُقِ ارض و سما خطّ کف دست علی ست در دلش علم خدای احد لم یزلی ست بوده شاگرد دبستان علی جبرائیل هست در دست علی زندگی عزرائیل خضر از روز ازل نوکر دربست علی ست بخداوند قسم نبض جهان دست علی ست حاجیان! قبله علی، کعبه‌ی سیّار، علی ست اسدالله علی، حیدر کرّار، علی ست چه کسی غیر علی بوده یل بدر و حنین؟ این فقط فخر علی هست که دارد حَسَنین آل او از همه عالم _بخداوند_ سر است بهترین عبد خدا شیعه‌ی اثنی‌عشر است مؤمنان را بخدا غیر علی نیست امیر برترین عید شما عید غدیر است، غدیر ساحران! سحر شما تا به ابد باطل شد البشاره! که دگر دین خدا کامل شد ای مؤذن پس از این با دل آگاه بگو "اَشهد انّ علیّاً ولیُ الله" بگو... چارده قرن گذشته ست ولیکن زیباست باز با دست نبی دست "یدُالَّه" بالاست "فوق ایدیهمِ دستان خدا دیدنی اَست روز بیعت شده این دست چه بوسیدنی اَست" نسل در نسل همه دست علی بوسیدیم ما علی‌دوست نبودیم که میپوسیدیم ای علی‌دوست! بدان! آخرتت آباد است گو به دشمن که خداوند "لبِالمرصاد" است چه غم از تشنگی عرصه‌ی محشر دارم؟ زانکه در روز جزا ساقی کوثر دارم تا که سرمست غدیرم دل من پرشعف است پدرم هست علی، خانه‌ی من هم نجف است دور هستم من اگر، شکر! رسد نور نجف حسرتش مانده ولی مزّه‌ی انگور نجف! اوج معناست در آن میکده سرمست شدن عبد مولاشدن و بنده‌ی پابست شدن خوش بحالم که چنین بنده‌ی حیدر شده‌ام خورده‌ام شیر ولایت که معطّر شده‌ام آنکه در سینه‌ی خود کینه‌ی حیدر دارد ننگ این تیرِگی از دامن مادر دارد فاطمه کرده دعا عاشق مولا شده‌ام قطره بودم من اگر، وصل به دریا شده‌ام از دعاهای شب فاطمه، جان میگیرم میشوم میثم و با مدح علی میمیرم ✍ .
. باشد غدیرِ خم همه، لبیک یاعلی گوید مَلَک به زمزمه، لبیک یاعلی امت به شور و همهمه، لبیک یاعلی فریادِ جانِ فاطمه، لبیک یاعلی اجرا شده رسالت پیغمبر خدا افشا شده حقیقتِ حق، حیدر خدا باید تمام عمر، علی را صدا کنیم باید ز دل ولایت او را ندا کنیم باید که حقِ بیعت او را ادا کنیم باید تمامِ هستیِ خود را فدا کنیم ذهن و زبان، چو از دلِ اسرار پر شود عالم ز نام حیدر کرار پر شود باید به سوی سیره‌ی مولا سفر کنیم از راهِ او به عالمِ بالا سفر کنیم در وادیِ شناختِ زهرا سفر کنیم بی حبِ نفس، تا همه دلها سفر کنیم اِحیای نفس، راهِ علی رفتن است و بس تا عرش، با نگاهِ علی رفتن است و بس من دلخوشم، که زندگی‌ام با علی خوش است پروازِ عشق، از دلِ ما تا علی خوش است حق راضی است از همه، هر جا علی خوش است از ما، خدا به گفتنِ یک یاعلی خوش است گر یاعلی چو فاطمه گفتی، هزار شکر این ذکر را چو با همه گفتی، هزار شکر مولا علی که رهبر مجموع انبیاست بابای امت و پدر جمع اولیاست او اسوه ائمه و سرمشق اوصیاست یعنی امام متقیان، نور اَتقیاست ما مؤمن و امیر همه مؤمنان علی است خاکیم و اصل و ریشه‌ی این خاکمان علی است ما را ز طینت ازلی آفریده‌اند از امتداد نور جلی آفریده‌اند جزوِ فدائیانِ ولی آفریده‌اند اصلاً برای حبِ علی آفریده‌اند مظلوم و مقتدر چو علی در حکایتیم یعنی فنای عشقِ علی در ولایتیم با رزق او به نان و نوا می‌رسیم ما یعنی به روزیِ صُلَحا می‌رسیم ما آری به جرگه‌ی شهدا می‌رسیم ما با طاعت علی به خدا می‌رسیم ما در سایه‌ی علی پیِ عصیان نمی‌رویم عهدِ اَلَست را که به نِسیان نمی‌رویم ما عَهد کرده ایم که یار علی شویم تا پای جان، ملازمش از آن بَلی شویم در آخرین نفَس، ز جمالش جلی شویم وقتِ وفات، با قدمش منجلی شویم در حینِ مرگ، مِی عَلَنی می‌زنیم ما جامِ "فَمَن یَمُت یَرَنی" می‌زنیم ما عمری برای آمدنِ یار زنده‌ایم مستِ غدیر و با سرِ هشیار زنده‌ایم یعنی به عهدِ احمد مختار زنده‌ایم اصلاً به عشق حیدر کرار زنده‌ایم تا زنده‌ایم دست ز بیعت نمی‌کشیم در صحنه‌ایم و پای ز هیئت نمی‌کشیم هیئت که درسِ روضه‌ی تنها نمی‌دهد روضه، به غیرِ عبرتِ دنیا نمی‌دهد گریه بجز دو دیده‌ی بینا نمی‌دهد ما را نشان، بجز رهِ مولا نمی‌دهد خمّ غدیر اگر رهِ مردم نمی‌شود راهِ حسین هیچ زمان گم نمی‌شود از خود به راه یاریِ دین می‌توان گذشت از غصه‌ی زمان و زمین می‌توان گذشت با کوه غم، به مُلک برین می‌توان گذشت از دردِ خود به اشک جبین می‌توان گذشت اما ز داغِ سقط جنین کی توان گذشت از یاسِ سرخِ نقشِ زمین کی توان گذشت هر کس غدیری است، ز جبهه نمی‌رود اهلِ غدیر، وادیِ فتنه نمی‌رود یعنی به بیت فاطمه شعله نمی‌رود دیگر سر حسین به نیزه نمی‌رود وای از دلِ شکسته‌ی زینب به قتلگاه بر تن سری نبود که بر آن کند نگاه طوفان به دشت کرب و بلا شد نگاهبان بینِ زنان و دست و زبانِ حرامیان مَحرم نمانده بود به اطراف بانوان نامحرمان به گِردِ حرم، هلهله کنان تنها دعای فاطمه شد یار اهل‌بیت زینب به شام و کوفه علمدار اهل‌بیت این است، آری عاقبت ناقلندری افتاد دست اهل جفا چند روسری دیگر سخن نگویم از آن جیغِ دختری کز او نمانده بود بجز پاره معجری خاکم به سر، دگر ز سخن لال می‌شوم سرگشته همچو بانوی گودال می‌شوم ✍ .
. در مسیر ولایت مولا علی علیه السلام ----------- در دیده ی من مهر تو شد صبح درخشان در سینه ی من نور تو شد تابش قرآن داری به دلم ای گل حق جلوه ی تابان بنوشته چنین آینه بر چهره ی گلها مَن ماتَ علی - حُب علی - ماتَ شَهیدا مولای من و روح من و راحت جانی ای هستی من صاحب دل جان جهانی هم نور خدا عطر ولا عطر جنانی هر مرده دلی می شود از نور تو احیا مَن ماتَ علی - حُب علی - ماتَ شَهیدا از کودکی ام در همه جا دل به تو دادم بر درگه تو آمدم و چهره نهادم ای راه من و مقصد من ای تو مرادم هرگز ندهم دل به کسی غیر تو مولا مَن ماتَ علی - حُب علی - ماتَ شَهیدا ای دست خدا چشم خدا وجه الهی ای آن که به ما در همه جا پشت و پناهی بر عاشق خود با کرمت کن تو نگاهی بر لطف تو و جود تواَم غرق تمنا مَن ماتَ علی - حُب علی - ماتَ شَهیدا قرآن تویی و دین تویی و مظهر حقی ایمان تویی و گل تویی و گوهر حقی در فُلک جهان بحر کرم لنگر حقی در سینه ی ما مهر تو گل عشق تو دریا مَن ماتَ علی - حُب علی - ماتَ شَهیدا در هر دو جهان با دل و جان دل به تو بستم با عشق تو حق جام ولا داده به دستم نوشنده ای از جام تو و جام الستم از مهر علی باغ دلم گشته شکوفا مَن ماتَ علی حُب علی ماتَ شَهیدا ** «یاسر»✍ .
. صلی الله علیک یا امیرالمؤمنین فرمود خدا که جای من جز دل نیست ای وای دلی که عشق را مایل نیست ابلاغ کن ای نبی من بر همگان : بی حب علی دین کسی کامل نیست ✍ ............... . السلام علیک یا میزان الاعمال بی نام علی جام و سبو کامل نیست آداب طهارت و وضو کامل نیست آن نقطه ی تحت باء بسم اللَه گفت : قرآن خدا بدون او کامل نیست ✍ .
. خدا روز غدیر خم، چنین بخشیده تفضیلش خدا آورده در وصف علی آیات انسان را به یمن او خدا نازل کند بر خلق، باران را علی، مجد و شکوه حق، میان طور سینا بود که شیدا کرد نور جلوه اش موسی بن عمران را نه تنها بهره ها بردند مردم از بیاناتش که حتی رام کرده خطبه اش گرگ بیابان را علی شمشیر بیرون از غلاف حزب توحید است به برقِ تیغ خود عاجز نموده حزب شیطان را فقط محبوب خالق یک نفر، آن هم علی باشد که احمد میل فرماید کنارش مرغ بریان را کسی که انبیا قاصر ز درک رتبه اش هستند به روی دوش خود بالا بَرد شأن یتیمان را نجات انبیا از هر بلا کار علی باشد امین الله فی ارضه، سزاور علی باشد علی را در مقام نفس خود، طه پسندیده علی را از ازل، انسیةالحورا پسندیده به جای زرق و برق زندگانی، ساقی کوثر... حیات ساده ای با حضرت زهرا پسندیده "بگو بر هر که دنبال نشانیِ خداوند است علی اسم خدا باشد که حق او را پسندیده" خدا تا که عیان دارد علی فاضل ترین مرد است برایش زینتی چون زینب کبری پسندیده نه اینکه قرب او بر حق، به قدر "قَابَ قَوْسَینْ‌ِ" است خدا او را چنان احمد به "أَوْ أَدْنی‌" پسندیده قرین با حق شدن یعنی علی حق است و حق با اوست هر آنچه او پسندد را، خدا یکجا پسندیده علی اصل و اساس دین و غیر از او فروعش شد دلم مدهوش خاتم بخشیِ بین رکوعش شد چه گویم در مقامش که نماند جای افسوسی علی قدیسی از نور است و از آیات قدوسی علی را جز علی معنا نخواهد کرد و در بابش نباشد معنی کامل، میان هیچ قاموسی میان ظلمت دنیای تیره، تابش حبش منور کرده قلب شیعیان را همچو فانوسی نجف وادی امن است و نجات از نار می یابد مشرف می شود هر کس برای عرض پابوسی فلانی و فلانی را رها کن تا که بگریزند علی تا هست در لشگر، نباشد جای مأیوسی به سجده تیرِ بیرون آمده از پای او می گفت: عجب دلداده ای هستی، عجب با یار مأنوسی چرا بنت اسد را حق، اقامت در حرم داده؟ چرا در سجده احمد بر علی حق را قسم داده؟ علی راه خدا، باب خدا، معشوق سبوح است به نام نامیِ او راه های بسته، مفتوح است تمام کوه ها غرقند در دریا و نوح ایمن چرا که نام حیدر، حک شده بر کشتی نوح است علیِ مرتضی بر پشت خود جوشن نمی بندد در این یک ویژگیِ منحصر، صد نعتِ ممدوح است به دور مصطفی روز اُحد چون شیر می چرخد اگرچه با نود زخمی که خورده، سخت مجروح است به یمن پاکی دامان مادرها، برای ما بیان منقبت های علی، آرامش روح است به سوی هر دو قبله خوانده با احمد نمازش را به هر خیر اولین است و علی توحیدِ مشروح است به دست او خدا انوار را تکثیر خواهد کرد علی را "قل هو الله احد" تفسیر خواهد کرد خدا روز غدیر خم، چنین بخشیده تفضیلش امیرالمؤمنین را کرده بر دین، شرط تکمیلش علی شد شرط ابلاغ رسالت در کلام حق که علامه امینی ها بیان کردند تفصیلش بساط بت پرستی در کنار کعبه برپا بود علی با قهر ابراهیمیِ خود کرد تعطیلش چنان بی واهمه جای نبی خوابید در بستر که از سوی خدا مدح و ثنا فرمود جبریلش سقایت کرد در بدر آن چنان شیر خدا حیدر هزار و یک ملک رفتند در صحرا به تجلیلش قوام مسجد کوفه به صوت مرتضی باشد به قربان مناجاتش، فدای لحن ترتیلش برای اهل ایمان، حب او اتمام نعمت شد غدیر خم برای شیعیان، روز ولایت شد صدف در قعر دریا بود، قدرش را ندانستند به هر دردی مداوا بود، قدرش را ندانستند به هر دل خسته و هر سائل و هر طفل درمانده علی مانند بابا بود، قدرش را ندانستند که غیر از او لباسش ساده تر از خادمش بوده؟ چقدر این مرد آقا بود، قدرش را ندانستند بساط سفره ی خیرات مولا بهر سائل ها همیشه پهن و برپا بود، قدرش را ندانستند علی بالاترین اعجاز احمد در رسالت بود علی هارونِ طه بود، قدرش را ندانستند کلام و سیره اش، حتی سکوتش هم هدایت بود در او هر خیر پیدا بود، قدرش را ندانستند چه شد آخر غدیرش را چرا از یادها بردند؟! چرا هیزم به پشت خانه‌ی خیرالنسا بردند؟! - تیر ماه ۱۴۰۳ .
. در ازل گفتیم: یا مولا امیرالمؤمنین تا ابد هستیم با مولا امیرالمؤمنین . دستِ او تا عرش بالا رفت در دستِ رسول شد علیِ مرتضی مولا امیرالمؤمنین . مرکز آنان خلافت، محورِ ایشان رسول پس کجا آنان، کجا مولا امیرالمؤمنین . آن‌که را روزی ملائک سجده می‌کردند، آن شخص آدم بود یا مولا امیرالمؤمنین . جای بسم الله گفتم یا علی، آری یکی‌ست بای بسم الله با مولا امیرالمؤمنین . مشکلی باید که نامت بر لبم جاری شود یا علی مشکل‌گشا مولا امیرالمؤمنین . دشمن‌تان نیز می‌داند که در وصفِ شماست انما و هل اتی مولا امیرالمؤمنین . منزل اهل ولایت چیست؟ صحرای غدیر باز هم رفتیم تا مولا امیرالمؤمنین . هرچه آید از شما انگشتری یا نانِ خشک ما گداییم و شما مولا امیرالمؤمنین . تو همای رحمتی در شعرِ سبزِ شهریار سایه‌ات بر جانِ ما مولا امیرالمؤمنین . سید احمد حسینی (شهریار)✍ .
. نجف زیباترین جای زمین است به روی خاتم دنیا نگین است به طاق عرش اعلی حک نمودند نجف یک شعبه از خلد برین است .
. به فرزندت بگو مولای ما یک پهلوان بوده بگو در جنگ با دشمن همیشه قهرمان بوده بگو مولای ما با اینکه جنگ‌آورترین مرد است ولی با دوستان خیلی کریم و مهربان بوده همیشه روی دوشش گرم بازی بوده‌اند، آری به فرزندت بگو مولا رفیق کودکان بوده بگو مولای ما با این که حاکم بوده، هروعده غذای سفره‌اش تنهای تنها شیر و نان بوده بگو هر شب به شانه می‌کشیده نان و خرما را فقیران را غذا می‌داده ، فکر دیگران بوده برای خادم خود می‌خریده رخت نو ، اما عبای وصله‌دارش آبرو بخش جهان بوده بگو وقتی پیمبر با خدا صحبت نمود آن شب صدای صحبت مولای ما در آسمان بوده شبی که مشرکان در نقشه‌ی قتل نبی بودند بگو مولای ما در خواب حتی جان‌فشان بوده به فرزندت بگو نقل مسیحی‌های نجران را که مولا طبق قرآن بر پیمبر همچو جان بوده بگو مولای ما بر قلب‌ این مردم حکومت کرد بگو مولای ما تنها امیر مومنان بوده .
. سلام_الله_علیه همیشه با تو دارم در دلم نجوای زیبایی تو را در خواب می بینم عجب رویای زیبایی به جز تلخی و زشتی هیچ در دنیا نمی دیدم نجف من را مواجه کرد با دنیای زیبایی یتیمی که تو را دارد به عالم فخر می ورزد کدامین کودکی دارد چنین بابای زیبایی به روز حشر خلق الله رویت را که می بینند همه گویند با حیرت عجب آقای زیبایی همه فردای محشر در جنان دور تو می گردند رقم خورده برای شیعیان فردای زیبایی ✍ .
. درجنگ‌ها دشمن تورا تا دید، برگشت از مرگ با تیغ تو می‌ترسید، برگشت در اوج کفر آمد به دیدار تو هرکس در رتبه‌های عالی توحید برگشت باید که از انگشتر و شمشیر پرسید؛ از پیشگاه تو کسی نومید برگشت؟ از یک‌درخت فضل تو، یک‌حبّه انگور پیغمبر از عرش الهی چید، برگشت... یک‌جلوه از شان تو در افلاک رو شد روزی‌که با فرمان تو خورشید برگشت چشمی که در تفسیر «وجه‌الله» شک داشت آمد به دیدار تو...، بی‌تردید برگشت خوش‌بخت آن‌شعری که آمد محضر تو خوش‌بخت‌تر شعری که شد تایید، برگشت. .
. السلام علیک یا امیرالمؤمنین آدم ز فروغ ازلی عاجز شد از دیدن آن نور جلی عاجز شد جبریل که قرآن خدا را آورد از شرح فضایل علی عاجز شد .
. «علی» علی و «علی» عالی و «علی» اعلاست به مصحف کلمات خدا «هِیَ العُلیا»ست قیاس خلق خدا با علی، مَعَ‌الفارق که «لا يُقاسُ بِنا» از مناقب مولاست گواه ما «أَ جَعَلتُم سِقَايَةَ الحَاج» است مقام ساقی کوثر فراتر از این‌هاست چرا مقایسه؟ «لا يَستَوُونَ عِندَ الله» که آیه ‌آیۀ قرآن به فضل او گویاست علی رسیده به قرآن به «أَعظَم‌ُ دَرَجَه» علی در این همه آیات، آیت عظمی‌ست اگر هزار پیمبر به مدحت حیدر یکی هزار روایت بیان کنند رواست علی‌ست سورۀ نصر و به عصر بی‌مانند علی‌ست سورۀ فتح و به دهر بی‌همتاست دمی که حیدر کرار، تیغ بردارد فقط فرار در آن عرصه، چارۀ اعداست زمان غرش «الله اکبر» حیدر ملک به حیرت از آن حمله‌های رعدآساست علی عذاب «أَعِدُّوا لَهُم» علیه عدو علی به فرق ستم تیغ انتقام خداست کنندۀ در خیبر، کشندۀ مرحب که نام او رجز فتح مسجدالاقصی‌ست چه آیه‌ها که مرادش فقط خلافت اوست چه سوره‌ها که گواه شرافت مولاست ببین خلافت او را به سورۀ اعراف دلیل محکم ما آیۀ «وَ واعَدنا»ست علی خلیفه به حکم حدیث منزلت است اگرچه منزلت او فراتر از موساست علی به منزلۀ سر به پیکر طاهاست علی به پیکرۀ وحی، روح ما یوحی‌ست علی نصیر و وزیر و مشیر ختم رسل علی امیر و نذیر و بشیر خلق خداست امام اوست که در دورۀ حکومت هم انیس با ضعفا و رفیق با فقراست نوازشش به سر و روی غنچه‌های یتیم شمیم روح‌فزا و نسیم عقده‌گشاست علی به پیرهن ساده‌ای قناعت کرد لباس خوب‌ترش را برای قنبر خواست علی به آیۀ «ایّاکَ نَعبُدُ» عبد است برای شیعه به «ایّاکَ نَستَعین» مولاست علی امیر «اُولُوالاَمر» در «اَطیعُوا الله» ولی به «مَن يُطِعِ الله» او مطیع خداست :: خوشا کسی که ملبس به جامۀ تقواست بدین لباس مقدس، به محضر مولاست بیا به محضر مولا بخوان امین‌الله که او امین خدا و امان خلق خداست در آن حرم «اَرِنِی الطَّلعَةَ الرَّشیده» بخوان ولی عصر، شب و روز زائر مولاست بیا به ساحت قدسش به ذکر «مُولَعَةً بِذِكرِکَ وَ دُعاَئِک» که او مجیب دعاست «عَلی الأَطائِبِ مِن أَهلِ بَیت» ندبه کنید اگر که خون رَوَد از چشم جن و انس، رواست به «قُل اَعوذُ بِرَبِّ الفَلَق» بیا به نجف حریم امن تو «مِن شَرِّ ما خَلَق» آنجاست بیا و دل به دعای صباح او بسپار علی زمان مناجات «سامِعُ‌النَّجوی‌»ست صباح، وقت مناجات با امام زمان صباح، فرصت تجدید عهد با مولاست به گریه هر شب جمعه دعای خضر بخوان که قطره قطرۀ اشک تو رشک آب بقاست به هر «مَدَدتُ یَدِی» خوانده‌ام علی مددی همیشه و همه‌جا دیده‌ام به دست خداست به نخل میثم او سازگار شد طبعم حلاوت همه‌ابیات من از آن خرماست ✍ .
. اسعدالله ایامکم جلوه ای از کرمش سوره ی الرحمن است صحبت از فضل علی در همه ی قرآن است نام او "فصل خطاب" است یقینأ وقتی بین احمد و خدا تا سخن از ایمان است "ها علیٌ بشرٌ کیفَ بشر" می خواند هر کسی با خبر از قدرت حیدر جان است کوچه ی بندگی اش بس که صداقت دیده کوچه ی حسرتیِ رد شدن شیطان است گفت در سختی خیبر به همه پیغمبر که فقط شخص علی فاتح این میدان است همه رفتند و اُحد ماند و نبی و علی اش و علی هست که تا جان به سر پیمان است شب معراج خدا خواست ببیند احمد شرح اوصاف علی قله ی بی پایان است عطر"اکملتُ لَکُم" در همه قرآن پیچید حرف این آیه چنان صبح پر از برهان است می برد نام علی دل ز خدا هم بی شک "صَدَقَ اللهُ علی" این نظر یزدان است اصل کفر است نمازی که علی نیست در آن مثل یک خانه که از پایه و بن ویران است دشمنش روز قیامت به خدا گریان و دوستش روز قیامت به خدا خندان است جز علی دوستی ام هر عملی داشته ام مثل بیدی ست که از باد قضا لرزان است علیه_السلام ✍ .
. مدح علیه السلام ولایی حیدر اگر نبود کسی اهلِ دین نبود حِصنِ حَصین نبود کتابِ مبین نبود بی شک دلیلِ خلقتِ افلاک حیدر است حـیدر اگر نبود زمان و زمین نبود عینُ الیقین علی‌ست یقین دارم ای خدا حیدر اگر نبود دلی راستین نبود روزی هزار مرتبه شکـرِ خدا کنید حیدر اگر نبود کسی اهلِ دین نبود حیدر تمامِ دینِ خدا وحیِ مُنـْزَل است هر کس نشد مُریدِ علی وِل‌معطّل است ای شاهِ مُلک لو کَشَف و مـردِ مردها ای ذوالفـقارِ یاریِ دیـن در نبردها اسمت دوایِ دردم و یادِ شما شِفاست نادِ علی‌ست نسخه‌یِ درمانِ دردها مثلِ خداست مملکتت در حریمِ تو سلطان یکی ست با همه‌یِ دوره‌گردها این حرفِ مصطفاست تو یکتایِ اُمّتی ای منحصر به فرد ... فدایِ تو فردها فرزندِ کعبه نه که مباهات کعبه‌ای زیباترین نوا و مـناجاتِ کعبه‌ای ما را گدایِ مملکتِ خود حساب کن ما را تراب در حرمِ بوتراب کن با عشقِ خود درونِ دلِ ما حرم بساز با ذکرِ خود سرایِ شیاطین خراب کن با نوکرانِ صحن و سَرایت سخن بگو آقا جـوابِ ما بده یا که جواب کن راهی که رهبرش شده مولا صلاحِ ماست با یک نظـر به قلبِ گدا انقلاب کن آری نفس زدن به هـوایِ تو آبروست قلبی که می‌تپد به هوایِ تو آرزوست دارم هـوایِ دیدنِ ایوان طلا علی تا در حرم صدا بزنم من تو را علی کی می‌شود که در حرمت از تهِ دلم گویم به گریه یکصد و ده بار یاعلی هر جا گِره به کارِ من افتاد گفته‌ام نادِ علی علی به خـدا بارها علی حکمِ وَلی‌سْت اسمِ کسی را نمی‌برم لَعنُ عَلیٰ عدوِّکَ یا مرتضی علی لعـنت به منکرانِ تولّایِ حیدری رحمت به ندبه‌خوان و به نجوایِ مادری ✍ .