#نکات_رجالی
#وجوه_عامه 4
💠 واسطه بین #نجاشی و کتب بودن
🔻آیت الله وحید خراسانی: «مرحوم نجاشی در مقدمه کتاب خود مطلبی دارد که از آن استفاده می‌شود واسطه‌های نجاشی در رجال او، همه جزو #ثقات هستند؛ زیرا نجاشی کتابش را در جواب بر حرف اهل سنت، برای این نوشته است که اثبات کند شیعه دارای مصنفات و سلف ریشه‌داری است. پس اگر طرق به کتاب‌هایی که ایشان نقل کرده،تمام نباشد و راویان آن ثقه نباشند، کتاب ثابت نمی‌شود و اگر اثبات نشود، جواب اهل سنت داده نمی‌شود».
🔹 اشکال:
معنای جمله‌ای که نجاشی در مقدمه فرموده،این نیست که همه واسطه‌ها ثقات هستند. این ادعا هم جواب نقضی و هم جواب حلی دارد:
1️⃣ جواب نقضی: در موارد متعددی مشاهده می‌کنیم که طریق نجاشی به کتب، مشتمل بر افراد #ضعیف است و در برخی موارد خود نجاشی تصریح می‌کند که فلانی کتاب دارد، ولی من خودم آن را ندیده‌ام و کسی برای من آن را نقل نکرده است.
2️⃣ جواب حلی: ادعای نجاشی این است که هر کس با انصاف باشد و حدود دو سه هزار کتابی که او از سلف #شیعه نقل کرده است را ببیند، می‌فهمد که لااقل مقداری از این کتاب‌ها واقعیت دارد و اساساً مرحوم نجاشی دنبال اثبات تک تک کتاب‌ها نبوده است وگرنه اهل سنت که به توثیق نجاشی اعتماد نمی‌کنند، بلکه می‌گویند همه راویان شما ضعیف‌اند و یا اینکه شیعه و رافضی کذّاب است. بنابراین با استناد به این وجه نمی‌توان وثاقت واسطه‌ها را اثبات کرد.
📚 برگرفته از درس خارج فقه #بورس استاد علی #عندلیبی (زید عزه)
📌 ارسالی از حجت الاسلام علی #ظهیری (مقرر محترم درس خارج فقه بورس)
💎 برای دسترسی به کلیه فایل‌های درس فقه #بورس به سایت مدرسه شهیدین مراجعه فرمایید:
🌐 https://shahidain.ir/fa/jurisprudence-methodology/extracurricular/777-2019-11-23-08-03-46
👈 نکات #اجتهادی بیشتر را از این طریق دنبال کنید:
🌐 https://eitaa.com/joinchat/4290445439Ccdc991b341
🔰دوره تخصصی فقه و اصول مدرسه شهیدین قم
#نکات_اصولی
#درمقام_بیان_بودن
💠 در صورت شک در مورد در مقام بیان بودن، اصل چیست؟
🔻 اگر در مقام بیان بودن آیه یا روایتی مورد #شک قرار گیرد، عده‌ای از اصولیون معتقدند: اگر شک داشته باشیم کلامی که صادر شده، در مقام بیان مطرح شده یا خیر، سیره عقلا این است که کلام را حمل بر مقام بیان بودن می‌کنند. بنابراین اگر در آیه یا روایتی شک شود، #اصل در مقام بیان بودن جاری است.
🔹 اشکال:
کلامی که اصل عقلایی آن را حمل بر مقام بیان بودن می‌کند، کلام اهل #عرف است. کلام عرف این خصوصیت را دارد که نوعاً و در موارد قریب به اتفاق، تمام کلامشان را در محاورات عرفی در #یک‌کلام می‌گویند. اما اینکه این #اصل‌عقلایی را بخواهیم در مورد کسی که این خصوصیت اهل عرف را ندارد، (بلکه کلام‌های# منفصل دارد، تشریع دارد، اجمال و تفصیل دارد و بسیاری از کلماتش در مقام بیان نیست و در مقام اصل #تشریع است، مخصوصاً آیات قرآن که بیشتر تشریعی است) سرایت بدهیم، صحیح نیست و نمی‌توان به بنای عقلا تمسک کرد. در نتیجه اصالة البیان در کلام شارع مخدوش است و اگر در کلام شارع شک ایجاد شد، نمی‌توان بر اساس بنای عقلا ـ مثلاً ـ به عمومیت یا ... در آیات تمسک کرد.
📚 برگرفته از درس خارج فقه #بورس استاد علی #عندلیب (زید عزه)
📌 ارسالی از حجت الاسلام علی #ظهیری (مقرر محترم درس خارج فقه بورس)
💎 برای دسترسی به کلیه فایل‌های درس فقه #بورس به سایت مدرسه شهیدین مراجعه فرمایید:
🌐 https://shahidain.ir/fa/jurisprudence-methodology/extracurricular/777-2019-11-23-08-03-46
👈 نکات #اجتهادی بیشتر را از این طریق دنبال کنید:
🌐 https://eitaa.com/joinchat/4290445439Ccdc991b341
🔰دوره تخصصی فقه و اصول مدرسه شهیدی
#نکات_حدیثی
#کتابشناسی
#وسائل_الشیعة
💠 بررسی طرق صاحب وسائل به کتب:
🔻 هر چند طرق مرحوم صاحب وسایل به کتب قدما طرق صحیح و معتبری است و ایشان در فایده دوم خاتمه طریق خود را به تک تک کتب از راه علما و بزرگان نقل کرده است؛
🔹 اما مشکل این است که ملاکی که سبب #اعتبار و صحت طریق می‌شود این است که باید طرق به کتب از راه #قرائت یا #سماع و یا به عنوان #اجازه نسخه خاصی منتقل شود؛ یعنی یا شاگرد نسخه ای را برای استاد قرائت کند، یا استاد بخواند و شاگرد گوش کند یا نسخه ای را استاد بگوید مال من است و به آن اجازه نقل بدهد؛ در حالی که طرق صاحب وسایل قطعاً اینگونه نبوده و قطعاً #تشریفاتی است؛ مانند اجازه‌هایی که در زمان حاضر است و طرقی به کافی و من لایحضر و .. دارند، لکن هیچ کدام از این اجازه‌ها و طریق‌ها به #نسخه خاصی نیستند و بالطبع معتبر نمی‌باشند.
🔸 شاهد این ادعا:
مرحوم صاحب وسائل از «عبد الله بن جعفر حمیری» روایاتی نقل کرده و درباره کتاب «قرب الاسناد» می‌فرماید: کتاب ایشان «بروایة ولده محمد»، بنابراین «محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری» طریق مرحوم صاحب وسائل به کتاب «قرب الاسناد» می شود، در حالی که سند ذکر شده در کتاب به شیخ #طوسی می‌رسد و شیخ در «فهرست» طریقی غیر از «محمد بن عبد الله جعفر حمیری» دارد و راوی کتاب «قرب الاسناد» در «فهرست» پسرش نیست، بلکه «ابن ولید»است و این نشانه‌ای واضح بر تشریفاتی بودن طریق صاحب وسائل است.
🔹 زیرا اگر طریق صاحب وسائل واقعی می‌بود، باید طریق شیخ به «محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری» می‌رسید یا راوی صاحب وسائل ابن ولید می‌بود. بنابراین مشخص می‌شود صاحب وسائل طریق به نسخه خاصی نداشته است.
📌 ارسالی از حجت الاسلام علی #ظهیری (مقرر محترم درس خارج فقه بورس)
💎 برای دسترسی به کلیه فایل‌های درس فقه #بورس به سایت مدرسه شهیدین مراجعه فرمایید:
🌐 https://shahidain.ir/fa/jurisprudence-methodology/extracurricular/777-2019-11-23-08-03-46
👈 نکات #اجتهادی بیشتر را از این طریق دنبال کنید:
🌐 https://eitaa.com/joinchat/4290445439Ccdc991b341
🔰دوره تخصصی فقه و اصول مدرسه شهیدین قم
#نکات_اصولی
#تنقیح_مناط
#الغای_خصوصیت
💠 تفاوت الغای خصوصیت با تنقیح مناط:
1️⃣ الغای خصوصیت:
الغای خصوصیت مربوط به عالم #اثبات است. یعنی فهم عرفی و ظهورات ادله؛ یعنی عرف وقتی دلیلی را ببیند و استظهار کند که یک موضوع (یا عنوانی در یک موضوع) خصوصیتی ندارد، می‌تواند حکم را از آن موضوع به موضوع دیگر تسرّی دهد:
🔹 مثال: در دلیل آمده است: «رجل شکّ بین الثلاث و الاربع ... »، ولی عرف از رجولیّت در این روایت الغای خصوصیت می‌کند و می‌گوید موضوع، مکلّف است و رجل بودن، خصوصیّت ندارد. پس اگر زنی هم شک بین سه و چهار کند، همان حکم را خواهد داشت.
2️⃣ تنقیح مناط:
تنقیح مناط مربوط به عالم #ثبوت است. یعنی کشف ملاکات و مناطات احکام. یعنی با کشف ملاک تامّ حکم، از موضوع دلیل به موضوع دیگر تعدّی کنیم.
🔹 مثال: در دلیل: «الخمر حرام؛ لأنّه یزول عقل الانسان»، کشف می‌کنیم که ملاک حرمت، زوال عقل انسان بوده و لذا اگر به این نتیجه رسیدیم که فقّاع نیز همانند خمر، عقل انسان را زائل می‌کند، می‌گوییم با توجه به اینکه ملاک اصلی حرمت خمر، به همان شکل در فقّاع نیز موجود است، کشف می‌کنیم که فقّاع نیز حرام است.
📚 برگرفته از درس خارج فقه بورس و اوراق بهادار، استاد علی #عندلیب همدانی (دام ظله)
📌 ارسالی از حجة الإسلام علی #ظهیری
👈 نکات #اصولی بیشتر:
🌐 https://eitaa.com/joinchat/4290445439Ccdc991b341
🔰 دوره تخصصی فقه و اصول مدرسه شهیدین قم