eitaa logo
در مسیر اجتهاد
7.4هزار دنبال‌کننده
362 عکس
27 ویدیو
28 فایل
🔹مطالب کاربردی #فقهی ، #اصولی ، #رجالی و #فلسفی 🔸 قابل استفاده اساتید و طلاب #حوزه علمیه 📣 این کانال توسط مدیریت سطوح عالی مدرسه #شهیدین (رهما) قم اداره می‌شود 🔻 کپی مطالب کانال تنها با ذکر #لینک بلامانع است. 🔺 ارتباط با مدیر و ارسال مطالب @Smousavi
مشاهده در ایتا
دانلود
1 ✅ آشنایی با کتاب کافی و مؤلف آن: 🔻مؤلف: ابو جعفر، محمد بن يعقوب كلينى رازى از برجسته ترين علماى شيعه در آغاز قرن چهارم هجرى (متوفاى 329 ق) 🔹 كتاب كافى جزو معدود کتاب هایی است که شامل مجموعه روايات در باب و فروع دين است و اولین کتاب از کتب اربعه حدیثی و شاید معتبرترین آنها باشد. 🔸 این كتاب از قديمى‌ترين و معتبرترين كتاب‌هاى روايى شيعه مى‌باشد كه در عصر نگاشته شده است و مرحوم کلینی مدت سال برای آن زمان صرف کرده است. 💠 از ويژگی هاى مهم اين كتاب: 1️⃣ هم عصر بودن مؤلف با نواب خاص امام زمان عج و دسترسى به آنهاست، خصوصا كه سال وفات ایشان مصادف با سال وفات آخرين نایب خاص (على بن محمد سمرى) بوده است. 2️⃣ مؤلف در اين كتاب مقيد به ذكر كل سند تا امام معصوم عليه السلام است و اين خود ارزش و اعتبار خاصى به روايات كتاب مى‌دهد. 3️⃣ شيخ كلينى اين كتاب را به درخواست يكى از دوستان خود به نگارش درآورده است؛ چنانچه خود در مقدمۀ كتاب تصریح کرده است. 4️⃣ ایشان عباراتی در مقدمه آورده، که برخی از آن، حجیت کل روایات و یا اعتبار کل روات کتاب را استفاده کرده اند. 📚 برگرفته از نرم افزار فقه اهل بیت (2) 🔰مدرسه عالی فقه و اصول شهیدین قم 🆔 @Dar_masire_ejtehad
2 ✅ بررسی کتاب فقه الرضا 🔻 این کتاب را می بایست از دو جهت مورد بررسی قرار داد: 1️⃣ جهت : (بحث کبروی) 👈 آیا کتاب فقه الرضا نوشته علیه‌السلام است؟ 💠 چهار نظریه: 🔹1. فقه الرضا تألیف علیه‌السلام به نحو نوشته یا امضاء است. (الحدائق الناضرة، ج1، ص27و26؛ لوامع صاحب قراني، ج1، ص613؛ بحار الانوار، ج1،ص11) 🔸 2. فقه الرضا تألیف علی بن حسین (پدر شیخ صدوق) است. (رياض العلماء، ج6، ص43 و ج2، ص31) 🔹 3. فقه الرضا تألیف است که بعدها (در زمان غیبت صغری) منحرف شد. (فصل القضاء، سيد حسن صدر، ص 414و 413.) 🔸 4. فقه الرضا تألیف یکی از فقهاست که نامش به دست ما نرسیده است. (امل الامل، شیخ حر عاملی، ج2، ص364.) 👈 مدعا: مولف کتاب، امام رضا علیه‌السلام نیست. حال تالیف چه کسی است، مطلب دیگری است. 💠 ادلّه: ❇️ مطالب فراوانی در این کتاب ذکر شده که دین و مذهب است، که تنها به دو نمونه اشاره می شود: 🔸 الف. ص 79: جواز مسح و غَسل رِجلین در وضو با استناد به جواز قرائت کسر و فتح در آیه. (رسالة الخوانساری، ص 22) 🔹 ب. ص 103-102: تحریف قرآن: معوذتین جزو قرآن نیستند. (الذکری، ص 195) 🔺 بنابراین کتاب فقه الرضا ارزش روایی ندارد و تنها عباراتی که از «العالم» نقل شده روایات مرسله امام رضا علیه السلام به شمار می رود. 📚 تقریرات درس خارج فقه استاد علی (زید عزه) 🔺ارسالی از استاد گوهری (از اساتید سطح 2 مدرسه شهیدین) 🔰 مدرسه عالی فقه و اصول شهیدین قم 🆔 @Dar_masire_ejtehad
2 ✅ بررسی کتاب فقه الرضا 2️⃣ جهت : (بحث صغروی) 👈 آیا فقه الرضای موجود همان کتاب اصلی است؟ 🔹 از این کتاب تا زمان علامه مجلسی هیچ اثری نبوده است، تا اینکه در زمان علامه ، شخصی به نام سید میر حسین ، بدون هیچ سند و طریقی آن را مطرح کرده است و از آنجایی که این کتاب منسوب به «علی بن موسی» بود، علامه و پدرش روایات آن را به عنوان روایات امام رضا علیه‌السلام نقل کرده‌اند. (بحار الانوار، ج1، ص11) ✳️ بنابراین بر فرض هم که این کتاب نوشته امام رضا علیه‌السلام باشد، باز ثابت نمی‌شود کتاب موجود، همان کتاب اصلی باشد؛ زیرا نه با سند معتبر به دست ما رسیده و نه کتاب مذکور متواتر و مشهور بوده است. 📚 تقریرات درس خارج فقه استاد علی (زید عزه) 🔺ارسالی از استاد گوهری (از اساتید سطح 2 مدرسه شهیدین) 🔰 مدرسه عالی فقه و اصول شهیدین قم 🆔 @Dar_masire_ejtehad
💠 در کانال «در مسیر اجتهاد» می‌توانید مطالب زیر 👇را دنبال کنید: 🔹 🔸 🔹 🔸 🔹 🔸 🔹 🔸 🔹 🔸 🔹 🔸 🔺 برای مشاهده مطالب در هر یک از موضوعات فوق 👆 کلیدواژه مدنظر را لمس کنید. 🌐 https://eitaa.com/joinchat/4290445439Ccdc991b341 🔰 سطوح عالی مدرسه شهیدین قم
3 8 💠 بررسی کتاب تفسیر عیاشی: 🔹 تفسیر نوشته محمد بن مسعود عیاشی (متوفای 320ق) است، که در آغاز با توجه به محيط نشو و نماى خود كه حدود سمرقند و بخارا بوده و اكثر ساكنان آن ديار از فقه اهل سنت پيروى مى‏كردند، پيرو مكتب فقهى اهل سنت بود، ولى در اثر مطالعه و ممارست در كتابهاى شيعه، توفيق نصيب او گرديد و مكتب پر فيض فقه جعفرى را پذيرفت و تمامى تَركه پدر را كه بالغ بر سيصد هزار دينار بود در راه علم و نشر حديث انفاق و خرج نمود. در مقدمه ای که علامه بر این کتاب نوشته، فضایل نویسنده ذکر شده است. 🔸 کتاب تفسیر او از کتب معتبر روایی ـ تفسیری بوده که همه روایات آن تا امام ع سند داشته است،اما طبق بیانی که در مقدمه کتاب آمده، مستنسخی که این کتاب را کرده است ـ و الآن، همین نسخه در بازار موجود است، ـ گفته است که من این کتاب را در جایی پیدا کردم و چون سندی به مؤلف از طریق سماع و قرائت و اجازه نداشتم، همه واسطه ها بجز راوی آخر را سقط و کردم. لذا تفسیر عیاشی مرسل شده است. 🔹 إني نظرت في التفسير الذي صنفه أبو النصر محمد بن مسعود بن محمد بن عياش السلمي بإسناده، و رغبت إلى هذا و طلبت من عنده سماعا من المصنف أو غيره فلم أجد في ديارنا من كان عنده سماع أو إجازة منه: حذفت منه الأسناد. و كتبت الباقي على وجهه ليكون أسهل على الكاتب و الناظر فيه، فإن وجدت بعد ذلك من عنده سماع أو إجازة من المصنف أتبعت الأسانيد، و كتبتها على ما ذكره المصنف‏. 🔸این بهترین شاهد بر این مطلب است که آنچه را که مرحوم صاحب وسائل نقل می کند از اصل تفسیر عیاشی نیست، (گرچه به آن طریق دارد، ولی طریقش تشریفاتی است). زیرا تفسیر عیاشی اصلی دار بوده است، ولی روایات تفسیر عیاشی موجود در وسائل، بدون سند هستند. 🔹 پس هم طریق صاحب وسائل به عیاشی ثابت نیست و هم روایاتی که در تفسیر عیاشی نقل شده، است؛ زیرا مستنسخ آنها را مرسل کرده است. 📚 ر.ک: تفسیر العیاشی، ج1، ص2. 👈 نکات بیشتر را از این طریق دنبال کنید: 🌐 https://eitaa.com/joinchat/4290445439Ccdc991b341 🔰 مدرسه عالی فقه و اصول شهیدین قم
💠 بررسی طرق صاحب وسائل به کتب: 🔻 هر چند طرق مرحوم صاحب وسایل به کتب قدما طرق صحیح و معتبری است و ایشان در فایده دوم خاتمه طریق خود را به تک تک کتب از راه علما و بزرگان نقل کرده است؛ 🔹 اما مشکل این است که ملاکی که سبب و صحت طریق می‌شود این است که باید طرق به کتب از راه یا و یا به عنوان نسخه خاصی منتقل شود؛ یعنی یا شاگرد نسخه ای را برای استاد قرائت کند، یا استاد بخواند و شاگرد گوش کند یا نسخه ای را استاد بگوید مال من است و به آن اجازه نقل بدهد؛ در حالی که طرق صاحب وسایل قطعاً اینگونه نبوده و قطعاً است؛ مانند اجازه‌هایی که در زمان حاضر است و طرقی به کافی و من لایحضر و .. دارند، لکن هیچ کدام از این اجازه‌ها و طریق‌ها به خاصی نیستند و بالطبع معتبر نمی‌باشند. 🔸 شاهد این ادعا: مرحوم صاحب وسائل از «عبد الله بن جعفر حمیری» روایاتی نقل کرده و درباره کتاب «قرب الاسناد» می‌فرماید: کتاب ایشان «بروایة ولده محمد»، بنابراین «محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری» طریق مرحوم صاحب وسائل به کتاب «قرب الاسناد» می شود، در حالی که سند ذکر شده در کتاب به شیخ می‌رسد و شیخ در «فهرست» طریقی غیر از «محمد بن عبد الله جعفر حمیری» دارد و راوی کتاب «قرب الاسناد» در «فهرست» پسرش نیست، بلکه «ابن ولید»است و این نشانه‌ای واضح بر تشریفاتی بودن طریق صاحب وسائل است. 🔹 زیرا اگر طریق صاحب وسائل واقعی می‌بود، باید طریق شیخ به «محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری» می‌رسید یا راوی صاحب وسائل ابن ولید می‌بود. بنابراین مشخص می‌شود صاحب وسائل طریق به نسخه خاصی نداشته است. 📌 ارسالی از حجت الاسلام علی (مقرر محترم درس خارج فقه بورس) 💎 برای دسترسی به کلیه فایل‌های درس فقه به سایت مدرسه شهیدین مراجعه فرمایید: 🌐 https://shahidain.ir/fa/jurisprudence-methodology/extracurricular/777-2019-11-23-08-03-46 👈 نکات بیشتر را از این طریق دنبال کنید: 🌐 https://eitaa.com/joinchat/4290445439Ccdc991b341 🔰دوره تخصصی فقه و اصول مدرسه شهیدین قم